En om ook maar even verder te klagen...
Die aanstaande verhuizing hakt er flink in zeg.
![]()
Ik woon al 11 jaar in het huis waar ik nu woon. Er heeft hier ooit wel een poos een (ander) vriendje bij me gewoond, maar het was en bleef gewoon míjn plek. En nu ga ik over 2 weken bij mijn lief intrekken, hier om de hoek. Hij is ook al zo'n individualist qua wonen. Het overleg gaat prima hoor, en het is een werkelijk prachtig huis (bovenste drie etages van een oud jaren '30 herenhuis, hartje centrum).
Maar vanochtend kwamen er toch wel even wat emoties naar boven. Het voelt zó alsof ik heel veel ga inleveren.... Ik zie er best tegenop. Heb soms helemaal geen zin om te gaan samenwonen.
Dit is zo erg
mijn eigen plekkie. Ik ga dat denk ik echt heel erg missen....