Vanochtend 07:00 's ochtends rinkelt bij mij een van mijn meneer Bell telefoons. Omdat ik een belangrijk telefoontje verwachtte snelde ik naar de woonkamer om de telefoon op te kunnen nemen. Ik besloot van dit fantastische moment in spe een digitale momentopname te maken. Zie hier het resultaat:
wa zeggie?! Wat is namelijk het geval, enkele dagen geleden heb ik besloten een streep te zetten door mijn leven als kluizenaar. De eenzaamheid word mij simpelweg te veel, en ik lust goddomme op mijn ouwe dag gerust nog wel een groen blaadje! Ik ging over tot het plaatsen van een contactadvertentie in de enige krant van wakker Nederland: De Telegraaf. Zie hier een foto van de betreffende advertentie:
![]()
Enfin, zoals gezegd ging dus de telefoon en klonk de weelderige stem van een jonge fraulein. De volgende converstatie volgde:
-Goedemorgen met Rinus!
-- Hallo Rinus! Ik bel naar aanleiding van je schattige advertentie. Heb je zin om met mij op stap te gaan vanmiddag?
(nadat ze dit zei kreeg ik plots een jeukend gevoel in mijn kruis. Ik moest derhalve even een krabbende beweging maken wat mij een danig genotzalig gevoel bracht dat ik het niet kon laten luid te kreunen)
-Ahhhhh!!
--Rinus? Gaat het wel?
-Ja prima hoor. Mag ik vragen hoe je heet en hoe oud je bent?
--Ja hoor. Ik heet Smoetje en ben 17 lentes jong. Zullen we over 2 uur afspreken in de stad?
-Akkoord.
-Een vraagje nog meisje. Heb je grote, dikke, vlezige prammen? (helaas had ze op dit moment al opgehangen, maar ik zou het gauw genoeg te weten komen)
Ik twijfelde vervolgens geen moment en startte mijn wagen om Smoetje op te gaan halen.
Ik ga Smoetje vet boeken! Ik kwam aan bij het opgegeven adres en trok aan de deurbel. Een oud mens met een gezicht dat op onweer stond deed de deur open.
--'Smoetje...?!' stamelde ik..
-'Die is huiswerk aan het make! Wa mot je?!'
-- Ik heb een afspraakje met haar
-Ouwe viezerd, wegwezen!
-- Uit mijn weg ouwe taart! Smoetje is voor mij!
-Pak aan viespeuk! (ze gaf me een flinke pets in het gelaat)
Aangezien ik streng katholiek opgevoed ben kon ik die niet onbestraft laten. Ik pakte het boetekleed uit mijn tas en besloot dit onmens uit haar lijden te verlossen.
![]()
Ik rolde het kleed op, en mepte er vurig op los, opdat de ziel van deze heks bij Satan in het hellevuur zou gaan branden. Terwijl ik haar met het kleed sloeg schreeuwde ik uit:
"GAAT HEEN MENS!!! GAAT HEEN!!!!"
Op dat moment rinkelde mijn telefoon weer:
"Ja met Smoetje, ik ben mijn huis uit gesneaked om je te kunnen zien. Ik zit in Cafe de Boomlaars. Tot zo! "
Een golf van verlichting ging door mijn lichaam, tenslotte hoefde ik dit nu niet uit te leggen. Om de schuld niet op mij te krijgen besloot ik een dolk met een briefje in de buik van de ouwe taart te plaatsen. Op het briefje schreef ik "Stop Submission 2!".
Blame the terrorists!
In de stad aangekomen begaf ik mij richting Cafe de Boomlaars. Op het terras aangekomen zag ik een fantastisch mooie Rubens-vrouw-in-het-kwadraat.
Mijn Smoetje Vervolgens kuste ik teder haar hand, en zei vol liefde in mijn stem:
-- Dag smoetje!
- Dag mijn lieve Rinus!
Daarna kuste ik haar teder, en ontaardde dit romantisch moment in een onvervalste vrijpartij op het terras van Cafe de Boomlaars....En daarna bakten we samen pannenkoekjes.
[klaagzang verwijderd ivm hoge afleidingsgehalte van bovenstaande]
[ Bericht 5% gewijzigd door Boomlaars op 17-05-2006 00:50:15 ]