Van kleuter tot puber deel 9

Dat is dan wel zo. Maar dan zou dat misschien alleen maar een nadeel zijn voor hem.
Grens of geen grens, als ze denken dat het voor hem fijner is, is het toch alleen maar toe te juichen?

Ja, en Katja is 2 januari jarig en valt weer net buiten die grens. Ik zie nu bij Katja in de klas kindjes van 6 jaar en ik heb met hun moeders gesproken en die waren toch uiteindelijk wel positief. Hun kinderen vonden het heerlijk om eens echt de oudste te zijn en dat gaf hun zelfvertrouwen. En anders is Christan wel altijd de jongste van de klas. Zoals ik al zei, het heeft zijn voor en zijn tegens. Ik heb dat onderzoek van Poemojn toen gelezen en daaruit kwam dat dat extra jaar kleuteren niet zo zinvol was, maar ik ken toevallig een jongetje dat begin oktober jarig is en zijn ouders zijn al vanaf de eerste dag dat dat jochie naar de basisschool ging enorm aan het strijden voor die twee jaar kleuteren. Die strijd heeft tot gevolg dat het jochie nu al van school af is gehaald (na een paar maanden) en weer naar een andere school moet. En ik vraag me af of dat dan wel zo in het belang van het kind is.

Ja maar even los van alle regels. Is er verder iets op tegen om Christan een jaar langer te laten kleuteren. Wat zie je als nadeel?

Ik denk ook dat het belangrijk is hoe de school er mee om gaat.
Bo zit op een montesorri (van dec dus ook een jaar langer kleuteren) En daar krijgen de grote kleuters gewoon leerstof passend voor hun nivo.
Voor Bo dr zelfvertrouwen enzo is het heel fijn dat jaar langer kleuteren. Ik ben er absoluut geen tegenstander van. Jans is van eind aug en zal dus een jaar minder kleuteren.

Mijn oudste is van eind mei, heeft dus gewoon 2 jaar en een btje kleuterschool gehad, de jongste is van eind september en mocht dus volgens de regels door naar groep 3. Daar heb ik een stokje voor gestoken. Qua intelligentie had hij het makkelijk gered, bij logopedie is hij getest en hij liep een jaar voor, maar hij kon de r nog niet zo goed uitspreken en was daarnaast ook nog erg speels. Aan het begin van het 2e kleuterjaar wist ik al dat ik hem voor 99% zeker een jaar extra wilde laten kleuteren en dat is zowel hem als mij prima bevallen. Hij heeft het nu erg naar zijn zin in groep 3 en doet het prima. Hij was er nu ook echt aan toe. Hij is nu dan wel de oudste in de klas, maar anders was hij de jongste geweest. Als hij 3 dagen later was geboren, dan had hij namelijk sowieso een jaar extra 'moeten' doen. Heb zelf meegemaakt dat een meisje bij mij in de klas van haar ouders naar groep 3 moest, ze was van begin oktober. Dat vond ze destijds helemaal niks. Lag met alles dwars, puur en alleen omdat ze van papa en mama moest.

Ben geen tegenstander van het feit dat kinderen krap 2 jaar kleuteren, maar dat is imo afhankelijk van het kind. Heb je een kind wat er echt aan toe is en het ook aankan, prima, maar is je kind nog speels, laat lekker kleuteren, leren moeten ze nog lang genoeg!!

Mijn kleine kleuter barst al van het zelfvertrouwen, trouwens. Ze heeft vandaag de hele dag met haar vriendje van een paar huizen verder gespeeld. Ze trekken altijd veel naar elkaar toe en het was ook heel gezellig allemaal. Maar er woont ook een heel lief meisje hier op het plein en die wilde ook graag meespelen en die lieten ze niet toe.

Dus net voor het naar bed gaan, vroeg ik Katja waarom ze niet met dat meisje ging spelen en dat ik dat niet zo aardig van haar vond. Katja antwoordde dat ze liever met het jongetje speelde omdat die verliefd op haar was en dat meisje niet.
Ik vroeg haar of J. haar gezegd had dat hij verliefd op haar was en haar antwoord was: "Nee, dat heeft hij niet gezegd, maar ik weet wel zeker dat hij verliefd op mij is"

Het is echt geen kind van mij, zoveel zelfvertrouwen heb ik mijn hele leven nog niet gehad.

Wat heerlijk livelink zoveel zelfvertrouwen, je zou er bijna jaloers op worden.

Rewimo, wat een moeilijke situatie. Ik snap het wel dat 1 jaar kleuteren beter is maar ik begrijp ook goed jouw angst voor verveling. Is dat aspect nog aan de orde gekomen tijdens dat gesprek op school, kunnen ze daarvoor nu al oplossingen aanreiken?

Vanmorgen stond Eva helemaal vrolijk op. Na een kwartier kwam ze me een knuffel geven en meestal springt ze dan na 3 seconden wel weer weg. Nu bleef ze liggen. Ze heeft wel een kwartier tegen me aan gelegen en ondertussen maakten Jeroen en ik ons behoorlijk zorgen. Uiteindelijk besloten we niet nog even niet te gaan werken maar eerst dit eens even goed te bekijken. Eva vroeg vrij vlak daarna of ze bij papa mocht knuffelen en ook daar hing ze weer slap in zijn armen. (Eva kan normaliter bijna niet ontspannen op je schoot dus dit was heel raar).
Ze viel bijna in slaap en vroeg vervolgens zelf of ze naar bed mocht.
Wij hebben toen maar werk, taxibusje en school opgebeld en de situatie uitgelegd. We besloten thuis te blijven om Eva goed in de gaten te kunnen houden. Iris vond prompt dat ze dan ook niet naar het kdv hoefde dus zo hadden we ineens nog een extra dagje weekend met zijn 4en.
Eva is de hele dag heel sufjes en slapjes gebleven met ook wel wat verhoging. Wat er nu precies aan de hand is is me helemaal nog niet duidelijk maar misschien is het weer haar oren net als vorige week.

Kun je niet een tweede evaluatiemoment afspreken, bijv rond de herfstvakantie, waarin opnieuw overwogen wordt of hij over kan? Dan moeten ze natuurlijk wel in staat zijn in groep 2 al uitdagend werk te geven dat voldoende aansluit bij groep 3 (en dat kan een hele klus zijn als ze zo strak die grens aanhouden). Vervelend zoiets, met je eigen ervaringen erbij.

Hier hebben ook een jaar extra gekleuterd en tot een paar weken geleden niets aan de hand maar nu : verveling volop dus heeft meneer maar zichzelf lezen geleerd Je moet wat he !
Merijn is van 13/10 en dus ook een 'grensgeval' Een klasgenoot van november is wel doorgegaan en die blijft nu in 3 zitten, precies waar we al bang voor waren (moest van ouders naar 3 )
Dus ik heb geen spijt maar de vakantie had nu wel mogen beginnen ipv over 10 weken

Goh, nooit zo bij stil gestaan eigenlijk, dat hele kleuteren verhaal... Komt misschien ook dat ze op de school waar ik op ben geweest gewoon het begin van het schooljaar aanhielden, heel star. Als je aan het begin van het schooljaar 6 jaar was, mocht je naar de 1e klas, anders dikke pech.
Nick is in maart jarig, dus ik denk niet dat 't hele onderwerp bij hem gaat spelen.

Even totaal wat anders: liegen, hoe ga je daar mee om?
Nick (4 jaar dus) is er een paar dagen geleden mee begonnen, met liegen, glashard liegen zelfs. En ik weet niet goed wat ik er mee aanmoet. Niet dat ik zo'n heilig boontje ben of van m'n kind verwacht dattie een heilig boontje is, maar van nooit op een leugen betrappen naar glashard liegen is een stap die ik niet verwacht had...

Voorbeeldje: Nick gaat naar de wc en roept even later dat hij in z'n broek geplast heeft. Ik loop naar beneden en zie hem vóór de wc staan met z'n broek op de enkels en de bril omhoog. Oma heeft (in een vlaag van verstandsverbijstering denk ik) hem een keer staand laten plassen bij de wc, en dat is natuurlijk helemaal gaaf... Maar omdat dat nagenoeg altijd misgaat mag hij 't van mij niet, hij gaat maar gewoon op de wc zitten. Aan de plaats waar z'n broek nat was (zijkant, had 'ie gedraaid met naar beneden doen van z'n broek, en niet in z'n kruis) kon ik ook zien dat het "in de broek plassen" dus een gevalletje verkeerd richten was, en niet een gevalletje te laat bij de wc.
Ik pak schone kleren voor 'm, en terwijl ik 'm aan 't schoonpoetsen en aankleden ben vraag ik aan 'm of hij op de wc is gaan zitten of dat hij is blijven staan. En gedurende 10 minuten hield hij glashard vol dat hij was gaan zitten... En geloof me: dat is echt niet uit angst, hij weet dat 't niet mag maar als hij 't wel doet krijgt hij hoogstens een kalm preekje of een time-out.
Goed, deze is heel misschien nog discutabel, maar gisteren was het ècht overduidelijk:Nick was buiten aan 't spelen, in de voortuin, en hij moest van mij in de tuin blijven. Hij is er namelijk een aantal keren tussenuit geknepen de laatste week, en ik was dat toch echt even zat. Ineens hoor ik autowieltjes knerpen op het pad àchter het huis... En ja hoor, hij stond bij de achterburen te kletsen. Ik ben naar 'm toegegaan en heb gevraagd of hij vergeten was dat hij in de voortuin moest blijven. Nee was het antwoord, maar hij had het aan papa gevraagd. Nou had die zich opgesloten in z'n kantoor i.v.m. een serverprobleem, dus dat leek me sterk. Dat zei ik ook tegen Nick, en ik vroeg aan 'm of papa dat ook zou zeggen als ik 't aan papa ging vragen. Nick bleef volhouden dat hij aan papa had gevraagd of hij de tuin uit mocht. Ik naar papa: die had Nick ineens in de achtertuin zien verschijnen en Nick had aangekondigd dat hij naar de achterburen ging en was net zo snel weer vertrokken. En zelfs terwijl papa en ik samen op een rustige en kalme manier met Nick aan 't praten waren hierover blééf hij volhouden dat hij 't ècht aan papa had gevraagd...

Is dit een fase waar alle kids doorheen gaan rond die leeftijd? Hoe moet ik hier mee omgaan? Ik word niet snel kwaad, en al helemaal niet pislink, maar glashard liegen... daar kan ik erg slecht tegen, zelfs als Nick 't doet heb ik gemerkt. Help?

ik lees elke dinsdag met de kinderen uit luca's klas. er is er eentje die ook zo'n grensgeval was in groep 2. hij zou nog een jaar blijven kleuteren, maar is uiteindelijk toch doorgegaan naar groep 3 en daar hopeloos vastgelopen. hij is er gewoon nog niet aan toe. hij is heel speels, het interesseert hem allemaal niet zo. en nu blijft hij dan hangen in groep 3.

en wat die 6 weken betreft: dat is alleen een grens die gesteld wordt. zou christan als hij 6 weken ouder was geweest er dan wel aan toe zijn? ik vermoed van niet, alleen hoeft er dan niet over nagedacht te worden.

Volgens mij wordt er bij Daan op school per kind (van okt. tot dec.) gekeken en overlegd met de ouders of het kind wel of niet naar groep 3 gaat. Ze gaan dus niet zondermeer naar groep 3, maar alleen als de ouders en leerkracht dat zien zitten.
Met Daan heb ik daar niet mee te maken (hij is toch al een geval apart ), hij is van februari. Maar Judith is van oktober en ik weet nu al dat ze geen 3 jaar gaat kleuteren (als het aan mij ligt). Maar ik verwacht dat dat bij Judith niet een probleem zal zijn.
Verwacht de school dat het bij Christan echt problemen gaat opleveren als hij naar groep 3 gaat, Rewimo? En jij?

Over liegen: Daan doet dat ook en ook erg overtuigend. Ik kan niet altijd zien of hij liegt. Dan ga ik maar uit van wat hij zegt. Ik vertrouw hem liever onterecht dan dat ik hem onterecht wantrouw.
Ook over simpele dingen zegt hij soms niet altijd de waarheid. Zo vroeg ik hem laatst of hij een bepaalde activiteit op school had gehad. Zegt hij: "Nee, dat is dit keer op donderdag (i.p.v. maandag). Grapje! Nee, geen grapje, ja wel een grapje, nee toch geen grapje, grapje!" Probeer daar maar eens wijs uit te worden...

Rewimo, Ikheb gisteren toevallig ook een gesprek gehad op school over het wel of niet nog een jaar kleuteren van Damien. Hij is hier een twijfel geval. Aan de ene kant denken ze dat het nog wel goed is voor hem een jaar kleuteren maar aan de andere kant is de schoopl zelf bang voor verveling als hij de tweede groep nog een keer moet doen dus gaat hij na de zomervakantie toch naar groep 3.

Ikzelf twijfel ook maar vertrouw op het oordeel van school omdat Damien heel anders is op school dan thuis.
Ik zou het er zeker nog over hebben als ik jou was want de grens van 1 oktober is inderdaad bij de wet afgeschaft en je hebt wat dat betreft als ouder meer te vertellen over het wel of niet "blijven zitten" van je kind.

In ons geval is er een intern begeleider aan de pas gekomen bij Damien omdat hij dus echt een twijfelgeval is, misschien dat een intern begeleider bij jullie ook utkomst kan bieden? Die neemt het kind een aantal keren apart om testjes ( spelenderwijs ) te doen om de kunnen van het kind te onderzoeken.


Over dat liegen.... mijn oudste doet dat ook.... in zoverre... Op het moment dat ik er van overtuigd ben dat hij liegt zeg ik ook rustig tegen hem dat ik het veel erger vind dat hij liegt dan wat hij ook gedaan heeft en dat ie geen of minder straf zal krijgen ( hangt van hetgeen af wat ie gedaan heeft natuurlijk) als ie gewoo eeerlijk is tegen mij.
Dat werkt hier goed al moet ik het wel nog steeds iedere keer zeggen.

Wie van jullie heeft ervaring met het pesten van zijn/haar kind ?
Hoe heb je je kind geholpen over dit trauma (want dat is het ) heen tekomen ?
zou je me willen mailen ? Het is allemaal nogal gevoelig

stout, luca is in de kleuterklassen niet letterlijk gepest, maar hij liet erg over zich heenlopen.
nu zit hij op kickboksen. hij gebruikt het niet, maar het heeft hem als "kleintje" een zodanige boost gegeven dat hij zich nu veel zelfverzekerder voelt, waardoor hij weerbaarder overkomt en er niet meer zo gauw over hem heengewalst wordt.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2006 06:19 schreef Stout het volgende:
Wie van jullie heeft ervaring met het pesten van zijn/haar kind ?
Hoe heb je je kind geholpen over dit trauma (want dat is het ) heen tekomen ?
zou je me willen mailen ? Het is allemaal nogal gevoelig

Wil jij mij ff mailen hierover, ik heb ook een pestobject, gelukkig is dat nu over

quote:

Op maandag 22 mei 2006 13:22 schreef Rewimo het volgende:
Mous, gaat het nu ook beter op school met René?

absoluut, ze heeft na het gesprek niet meer na hoeven blijven bij de juf!