ADD/ADHD deel 4

Relaties hebben geen zin

Ik ben net weer eens gedumpt na drie maanden. Mannen worden altijd helemaal hoteldebotel van me en zijn me vervolgens na drie maanden zat.

oke ik sta op het punt om een relatie te beginnen met een mede adhder kwa gradatie zitten wij op zelfde nivo 1 a 2.

verstandig jha of nee ?

Mijzelf lijkt het super mekaar aanvoelen als je partner weer eens iets vergeet of iets stoms doet!

wie o wie heeft er ervaring mee ?

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 21:47 schreef Yoni het volgende:
Relaties hebben geen zin

Ik ben net weer eens gedumpt na drie maanden. Mannen worden altijd helemaal hoteldebotel van me en zijn me vervolgens na drie maanden zat.

Dat zeg ik: ze hebben wel zin, geloof me, bij de gemiddelde jongen gaat het bij mij net zo, maar er lopen wel mensen rond op deze aardbol die er erg goed tegenkunnen

Nee wel ervaring met depressief zijn een relatie hebben met een ander met stemmingsstoornis. Geen succes. Dat je elkaar begrijpt zegt echt niets over hoe je op elkaar reageert als je allebei in een kutbui bent. Ik gok dat dat voor AD(H)D net zo kan zijn.

Mwoah, denk dat het wel gaat, als de ander maar een redelijk idee heeft waarom je nu net bepaalde dingen wel of niet doet. Bij mij gaat het goed. Pas sinds een paar maanden weliswaar, maar iedereen heeft zo z'n onhebbelijkheden.

Het wordt pas moeilijk als je wederhelft gaat denken dat je dingen vergeet omdat je je niet interesseert. Als het hem/haar duidelijk is dat dat niet het geval is komt het een stuk minder persoonlijk en rot over. In die zin lijkt het me ook makkelijker dan een relatie met iemand met een depressie of met borderline. Het is voorspelbaarder dan borderline en minder zwaar _{als in besmettelijk} dan bij depressies. En daarbij kan ad(h)d ook heel leuke kanten hebben, ook leuk voor de partner dus.

geen ervaring mee. Ik denk dat het niet echt uitmaakt of je partner wel of geen adhd heeft. Iedereen heeft wel iets waardoor er problemen kunnen ontstaan. Al is het maar een hobby of een karaktertrek waar de ander zich op den duur aan gaat storen.
Ik denk dat het belangrijker is dat je het zelf (en je partner ook) hebt geaccepteerd en er mee om kunt gaan. En als je partner geen adhd-er is, dat hij/zij wel een beetje weet wat het inhoudt en er mee om kan (of op zn minst het probeert) gaan.

Bij mij loopt/liep het steeds fout op het punt dat ik niemand direct om me heen kan verdragen voor 24uur per dag. Althans mn ex-en niet. Dat ik nerveus word van het feit dat er iemand continu achter me aan loopt.
Terwijl aan de andere kant ik er ook vaak naar verlangde om iemand in de buurt te hebben. Meestal was dat als hij er niet was en zodra hij er wel was wilde ik hem weer de deur uit gooien.
Ik weet nu iig wel dat mijn ex-en in de verste verte niet in de buurt komen bij de 'man van mijn dromen'. Om het maar even heel zweverig te zeggen. Doordat ik al die jaren nooit mezelf ben geweest trok ik de verkeerde kerels aan en viel ik ook op de verkeerde.
Wat ik wel zoek in een man weet nog niet. Dus voorlopig houd ik het op mijn single status. Bevalt momenteel prima. Af en toe mis ik natuurlijk wel iemand om tegen aan te hangen en te praten. Maar dan zoek ik mn heil bij lotgenootjes (hè myte )
Eerst ook maar eens even mijn leven reorganiseren en op orde krijgen, voor ik dat van iemand anders overhoop ga gooien

@ Yoni: veel sterkte!!

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 22:25 schreef MouseOver het volgende:
Het is voorspelbaarder dan borderline en minder zwaar _{als in besmettelijk} dan bij depressies. En daarbij kan ad(h)d ook heel leuke kanten hebben, ook leuk voor de partner dus.

Ja daar zit wel wat in. Dat heb je met depressies idd niet zo, die leuke kanten. Dan kom je toch meer uit bij 'gezellig' samen zelfdestructief en suicidaal wezen.

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 22:35 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ja daar zit wel wat in. Dat heb je met depressies idd niet zo, die leuke kanten. Dan kom je toch meer uit bij 'gezellig' samen zelfdestructief en suicidaal wezen.

Maar je bent dan tenminste wel samen

Nee geintje, het is zwaar klote als je depressief bent. Ik jo-jo er zelf ook continu in en uit. En op momenten dat het goed gaat dan vraag ik me af hoe ik zo diep kan gaan. Hoe ik me zo ellendig kan voelen terwijl ik me op dat moment hartstikke goed voel.
Maar op het moment dat ik weer in zo'n depressie verval, dan is alles teveel en te moeilijk en zie je het niet meer zitten. Als je dan idd met zn 2-en bent, allebei met een depressie, dan denk ik dat je mekaar continu omlaag haalt en mekaar meesleurt in elkaars ellende en depri-buien.

Daarom wil ikzelf dus nu ook eerst mn leven op orde zien te krijgen. Ben nu veel te veel met mezelf bezig om ook nog tijd en energie voor een partner te hebben. Dan ga ik mezelf weer wegcijferen en worden mijn problemen weer onder de vloermat ingeveegd om vervolgens na een poos totaal in te storten. En daar heb ik alleen mezelf mee. Dus nu eerst ikke en dan de rest (damn wat goed van mezelf om dat hardop te durven zeggen. Klinkt egoistisch, maar voor iemand die zichzelf altijd heeft weggecijferd is dit een grote stap voorwaarts )

Kan iemand mij misschien vertellen hoe ADD/ADHD tests eraan toe gaan?

Leidt zelf al van kinds af aan een flinke concentratiestoornis. Kan me simpelweg niet op meer dan één ding tegelijk concentreren, en als ik eenmaal geconcentreerd bent, dan kan het kleinste beetje afleiding al rampzalig zijn. Bij gesprekken met anderen, dwaal ik door ook maar iets (een scooter die langsrijdt, een vogel die lawaai maakt) al af, en vervolgens lukt het me niet om de aandacht er weer bij te krijgen, met als gevolg dat echt niks blijft hangen, en mensen vinden dat ik 'ongeinteresseerd' overkom. Als ik echt iemand wil volgen (bijvoorbeeld een leraar of goede vriendin), dan moet er echt niks anders gebeuren, want anders gaat het al mis. Laat staan als je praat met iemand, terwijl je loopt. Geen aandacht voor de omgeving, dus echt continu wordt ik weggetrokken van voorbijkomende fietsers, trams en voetgangers.

Ook mij ergens toe zetten gaat gewoon niet. Als ik aan iets moet beginnen, stel ik het altijd uit omdat ik me laat afleiden door fok/tv of gewoon doodleuk iets anders ga doen. Voor deadlines geldt hetzelfde. Óf ik vergeet gewoon dat ik iets af moet maken, óf 'het komt vanzelf wel af'.
Had ook te maken met een motivatieprobleem (merkte op de havo dat ik met echt niksdoen, het ook met gemak zou halen), maar ook op een opleiding waarvoor ik wél wilde gaan ging het gewoon helemaal mis.

Aangezien ik nu voor de Vavo ga, en dat een best zwaar jaar gaat worden (vwo diploma in één jaar), willen m'n ouders kijken of ik op ADD getest kan worden, doordat ook toetsen bijvoorbeeld vrij irritant zijn. Er hoeft maar iemand te tikken tegen zn stoel, en ik ben mn aandacht al weer kwijt, met alle gevolgen van dien.

Vroeg me dus af hoe zoiets in zn werk gaat. Zit je doelloos vragenlijstjes af te werken, of zijn het echt one on one gesprekken? En hoe ging het bij jullie?

@nosh; bij mij is het vermoeden gerezen bij mn psych tijdens onze gesprekken. En toen was het doelloos vragenlijsten invullen. Dat in combinatie met een hoop gesprekken en het opgraven van mn verleden (over hoe ik was) en mn huidige problemen, resulteerde in de diagnose adhd. Maar daar is dus wel enige tijd overheen gegaan.

Ik zou als ik jou was zo blanco mogelijk erheen gaan, dan heb je er het meeste aan. Laat hun de diagnose stellen, dat moet jij niet doen. In de testen herkent iedereen nl wel wat terug. Dat is hetzelfde als met de depressie zelftesten. Of welke zelftest dan ook. Er is altijd wel iets van toepassing op je. En dat is helemaal niet verkeerd.

Lees anders het topic (en evt de vorige ook) eens door en kijk eens op de sites wat erin staan.

succes!!

Ja, je houdt geen energie meer over als je allebei zo ver heen bent. Je houdt elkaar beneden en je hebt de neiging om alles en iedereen buiten te sluiten en een soort 'mythische' dingen in je hoofd te gaan halen. Is mijn ervaring dan. De winterdepressies die ik heb zijn niets vergeleken met wat ik eerst had. Iedere keer als ik er weer in schiet dan heb ik enorm veel bewondering voor het feit dat ik het toen zo lang volgehouden heb en als ik er weer uit ben snap ik niet hoe ik me ooit zo heb kunnen voelen.

Ik ben ook al drie jaar single, niet helemaal zomaar. Ik wil echt nooit, maar dan ook nooit, meer iets met iemand die depressief oid is. Ik kan het gewoon niet hebben. Ergens heb ik zoiets van 'ben ik zelf door die shit heen, moet ik een ander er doorheen gaan slepen... mij niet gezien'. Lekker egoistisch ook dus. Ik vind ook al 2.5 jr iemand leuk maar het is maar goed dat het niet wederzijds is. Hij kan nogal humeurig zijn en als hij zich niet goed voelt dan schiet ik al helemaal in de stress als ik in een dip zit, ben er al eens door in tranen uitgebarsten op m'n werk. =/ Wat dat betreft kan ik maar beter een zeer stabiel iemand uitzoeken voor een relatie...

@Maeghan; same here. Ik kan ook zo enorm in de stress schieten door anderen. Hun houding, hun humeur. Vooral als ik zelf al niet lekker in mn vel zit. Ik kan geloof ik beter iets met een betonblok beginnen, geen last van humeur en stemmingswisselingen

Ach ja, ooit vind ik wel iemand. En zo niet, nou jammer dan. Ik wil het in elk geval niet mijn leven laten bepalen of ik ooit wel of geen partner vind. Ik zie het wel.

Een betonblok is wel een goed idee nu je 't zegt ;-). Krijg ik tenminste ook geen commentaar meer van anderen dat ik hard en kil ben haha, dan wijs ik gewoon naar dat betonblok en steek ik er leuk bij af *lol*

Alleen eigenlijk zoek ik een stabiel lijdend voorwerp dat ook goed kan koken en masseren en dat zit er niet in bij een betonblok, ben ik bang. =/

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 23:00 schreef Roeji het volgende:
Ik zou als ik jou was zo blanco mogelijk erheen gaan, dan heb je er het meeste aan. Laat hun de diagnose stellen, dat moet jij niet doen. In de testen herkent iedereen nl wel wat terug. Dat is hetzelfde als met de depressie zelftesten. Of welke zelftest dan ook. Er is altijd wel iets van toepassing op je. En dat is helemaal niet verkeerd.

Als ik zelftesten zou moeten geloven, dan had ik bij wijze van spreken nu al 4 treinen moeten koppen, omdat de stemmen in m'n hoofd daar me toe zouden dwingen.

Hecht daar dus geen waarde aan, maar ik merk zelf wel heel erg dat ik erg verstrooid ben (bij het weggaan, 4 keer controleren of ik écht alles heb, omdat ik anders bij een gemeentehuis zonder paspoort sta en weer terug moet, en dan daar aankom, en mn pinpas ben vergeten, en dan iemand proberen te bereiken om vervolgens erachter te komen dat ik toch écht dat nummer had moeten noteren, ergens ), en dat bijvoorbeeld het moeilijk concentreren enorm irritant is wat betreft school. Stukje duidelijkheid zou dan al handig zijn.

Bedankt iig!

@Maeghan: je haalt me de woorden uit de mond... Masseren en koken dat zijn toch wel allebei een pré. Oh en hij moet het niet erg vinden als ik een keertje ga shoppen (hij hoeft niet mee, mag wel, maar dan geen gezucht en gesteun als ik mn bivak in de h&m opsla ) en geen gezeur als ik auto rij.

Ben me even aan het bedenken, maar heb verder niet echt veel wensen. Een paar eisen alleen; niet roken, van katten houden, geen kinderen hebben en zelfstandig zijn. Volgens mijn heb ik dan de belangrijkste punten wel gehad. Ben ik nu een veeleisend iemand of heb ik idiote eisen/wensen?? Ik weet het niet, vraag het me soms af omdat ik dus nog single ben.

Nou tis net of mijn verhalen hier staan, Inderdaad als je een relatie hebt dol enthousiast, en als hij er niet is, dan wil je dat hij bij je is, is hij er tja dan heb ik liever dat hij weer opkrast omdat ik me onzeker en opgejaagd voel,. en inderdaad zo denk ik zelf dan, ach hij zal wel een complex hebben of een boekwerk van strafbladen.. ik word achterdochtig ga alles uitpluizen. en vervolgens ben ik er flauw van en dump diegene, en ook dat ze te verliefd zijn gadverdamme... als je zegt : jeetje wat is het gras al weer lang..! Dat hij al staat te maaie..... BAH ik moet iemand hebben met tegengas die es zegt en NU KAPPUHHH.. maar ja daar in tegen ik laat me toch nie, op mijn kop zitten haahhaha dus het gaat lekker..

hahaha, maf he die herkenning. Dat hebben we allemaal.
Dat tegengas geven dacht ik ook altijd te zoeken. Maar ik geloof dat ik eerder een man zoek die begrip heeft en me in mn waarde laat. Maar die ook zijn grenzen aangeeft.
Als iemand tegengas geeft op (een voor mij verkeerd moment, dat het verkeerd valt zeg maar) dan kan ik dus gigantisch door het lint gaan. En nog harder mn zin proberen door te drijven. Daarom denk ik dat dat niet de juiste aanpak/instelling voor mij is. Met rustig praten en fatsoenlijk iets uitleggen krijg je bij mij toch meer gedaan dan wanneer iemand al in de gordijnen hangt zodra ik mn mond open trek. Dan word ik echt een bitch volgens mij en ga ik net zolang stangen tot ik van ellende mn zin krijg. Of er knallende ruzie ontstaat (waar ik overigens dan meteen weer spijt van heb). Ik weet niet waarom ik dat dan doe, misschien omdat iemand me op een te directe manier zijn of haar zin op wil leggen.

http://www.adhdxtra.nl/driven/50tipsAdultAttentionDeficit.pdf

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 22:18 schreef Maeghan het volgende:
Nee wel ervaring met depressief zijn een relatie hebben met een ander met stemmingsstoornis. Geen succes. Dat je elkaar begrijpt zegt echt niets over hoe je op elkaar reageert als je allebei in een kutbui bent. Ik gok dat dat voor AD(H)D net zo kan zijn.

Dan kan het i.d.d. behoorlijk uit de hand lopen.

Ik ben nu op m'n stage bezig met iets dat echt het toppunt van demotivatie is. Ik zit nu @#% al 3 dagen bijna fulltime te fokken. Het begon met het maken van de analyse voor een probleem. Daar kwamen bepaalde resultaten uit maar m'n baas had tegenovergestelde ideeën in z'n hoofd en die moet ik nu alsnog uitvoeren. Inhoudelijk ben ik het er niet mee eens, maar visies verschillen nu eenmaal. Voor het uitvoeren daarvan heb ik hulp van productiemensen nodig maar ik krijg die lui bij de planner niet losgeweekt omdat het druk is. Dat ís het ook wel, maar op deze manier wordt het nooit iets. Z'n plan is ook nog een keer gewijzigd; ik had met tegenzin de oorspronkelijke opdracht gemaakt, die is nu door de shredder gegaan en ik kan weer opnieuw beginnen En het vervelendste is dat ik als ik een afwijzing voor hulp krijg dat zo'n beetje met de woorden "ja, mouse, nu is daar geen tijd voor". Ja, en dus? Alsof hij mij er een plezier mee zou doen Ik doe ook maar wat me gezegd is @#$

Ondertussen ben ik m'n verslag wat in elkaar aan het zetten, wat aan het lezen en tussendoor -veel te veel- aan het fokken. Erg demotiverend. Ik streep de nachtjes af. Nog 3 weken

Oja, ik kwam op dit verhaal door die link van 1979 waarin gesproken werd over het belang van een motiverende omgeving.

_{wacht maar, later als ik de baas ben..}


edit: oja, daar moet ik dan ook nog om 7 uur voor opstaan

Hey mouse, mooi shit daar dus op dit moment.. maar misschien helpt het, als jij je er ff niet mee bezig houdt. een afkoel periode.. zeg maar TIME OUT.. Ik weet het nie hoor of dat kan hoop voor je dat het wel kan..En anders misschien helpt dit....Om je een beetje vrolijk te maken...

1. Roep jezelf op via de intercom (Vervorm je stem niet).
2.Zet je prullenbak op je bureau en plak er het label "POSTVAK IN" op.
3.Verander de kleur van je monitor zodanig, dat de kleur ervan de hele omgeving oplicht.
4.Iedere keer dat iemand je vraagt iets te doen, vraag je: "Wil je daar mayonaise bij?"
5.Hang een klamboe rond je werkplek.
6.Probeer zoveel mogelijk te huppelen in plaats van te lopen.

Groetjes en succes....

Ik wil een plaatje toevoegen grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr Waarom kan nooit iets gewoon in 1 x goed gaan...!

Plaatje waar

bij mijn naam... bah bah...

quote:

Op vrijdag 9 juni 2006 10:46 schreef oh_nee_he_1979 het volgende:
Hey mouse, mooi shit daar dus op dit moment.. maar misschien helpt het, als jij je er ff niet mee bezig houdt. een afkoel periode.. zeg maar TIME OUT.. Ik weet het nie hoor of dat kan hoop voor je dat het wel kan..En anders misschien helpt dit....Om je een beetje vrolijk te maken...

1. Roep jezelf op via de intercom (Vervorm je stem niet).
2.Zet je prullenbak op je bureau en plak er het label "POSTVAK IN" op.
3.Verander de kleur van je monitor zodanig, dat de kleur ervan de hele omgeving oplicht.
4.Iedere keer dat iemand je vraagt iets te doen, vraag je: "Wil je daar mayonaise bij?"
5.Hang een klamboe rond je werkplek.
6.Probeer zoveel mogelijk te huppelen in plaats van te lopen.

Groetjes en succes....

hahahaha, dat lijstje ken ik. Er staat er nog veel meer op. Echt wel lachen.

Mouse; de demotiverende omgeving ken ik. Daarom zal ik ook werkelijk een gat in de lucht springen als mn eigen zaak op poten staat. Dan heb ik het voor t zeggen en hoef ik niet te wachten op een stel heikneuters dat gezamenlijk nog trager denkt dan een fruitvliegje. Ik erger me de laatste tijd dan ook grondig aan het gedrag van bepaalde collega's om me heen. Ik doe mn ding en that's it.

Maar goed, de zon schijnt. Dat is een beetje motivatie om vandaag hard door te werken en vroeg naar huis te gaan om in het zonnetje te gaan zitten.

Waarom heb ik nooit het gedult om die lange verhalen van jullie te lezen

Nou, ik heb de dag toch al 4,5 uur omgefokt

Vanavond gaan we met een groep naar Aachen, naar een cocktailbar. Is al een week geleden besloten. Gisteren hoorde ik ineens dat er dan een wedstrijd Duitsland-nogiets is en dat er grote videoschermen opgesteld staan

Meldt !!!

Alhoewel geen officiele diagnose kan ik toch wel met zekerheid zeggen ADD aanwezig...

- altijd met 7 dingen tegelijk bezig
- vorige week al willen posten hier maar kwamen andere dingen tussen
- de dag beginnen met het willen posten van een brief, hele dag bezig zijn met van alles en nog wat en uiteindelijk de brief niet op de post gedaan hebben.....
- korte concentratie boog
- altijd praten
- te lang over mijn opleiding doen

Mag ik meedoen met jullie

Wordt je al ongeduldig om een reply?

Doe gezellig mee.... doe es gek zet een theemuts op...!

jajajaja F5 F5 F5

Komt niet echt goed uit, eigenlijk zou ik nu aan mijn scriptie moeten werken....

Maar ik ben goed in verschillende dingen tegelijk doen dus dat lukt me ook wel.....

Aan het werk dan... hahaha

zit ik nog steeds te fokken

Hebben julie trouwens ook last van slaapstoornissen ?

ja slaapstoornis, angststoornis, aandachtstoornis.. tis 1 en al stroring....

EHM zat te kijke maar volgens mij word alles wel behoorlijk negatief.. ff wat goede punten gezocht...

Je bent een gevoelsmens en hebt een enorm rechtvaardigheidsgevoel.
Je kunt heel goed emoties van anderen invoelen.
Je kunt intenser van dingen genieten dan de meeste anderen.
Je bent creatief en blinkt vaak uit in theater, beeldende kunst of culinaire uitspattingen.
Je bent een kei in het bedenken van oplossingen.
Je bekijkt de wereld vanuit een unieke, onbevangen invalshoek.
Je bent fantastisch in het vinden van dingen (zoals geld op de grond) en mensen in een menigte.
Je bent verbazingwekkend scherpzinnig.
Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer.
Je impulsiviteit maakt je een spontaan en openhartig mens.
Je kunt plezier hebben als geen ander.
Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
Je bent recht door zee.
Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor.
enz enz enz enz enz........
Vooral het laatste is dan van toepassing op jou mouse... Maar net zo goed voor mij.. en als zo velen denk ik dan maar.....

de site waar ik het weg geplukt is www.hersenstorm.nl

IS wat nu geplukt komt moet HEB zijn denk ik.... nou jah lekker belangrijk

quote:

Op vrijdag 9 juni 2006 18:03 schreef oh_nee_he_1979 het volgende:
EHM zat te kijke maar volgens mij word alles wel behoorlijk negatief.. ff wat goede punten gezocht...

Je bent een gevoelsmens en hebt een enorm rechtvaardigheidsgevoel. CHECK
Je kunt heel goed emoties van anderen invoelen. CHECK
Je kunt intenser van dingen genieten dan de meeste anderen. CHECK
Je bent creatief en blinkt vaak uit in theater, beeldende kunst of culinaire uitspattingen.
Je bent een kei in het bedenken van oplossingen. CHECK
Je bekijkt de wereld vanuit een unieke, onbevangen invalshoek.
Je bent fantastisch in het vinden van dingen (zoals geld op de grond) en mensen in een menigte. CHECK
Je bent verbazingwekkend scherpzinnig. CHECK
Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer. CHECK
Je impulsiviteit maakt je een spontaan en openhartig mens. CHECK
Je kunt plezier hebben als geen ander. CHECK
Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
Je bent recht door zee. CHECK
Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor. CHECK
enz enz enz enz enz........
Vooral het laatste is dan van toepassing op jou mouse... Maar net zo goed voor mij.. en als zo velen denk ik dan maar.....

quote:

Op vrijdag 9 juni 2006 12:21 schreef MouseOver het volgende:
Nou, ik heb de dag toch al 4,5 uur omgefokt

Vanavond gaan we met een groep naar Aachen, naar een cocktailbar. Is al een week geleden besloten. Gisteren hoorde ik ineens dat er dan een wedstrijd Duitsland-nogiets is en dat er grote videoschermen opgesteld staan

Och arme jij!! Ik zit hier heerlijk alleen, geen mens om me heen die over voetbal zeurt. Ik ga echt weinig mensen zien de komende ? weken. Geen idee hoe lang die onzin gaat duren. Ik ga vanavond maar eens kijken of de zon lang blijft schijnen op Balconia. En anders ga ik naar Auping-land om van daaruit naar de zonsondergang te kijken, met op de achtergrond een filmpje. En natuurlijk wat lekkers te eten en te drinken.

RoaRRR: waarom laat je je dan niet testen? Kan je nog veel geld schelen ook bij de IBG, je kan jaren terug krijgen of jaren extra er bij.
Ik ken jou niet, maar ik heb te veel gevallen van (onterechte) zelfdiagnose gezien en word er vaak niet vrolijk van.
Het begint met iemand die echt alle kenmerken heeft en dan maar een zelfdiagnose roept en het eindigt met ouders die zeggen: " Mijn kind is ook wel eens druk, heeft vast ADHD" en dat dan aan iedereen en ook aan de school vertellen.

nog ff en iedereen heeft adhd ole ole..... ff laten testen, afspraak maken bij huisarts.. als je er zelf echt mee zit... en je het niet langer kan bolwerken..

quote:

Op vrijdag 9 juni 2006 07:05 schreef oh_nee_he_1979 het volgende:
en vervolgens ben ik er flauw van en dump diegene, en ook dat ze te verliefd zijn gadverdamme... als je zegt : jeetje wat is het gras al weer lang..! Dat hij al staat te maaie..... BAH ik moet iemand hebben met tegengas die es zegt en NU KAPPUHHH.. maar ja daar in tegen ik laat me toch nie, op mijn kop zitten haahhaha dus het gaat lekker..

Inderdaaaaaaad zeg. Van die gasten die alleen maar ja en amen knikken. Ik wil rellen! _{Eh nee, stiekem wil ik iemand die op magische wijze zo dominant en kalm is dat ie mij eronder kan houden zonder enige ruzie, en tot nu toe heb ik er daar maar twee van ontmoet en de één mepte dus dat telt niet echt als 'zonder enige ruzie'...}

quote:

Op vrijdag 9 juni 2006 07:38 schreef Roeji het volgende:
hahaha, maf he die herkenning. Dat hebben we allemaal.
Dat tegengas geven dacht ik ook altijd te zoeken. Maar ik geloof dat ik eerder een man zoek die begrip heeft en me in mn waarde laat. Maar die ook zijn grenzen aangeeft.
Als iemand tegengas geeft op (een voor mij verkeerd moment, dat het verkeerd valt zeg maar) dan kan ik dus gigantisch door het lint gaan. En nog harder mn zin proberen door te drijven.

Ik ga gewoon huilen. En dan hebben ze spijt en doen ze alles om het goed te maken. En daar maak ik dan ge/misbruik van. En dan vind ik ze weer slap en te verliefd en dan ben ik ze weer zat.

Tjee, weet je, ik vind het best friki dat ik gewoon zoveel herken van wat jullie hier vertellen. Ik heb geen concentratiestoornissen, maar verder zou ik toch gaan vermoeden dat ik misschien toch niet helemaal spoor terwijl ik best dacht van wel eigenlijk. Mèh. Ik gooi het wel gewoon op m'n quirky kutkarakter.

[ Bericht 1% gewijzigd door Maeghan op 10-06-2006 23:37:26 ]

quote:

Op woensdag 7 juni 2006 16:52 schreef guitarist.nl het volgende:
Ook erg herkenbaar, vooral als je van die bijdehandte vrienden hebt die op de universiteit zitten, en overal wel een weer woord over hebben!
zelfs over de dingen waar ze geen verstand van hebben
verder wel aardig hoor

herkenbaar
Ik heb de vervelende gewoonte om dingen te onthouden die mensen met mij afspreken.
Wat natuurlijk goed is.
maar dan vergeet ik het gewoon weer na enkele minuten
En dan vinden ze het raar als ze dingen tegen mij zeggen van dit en dit was de afspraak.
Maar als er dan iets anders aan is dan weet ik ook precies wat.
en daar pak ik ze op
Tegenstrijdige woorden kan ik ook niet tegen.
Mahja lastig uit te leggen

quote:

Op zaterdag 10 juni 2006 23:31 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Inderdaaaaaaad zeg. Van die gasten die alleen maar ja en amen knikken. Ik wil rellen! _{Eh nee, stiekem wil ik iemand die op magische wijze zo dominant en kalm is dat ie mij eronder kan houden zonder enige ruzie, en tot nu toe heb ik er daar maar twee van ontmoet en de één mepte dus dat telt niet echt als 'zonder enige ruzie'...}

jaaa dat bedoel ik dus niet meteen zijn gelijk proberen te krijgen dmv ruzie, gescheld of geschreeuw. Maar gewoon kalm blijven en praten. En meppen is uitgesloten, want dan word ik pas echt boos. Dan loop ik dwars door m heen.

Ik ga gewoon huilen. En dan hebben ze spijt en doen ze alles om het goed te maken. En daar maak ik dan ge/misbruik van. En dan vind ik ze weer slap en te verliefd en dan ben ik ze weer zat.

ik geloof dat ik dat ook wel eens heb gedaan, maar ik ben niet zo'n huilpersoon als er iemand bij is. Dan moet ie me al echt heel veel pijn hebben gedaan. Meestal word het wel duidelijk als ze naar mn ogen kijken. Ik schijn nogal enorm kwaad te kunnen kijken. Meestal is zo'n blik dan genoeg. Ik ga dan ofwel in scheld/vernietig-stand of wegloop-stand of negeer-stand. Het enige wat die persoon dan nog kan doen om de zaak te redden is achter me aan komen en me vasthouden. Meestal barst ik dan wel in huilen uit.

Tjee, weet je, ik vind het best friki dat ik gewoon zoveel herken van wat jullie hier vertellen. Ik heb geen concentratiestoornissen, maar verder zou ik toch gaan vermoeden dat ik misschien toch niet helemaal spoor terwijl ik best dacht van wel eigenlijk. Mèh. Ik gooi het wel gewoon op m'n quirky kutkarakter.

Ik vond/vind dat ook enorm wazig, raar, creepy, freaky, whatever, dat er zo enorm veel herkenning is onderling. Ik ben mn levenlang het buitenbeentje geweest of 'die rare'. En heb talloze keren te horen gekregen: 'doe toch eens normaal, gedraag je eens, stel je eens niet zo aan, etc etc'. En nu blijkt gewoon dat ik niet 'zo raar of anders' ben. Dat er met mij talloze anderen zijn die mijn gedachtengang wel kunnen volgen,die ook van die gekke gedachtenspinsels kunnen hebben, die ook terwijl ze midden in een vergadering zitten ineens kunnen roepen dat er ..... weet ik veel wat buiten langskomt of gebeurt. Aangezien ik 9 van de 10 keer naar buiten zit te staren en ondertussen het begin van de vergadering notuleer en de rest domweg vergeet of er geen zin meer in heb. Vervolgens iedereen onderbreek met mijn ideeen en opmerkingen en als ik aan de beurt ben, men eerst even snel koffie en een voedelpakket gaat halen, de zaal nog even snel 2 uur extra reserveerd. aangezien ik meestal met een A4tje of 3 a 4 aan kom zetten met tips en taken en dingen die ik vind dat verandert moeten worden en daarbij natuurlijk zeer uitgebreide uitleg ga geven.

Ik ben dus niet raar. Ik ben gewoon ik. Ik ben adhd met een toefje stronteigenwijsheid en koppigheid. En overgoten met een grenzeloos doorzettingsvermogen.

En de mensen die me lastig en moeilijk vinden hebben de tijd niet genomen om me te leren kennen. En kunnen me dus de boom in.

_{wederom een epistel, sorry guitarist}

En dus toch nog wat vergeten. Maeghan, waarom doe je de testen niet eens? Of laat je je testen? En jij zegt dat je geen concentratiestoornissen hebt, maar wie weet valt het jou niet eens op. Ik moest een groot gedeelte ook van anderen horen, had zelf niet in de gaten dat ik continu op mn stoel zat te wiebelen en 50 keer per kwartier anders ging zitten en mn buro ieder uur minstens 1 keer per uur zat op te ruimen (incl ladenblok). Of dat ik echt tijdenlang naar buiten kon zitten staren. Om vervolgens dan 2 of 3 uur totaal onbereikbaar te zijn voor de mensen om me heen.
Er zijn sowieso verschillende soorten concentratie problemen in mijn ogen. Soms word ik gek als ik met iets bezig ben en er vliegt een vlieg langs. Terwijl andere keren t me niet lawaaierig genoeg kan zijn tijdens mn werk. Hangt er echt vanaf. Ik probeer je niks aan te praten maar als je twijfelt, dan zou ik het wel laten testen.

[ Bericht 11% gewijzigd door Roeji op 11-06-2006 09:57:42 (vergeetmutsig) ]

Mjah, ik zat daar ook over te twijfelen idd. Want ik heb niet dat ik bijv. me niet op werk kan concentreren, maar dat hyperfocussen herken ik wel en ook soms juist dat ik drukte NODIG heb om überhaupt iets te kunnen doen, zodat ik bijv. in de trein wel kan leren tijdens de spits maar in een stille kamer niet. Dat afwezige heb ik ook wel. Thuis kan ik sowieso uren stilzitten en niets doen, maar sowieso wapperen mensen wel regelmatig even voor m'n ogen, zo van 'hallo, waar zit je?'.

Het stomme is dat ik vooral de neiging heb om me tot in het absurde te richten op hele simpele taken. Sudoku's maken, tijdens college. Of Japanse beeldzoekers of zo, of Mandala's inkleuren. Iets simpels waarbij je vakjes of blokjes moet invullen heeft duidelijk mijn voorkeur, en dan kan ik me ook beter richten op wat ik hoor.

Maar dat ervaar ik dus zelf nooit als hinderlijk of lastig of zo.

Het doet er voor mij ook niet zo toe hoor. Het is meer dat ik de laatste tijd er nogal achter kom dat ik toch meer afwijk van de standaard dan ik dacht. Ik heb er zelf geen last van, maar k merkte dus onlangs al dat ik schijn te beelddenken, bijv. Zo lees ik hier op Fok maar ook op andere plekken wel dingen waarvan ik dus dacht dat dat normaal was en merk ik dingen op die me helemaal nooit opgevallen waren.

Op zich herken ik er wel vrij veel in. Het zou ook wel mijn rare manier van essayschrijven verklaren. Ik ben er nooit langer dan drie dagen mee bezig. Ik bouw spanning op en dan lees ik even wat, en dan op het laatste moment, hooguit een dag voor de deadline, dan pers in er een essay uit in een paar uur. Dan ga ik ook wel constant door. Alleen om eraan te beginnen is echt een ramp. Als ik geen deadline heb of ik heb 'm al gemist, dan krijg ik mezelf er al helemaal niet meer aan. Alleen met een scriptie werkt dat niet zo, die heb ik dus vorig jaar niet geschreven. Maar ik kwam er dus ook al achter dat ik schijn te beelddenken en dat verklaart voor mij wel dat gevoel dat ik allerlei dingen in m'n hoofd heb zitten die ik niet onder woorden kan brengen, omdat ik dus de verbanden 'zie' maar er geen 'naam' aan kan plakken.

Ik zit er nu ff wat meer over te lezen. Slordigheid herken ik dus echt wél. Ik hb er zélf geen last van, maar mijn collega's zijn niet blij als ik op kantoor bezig ben We hebben een heel lang bureau, maar het is helemaal van mij.

[ Bericht 8% gewijzigd door Maeghan op 11-06-2006 17:14:25 ]

Oh Maeghan, wat een herkenning toch weer in jouw verhaal. Ik heb in mezelf zitten lachen, vooral om dat stukje over de sudoku's. Ik kan er dus niks aan doen, maar die dingen zijn een verslaving. Ik ga dan helemaal in hyperfocus mode en maak er met gemak een stuk of 5 of 6 per uur van de hoogste moeilijkheid. Op mn laptop en pc en pda heb ik dus de digitale versie ervan. Anders gezegd; versies! Ik heb op mn laptop 4 verschillende sudoku games geinstalleerd. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Dat met die deadlines herken ik wel. Alhoewel ik een schijthekel eraan heb om iets op het allerlaatste moment te moeten doen. Als ik bijvoorbeeld me moet haasten omdat er iemand op me staat te wachten (ik noem maar even iets) dan ben ik volslagen de weg kwijt. Dan weet ik niet eens meer mn tandenborstel te vinden, laat staan dat ik weet wat ik ermee moet. Ik moet dan echt tegen mezelf zeggen: Kalmeren, even in en uit ademen, doe maar of die ander er niet is/die afspraak een half uur later is, en nu gvd aan de slag, doen wat je moet doen.
En dan gaat het wel. Dan kan ik mn 'lijstje' afwerken. Met verslagen of projecten ben ik wel altijd tot de laatste seconde bezig. Dan kan ik het niet loslaten (stuk faalangst komt hierbij om de hoek kijken).
Maar ik weet nu inmiddels wel dat ik, ondanks dat het niet altijd even gestructureerd en helder is, verdomd goeie ideeen heb. Mn baas en mn collega pikken ze nl in heb ik verleden week gemerkt en gaan dan een beetje glashard doen alsof zij het verzonnen hebben. Stelletje zieligen.
En dan mij een beetje met mn rug tegen de muur zetten zodat ik geen zijsprongen meer kan maken. Maar goed, des te minder goeie ideeen krijgen ze nog!

Dat beelddenken, versta je daaronder dat je het wel 'ziet' maar dus niet onder woorden kunt brengen? Of denk je dan alles bijmekaar in plaatjes ofzo? Of kun je dan dingen alleen onthouden als je ze linkt met een plaatje/foto?

als het dat eerste is, dat heb ik dus ook. Kan sommige dingen niet onder woorden brengen of kom er dan niet uit of leg het verkeerd uit. Ik heb mijn vakkennis ook niet altijd meteen paraat. Moet even de kans krijgen om de vraag op mn gemak te herhalen in mn kop en te ontleden (zo noem ik het maar, het is meer een soort van verwerking naar de 'taal' die mijn hersenen 'spreken').
Ik weet niet of je weet hoe een router werkt (als je weet wat t is)? Ik heb daar ooit een heel leuk filmpje van gezien, valt me nu in. En dat lijkt verdomd veel op hoe mijn hersenen werken. Alsof er een soort van vertraging inzit alvorens het op de juiste plek komt.

Ik ben weer aan het raaskallen geloof ik. Ik ga maar slapen

ciao!!

Dat jullie het geduld voor puzzels op kunnen brengen

@roeji: kaartje werkt, wederhelft is erg blij. Ze neemt contact met je op voor het terugbezorgen van de rest en de betaling. Oja: [Centraal] Limburg