Rusland

Qua timing is Aeroflot vanaf Zaventem bijna niet te verslaan. Vertrek kort na middernacht vanaf Zaventem, aankomst in de vroege ochtend op Sheremetovo.

In Tsjerkessk merkte ik weer dat de samenleving er toch anders is dan in de rest van Rusland. Veel volk op straat 's avonds, vooral veel jongeren. Maar de meisjes lopen apart van de jongens. Veel gelonk, maar amper gepraat. De vrouwen en mannenwerelden zijn echte gescheiden. Echt veel tekenen van zware Islam zie ik er niet, het is gewoon de oude patriarchale Caucasus cultuur die er zwaar telt.
In de ochtend rij ik direct weg uit Tsjerkessk. Op naar het noorden. Recht op de grote weg af. Eindelijk een dag met forse wind in de rug. Ik vlieg dan ook over de grote weg Baku-Rostov. De kilometers vliegen onder m'n wielen door. Ik kom in Armvirsk aan met nog veel tijd op voorraad. Bij de afslag naar de stad zie ik een hotelletje. Maar hier doet de receptioniste aan speciale tarieven voor buitenlanders. Zo verliezen ze een klant. Op de stafkaart had ik al gezien dat er een Turbaza in Armvirsk is. Ik vraag een paar keer de weg totdat ik de goede veldweg naar de Turbaza te pakken heb. Twee kilometer hobbelen later ben ik er. Het blijkt echter geen Turbaza maar een Otdechat baza te zijn, eigendom van een fabriek. Maar na een kort gesprek met de beheerder krijg ik een hutje toegewezen en mag er overnachten. Als hij hoort dat ik een gewone postbode ben mag ik zelfs voor niks overnachten. Er zijn weinig gasten, vier stuks, familie van elkaar. Ze zeggen broer en zuster, maar ik vermoed broer en zuster in de 2e graad, neven en nichten dus. De jongens zijn al goed in de olie. Allebei hebben ze twee contracten in Tsjetsjenie achter de rug. Dat merk ik heel erg aan hun gedrag, grof, ook naar elkaar en met de handjes los. Gelukkig houden de twee dames hen goed in bedwang. Dat is het verschil met de Caucasus. Zo blijft het nog gezellig.
De volgende ochtend weer veel wind in de rug. Zo wil ik altijd wel rijden Wederom vlieg ik, wederom rij ik een andere republiek in. Dit keer Adyegya. Weer een moslim repbuliek maar met duidelijk veel oude Sovjet invloed. De dorpjes hebben nog klassieke namen als '20 jaar oktober'. Ook de straatnamen zijn van de bekende snit. En dit keer geen klassiek Caucasus gedrag. Als ik in de vroege avond de hoofdstad Majkop binnenrij zie ik overal koppeltjes rondlopen. Hier zoek ik niet al te lang naar een hotel. Ik zie op de kaart dat er een Turkompleks is. Daar ga ik direct naartoe. Het blijkt vooral op sporters gericht te zijn. Prima ontvangst dus en direct goed contact met de anderen die er zijn. 's Avonds ga ik nog eens terug naar de stad. Te voet heen, met de taxi terug. Met de gebruikelijke methode (geld los in de zak) gaat dat voor een normaal tarief. De oude taxichauffeur begroet me met de arabische groet, gelukkig weet ik de manier waarop ik moet antwoorden, met een vrolijk Aleikum Asalam.
En dan gisteren, de laatste dag. Ik wist dat de dag zwaar zou worden. Niet zozeer vanwege de twee passen die op het eind zouden komen, maar vanwege het eerste deel. Enorm veel hoogtelijnen op de kaart. En inderdaad, vanuit Majkop rij ik continu omhoog. De weg klimt naar rond de 500m om vanaf daar steeds op en neer te golven. En weer heb ik wind op kop. Na een kilometer of 80 draait de grote weg rechtsaf naar Krasnodar. Ik neem een kleinere weg naar de kust, naar TUapse. En die is fors lastig. Ik wist al dat een deel onverhard zou zijn. En net het beroerdste deel, rond de Sjaumanski Pereval. Zachtjes is het aan het regenen wat de grip ook niet beter maakt. Maar toch lukt het me om goed boven te komen. Veel tijd om te genieten heb ik niet, het is al 19 uur en ik moet nog een kilometer of 40 naar Tuapse. Veel tijd zal ik niet winnen in de afdaling, veel gaten in de weg, forse stenen tussen de klei. Toch lukt het me nog een Kamaz met oplegger in te halen.
Het is al donker als ik eindelijk in Tuapse binnenrij. Ik had verwacht in deze kustplaats een ruim aanbod aan overnachtingsplaatsen te vinden. Helaas, alleen wat luxe hotels, helemaal verspreid over de stad. Ik fiets rond, vraag her en der waar een niet luxe hotel is. Helaas, de niet luxe kamers zijn allemaal bezet. En Hotel Tuapse is helemaal een probleem. Prima prijs, maar het hotel is eigendom van de Militsija, buitenlanders worden dus niet geaccepteerd. Dat wrodt dan toch maar een luxe hotel nemen.
Ik wacht tot de ochtend om langs de haven te lope. Ik moet de tocht toch besluiten met een zicht op zee

quote:

Op donderdag 18 mei 2006 11:17 schreef Backdoorman het volgende:
Ben ik weer...een dezer dagen ga ik een vliegticket kopen, retourtje Moskou vanaf Amsterdam! Maar ik twijfel nog tussen een ticket met Austrian Airlines waarmee ik via Wenen vlieg en er ongeveer in vluchturen 5 uur over doe....of dat ik met KLM vertrek en er 3,5 uur over doe maar dan wel enkele tientjes (in euro's...) meer betaal! Wat zal ik doen? Wat zouden JULLIE doen?
Ik twijfel nog...heb niet super veel geld namelijk.

Let er wel op dat Austrian Airlines soms erg krap z'n overstappen plant. Je zou niet de eerste zijn die in Moskou aankomt maar z'n rugzak nog in Wenen heeft.

Vanaf Tuapse ben ik weer tijdelijk een gewone toerist
Na het bekijken van de Zwarte Zee nam ik de bus naar Krasnodar. Ergens onderweg was er weer een politiecontrole. DIe lijken met het jaar strenger te worden, in de eerste jaren dat ik in Rusland reed kon je dagen doorrijden zonder langs de kant gezet te worden. Nu is dat anders. Deze agent kwam zelfs de bus binnen. Totaal verbaasd natuurlijk toen ie een Nederlands paspoort onder z'n neus gepropt kreeg. In Krasnodar door een van m'n ICQ vrienden door de stad rondgeleid.
Naar Moskou was nogal lastig. In de late namiddag waren er nog maar 14 platzkart kaartjes over voor de 3 treinen naar moskou. Maar het lukte toch en sinds gisteravond ben ik in Moskou. Vrienden bezoeken is het voornaamtste thema van dit bezoek aan Moskou.

Vandaag de laatste dag in Moskou. Vanavond neem ik de trein naar Mukacheve in Oekraine. Vanaf daar met door naar Uzhgorod waar ik de bus naar Kosice neem. Vanaf Kosice weer met de trein verder naar Wenen. Met de fiets moet je soms een ietwat merkwaardige route kiezen, soms een bus op een startegische plek om de fiets mee te kunnen nemen. Vrijdag rij ik dan een randonneursbrevet in Wenen.

300 Euro is een redelijk normale prijs, voor rond de 200 kom je uit op de budgetmaatschappijen als Germanwings.

De route die ik terug nam van de week liep veel beter dan verwacht. Als je de rechstreekse trein naar Moskou neemt ga je via Minsk. Het Wit-Russisch visum is behoorlijk aan de prijs. Goedkoper en zonder visum kan het best via Kiev. Mijn gebruikelijke route tot nu toe liep via Berlijn en Krakau. Met de fiets mee heeft die route als nadeel dat er maar 1 trein per dag is die tussen Berlijn en Krakau fietsen meeneemt. En een lange stopover op de terugweg om op een menselijk tijdstip aan te komen. Nu kwam ik terug via Bratislava. Da´s een heel prettige verbinding:
Trein Moskou - Chop, vertrek 21.20, aankomst 1.45 (28u25 reistijd)
Dan de boemel naar Cierna in Slovakije
Van Cierna om 6 uur ´sochtends naar Bratislava. Aankomst rond een uur of 15-16, afhankelijk van eventuele vertraging. Van Bratislava naar Wenen zijn er veel treinen, kost niet veel.
Ik maak nu een stopover van een paar dagen in Wenen, de nachttrein naar Keulen vertrekt even na 20uur. Als je geluk hebt en een speciaal ticket voor de nachttrein Wene-Keulen weet te pakken te krijgen dan reis je voor nog geen 100 Euro van de NL/D grens naar Moskou.kost je totaal 2 dagen en 3 nachten, dus iets van een uur of 55-60

Een uurtje of 5-6 Moskou hou je er zeker aan over

Door de douane komen kost in Moskou niet gek veel tijd, denk er wel aan om de papierwinkel in te vullen die er op diverse tafeltjes ligt voordat je in de rij gaat staan.
Er zijn marshrutki naar de metro. Zo'n marshrutka kost je maximaal een Euro. Het tarief hangt voor het achterraam, naast de schuifdeur. Het goede metrostation is Rechnoji Vokzal.
Moskou is trouwens een makkelijke stad, zekerhet centrum. Overal zijn metrostations. Ben je eenmaal beneden is het makkelijk de weg te vinden, noodzaak is overigens wel dat je cyrillisch kunt lezen.

quote:

Op dinsdag 30 mei 2006 09:41 schreef mynick het volgende:

[..]

Omdat alle metrohaltes in het cyrillisch zijn?

Juist ja.

Handig is ook om te weten dat als de deuren dichtgaan de volgende halte al aangekondigd wordt; "Sledushi Stancia ......" (Volgende halte .....)

quote:

Op dinsdag 30 mei 2006 09:39 schreef mendrix het volgende:
Wie heeft er ervaring met het kopen van treinkaartjes voor de trans-siberie express op het station van moskou?
Is er een balie voor buitenlanders?
Is het makkelijk om voor de volgende dag een kaartje te kopen of is het al weken van te voren uitverkocht (in augustus)?

Dé Transsiberië Expres bestaat niet. Er bestaat wel de Transsiberische Spoorlijn. Over die spoorlijn rijden veel treinen, o.a. trein nr. 1 van Moskou naar Vladivostok.
Aangezien er zeker voor het eerste stuk meerdere treinen per dag vertrekken is het zeker mogelijk om tot je eerste stopplaats op de dag zelf een kaartje te kopen. Je zult alleen soms moeten uitwijken naar een trein die op een wat minder handig tijdstip vertrekt/aankomt, of een andere klasse nemen dan je liefst had.