"Ghost town" gezocht

Voor een fotoserie die ik deze zomer wil maken ben ik op zoek naar een gehucht, dorp of stadje, liefst aan het water, dat min of meer verlaten is. Volgens mij bestaan dergelijke plaatsjes niet meer in Nederland, maar zijn er nog wel zulke plekken te vinden in delen van België, noord Frankrijk en (voormalig Oost-)Duitsland.

Ik ben op zoek naar een lokatie die op maximaal zo'n 6 uur rijden van Apeldoorn ligt (volgens de routeplanner op ANWB.nl, wie van jullie heeft een idee?

quote:

Op maandag 17 april 2006 15:49 schreef renz0r het volgende:
Super orgineel idee!

Ik kan me een aflevering van Sixpack herinneren. Toen gingen ze naar een verlaten mijndorpje in belgie net over de grens bij zuid limburg. Gingen ze die verlaten gebouwen en mijnen bezoeken. Was heel klein, maar wel een verlaten plek

Dat mijndorpje heb ik al een paar keer voorbij zien komen op FOT. Kon jij niet weten natuurlijk, maar om die reden wil ik die nou eens over slaan. Maar wel bedankt voor je bijdrage!

quote:

Op maandag 17 april 2006 16:41 schreef rosstek het volgende:
Op zo'n 7 uur rijden van Apeldoorn ligt Seebad Prora. Het half afgebouwde arbeidersvakantiecomplex van Hitler.

[afbeelding]

[afbeelding]

Alleen een beetje moeilijk toegankelijk misschien.

Wat ontzettend lelijk! Maar hij gaat wel op de lijst. Dank je!

quote:

Op maandag 17 april 2006 16:42 schreef Bosbeetle het volgende:
tsjernobyl

6 uur rijden
Maar zoiets zoek ik wel eigenlijk. Tsjernobyl zou (als het er niet zo ontzettend radioactief was) de perfecte ghosttown zijn voor mijn doel.

quote:

Op maandag 17 april 2006 17:16 schreef Klonk het volgende:

[..]

zo te zien ergens in Duitsland, om specifiek te zijn Nord Rhein Westfalen, daar worden hele dorpen afgebroken om plaats te maken voor mijnbouw, da's riant te doen vanaf Apeldoorn, vooral de gebieden tussen globaal Monchen Gladbach - Keulen- Aachen en de Nederlandse grens is dit vaker te vinden.

ik kan me in de Alpen van Zwitserland ook een spookdorpje voor de geest halen, helemaal verlaten witte huizen.

Zwitserland is me iets te ver, maar Zweiler ziet er interessant uit. Ook op de lijst dus.

quote:

Op maandag 17 april 2006 20:31 schreef Klonk het volgende:
Doel is nog geen echte spookstad, wordt nog gewoon bewoond.

Wat ik er over lees op het web wordt het voor een derde bewoond door de reguliere bewoners, en de rest door krakers uit heel Europa. Kleurrijk, en wellicht fotografisch interessant, maar voor mijn idee niet geschikt.

Het bruinkoolgebied oost van Zuid-Limburg is dat wel, al zal ik er morgen even moeten gaan kijken als ik er tijd voor over heb. Verder nog iemand ideeën?

quote:

Op maandag 17 april 2006 20:43 schreef Klonk het volgende:
en nog een tip voor de route, pas bij Venlo de grens over gaan (A61 richting Keulen), dan kom je eerst langs Garzweiler (net onder Monchengladbach) en dan kun je via de A61 verder afzakken naar Keulen en dan via de A4 naar Aachen, dan kom je eigenlijk langs alle grote tagesbau dingen.

Ik ben morgen in Sittard, wat is dan de slimste route? (de Venlo route ken ik van vakantie)

quote:

Op maandag 17 april 2006 22:44 schreef Lan-masters het volgende:
Ik neem aan dat er een reisverslag op fok komt ?

Er komt (als de resultaten daar aanleiding voor geven tenminste) een foto verslag in FOT, daar is het om te doen.

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 17:38 schreef Whoopsydaisy het volgende:
In Groningen bestaan nog Ghosttowns. Rij vanaf Delfzijl via de landweggetjes richting Winschoten en je treft er zeker 3.

Ow, da's interessant. Ter hoogte van waar moet ik ongeveer zoeken?

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 21:29 schreef babba het volgende:
Schokland is vroeger toen het een eiland was ge-evacueerd wegens overstromingsgevaar. Inmiddels is het al geen eiland meer maar staat het dorpje er nog steeds. Het ligt in de noordoostpolder in het noorden van de provincie flevoland.

[afbeelding]

Leuk, maar het dorpje dat jij post is een museum, en voor mijn doel te druk.

Topic kickje. Wie heeft er een idee?

quote:

Op zondag 4 juni 2006 22:41 schreef Klonk het volgende:
hoever ?

Maximaal bedoel je? 6 uur vanaf Apeldoorn. Zie ook de OP

quote:

Op zondag 4 juni 2006 22:56 schreef Klonk het volgende:
ik wist niet of er wat veranderd was , vandaar mijn vraagje

is de vorige keer in de duitse dorpjes nog wat geworden ?

en 6 uur, ehmm, alpendorpjes, maar dat haal je niet in 6 uur, Engeland niet iets ?

De duitse dorpjes heb ik (ondanks dat ik er regelmatig inde buurt ben) door drukte nog niet gevonden. En ze voldoen niet helemaal aan wat ik zoek, omdat ik er eigenlijk ook nog een haventje oid bij zoek. Maar ik ga er binnenkort zeker even kijken

Engeland is geen optie. Het moet in 24 uur heen en terug. Bovendien durf ik in Engeland niet te rijden, ik ben veel te bang dat ik aan de verkeerde kant van de weg ga zitten

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 19:01 schreef maartena het volgende:
Het probleem van een spookstad is dat er een reden moet zijn om huis & haard te verlaten, en een verdomt goede reden. Bij een ramp als Tsjernobyl is het natuurlijk duidelijk. De andere spooksteden die verlaten zijn, zijn voornamelijk verlaten doordat een groot bedrijf de grond heeft gekocht voor andere doeleinden, zoals de aanleg van een haven of vliegveld, de aanleg van een snelweg, of het leegmijnen van de grond.

Een stad al Chernobil is ideaal, qua Ghosttown. Er pleiten helaas twee zeer belangrijke argumenten tegen: afstand, en mijn afkeer van radioactiviteit.

quote:

In Nederland heeft het dorpje Oudenrijn blijvoorbeeld plaats moeten maken voor Knooppunt Oudenrijn. Maar ja, zulke dorpjes blijven hooguit enkele jaren overeind totdat de laatste koppige bewoner vertrekt, en dan word de stad met de grond gelijk gemaakt.

In het westelijk havengebied van Amsterdam lag ook zo'n dorpje: Ruigoord. Het is nooit helemaal onbewoond geweest, en toen ik er vorige zomer even ging kijken was het zelfs nog een beetje bevolkt. In Nederland zijn voor zover ik weet niet zulke plekken te vinden, hooguit een paar buurtjes in het uiterste noorden van Groningen.

quote:

Ik denk dat de Duitse dorpjes bij de mijnafgravingen je beste optie zijn, voor zover de dorpjes nog zelfs bestaan.

Het lijkt er toto zover wel op. Ik ga de komende weken wel even kijken daar.

quote:

Ik heb wel een paar mooie stadjes gevonden, maar je stelt zeer moeilijke eissen qua afstand. In Frankrijk heb je het stadje: Oradour-sur-Glane, een plaats waar in 1944 uit wraak de gehele bevolking is afgeslacht door de Waffen SS na enkele successen van het verzet, en de gijzeling van een hooggeplaatste Duitser door het verzet die volgens eigen zeggen in Oradour werd vastgehouden. In de lokale kerk is de bevolking verzameld en vervolgens neergeschoten. Er zijn slechts enkele overlevenden.

Het dorp is een stukje verderop opnieuw opgebouwd maar de ruines van het oude dorp zijn blijven bestaan. Na de oorlog werd besloten het dorp te laten zoals het is, en niet opnieuw op te bouwen.

foto 1
foto 2
foto 3

Kan wellicht intressant zijn, maar het dorpje ligt in het midden van Frankrijk toch wel een uurtje of 10 rijden. Dus dat word dan overnachten denk ik, en er een weekend van maken.

Als je niet zo ver wilt afreizen, dan denk ik dat je toch in Duitsland moet gaan kijken, wellicht in Oost Duitsland.

Oradour is me bekend, maar het is niet wat ik bedoel, ook al omdat het na de actie van de Duitsers in brand is gezet in een poging om hun misdaad te verhullen. Ik zoek echt iets wat verlaten is, en vervolgens vervallen door vandalisme en/of gebrek aan onderhoud. Het hoeft geen complete stad of dorp te zijn, als het op de foto maar wel de indruk wekt.

quote:

Op donderdag 8 juni 2006 20:09 schreef highway101 het volgende:
Vreselijke stadjes als Wittenberge en Eisenhuttenstadt wat? Of iets in de omgeving van Charleroi?
Misschien zijn er wel verlaten industrieterreinen in het Ruhrgebiet, zoals Recklinghausen, Herne, Gelsenkirchen, Mulheim an der Ruhr etc.

Het Ruhrgebiet is me een beetje te groot en te druk, ik zou daar echt moeten gaan zoeken, en daar heb ik de tijd niet voor. De spookstadjes oost van Limburg zijn dan een betere optie.
Wittenberge en Eisenhuttenstadt ken ik niet, daar zal ik vanavond eens op gaan Googlen. En Charleroi is inderdaad ook nog een goede optie.:)

[ Bericht 11% gewijzigd door RonaldV op 08-06-2006 21:20:26 ]

Een schopje:
17 november 2006. Om kwart over 10 vertrokken we vanaf de grensovergang bij Venlo over de A-61 naar het zuiden. Even voor het voormalige Autobahnkreis Jackerath (nu Dreieck Jackerath) reden we het gebied bij de bruinkoolmijnen binnen. Aanvankelijk merkte je niet zo veel. Weliswaar redelijk wat protestborden, en er zijn veel huizen afgesloten, maar omdat deze huizen niet waren dichtgetimmerd, maar men simpelweg de luiken had laten zakken, zag het er toch nog min of meer bewoond uit. Sommige lichte industriebedrijven functioneerden zelfs nog. In Immerath en zelfs in Pesch lijkt het leven normaal verder te gaan. Vanuit Pesch liep een smalle doorgaande weg naar Otzenrath. Na ongeveer anderhalve kilometer kwamen we langs het oude station van Otzenrath. Het lag er vervallen bij, maar dat is niet vreemd: de laatste trein reed hier in 1980 voorbij. We namen de laatste bocht, en verwachtten aan de rand van Otzenrath te arriveren. Op Google Earth tenminste nog wel. In werkelijkheid was je nog net niet op de maan: er stonden nog 3 huizen en een oude loods met bijgebouwen. Een stuk verder nog een huis, dan weer niets, een huis met een loods, en dan een rijtje huizen met een kerk erachter. Verder was het landschap vrijwel leeg. Alleen in de directe omgeving van de kerk stonden nog bomen, de overige bomen lagen verspipperd in grote stapels op de plek waar eerst woningen stonden. We parkeerden bij de kerk (waar nog een Nederlander stond), pakten onze spullen, en trokken er op uit.


Het Rittergut Leuffen, tevens de lokale drankenhandel, in de Hoffstrasse. De vernietiging lieek hier nog mee te vallen. Rechts nog huizen (waarover straks nog even meer), er tegenover nog een kerk, een huis en daarachter een school (waarover ook nog meer).


Het eigenlijke woonhuis van het Ritterrgut. De ramen op de begane grond waren dichtegetimmerd, verder leek de schade mee te vallen. Maar als je beter keek zie je dat de trappen naar de voordeur verdwenen waren, en er nogal wat ramen ontbraken. De klimop had duidelijk ook al heel lang geen onderhoud meer gehad.


Pea4fun en ik zijn om het hele Rittergut heen gewandeld en geklommen. Het zag er aan de achterkant uit alsof er iemand had besloten om daar een ondergrondse parkeergarage te bouwen. Volgens Google Eart lag hier een bossage, of een park. Met uitzondering van verwilderd gras en brandnetels was er echter geen groen meer te bekennen. Wel veel modder. Door een opening in de buitenmuur van het Hof zag ik de binnenplaats. Ook al zo'n puinhoop, zo erg dat de puinhoop naar binnenkwam. Er bleek een opgraving te zijn geweest, waarbij de fundamenten van het oorspronkelijke kasteel uit de 13e eeuw zijn opgegraven.


Van binnen was het niet extreem luxe, maar deze badkamer zag er wel goed uit.


Het rondje om het Hof vol gemaakt. Er ontbrak wel iets meer dan alleen glas, hele sponningen waren verdwenen. Binnen was zelfs een hele mooie wenteltrap in de hal ontdaan van alle treden. Snel naar de overkant, eens kijken wat de school te bieden heeft.


Wat me het meest verbaaste was dat we in bijna alle gebouwen konden rondneuzen. Niet alleen waren er nogal wat ramen ingegooid, maar vaak stonden deuren ook gewoon open. De lagere school in het dorp was nog tot juni in gebruik. Op dit schoolbord stond nog gewoon de tekst van een engels liedje dat blijkbaar geleerd werd. En op een deur hing een aankondiging voor kindertheater in Jüchen, aan de "goede kant" van de snelweg, de kant die niet wordt geruimd. Otzenrath wordt aan die kant herbouwd.




Kindertekeningen. De school zat nog vol met dit soort dingen. Een klas had twee ramen bont beschilderd met de namen van alle leerlingen in dat lokaal. In de hal hingen papiermachee figuren uit "de Kleine Zeemeermin". Het meubilair was weg, maar je verwachtte toch elk moment een schreeuwende berg 8-, 9- en 10 jarigen tegen te komen.


Naast het schoolplein stond de kerk, met daaraan een Friedhof, de begraafplaats. Vrijwel alle graven waren geruimd, en verhuisd naar Neu-Otzenrath, of andere dorpen in de omgeving. Het Friedhof was ook de enige plek waar ik zag dat men na de opruimwerkzaamheden alles weer keurig aan kant heeft gemaakt. Het terrein miste alleen nog de bordjes "niet betreden, pas ingezaaid" (nou ja: in het Duits dan ) Naast de kerk vonden we de kleuterschool. Ook hier weer dezelfde aanblik: alle meubilair weg, en er hingen nog werkstukjes van de leerlingen aan de muren:


Maar het meest onwerkelijke waren de kapstokjes in de hal, met de namen van de leerlingen erbij.


Terug op het Friedhof ben ik helemaal naar achter gelopen. Tussen de bomen door zag wat gebouwtjes, en daar trof ik ook nog een stuk of acht graven die (nog?) niet geruimd waren, alhoewel er aan verschillende hekken briefjes hingen met het dringende verzoek om zo snel mogelijk met het kerkbestuur contact op te nemen om graven te laten verhuizen.

Naast het Friedhof vonden we een huis met in de kelder een bijna complete sauna. Alleen de apparatuur was verwijderd, maar de eigenaar van dit pand had behoorlijk wat geld geïnvesteerd in zijn kelder: er was zelfs een flinke bar aanwezig. Fotografisch was er echter weinig aan, dus zijn we teruggelopen naar de auto om een broodje te nemen. Onderweg sprak ik wat werklui die slooppuin aan het ruimen waren: over een maand of 4-5 zou hier alles weg zijn. Nog een maand later gaapt hier een enorm gat. Een raar idee, dat je op een plek loopt die over een half jaar letterlijk in het luchtledige is verdwenen. Niet alleen het dorp, maar zelfs de aardbodem!

Na onze broodjes vertrokken we lopend in de richting van de huizen die we bij aankomst gepasseerd waren. Op een zeker moment draaide ik me om, en schoot deze foto. Het eenzame huis doet me denken aan een schilderij van Carel Willink, alleen diens dramatische luchten ontbreken.


Iets verderop stonden deze twee huizen. Het is haast niet te bevatten dat deze huizen vroeger ingeklemd stonden tussen bomen en tientallen soortgelijke optrekjes. Overal waar je liep hoorde je non-stop kettingzagen en zware machines. En overal grote stapels met verpulverd hout. Over een paar weken zouden hier waarschijnlijk alleen de lantaarnpaal nog maar overeind staan. Dat was het enige waaraan je nog kunt zien hoe groot het dorp was: alle huizen en begroeiing zijn weg, maar de lantaarnpalen, die stonden nog.


Pea was er iets te klein voor, maar ik kon er vrij gemakkelijk inklimmen om deze foto te maken van een deel van een fabriekje. het was tevens mijn laatste voor dat moment: mijn tas met fotospullen stond (met geheugenkaartjes) nog in de auto, ik moest dus even terug.


Bij mijn auto was net aan andere aangekomen. De eigenaar bleek de laatste bewoner van het dorp te zijn. Ik bekeek hem eens van een afstandje, en kreeg meelij met hem. De man, minstens een jaar of 80-85 oud, was het niet eens gegund om zijn leven te eindigen in zijn eigen huis, zijn eigen dorp. Erger nog: In zijn laatste levensjaren zag hij zijn hele geschiedenis rond hem afgebroken worden. Zelfs de overleden familieleden op de begraafplaats waren weg. Ik kon me eigenlijk niets ergers voorstellen. Een vluchteling kan altijd nog hopen dat hij ooit nog terug kan naar zijn thuis. Deze man zou over een paar maanden niets meer hebben om naar terug te keren.

[size=8pt]Pea en ik hebben nog een half uurtje in Otzenrath gefotografeerd, en zijn toen in de auto gestapt om een dorp verder te kijken. Waar we verbaasd waren over het tempo waarin Otzenrath verdwenen was: hier was het omgekeerde het geval. Het dorp Holz was nog helemaal intact, dat wil zeggen: er zijn nog geen huizen afgebroken. Wel was alles dichtgetimmerd of gemetseld. Dit was pas echt een spookdorpje: helemaal compleet, en geen kip te bekennen:

We hebben hier een half uurtje rondgekeken, maar alle gebouwen waren duidelijk voorzien van een bordje met de melding dat het betreden verboden is. Aangezien er nog redelijk wat werklui heen en weer reden in dit dorp (er vlak buiten werd gewerkt aan het klaarmaken van het terrein en omleggen van wegen) leek het ons slimmer om het ook maar niet te proberen. Wel ontdekten we een dorpswei met een eenzaam paard, en twee nog bewoonde huizen. Sommige mensen geven de strijd nog niet op, blijkbaar. Telefoonprovider T-net overigens ook niet: midden in het dorp stond een vrij nieuwe, nog werkende telefooncel. Zonder glas, dat dan weer wel. Maar daarvan stond weer genoeg bij de glasbak die echt al heel lang niet meer geleegd werd, getuige al het glas dat er inmiddels op en om stond. Fotografisch viel hier echter niet veel meer te beleven, dus zijn we teruggereden naar Otzenrath, om te kijken of we de mijn en de graafmachines (die je vrijwel overal in beeld hebt) eens van dichtbij konden bekijken. Vlak naast het traject van de voormalige A-44 zijn we uitgestapt. Op de plek waar vroeger de middenberm lag, schoot ik deze foto, langs het voormalige traject van de snelweg, en tegen de zon in:

Waarom tegen de zon in? Nou, links van mij zag ik dit:

Eén van de graafmachines. Achter mij had hij de snelweg al opgevreten. Daar viel niks meer te fotograferen, behalve een groot en diep gat. En nu kwam hij langzaam maar zeker mijn kant op. Tijd om dat ding eens van dichtbij te bekijken.

Vanaf de rand van de dagbouwmijn (al gaat het werk ook 's-nachts verder) kon je zo'n 100-150 meter lager dit zien. De bron van alle ellende voor de bewoners hier: bruinkool. En daarachter: de electriciteitscentrales die er op draaien. En dit gat is groot. Op een Duitse foto-site heeft iemand de Google-Earth foto van dit gat over de stad Keulen geprojecteerd. Keulen verdwijnt er compleet in, en sindsdien is het gat alleen maar groter geworden. De machines op deze foto staan al snel 2 kilometer van mij af. Er staan er een stuk of tien inmiddels, met elkaar en de centrales verbonden via een uitgebreid netwerk van transportbanden, die alles snel afvoeren naar de plek waar het verwerkt wordt.


De graafmachines graven verder. Moeiteloos draait het schoepenrad -met schoepen waar mijn Seat Leon nog wel in past- zijn rondjes, terwijl de kraan langzaam van links naar rechts en weer terug schuift. Pea4fun heeft een foto van mij met dit rad gemaakt, en diegenen die me wel eens gezien hebben weten dat ik geen kleine jongen ben. Nou, ik ben dus WEL een kleine jongen vergeleken bij dit monster.


We besloten rond een uurtje of half 4 dat het mooi geweest was. We zijn nog heel even gaan kijken bij het stationnetje, dat al in 1980 zijn deuren sloot. Bahnhof Otzenrath. Van buiten haal je er nog wel een station uit, maar er heeft de afgelopen 20-25 jaar een ander bedrijf in gezeten. Op de gevel zitten nog inslagen van kogels die in de oorlog op het station zijn afgevuurd.


De volledige stations inrichting hadden ze er uit laten slopen. Helaas dus. Maar gelukkig hadden ze wel nog wat moois laten zitten, iets wat ik de hele dag nog niet in complete staat had gezien. Een grote wenteltrap. Dus die moest ik nog even fotograferen. Ik nam me voor: Als het gebouwtje er nog staat als ik in dit gebied met modellen ga werken, dan sleep ik er zeker één mee naar deze trap.


[ Bericht 0% gewijzigd door RonaldV op 05-02-2007 23:13:53 ]

30 november:
het nadeel van een tweede keer gaan is dat je al een beeld in je hoofd hebt, en als dat beeld dan niet blijkt te kloppen, dan ben je teleurgesteld. Pea4fun en ik hadden ons al voorbereid op gesloopte gebouwen, en natuurlijk hebben we die ook gezien. Zo stond er twee weken voor dit bezoek naast het Rittergut een behoorlijk luxe villa.


Nu zag diezelfde villa er een stuk minder luxe uit:


De school was ook onder handen genomen. Twee weken tevoren zag de school er nog zeer bruikbaar uit. Meubilair erin, stroom en water aansluiten, en je kon leerlingen ontvangen.


Nu bleek er een groepje slopers door het pand te zijn geweest, die onder andere een groot deel van het dak hebben gesloopt, en alle vensterbanken hebben vernield met een voorhamer of iets dergelijks


Er waren meer huizen verdwenen: het huis met de sauna bestond niet meer, en ook het huis rechts op onderstaande foto was inmiddels omgetoverd in een onherkenbare stapel bakstenen en puin.


Het paadje waarlangs je naar de graafmachines kon was inmiddels afgezet met een hek en bordjes verboden toegang. En toen we aan het eind van onze modelshoot waren (we hadden Chanty ook mee) in het oude station bleek ook de bewaking inmiddels wakker. We werden weggestuurd. Het enige dat we nog konden maken was het einde van een leuke dag:



Inmiddels zijn de slopers toe aan de laatste gebouwen, als ze vandaag al niet omgegaan zijn. De huizen in het straatje van de oude man die ik eerder tegenkwam zijn een paar weken geleden al gesloopt. Het stationnetje ook. De kerk lijkt het laatste te zijn dat het veld zal ruimen. Vorige week werd deze foto geschoten, waarop de kerk nog staat, en de school bijna plat ligt. Op de achtergrond kun je nog net het torentje van het Rittergut zien, dus die staat blijkbaar ook nog. Maar eind deze maand is Otzenrath echt verdwenen. En nog voor deze zomer begint is zelfs de aardbodem hier verdwenen.

Als je ook eens die kant op wilt: Pesch en Holz zijn twee plaatsjes die aan weerzijden van Otzenrath liggen. Hier kun je zeker nog leuke foto's maken.

quote:

Op dinsdag 6 februari 2007 01:32 schreef Sandstorm_81 het volgende:
Leuk topic om te volgen. Gaan ze dat gaten blijven uitgraven? Zou er ook eens naar toe moeten gaan!

De komende 30 jaar zijn ze nog wel even bezig daar ja. Er staan nog een stuk of 5-6 dorpen op de nominatie om gesloopt te worden. In het gebied zijn nog een paar bruinkoolmijnen, onder andere bij het geboortedorp van de gebroeders Schumacher (Formule1). Google maar eens op Garzweiler. Wikipedia heeft er ook behoorlijk wat over, maar voornamelijk in het Duits.

quote:

Op dinsdag 6 februari 2007 15:45 schreef babba het volgende:
Maar waarom worden die dorpen nou afgebroken?

Bruinkool wordt in Duitsland voornamelijk in mijnen vlak onder het aardoppervlak gewonnen. Het voordeel is dat je geen mijngangen (met de erbij horende risicos) hoeft te graven, maar het gewoon met graafmachines kunt winnen, vanuit een heel grote kuil.

Het nadeel van zo'n kuil is dat hij steeds groter moet worden om bij de bruinkool te kunnen. Maar om die kuil steeds groter te maken moeten de dorpen eromheen wel eerst gesloopt worden. Lees dit artikeltje maar eens. En als je Duits een beetje redelijk is kun je op deze Duitstalige Wikipedia-pagina nog genoeg te lezen vinden. Op de link naar Otzenrath en de snelweg A-44 kun je ook nog van alles lezen. Op die laatste vind je trouwens deze foto. Op de plaats waar de aanhanger staat stond ik toen ik deze foto van een graafmachine maakte, het asfalt was toen al verwijderd. Op de plaats van de snelweg in de verte gaapte toen al een diep gat, en de graafmachine stond (in de kuil) op zo'n 40-50 meter aan de overkant van de snelweg. De graafmachine is trouwens zo'n 100meter hoog, jullie zien alleen de bovenste 30 meter.

quote:

Op dinsdag 6 februari 2007 22:20 schreef babba het volgende:

[..]

Bedankt voor je uitleg

Wat die graafmachines betreft, volgens mij kunnen ze nog een stukje groter:

[afbeelding]

Dat is één van die graafmachines. De "bagger" die ik fotografeerde was bagger 258. Die is bijna even groot als deze.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2008 22:03 schreef Sjoerd102 het volgende:
*schop* Ook ik ben vandaag eens gaan touren rondom Garzweiler. Erg indrukwekkend allemaal. Voor mensen in de grensregio is dit op een dag makkelijk te doen. Het plaatsje Holz zag er nog hetzelfde uit als op de foto's die hier al geplaatst zijn.

Toen ik een half jaar geleden in Holz was, was het al voor de helft afgebroken. Bedoel je dat het straatje dat ik hierboven op de foto zette er nog steeds zo bijligt? Da's mooi, want ik wil er zeer binnenkort weer heen

quote:

Op woensdag 27 februari 2008 21:25 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Heel Oost Duitsland zit toch vol met ghost towns?

Da's wel een stukkie fietsen he?