Ouders die tegen relatie zijn met vriend.

Ik zou zeggen tegen je ouders dat je veel van hem houd. En dat je ook van hun houd. En uitleggen dat jij de relatie wilt voortzetten. Maar spelen je ouders het hard zal je wellicht toch een keuze moeten maken.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:03 schreef SHE het volgende:
trust me...ouders hebben altijd een hele legitieme reden ergens op tegen te zijn.

ze hebben je grootgebracht...don't hate.

Over 10 jaar begrijp je dat...fucking cliche, maar dat is leven..mooi he?

Sorry hoor maar die inschatting kun je niet maken, aangezien je de mensen in kwestie niet eens kent. Ik ken genoeg ouders die maar heel matig kunnen inschatten wat daadwerkelijk goed is. Tuurlijk, wat zij goed vínden. Maar ook ouders hebben de wijsheid niet altijd in pacht.

Misschien hebben ze een goede reden, ts doet tenslotte een beetje geheimzinnig. Maar zo'n inschatting kun je zonder context niet maken lijkt mij.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:04 schreef Baloetjuh het volgende:

[..]

Maar dan bedoel je te zeggen dat ze er op tegen zijn, omdat het toch niet goed kan lopen?
of zie ik dat verkeerd????

Ouders houden van je!
Ze doen dit niet om je te pesten maar om jou te beschermen!
En waarom zouden je ouders zeggen dat je vriend niet oke is, als ze jou bij zich willen hebben? Zou wel een heel fout iets zijn als ze zo zouden denken!
Lijkt me stug dat ze dat bedoelen! Ik denk dat ze iets weten wat ze je niet willen vertellen,
vroeger waren ouders erg streng in deze! Dan was het: Je maakt het maar uit met die jongen die is niet goed voor jou!
Vaak hadden ze nog gelijk ook!
Dat overkwam mijn tantes vroeger!
Achteraf zeiden ze dat hun vader zeker wel gelijk had!
Dat er niets van die jongen terecht was gekomen naderhand! Dus zie het niet zo negatief, en denk maar dat je ouders echt het beste met je voor hebben!

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:41 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Ouders houden van je!
Ze doen dit niet om je te pesten maar om jou te beschermen!
En waarom zouden je ouders zeggen dat je vriend niet oke is, als ze jou bij zich willen hebben? Zou wel een heel fout iets zijn als ze zo zouden denken!
Lijkt me stug dat ze dat bedoelen! Ik denk dat ze iets weten wat ze je niet willen vertellen,
vroeger waren ouders erg streng in deze! Dan was het: Je maakt het maar uit met die jongen die is niet goed voor jou!
Vaak hadden ze nog gelijk ook!
Dat overkwam mijn tantes vroeger!
Achteraf zeiden ze dat hun vader zeker wel gelijk had!
Dat er niets van die jongen terecht was gekomen naderhand! Dus zie het niet zo negatief, en denk maar dat je ouders echt het beste met je voor hebben!

Allemaal hartstikke waar, leuk en aardig. Maar nogmaals, ook ouders zitten er wel eens naast.

Ik zie je graag terug in een topic over uithuwelijken

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:45 schreef Baloetjuh het volgende:

[..]

okeej allerlaatste dan
ik ben het helemaal met je eens!!!
truste

Ja ho effe...

Je doet wel erg geheimzinnig, dus zou best kunnen dat je ouders een prima reden hebben.

Wou alleen effe zeggen dat het feit 'dat het je ouders zijn' een minder sterk argument is dan sommigen hier vinden.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:40 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Sorry hoor maar die inschatting kun je niet maken, aangezien je de mensen in kwestie niet eens kent. Ik ken genoeg ouders die maar heel matig kunnen inschatten wat daadwerkelijk goed is. Tuurlijk, wat zij goed vínden. Maar ook ouders hebben de wijsheid niet altijd in pacht.

Misschien hebben ze een goede reden, ts doet tenslotte een beetje geheimzinnig. Maar zo'n inschatting kun je zonder context niet maken lijkt mij.

Dat is dan mijn geluk...ik heb in mijn omgeving alleen maar ervaring met ouders die heel goed weten wat goed is voor hun kroost

Het leek mij ook onnodig om ' uitzonderingen daargelaten ' toe te voegen aan mijn tekst

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:55 schreef SHE het volgende:

[..]

Dat is dan mijn geluk...ik heb in mijn omgeving alleen maar ervaring met ouders die heel goed weten wat goed is voor hun kroost

Het leek mij ook onnodig om ' uitzonderingen daargelaten ' toe te voegen aan mijn tekst

Ik bedoelde ook niet zozeer de ouders die van hun eigen leven één grote puinhoop maken (er van uitgaande dat jij dat bedoelt ) maar meer de lastige ouders die moeilijker doen dan nodig is.

Die hebben namelijk ook vaak genoeg níet gelijk. Paps en mams zijn ook maar mensen.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:48 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Ja ho effe...

Je doet wel erg geheimzinnig, dus zou best kunnen dat je ouders een prima reden hebben.

Wou alleen effe zeggen dat het feit 'dat het je ouders zijn' een minder sterk argument is dan sommigen hier vinden.

hahahahaha

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:59 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

hahahahaha

Ja anders heb ik het straks gedaan.

Ik vraag me af: zou ik nu naar bed moeten van m'n moeder?

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:55 schreef SHE het volgende:

[..]

Dat is dan mijn geluk...ik heb in mijn omgeving alleen maar ervaring met ouders die heel goed weten wat goed is voor hun kroost

Het leek mij ook onnodig om ' uitzonderingen daargelaten ' toe te voegen aan mijn tekst

Ik denk dat als ik naar mijn vader had geluisterd ik nu naast hem had gelegen. Liefhebbende ouders is niet altijd vanzelsprekend. Maar de ouders van de TS vallen daar denk ik niet onder. Denk dat de TS haar wensen duidelijk moet maken. Ze is denk ik geen 16 meer. En als bijde partijen van elkaar houden moet er wel uit te komen zijn. En ouders die hun kinderen voor het blok zetten is niet aardig ontdekte ik al heel jong. Maar wist wel wie de ware etter is gebleken. Moge zijn geest desondakns rusten in vrede.

Ben ik de enige die zich het gevoel van de ouders wel voor kan stellen?

Je ouders hebben een kind dat dolgelukkig is, maar daardoor ook wat impulsieve beslissingen neemt. Ze willen graag dat jij niet de fouten maakt die zij maakten (logisch, want het heeft hen vroeger ook pijn gedaan, en zij willen niet dat jij gekwetst wordt). Goed, je doet het toch...

En dan? Dan kom je met hangende pootjes bij hen terug. Waarschijnlijk verdrietig, en vast ook boos. Zij zien dan alleen de negatieve kant van het verhaal. Die kant van hun dochter die na vijf maanden van een koude kermis thuis komt. Die kant van de dochter die dus toch gekwetst is. Zij zien een meisje dat verdrietig is, en alleen dat. Zij zien niet de momenten dat het vast ook gezellig was. Zij zien de uiteindelijke uitwerking van jouw impulsieve keuze, en het feit dat je terug bij hen moest komen, zegt in hun ogen genoeg. Het is fout gegaan, heel fout.

Dat ligt natuurlijk niet aan hun eigen kind, dat ligt aan de ander. Die heeft hun kind gekwetst.

Of het goed is wat ze doen? Ik denk het niet, ze jagen jullie naar elkaar toe, veroorzaken nieuwe impulsieve beslissingen, schaden de band tussen hen en jou. Maar begrijpelijk? Voor mij best wel. Dat is vaak zo met relaties namelijk, als je boos of verdrietig bent, huil je uit bij je omgeving. Als je vrolijk bent, dan ga je juist naar je vriend, dat ziet je omgeving niet. Daardoor heeft je omgeving een nogal scheef beeld van hem en jullie relatie, en handelt daarnaar.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 07:59 schreef innovative het volgende:
Ben ik de enige die zich het gevoel van de ouders wel voor kan stellen?

Vooropgesteld dat ik geen kinderen heb... (godzijdank)

Nee, ik kan me er niet zo heel veel bij voorstellen. Dat meisje is 19... waar hebben we het over? Gekwetst worden hoort bij het leven en als je je als ouders zijnde DAAROM tot op die hoogte gaat bemoeien met het leven van je kinderen kan het goed bedoeld zijn, maar is het uiteindelijk gewoon fout.

Kinderen moet je los laten. End of story.

Mijn ex en haar zus die trokken ook zo vreselijk naar hun ouders toe. Het woont allemaal bij elkaar in de buurt en het liefst kruipen ze in elkaars reet als je het mij vraagt. In mijn ogen is dat een beetje ongezond en mede veroorzaakt door elkaar OVERAL bij te betrekken.

Maar misschien kom ik wel uit een vreemd gezin hoor. Ook goed mogelijk.

Mij zou het vreselijk benauwen in ieder geval.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 08:13 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Vooropgesteld dat ik geen kinderen heb... (godzijdank)

Nee, ik kan me er niet zo heel veel bij voorstellen. Dat meisje is 19... waar hebben we het over? Gekwetst worden hoort bij het leven en als je je als ouders zijnde DAAROM tot op die hoogte gaat bemoeien met het leven van je kinderen kan het goed bedoeld zijn, maar is het uiteindelijk gewoon fout.

Kinderen moet je los laten. End of story.

Mijn ex en haar zus die trokken ook zo vreselijk naar hun ouders toe. Het woont allemaal bij elkaar in de buurt en het liefst kruipen ze in elkaars reet als je het mij vraagt. In mijn ogen is dat een beetje ongezond en mede veroorzaakt door elkaar OVERAL bij te betrekken.

Maar misschien kom ik wel uit een vreemd gezin hoor. Ook goed mogelijk.

Mij zou het vreselijk benauwen in ieder geval.

Ze is 19, ja. Dat is nog behoorlijk jong. Zeker als je dan voor het eerst uit huis gaat. "Zo, laat me nu maar los", dacht het niet. Mijn ouders hebben het nog lang niet opgegeven met mij, en ik ben de 19 toch al een poos voorbij. En, mijn ouders hebben íédere keer gelijk gehad.

Ik vind ook dat er behoorlijk geheimzinnig over wordt gedaan. Zal wel meer aan de hand zijn dan een loze roddel over een vader die vreemdging. En als dat werkelijk het enige is, is het zo uit de wereld als er over gesproken wordt. "Goed, mijn vader wel, ik niet". Klaar. Maar opmerkingen als "meer ga ik er niet over zeggen".... Maak dan ook geen topic aan, want dan kan niemand er iets nuttigs over zeggen.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 08:58 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

Ze is 19, ja. Dat is nog behoorlijk jong. Zeker als je dan voor het eerst uit huis gaat. "Zo, laat me nu maar los", dacht het niet. Mijn ouders hebben het nog lang niet opgegeven met mij, en ik ben de 19 toch al een poos voorbij. En, mijn ouders hebben íédere keer gelijk gehad.

Tsja, maar dat vrouwen meesters zijn in het maken van waardeloze partnerkeuzes is algemeen bekend. Dat is vrouwen nu eenmaal eigen, en soms hebben ze mazzel.

Maar om je als ouders zijnde op deze manier met dit soort zaken van een 19 jarige te bemoeien (effe los van de situatie die dus idd lekker geheimzinnig is) dat gaat wel erg ver vind ik.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 08:13 schreef Pappie_Culo het volgende:
Vooropgesteld dat ik geen kinderen heb... (godzijdank)

Nee, ik kan me er niet zo heel veel bij voorstellen. Dat meisje is 19... waar hebben we het over? Gekwetst worden hoort bij het leven en als je je als ouders zijnde DAAROM tot op die hoogte gaat bemoeien met het leven van je kinderen kan het goed bedoeld zijn, maar is het uiteindelijk gewoon fout.

Kinderen moet je los laten. End of story.

Mijn ex en haar zus die trokken ook zo vreselijk naar hun ouders toe. Het woont allemaal bij elkaar in de buurt en het liefst kruipen ze in elkaars reet als je het mij vraagt. In mijn ogen is dat een beetje ongezond en mede veroorzaakt door elkaar OVERAL bij te betrekken.

Maar misschien kom ik wel uit een vreemd gezin hoor. Ook goed mogelijk.

Mij zou het vreselijk benauwen in ieder geval.

Even goed lezen, ik zeg niet dat het goed is wat die ouders doen. Damn, dat heb ik er duidelijk bij gezet. Maar de oorzaak kan ik op zich best begrijpen. Vaak willen kinderen alleen maar los gelaten worden, maar beseffen ze niet dat ze daar zelf ook wat voor moeten doen. "Bewijzen" dat je volwassen bent, zeg maar. Dat door verstandige, logische beslissingen te nemen en de consequenties daarvan te bevatten.

Impulsief samen gaan wonen en na vijf maanden met je staart tussen je benen bij pappie en mammie aan komen, valt daar voor mij niet onder. Denk dat je dan als ouders ook wel even staat te kijken: je kind wil los, je doet je best (sommigen meer dan anderen, dat wel) het ook die ruimte te geven, maar binnen no time komt je kind weer thuis... Genieten van de veiligheid en het gemak bij pappie en mammie, maar wil anderzijds wel nog steeds dezelfde vrijheid als met samenwonen, dus geen bemoeienis van ouders. Tja, sorry, maar als je (weer) bij je ouders zit, moet je je soms hun goedbedoelde bemoeienissen met je leven getroosten. Dat hoort er nu eenmaal bij. En als je met 19 echt zo volwassen bent als jij denkt, dan kun je dat beseffen.

Daarnaast blijf ik erbij dat de omgeving vaak alleen de negatieve dingen ziet, in dit geval dus een kind dat huilend en ontdaan van illusies thuis komt. Wat moet je dan als ouders? De vlag uithangen als ze terug gaat naar degene die volgens jou verantwoordelijk is voor dat gevoel? Zou ik ook even van slikken. Het is net zo goed "schuld" van de TS, als zij gewoon haar eigen boontjes zou doppen en wellicht ook eens de goede dingen zou communiceren (want het verhaal komt op mij nogal naief, negatief en ondoordacht over), dan zou dat al een heel stuk kunnen houden.

Btw, 19 is echt nog niet volwassen. Het is ook geen kind meer, maar je zweeft er nog mooi tussen in.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 09:23 schreef innovative het volgende:

[..]

Even goed lezen, ik zeg niet dat het goed is wat die ouders doen. Damn, dat heb ik er duidelijk bij gezet.

Waar komt dit in godsnaam vandaan? Denk dat je je eigen advies maar even moet opvolgen


Ben sowieso wel klaar met dit topic. Aangezien ts heel geheimzinnig doet zullen haar ouders wel gelijk hebben

quote:

Op woensdag 12 april 2006 08:13 schreef Pappie_Culo het volgende:
Nee, ik kan me er niet zo heel veel bij voorstellen. Dat meisje is 19... waar hebben we het over? Gekwetst worden hoort bij het leven en als je je als ouders zijnde DAAROM tot op die hoogte gaat bemoeien met het leven van je kinderen kan het goed bedoeld zijn, maar is het uiteindelijk gewoon fout.

Ik heb nergens gezegd dat het niet fout is, nogmaals... Alleen dat het begrijpelijk is. Kwam op mij nogal over alsof jij het idee hebt dat ik het goed aan het praten ben. Dat ben ik niet. Probeer alleen wel de kant van ouders te belichten, die zien dit nogal anders vaak, en dat is niet meer of minder logisch dan hoe je het als kind ervaart.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 07:59 schreef innovative het volgende:
Of het goed is wat ze doen? Ik denk het niet. [...] Maar begrijpelijk? Voor mij best wel.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 09:01 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Tsja, maar dat vrouwen meesters zijn in het maken van waardeloze partnerkeuzes is algemeen bekend. Dat is vrouwen nu eenmaal eigen, en soms hebben ze mazzel.

Maar om je als ouders zijnde op deze manier met dit soort zaken van een 19 jarige te bemoeien (effe los van de situatie die dus idd lekker geheimzinnig is) dat gaat wel erg ver vind ik.

Dat mag je vinden. Dan draai ik me nog even om in het warme bad met ouderliefde.

waarom krijg ik het idee dat TS relevante informatie achterhoudt?

"er is wel iets gebeurd"... specificeer aub

Ik vind het ook een zeer vaag verhaal. Je ouders moeten hem niet voor niets niet, dus vertel nou maar gewoon wat er gebeurt is met die ex en waarom je ouders er precies op tegen zijn. Volgens mij hebben ze gewoon gelijk namelijk.

En volgens mij is het in jullie relatie ook niet bepaald rozegeur en maneschijn. Weet je uberhaupt wel waarom jullie pauze nemen want ik heb nog geen reden voorbij zien komen. Wel kutsmoezen.

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 23:43 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Allemaal hartstikke waar, leuk en aardig. Maar nogmaals, ook ouders zitten er wel eens naast.
Ik zie je graag terug in een topic over uithuwelijken

Waarbij de grap is dat die ouders echt het beste met hun kind voorhebben.
De redenering is: "een partnerkeuze is bepalend voor je hele verdere leven. Dat is te belangrijk om aan een paar tieners over te laten".
Kun je het mee oneens zijn, maar die ouders hebben dus echt de beste bedoelingen :-)