Raad je Plaatje voor jarige Jobs # 525

quote:

Op woensdag 12 april 2006 10:19 schreef dartfanaat het volgende:
Willibrord!

quote:

Op woensdag 12 april 2006 10:22 schreef Gellius het volgende:
Op een zeldzame afbeelding uit die tijd zien we hem hier een primitieve stam barbaren voorgaan in den doop:

[afbeelding]

quote:

Op woensdag 12 april 2006 10:42 schreef Gellius het volgende:
De heren waren ondeugend?

quote:

Op woensdag 12 april 2006 10:44 schreef Z het volgende:
Lijkt me een geloofskwestie. Al dat martelen enzo op de voorgrond...

quote:

Op woensdag 12 april 2006 10:48 schreef Berkery het volgende:
De Wederdopers? Of wat daar van over is.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 11:40 schreef NoSigar het volgende:
De Martelaren van Gorinchem.

quote:

De geschiedenis van de Martelaren van Gorcum speelde zich af ten tijde van de opstand tegen Spanje. Een strijd voor onafhankelijkheid, maar er liepen ook religieuze stellingnamen doorheen die verhard waren aan de vooravond van de Tachtigjarige Oorlog. De Beeldenstorm raasde in 1566 door de Nederlanden. In 1567 stelde Alva de gehate Raad van Beroerten in, die de opstandelingen en beeldenstormers streng berechtte. Op 1 april 1572 werd Brielle ingenomen door de watergeuzen, onder aanvoering van Lumey. Door dit succes kreeg de opstand voet aan de grond in de Noordelijke Nederlanden. Vooral de clerus en de katholieke godsdienst waren het mikpunt van de geuzen. Kloosters werden gesloten. In verschillende plaatsen werden priesters en religieuzen vermoord. Velen van hen zochten daarom een veilig heenkomen als de geuzen in aantocht waren. Toen de geuzenvloot op 26/27 juni Gorcum innam, werd een groepje geestelijken gevangen genomen. Bijna twee weken lang werden ze gefolterd, getreiterd en verleid om hun geloof af te zweren. Op 5 juli 1572 werden ze per vrachtschuit naar Brielle vervoerd waar Lumey hen opwachtte. Bij hun gezelschap kwamen nog vier priesters van andere plaatsen. In totaal waren ze toen met 23. Bij de verhoren in Brielle vielen drie van hen af, bij de terechtstelling nog een. In de nacht van 9 juli zijn ze naar Rugge gebracht, even buiten Brielle naar een klooster dat in april al gesloten was. Daar zijn de 19 martelaren opgehangen aan de balken van de turfschuur. Hun geschiedenis is goed bekend omdat iemand uit Gorcum die familie was van een van hen de gebeurtenissen van dichtbij heeft meegemaakt, daarbij nog getuigenissen van anderen verzameld heeft en daarover een boek geschreven. Zo weten we van al deze mensen de namen, waar ze vandaan kwamen, wat ze deden. En van de meesten ook hun levensloop en leeftijd.

In het licht van deze geschiedenis - en wellicht ook van de eeuwigheid - mag het gerust pikant heten dat de-van-huis-uit-katholieke Diaan op één kussen slaapt met een-van-huis-uit-ketter uit, nota bene, Gorinchem.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 12:43 schreef Tokay het volgende:
Leidens Ontzet.

quote:

Tijdens het tweede beleg zijn 6.000 van de 18.000 inwoners omgekomen van de honger en de pest. De levensomstandigheden verslechterden zo erg dat het stadsbestuur zelfs overwoog zich over te geven, totdat de geuzen in september 1574 de dijken bij Rotterdam doorstaken en het polderland overstroomde. In de nacht van 2 op 3 oktober 1574 stond het water rond de stad zo hoog dat de Spaanse troepen vluchtten. Volgens de overlevering was het de kleine weesjongen Cornelis Joppenszoon die in het verlaten legerkamp een ketel met hutspot vond en de burgers berichtte dat de stad was bevrijd. In de vroege ochtend voeren de geuzen over de Vliet de stad binnen met aan boord haring en wittebrood.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 13:41 schreef Gellius het volgende:
Inderdaad.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 14:02 schreef Gellius het volgende:
Verliest Alva hier zijn bril?

quote:

Op woensdag 12 april 2006 14:03 schreef Neleos het volgende:
Is het een plaatje omtrent het 1 april-gebeuren bij Den Briel?

quote:

Op woensdag 12 april 2006 14:48 schreef Z het volgende:
Kenau Simonsdochter Hasselaer?

quote:

Wie is Kenau Simonsdochter Hasselaer?

Haarlem werd in 1572-1573 door Spaanse troepen belegerd en moest zich uiteindelijk overgeven. Tijdens het Beleg had de al wat oudere Haarlemse weduwe Kenau zich heldhaftig gedragen. Ze voerde een legertje van wel 300 vrouwen aan die vanaf de muren de stad verdedigde. Ze schoot op de Spanjaarden en gooide met brandende pekhoepels. Kenau werd beroemd, niet alleen in Haarlem, maar in heel Nederland. Zij werd symbool voor weerbare vrouwen, met haar op de tanden.

Wie was deze Kenau Simonsdochter Hasselaer? Kenau werd in 1526 geboren. Haar vader was brouwer en in Kenaus geboortejaar ook burgemeester van de stad. De naam Hasselaer kwam van Kenaus moeder, die ook uit een welvarende burgerfamilie kwam. Kenau trouwde in 1554 met de scheepsbouwer Nanning Gerbrantsz. Het echtpaar kreeg drie kinderen. Al in 1562 werd Kenau weduwe. Ze beheerde vervolgens haar mans scheepswerf. Zoiets was in die tijd gebruikelijk. Minder gebruikelijk was dat zij zich heel zelfbewust 'scheepmaexter' noemt. De scheepswerf lag vermoedelijk achter haar woonhuis aan de Spaarnwouderstraat.

Nadat Haarlem zich had moeten overgeven, ging Kenau naar Arnemuiden in Zeeland. In 1578 was ze weer terug in Haarlem als scheepmaakster. Ze had een schip op Noorwegen varen, waar scheepshout werd ingekocht. In 1588 ging ze zelf mee. Haar kinderen hoorden na een laatste brief vervolgens helemaal niets meer van haar. In 1589 dook er in Hoorn een schip op dat verdacht veel leek op Kenaus schip, ook al was het wat vertimmerd. Het bleek inderdaad zo te zijn. Volgens de schipper had het schip leeg op zee rondgedobberd en was het namens de koning van Denemarken uiteindelijk aan hem verkocht. Vermoedelijk is Kenau het slachtoffer geworden van zeerovers.

Maar wat is er nu waar van haar rol tijdens het Beleg? Archiefbronnen zwijgen hierover. We weten alleen dat ze scheepshout heeft geleverd voor een schip dat tijdens het Beleg via het Haarlemmermeer contact moest onderhouden met de Prins. Al snel na het Beleg werden er verhalen gepubliceerd. Haar rol in het Beleg was eerst nog onduidelijk, maar werd in deze verhalen steeds mooier en heldhaftiger gemaakt. Toch zal er wel iets van die verhalen waar zijn. Kenau was zeker een vrouw die er uit sprong. Uit de vele processen die ze voerde komt zeker een beeld naar voren van een vrouw met haar op haar tanden. Zij werd later zelfs van hekserij beschuldigd, net als haar dochters. Ook dit geeft aan dat ze geen doorsnee vrouw was. We krijgen het beeld van een kordate, zelfbewuste, misschien niet zo geliefde vrouw. Zou zij zich echt beperkt hebben tot het inschenken van een drankje voor de verdedigers van de stad?

quote:

Op woensdag 12 april 2006 15:09 schreef Diaan73 het volgende:
Hij doet het nog steeds.... bedankt voor weer een les leuk hoor. Ik had er nog nooit van gehoord.

quote:

Wie die andere mevrouw is, heb ik nog geen idee.....

quote:

Op woensdag 12 april 2006 15:19 schreef Diaan73 het volgende:
Ik vraag me nu ernstig af wat ik ooit wel gehoord en geleerd heb tijdens geschiedenis op school....

quote:

(Oudenaarde 28 december 1522 - Ortona, 18 januari 1586) was landvoogdes voor Filips II over de Nederlanden van 1559 tot 1567, toen de Hertog van Alva naar de Nederlanden werd gezonden.

Ze was een buitenechtelijk kind van keizer Karel V. Haar moeder was Johanna van der Gheynst, dochter van een wever uit Oudenaarde. Ze werd gedoopt in de kerk van Pamele en opgevoed in Brussel onder toezicht van Margaretha van Oostenrijk en Maria van Hongarije

Ze huwde tweemaal. Op 29 februari 1536 trouwde ze in Napels met haar eerste echtgenoot Alessandro de' Medici, hertog van Florence. Nadat deze was vermoord in 1537, huwde ze op 4 november 1538 in Rome met Ottavio Farnese, een kleinzoon van Paus Paulus III. Zij hadden een kind, de latere landvoogd Alexander Farnese.

Gedurende haar regering over de Nederlanden kwam steeds meer in de klem tussen haar halfbroer de koning enerzijds en de lokale adel anderzijds. Daarbij speelde de Hervorming een doorslaggevende rol.

probeerde het onverzoenlijke te verzoenen. Op 5 april 1566 nam ze het smeekschrift van de edelen in ontvangst, maar de koning gaf haar geen ruimte om concessies te doen. Toen hij de hertog van Alva stuurde om met militair geweld het gezag te herstellen, legde teleurgesteld haar ambt neer.

Jan Siebelink schreef een roman over het leven van .

quote:

Op woensdag 12 april 2006 15:32 schreef Diaan73 het volgende:
Ik weet het antwoord ook al.... op mijn overpeinzingen.... ik heb bijna niets geleerd.... ik heb ook maar 2 jaar geschiedenis gehad trouwens en toen snel uit mn pakket gehaald. I blame de leraar... die was ook erg akelig.

quote:

Dit hele verhaal zegt mij trouwens werkelijk helemaal niets.