quote:Toen ik dit las, vroeg ik me af, okee, eitjes wisselen en verder het gebruikelijke concept, maar wat is er zo leuk aan zwanger zijn en dan ook nog eens voor een ander*** VU begint centrum voor draagmoeders ***
Het Amsterdamse VUmc opent een centrum voor draagmoeders. Daar kunnen paren terecht die bij een draagmoeder een genetisch eigen kind willen proberen te krijgen....
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article273475.ece
Is dat een bepaalde sensatie ofzo, vinden partners dat een goed idee.. Ik ben nieuwsgierig
[ Bericht 10% gewijzigd door Tafkahs op 06-04-2006 12:47:03 ]
Of zoiets dan zeg maar.
Ik vind het uiteraard prachtig dat mensen (vrouwen) die zelf geen kind kunnen dragen, op zo'n manier tóch een eigen kind kunnen krijgen. Maar sinds ik zelf in verwachting ben kan ik me niet/heel moeilijk voorstellen dat je inderdaad het kindje wat in jouw buik groeide af kunt staan.
Aan een familielid (zus bijv.) lijkt me dan ook anders, omdat het tóch iets meer je eigen vlees en bloed is en je (meestal) nog contact houdt.
Ik kan me trouwens erg moeilijk indenken dat het leuk is om lelijk te worden, want vrijwel elke vrouw krijgt een hormoonaanval door de zwangerschap, met alle gevolgen van dien: lelijk haar, pafferig gezicht, dikke buik, onhandige kleding, etc..
quote:Maar dat weet je van je eigen baby'tje toch ook niet? Hoe groot ze uiteindelijk gaan worden?Op donderdag 6 april 2006 12:49 schreef Tafkahs het volgende:
Maar stel je voor, het eitje van die ander blijkt een dikkerd te zijn, je lichaam moet er zich maar aan aanpassen. Ook de bloedgroep zal wel een belangrijke rol spelen denk ik
quote:*geeft nog even aan dat Tafkahs maar eens moet kijken in Het grote buikenfototopic deel 23Ik kan me trouwens erg moeilijk indenken dat het leuk is om lelijk te worden, want vrijwel elke vrouw krijgt een hormoonaanval door de zwangerschap, met alle gevolgen van dien: lelijk haar, pafferig gezicht, dikke buik, onhandige kleding, etc..
en duikt daarna weg...
doelend op rondvliegende hormonen in combi met foute opmerkingen[ Bericht 2% gewijzigd door BE op 06-04-2006 13:00:23 ]
quote:Gunnen, ja, maar een kind negen maanden bij me dragen en het dan aan een ander moeten geven? Nee, dat kan ik dan weer niet.Op donderdag 6 april 2006 12:42 schreef Brighteyes het volgende:
Ik zou denken dat het iets te maken heeft met zelf al ervaren hebben hoe mooi het is om moeder te zijn en dat je dat een ander dan ook gunt.
Of zoiets dan zeg maar.
En da's juist omdat ik al moeder ben. Ik zou het écht niet kunnen.
quote:Was die bocht echt zo kort of wilde je 'm gewoon niet breder nemen?Op donderdag 6 april 2006 12:49 schreef Tafkahs het volgende:
Maar stel je voor, het eitje van die ander blijkt een dikkerd te zijn, je lichaam moet er zich maar aan aanpassen. Ook de bloedgroep zal wel een belangrijke rol spelen denk ik
Ik kan me trouwens erg moeilijk indenken dat het leuk is om lelijk te worden, want vrijwel elke vrouw krijgt een hormoonaanval door de zwangerschap, met alle gevolgen van dien: lelijk haar, pafferig gezicht, dikke buik, onhandige kleding, etc..
Vergeet maar wat ik hierboven geschreven heb.
quote:Ja ok... ook dat kan ik me voorstellen. Wat Icicle hierboven ook al zei.Op donderdag 6 april 2006 12:57 schreef MUUS het volgende:
Gunnen, ja, maar een kind negen maanden bij me dragen en het dan aan een ander moeten geven? Nee, dat kan ik dan weer niet.
En da's juist omdat ik al moeder ben. Ik zou het écht niet kunnen.
quote:Discussies uitlokken just for the sake of it is ook een manier van je verveling verdrijven.Was die bocht echt zo kort of wilde je 'm gewoon niet breder nemen?
quote:Da's toch geen vreemde vraag ? Van je eigen partner weet je hoe de familie er uit ziet en dergelijke; er is een selectieproces aan vooraf gegaan. Naast het feit dat deze vrouwen blijkbaar weinig moeite hebben met het laten inbrengen van vreemd weefsel, is het toch niet zo raar dat je wel het lichaam voor de gastbaby moet hebben ..Op donderdag 6 april 2006 12:57 schreef MUUS het volgende:
Was die bocht echt zo kort of wilde je 'm gewoon niet breder nemen?
quote:Is het ineens mijn schuld dat ik vraag naar hoe het zou zijnOp donderdag 6 april 2006 12:58 schreef lcicle het volgende:
Jeetje.. Waarom reageer ik ook op zo'n topic? Ik hoopte op een normale discussie op een volwassen manier.
Vergeet maar wat ik hierboven geschreven heb.
WTF, moeders kunnen het ook alleen maar over hun eigen telg hebben he, lekker voorspelbaar
quote:Voor zover het selectieproces..VU start centrum voor draagmoeders
6-4-2006 De VU krijgt een afdeling voor draagmoeders. Daar kunnen vrouwen met een vaste partner terecht die niet op natuurlijke wijze zwanger kunnen raken.
Het centrum gaat zich alleen bezig houden met hoogtechnologisch draagmoederschap, bedoeld voor vrouwen die geen of geen functionerende baarmoeder (meer) hebben of voor wie een zwangerschap levensbedreigend is. Naar verwachtingen kunnen jaarlijks vijftig tot zestig stellen geholpen worden.
De VU stelt strenge eisen aan zowel de draagmoeders als de toekomstige ouders. Zij moeten vloeiend Nederlands spreken en mogen geen publiciteit zoeken.
quote:Je zet mijn mening over je manier van uiten nog meer kracht bij met zulke opmerkingen.Op donderdag 6 april 2006 13:19 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Is het ineens mijn schuld dat ik vraag naar hoe het zou zijn
WTF, moeders kunnen het ook alleen maar over hun eigen telg hebben he, lekker voorspelbaar
quote:Nou, mooi. Sluit de boel maar, ik wist niet dat OUD er alleen voor ouwe wijven met kinderen wasOp donderdag 6 april 2006 13:55 schreef lcicle het volgende:
[..]
Je zet mijn mening nog meer kracht bij met zulke opmerkingen.
quote:omdat stukje gaat het, je zegt hier gewoon botweg mee dat zwangere vrouwen gewoon lelijke gdrochten zijn.Op donderdag 6 april 2006 12:49 schreef Tafkahs het volgende:
Maar stel je voor, het eitje van die ander blijkt een dikkerd te zijn, je lichaam moet er zich maar aan aanpassen. Ook de bloedgroep zal wel een belangrijke rol spelen denk ik
Ik kan me trouwens erg moeilijk indenken dat het leuk is om lelijk te worden, want vrijwel elke vrouw krijgt een hormoonaanval door de zwangerschap, met alle gevolgen van dien: lelijk haar, pafferig gezicht, dikke buik, onhandige kleding, etc..
Dat is kort door de bocht.
Als je mensen op zulks een manier gaat beledigen want dat doe je, er zitten hier veel zwangere vrouwn op dit subforum, die je ff lelijk en alles noemt.
terwijl dit voor de vrouw een van de mooiste momenten van het leven is.
ik vind je hypocriet doordat je zegt sluit maar etc.. jij valt mensen aan, als mensen jou daar op wijzen roep je slotje
en dat noemt zich mod Wat verwacht je dan? Dat men hier juichend met jou een gesprek aangaat over de bijzonderheden daarvan?
Hoe naief...
quote:Wrong! Jij vindt dat, maar niet iedereen.Op donderdag 6 april 2006 14:10 schreef Tafkahs het volgende:
dank je wel. In reaktie op je laatste post, wil ik alleen maar even kwijt dat het allemaal klopt. Dat zijn de gevolgen van de hormoonhuishouding. Dat het niet leuk is om te horen, da's misschien een 2e.
Mss ben je een beetje afgestompt door de reacties in POL maar hier verkondigen we iig niet onze eigen mening als enige waarheid...
allemaal botte boeren die hun meningen als waarheden zien quote:
Nu heb ik het gedaan zeker! 
Maar dat zou zó duur worden, dat we dat niet gedaan hebben. Maar ik ga zeer zeker proberen om hiervoor in aanmerking te komen. Gelukkig spreek ik Nederlands!!!
quote:wij vrouwen doen het toch altijd
quote:Nee, je hormonen!
quote:Ja hoor, jullie zien er vast allemaal prachtig uit voor de spiegel
quote:Jij krijgt het heel rot in +, mien jong.Op donderdag 6 april 2006 14:14 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Ja hoor, jullie zien er vast allemaal prachtig uit voor de spiegel
.quote:Ik ben -met een moeilijk woord- neo-malthusianistOp donderdag 6 april 2006 14:15 schreef MUUS het volgende:
[..]
Jij krijgt het heel rot in +, mien jong.
quote:Nah... dat zou alleen maar koren op de molen zijn.Op donderdag 6 april 2006 14:15 schreef MUUS het volgende:
Jij krijgt het heel rot in +, mien jong.
"Kijk dat gefrustreerde wijf eens!"
It ain't even worth the energy.
quote:Het gaat er daar juist om je eigen eitje en het zaad van je man, het is meer bedoelt voor vrouwen die zelf geen baarmoeder hebben.Op donderdag 6 april 2006 12:49 schreef Tafkahs het volgende:
Maar stel je voor, het eitje van die ander blijkt een dikkerd te zijn, je lichaam moet er zich maar aan aanpassen.
quote:Niet altijd Rottdog, in het artikel word ook genoemd dat eigen eicellen en zaadcellen bij een ander ingebracht kunnen worden. Echte IVF-jes dus ipv kunstmatige inseminatie.Op donderdag 6 april 2006 16:06 schreef Rottdog het volgende:
Het gaat er daar juist om je eigen eitje en het zaad van je man, het is meer bedoelt voor vrouwen die zelf geen baarmoeder hebben.
Op zich is het natuurlijk wel een heel mooi iets dat dit er nu is want het is voor een aantal mensen wel de oplossing om toch een kindje te krijgen wat geneties 100% van jou en je partner is.
quote:Zal ik eens een poging doen tot serieus reageren op je vraag?Op donderdag 6 april 2006 12:34 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Toen ik dit las, vroeg ik me af, okee, eitjes wisselen en verder het gebruikelijke concept, maar wat is er zo leuk aan zwanger zijn en dan ook nog eens voor een ander
Ik ben nieuwsgierig
Enerzijds is het een wonderlijk fenomeen dat er gewoon een mensje in je groeit. Die andere ongemakken die je zo (uiterst charmant) benoemt zijn maar een klein deel van de zwangerschap. Veel zwangere vrouwen genieten er juist van, het voelen van een kindje in je buik etc. Als je niets met kinderen hebt (wat ik denk), dan is dat misschien moeilijk voor te stellen.
Anderzijds, als een vrouw zelf weet hoe fijn het is om een kind te hebben, kan ze dat een ander ook gunnen? Sommige vrouwen kunnen geen kinderen krijgen, door ziekte of door biologische afwijkingen (bijv. vrouwen zonder baarmoeder, maar met gezonde eitjes). Het is dan voor die vrouw niet mogelijk/verantwoord om zelf zwanger te worden, terwijl ze wel nog gewoon een kindje zou kunnen opvoeden (en haar eitje + zijn zaadje wel een kindje zouden kunnen maken). Als iemand dat hele proces van verdriet bij iemand ziet en zo graag dat stel hun kindje gunt, dan kan ik me best voorstellen dat die 9 maanden 'ongemak' dat wel waard zijn. Het geeft die ander een levenslang wondertje terug.
Overigens, ik zou het denk ik niet kunnen, het kindje in je dragen, maar dan toch afstaan. Maar vrouwen die zoiets doen voor een ander, ik vind het wel mooi.
Ik heb het daar al wel over gehad met mijn partner, en ook hij vind het geen probleem als ik me zou "aanmelden" als draagmoeder. Wel heeft hij de eis dat eerst ons gezin compleet moet zijn.
Verder lijkt het mij echt helemaal fantastisch om zwanger te zijn, en ben ik me er wel degelijk van bewust dat het dan niet mijn kindje is, maar wat is nou mooier als je iemand zo'n geschenk kan geven. Je maakt voor iemand een lang verwachte droom en wens waar. Ik denk dat dat ook wel wat waard is.
Ik geloof er trouwens niet in dat kinderen uberhaupt als bezit kunnen worden gezien, kinderen krijg je en mag je opvoeden, maar je moet er altijd intens dankbaar voor zijn dat het je gegeven is, het is namelijk niet vanzelfsprekend...
quote:Dat is eigenlijk ook zoals ik het bedoelde met eigen eitje bedoelde ik dus het eitje van de vrouw niet van de draagmoeder.Op donderdag 6 april 2006 16:13 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Niet altijd Rottdog, in het artikel word ook genoemd dat eigen eicellen en zaadcellen bij een ander ingebracht kunnen worden. Echte IVF-jes dus ipv kunstmatige inseminatie.
Op zich is het natuurlijk wel een heel mooi iets dat dit er nu is want het is voor een aantal mensen wel de oplossing om toch een kindje te krijgen wat geneties 100% van jou en je partner is.
Voor mijn partner en mij is het namelijk de enige manier om ooit nog een 2e kindje te kunnen krijgen!! Na de geboorte van mijn 1e kindje bleek ik baarmoederhalskanker te hebben. Een snelgroeiende en agressieve vorm die helaas alleen te genezen was door mijn baarmoeder weg te halen. Ze hebben mijn eierstokken wel laten zitten, daardoor zouden mijn man en ik in theorie nog een 2e kindje kunnen krijgen.
Zoals ik hierboven al schreef, zijn wij er een jaartje of 2 ook mee bezig geweest, alleen werd het toen nog niet gedaan in NL. Nu dus wel, wij gaan zeer zeker proberen om in aanmerking te komen.
quote:Wij zijn dus afhankelijk van een draagmoeder. Het gekke is, ik zou zelf nooit overwegen om zoiets te doen. Misschien komt dat, omdat mijn kinderwens nog zo groot is! Maar zelfs als ik ooit mijn 2e kindje (via deze manier) zou krijgen, dan zou ik nog geen draagmoeder willen zijn.Op donderdag 6 april 2006 20:25 schreef Alicey het volgende:
"Wat er zo leuk aan is" is denk ik vooral de mogelijkheid om anderen gelukkig te kunnen maken..
Ik zou het niet kunnen, om "mijn" baby af te staan. Ook al is het genetisch niet de baby van de draagmoeder.
quote:Dat is iets wat mij sowieso een probleem lijkt. Zelfs al overdenk je alles van te voren goed.Op donderdag 6 april 2006 20:27 schreef Maddy_K het volgende:
Ik zou het niet kunnen, om "mijn" baby af te staan. Ook al is het genetisch niet de baby van de draagmoeder.
quote:Maar wat zou dan het voordeel zijn boven een reageerbuisbaby. Zijn de risico's niet gelijk dat je een couveuse kindje krijgt door 'vreemde' elementen te combineren?Op donderdag 6 april 2006 20:19 schreef Maddy_K het volgende:
Voor mij is het een heel serieus topic! TS: bedankt!! Zonder jou had ik niet geweten dat ze er in NL weer mee bezig zijn.
Voor mijn partner en mij is het namelijk de enige manier om ooit nog een 2e kindje te kunnen krijgen!! Na de geboorte van mijn 1e kindje bleek ik baarmoederhalskanker te hebben. Een snelgroeiende en agressieve vorm die helaas alleen te genezen was door mijn baarmoeder weg te halen. Ze hebben mijn eierstokken wel laten zitten, daardoor zouden mijn man en ik in theorie nog een 2e kindje kunnen krijgen.
Zoals ik hierboven al schreef, zijn wij er een jaartje of 2 ook mee bezig geweest, alleen werd het toen nog niet gedaan in NL. Nu dus wel, wij gaan zeer zeker proberen om in aanmerking te komen.
quote:Het gaat hier om vrouwen die geen baarmoeder meer hebben of voor wie een zwangerschap levensgevaarlijk is.Op donderdag 6 april 2006 20:45 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Maar wat zou dan het voordeel zijn boven een reageerbuisbaby.
quote:Om welke reden vermoed je dat die risico's bestaan?Zijn de risico's niet gelijk dat je een couveuse kindje krijgt door 'vreemde' elementen te combineren?
quote:Juist! Ook al weet je dat het niet jouw kindje is, het voelt waarschijnlijk wel als jouw kindje. Het groeit 9 maanden in jouw buik.Op donderdag 6 april 2006 20:38 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat is iets wat mij sowieso een probleem lijkt. Zelfs al overdenk je alles van te voren goed.
Een vriendin van mij heeft aangeboden om onze draagmoeder te zijn. Haar gezin is compleet. Ik heb haar al gelijk verteld: denk je wel dat je dat aankunt? want ik zou het niet kunnen!
Zij heeft er geen problemen mee. Ze weet, hoe graag ik een 2e kindje wil en ze wil dat graag voor mij doen. Ongelooflijk!
Het enige probleem is: bij de VU moet de draagmoeder onder de 45 jaar zijn. Zij wordt over 2 maanden dus 45.
Als we rijk genoeg waren geweest hadden we het vorig jaarin België laten doen. Helaas...
Ik hoop maar, dat het VU toch mee wil werken. En dat zij het nog steeds wil doen, natuurlijk. Het is inmiddels anderhalf jaar geleden dat ze het aanbood. Ik ga het haar zeker vragen!!! Nee heb ik, ja kan ik krijgen.
quote:Ik heb geen baarmoeder meer, dus een reageerbuisbaby is voor ons geen mogelijkheid. Helaas.Op donderdag 6 april 2006 20:45 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Maar wat zou dan het voordeel zijn boven een reageerbuisbaby. Zijn de risico's niet gelijk dat je een couveuse kindje krijgt door 'vreemde' elementen te combineren?
quote:Ik meende dat een reageerbuisbaby hetzelfde is als een baby die via bevruchting 'in vitro' is ontstaan?Op donderdag 6 april 2006 20:45 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Maar wat zou dan het voordeel zijn boven een reageerbuisbaby. Zijn de risico's niet gelijk dat je een couveuse kindje krijgt door 'vreemde' elementen te combineren?
quote:Wat een houdingOp donderdag 6 april 2006 19:25 schreef Tafkahs het volgende:
goh, dreigt het toch nog een serieus topic te worden. Iemand een chocolaatje ?
Een jaartje geleden kwam ik tot de ontdekking dat het draagmoederschap in Nederland niet (meer) mogelijk was omdat geen enkel ziekenhuis zich ermee in wilde laten. Het VU heeft nu eindelijk draagmoederschap weer mogelijk gemaakt, zeer lovenswaardig
Maar tsja, zou je het zelf doen? Ik niet. Ten eerste niet vanwege al het lichamelijke ongemak en ten tweede niet omdat het me héél erg moeilijk lijkt om dat kindje dat 9 maanden in je is opgegroeid af te staan. Maar dan ken ik ook niemand waar ik genoeg van hou die ook nog eens geen kinderen kan krijgen.
quote:Plus dat er ook een hoop hormonen vrijkomen die ook dat gevoel versterken.Op donderdag 6 april 2006 20:49 schreef Maddy_K het volgende:
[..]
Juist! Ook al weet je dat het niet jouw kindje is, het voelt waarschijnlijk wel als jouw kindje. Het groeit 9 maanden in jouw buik.
quote:Ik hoop dat het je op die manier gaat lukken!Een vriendin van mij heeft aangeboden om onze draagmoeder te zijn. Haar gezin is compleet. Ik heb haar al gelijk verteld: denk je wel dat je dat aankunt? want ik zou het niet kunnen!
Zij heeft er geen problemen mee. Ze weet, hoe graag ik een 2e kindje wil en ze wil dat graag voor mij doen. Ongelooflijk!
Het enige probleem is: bij de VU moet de draagmoeder onder de 45 jaar zijn. Zij wordt over 2 maanden dus 45.
Als we rijk genoeg waren geweest hadden we het vorig jaarin België laten doen. Helaas...
Ik hoop maar, dat het VU toch mee wil werken. En dat zij het nog steeds wil doen, natuurlijk. Het is inmiddels anderhalf jaar geleden dat ze het aanbood. Ik ga het haar zeker vragen!!! Nee heb ik, ja kan ik krijgen.
Ik zou trouwens wel snel alles in het werk stellen, want je zou ook nog wel eens met wachtlijsten en andere rompslomp kunnen zitten.. Ik zou trouwens wel snel alles in het werk stellen, want je zou ook nog wel eens met wachtlijsten en andere rompslomp kunnen zitten..[/quote]
Daarom ben ik TS ook dankbaar!! Anders had ik het niet geweten. Ik ben vandaag al meer info gaan zoeken. Je kunt alleen in aanmerking komen als je door je behandelend gynaecoloog wordt doorverwezen. En ik weet voor 100% zeker, dat hij mij door wil verwijzen.
Toen de kanker bij mij werd gevonden was ik pas 27! Daardoor ben ik voor hem een beetje een "speciale patiënt".
Mijn man moet nog wel aan het idee wennen. Maar ik ga er van uit, dat hij zijn bijdrage wel wil leveren. Hij had net vrede met het idee dat er geen 2e zou komen en nu plotseling deze kans!
Tenminste, ik hoop dat het een echte kans is. En maar hopen dat de draagmoeder het nog steeds wil doen, en dat ze niet moeilijk doen over het feit dat ze over 2 maanden eigenlijk te oud is.
Kortom: nog een hoop misschiens, maar ik heb hoop! We hebben zoveel ellende meegemaakt, dit moet gewoon lukken!!!!!!!
quote:Als je zoiets positief zou uitleggen, dan heb je eigenlijk een luxe probleem, iemand anders gaat m.i voor jou door de hel, terwijl jij eigenlijk alleen maar het kookwekkertje hoeft te zetten.Op donderdag 6 april 2006 21:06 schreef Maddy_K het volgende:
[Ik hoop dat het je op die manier gaat lukken!
Daarom ben ik TS ook dankbaar!! Anders had ik het niet geweten. Ik ben vandaag al meer info gaan zoeken. Je kunt alleen in aanmerking komen als je door je behandelend gynaecoloog wordt doorverwezen. En ik weet voor 100% zeker, dat hij mij door wil verwijzen.
Toen de kanker bij mij werd gevonden was ik pas 27! Daardoor ben ik voor hem een beetje een "speciale patiënt".
Mijn man moet nog wel aan het idee wennen. Maar ik ga er van uit, dat hij zijn bijdrage wel wil leveren. Hij had net vrede met het idee dat er geen 2e zou komen en nu plotseling deze kans!
Tenminste, ik hoop dat het een echte kans is. En maar hopen dat de draagmoeder het nog steeds wil doen, en dat ze niet moeilijk doen over het feit dat ze over 2 maanden eigenlijk te oud is.
Kortom: nog een hoop misschiens, maar ik heb hoop! We hebben zoveel ellende meegemaakt, dit moet gewoon lukken!!!!!!!
Afgaande op de verhalen die ik hier heb gelezen, vraag ik me alleen wel af of die moederband ook zo sterk zou zijn als je het kind zelf zou hebben gedragen en of die band ook zou groeien bij de drager met de 'vreemde genen' . Erg ingewikkeld allemaal .
En om nou te stellen dat maddy in een luxepositie zit... Je baarmoeder kwijtraken door kanker en daardoor geen kinderen meer kunnen krijgen, lijkt me niet echt een luxepositie.
quote:Waarom vertaal je mijn interpretatie zo negatief?Op donderdag 6 april 2006 22:29 schreef E.T. het volgende:
een zwangerschap is geen 'hel' zoals jij het noemt. Er kunnen lichamelijke ongemakken optreden, maar lang niet iedere zwangere vrouw heeft daar last van. En dan nog.. de draagmoeder kiest er toch zelf voor
En om nou te stellen dat maddy in een luxepositie zit... Je baarmoeder kwijtraken door kanker en daardoor geen kinderen meer kunnen krijgen, lijkt me niet echt een luxepositie.
Elk nadeel hep ze voordeel zei Cruijf en dat wordt nu nog gequote.. zou je ook eens moeten doen.
Aanvulling: Ik neem toch aan dat je het draagmoederschap als hel bedoelde in je opmerking. Dat jij dat als 'hel' ziet, betekent nog niet dat een ander dat ook doet?
Wat betreft je tweede punt, ik weet van ouders met 'eigen' en geadopteerde kinderen dat ze oprecht kunnen zeggen dat ze van beide net zoveel houden. Ik denk wel dat voor de draagmoeder dat kindje heel bijzonder zal zijn. Maar iemand besluit ook niet zomaar draagmoeder te worden en dit centrum benadrukt niet voor niets dat er zorgvuldige begeleiding moet zijn.
quote:Zou je een bezoekregeling per definitie afwijzen?Op donderdag 6 april 2006 22:31 schreef Étoile het volgende:
Nou nou, een zwangerschap als 'de hel' beschrijven gaat ook wel weer wat ver he?. Als het echt altijd zo erg was, dan zouden er waarschijnlijk een stuk minder kinderen geboren worden
Wat betreft je tweede punt, ik weet van ouders met 'eigen' en geadopteerde kinderen dat ze oprecht kunnen zeggen dat ze van beide net zoveel houden. Ik denk wel dat voor de draagmoeder dat kindje heel bijzonder zal zijn. Maar iemand besluit ook niet zomaar draagmoeder te worden en dit centrum benadrukt niet voor niets dat er zorgvuldige begeleiding moet zijn.
Als diegene geen genoegen zou nemen om gewoon als 'familievriendin' of peetouder o.i.d. bij het kind betrokken te zijn, maar echt als ouder tijd wil opeisen, dan is het bij voorbaat al iemand die waarschijnlijk niet geschikt zou zijn voor mij.
Zou die behoefte later pas komen, dan lijkt het me weer dat je zoiets moet kunnen bespreken. Je gaat echt niet zomaar aan de eerste de beste vragen of die 'even' je kind baart.
quote:En daar raak je mijn interesse, het stukje meldt namelijk een aantal bezwaarlijke zaken:Op donderdag 6 april 2006 22:39 schreef Étoile het volgende:
Bezoekregeling tussen draagmoeder en het kind? Ik denk dat over het algemeen de draagmoeder een heel heel goede vriendin of zelfs familie van diegene is. Dan lijken me dat soort zaken vooraf prima bespreekbaar en is het vaak verstandig om die dingen op papier vast te leggen (mede om juridische consequenties).
Als diegene geen genoegen zou nemen om gewoon als 'familievriendin' of peetouder o.i.d. bij het kind betrokken te zijn, maar echt als ouder tijd wil opeisen, dan is het bij voorbaat al iemand die waarschijnlijk niet geschikt zou zijn voor mij.
Zou die behoefte later pas komen, dan lijkt het me weer dat je zoiets moet kunnen bespreken. Je gaat echt niet zomaar aan de eerste de beste vragen of die 'even' je kind baart.
quote:Uit dit stukje haal ik niet dat je zelf iemand mag opperen, het zal hoogstens worden meegenomen in de besluitvorming. Hoe zou een machteloos iemand, iemand als jij, met een kinderwens dus, met deze wetenschap om moeten gaan, denk je?Het centrum bemiddelt niet, zoals in Groot-Brittannië en de VS, bij het vinden van een draagmoeder. Dat is in Nederland bij wet verboden.
.. Het centrum zet het pionierswerk voort van gynaecoloog Sylvia Dermout, die enkele tientallen wensouders en draagouders begeleidde. Zij kreeg daarvoor toestemming van oud-minister Borst van Volksgezondheid, die in 1997 een gedoogbeleid voor ideëel draagmoederschap instelde. Draagmoederschap was tot dan toe verboden uit vrees voor commerciële uitwassen.
..Het VUmc zal strenge eisen stellen aan de draag- en wensouders. De ouderparen moeten Nederlands spreken om de vele intakegesprekken te kunnen voeren. Ze mogen geen strafblad hebben, omdat dat de adoptieprocedure blokkeert en ze mogen ook geen publiciteit zoeken. Roel Schats, hoofd van de IVF-afdeling: ‘De behandeling levert al genoeg stress op.’
( http://www.volkskrant.nl/binnenland/article273475.ece )
quote:Ik wil wel geloven dat de VU zich niet als uitzendbureau wil profileren, maar het lijkt me op z'n plaats om de gevaren en de verantwoordelijkheden duidelijk te stellen.Op donderdag 6 april 2006 22:52 schreef Étoile het volgende:
Waar haal jij dat dan precies uit? Uit het feit dat er strenge eisen gesteld worden? Ik lees eerder dat het centrum niet bemiddelt bij het vinden van een draagmoeder, maar dat een stel dat zelf moet doen. Maar dat het VU strenge eisen stelt aan dit stel en de draagmoeder die zij aandragen, voor zij willen behandelen.
Dit postte ik eerder:
quote:Die aantallen zullen uit de suggestie blijkend misschien zijn gebaseerd op een aantal vrijwilligers.VU start centrum voor draagmoeders
6-4-2006 De VU krijgt een afdeling voor draagmoeders. Daar kunnen vrouwen met een vaste partner terecht die niet op natuurlijke wijze zwanger kunnen raken.
Het centrum gaat zich alleen bezig houden met hoogtechnologisch draagmoederschap, bedoeld voor vrouwen die geen of geen functionerende baarmoeder (meer) hebben of voor wie een zwangerschap levensbedreigend is. Naar verwachtingen kunnen jaarlijks vijftig tot zestig stellen geholpen worden.
De VU stelt strenge eisen aan zowel de draagmoeders als de toekomstige ouders. Zij moeten vloeiend Nederlands spreken en mogen geen publiciteit zoeken.
Wat voor eisen zouden voor jou de doorslag moeten geven om te zeggen, aan die mevrouw zou ik mijn genen voor de draagtijd willen toevertrouwen?
De laatste regel van het stukje doet me eigenlijk meer twijfelen over de ''drempel'' dan in werkelijkheid het geval zal zijn
Nederlands kunnen spreken lijkt me niet de eerste prioriteit in zo'n geval. [ Bericht 0% gewijzigd door Tafkahs op 06-04-2006 23:14:36 ]
en wie weet is beide manieren wel mogelijk (zelf een draagmoeder zoeken of 'bemiddeling' door het VU). Ik kan er niet echt een sluitend iets over vinden nl.
Maar ja, welke eisen zouden doorslaggevend zijn. Allereerst is het voor mij sowieso een beetje een abstracte gevoelsmatige kwestie, omdat ik nog niet eens met 'kinderen krijgen' bezig ben, laat staan met het eventueel niet lukken daarvan. Maar... ik denk dat ik het niet zomaar aan een onbekende vrouw zou toevertrouwen.
Praktisch gezien denk ik (zoals hier eerder genoemd) iemand die al het gevoel van een compleet gezin heeft, iemand die bereid is om zich verantwoordelijk te gedragen tijdens de zwangerschap. Idealer lijkt mij idd een heel goede vriendin o.i.d. die juist ook die hele emotionele kant van de kinderloosheid meegemaakt heeft heel mooi.
quote:Nou, het is maar hoe je het wil zien, natuurlijk! Het allerliefst zou ik gewoon zelf weer zwanger worden. Ik vond het een geweldige tijd om zwanger te zijn!Op donderdag 6 april 2006 22:22 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Als je zoiets positief zou uitleggen, dan heb je eigenlijk een luxe probleem, iemand anders gaat m.i voor jou door de hel, terwijl jij eigenlijk alleen maar het kookwekkertje hoeft te zetten.
Afgaande op de verhalen die ik hier heb gelezen, vraag ik me alleen wel af of die moederband ook zo sterk zou zijn als je het kind zelf zou hebben gedragen en of die band ook zou groeien bij de drager met de 'vreemde genen' . Erg ingewikkeld allemaal .
Ik kan natuurlijk alleen namens mijn vriendin spreken over hoe het voelt om aan te bieden om draagmoeder te zijn. Zij maakte heel duidelijk het onderscheid tussen mijn en haar eicel.Met haar eigen eicel wou ze het niet doen, omdat het kindje dan voor 50% van haar zou zijn.
Met mijn eicel is het kindje dus echt niet van haar. Dat maakte voor haar een enorm verschil.
En die 9 maanden zwanger zijn, dat heeft ze gewoon voor mij over! Snap jij nou dat er zulke enorme lieve mensen op de wereld zijn?!?!
Alleen hopen dat ze er nog steeds zo over denkt. Toen ze het 1.1/2 jaar geleden aanbood had ze geen partner, nu heeft ze net een nieuwe relatie.
quote:Speciale kliniek voor draagmoederschap
Van onze verslaggever
’We willen vooral weten hoe vrijwillig iemand voor een ander zwanger wil worden’, zegt gynaecoloog Roel Schats van het VU medisch centrum. Daar is nu een kliniek voor draagmoederschap geopend. Twee jaar na de sluiting van het eerste initiatief.
Het VU medisch centrum in Amsterdam heeft een kliniek voor draagmoederschap geopend. Kinderloze stellen kunnen er een ivf-embryo laten implanteren bij een draagmoeder.
De toekomstige ouders dienen zelf een draagmoeder te vinden. Het centrum helpt niet met zoeken, want dat is in Nederland verboden. Per jaar zullen 50 á 60 paren behandeld worden, schat gynaecoloog Roel Schats, hoofd van het ivf-centrum van de VU. Tot nu toe zijn er tien aanmeldingen binnen.
Voor de wensouders en de draagmoeder gelden strenge toelatingseisen. Zo moeten ze allen Nederlands spreken vanwege de uitgebreide psychologische screening die aan de procedure voorafgaat. Verder is een strafblad taboe, omdat dit een wettelijke belemmering zou vormen voor de laatste stap: de adoptie van het kind door de biologische ouders.
Verder zijn er medische voorwaarden. De biologische moeder moet een functionerende baarmoeder missen of om andere redenen geen zwangerschap verdragen. Tegelijk moet ze over eicellen beschikken, en haar partner over zaadcellen, zodat het kind hun erfelijk materiaal kan meekrijgen.
De bevruchting verloopt via in-vitrofertilisatie (reageerbuisbevruchting). Daarom spreken gynaecologen van ’hoogtechnologisch draagmoederschap’ (HTDM). De laagtechnologische variant gaat langs de natuurlijke weg. Schats verwacht dat de kliniek voor HTDM aan de VU de enige in Nederland blijft. In de praktijk zal dit centrum zich vooral met de screening en de psychologische begeleiding bezighouden. De ivf-behandeling zelf kan in elke ivf- kliniek worden uitgevoerd.
Het nieuwe centrum is niet het eerste in Nederland. In 1997 zette gynaecologe Sylvia Dermout een vergelijkbaar instituut op aan de VU. Uit ideële motieven begeleidde ze wensouders en draagmoeders. Daar moest ze enkele jaren geleden om financiële redenen mee stoppen. Bijkomend probleem was de weerstand die Dermout ondervond bij academische ziekenhuizen. Die verwachtten dat veel draagmoeders het kind achteraf zouden willen houden, wat een hoop leed zou veroorzaken. Aan de VU speelde dat bezwaar mee bij de beslissing om met de kliniek te stoppen. Het is volgens Schats aan ’voortschrijdend inzicht’ te danken dat de raad van bestuur nu toch weer toestemming heeft verleend.
Concreet leiden draagmoeders overigens zelden tot problemen, meldt hij, zolang ze vooraf maar goed zijn gescreend en voorgelicht. In Nederland zijn 22 vrouwen op deze manier behandeld. In het buitenland, vooral in Engeland, zijn het er zelfs al meer dan honderd geweest. In geen van die gevallen, verzekert de gynaecoloog, is de draagmoeder achteraf dwars gaan liggen.
- we spreken Nederlands.
- het gezin van de draagmoeder is compleet.
- ik heb zelf geen baarmoeder maar wél eicelletjes.
- we hebben geen strafblad.
quote:Haar partner moet er ook maar net zin in hebben natuurlijk, maar ik hoop het ook voor je.Op vrijdag 7 april 2006 09:09 schreef Maddy_K het volgende:
[..]
Nou, het is maar hoe je het wil zien, natuurlijk! Het allerliefst zou ik gewoon zelf weer zwanger worden. Ik vond het een geweldige tijd om zwanger te zijn!
Ik kan natuurlijk alleen namens mijn vriendin spreken over hoe het voelt om aan te bieden om draagmoeder te zijn. Zij maakte heel duidelijk het onderscheid tussen mijn en haar eicel.Met haar eigen eicel wou ze het niet doen, omdat het kindje dan voor 50% van haar zou zijn.
Met mijn eicel is het kindje dus echt niet van haar. Dat maakte voor haar een enorm verschil.
En die 9 maanden zwanger zijn, dat heeft ze gewoon voor mij over! Snap jij nou dat er zulke enorme lieve mensen op de wereld zijn?!?!
Alleen hopen dat ze er nog steeds zo over denkt. Toen ze het 1.1/2 jaar geleden aanbood had ze geen partner, nu heeft ze net een nieuwe relatie.
quote:Juist! En haar leeftijd kan ook een struikelblok zijn. De draagmoeder moet jonger dan 45 jaar zijn en ze wordt over 2 maanden dus... 45. Oeps!Op vrijdag 7 april 2006 12:48 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Haar partner moet er ook maar net zin in hebben natuurlijk, maar ik hoop het ook voor je.
Als haar partner er niet achter staat, gaat het gewoon niet door. Ook haar werkgever moet erachter staan. Maar daar verwacht ik geen problemen. Ik ga binnenkort naar haar toe om het te bespreken!!
quote:Ik heb wel eens gehoord dat vrouwen boven de 36 een grotere kans op complicaties hebben. Als ik jou was, zou ik maar voor de auto gaan danOp vrijdag 7 april 2006 12:57 schreef Maddy_K het volgende:
[..]
Juist! En haar leeftijd kan ook een struikelblok zijn. De draagmoeder moet jonger dan 45 jaar zijn en ze wordt over 2 maanden dus... 45. Oeps!
Als haar partner er niet achter staat, gaat het gewoon niet door. Ook haar werkgever moet erachter staan. Maar daar verwacht ik geen problemen. Ik ga binnenkort naar haar toe om het te bespreken!!
quote:Ja, maar probeer er maar eens een auto uit te persen!!Op vrijdag 7 april 2006 12:59 schreef Tafkahs het volgende:
[..]
Ik heb wel eens gehoord dat vrouwen boven de 36 een grotere kans op complicaties hebben. Als ik jou was, zou ik maar voor de auto gaan dan
Effe serieus: Het zijn mijn eicelletjes en die zijn nog maar 32 jaar jong.
quote:Het zal een combinatie van beide factoren zijn.Op vrijdag 7 april 2006 13:38 schreef Ticootje het volgende:
volgens mij gaat het meer om de leeftijd van de draagmoeder en niet de eitjes.... Als je boven een bepaalde leeftijd zwanger raakt kan dat complicaties veroorzaken.
quote:Dwars gaan liggenConcreet leiden draagmoeders overigens zelden tot problemen, meldt hij, zolang ze vooraf maar goed zijn gescreend en voorgelicht. In Nederland zijn 22 vrouwen op deze manier behandeld. In het buitenland, vooral in Engeland, zijn het er zelfs al meer dan honderd geweest. In geen van die gevallen, verzekert de gynaecoloog, is de draagmoeder achteraf dwars gaan liggen.
Beetje rare formulering imho.
Ik kan me best voorstellen dat iemand -ondanks screening en voorlichting- het heel anders ervaart wanneer ze het kindje dat ze zelf heeft gedragen en gebaard daadwerkelijk af moet staan. En zich dan dus bedenkt. Om dat nou 'dwarsliggen' te noemen
Dit zet mij wel aan het denken. Stel dat ik ooit een compleet gezin heb, en 'klaar' ben voor mezelf, dan zou ik dit zeker overwegen!! te doen voor mijn broertje.
quote:Wat ontzettend lief van jou! Echt waar! Ik weet zeker, dat je jouw broer daar heel gelukkig mee maakt. Wij hebben zelf ook iemand gevonden die het voor ons wil doen en daar ben ik superblij mee. Ik zou het zelf echt nooit kunnen. Sowieso kan het lichamelijk niet, maar zelfs als dat wel zou kunnen, zou ik het niet kunnen opbrengen om na de geboorte de baby 'weg te geven'.Op vrijdag 7 april 2006 17:09 schreef Fuente het volgende:
Ik vind het een goede stap. Zelf zou ik zoiets zeker overwegen, maar dan wel alleen voor familie of hele goede vrienden. Waarom? Gevoelsmatig denk ik, je familie/goede vrienden ken je door en door.. Mijn broer is homo, wil later dolgraag kinderen, hij wil het liefst een draagmoeder als dat ooit zou gaan gebeuren.
Dit zet mij wel aan het denken. Stel dat ik ooit een compleet gezin heb, en 'klaar' ben voor mezelf, dan zou ik dit zeker overwegen!! te doen voor mijn broertje.
Ben jij niet bang, dat je het daar ontzettend moeilijk mee zou hebben? Ik begrijp dat je zelf nog geen kinderen hebt. En stel je voor, dat je tijdens de hele zwangerschap van je eigen kind ziek en misselijk zou zijn, zou je het dan nog steeds willen doen voor je broer?
quote:Ik heb een dochtertje van 7,5 maandOp vrijdag 7 april 2006 19:31 schreef Maddy_K het volgende:
[..]
Wat ontzettend lief van jou! Echt waar! Ik weet zeker, dat je jouw broer daar heel gelukkig mee maakt. Wij hebben zelf ook iemand gevonden die het voor ons wil doen en daar ben ik superblij mee. Ik zou het zelf echt nooit kunnen. Sowieso kan het lichamelijk niet, maar zelfs als dat wel zou kunnen, zou ik het niet kunnen opbrengen om na de geboorte de baby 'weg te geven'.
Ben jij niet bang, dat je het daar ontzettend moeilijk mee zou hebben? Ik begrijp dat je zelf nog geen kinderen hebt. En stel je voor, dat je tijdens de hele zwangerschap van je eigen kind ziek en misselijk zou zijn, zou je het dan nog steeds willen doen voor je broer?
Op dit moment kan ik me idd niet voorstellen dat ik een kindje zou kunnen 'weggeven'. Maar ik denk dat het te maken heeft met de manier waarop je erin stapt. Kijk als je zelf al kindjes hebt, en je weet dat je gezin 'klaar' is, en dat je een kindje voor een ander gaat dragen, dan denk ik dat je er anders ingaat. Daarbij komt dat mijn broertje en ik vrij hecht zijn, ik ken hem door en door en hij's gek met kinderen, past ook vaak op Sara. Dus ik weet dat een kindje daar goed terecht komt!
Nou heeft hij momenteel nog niet eens een relatie, dus voor het ooit zover komt zijn we vele jaartjes verder, en dan zien we wel verder.
Ik zeg niet dat ik het perse zou doen hoor, maar ik zou het zeker overwegen!
quote:De enige waarvoor ik dit inderdaad (zeker) zou doen zou mijn broer zijn. Nu is dit niet nodig omdat hij al een dochter heeft en de tweede onderweg is. Maar ik weet dat ik het voor hem zou kunnen. Qua lichamelijke risico's zou het op hetzelfde neerkomen als bijv een orgaandonatie. Er zijn best anderen die ik het ook heel erg gun, maar zouden de nadelen toch TE zwaar wegen.Op vrijdag 7 april 2006 19:43 schreef Fuente het volgende:
[..]
Ik heb een dochtertje van 7,5 maand
Daarbij komt dat mijn broertje en ik vrij hecht zijn, ik ken hem door en door en hij's gek met kinderen, past ook vaak op Sara. Dus ik weet dat een kindje daar goed terecht komt!
Nou heeft hij momenteel nog niet eens een relatie, dus voor het ooit zover komt zijn we vele jaartjes verder, en dan zien we wel verder.
Ik zeg niet dat ik het perse zou doen hoor, maar ik zou het zeker overwegen!
Ik heb er zelf wel eens over gedacht of ik het voor iemand zou doen, maar ik kan mezelf daar geen reeel antwoord op geven. Omdat ik nog zó graag een 2e kindje wil, en omdat het natuurlijk nooit echt zou kunnen!
Maar ik verwacht niet, dat ik het zelf ooit zou doen. En al helemaal niet voor een onbekende.
(voor het geval dat de bijna 45 jarige vriendin toch niet meer mee mag doen). Dus, Marinthe, wie weet...
Documentaire: Een van allen, allen voor een.
De 28-jarige Alex kan geen kinderen krijgen. Daarom vraagt zij haar familie haar te helpen. Haar tweelingzus Charlotte doneert de eicel en haar oudste zus Helen werpt zich op als draagmoeder.
groetjes
Een duidelijker voorbeeld van trollen heb ik zelden gezien.
Ik boekmark 'm even voor future reference in POL topics
quote:Hoi Heidi,Op maandag 24 april 2006 13:31 schreef marinthe het volgende:
By the way mijn echte naam is heidi, maar die was al in gebruik dus heb ik de naam van mijn dochter genomen. Groetjes heidi dusss
Je hebt lang op mijn reactie moeten wachten, ik weet het! Sorry daarvoor, vorige week was mijn zoontje vrij van school en we zijn een paar daagjes weggeweest.
Maar goed, ik heb met mijn man overlegd over jouw voorstel om kennis te maken en hij voelt daar (nog) niet zoveel voor. Ik moet zelf ook nog aan het idee wennen.
Het is misschien moeilijk te begrijpen, maar we moeten eerst nog "verwerken" dat het met mijn vriendin niet doorgaat. Snap je het een beetje? Zo voelt het voor ons. Iedere keer dat een optie niet door kan gaan, kost dat tijd. Toen het in 2004 ook niet door kon gaan, moesten we dat ook verwerken.
Ik heb wel een heel klein beetje goed nieuws (voor mij dan): de relatie van mijn vriendin is voorbij. Dus wie weet, verandert ze nog van gedachten. Ze vond het zelf gelukkig niet zo heel erg, dat het over is. Zij is dus bijna 45 en hij is... 33!! Modern hé?
We zeggen dus niet, dat we nooit een ontmoeting willen. Absoluut niet! Alleen is het op dit moment te vroeg voor mijn gevoel.
quote:Waarom blijf je niet lekker weg als je niet mee doet aan de discussieOp vrijdag 28 april 2006 22:13 schreef Swetsenegger het volgende:
Waarom die tafkahs mongool niet langdurig gebanned is nav dit topic is me een raadsel eigenlijk.
Een duidelijker voorbeeld van trollen heb ik zelden gezien.
Ik boekmark 'm even voor future reference in POL topics
Als het goed is, belt mijn gynaecoloog me a.s. maandag terug en dan kan ik het met hem overleggen. Hij kan dan het e.e.a. in werking zetten. Je kunt nl alleen bij het VU terecht als je door een gynaecoloog bent doorgewezen. Nu maar hopen dat ze niet moeilijk doen over haar leeftijd.
Maar... ik vrees dat het niet door zal gaan. Ze hebben natuurlijk niet voor niks regels en ze wordt volgende maand al 45. Van de andere kant, niet geschoten is altijd mis dus wie weet.
quote:Ik heb hem vorige week gebeld. Hij reageerde heel enthousiast en vroeg gelijk wanneer ik een afspraak bij het VU had. Uitgelegd dat ik doorverwezen zou moeten worden en hij adviseerde me, om te bellen en zijn naam te noemen. Dat heb ik gedaan. Alleen... de persoon die ik aan de telefoon had wist er niet veel van en ze zou afgelopen vrijdag iemand terug laten bellen. Nou was half Nederland die dag vrij, dus ze hebben niet gebeld. Ik wil vandaag nog eventjes afwachten en anders morgen zelf nog eens proberen.Op maandag 29 mei 2006 01:25 schreef bixister het volgende:
en, maddy? ziet de gyn nog een mogelijkheid?
Ze adviseerden me, om mijn gynaecoloog een verwijsbriefje te laten sturen. Maar ik moet nergens op hopen. Dat doe ik al 5 jaar niet meer, dus wat dat betreft is er geen man overboord.
Klinkt misschien raar, maar 9 dagen na de geboorte van mijn zoontje, wist ik al dat er geen 2e kon komen. Dat heb ik dus al wel geaccepteerd. Toen al.
Toen mijn vriendin aanbood om draagmoeder te zijn, waren we natuurlijk wel superenthousiast (zijn we nog steeds!!) en we gaan ook zeker een verwijsbriefje vragen. Maar als het uiteindelijk toch niet doorgaat, en daar ga ik van uit, dan kan ik daar ook wel vrede mee hebben.
Wel toevallig ook, dat ze vandaag weer belden. Want vandaag wordt de bewuste vriendin 45 jaar. Dus helaas, het houdt op voor ons.
Sinds afgelopen maart heb ik geen baan meer en dat wordt het volgende groot project, zal ik het maar noemen. En wie weet? Misschien over een tijdje als het allemaal weer bezonken is, toch Marinthe nog eens polsen (zoals je hierboven hebt kunnen lezen) of een pleegkindje?
We zien wel. Eerst dit achter ons laten en proberen om het een plaatsje te geven. Ondanks alles had ik toch stiekem wel een heel klein beetje hoop.
Logisch dat je toch wel hoop had, het had ook een geweldige kans geweest en zo jammer dat 't nu niet door kan/mag gaan.
Alhoewel dit natuurlijk super was geweest met je vriendin (gefeliciteerd trouwens )