'Ook zonder Hiddink blijft PSV een topclub'
27/3/2006 8 :15
De afgelopen weken waande ik me regelmatig een roepende in de woestijn. Als enige leek ik vraagtekens te plaatsen bij het Australië-avontuur van Guus Hiddink. Van een werknemer die een miljoenensalaris opstrijkt mag een werkgever toch verwachten dat die al zijn energie in zijn baan steekt. Hiddink trok zich daar niets van aan, hij nam er nog een goed betaalde functie bij. De PSV-leiding moest mokkend toezien, want de voormalige voorzitter Harry van Raaij liet de volledige macht bij Hiddink achter toen hij afscheid nam. Voor opvolger Rob Westerhof en de raad van commissarissen moet het provocerende geflirt van de trainer met eventuele toekomstige werkgevers een nachtmerrie zijn geweest. Deze topmanagers van Philips waren niet gewend publiekelijk gemanipuleerd te worden door een werknemer. Hiddink koketteerde met zijn onaantastbaarheid en vertoonde een gedrag dat hij van een speler nooit zou pikken.
Voor de immer correcte voorzitter Westerhof moet het een tropenjaar zijn. Als hoogste baas binnen PSV had hij geen enkele grip op zijn werknemer Hiddink, die een toenemende machtswellust etaleerde en massaal gesteund werd. Bijna de volledige mediawereld praatte en schreef de PSV-coach naar de mond, want het ultieme doel is tegenwoordig vooral on speaking terms te blijven met succesvolle mensen. Die laffe houding is best te verklaren, want een afwijkende mening wordt niet meer gerespecteerd. Het houdt wel in dat Hiddink zich niet meer door je laat interviewen of met je in een televisieprogramma gaat zitten. De Coach van het Jaar communiceert bij voorkeur met jaknikkers, meepraters en mensen die hem adoreren. Mijn mening over de PSV-coach staat los van zijn vakmanschap. Ik respecteer zijn kwaliteiten als manager van de club en zijn technische staf in het bijzonder. Tijdens zijn verblijf bij PSV haalde hij het optimale rendement uit de groep, al werd hem de gelegenheid geboden voor Nederlandse begrippen met topmateriaal te mogen werken.
Het verbaasde me dat niemand mijn mening deelde. Hiddink leek heilig verklaard, kritiek was heiligschennis. Off the record wilde voorzitter Westerhof zijn ongenoegens wel eens uitspreken over de samenwerking met zijn coach, maar in de publiciteit bleef hij altijd chic. Toen ik zondagmorgen De Telegraaf opensloeg bleek de president-commissaris van PSV, voormalig Philips-topman Jan Timmer, zich ook mateloos te storen aan het gedrag van de coach. Hiddink weet zijn plaats niet meer, laat eigenbelangen zwaarder wegen dan het clubbelang, terwijl een klassieke voetbalwet zegt dat de club altijd groter en belangrijker is dan wie dan ook. De naar grootheidswaanzin neigende coach wekt de indruk dat het een gunst is als bij bij PSV blijft. Deze vorm van zelfoverschatting zou voor de PSV-leiding een goed argument zijn met Hiddink te breken. Graag of helemaal niet. Beide partijen kunnen van elkaar af als er een bedrag van vijfhonderdduizend euro wordt overgemaakt. PSV wordt evenals onder Kees Rijvers, Hans Kraay, Jan Reker, Dick Advocaat, Bobby Robson en Erik Gerets, ook onder Hiddink kampioen van Nederland. Dat blijft een prestatie, maar het is een misvatting te veronderstellen dat PSV onder een andere trainer plotseling een modale club zou worden. Hiddink hunkert naar grote internationale successen. Als coach is hij zo goed als het beschikbare materiaal. PSV en de trouwe achterban verdienen het deze week duidelijkheid te krijgen. Tussen de regels door heeft Hiddink eigenlijk al laten weten dat hij zichzelf te groot vindt voor dit PSV. Dat mag best, maar dan moet hij dat zeggen, een half miljoen euro overmaken en elders tekenen. Doet hij dat niet, dan verwacht ik een beslissing vanuit de PSV-leiding. In elk geval is wel duidelijk geworden dat de door Van Raaij ontworpen organisatiestructuur niet werkt. Ik kan me ook niet voorstellen dat Van Raaij zelf had willen functioneren met een technische baas die alles voor het zeggen heeft en zich zelfs niets aantrekt van de voorzitter.
De gemoedelijke maar gedreven Van Raaij is niet al te gelukkig geweest met het aantrekken van trainers. De correcte Hans Westerhof met zijn ideale-schoonzoon-imago bleek te licht, Aad de Mos paste niet bij de PSV-cultuur, Dick Advocaat liet Van Raaij in de steek toen hij bij Glasgow Rangers meer kon verdienen en Erik Gerets maakte zichzelf onmogelijk door escapades in de privé-sfeer. Van Raaij dacht de continuïteit van de club te waarborgen door de als coach goed functionerende Hiddink alle macht te geven, maar streefde uiteindelijk zijn doel voorbij. Door alle ontwikkelingen – Hiddink lijkt voor Rusland of Chelsea te kiezen, terwijl Fred Rutten en René Eijkelkamp met FC Twente praten – moet PSV op zoek naar een nieuwe technische staf. Dat kan heel verfrissend werken. De nieuwe technische mensen zullen zich in elk geval moeten neerleggen bij de financiële mogelijkheden van de club. Ze weten waaraan ze beginnen en wat het perspectief is.
De nog steeds in Eindhoven wonende Huub Stevens is een geschikte kandidaat. Hij heeft een roemrucht PSV-verleden, deed ervaring op bij de topclub Schalke 04 en kan het onmogelijk naar zijn zin hebben bij het onevenwichtige Roda JC. Stevens ligt goed bij de PSV-supporters, kent de clubcultuur en zou met de ambitieuze Gerald Vanenburg als assistent een goed koppel vormen. Erwin Koeman woont ook nog in Eindhoven, maar Feyenoord houdt hem ongetwijfeld aan zijn contract, omdat hij perfect functioneert in Rotterdam. PSV maakt meer kans bij Benfica-trainer Ronald Koeman, die zich wil revancheren na zijn vervelende vertrek bij Ajax. Om de Amsterdammers af te bluffen is ook Co Adriaanse een alternatief. Er bestaan binnen Ajax twijfels over het functioneren van Danny Blind. Technisch directeur Martin van Geel was uitermate succesvol bij Willem II en AZ dankzij het aantrekken van Adriaanse. Het is dan ook logisch dat hij die succesformule wil herstellen. De denigrerende woorden van Adriaanse aan het adres van Van Raaij zijn intussen verjaard.
De ervaren Deen Morten Olsen woont nog in België en past qua persoonlijkheid uitstekend bij PSV. FC Utrecht-trainer Foeke Booy wordt steeds genoemd, maar ik kan me ook voorstellen dat de Eindhovense beleidsbepalers gecharmeerd zijn van de fatsoenlijke en succesvolle FC Groningen-coach Ron Jans. Luc Nilis ligt nog steeds goed binnen PSV. Hij zou de toekomstige technisch directeur kunnen zijn. In België kon hij het faillissement van zijn club Heusden-Zolder niet voorkomen, maar in Eindhoven maakt hij deel uit van een evenwichtige organisatie. Als PSV vooral naar ervaring streeft om de komende, financieel moeilijke jaren te overleven, vormen Leo Beenhakker als technisch directeur en Willem van Hanegem als coach een uniek duo. En als ik PSV een tip mag geven, zou ik eens gaan praten met Martin Jol. Als hij het niet doet, zijn Henk ten Cate en Bert van Marwijk een goed alternatief.
Hiddink is het huidige PSV weliswaar ontgroeid, maar ik weet zeker dat bijna elke coach dolgraag aan het werk gaat in Eindhoven. Voor PSV is het bepalend dat de basis Gomes, Alex, Ooijer, Cocu, Simons, Farfán en Koné in stand blijft. Met de bruikbare spelers Vennegoor of Hesselink, Lucius, Väyrynen en de jeugdige talenten Afellay, Beasley, Aissati en twee versterkingen, is PSV onder elke coach ook volgend seizoen weer een serieuze titelkandidaat. En overwinteren in de Champions League behoort eveneens nog steeds tot de mogelijkheden. U kunt het geloven of niet, maar ook zonder Guus Hiddink blijft PSV een topclub.
Johan Derksen
Morten Olsen is een naam die ik eigenlijk nog niet eerder gehoord heb
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".