quote:
NEW YORK - Stookolie werd deze winter onbetaalbaar voor Amerikaanse armen, en daar zag de Venezolaanse socialist Hugo Chavez zijn kans. Hij bood goedkope stookolie.
De South Bronx zit in de lift. Dat betogen althans de huiseigenaren, lokale politici en de kunstenaars die naar de ooit beruchte wijk verhuizen vanwege de lage huren. Wanneer artiesten een buurt hip maken, zo luidt de redenering, is stadsvernieuwing onontkoombaar.
Een wandeling door de South Bronx laat zien dat het stadsdeel nog een lange weg te gaan heeft. Twee junkies waarschuwen ongevraagd voor straatrovers en andere gevaren. Dat valt mee, maar in de wijk rond Crotona Park hangt wel een mismoedige gelatenheid. Grijze laagbouw, vuil op straat, fastfoodrestaurants, een snelweg dwars door de wijk, en vage verkooppunten voor brede banden en glimmende wieldoppen.
Op veel plaatsen in de Bronx heerst armoede en Hugo Chavez weet dat. De Venezolaanse president speelde deze winter voor Sinterklaas in de Bronx en andere Amerikaanse steden. Hij liet het oliebedrijf Citgo, dat wordt gecontroleerd door de Venezolaanse overheid, goedkoop stookolie leveren aan Amerikanen die hun huizen nauwelijks warm konden houden door de hoge energieprijzen.
In de Bronx, in Boston en Philadelphia heerste blijdschap. ‘Iedereen was bezorgd aan het begin van de winter. We verwarmen met olie, en die werd erg duur’, zegt Victor Jusino. De Puertoricaan woont in de kelder van een flatgebouw in de Bronx en werkt als conciërge van het pand. ‘Toen hoorden we van Chavez.’ Jusino glimlacht breed: ‘Dat was mooi.’ De bewoners betalen huur inclusief stookkosten. Die huur is tenminste een paar tientjes gedaald.’
De regering-Bush was verre van blij met de nieuwe heldenstatus van Chavez. De Venezolaanse president heeft Bush een boef en een terrorist genoemd. En de weerzin is wederzijds. Volgens de regering zijn Chavez en zijn ‘revolutie’ een gevaar voor de stabiliteit van Zuid-Amerika. Donald Rumsfeld, de minister van Defensie, heeft de opkomst van Chavez vergeleken met die van Hitler in de jaren dertig van de twintigste eeuw.
Niemand kon Citgo en Chavez echter verbieden zo’n 200 miljoen liter olie voor 40 procent van de normale prijs te verkopen aan noodlijdende burgers. Citgo heeft veertienduizend bezinestations en acht raffinaderijen in het land en kan de olie dus makkelijk distribueren. Omdat Citgo een comfortabele, geheel wettige positie heeft op de Amerikaanse energiemarkt, was geen speciale toestemming nodig toen Chavez zijn liefdadigheidsproject in november 2005 aankondigde.
De Venezolaanse president zegt al jaren voor de armen te willen opkomen. Kennelijk behoren de minderbedeelden in New York en Boston nu ook tot de doelgroep.
Bernardo Alvarez, de Venezolaanse ambassadeur in de VS en een van de bedenkers van het olieprogramma, zei eerder dit jaar dat er twee redenen voor zijn. Een groep senatoren vroeg vorig najaar aan Amerikaanse oliemaatschappijen noodlijdende stookolieklanten in het noordoosten van de VS te helpen. De benaderde ondernemingen deden dat niet, maar Citgo wel. ‘De VS zijn onze grootste klant’, zei Alvarez in een radio-interview. ‘Pvdsa (Petroleos de Venezuela, waar Citgo onderdeel van is) reageert simpelweg op die klant zoals elk bedrijf zou moeten doen.’
Een tweede drijfveer is de mogelijkheid het socialistische gedachtegoed te verspreiden naar de straten van Philadelphia en de Bronx. Het gaat om ‘een van de belangrijkste principes van de revolutie: de herverdeling van olie-winsten, vooral voor de armen’, zei Alvarez. Hij voegde toe dat Caracas niets tegen de Amerikanen heeft, alleen tegen hun gekozen leiders.
Al met al is het, tot ongenoegen van de regering-Bush, een onmiskenbare ‘pr-coup’ voor Chavez, zoals het weekblad Time schreef. Links Amerika is bovendien aan boord gesprongen, en roept nu op bij Citgo te tanken ‘om Bush te pakken’.
Bush-haat en revolutie zijn niet de zorgen van de inwoners van de Bronx aan het einde van een lange winter. Vrijwel niemand wist voorheen wie de president van Venezuela was. Nu wel. Terwijl het buiten nog steeds rond het vriespunt is, hangt Miguel in zijn blote bast uit het raam. De Dominicaan kan zijn achternaam niet geven – ‘Immigratie’. Maar hij vindt Hugo Chavez geweldig. ‘Zijn politiek maakt me niet uit. Hij doet tenminste wat voor mensen die minder hebben.’
http://www.volkskrant.nl/economie/article258915.ecePrima dat zo'n man in de bres springt voor de arme Amerikanen! Wat een afgang voor de Amerikaanse regering, die blijkbaar niet in staat is voor haar eigen armen te zorgen!