Ontslagverhalen: get the hell outta my office!

Ik post vanavond nog wel hilarische ontslagverhalen, kan me er nog genoeg herinneren

tvp

Ik ben zelf maar een keer ontslagen, als Telegraaf-loper. Had twee wijken, waarvan een afgelegen, dus dat was op de drukke dagen van 4 tot 7 bezig zijn. Ik was de "beste" bezorger van het bezorgpuntje met zelden klachten. Maar natuurlijk gebeurde het ook met enige regelmaat dat de kranten te laat werden opgeleverd of iets dergelijks, dus in mijn eindexamenweek wilde ik vrij, maar ik kon geen enkele andere gek regelen die 2 wijken op zich wilde nemen. Uiteindelijk daarom eruit geknikkerd. Ik weet nog wel dat ik echt volledig over de zeik was, Ik - de beste bezorger! - die ontslagen werd, hoe haalden ze het in hun hoofd! Jeugdige arrogantie.

Voor wat betreft anderen: collegaatje van me was net in dienst. Krijg je een jaarcontract, en een huur- in plaats van leaseauto. Na een maand of twee heeft meneer een motorongeluk met serieus letsel, waardoor hij een lange tijd uit de roulatie zou zijn. Dus de huurauto op gaan halen. Bleek het ding 14.000 kilometer te hebben gereden in 2 maanden tijd en volgens het schaderapport een jaar of zes ouder te zijn geworden. Uitgeleend voor retourtjes Casablanca. Hoe mensen denken dat dat nooit ontdekt zal worden...

Samen met een maat van mij foldertjes lopen.
De eerste weken ben je nog enthausiast, daarna daat het ongelooflijk hard bergafwaarts.

Het ging goed tot mensen in het bos stapels (bergen) reclamefolders vonden. Gebundeld en wel.
Toen was onze folder-carriėre vrij snel afgelopen.

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 22:03 schreef Ridocar het volgende:
Samen met een maat van mij foldertjes lopen.
De eerste weken ben je nog enthausiast, daarna daat het ongelooflijk hard bergafwaarts.

Het ging goed tot mensen in het bos stapels (bergen) reclamefolders vonden. Gebundeld en wel.
Toen was onze folder-carriėre vrij snel afgelopen.

Ik probeerde dat vroeger 'slim' aan te pakken, ik was bang dat ze m'n folders zouden vinden, dus op het moment dat ik die folders kreeg rende ik naar boven en flikkerde het door de papier versnipperaar

tvp voor morgen teruglezen. heerlijk dit

Crosspost:

10 jaar geleden werkte ik bij een accountantskantoor waar ook mijn vriendin werkte. (andere vestiging). Mijn baas daar was zo'n 55 jarige kansloze boekhouder die IT'er was geworden omdat hij 'thuis ook wel eens wat met pc's deed'. Daar irriteerde ik me dus dagelijks aan en op een gegeven moment was ik zo gefrustreerd over een akkefietje dat ik mijn vriendin een berichtje wilde sturen over het interne berichtensysteem. Dus ik vertel een heel verhaal met woorden als sukkel dit en loser dat.
Ik druk op send, en hoor 3 meter verderop in hetzelfde kantoor op dat moment een ontvangstgeluidje. Had ik het in mijn woede per ongeluk naar hem gestuurd. Kon wel door de grond zakken op dat moment. Het bleef 5 minuten stil tijdens het lezen en daarna ging het los. . Uiteindelijk wel weer goed gekomen.

quote:

Op woensdag 17 september 2008 10:01 schreef Kreator het volgende:
Crosspost:

10 jaar geleden werkte ik bij een accountantskantoor waar ook mijn vriendin werkte. (andere vestiging). Mijn baas daar was zo'n 55 jarige kansloze boekhouder die IT'er was geworden omdat hij 'thuis ook wel eens wat met pc's deed'. Daar irriteerde ik me dus dagelijks aan en op een gegeven moment was ik zo gefrustreerd over een akkefietje dat ik mijn vriendin een berichtje wilde sturen over het interne berichtensysteem. Dus ik vertel een heel verhaal met woorden als sukkel dit en loser dat.
Ik druk op send, en hoor 3 meter verderop in hetzelfde kantoor op dat moment een ontvangstgeluidje. Had ik het in mijn woede per ongeluk naar hem gestuurd. Kon wel door de grond zakken op dat moment. Het bleef 5 minuten stil tijdens het lezen en daarna ging het los. . Uiteindelijk wel weer goed gekomen.

Dat lijkt wel heel veel op een verhaal van een collega van mij die wat naar een leverancier moest mailen. En die leverancier had zo'n bgeetje alles fout gedaan wat er fout kon gaan.

Collega van mij had een keurig mailtje gemaakt:

Dear <naam>

Regarding the last shipment I have some remarks about the quality of the goods

etc etc.
En helemaal op het laatst had hij al zuchtend "fucking asshole" toegevoegd na "Dear <naam>". Met uiteraard de bedoeling dat weg te halen voordat hij het zou verzenden.... Dat laatste vergat hij even

Chinezen zijn daar erg gevoelig voor kan ik je vertellen

Ik ben in mijn hele carriere maar twee keer actief ontslagen. Eerste keer bij een supermarkt waar de chef bindingsangst had (geen énkel hulpje kwam de proeftijd door... Stel je voor dat je iemand in 'vaste dienst' moet nemen!) Die had een gigantisch arsenaal aan hoerensmoezen waarom mensen wegmoesten. Het verloop was dan ook fenomenaal groot daar...

Andere keer bij een slager, vermoedelijk nadat ik een lastige, maar vast klant beledigd had. Het was het waard!

quote:

Op woensdag 17 september 2008 11:25 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Dat lijkt wel heel veel op een verhaal van een collega van mij die wat naar een leverancier moest mailen. En die leverancier had zo'n bgeetje alles fout gedaan wat er fout kon gaan.

Collega van mij had een keurig mailtje gemaakt:

Dear <naam>

Regarding the last shipment I have some remarks about the quality of the goods

etc etc.
En helemaal op het laatst had hij al zuchtend "fucking asshole" toegevoegd na "Dear <naam>". Met uiteraard de bedoeling dat weg te halen voordat hij het zou verzenden.... Dat laatste vergat hij even

Chinezen zijn daar erg gevoelig voor kan ik je vertellen

Haha, het gevoel alleen al dat van je meester maakt als je weet dat het bericht onderweg en je er helemaal niks meer aan kan doen om het tegen te houden.

ik ben ooit weleens ontslagen bij de AH doordat een kerel waarmee ik moest samenwerken zich in zijn positie door mij bedreigd voelde. Fucking hell zeg, het was een VAKANTIEBAANTJE! Die heeft toen zo'n ontzettende stennis staan trappen. Bij iedereen ging hij langs om te vertellen hoe slecht ik mn werk wel niet deed, en dat ik weigerde op zaterdag te werken en dat was schande want iedereen moest het dat ie op een gegeven moment een situatie geensceneerd had (echt te triest) waarin ik niks anders kon doen dan falen. En ik voor mijn doen enorm uit mn plaat ben gegaan, want dat soort geintjes pik ik gewoon niet.

De spanningen binnen het team werden dusdanig dat ze mij maar ontslagen hebben Ik had die kerel eruit gegooid, maar ja, ik was toch maar een temp.

quote:

Op woensdag 17 september 2008 11:30 schreef the_undertaker het volgende:

[..]

Haha, het gevoel alleen al dat van je meester maakt als je weet dat het bericht onderweg en je er helemaal niks meer aan kan doen om het tegen te houden.

Bij een interne outlook server heb je nog een waterig klein kansje met de 'recall' functie. (als de ontvanger het al niet gelezen heeft...) Bij externe mail is het idd hopeloos.

Oud collega (16 jaar) vroeger in de supermarkt waar ik werkte..

Er was niets te doen in de winkel, dus hij moest maar de mercedes van de baas gaan wassen.

Hij: Ja, maar ik ben aangenomen als vakkenvuller, niet als poetser..
Baas: Ja weet ik, maar er is helemaal niets te doen en je wilt toch geld verdienen?
Hij: Ja dat wel, maar vind het toch niet kloppen. Heb ook nog nooit een auto gewassen.
Baas: Zo moeilijk is dat niet. Maak maar gewoon een sopje met iets uit het schap en pak maar een spons uit de winkel.

Uiteindelijk had ie dus de mercedes van de baas gewassen met Vim en schuursponsjes..

Daaaaag

quote:

Op woensdag 17 september 2008 11:55 schreef pulletje het volgende:
Oud collega (16 jaar) vroeger in de supermarkt waar ik werkte..

Er was niets te doen in de winkel, dus hij moest maar de mercedes van de baas gaan wassen.

Hij: Ja, maar ik ben aangenomen als vakkenvuller, niet als poetser..
Baas: Ja weet ik, maar er is helemaal niets te doen en je wilt toch geld verdienen?
Hij: Ja dat wel, maar vind het toch niet kloppen. Heb ook nog nooit een auto gewassen.
Baas: Zo moeilijk is dat niet. Maak maar gewoon een sopje met iets uit het schap en pak maar een spons uit de winkel.

Uiteindelijk had ie dus de mercedes van de baas gewassen met Vim en schuursponsjes..

Daaaaag

Tja en dat vind ik dus gezeik. Of je nou vakken staat te vullen of buiten met een emmertje een beetje staat te flodderen.

quote:

Op woensdag 17 september 2008 12:01 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Tja en dat vind ik dus gezeik. Of je nou vakken staat te vullen of buiten met een emmertje een beetje staat te flodderen.

ja vind ik ook wel hoor.. Is maar net of je die dag een bui hebt om dwars te gaan liggen.. Ik zou het toen wel lachen vinden.. Ff de winkel uit en in de zon een autootje wassen..

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 14:12 schreef cinnamongirl het volgende:
-Een andere grapjas heeft eens een bulkmailing aan klanten opgeleukt met de aanhef: 'Geachte teringlijer'. Dat viel ook niet goed.

Grapjas? Dat is gewoon een held.

quote:

Op woensdag 17 september 2008 12:01 schreef Swetsenegger het volgende:
Tja en dat vind ik dus gezeik. Of je nou vakken staat te vullen of buiten met een emmertje een beetje staat te flodderen.

Idd. Ik heb als ICT'er ook wel eens mijn directeur gechauffeurd toen de zijne ziek was. Heerlijk toch, paar uurtjes in een dure mercedes rijden, doorbetaald. Keer wat anders.

Als 16 jarige (heel lang geleden dus) gewerkt in een zaak waar ze echt van alles verkochten.
Ik was bijgesprongen op de taarten afdeling, omdat daar zieken waren.
Komt er een zeikerig wijf, zo echte kouwekak trut, stinkend naar de parfum en een bontjas aan.

Of ik de taart die ze wilde hebben even wilde snijden in 10 stukken.
Dus dan probeer je je best te doen voor dat mens, gaat ze lopen blazen dat ik een aardbei doormidden gesneden heb.
Ik maakte er nog een geintje over, die ik niet meer kan herinneren, maar het was een nette poging om het leed wat te verzachten.
Gaat ze helemaal uit haar dak, alsof ik iets vreselijks gedaan had.

Dus ik leg er nog een extra aardbei tussen, helemaal gratis, als extra service. Tja, je doet iets, als 16 jarige, om het een beetje goed te maken, want iedereen stond me aan te kijken.

Toen ze eindelijk bedaard was, afgerekend en al, heb ik vliegensvlug de doos op zijn kop gedraaid en het haar overhandigd.

Ik had alleen niet gezien dat de "taartenchef" een stukje verderop deze snelle handeling opgemerkt had.
Ik mocht dus gelijk vertrekken, want wat de omstandigheden ook zijn, de klant heeft altijd gelijk.

De zelfde dag werkte ik alweer bij een restaurant, waar ik het dubbele verdiende, als leerling.

Ik ben nog wel regelmatig als klant terug geweest om taarten te kopen en in stukken te laten snijden, 7, 9, 11, 13 stukken.
Moet je maar eens proberen.

Dat kouwekak wijf heeft ook haar portie van me ontvangen. Die zag ik een paar dagen later lopen, terwijl ik een broodje frikandel met extra mayo aan het eten was.
Ze heeft het alleen maar gevoeld, de klodder in haar haar.

quote:

Op woensdag 17 september 2008 12:01 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Tja en dat vind ik dus gezeik. Of je nou vakken staat te vullen of buiten met een emmertje een beetje staat te flodderen.

Jij hebt in je hoofd natuurlijk dat het zomer was...
Ik kan me ook voorstellen dat je in de winter er anders over denkt.

Jarenlang op de vrijdagavond van 11 tot 5 in een kroeg gewerkt, en de zaterdag erop in een slagerij van half 9 tot 6. Weinig slaap, hard werk en een paar biertjes op de vrijdagavond zorgde er toch wel voor dat ik veel stommiteiten heb uitgehaald. Enkele voorbeelden:
- de tasjes van twee klanten ongemerkt verwisselen, waardoor ze beiden terug moeten komen van huis om hun boodschappen te krijgen
- in het weekend voor kerst wilt een klant een dikke plak pate. Ik maak er een gore bende van, de klant zegt dat ze die niet wilt en dat ik maar ene nieuwe snij, waarop ik antwoord, "hoezo? het smaakt toch nog steeds hetzelfde?"
- na werktijd zonder te kijken een emmer kokend water met chloor over de grond gooi om te kunnen schrobben, er niet aan denkend dat op diezelfde plek nog een klant stond.
- wanneer de slager zelf grote stukken vlees has voorgesneden en ik het krat weg ging zetten in de koelcel, per ongeluk een stuk laten vallen en er met mijn niet al te poezelige voetjes vol in gaan staan.
- met een stuk worst en een mes in mijn handen staan, collega vraagt of ze de worst mag, ik gooi die en er dan achter komen dat ik per ongeluk het mes had gegooid (miste haar gelukkig)
- tijdens het snijden van vleeswaren tegen een collega zeggen "hey, ik wist niet dat we hier muizen hebben?" terwijl er 20+ klanten in die winkel staan
Al met al daar ruim 2 jaar gewerkt met veel plezier. Op het eind wilden verschillende klanten niet meer geholpen door mij (de slager heeft de klachten gebundeld, in totaal in 2 jaar tijd meer dan 60 klachten gekregen ). Toen ik hem laatst weer eens tegen kwam en hem vroeg waarom hij mij nooit had ontslagen. Zijn antwoord was dat er meer klanten juist door mij geholpen wilden worden, hij ontslag zoveel papierwerk vond en "ik ten minste wat leven in de brouwerij bracht"