Zwangerschap en geboorte deel 182

PM-girl wat een schrik! Ik weet geen antwoorden op je vragen , de vk kan je hier vast verder mee helpen. Wil je wel sterkte wensen.

Wat spannend PM-girl...

Ik denk dat we wel overgaan tot verder onderzoek. In principe hebben we afgesproken dat dit geen reden is tot beeindiging van de zwangerschap, tenzij het kindje geen waardig leven kan hebben. Maarja, waar ligt die grens.
Ik lees nu vanalles op internet, ons kindjes nekplooi is gemeten op 3,8, terwijl het ook 8,0 kan zijn lees ik. Maar ik heb heel erg het voorgevoel dat die kans ook echt iets aangeeft. Gisteren op tv zag ik een stukje over de eerste landelijke downsyndroomdag, ik dacht toen al, het zou me niet verbazen als wij daar ook een keer heengaan.

Verder heb ik tot nu toe absoluut geen spijt dat we de keus van de test gemaakt hebben. Maar pfff, dit valt wel rauw op je dak hoor.

Pm-girl, wat een schrik!
Ik heb ook geen antwoorden voor je, gelukkig heb je vanmiddag gelijk een afspraak en kun je alle vragen stellen die je wil.
Ik weet niet of het je plan al was, maar neem je partner mee Dan kunnen jullie samen alles goed bespreken.

Heel heel veel sterkte, moeilijk die onzekerheid

PM-girl, wat een schrik! Ik weet dat het waarschijnlijk niet helpt voor je nu, maar het is nog maar een verhoogde kans, het is niet zeker. Ga je nu de vruchtwaterpunctie doen?
Veel sterkte en ik duim voor je!

edit: ik zie dat je voor het verdere onderzoek gaat. wat een vervelende spanning zeg...

Misschien lastig, maar weet een van jullie of iemand hier in OUD dit ook zo meegemaakt heeft en dit ergens in een topic te lezen is?

sterkte PM Girl! Het is echt vervelend dat het allemaal zo onzeker is .. ik wens jullie veel kracht!

heel veel sterkte PM-girl!!!

Ik lees nu net wel een topic van irule25, die ook hetzelfde bericht kregen, uiteindelijk met goede afloop. Maarja, ik weet niet wat ik nu wil lezen, goede of slechte afloop. Ik wil gewoon lezen dat we niet de enigen zijn denk ik.

PM-girl, probeer jezelf niet gek te maken. Er is op i-net natuurlijk van alles (vooral de meest afgrijslijke scenario's) te lezen, maar wellicht is het verstandiger (voor jouw gemoedsrust) om het gesprek af te wachten vanmiddag.
En ook over je voorgevoelens. Ik heb ze precies zoals jij, ook wat je gisteren in het topic schreef, en die reportage op TV. Maar voorgevoelens/ intuïtie zijn niet hetzelfde als angst. Want je bent bang, da's logisch. Dat is zo'n beetje elke aanstaande ouder. Maar laat je niet leiden door die angst.
Mss kun je hier niets mee, maar voor mij helpt het altijd wel om op deze manier dingen in proportie te zien.

Moonah, dankje voor je reactie. Het is meer de opeenstapeling van denk ik! En de klap waarmee het ineens komt. Verder ben ik nu nog redelijk nuchter en wacht ik idd vanmiddag af.
Een kindje is sowieso welkom bij ons, maar dit is niet wat je verwacht, ook al heb je voorgevoelens.
Dank voor jullie reacties!

Tazz en Mevrouw Tazz !

PM-Girl wat een schrik! Heel veel sterkte vanmiddag, ik hoop dat jullie wat gerustgestelder kunnen worden!

MeNicole !

En Ladylike gefeliciteerd met Randall ! (en sterkte met het verlies van je moeder!!)

Veel sterkte vanmiddag PM-girl!
Je zegt dat het kindje sowieso welkom is; weet je van het verhoogde risico op vroeggeboorte bij vruchtwaterpunctie ed? Misschien is dat iets om mee te nemen in je beslissing?

Betrouwbaarheid
De nekplooimeting geeft slechts een risicoschatting aan. Dus als tijdens de echo blijkt dat de nekplooi verdikt is, dan kan alleen met vervolgonderzoek (vruchtwaterpunctie of vlokkentest) zekerheid worden verkregen of je kind wel of niet het syndroom van Down heeft.

Uit onderzoek is gebleken dat bij tussen de 60 en 70% van de foetussen met een verdikte nekplooi na vervolgonderzoek geen Down-syndroom werd gevonden. Dus van de 100x dat er een verdikte nekplooi wordt gevonden, blijken tussen de 60 en 70 foetussen het syndroom van Down niet te hebben. Aan de andere kant wordt ongeveer 70% van de kinderen met het syndroom van Down opgespoord als er een nekplooimeting wordt verricht. Hoe dikker de nekplooi, hoe groter de kans is dat je kindje het syndroom van Down heeft.

Een sterk verdikte nekplooi kan ook een aanwijzing zijn voor andere chromosoomafwijkingen, hartafwijkingen of genetische syndromen. Als er een sterk verdikte nekplooi wordt gevonden, dan zal de aanstaande ouder de keuze krijgen voor vervolgonderzoek in de vorm van een vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Als hieruit blijkt dat het kind geen chromosomale afwijkingen (zoals het syndroom van Down) heeft, dan wil dit nog niet zeggen dat de foetus geen andere afwijkingen heeft. Vaak wordt er bij ongeveer 20 weken zwangerschap nog een uitgebreide echo gemaakt om eventuele hartafwijkingen op te sporen, maar ook als die niet gevonden worden blijft de kans aanwezig op afwijkingen die niet met de echo te zien zijn of met de vruchtwaterpunctie gevonden worden.

Een nekplooimeting moet worden gedaan door een echoscopist die veel ervaring heeft en is bijgeschoold in de specifieke meting. Het gaat immers om millimeters en een geringe mismeting kan al veel onrust en onnodig onderzoek veroorzaken. Als je eventueel een nekplooimeting wilt, bespreek dit dan met je verloskundige of arts. Zij kan je eventueel verwijzen naar een, op dit gebied, ervaren echoscopist.

Een nekplooimeting gecombineerd met een dubbeltest geeft een betere inschatting of je kindje wel of niet een chromosoomafwijking heeft zoals het syndroom van Down.

Heb je geen indicatie voor prenatale diagnostiek, dan kun je dit onderzoek op eigen kosten laten verrichten. De kosten voor een nekplooimeting kunnen erg wisselen. Het is verstandig om van te voren naar de kosten te informeren.

_Bron

Misschien heb je hier wat aan

Heel lief Githa, duidelijke uitleg! Ik ga nu verder even nergens van uit, het is misschien 'maar' 3,8 mm, of juist 'al' 3,8, maar we kijken na vanmiddag verder, ook in ons evt. besluit, i denk dat we wel voor onderzoek gaan, we weten graag waar we aan toe zijn, ook in andere keuzes zoals werk etc.

Sterkte PM-girl!

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 10:30 schreef PM-girl het volgende:
Heel lief Githa, duidelijke uitleg! Ik ga nu verder even nergens van uit, het is misschien 'maar' 3,8 mm, of juist 'al' 3,8, maar we kijken na vanmiddag verder, ook in ons evt. besluit, i denk dat we wel voor onderzoek gaan, we weten graag waar we aan toe zijn, ook in andere keuzes zoals werk etc.

Nog even over die waardes. Je gaf aan dat 8 het max was en ik kwam net dit tegen:

quote:

Een kind met een nekplooi van 3 mm of meer heeft een grotere kans op bijvoorbeeld het Down syndroom (chromosoomafwijking) of een aangeboren hartafwijking. Eigenlijk geldt: hoe dikker de nekplooi, des te groter de kans op een afwijking.

Dus zo gezien zit je iig veel dichter bij de goede waarde dan bij de hoogste waarde.
Maar goed, ook dat hoeft niks te zeggen, maar dan weet je een beetje waartussen het ligt zeg maar.

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 10:38 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Nog even over die waardes. Je gaf aan dat 8 het max was en ik kwam net dit tegen:
[..]

Dus zo gezien zit je iig veel dichter bij de goede waarde dan bij de hoogste waarde.
Maar goed, ook dat hoeft niks te zeggen, maar dan weet je een beetje waartussen het ligt zeg maar.

Idd, dat is ook een lichtje, maar ja, dat wil niks zeggen. Het liefst zou ik zelfs meteen vanmiddag verder onderzoek willen (en een uitslag, maar ja, dat gaat niet). En als het geen down is, kan die plooi wel op iets anders duiden.
Tijdens de meting had ze moeite om de juiste dikte te meten, ze kreeg verschillende maten zeg maar. daarom kwam de gyneacoloog er ook bij. Vraag me af of dat toch niet om een andere reden was, ik vond ze erg attent beiden, zelfs de gyn die maar even binnen was deed even haar hand op mijn been, uit sterkte leek het wel. TOen vond ik dat wat vreemd, nu lijkt het logisch?

PM-girl da's best schrikken.
Hopelijk is er niks aan de hand, maar wel goed dat er nu een extra controle komt. Heel veel sterkte!

N.a.v. mijn eerste puf-les en de toestand met de overbuurvrouw heb ik besloten om dit kindje wat meer aandacht te gaan geven. Ik merk gewoon aan alles dat ik deze zwangerschap er 'een beetje bij doe'. En daar voel ik me een beetje schuldig over. De eerste keer was je 200% zwanger en nu heb je zo veel aan je hoofd. Dus dat ga ik anders doen.
En ook dus door de buuf veel aan de op handen zijnde bevalling zitten denken. Kwam tot de conclusie dat het voor mezelf meer rust geeft als ik er bewuster naartoe ga leven.
1+1=2 en zo kwam ik bij mijn schuintegenoverbuurvrouw terecht die yoga-docente is. Haar het verhaal voorgelegd en gevraagd of ze me misschien kon helpen met ademhalingstechnieken en concentratie. Nu heeft ze me ingeplanned voor 4 lessen waar ze speciaal op mij gerichte lessen gaat geven. Wel in groepsverband, maar geen 'zwanger' groepje. Dat vond ik zo lief.
Ik voel me nu een stuk rustiger. Ben zo blij dat ik me nu meer 'verplicht' kan ga focussen op de zwangerschap, dit kaboutertje en de bevalling.
De gym blijf ik dan. Puur voor alle tips en truuks. Maar ik vind dit echt een hele mooie aanvulling.

Ja, maar datis ook maar gissen he PM-girl.
Ik ben het wel eens met Moonah, probeer je niet gek te laten maken.
Het is allemaal zo makkelijk gezegd, maar misschien als je alle opties kent en alle uiterste gevallen en daar goed met je partner over praat je er rust in kunt vinden.

jeetje PM dat is ff schrikken. Heel veel succes vanmiddag

Zeker Githa, dat is zo. Nu moet ik alleen nog wachten tot 13:00 uur, ga niet werken vandaag (al was ik wel weer beter) en probeer wat tijd te doden hier!
Dus dan typ ik maar vanalles wat in mijn hoofd opkomt.

Misschien ook wel goed PM.... alles binnen houden is ook niet goed.
Alles wat je hier neergooit ben je lekker kwijt wij helpen wel een beetje relativeren.

Ja, dat is ook erg fijn, verder heb ik nog even niemand ingelicht, behalve mijn vriendje natuurlijk en mijn bazin.

En ik ga zo even lekker douchen met de lekkere dingetjes die ik allemaal voor mijn verjaardag gekregen had.

Jeetje dat is zeker schrikken PM, hopelijk heb je snel duidelijkheid

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 09:31 schreef PM-girl het volgende:

Wat een schrik zeg, ondanks mijn voorgevoel, waar we het hier gisteren nog over hadden. De kans voor mij is nu op 1 op 10. Meteen schieten er zoveel vragen omhoog. De nekplooi was namelijk erg dik, is de kans dan nog steeds 90 procent dat een evt. punctie goed zou zijn, wat zijn evt. oorzaken, hoe nu verder, wat na de bevalling etc etc
Ik weet even niet wat ik nu moet doen.

PM-girl, ik ben net door iemand gewezen op je vraag/verhaal, daarom even snel een reactie van mijn kant.
Bij ons was de kans op Down 1 op 10, na bloedtest en nekplooimeting. Ik ging er van uit dat het fout was. Ten dele om mezelf er alvast op voor te bereiden, ten dele uit (gelukkig slechte) intuïtie.

We hebben een meteen een vlokkentest laten doen.

Het was goed.

Er bleken bij nader onderzoek (17 en 21 week) ook geen hartproblemen te zijn.

Het resultaat zit nu naast mij smakelijk een banaan naar binnen te werken.

Ik wil je met mijn verhaal één ding meegeven: je hebt nog steeds 90 procent kans dat het wél goed is. Ook al wil of kun je dat zelf moeilijk geloven of hopen. Wees realistisch, maar (of liever én) hou hoop.

Heel veel sterkte, ik weet nog goed wat voor hel het was.

ow PM girl, daar schrik je natuurlijk enorm van! Alle goede raad is al gegeven, ik wens jullie gewoon sterkte en hoop op het beste!

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 10:59 schreef Icaä het volgende:

[..]

PM-girl, ik ben net door iemand gewezen op je vraag/verhaal, daarom even snel een reactie van mijn kant.
Bij ons was de kans op Down 1 op 10, na bloedtest en nekplooimeting. Ik ging er van uit dat het fout was. Ten dele om mezelf er alvast op voor te bereiden, ten dele uit (gelukkig slechte) intuïtie.

We hebben een meteen een vlokkentest laten doen.

Het was goed.

Er bleken bij nader onderzoek (17 en 21 week) ook geen hartproblemen te zijn.

Het resultaat zit nu naast mij smakelijk een banaan naar binnen te werken.

Ik wil je met mijn verhaal één ding meegeven: je hebt nog steeds 90 procent kans dat het wél goed is. Ook al wil of kun je dat zelf moeilijk geloven of hopen. Wees realistisch, maar (of liever én) hou hoop.

Heel veel sterkte, ik weet nog goed wat voor hel het was.

Dankje voor je reactie, heel lief!
Ik heb nu dezelfde verdediging denk ik, ik ga van het ergste uit.

(Het resultaat zit nu naast mij smakelijk een banaan naar binnen te werken.) dat zinnetje doet het hem!!

Ik duik zo ff lekker de douche in!

O ja, ik heb de verdikte nekplooi inderdaad zelf gezien. Nog voor de meting zei ik "wat ziet dat er raar uit, zit dat er altijd?" Het zag uit als een soort vin naast zijn nek.

O ja 2, hij is altijd een speknek gebleven, tenminste, dat vonden wij

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 11:08 schreef Icaä het volgende:
O ja, ik heb de verdikte nekplooi inderdaad zelf gezien. Nog voor de meting zei ik "wat ziet dat er raar uit, zit dat er altijd?" Het zag uit als een soort vin naast zijn nek.

O ja 2, hij is altijd een speknek gebleven, tenminste, dat vonden wij

[afbeelding]

Dat vroeg vriendje vanmorgen ook, ik had als baby een enorm dikke kop, hij was helemaal een soort prop, of het niet daarom kon komen!

Icaa, weet je nog hoeveel mm de plooi bij jullie was? Niet dat het iets uitmaakt, maar dat vroeg ik me af!

Ik geloof dat het niet kan, maar ik vond echt dat ons kind een enorm dikke nek had, al bij de geboorte. Dat sloot voor mij het verhaal af, eigenlijk.

Dat zal ook iets zijn geweest van 3,8. Zal kijken of ik het nog ergens kan vinden.

Onze gynaecoloog had trouwens ook een keer een kans van 1 op 2 gehad. En toen was het toch nog goed.
Niet dat dat mij enigszins geruststelde trouwens, maar goed, misschien helpt het je toch nog een beetje.

Jeetje, 1 op2, dan liggen de kansen nog anders, wil nog niets zeggen natuurlijk, maar dan zou ik helemaal van het ergste uitgaan.

Nou, wil ik gaan douchen, staan hier zo'n rioolzuiger bij de put en wacht ik maar ff, omdat het stank kan opleveren.

he PMgirl, wat schrikken zeg. je hoopt gewoon zo op een 'gewoon goede' uitslag, al heeft iedereen denk ik wel die angst dat het juist bij jezelf niet goed zal zitten. ik dacht trouwens van tevoren ook dat het om de letterlijke nek ging die ze meten, maar het gaat om een of andere plooi in de ruggegraat, ter hoogte van de nek. (in de lengterichting nog wel, dus heeft echt niks met de dikte van 't nekje zelf te maken). die plooi verdwijnt na verloop van tijd weer, maar juist in die periode tussen 12 en 14 weken kunnen ze daar verschillen op zien die samenhangen met sommige afwijkingen. desalniettemin blijft het inderdaad maar een kansberekening, ik hoop van harte dat jullie bij die 'goede' 90% horen!

Gister op mijn stage voelde ik me af en toe afwezig en buiten adem. Hoewel ik vaak met volle borst de liedjes volumineus mee kan zingen, kon ik dat gister niet in de kring.
Het kwam in vlagen...
Vanochtend stond ik zeer florisant op en was ik erg vrolijk. Echter, toen mijn vriend naar zijn werk was en ik mijn ontbijt bereidde, werd ik compleet benauwd. In lichte paniek meteen stage afgebeld en de huisarts gebeld, maar de praktijk is vandaag gesloten.
Ik ben ondertussen wat gekalmeerd, maar ik voel nog steeds een soort 'brok' branden in mijn borst.
Kan het hooikoorts zijn in combi met zwangerschap waardoor het erger wordt?
(normaal heb ik ook weleens last van hooikoortsverschijnselen in het voor- en najaar.)

Zo, weer terug van een paar dagen chaotisch België! En eventjes snel bijgelezen...
Mammietje wat een schrik zeg... ik hoop dat je kleintje nog even een paar weekjes wacht met buiten spelen! Ook voor Tazz en vrouw...! Wel fijn dat je vrouw weer naar huis mocht, thuis rust houden lijkt me fijner dan in het ziekenhuis, al zal het in sommige gevallen wel het beste zijn.
PM-girl dat is ook ook flink schrikken... lijkt me dat je daar flink onzeker van wordt... Het is een risico inschatting... dus echt zekerheid heb je niet, kan net zo goed niets aan de hand zijn...
Ik duim voor jullie allemaal!

PM-girl, sterkte! Hopelijk gaat het helemaal meevallen. 90% kans dat het goed zit is toch best veel.

PM-girl, wat een schrik!
Sterkte!

Sterkte PM-girl! Hopen dat het meevalt en jullie bij de goeie 70-80% horen.

Paradijsvogeltje, als je kindje steeds hoger komt te liggen kunnen je longen en middenrif in de verdrukking komen en dat kan een heel benauwd gevoel geven.

PM-girl, heel veel sterkte!! wat een schrik zeg.

Tazz, fijn dat je vrouw weer naar huis mocht!!

Vanmorgen moest ik weer naar de verloskundige. Er was dit keer ook een invalster bij (1 van de verloskundigen is met zw.verlof).
Eerst werd mijn bloeddruk gemeten, en dat was goed. Daarna werd mij verteld dat ik in het ziekenhuis weer bloed moet prikken (dat wist ik al). Ze heeft toen een labformulier ingevuld. Toen moest ik op de weegschaal staan, had echt verwacht dat ik veel was aangekomen, maar dat viel mee. 1,5k in 3 weken. Ik weeg nu 80.8 kg.
Daarna mocht ik liggen en ging de invalster voelen hoe de baby lag en hoe groot ie was. Ik vertelde toen dat ze de vorige keer al zeiden dat de baby iets te groot was. Ze voelde en voelde, en ze vond em nog steeds te groot. Ze ging toen met een meetlint meten en ze meette 32cm, dat is te vergelijken met een zwangerschap van 32 weken . De vk vroeg toen aan de invalster wat ik moet doen, nu moet ik dus mijn bloedsuiker laten controleren EN IK MAG EEN ECHO LATEN MAKEN!!! whiieee hihi
Toen ging ze het hartje beluisteren. De baby was druk aan het bewegen, want elke keer als ze met de doptone op de goede plek zat en we het hartje luid en duidelijk hoorden, werd het ineens zwakker en moest ze weer zoeken. hihi
De vk ging daarna zelf ook nog even voelen en ze zei dat de baby inderdaad aan de grote kant is, maar dat het nog kiele-kiele is. Een paar cm verschil is al een paar weken verschil. Maar omdat ik zo graag een echo wilde en omdat ze de vorige keer al zeiden dat de baby te groot is, mocht ik toch een echo laten maken. Ik blij!!
Vind alleen het bloedprikken niet leuk
Michael was thuis, dus ik gelijk het nieuws vertellen, hij ook blij dat we een echo mogen laten maken! gelijk gebeld met de assistente van de gyn en een afspraak gemaakt voor volgende week maandag om 16.00uur
De volgende keer als ik terug moet komen bij de vk moet ik volgens mij weer bloed prikken en krijg ik een injectie met anti-D omdat ik rhesus-negatief ben.

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 09:18 schreef Sugar het volgende:
...kijken naar mijn baby die steeds om zijn as draaide, hikte en de armpjes en beentjes bewoog, was heeeeeeeeeeeeeeeel leuk!

lief Sugar!

Nou, we zijn weer terug en ik ben wel wat geruster. De kans blijft 1 op 10, behalve de nekplooi van 3,8 is ook een aantal bloedwaarden verhoogd(wat ik zelf kan zien is dat hcp op 1.47 staat en dat dat niet hoger dan 1.0 mag zijn)
Maandag mogen we voor intake en/of hernieuwde nt meting naar eindhoven en vanuit daar verder.
Ben er nu redelijk nuchter in, nu kunnen we tochniets doen, maar vind het wel erg moeilijk om het de opas en omas te vertellen vanavond. Dat wordt weer huilen dan!

Pfff, ik heb aan je gedacht PM-girl... Niet dat dat iets helpt, maar ik leef met je mee.

En huil maar lekker. Dat hoort erbij. Spanning ontladen.

Fijn PM-girl dat je wat geruster bent.
Heel veel sterkte de komende tijd en huil lekker uit.

He jakkes PM-girl... Ik kan me voorstellen dat het wel even heel erg balen is op dit moment... De kans op een van je grootste angsten is een stuk groter geworden maar je weet nog niks... Meer dan afwachten kan ook even niet.
Sterkte vanavond met het vertellen...

En het heeft er misschien niets mee te maken, maar meteen even bedongen dat er nu dus helemaal niet meer in huis gerookt wordt (ook niet in de keuken onder de afzuigkap!).

Vanaf nu zo gezond mogelijke omstandigheden voor moeder en kind!(al zit het maar tussen de oren!)