quote:
Op dinsdag 4 april 2006 14:47 schreef MrPaddo het volgende:@ erodome
Diep respect!!!
Het wegdoen van je geliefde levensgenoot is niet makkelijk, nou is de keuze tussen je echte kind en aangenomen gevleugelde kind voor veel mensen niet makkelijk, kennelijk ben je één van de uitzonderingen zoals ik.
Een groenvleugel ara heeft de opéénna krachtigste snavel van het dierenrijk.
je tuin overdekken is een haast onmogelijke klus!
Dank je, maar zo voelt het maar al tevaak niet...
Het verstand schreeuwt dat dit echt het beste was, dat ik zijn welzijn voor mijn liefde moest laten gaan, maar mijn hart huilt en hij is al maanden en maanden weg, ik heb het lang geprobeerd, maar het ging echt niet, hij moest teveel in zijn kooi zitten, dat deed hem geen goed...
Ik weet dat het beter is zo, zo kan hij een partner vinden, zo kan hij vliegen, zo kan hij zijn wie hij is, maar het gemis is groot, het gevoel van falen nog groter...
Het blijft moeilijk, sta je daar met de tranen in je ogen je vogeltje weg te brengen terwijl iemand je verteld dat het echt het beste is wat je kan doen, dat terwijl het aanvoelt als verraad tegenover jezelf en je maatje.
Want dat was hij, mijn vogelmaatje, soms denk ik eraan een nieuwe, jonge vogel aan te kopen, ik weet dat het mis ging omdat hij al volwassen was, er teveel verpest was, maar ik kan het niet, een nieuwe vogel aankopen, het voelt als ontrouw zijn...
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.