Sankhu is het dorpje waar ik nu in zit. Die trektocht in de bergen was boven Pokhara, bij de Annapurna bergen. Zelf deed ik de A.B.C. trek, de Annapurna Base Camp.quote:Op zondag 16 april 2006 01:01 schreef jojomen4 het volgende:
Ik bedoelde Sankhu, heb het hele topic nu doorgelezen. Had wel een idee dat het de Himalaya zou zijn hoor
Eindelijk hoor ik eens concrete bedragen!quote:Op zondag 16 april 2006 05:48 schreef P8 het volgende:
ow en voor een plek om te overnachten betaal je omgerekend, tussen de 1 euro per nacht, en 3 euro per nacht voor een single room. Double is ongeveer x 1,5 en Triples zijn ongeveer x1,75. 1 euro is trouwens in het begin, 3 euro betaal je als je ver de bergen in gaat
en tissik, tof dat je die article 35 hebt geplaatst, ik was er al naar aan het zoeken.quote:Paul, 22 Apr 2006 13:20 uur
Sankhu, Nepal
Nepali Newyear
Tijd om maar weer eens een berichtje te plaatsen op mijn site dacht ik zo.
Vandaag was de laatste dag van het 7 of 8 dagen durend festival voor het Nepalese nieuwe jaar. De eerste dag werden 2 beelden van goden vanaf de tempel naar sankhu getild (de tempel ligt op ongeveer een uur uphill lopen vanaf sankhu)
nou wegen die beelden zelf niet eens zo zwaar, maar de stellages waar ze op stonden komen echt uit de steentijd volgens mij
Maar die eerste dag lag ik verpauperd in bed bij te komen van die buikpijn (het was overigens enkel en alleen buikkrampen)
Deze beelden werden in een "tempel" in sankhu neergezet, en daar stonden ze dus de hele week. Een paar dagen terug moesten de beelden een rondje maken door Sankhu, en dat gebeurde op dezelfde stellages.
Je moet het een beetje zien als zo'n prehistorische troon die gedragen moet worden door 30 slaven. Het enige verschil is dan dat er een beeld op zat, en geen koning.
Ow en het werd natuurlijk niet getild door 30 slaven, maar 30 dronken nepalezen. Daarvoor zat een touw waar nog zo'n 10-15 anderen aan zaten te trekken.
En Anil, een paar vrienden van hem, en ik, hadden natuurlijk ook al aardig wat gedronken. Dus Anil en zijn vrienden besloten om ook maar te gaan tillen, en ze drongen erop aan dat ik aan het touw ging trekken. Dus dat deed ik dan ook maar.
Nou was dat ding zo zwaar dat het om de 10 meter weer neerkletterde op de grond, onder luid gejuich van alle tillers en trekkers. En dan ging de bevolking die toekeek rijst, een soort deegfrisbees, fruit en water erover heen gooien. En, het mooiste was nog, dat er ook rijstbier werd uitgedeeld.
Voorop liepen overigens een paar mensen met trommels en ander slagwerk die compleet chaotisch erop aan het rammen waren, maar ook dat maakte niet uit, want iedereen kon er prima op dansen (al was dat waarschijnlijk de schuld van het rijstbier )
Dus naarmate we verder kwamen met het sjouwen van dat ding, steeg het gemiddelde alcoholpromilage, waardoor het sjouwen steeds langzamer ging. Uiteindelijk deden we ongeveer een uur over de laatste 20 meter ofzo
Tijdens het typen van dit bericht is er 1 dag voorbij gegaan, omdat de stroom uitviel, dus alles waar tot nu vandaag stond enzo, moet je even 1 dag bij optellen:P
Gister werden de beelden dus teruggetild naar de tempel, en dat dus ging op een soortgelijke manier. Hier deed ik niet aan mee, maar alleen het kijken is al geweldig. Echt ongelooflijk om te zien hoe chaotisch en onnodig moeilijk ze die dingen verplaatsen. Geweldig
Nou heb ik 3 dagen terug mijn eerste echte "voedselvergiftiging" gehad. Ik bespaar jullie de details. Ik kan jullie wel vertellen dat onder andere de hond van mijn gastgezin een schoonmaakbeurt nodig had na mijn actie Het gaat nu weer helemaal dikke prima overigens.
Ik weet niet of jullie het nieuws gister hebben gezien, maar de koning van Nepal stond het volk te woord na alle rellen. Hij heeft gezegd dat hij de macht teruggeeft aan het volk, en heeft aan de Seven Party Alliance voorgesteld een MP te kiezen. Nou klinkt het allemaal heel goed voor Nepal, en CNN en BBC World zeiden gister na de toespraak van de koning dat het goed was en dat de SPA dit aanbod moesten aannemen etc etc.
Maar als ik Anup (de leraar uit mijn gastgezin) moet geloven, heeft de koning het zo weten te zeggen, dat het grootste deel van de macht nog altijd in handen blijft van de koning. Ik heb nog geen nieuws gehoord vanuit Kathmandu vandaag, behalve dat er toch weer een curfew is. Daaruit trek ik de conclusie dat er nog steeds rellen zijn. En dat is op de lange termijn het beste voor Nepal denk ik. De koning moet weg, of het moet een beetje de Nepalese lamlulversie van onze eigen koningin worden --> lintjes doorknippen en dat soort acties.
Dankzij deze hele toestand hebben Chris en ik nog steeds geen les gegeven en het ziet er ook niet naar uit dat dat binnen een week wel gebeurd.
Morgen gaan Chris, Anil en ik waarschijnlijk naar Nagarkot. Een mooi, aardig toeristisch plaatsje ergens boven op een heuvel/berg met mooi uitzicht enzo. Een belangrijke reden, misschien, hoogstwaarschijnlijk de belangrijkste reden voor Chris en ik om daar heen te gaan is omdat we een grote behoefte hebben aan toeristisch voedsel![]()
Dat was het weer voor vandaag mensen, ajuus
En anisubs, ik heb geen video's. Wel foto's, maar zoals het bericht al zegt, het is onmogelijk om te uploaden hierquote:Paul, 3 May 2006 16:27 uur
Sankhu, Nepal
Waar slaat die titel op?
Het wordt hier echt steeds warmer. Dat maakt je echt sloom. Daarom heb ik ook nooit echt veel zin om weer een bericht te schrijven.
Daarnaast valt de stroom een paar keer per dag uit. Voor een kwartiertje maar meestal, maar het is zwaar irritant als je bezig bent met typen.
We waren dus die dag na het laatste bericht naar Nagarkot gegaan. Voor het eerst in bijna 3 weken had ik een "normale" maaltijd. Dat smaakte dan ook geweldig goed. Plus ik heb ook voor het eerst in bijna 3 weken daar kunnen douchen. Een warme douche wel te verstaan![]()
De dag erna stonden we om half 6 op om de zonsopgang te zien. Met mazzel zouden we de himalaya vanaf nagarkot kunnen zien, vertelde Anil.
We hadden mazzel.
Dus mooie foto's gemaakt enzo, en daarna ontbeten met pizza. Op de terugweg kregen we halverwege een lift van een "traktor". Dat zijn zelf in elkaar geknutselde voertuigen, die eigenlijk het meeste lijken op een motor met een bak erachter en een stel wielen eronder. Zet daar een fietsstuur op en je hebt een prima traktor. Geld voor schokbrekers hadden ze niet, of het was te moeilijk om die zelf in elkaar te knutselen. Dat maakte de rit een van de ergste ritten die ik ooit heb gehad
De dag erna zijn we naar Kathmandu geweest, omdat de strike eindelijk afgelopen was. Daar kwamen de Holm, de Duitser, tegen. Ik weet niet of ik het al had gezegd, maar hij wou zijn gastgezin uit (en dat had ie ook gedaan op de enige dag dat er geen curfew was), omdat 1 van de vrouwen uit zijn gastgezin een blauw oog had, omdat ze geen tijd had om thee te zetten ofzo. Eerlijk gezegd kan ik hem begrijpen, maar ik vind niet dat hij daarom maar weg moet daar. Maargoed, zijn keus.
Anyway, daar in Kathmandu kwamen we hem tegen. Hij had samen met de housekeeper uit het trainingcenter, Sanjeev, elke dag meegelopen met de demonstraties. En hij is ook beschoten met traangas, en hij moest ook rennen voor de politie
Later gingen we met zn vieren (Holm, Anil Chris en ik) naar Thamel. Weer goed eten gehad. En, wat zeker niet ongezegd mag blijven, ook een White Russian. Alleen viel hij enorm tegen. Veel te weinig vodka, nog minder kahlua, en flink wat poedermelk en water. Bummer
Toen we teruggingen naar Sankhu, moesten we boven op de bus zitten, omdat de bus vol zat. En daar zaten ook een paar Nepalezen die de hele tijd een beetje anti-koning en --politie en -leger leuzen zaten te schreeuwen. En die sukkels stopten niet toen we bij een checkpoint aankwamen. Dus die militairen waren echt zwaar pissig, en iedereen moest de bus uit en lopen. Normaal hoeven alleen de Nepalese (jonge) mannen de bus uit en lopen. Nu moesten ook Chris en ik dus. Onze rugzak werd zelfs gecheckt!
De volgende dag begonnen we eindelijk met lesgeven. De eerste dag alleen een beetje introductie. De dag erna hadden we alleen klas 8. Het was Mothersday, en iedereen, behalve klas 8 9 en 10 was vrij.
Ik heb trouwens klas 2, 4 en 6. Chris heeft 3, 5 en 7. Klas 8 doen we samen.
En nu geven Chris en ik 6 dagen per week les. Maargoed, het zijn maar 4 lesuren van 35 minuten. Dus echt druk hebben we het niet. Naast het lesgeven snookeren we praktisch elke dag minimaal een uur.
Eergister, tijdens het snookeren, begon het opeens flink hard te regenen. En toen er ijs naar binnen stuiterde kwamen we erachter dat he took hagelde. Toen er ijs op de snookertafel viel, leek het ons beter om maar te stoppen. En dat was een goed idee. Want 10 seconden nadat Chris zei: "die waterdichtheid van het dag valt me nog mee", begon het dag te lekken. En 10 minuten later regende het binnen bijna netzo hard als buiten. En aangezien het zeil voor de snookertafel uit twee delen bestond, moesten we de tafel echt redden
Maar die hagel was echt ongeloofelijk. De grootste steen die ik heb gezien was zo'n 2 cm groot. En Ba (opa) zei dat het niet ongebruikelijk is voor de nepalese zomer. Tof! Maar het is echt bizar als er zulke hagel uit de lucht komt vallen, terwijl het zo warm is.
Noujah, dat was het weer voor vandaag. Ajuus mensen.
Trouwens, het is echt onmogelijk om hier foto's te uploaden, ik zal kijken of ik aankomende zaterdag de kans heb in Kathmandu.
De Himalaya heb ik zelf ook gezien... maandje geleden. Vanuit het vliegtuigquote:
quote:Paul, 7 Jun 2006 16:19 uur
Nepal, Sankhu
De alledaagse dingen
Het is alweer een flinke tijd geleden sinds jullie voor het laatst wat van me gehoord hebben. De redenen dat ik weinig schrijf had ik volgens mij ook in mijn vorige berecht gezet; Ik maak hier bijna niks bijzonders meer mee. Nou ben ik een tijdje terug naar de oudste tempel van Nepal geweest. Het grappige was was dat niemand mij kon vertellen hoe oud die tempel nou precies is. Sommigen zeiden 500 jaar oud. Anderen hadden het over de 17de-18de eeuw. Nog iemand zei de 3de eeuw. Nou lijkt me dat aardig sterk, aangezien de tempel in de Kathmanduvallei staat, en deze nog maar 500 jaar ofzo niet meer onder water staat.
Nou is dit niet het meest geweldige verhaal wat ik hier heb neergezet. Te kort en niet echt interessant. Daarom ga ik maar eens vertellen hoe het leven hier aan toe gaat.
Meestal sta ik op om ongeveer 8 uur. Eerst tandenpoetsen etc.. Stromend water hebben ze niet, dus dat kan je allemaal doet met een kannetje water. Vervolgens gaan Anil, Chris en ik praktisch elke dag naar de tea-shop. Degene die het eerst genoeg behoefte heeft om 500 meter te lopen, haalt de Kathmandu Post op. Dat is de populairste Engelstalige krant in Nepal. En die lezen we dan onder het genot van een paar koppen milk-tea. Milk-tea is de standaard thee hier. Nou kan je ook black-tea krijgen, maar thee zonder suiker is echt zeldzaam hier.
dan is het meestal ongeveer kwart over 9. Dan bereiden Chris en ik de les voor klas 8 voor...soms. En om kwart voor 10-10 uur, krijgen we onze eerste warme maaltijd van de dag. Dal Bhat. Dal = linzensoep. Bhat = rijst. Daarnaast zit er ook altijd nog een currysaus van aardappels en groente bij. Dit wordt met de handen gegeten.
Daarna moeten we naar school om les te geven. Eerst klas 8 samen, en dan heb ik klas 2, 4 en 6 in die volgorde. Klas 8 is een drukke irritante klas. Klas 2 is niet veel slechter. Het is echt ontzettend moeilijk om klas 2 wat duidelijk te maken.
Gelukkig wordt het vanaf dan alleen maar beter. Klas 4 vond ik in het begin een irritante klas, maar ik ga ze steeds leuker vinden. Deze klas leert mij ook het meeste Nepalees. Dan hebben Chris en ik pauze (wat we hard nodig hebben na 3 x 35 minuten lesgeven) En dan komt mijn favoriete klas. Klas 6 is gezellig, werkt wanneer ik het van hun vraag, en hun Engels is goed genoeg om een beetje mee te kunnen praten.
Vervolgens gaan chris en ik een kopje thee drinken in de lerarenkamer. Pak koekjes erbij. En om 2 uur vertrekken we weer richting huis. Vanaf dit momemt is altijd de meeste variatie van onze dagen hier in Nepal. Soms gaan we snookeren, soms kijken we een film. Als we nergens zin in hebben gaan we lezen.
Om een uur of 4 hebben we lunch. Soms is het lekker, soms is het niet te eten. Vaak krijgen we aardappels met brood. Het liefste heb ik aardappels gewoon naturel. De aardappels hier smaken uitstekend. Het is alleen jammer dat we vaak aardappels krijgen, die gebakken zijn in veel te veel kruidige troep. Hetzelfde geldt trouwens ook voor de aardappels in de Dal Bhat.
Anyway, na de lunch hebben we nog 3,5 uur zelf in te vullen. In deze 3,5 uur drinken we vaak nog wat thee. Soms nog even internet. En om 8 uur is de 2de dal bhat. Deze is een stuk beter naar binnen te krijgen dan de dal bhat 's ochtends. Niet dat de dal bhat anders is, maar probeer voor de grap maar eens bijna 3 maanden lang 's ochtends en s' avonds hetzelfde te eten. Elke dag. Nou zit er gelukkig nog wel wat variatie in de dal bhat. De dal verschilt per keer. En de curry ook. Maar de curry bestaat nog wel altijd voor ongeveer 50% uit aardapppels.
S' avonds kijken we soms een film of we kaarten wat. En om een uur of 11 ga ik meestal slapen.
Nou is elke dag misschien wel bijna hetzelfde, nog steeds blijf ik het supertof vinden. De mensen zijn echt enorm aardig, en het is nog steeds anders genoeg om er van te genieten.
Nou zijn er nog een aantal dingen die praktisch elke dag weer terugkomen. Ten eerste moet ik bijna overal bukken. Sommige huizen zijn zo klein dat ik niet rechtop kan staan. Ook de wc is eigenlijk superranzig. Het is een hokje in de tuin, die eigenlijk te klein voor mij is, en vol zit met spinnenwebben. Zoals ik al zei hebben ze hier geen stromend water, dus de wc moet je zelf met een emmer water doorspoelen. Nu hebben de nepalezen de rare gewoonte om voordat ze naar de wc gaan door te spoelen, en niet nadat ze geweest zijn. Dus als je naar de wc gaat, drijft er vaak nog iets van de voorganger in. Gelukkig hangt er ook een flinke ammoniaklucht, want anders zou het enorm stinken naar een beerput, en zou het er stikken van de vliegen. Ammoniaklucht went vrij snel.
Wat ook vooral in het begin opvalt is dat mannen behoorlijk handtastelijk zijn. Je moet niet raar opkijken als een nepalees opeens een arm om je heen slaat oid. Het ergste was een keer toen ik met Sanjeev (die kerel uit het Trainingcenter) in de bus zat, dat hij in het gebrekking engels wat tegen me aan zat te mompelen, begon te lachen en opeens zijn hand te hoog aan de binnenkant van mijn dij legde. Op zo'n moment is het moeilijk om je te bedenken dat zulke dingen niet raar zijn hier. En dat terwijl alle mannen extreem homo-fobisch zijn. Als je het over homo's hebt, kijken ze meteen echt heel vies
Stroom kan ook op elk moment van de dag uitvallen. Soms duurt het maar even, maar soms duurt het ook een paar uur. Maar ergens is dat ontzettend relaxt. Vooral s' avonds. Zonder electriciteit is er niks te doen, dus iedereen gaat dan maar een beetje praten. Eigenlijk moeten ze ook de stroom een half-uurtje per dag in Nederland expres uit laten vallen. Scheelt enorm veel energie, en het is goed voor je sociale contacten.
Iets wat mij eigenlijk al niet meer opvalt, is dat het verkeer allemaal links rijdt hier. Noujah, ze rijden overal op de weg om alle gaten in de weg te ontwijken, maar als er een tegenligger is, dan paseert deze altijd aan de rechterkant van de auto of motor. Die motors hier trouwens, hebben allemaal dikke stalen staven voor de benen zitten, om deze te beschermen
Maar het verkeer hier went aardig snel, en ik moet zeggen dat ik van de totale georganiseerde chaos op de weg inmiddels wel kan genieten.
Wat een stuk minder went zijn alle hakenkruizen die je hier ziet. Nou wist ik al van te voren dat een hakenkruis een compleet andere betekenis heeft in Azie, maar nog steeds is het iedere keer weer apart als je een hakenkruis van 2 bij 2 meter op een huis geschilderd ziet. Of t-shirts met een groot hakenkruis erop. Het hakenkruis staat hier trouwens voor welvaart en voorspoed. De naam Swastika is ook niet een ongebruikelijke naam voor meisjes hier.
Wat er eigenlijk dus geen hol mee te maken heeft, maar wat hier wel veel voorkomt, is racisme. Maar niemand schijnt het erg te vinden, zelfs de gediscrimineerde niet. Het is het mode-ideaal hier om zo blank mogelijk te zijn. Iedereen heeft het in zijn of haar hoofd geprent zo'n beetje, dat hoe blanker iemand is, hoe mooier. Dus af en toe hoor je weer een uitspraak als:"she is ugly, she is too black"
Ook de kinderen uit mijn klas noemen de wat donkerdere kinderen zonder moeilijk te doen "monkey". En ook de "monkey" lachen hier gewoon om. Gelukkig staat huidskleur hier alleen niet in de weg voor vriendschappen. Het is dus niet zo dat iemand die donkerder is, ook dommer is en niet waardig genoeg is om een vriend te zijn (wat niet een geheel ongebruikelijke gedachte is in Nederlands racisme volgens mij).
Nog iets bijzonders is het weer. Als het niet regent is het ontzettend warm en benauwd buiten. Eigenlijk is het alleen een lekker temperatuurtje buiten als het regent, alleen is de regen zelf weer een probleem dan. S' avonds is het ook lekker, alleen zijn er dan flink wat insecten. Volgens mij zijn de muggen hier de enige insecten die je in nederland ook kan vinden. Naast de muggen heb je nog een heleboel vliegende en kruipende insecten, die in mijn ogen veel te groot zijn, en teveel lawaai maken.
Als laatste worden de honden hier nogal slecht behandeld. Als een hond in de weg ligt, wordt ie opzij geschopt. Alleen tegen hun eigen honden zijn de Nepalezen relatief aardig.
Noujah, hier laat ik het voor vandaag bij.
Ajuus mensen!
Bagh Chal en Carambole is hetzelfde? Ik dacht trouwens altijd dat het Cannonball wasquote:Op donderdag 8 juni 2006 22:03 schreef Tissik het volgende:
Heej Paul,
Ja, das Nepal!
Je hoeft je iig niet af te vragen wat de pot vandaag zal schaffen?![]()
Geniet er nog maar van, je zal het nog gaan missen als je eenmaal weer thuis bent, zelfs de Dal Bhat! En vooral het leven op straat zal je dan missen, ik word altijd heeel verdrietig als ik hier weer tussen de 4 muren ben beland (net zoals de rest van de nederlandse bevolking).
Heb je al Bagh Chal leren spelen, of Carambole?
Enjoy!
Nee, het zijn 2 verschillende spellen (je hebt het vast al wel gezien). Bagh Chal is "tigers and goats", een speelveld met gekruiste lijnen, de bedoeling is dan om met de tijgers zoveel mogelijk geiten "op te eten", of met de geiten de tijgers klem te zetten. Het is een strategisch spelletje, wat veel gespeeld wordt. Je kunt heel mooie in koper uitgevoerde Bagh Chal sets kopen, maar de nepalezen spelen het zelf doorgaans met op een houten plaat getekende lijnen en steentjes.quote:Op vrijdag 9 juni 2006 11:44 schreef P8 het volgende:
[..]
Bagh Chal en Carambole is hetzelfde? Ik dacht trouwens altijd dat het Cannonball wasMaar Carambole is een kutspel. Ik kan er geen hol van
Dumball of dhumbhal of hoe je het ook mag schrijven speel ik wel aardig vaak.
Maar wat heb jij in Nepal gedaan en hoe lang ben jij er geweest?
Dat zijn gebedsvlaggen. De kleuren staan voor: wit=wolken, groen=water, blauw=lucht, geel=aarde en rood=vuur. Op de vlaggen, staan gebeden afgedrukt aan een God. Zo heb je gebedsvlaggen die specifiek aan Tara (voor het vrouwelijjk geluk) zijn gewijd, maar ook andere Goden kun je tegenkomen op de vlaggen. De gedachte is dezelfde als bij de gebedsmolens: je geeft je gebed mee aan de wind, en die zorgt ervoor dat het op de juiste plek terecht zal komen.quote:Op vrijdag 9 juni 2006 13:14 schreef Jaguarized het volgende:
Vet stoer P8!Leuke foto's! Dat met die vlaggetjes zie je erg veel op foto's uit Nepal en Tibet. Betekent dat iets speciaals?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |