http://www.intentblog.com/archives/2006/03/buddha_boy.html
Commentaar?
-edit-
Oh ja, kijk hier voor oorspronkelijk topic:
http://forum.fok.nl/topic/782022
[ Bericht 16% gewijzigd door RSH11 op 12-03-2006 16:02:59 (ff iets toevoegen) ]
Zolang hij niet dood aangetroffen of meer dan 2 weken vermist is, zie ik niet echt in wat nu de nieuwswaarde is, alleen omdat hij zo gek was een maand of wat onder die boom te blijven zitten?
quote:Er is geen Mac in Nepal.Op zondag 12 maart 2006 16:11 schreef The_stranger het volgende:
Hij is gewoon opgestaan om een plasje te doen, merkte dat hij honger had en is de locale McD binnengelopen, hij komt wel weer boven drijven....
Zolang hij niet dood aangetroffen of meer dan 2 weken vermist is, zie ik niet echt in wat nu de nieuwswaarde is, alleen omdat hij zo gek was een maand of wat onder die boom te blijven zitten?
Ontopic. Ik las ergens dat ze denken dat de Maoisten er iets mee te maken hebben, zal me niets verbazen eigenlijk. Stelletje eikels dat het zijn.
Ik heb dat ook vaak genoeg, dat ik lijk te verdwijnen en onzichtbaar lijk te worden als ik extreem rustig ben.
Het zou me niets verbazen als al die commotie en het hele circus er omheen er voor heeft gezorgd dat ie gewoon een andere plek is gaan zoeken om rustig te mediteren.
Ik vind het trouwens een erg wonderlijk verhaal, 6 maanden zonder voedsel ?!?
Dat ie pleite is?
(Om die geweldige 'McD' humor in dit forum op peil te houden, nu de volgende toevoeging:)
Van mijn part een McBuddha Happy Meal met daarin de instructies, en een plastic speeltje.
sterk verhaal hoor....
Het is niet moeilijk om in Nepal volkomen te verdwijnen. Er bestaat geen persoonsregistratie, er bestaan zelfs geen adressen. (Geen enkele nepalees zal je kunnen vertellen wat zijn/haar leeftijd precies is).
Verder is er geen enkele verlichting, er is dus ook geen strooilicht. Zodra het donker wordt, is het werkelijk pikzwart. Je kunt letterlijk geen hand voor ogen zien, dus het is beslist niet moeilijk om ongezien te verdwijnen.
Een mythe in stand houden, hmmmmm lijkt me niet. Daarvoor heb je op zijn minst een éénheid nodig, en dat is tamelijk lastig in Nepal. De bevolking bestaat uit vele verschillende stammen en daarbinnen heb je dan ook nog een castesysteem, plus de burgeroorlog.
Wat er werkelijk is gebeurd, geen idee. De kans dat hij ontvoerd zou zijn door de Maoïsten, lijkt me niet erg waarschijnlijk. Zo' n jongen in meditatie zal vast geen bommen willen gooien. Waarschijnlijker lijkt me dat hij zelf is gaan lopen (dat doen Nepalezen veel, ze lopen rustig een week naar Kathmandu om daar iets te gaan kopen of verkopen, of een boodschap door te geven). Maar ik zelf, zou niet graag 's nachts onder zo'n boom in de jungle gaan zitten! Het stikt er van de rhino's en ook zwarte beren...
Dat zal allemaal best hoor, maar ik vind het een heel sterk stuk dat iemand die dagelijks bezocht werd door weet ik veel hoeveel pelgrims onopvallend kan opstaan en wegwandelen...
Dit is het verhaal zoals dat in Nepal wordt verteld: De kleine Buddha, is teruggevonden op loopafstand van de plek waar hij eerst zat te mediteren. Hij was daar weggegaan, omdat hij het te luidruchtig vond worden, en omdat hij het niet leuk vond dat het een bedvaartplaats was geworden. Gehuld in een lap, zit hij nu een stuk verderop te mediteren (zijn kleren heeft hij weggegooid).
Nou, weten we dat ook weer
quote:Jij bent goed op de hoogte!Op dinsdag 14 maart 2006 14:06 schreef Tissik het volgende:
Ok, ik heb gevraagd aan een paar mensen in Nepal hoe het nu precies zit.
Dit is het verhaal zoals dat in Nepal wordt verteld: De kleine Buddha, is teruggevonden op loopafstand van de plek waar hij eerst zat te mediteren. Hij was daar weggegaan, omdat hij het te luidruchtig vond worden, en omdat hij het niet leuk vond dat het een bedvaartplaats was geworden. Gehuld in een lap, zit hij nu een stuk verderop te mediteren (zijn kleren heeft hij weggegooid).
Nou, weten we dat ook weer
quote:en weer een mysterie minder..Op dinsdag 14 maart 2006 14:06 schreef Tissik het volgende:
Ok, ik heb gevraagd aan een paar mensen in Nepal hoe het nu precies zit.
Dit is het verhaal zoals dat in Nepal wordt verteld: De kleine Buddha, is teruggevonden op loopafstand van de plek waar hij eerst zat te mediteren. Hij was daar weggegaan, omdat hij het te luidruchtig vond worden, en omdat hij het niet leuk vond dat het een bedvaartplaats was geworden. Gehuld in een lap, zit hij nu een stuk verderop te mediteren (zijn kleren heeft hij weggegooid).
Nou, weten we dat ook weer
quote:Umm -- dus nu verplaatst het hele gezelschap zich gewoon? Niet al te slimme jongen?Op dinsdag 14 maart 2006 14:06 schreef Tissik het volgende:
Ok, ik heb gevraagd aan een paar mensen in Nepal hoe het nu precies zit.
Dit is het verhaal zoals dat in Nepal wordt verteld: De kleine Buddha, is teruggevonden op loopafstand van de plek waar hij eerst zat te mediteren. Hij was daar weggegaan, omdat hij het te luidruchtig vond worden, en omdat hij het niet leuk vond dat het een bedvaartplaats was geworden. Gehuld in een lap, zit hij nu een stuk verderop te mediteren (zijn kleren heeft hij weggegooid).
Nou, weten we dat ook weer
Die gedachte past meer in de beleving van de gemiddelde nepalees.
hooguit heeft hij door meditatie een onzichtbare staat bereikt? ;-) donker of niet, er zijn toch zeker genoeg fakkels en kaarsen inmiddels. Overigens mag niemand dichter dan 5 meter komen (als ik het me goed herinner). Als de jongen boeken of geschriften had gelezen of maar had gevraagd aan monniken over de beroemdste figuren uit boeddhisme had hij niet die boom gekozen maar een afgelegen grot ofzo. Dat is het enige wat me verbaasde, zo'n jonge leeftijd zo'n (schijnbare) determinatie om verlichting te bereiken en dan zo'n plek uitkiezen zonder na te denken over de gevolgen. En dan vervolgens niet ongezien wegglippen maar iets verderop zitten. Alhoewel het wel iets zegt over zijn houding; hij verwacht dat de mensen hem respecteren en met rust laten (zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten) maar natuurlijk gaan de mensen die er al zijn mee verkassen. Wat ik ook raar vind is dat de meesten van zijn leeftijd liever actief zijn en rondrennen ofzo. Ook al zou hij gedwongen worden (een slim gecreërde trekpleister) dan nog vind ik het bijzonder dat hij zo'n lange tijd kan stilzitten (afgezien van het schijnbare vasten). Het vasten is overigens niet erg boeddhistisch. Het is weliswaar een gebruik (retraites, kloosters) maar de Boeddha onderwees de middenweg tussen onthouden van eten en overdaad. Vasten is dan ook vaak "weinig eten" niet onthouding of erg weinig, zoals de jongen lijkt te doen.
quote:Temeer omdat het verhaal gaat dat een deel van de opbrengst van de commercie rond de jongen naar de Maoisten gaat. Wat me niet onwaarschijnlijk lijkt.Op dinsdag 14 maart 2006 13:28 schreef Tissik het volgende: De kans dat hij ontvoerd zou zijn door de Maoïsten, lijkt me niet erg waarschijnlijk
quote:Oh, ik ben er vrijwel zeker van dat verreweg het merendeel (zo niet de gehele opbrengst) van de gelden door de Maoïsten worden opgeëist. Juist dit gebied, is één groot maoïstisch bolwerk. Maar dat geldt eigenlijk voor alles wat geld oplevert in Nepal. Vrijwel iedere ondernemer (ookal ben je de lokale bananenverkoper) wordt gedwongen zijn inkomsten af te dragen. Doe je dat niet, dan blazen ze gewoon je handel (en je familie) op. Simpel zat.Temeer omdat het verhaal gaat dat een deel van de opbrengst van de commercie rond de jongen naar de Maoisten gaat. Wat me niet onwaarschijnlijk lijkt.
Het gekke van Nepal is, dat het boeddhisme en het hindoeïsme nogal doorelkaar heen lopen. Zo heb je tempels die zowel door boeddhisten als door hindoes worden bezocht. Het is dus niet zo heel vreemd, dat ook bepaalde gebruiken gemixt voorkomen.
Dat kinderen mediteren en zich sterk met religie bezighouden, is beslist niet ongewoon in Nepal. Men is overtuigd van reïncarnatie, zowel bij de boeddhisten als de hindoes, en dit leven is slechts een voortzetting van het vorige leven. Als men overtuigd is dat een kind in een vorig leven bijvoorbeeld een monnnik is geweest, dan wordt dat kind zonder pardon in een monastery geplaatst om zijn studie te kunnen voortzetten. Ik heb enkele monastery's bezocht waar de kleinsten zich bevinden. Die kinderen komen daar op de leeftijd van 2, a 3 binnen en mogen vervolgens eens per 3 jaar hun ouders/familie bezoeken en eenmaal per jaar een brief ontvangen van thuis (in december).. Op die jonge leeftijd begint al hun zware opleiding, gewijd aan het bestuderen van de heilige teksten en meditatie oefeningen.
quote:Da's waarOp dinsdag 14 maart 2006 20:11 schreef Tissik het volgende:
Het gekke van Nepal is, dat het boeddhisme en het hindoeïsme nogal doorelkaar heen lopen. Zo heb je tempels die zowel door boeddhisten als door hindoes worden bezocht. Het is dus niet zo heel vreemd, dat ook bepaalde gebruiken gemixt voorkomen.
. Boeddhisme komt voort uit hindoeisme, ze verschillen in zienswijze over moksha en nirvana, een Creator en reincarnatie en wedergeboorte. Ik ben daar nooit geweest dus ik zou het niet weten hoe ze samengaan qua gebruiken.Er zijn trouwens boeddhistische monniken langsgeweest en bevestigden wat de jongen zei, dat hij niet een Boeddha is. Zij geloven ook niet dat hij de wedergeboorte van Siddharta Gautama is, wat volgens boeddhistische mahayana "doctrine" sowieso zeer onwaarschijnlijk is. Wat ze wel bevestigen is dat hij vele maanden heeft gemediteerd, alhoewel ik niets heb gelezen over de kwaliteit daarvan. De link kan ik helaas niet terugvinden, teveel resultaten op google over hetzelfde bericht.
quote:http://kantipuronline.com/kolnews.php?&nid=68179Bank account stopped after Bomjan disappeared
KATHMANDU, March 14 - The local administration of Bara district on Monday stopped the bank account of Meditation Management Committee after “little Buddha” suddenly disappeared from the meditation site and could not traced anywhere.
The administration stopped the committee’s bank account at Rastriya Banijya Bank, saying that the account could be embezzled by the committee in the absence of Ram Bahadur Bomjon who disappeared on Saturday.
The committee had opened the bank account in the name of Ashok Tamang, Baijnath Guro and Ekant Kunwar earlier.
According to a report made public by the committee on Monday, more than 1.2 million rupees had been collected, of which about five hundred thousand rupees was spent and over six hundred thousand rupees is still in the balance account in the bank.
Dat is ong. $27.000? Volgens de plaatselijke autoriteiten gaat een deel van de opbrengsten naar de Maoistische rebellen. Ik vermoed dat hier een uitzonderlijke situatie is ontstaan: Bamjan heeft zoals zovelen een religieuze opleiding gehad van jongsafaan waar hij al eerder langere tijden mediteerde. Maanden of jaren achtereen is uitzonderlijk maar niet onmogelijk. Wat hem bijzonder maakt is zijn leeftijd.
Het dorp en zijn familie zijn midden in een oorlogszone en zijn arm; ze bedenken een bron van inkomsten en een oplossing voor het geweld in het gebied. Dus vragen ze Bamjan mee te werken aan een religieuze trekpleister (zegmaar equivalent aan de bloedende Madonna beeldjes) en nadat het een succes blijkt en er duizenden pelgrims en andere gelovigen op af komen vragen ze de rebellen en de autoriteiten het meditatiegebied een vredesgebied te maken. Misschien zijn ze wel gedwongen door de rebellen en hebben zij dit bedacht. Zoveel mensen maakt het toch al moeilijk voor de autoriteiten om de mensen te controleren en hebben de rebellen dus vrij spel. Zij worden tevens waarschijnlijk betaald door de familie om het gebeuren met rust te laten. Alleen had Bamjan er opeens geen zin meer in.
Dé Buddha zal nooit wedergeboren kunnen worden. Dat is nu juist de hele essentie binnen het Boeddhisme. Daarin is de filosofie dat alle leven uit verlangen voortkomt, en dat al het verlangen tot lijden leidt. Om de opperste staat van verlichting te bereiken, moet je je dus van het verlangen vrijmaken. Zodra dat is gelukt, ben je vrij van het leven en dus ook van alle lijden. Buddha, heeft die staat bereikt en zal dus nooit meer hoeven incarneren. Die zien we dus nooit meer terug.
Eén Buddha worden, is een staat die iedere boeddhistische monnik uiteindelijk wil bereiken. Deze jongen, probeert dat duidelijk ook. Dat hoeft niet in één enkel leven te gebeuren (dat zou onmogelijk zijn), men gaat ervan uit dat dat vele levens van oefening, training en studie kost.
Van al dat geld op dat bankaccount, zal deze jongen nooit een cent zien. Slimme jongens (meestal vanuit het buitenland) spelen hier snel en handig op in. Dit moet dan altijd wel op naam van een Nepalees gebeuren, anders is het niet geldig, Maar een beetje bedreigende dwang in oorlogstijden doet wonderen. Het geld zal alleen niet in de zakken van de naamdragers terechtkomen. Zo gaat dat ook als je daar een huis wil huren of een onderneming wilt starten, dat kan enkel en alleen op naam van een Nepalees. Het stikt alleen van de buitenlandse ondernemers in Nepal, heel Thamel is er er vol van. En in Pokhara is het niet anders.
Theshining, héél Nepal is al 10 jaar lang een oorlogszone, de oorlog speelt zich echt niet alleen af in de jungle. Integendeel zelfs. Nepalezen hebben al genoeg religieuze trekpleisters en zitten niet echt te springen om een jongen van 15 onder een pipalboom in de jungle. Ze hebben per slot van rekening de Kumari! Levend en wel, de enige levende kindgodin op aarde, dagelijks te bezichtigen vanachter een raam van de Kumaru Bahal, midden in Kathmandu.
De maoïsten houden zich niet bezig met religie, het zijn communisten. Hun enige antwoord op alles is geweld, liefst nog meer geweld. Zij houden zich bezig met geld afpersen, met bommen gooien, met moorden, ontvoeringen en recrutering.
En een familie in de jungle die anderen gaat betalen? In de jungle is het leven echt héél arm! In Kathmandu verdient een nepalees gemiddeld 5 euro per maand, in de jungle is dat ongeveer de helft.
Het is waarschijnlijker dat deze jongen slechts uit overtuiging en eigen wil tot deze meditatie is gekomen, waarschijnlijk zelfs om verlichting te zoeken in een arm leven vol met lijden. En ja, ook daar zijn er dan altijd mensen te vinden die daar een geld uit willen slaan.
ps:de naam van de jongen is Ram Bahadur Bomjon, hij wordt op 16 jaar oud geschat
[ Bericht 1% gewijzigd door Tissik op 15-03-2006 01:41:56 ]
quote:precies wat ik zei een paar posts naar boven...Op dinsdag 14 maart 2006 14:06 schreef Tissik het volgende:
Ok, ik heb gevraagd aan een paar mensen in Nepal hoe het nu precies zit.
Dit is het verhaal zoals dat in Nepal wordt verteld: De kleine Buddha, is teruggevonden op loopafstand van de plek waar hij eerst zat te mediteren. Hij was daar weggegaan, omdat hij het te luidruchtig vond worden, en omdat hij het niet leuk vond dat het een bedvaartplaats was geworden. Gehuld in een lap, zit hij nu een stuk verderop te mediteren (zijn kleren heeft hij weggegooid).
Nou, weten we dat ook weer
Ok, mijn genoemde McD komt niet in het verhaal voor, en ook het plasje doen is niet bevestigd, maar een mysterie is het dus allerminst...
quote:Dat weet ik ook welOp woensdag 15 maart 2006 00:54 schreef Tissik het volgende:
Hoi Theshining,
Dé Buddha zal nooit wedergeboren kunnen worden. Dat is nu juist de hele essentie binnen het Boeddhisme. Daarin is de filosofie dat alle leven uit verlangen voortkomt, en dat al het verlangen tot lijden leidt. Om de opperste staat van verlichting te bereiken, moet je je dus van het verlangen vrijmaken. Zodra dat is gelukt, ben je vrij van het leven en dus ook van alle lijden. Buddha, heeft die staat bereikt en zal dus nooit meer hoeven incarneren. Die zien we dus nooit meer terug.
Door verlangens geraak je in samsara en door de vlam van verlangen te doven (of de wortels te kappen) eindigd karma en zo ook wedergeboorte. Een gerealiseerde Boeddha zal niet terugkeren uit Parinirvana.
quote:Dat is niet onmogelijk, althans niet elke traditie gelooft dat.Eén Buddha worden, is een staat die iedere boeddhistische monnik uiteindelijk wil bereiken. Deze jongen, probeert dat duidelijk ook. Dat hoeft niet in één enkel leven te gebeuren (dat zou onmogelijk zijn), men gaat ervan uit dat dat vele levens van oefening, training en studie kost.
quote:Helaas wel. Zeker de Maoisten, die geen boodschap hebben aan religie.Ze hebben per slot van rekening de Kumari! Levend en wel, de enige levende kindgodin op aarde, dagelijks te bezichtigen vanachter een raam van de Kumaru Bahal, midden in Kathmandu.[/quote[
Ja, dat heb ik gelezen
De Kumari is dan wel de trekpleister van de hoofdstad, daar profiteert het gebied waar de jongen is natuurlijk weinig van.
[quote]Het is waarschijnlijker dat deze jongen slechts uit overtuiging en eigen wil tot deze meditatie is gekomen, waarschijnlijk zelfs om verlichting te zoeken in een arm leven vol met lijden. En ja, ook daar zijn er dan altijd mensen te vinden die daar een geld uit willen slaan.
quote:Wat ik bedoel is dat de familie hier misschien bij is betrokken. Er moet immers iets van een fonds worden opgesteld. Ik bedoel niet dat de familie rijk is en graag geld weggeeft. Ik bedoel eerder dat de familie een (klein) deel van het geld uit het fonds ontvangt of om hieraan mee te werken en tegelijkertijd geen keuze wordt gelaten (om te bepalen wat er met het geld wordt gedaan). Een of 'de' priester bij het gebeuren zal ook wel meedoen aangezien er berichten zijn dat er o.a. tempels worden gebouwd van de opbrengst. Mocht je er trouwens meer over willen lezen loopt hier een goede discussie.En een familie in de jungle die anderen gaat betalen? In de jungle is het leven echt héél arm! In Kathmandu verdient een nepalees gemiddeld 5 euro per maand, in de jungle is dat ongeveer de helft.
Overigens voor het geval het nog niet duidelijk is voor sommige lezers: 's nachts gaan de gordijnen omlaag en is hij niet zichtbaar, genoeg tijd voor eten en plaspauze. Hij is niet wetenschappelijk onderzocht, dit is wel geprobeerd. De observanten konden hem niet zien van een afstand enkel met verrekijkers. 's Nachts konden zij hem simpelweg niet zien. Zelfs overheidsambtenaren werden door de diehard volgelingen de toegang ontzegd.
Het zit ook wel in de cultuur kennelijk; "gewone mensen" mogen geen verheven wezens aanraken, anders raken zij vervuild?
Tsja, ik denk toch echt niet dat de familie dit bekokstooft heeft. Of er werkelijk tempels van zullen gebouwd, misschien. Misschien ook niet. In de jungle vind je alleen kleine hindoe offerplaatsen in ver afgelegen gebieden, diep in de jungle. Zo'n offerplaats bestaat uit wat gerangschikte takken en wat belletjes en heel soms ook nog een klein beeldje. Ze worden voor allerlei doeleinden gebruikt, zo is het zelfs gebruikelijk dat vrouwen die een kind willen krijgen, alleen de jungle in trekken (en dat is echt levensgevaarlijk) om daar hun offer en ritueel uit te voeren. Je vindt daar geen grote stupa's zoals die in Kathmandu bestaan. Je vindt in dit gebied sowieso weinig boeddhisten, die bevinden zich meer in het noorden van Nepal. De familie zal uiteindelijk vast wel een kleine tegemoetkoming uit dat fonds ontvangen (hoop ik), maar veel zal dat echt niet zijn.
Religie speelt in Nepal een heel grote rol. Nepalezen besteden dagelijks veel tijd aan offeren, rituelen, het zingen van mantra's etc. En men respecteert elkaars religieuze beleving doorgaans.
quote:Hallo ik heb een vraag, als je de opperste staat van verlichting wil bereiken, dan is dat toch ook een verlangen, vooral als je ziet wat je ervoor moet doen. Dat moet dan toch wel het grootste verlangen zijn wat er is hé, of zie ik dit verkeerd.Op woensdag 15 maart 2006 00:54 schreef Tissik het volgende:
Hoi Theshining,
Dé Buddha zal nooit wedergeboren kunnen worden. Dat is nu juist de hele essentie binnen het Boeddhisme. Daarin is de filosofie dat alle leven uit verlangen voortkomt, en dat al het verlangen tot lijden leidt. Om de opperste staat van verlichting te bereiken, moet je je dus van het verlangen vrijmaken. Zodra dat is gelukt, ben je vrij van het leven en dus ook van alle lijden. Buddha, heeft die staat bereikt en zal dus nooit meer hoeven incarneren. Die zien we dus nooit meer terug.
quote:En het grootste lijden.Op zaterdag 18 maart 2006 11:03 schreef Lammie het volgende:
[..]
Hallo ik heb een vraag, als je de opperste staat van verlichting wil bereiken, dan is dat toch ook een verlangen, vooral als je ziet wat je ervoor moet doen. Dat moet dan toch wel het grootste verlangen zijn wat er is hé, of zie ik dit verkeerd.
Maar aangezien leven voortkomt uit verlangen betekend het einde aan verlangen dus eigenlijk gewoon de dood. In die zin is elke dood dus verlichting.
quote:Dat is ook zo. Uit onwetendheid ontstaat het verlangen naar meer (ervaringen/wetenschap). Boeddhisme legt uit wat verlangen is, waarom het nooit vervuld kan worden met wereldse dingen of ervaringen en hoe verlangen te beeindigen. Zodra dat bereikt is (het doven van de vlam van het verlangen) praat men over het bereiken van een staat van nirvana. Het verlangen wordt dus gebruikt om dit zelfde te beeindigen. Zodra dit gerealiseerd is spreekt men over een Boeddha die niet meer wedergeboren zal worden, het is voor zo'n wezen duidelijk dat in dit bestaan niets meer te halen valt (simpel uitgelegd dan). Er is ook geen boeddhist die je kan vertellen wat nirvana werkelijk is.Op zaterdag 18 maart 2006 11:03 schreef Lammie het volgende:
Hallo ik heb een vraag, als je de opperste staat van verlichting wil bereiken, dan is dat toch ook een verlangen, vooral als je ziet wat je ervoor moet doen. Dat moet dan toch wel het grootste verlangen zijn wat er is hé, of zie ik dit verkeerd.
quote:Zowiezo. Of een verlossing.Op zaterdag 18 maart 2006 11:46 schreef nokwanda het volgende:En het grootste lijden.
Maar aangezien leven voortkomt uit verlangen betekend het einde aan verlangen dus eigenlijk gewoon de dood. In die zin is elke dood dus verlichting.
quote:Als ik dit zo lees, dan klopt er toch geen klote van dat boeddhisme, dan zijn zij toch, die het uiterse verlangen.Op zaterdag 18 maart 2006 11:52 schreef The_Shining het volgende:
[..]
Dat is ook zo. Uit onwetendheid ontstaat het verlangen naar meer (ervaringen/wetenschap). Boeddhisme legt uit wat verlangen is, waarom het nooit vervuld kan worden met wereldse dingen of ervaringen en hoe verlangen te beeindigen. Zodra dat bereikt is (het doven van de vlam van het verlangen) praat men over het bereiken van een staat van nirvana. Het verlangen wordt dus gebruikt om dit zelfde te beeindigen. Zodra dit gerealiseerd is spreekt men over een Boeddha die niet meer wedergeboren zal worden, het is voor zo'n wezen duidelijk dat in dit bestaan niets meer te halen valt (simpel uitgelegd dan). Er is ook geen boeddhist die je kan vertellen wat nirvana werkelijk is.
quote:Beetje kort door de bocht, niet? Lees dan zelf eens bv. de Tripitaka sutra's en Dhammapada en denk er eens serieus over na wat daar in staat.Op zaterdag 18 maart 2006 12:09 schreef Lammie het volgende:
Als ik dit zo lees, dan klopt er toch geen klote van dat boeddhisme, dan zijn zij toch, die het uiterse verlangen.
quote:Boedhisten zijn in mijn ogen misschien de wijste mensen ter wereld, ik denk zelfs de realistische leer wat bestaat, een mooie weg om ballands en verlichting in je leven te hebben.Op zaterdag 18 maart 2006 13:12 schreef The_Shining het volgende:
[..]
Beetje kort door de bocht, niet? Lees dan zelf eens bv. de Tripitaka sutra's en Dhammapada en denk er eens serieus over na wat daar in staat.
Maar wat heeft een moeder die honger heeft, aan 5 zonen, die in een klooster zitten!
quote:Wat is precies je punt? Dat die moeder minder zorgen heeft omdat ze 5 mondjes minder hoeft te voedenOp zaterdag 18 maart 2006 13:42 schreef Lammie het volgende:
Maar wat heeft een moeder die honger heeft, aan 5 zonen, die in een klooster zitten!
Dat haar zonen onderwijs krijgen en hopelijk niet dezelfde situatie creeëren (voor een andere vrouw)? Of bedoel je dat haar zonen beter maar thuis konden blijven en zo geld verdienen en eten voor hun moeder kunnen verzorgen?
Boeddhisme leert m.i. meer om problemen te voorkomen of herhaling te voorkomen dan op te lossen. Niemand die met praatjes en boeken een maag kan vullen. Wat wel werkt is het verlangen naar kinderen of naar sex beteugelen zodat zij geen 5 kinderen zou hebben, waar ze kennelijk niet voor kan zorgen. Zouden de jongens bij haar blijven is dat geen goed rolmodel. Triest, maar waar, niet?
quote:Natuurlijk is dat het grootste verlangen van een boeddhist. Maar, een aan het leven gebonden boeddhist dan. Al het leven bestaat uit verlangen (en verlangen leidt vervolgens tot lijden). Boeddhisten geloven echter niet, dat na de verlichting alle bestaan ophoudt. Ze geloven, dat ze dan worden opgenomen in de Goddelijke bron (waaruit alle leven voortkomt). Ze zijn dan alleen vrij van het Zelf, en vrij van het verlangen om weer herboren te worden, en daarom vrij van alle lijden.Op zaterdag 18 maart 2006 11:03 schreef Lammie het volgende:
[..]
Hallo ik heb een vraag, als je de opperste staat van verlichting wil bereiken, dan is dat toch ook een verlangen, vooral als je ziet wat je ervoor moet doen. Dat moet dan toch wel het grootste verlangen zijn wat er is hé, of zie ik dit verkeerd.
Je zou het kunnen zien als een driehoek van leven, waarin je de verbindingen tussen de punten zou moeten loskoppelen om tot verlichting te kunnen komen.
quote:Grote gezinnen komen bij boeddhisten (en ook bij de autochtone Nepalese bevolking) eigenlijk niet voor.Op zaterdag 18 maart 2006 17:52 schreef The_Shining het volgende:
[..]
Wat is precies je punt? Dat die moeder minder zorgen heeft omdat ze 5 mondjes minder hoeft te voeden
Dat haar zonen onderwijs krijgen en hopelijk niet dezelfde situatie creeëren (voor een andere vrouw)? Of bedoel je dat haar zonen beter maar thuis konden blijven en zo geld verdienen en eten voor hun moeder kunnen verzorgen?
Boeddhisme leert m.i. meer om problemen te voorkomen of herhaling te voorkomen dan op te lossen. Niemand die met praatjes en boeken een maag kan vullen. Wat wel werkt is het verlangen naar kinderen of naar sex beteugelen zodat zij geen 5 kinderen zou hebben, waar ze kennelijk niet voor kan zorgen. Zouden de jongens bij haar blijven is dat geen goed rolmodel. Triest, maar waar, niet?
http://www.zoomin.tv/videoplayer/index.cfm?id=208161&mode=normal&pid=nu&quality=2&ftvplayer=yes
Het is inmiddels een gezonde puber van 15 jaar.
Die is gewoon lekker achter de meiden aan