MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
De fans wachten al jaren op het vervolg van het legendarische conceptalbum Operation mindcrime uit 1988. Nu, 18 jaar later is het dan eindelijk zover.
Na 3 dagen op repeat nu al uitgegroeid van een "ik-verwacht-er-niks-van-want-deel 1-is-toch-niet-te-overtreffen-en-bovendien-waren-de-releases-na-Promised land-allemaal-klote-plaat" tot een complete verrassing oftewel een album dat groeit en groeit, regelmatig teruggrijpt naar de oude Queensryche sound en me koude rillingen bezorgd.
Het album opent met zo'n beetje de meest heavy track in tijden, voor Queensryche begrippen dan. Helaas maar 1 uptempo nummer in tegenstelling tot deel 1, maar voor de rest is het alleen maar genieten. Pam is ook weer van de partij en verder verrast Dio middels een gastoptreden vriend en vijand met een superduet met Tate. Hier en daar proef ik toch heel goed het typische Operation mindcrime deel 1 sfeertje terwijl ik niet verwacht had dat er ook maar 1 nummer zou kunnen aansluiten op waar deel 1 eindigde in 1988 met Eyes of a stanger...Die typische sound, de achtergrondkoortjes, de effecten, het zit er allemaal weer in.
Geoff Tate zei overigens in een interview dat je deze plaat niet op shuffle moet zetten maar gewoon keurig in volgorde moet afluisteren om het beste effect te krijgen, verder zouden er middels een koptelefoon dingen te horen zijn die je anders niet zou kunnen horen.
Niets kan in de buurt komen van deel 1, een album dat in de top 3 beste platen allertijden hoort, echter Operation mindcrime II lijkt in de richting te gaan van weer een ouderwets goede Queensryche plaat... Promised land was de laatste goede plaat, ik had niet gedacht dat de band nog ooit tot zoiets in staat zou zijn als dit. Hulde.
1. Freiheit Ouvertüre
2. Convict
3. I'm American
4. One Foot In Hell
5. Hostage
6. The Hands
7. Speed Of Light
8. Signs Say Go
9. Re-Arrange You
10. The Chase
11. A Murderer?
12. Circles
13. If I Could Change It All
14. An Intentional Confrontation
15. A Junkie's Blues
16. Fear City Slide
17. All The Promises
Na 3 dagen op repeat nu al uitgegroeid van een "ik-verwacht-er-niks-van-want-deel 1-is-toch-niet-te-overtreffen-en-bovendien-waren-de-releases-na-Promised land-allemaal-klote-plaat" tot een complete verrassing oftewel een album dat groeit en groeit, regelmatig teruggrijpt naar de oude Queensryche sound en me koude rillingen bezorgd.
Het album opent met zo'n beetje de meest heavy track in tijden, voor Queensryche begrippen dan. Helaas maar 1 uptempo nummer in tegenstelling tot deel 1, maar voor de rest is het alleen maar genieten. Pam is ook weer van de partij en verder verrast Dio middels een gastoptreden vriend en vijand met een superduet met Tate. Hier en daar proef ik toch heel goed het typische Operation mindcrime deel 1 sfeertje terwijl ik niet verwacht had dat er ook maar 1 nummer zou kunnen aansluiten op waar deel 1 eindigde in 1988 met Eyes of a stanger...Die typische sound, de achtergrondkoortjes, de effecten, het zit er allemaal weer in.
Geoff Tate zei overigens in een interview dat je deze plaat niet op shuffle moet zetten maar gewoon keurig in volgorde moet afluisteren om het beste effect te krijgen, verder zouden er middels een koptelefoon dingen te horen zijn die je anders niet zou kunnen horen.
Niets kan in de buurt komen van deel 1, een album dat in de top 3 beste platen allertijden hoort, echter Operation mindcrime II lijkt in de richting te gaan van weer een ouderwets goede Queensryche plaat... Promised land was de laatste goede plaat, ik had niet gedacht dat de band nog ooit tot zoiets in staat zou zijn als dit. Hulde.
1. Freiheit Ouvertüre
2. Convict
3. I'm American
4. One Foot In Hell
5. Hostage
6. The Hands
7. Speed Of Light
8. Signs Say Go
9. Re-Arrange You
10. The Chase
11. A Murderer?
12. Circles
13. If I Could Change It All
14. An Intentional Confrontation
15. A Junkie's Blues
16. Fear City Slide
17. All The Promises
Een duet van Tate en Dio?? Wow, dat ga ik zeker even beluisteren. Bedankt voor de tip.
Non possumus non loqui
Ik wist niet eens dat ze nog bestonden laat staan met een nieuw album bezig waren..Toch maar eens luister want OM ligt nog af en toe wel in mijn CD-speler
Zeker doen, het gaat om track 10 "The Chase".quote:Op zondag 5 maart 2006 19:49 schreef Knip het volgende:
Een duet van Tate en Dio?? Wow, dat ga ik zeker even beluisteren. Bedankt voor de tip.
Ik ben wel beniewd , ik was ze ook al jaren uit het oog verloren.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
en terecht, want ze hebben al jaren geen goeie plaat meer afgeleverd.quote:Op zondag 5 maart 2006 21:04 schreef fripper het volgende:
Ik ben wel beniewd , ik was ze ook al jaren uit het oog verloren.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Aaargh! Ik word gek.
Mijn favoriete metal album aller tijden heeft een vervolg!!
Ik heb em bijna binnen, ik en mijn buren gaan zo genieten het komende uur!
Mijn favoriete metal album aller tijden heeft een vervolg!!
Ik heb em bijna binnen, ik en mijn buren gaan zo genieten het komende uur!
Laat maar, het is iets beter dan de ultieme crap die ze de laatste jaren gemaakt hebben, maar het heeft buiten de titel geen enkel raakvlak met operation mindcrime.quote:Op maandag 6 maart 2006 00:09 schreef Lamon het volgende:
Aaargh! Ik word gek.
Mijn favoriete metal album aller tijden heeft een vervolg!!
Ik heb em bijna binnen, ik en mijn buren gaan zo genieten het komende uur!
Alleen I'm American komt een beetje in de buurt van de juiste sfeer en The Hands leent (lees; jat) wat van het oude album, en The Chase is wel aardig, maar het heeft verder geen donder met het geniale Operation Mindcrime te maken.
Zelfs de sfeer is er niet, laat staan de muziek...
De pretentieuze misleidende titel van dit album maakt de teleurstelling wel erg veel groter..
In ieder geval een goede reden om het echte werk nog een keertje op te zetten, om er nog een beetje positieve twist aan te geven.
Lamon, dat dacht ik ook de eerste luisterbeurten.... ik heb hem nu minimaal 80 x geluisterd en begin steeds meer te ontdekken op het album. Binnen een half uur kun je geen oordeel vellen over deze plaat.
als je een plaat 80x moet luisteren voordat je er wat in ontdekt is het ook zeker niet goed.
Ik heb 'm vanochtend in de auto gedraaid, en kon er echt niet warm voor lopen. Op een enkele plek deed het me denken aan de Queensrÿche van weleer, maar het meeste lijkt toch teveel op het niet echt goede spul van de laatste jaren. Leuk dat Pamela whatshername weer meedoet, maar in sommige stukken vond ik haar ronduit irritant. Eveneens leuk dat Ronnie James Dio een duet met Tate zingt, maar daar had veel meer in kunnen zitten.
Wat mij betreft heeft Queensryche m'n verwachtingen waar gemaakt. Ik had er namelijk al geen hoge verwachtingen van. Helaas. Maar goed, ik zal 'm nog wel diverse keren luisteren met de hoop dat ik er toch nog wat meer in ontdek.
Ik heb 'm vanochtend in de auto gedraaid, en kon er echt niet warm voor lopen. Op een enkele plek deed het me denken aan de Queensrÿche van weleer, maar het meeste lijkt toch teveel op het niet echt goede spul van de laatste jaren. Leuk dat Pamela whatshername weer meedoet, maar in sommige stukken vond ik haar ronduit irritant. Eveneens leuk dat Ronnie James Dio een duet met Tate zingt, maar daar had veel meer in kunnen zitten.
Wat mij betreft heeft Queensryche m'n verwachtingen waar gemaakt. Ik had er namelijk al geen hoge verwachtingen van. Helaas. Maar goed, ik zal 'm nog wel diverse keren luisteren met de hoop dat ik er toch nog wat meer in ontdek.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Na 2 keer afspelen vind ik hem erg goed klinken. Ik denk dat ik na 10 keer pas echt kan roepen dat het een wereldplaat is.
And God said, "Let there be light," and there was light.
Bon said, "Let there be Rock! " And there were fifteen million fingers learning how to play
Bon said, "Let there be Rock! " And there were fifteen million fingers learning how to play
ik heb 'm de laatste tijd regelmatig in de auto gedraaid, en ondanks dat er toch een aantal goeie nummers op staan, komt het geheel niet verder dan middelmatig. Voornamelijk vanwege een paar gedrochten die gewoon echt saai zijn, of nergens heen gaan. Speed Of Light, The hands en one Foot In Hell, bijvoorbeeld.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Heb hem ook al een aantal keren gehoord maar kan er nog steeds niet echt heel warm voor lopen. heb ook sterk het gevoel dat de plaat flink inzakt op een gegeven moment itt tot deeltje 1 waar eigenlijk een aantal van de sterkste nummers aan het einde staan. Ook snap ik nog erg weinig van het verhaal, zeker het einde. Kan komen omdat hij nog niet uit is en mijn versie wat zaken kan missen wat betreft achtergrond geluiden enzo. Toch staan er wel een aantal goede nummers op maar op dit moment zet ik toch liever Mindrcrime 1, Empire of Greatest Hits op..
...war never changes
XBL Gamertag: Un4 NL
XBL Gamertag: Un4 NL
De sfeer van Mindcrime 1 is niet te vinden in deze opvolger. Ik denk dat daarom best wel wat mensen zijn die deze plaat niet echt geweldig vinden.
Na een paar keer luisteren wordt deze cd steeds beter vind ik maar om te zeggen dat dit de cd v/d maand is of cd v/h jaar is/wordt moet ik helaas passen. Queensryche heeft zn tijd gehad en is jammer genoeg na Empire en een beetje Promissed Land niet meer zo leuk geweest.
Na een paar keer luisteren wordt deze cd steeds beter vind ik maar om te zeggen dat dit de cd v/d maand is of cd v/h jaar is/wordt moet ik helaas passen. Queensryche heeft zn tijd gehad en is jammer genoeg na Empire en een beetje Promissed Land niet meer zo leuk geweest.
And God said, "Let there be light," and there was light.
Bon said, "Let there be Rock! " And there were fifteen million fingers learning how to play
Bon said, "Let there be Rock! " And there were fifteen million fingers learning how to play
ik vind de eerste helft eigenlijk de minste, in het 2e stuk wordt het ietsjes beter naar mijn smaak.quote:Op donderdag 23 maart 2006 17:19 schreef Un4 het volgende:
Heb hem ook al een aantal keren gehoord maar kan er nog steeds niet echt heel warm voor lopen. heb ook sterk het gevoel dat de plaat flink inzakt op een gegeven moment itt tot deeltje 1 waar eigenlijk een aantal van de sterkste nummers aan het einde staan.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Chris de Garmo was in Queensryche's topjaren de drijvende kracht. Hij wordt gemist. Er staan best wat aardige nummers op, maar het is geen topplaat.
Operation: Mindcrime 2 heeft een aantal ongelofelijk goede songs, zoals Speed Of Light, One Foot In Hell, Re-Arrange You & The Chase. Erg goede muziek, maar voornamelijk eentonige headbang heavy metal muziek.
Queensryche mist zo ongelofelijk die progressieve inbreng die ze vroeger met Chris DeGarno wél hadden (wat een ongelofelijke muziekant was die gast!!!).
Op Mindcrime 1 kan je op elk nummer heel je stem schor schreeuwen op de nummers (vooral dat hoge refrein op The Mission...' I wait here for DAYYYSS longer' ) Bij 2 heb ik dat nog niet echt gevonden.
En als laatste vind ik het einde van Mindcrime 2 ongelofelijk zuigen, wat een rotnummers.
Maar al met al een goed album, 7/10.
Queensryche mist zo ongelofelijk die progressieve inbreng die ze vroeger met Chris DeGarno wél hadden (wat een ongelofelijke muziekant was die gast!!!).
Op Mindcrime 1 kan je op elk nummer heel je stem schor schreeuwen op de nummers (vooral dat hoge refrein op The Mission...' I wait here for DAYYYSS longer' ) Bij 2 heb ik dat nog niet echt gevonden.
) Bij 2 heb ik dat nog niet echt gevonden.En als laatste vind ik het einde van Mindcrime 2 ongelofelijk zuigen, wat een rotnummers.
Maar al met al een goed album, 7/10.
vetgedrukte is toch wel het grootste misbaksel op heel de schijf, wat mij betreft.quote:Op donderdag 6 april 2006 12:20 schreef Fwanker het volgende:
Operation: Mindcrime 2 heeft een aantal ongelofelijk goede songs, zoals Speed Of Light, One Foot In Hell, Re-Arrange You & The Chase.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Ik vind hem zo op het eerste gehoor nog best aan te horen maar inderdaad het klinkt niet als Operation Mindcrime en dat zou toch wel de bedoeling moeten zijn.
Ben ik het wel mee eens ja.. erg matig in vergelijking met de rest.quote:Op donderdag 6 april 2006 12:35 schreef Tokus het volgende:
[..]
vetgedrukte is toch wel het grootste misbaksel op heel de schijf, wat mij betreft.
...war never changes
XBL Gamertag: Un4 NL
XBL Gamertag: Un4 NL
Wàt cool! Jammer dat ie niet geweldig lijkt te zijn.. maar ga hem denk ik toch maar eens luisteren en misschien kopen. Want deel 1 blijft een wereldplaat.
Na het "Frontier"-album ben ik afgehaakt, de kwaliteit donderde omlaag, terwijl ik toch een grote fan was. Ik was van tevoren al bang dat deze plaat het niet zou gaan halen bij deel 1, het lijkt er op dat dat terecht was.
Nu twijfel ik of ik wel moet gaan luisteren: zou het mijn herinnering aan 1 bezoedelen?
Nu twijfel ik of ik wel moet gaan luisteren: zou het mijn herinnering aan 1 bezoedelen?
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Tuurlijk aanschaffen. De één vind 'm erg kut, maar er zijn ook zat mensen die het een waardig opvolger vinden. Dus kun je maar het beste voor jezelf bepalen.
Ikzelf ga d'r straks eens goed voor zitten.
Ikzelf ga d'r straks eens goed voor zitten.
Kipman legt hier de eieren! Maar nu vanuit Australie!
Hier sluit ik me volledig bij aan.quote:Op vrijdag 5 mei 2006 12:05 schreef Toffe_Ellende het volgende:
CD: Queensrÿche - Operation: Mindcrime II
bij gebrek aan een centraal topic, een kick in deze.
bronquote:Op 31 maart brengt Queensrÿche een nieuwe studioplaat uit, getiteld American Soldier. Het is een conceptalbum dat vanuit het eerste persoon perspectief de oorlog bekijkt, van de Tweede Wereldoorlog tot Irak. Zanger en voornaamste songwriter Geoff Tate heeft daartoe uitgebreide gesprekken gevoerd met Amerikaanse oorlogsveteranen. Hij kwam mede op het idee door de verhalen van zijn eigen vader, die zowel in Korea als Vietnam heeft gevochten, maar tot voor kort niet met zijn zoon over zijn verleden als beroepsmilitair praatte. Op American Soldier zullen ook enkele oorlogsveteranen te horen zijn, evenals Tate's tienjarige dochter Emily. Zij vertolkt in het duet Home Again de rol van het kind dat door vader soldaat thuis is achtergelaten.
Tracklist:
1. Sliver
2. Unafraid
3. Hundred Mile Stare
4. At 30,000 Ft.
5. A Dead Man's Words
6. The Killer
7. Middle Of Hell
8. If I Were King
9. Man Down!
10. Remember Me
11. Home Again
12. The Voice
Nothing lasts forever but the certainty of change
Klinkt WEER onwijs interessant, maar gaat t me niet weer onwijs tegenvallen, net als OM2, ben ik dan bang voor.quote:Op maandag 2 maart 2009 08:49 schreef Tokus het volgende:
bij gebrek aan een centraal topic, een kick in deze.
[..]
bron
Het blijft toch wel een leuke band. Dus ik ga dit album zeker checken.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
5 nummers lijken op de newsgroepen al gelekt te zijn, ga zo even luisteren of het ook klopt.
Het gaat om Home again, Middle of hell, Man down, The killer, en Sliver...
Het gaat om Home again, Middle of hell, Man down, The killer, en Sliver...
sinds gister draait de cd rondjes in m'n speler, en ik vind 'm erg goed. Niet super, maar wel erg goed. Wie van het melancholische, depressieve geluid van Promised Land houdt zal dit album ook kunnen waarderen, denk ik.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Goede vergelijking. Mijn eerste indruk is positief, hoewel ik niet omver geblazen ben. Redelijk laag tempo, maar wel veel sfeer. Zo'n typische groeiplaat. Tate zingt nu wel definitief in de lagere regionen, maar dan loop je niet het risico dat zijn zang weer wat lelijke uithalen heeft, zoals in Paradiso.quote:Op donderdag 19 maart 2009 21:36 schreef Tokus het volgende:
sinds gister draait de cd rondjes in m'n speler, en ik vind 'm erg goed. Niet super, maar wel erg goed. Wie van het melancholische, depressieve geluid van Promised Land houdt zal dit album ook kunnen waarderen, denk ik.
Als mijn post niet duidelijk is, moet je misschien even je sarcasmeradar aanzetten.
Hm, dat klinkt interessant, want Promised Land vond ik toch een sterke plaat. Toch maar even checken bij de platengigant danquote:Op donderdag 19 maart 2009 21:36 schreef Tokus het volgende:
sinds gister draait de cd rondjes in m'n speler, en ik vind 'm erg goed. Niet super, maar wel erg goed. Wie van het melancholische, depressieve geluid van Promised Land houdt zal dit album ook kunnen waarderen, denk ik.
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Na dag werken weer geluisterd. Het is goed....quote:Op vrijdag 20 maart 2009 08:25 schreef Mark het volgende:
[..]
Hm, dat klinkt interessant, want Promised Land vond ik toch een sterke plaat. Toch maar even checken bij de platengigant dan
De nieuwe dus (PL is geweldig)
Als mijn post niet duidelijk is, moet je misschien even je sarcasmeradar aanzetten.
Is het nuttig om dit topic te schoppen? Ja, want ik heb een heel interessant youtube-filmpje gevonden op de muziek van Empire.
we zijn nu ruim een half jaar later. heb je 'm gecheckt?quote:Op vrijdag 20 maart 2009 08:25 schreef Mark het volgende:
[..]
Hm, dat klinkt interessant, want Promised Land vond ik toch een sterke plaat. Toch maar even checken bij de platengigant dan
Nothing lasts forever but the certainty of change
Ik wel iig, al vroeg je het niet aan mij, en beter dan OM en Empire wordt het toch nooit meer...ik koester die geniale albums, met name OM.quote:Op zondag 25 oktober 2009 00:57 schreef Tokus het volgende:
[..]
we zijn nu ruim een half jaar later. heb je 'm gecheckt?
Soms moet je accepteren dat een band 1 hoogtepunt had, en daar vrede mee hebben. (vind ik dan, he..enkel mijn mening..)
nee je hebt wel gelijk.
Na Mindcrime ging het naar beneden (en na Promised Land snel bergafwaards) maar de meeste dingen voor Mindcrime zijn toch ook niet slecht, en American Soldier is weer een stap in een goeie richting.
Na Mindcrime ging het naar beneden (en na Promised Land snel bergafwaards) maar de meeste dingen voor Mindcrime zijn toch ook niet slecht, en American Soldier is weer een stap in een goeie richting.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Eerlijk gezegd is het er niet van gekomenquote:Op zondag 25 oktober 2009 00:57 schreef Tokus het volgende:
[..]
we zijn nu ruim een half jaar later. heb je 'm gecheckt?
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Mijn persoonlijke Queenryche hoogtepunt en meest gedraaide nummer:quote:Op zondag 25 oktober 2009 01:04 schreef Tokus het volgende:
nee je hebt wel gelijk.
Na Mindcrime ging het naar beneden (en na Promised Land snel bergafwaards) maar de meeste dingen voor Mindcrime zijn toch ook niet slecht, en American Soldier is weer een stap in een goeie richting.
Daarna:
Daarna:
Daarna:
Dan komen Empire, Anybody listening en Speak.
No more Geoff, naar het schijnt. Aan de andere kant, als ze alleen nog maar nummers spelen van de eerste paar platen, dan is dat goed bier drinken.quote:
Op 
Als mijn post niet duidelijk is, moet je misschien even je sarcasmeradar aanzetten.
ik zie 'm niet op de foto 
maar goed, met die knakker van Crimson Glory waren de overige Queensr che bandleden dus Rising West gestart, maar nu is Geoff weg (of eruit geknikkerd?) en noemen ze Rising West gewoon Queensr che. en laten we eerlijk zijn, deze nieuwe zanger klinkt wel erg als Tate op de oude platen deed.
al is deze opname niet zo super
maar goed, met die knakker van Crimson Glory waren de overige Queensr che bandleden dus Rising West gestart, maar nu is Geoff weg (of eruit geknikkerd?) en noemen ze Rising West gewoon Queensr che. en laten we eerlijk zijn, deze nieuwe zanger klinkt wel erg als Tate op de oude platen deed.
al is deze opname niet zo super
Nothing lasts forever but the certainty of change
Klinkt goed.quote:Op woensdag 20 juni 2012 22:24 schreef Tokus het volgende:
ik zie 'm niet op de foto
maar goed, met die knakker van Crimson Glory waren de overige Queensr che bandleden dus Rising West gestart, maar nu is Geoff weg (of eruit geknikkerd?) en noemen ze Rising West gewoon Queensr che. en laten we eerlijk zijn, deze nieuwe zanger klinkt wel erg als Tate op de oude platen deed.
al is deze opname niet zo super
Ik heb queensryche 6 keer live gezien. Maar als ik eerlijk ben, dan moet ik toch zeggen dat er een dalende lijn was. Laatste keer was in Paradiso, maar de magie van vorige concerten was IMHO toen weg,
Als mijn post niet duidelijk is, moet je misschien even je sarcasmeradar aanzetten.
|
|
