Dagboek van 1 maart 20063 maart 2006Over een nieuwe aanval van Gerrit Zalm, ideeën pikken, de praktijk en de theorie van het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers, Taida en Kalou, de rap en de lijstduwer, en roffelen op de bankjesWoensdag 1 maart 2006
Vanochtend citeerde Gerrit Zalm op Radio 1 Johan Cruyff: ‘Elk nadeel heeft (heb) zijn voordeel’. Want Gerrit was dan wel onderuit gegaan met zijn onbeheerste, onjuiste en ongepaste beschuldigingen aan het adres van gemeenten, maar het voordeel was, zo zei hij, dat er nu toch wel veel over lokale lasten gesproken wordt. Je zou denken, dat iemand die zich zo vergaloppeerd heeft, het fatsoen zal opbrengen zich niet voor te staan op een vermeend positief effect. Zo niet Zalm. Toch wel een goede actie geweest.
Gisteravond trok de minister van Financiën derhalve opnieuw ten strijde met valse beschuldigingen. Ditmaal gericht tegen de provincies. Die hebben volgens Zalm te gemakkelijk toestemming gegeven voor verhoging van de OZB in een tiental gemeenten. Maar Commissaris van de Koningin Jan Franssen, óók VVD, toonde per ommegaande aan -met een brief van Johan Remkes in de hand- dat daarvan geen sprake was. Zalm retireerde daarop geroutineerd. Maar er blijft vast wel weer iets van hangen. Dat is het voordeel. Vindt hij.
Wat is er toch met de VVD aan de hand? Een negatieve campagne, valse beschuldigingen, en ook nog wat treurig jatwerk hier en daar. Twee voorbeelden. Maanden geleden stelde mijn collega Aleid Wolfsen voor om het spijbelen beter aan te pakken: er moest een spijbelrechter komen die schoolverzuimers snel bij de les zou brengen. De hele Kamer stemt voor. Het idee wordt nu uitgewerkt. En de VVD komt nu met het plan een sheriff aan te stellen, die het spijbelen moet aanpakken. Toegegeven, de bef is vervangen door een badge. Maar toch.
Ook heeft Aleid een paar maal bij de justitiebegroting gepleit voor een fonds waaruit slachtoffers van misdrijven meteen schadeloos zouden kunnen worden gesteld. Meteen, bij wijze van voorschot, zodat ze niet eeuwen hoeven te wachten tot de rechter de schadevergoeding toegewezen heeft. Nu mogen ze pas na een vonnis proberen de vaak tegenstribbelende en meestal kale kip een beetje te plukken.
Ik zat daar bij en hoorde het doorwrochte betoog van Aleid instemmend, maar niet zonder zorg aan. Aleid nam namelijk ruimhartig een voorschot op mijn spreektijd, en dat zou mij waarschijnlijk nooit vergoed worden. Minister Donner en Laetitia Griffith van de VVD verklaarden zich omstandig tegen het schadefonds. Maar deze week pakte Jozias groots uit met een plan om een fonds te maken voor slachtoffers van misdrijven, zodat die niet eindeloos op hun schadevergoeding hoeven te wachten.
Grandioos idee van uw VVD. Maar weten ze daar niet dat dit gepikt is? Ik denk van wel. Ze gaan er echter van uit dat de kiezers dat niet weten en daar gaat het ze om. VVD-ers, je hoeft ze niet te begrijpen om ze toch door te hebben.
Gisteravond een debat bij Nova tussen de wethouder van Utrecht, Hans Spekman, en de Minister van Vreemdelingenzaken, Rita Verdonk.
Meer dan honderd gemeenten hebben goed gedocumenteerd te kennen gegeven dat de minister zich niet aan haar afspraken houdt. Ze zei, dat geen ex-asielzoekers op straat terecht zouden komen, maar dat gebeurt aan de lopende band. En de gemeenten treffen deze mensen aan en doen wat je hoort te doen: opvangen, voeden. Ook VVD-bestuurders, godzijdank. Ook CDA-bestuurders, idem.
Maar de minister verkeert in een permanente staat van ontkenning. Mensen die mensen in nood helpen zijn het probleem. Als je asielzoekers niet te eten geeft en geen onderdak verschaft verdwijnen ze vanzelf. Nooit opvang verlenen!
Hans Spekman, en –nogmaals met ere- vele andere bestuurders van elke politieke pluimage, willen niet zo met mensen omgaan. Utrecht heeft een streng, maar humaan beleid voor opvang. Als mensen het slachtoffer worden van de ministeriële fictie dat iedereen terug kan, kunnen ze onder strikte regels in de noodopvang terecht. Voor een Chinees meisje dat niet terugkan wil Spekman niet een leven van seksueel misbruik voor één euro per keer, maar opvang en begeleiding. Spekman vertelt wat hij aantreft, wat hij verschrikkelijk vindt, en wat hij dus daaraan doet. Verdonk zegt dat ze regels uitvoert. Maar ziet ze door de regels de mensen nog wel? ‘Het hoogste recht, het hoogste onrecht’, leerde ik vroeger in Utrecht. Wat een contrast.
Inmiddels zijn Taïda en Kalou ook door de regels overmand. Nou, Kalou eigenlijk niet. De regels geven alle ruimte hem te naturaliseren. Maar de minister houdt niet van deze regels. Dat kan ook nog.
Donner rapt, in antwoord op Leers, en Kamervoorzitter Weisglas vindt dat ongepast. “Het moet niet gekker worden, zou Klaas de Vries zeggen”, schrijft hij in zijn weekboek. Nou nee, ik vind het wel geestig, eigenlijk. Ik zie liever zo’n rap, dan een Kamervoorzitter als lijstduwer op een lijst voor een Gemeenteraad waar hij niet in wil.
Een CDA-lid schrijft vandaag aan alle Kamerleden over haar ontsteltenis over de behandeling van Taïda en van asielzoekers die naar onveilige landen worden teruggestuurd. ‘Kunt u daar niets tegen doen?’ Mevrouw, uw partij is het daar van harte mee eens. Toen minister Verdonk in de Tweede Kamer tegen het leergierige meisje uitvoer, roffelde het CDA enthousiast op de bankjes. Het ging iedereen door merg en been.
Bron