Ik geef mijn ziel bloot.....wat moet ik doen?

Lieve mensen/mede fokkers.....,

Ik heb zojuist een email verstuurd aan Jan van der Heide, de paragnost waar mijn vriend en ik veel vertrouwen in hebben. We hebben hem vaak aan de telefoon en mijn moeder en opa zien hem vaak. We hebben op 1 april (geen geintje nee...) onze eerste afspraak met hem.

Maar nu dit, ik zal de feiten nu maar op tafel leggen, het maakt allemaal niks meer uit. Ik weet niet meer wat ik moet doen namelijk......misschien herkent iemand dit en kan mij/ons een beetje helpen. Ik weet het gewoon niet meer we hebben zojuist een ruzietje gehad, en voor de zoveelste keer is mijn vriend weggelopen. Ik zit momenteel erg in de zenuwen, als je de brief aan Jan hieronder leest weet je waarom.....Misschien zijn er zelfs mensen die op afstand een beetje licht kunnen sturen of zo, dat zou fijn zijn.

Graag alleen serieuze reacties...ik weet dat hier zich veel lieve en wijze mensen bevinden.....


Lieve Jan,

Sorry dat ik u hiermee lastig val, ook al weet ik dat u veel begrip toont aan mensen....een wanhopige reactie van deze kant.....jammer dat de afspraak van 1 maart niet door kon gaan.....ik weet even niemand anders dan u om het aan te vertellen. Bijna niemand begrijpt dit. Ik zal het maar meteen op tafel gooien, ik weet sinds kort dat Michael, mijn vriend, suïdaal is (naar eigen zeggen al vanaf zijn vijftiende). Hij is vanaf zijn vroege jeugd in armoede opgegroeid in een onstabiel gezin en constant getreiterd en mishandeld op school. En er zijn nog veel meer dingen gebeurd, waar ik het nu even niet over wil hebben. Maar nu: een paar weken geleden, verdween hij na een ruzie spoorloos en liet een afscheidsbrief achter met zelfmoord aankondiging. En ik denk dat ik een paranormale ervaring had, want toen ik voor ik de brief tegen kwam naar boven wilde gaan (we wonen 1 etage hoog) kreeg ik een heel naar gevoel en ik durfde op een onverklaarbare manier niet naar binnen te gaan. Weer iets anders in mij zei dat ik juist naar boven moest gaan. Waarop volgde dat ik 'door' kreeg, 3 X achter elkaar: 'Zelfmoord'. Met bonzend hart ben ik naar boven gerend en bijna nog van de trap gevallen. En ik vond de brief. Ik wist pas na deze brief dat hij suïcidaal is..... Meteen de politie gebeld erna natuurlijk......De politie ging naar hem op zoek en hij is een nacht en een halve dag weggebleven. Later kwam naar voren dat hij niet durfde. Hij heeft een negatief zelfbeeld over zichzelf, in de brief kwam naar voren dat hij geen kracht meer heeft om tegen zichzelf te 'vechten'. En dat hij elke keer weer wel een stukje had om voor te leven, zoals Isabella en mij. Maar dat hij nu het bijltje erbij neer wilde gooien omdat hij 'toch een mislukkeling was'.
Ik weet me geen raad meer, Jan. Is hij nog te helpen? Ik zie wel een lichtpuntje, maar die lijkt steeds een beetje meer te doven.....We hebben een kindje van 9,5 mnd, er is er nog 1 op komst en financieel gaat het niet goed. Bij het minste geringste wat ik zeg, of doe, hij heeft nergens zin in lijkt het. Hij vergeet alles. Hij komt nauwelijks zijn afspraken na bij iedereen. Hij is op zich heel vrolijk van aard maar diep van binnen is hij kapot. Hij neemt nergens initiatieven in, en dat kost mij werkelijk veel energie. Nu ik hem er weer mee confronteerde vanavond(ik schreeuwde niet maar uitte slechts mijn frustratie), dat hij eens wat moet gaan doen in huis tijdens zijn werkeloosheid (ja, dat ook nog), desnoods klusjes en wat meer in het huishouden (nu ik weer zwanger ben, ben ik moe, prikkelbaar, geen energie, misselijk en ook nog een rondkruipende Isabella....), dan heeft hij ook niets om over te zeuren dat hij niets te doen heeft. Dus ik besloot om het niet op te kroppen, anders maak ik mezelf daarmee kapot. enige begrip wat ik van hem terug verwachtte.....Maar nee, hij loopt weer weg, de kou in, mij nu nogmaals in de zenuwen achterlatend Wat moet ik doen Jan? U heeft uiteraard ook niet overal een kant en klaar antwoord voor. Heeft u een advies voor mij? We zijn hardstikke gek op elkaar, daar ligt het niet aan. Het enige waar de ruzies/discussies over gaan zijn kleine dingen. Of juist grote dingen zoals schulden en financien die maar niet aangepakt worden. Ook niet door mij, ja, gedeeltelijk maar ik weet gewoon niet waar te beginnen. Nu is dat ook moeilijk, in dit land. Je weet er zelf alles van.
We zien door de bomen het bos niet meer.....de reden dat we de afspraak met jou wilden, is niet alleen omdat we nieuwsgierig zijn naar jou als mens en jouw ervaringen, maar ook dat we het er met je over wilden hebben om Michael wellicht eventueel bij jou in hypnotherapie te laten gaan. Zou voor iedereen goed zijn denk ik!
Ik denk trouwens, zelfs soms dat Michael bezeten kan zijn. Niet zoals in de alom bekende horrors zoals The Exorcist etc, maar dat hij misschien wel een zwakke aura heeft bijvoorbeeld, en dat daardoor negatieve entiteiten/energie binnen gedrongen zijn. Iemand hoeft dat zelf niet te weten, volgens mij. Kan dit denk je? Je hebt natuurlijk te weinig info hiervoor, dat wel....
Ikzelf ben de laatste tijd, dan wel niet door zwangerschapshormonen, steeds prikkelbaarder. We zitten in een vicieuze cirkel en weten niet hoe eruit te komen.......hopelijk heeft u even de tijd om naar dit mailtje te kijken en een reactie te geven, lieve Jan. U bent een prachtig mens. Ik meen het. Ik heb u nog nooit in levende lijve gezien, maar alleen uw stem/daden verklappen al dat u een zuiver, liefdevol persoon bent. Daarnaast heb ik zeer veel goeds over u/van u gelezen en gehoord. Ik meen het echt. Ook Michael heeft een heel goed gevoel erbij dat we een afspraak met u hebben. Hij heeft dit ook niet bij veel mensen....Natuurlijk zijn er nog meer goede paragnosten, maar het moest vast zo zijn dat we bij u zijn uitgekomen
Daarnaast vergeten wij niet, dat u niet alleen een paragnost bent, maar ook 'gewoon mens'. U heeft ook op uw manier veel meegemaakt, waaronder het hele gebeuren rond u geliefde vrouw Anna. Ik heb het met veel emotie gelezen, over het voorval. Gelukkig heeft u het al verwerkt, maar de pijn blijft natuurlijk altijd voortbestaan, u kunt dat nooit vergeten. Ooit zijn jullie verenigd, iets wat ik u niet uit hoeft te leggen natuurlijk. Maar dat is zo mooi om naar uit te kijken......

Als u dit heeft gelezen: misschien wilt u zelfs eventjes bellen, dat lijkt me heel fijn. Maar mailen kan natuurlijk ook. Ik weet dat u het druk heeft! Neemt u dus uw tijd....

Veel liefs van een verdrietige Barbara (weet u wel, de kleindochter van meneer ******, die 'aardige man')

[ Bericht 0% gewijzigd door Analyzing_Barb op 02-03-2006 01:20:19 ]

Weet je wat het punt is. Mijn vriend heeft al teveel nare ervaringen met hulpverlenende instanties achter de rug, door de jaren heen. Hij ziet dat niet zitten. Ik was juist zo blij dat hij wel een goed gevoel heeft bij Jan van der Heide.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 01:45 schreef Keromane het volgende:
Beginnerscursus cold reading en zo'n uitgebreide brief met kniebuigingen richting de geadresseerde biedt genoeg aanknopingspunten voor een jaartje facturen.

Suidaal is suicidaal.

Maak een afspraak met de bank om te praten over de financiele problemen.

Ik begrijp je punt. En suïdaal was een typfoutje. Als je goed hebt opgelet zie je verderop in de brief dat ik het wel goed schrijf. Je hoeft mij niets over spelling te vertellen hoor
En wat voor 'kniebuigingen'. Ik toon slechts respect voor een gewaardeerd man. Ik uit mijn gevoel. Zonder geslijm of verafgoding. Zo ben ik helemaal niet! Hij heeft m.i. , tezamen met vele anderen, bewezen dat hij een goede paragnost is. Waarop maak jij eigenlijk op dat hij een coldreader is? Jij weet denk ik de hele geschiedenis niet van deze man.
Dat er facturen aan te pas gaan komen, so what. Die worden nog door het ziekenfonds vergoed ook. Als mijn vriend er bij hem wel baat bij heeft, en bij de gemiddelde psychiater niet uit diverse ervaringen? Deze mensen kunnen ook geen wonderen verrichten en hebben ook een gespekte bankrekening. Hij heeft iemand nodig, die hem niet voor gek verklaart of als een nummer ziet, maar iemand die naast een ratio ook nog zoiets als gevoel kent. Mensen zijn verdomme geen machines of zo!

[ Bericht 2% gewijzigd door Analyzing_Barb op 02-03-2006 02:19:15 ]

Daarbij is Jan vd Heide o.a. een opgeleide hypnotherapeut, relatietherapeut,. Hij wordt dus niet 'opgezadeld', het is zijn werk en ook al is hij ook gewoon een mens en ziet hij veel ellende, hij blijft positief en weet hoe hij met dit soort zaken om te gaan:

Jan vd Heide behandelt en begeleidt cliënten met onder andere fobieën, leer- en concentratieproblemen, psychosomatische klachten, verslavingsziekten, huwelijks-, relatie- en emotionele problemen, slaapstoornissen, angsten e.d.

Therapeut Van der Heide werkt onder andere volgens de Ericksoniaanse hypno-therapie, N.L.P. en met regressie-, reïncarnatie-, spirituele- en Simonton-therapie.

Bedankt in elk geval dat jullie de moeite nemen om medeleven te tonen...ik hoop ook dat het allemaal goed gaat komen

[ Bericht 9% gewijzigd door Analyzing_Barb op 02-03-2006 02:13:05 ]

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 02:07 schreef SunChaser het volgende:
Probeer het eens met bidden, kan geen kwaad en wie weet wat voor antwoorden je krijgt. Een ´Hallo God, weet niet of u luistert, maar....´ volstaat al.

Bedoel je dit serieus? Vast wel....ik bid wel weleens hoor, mag je best weten. Er zal vast een God bestaan. dan wel niet los van de mens of in zichzelf.....

Ik merk trouwens dat ik je en u door elkaar gebruikte slaat ook nergens op, maar ja....even niet relevant

@ Bedankt SunChaser

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 02:19 schreef Schorpioen het volgende:

[..]

Ah dat wist ik niet. "paragnost" is nogal een vage term en wordt te pas en te onpas gebruikt. Maar ik denk toch dat je je oplossingen dicht bij aarde moet zoeken, en niet te snel allerlei dingen als "zwak aura" erbij moet halen: ook al zou dat zo zijn, dat lost het probleem niet op! Je zal er dan nog achter moeten komen waarom hij een "zwak aura" heeft en dat oplossen, en dat doe je denk ik toch het beste op de traditionele manier: door te praten olv een therapeut (bijv Jan) en de knelpunten bij je vriend, bij jou en bij jullie onderling te vinden, benoemen en op te lossen.

Klopt ja ik gaf dat in de brief aan dat dat een mogelijkheid kan zijn, ik weet natuurlijk niet zeker of dat zo is.....wist ik het maar. Wisten we het allemaal maar met zekerheid, wat zich allemaal afspeelt wat niet iedereen direct kan waarnemen....

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 02:18 schreef Keromane het volgende:

[..]

Dat was ook flauw.

Coldreading werkt en uit je brief weet ik zelfs genoeg op te maken om je eventjes bezig te houden. Zelfs om je voorlopig blij te maken.

Spreek met vrienden en kennissen, gewoon op het gebruikelijke niveau vanuit een menselijk oogpunt. Hier ga je meer aan hebben dan spreken met paragnosten of hulpverleners. Durf te dumpen. Jij leeft.

Zit zeker iets in en je hebt tot op zekere hoogte gelijk. Ik leef. Nou moet mijn vriend nog in leren zien dat hij ook leeft, en dat blijft doen
En daar heeft hij professionele, effectieve hulp bij nodig. als het werkt, why not?
En, niet iedereen is psychotisch of een bedrieger, Keromane Maar dat is denk ik een mening die wij niet met elkaar delen. Het is in elk geval iets wat de parapsychologische onderzoeken bezig houdt.....

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 02:26 schreef Schorpioen het volgende:

[..]

Ja maar dat weet je niet een daarom moet je er ook niet te veel over proberen te piekeren. Heb vertrouwen dat het allemaal goed komt en probeer het een beetje los te laten, al lijkt dat nog zo moeilijk. Maar met je zorgen maken en van alles en nog wat denken wordt het ook niet echt beter, zometeen ga jij er ook nog aan onderdoor....

Ik wil graag het mijne ervan weten, het frustreert me als ik iets niet te weten kan komen. En ik ben een weegschaal, eeuwig wikken en wegen, dat past wel bij mij. Dingen niet zwart-wit zien etc.
Niet dat ik daarnaar ben gaan leven, ik ben nou eenmaal zo. Al vanaf kleins af aan. De naam Analyzing_Barb klinkt wellicht hooggegrepen, maar het past wel bij mij. Ik ben erg nieuwsgierig en wil alles te weten komen wat mij interesseert. En dan in het bijzonder dingen die te maken hebben met mensen om wie ik geef....maar ja, wie niet?
En denken....het is best wel een chaos in mijn hoofd, vaak. Dat het in huis nog redelijk netjes is
Ik denk te veel, te vaak. Het is soms best wel moeilijk om met mezelf te leven. teveel weten en door hebben is ook frustrerend. Veel dingen (in-)zien. Soms wilde ik dat ik gewoon een simpel denkend mens was. Dan was het leven een stuk prettiger, en simpeler......stom hè

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 02:31 schreef Logical het volgende:
Wat mij betreft net zoals de rest, niet de professionele diensten bij voorbaad al uitschaken, en toch een concrete oplossing proberen te zoeken...

En als toevoeging op Sun...
Ik zal iig voor jullie bidden !

Je bent een schat bedankt
1 april gaan we er (althans....hij is nog steeds niet thuis, ik maak me weer zorgen waar hij kan zijn, of hij niet op een flat staat of zo hij heeft vast het lef niet maar je weet het nooit ) in elk geval heen. Ben benieuwd wat er uit gaat komen. Ik laat het jullie ongetwijfeld weten.

nee, maar ik sprak net zijn broer op msn. hij ligt weer eens op de bank te slapen bij z'n ma. hij vertoont trouwens hetzelfde gedrag bij hen hoor. ik word er niet goed van, ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. hij klapt dan helemaal dicht, niemand kan dan met hem praten.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 09:01 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Dus heb jij de hele nacht in de zorgen gezeten??????
JIj bent wel erg lief...... te lief?

ja, leuk he? ik weet het. ik kan er niet langer tegen

maar ja...we komen er wel uit, ooit. Hard werken dat wel.....

Jaaaa daar is niks mis mee in elk geval

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 09:16 schreef mailyourmom het volgende:
Barbara, heb je wel eens tijd? Tijd om hem mee te slepen? Leuke dingen te doen? Het hoeven geen grote dingen te zijn... Een wandelingetje is op zich al voldoende. Of ga een keertje met hem een avondje in een rustig café zitten. En praat dan, in een neutrale omgeving voor jullie beiden, over wat je bezighoudt en dwarszit. Dan zal hij veel begrijpender zijn. Praat op een rustige, kalme en vooral niet verwijtende toon en moedig hem ook aan om te praten over wat hem bezighoudt. Prijs de dingen die hij wel goed doet.

/mona

(ja, ik ben serieus)

hallo postuma
ik had het net toevallig met zijn moeder op msn erover. Dat zij heus wel een keertje op kleine Isabella wil passen. Alleen ja, het is daar niet zo schoon en zij ziet geloof ik het niet zo zitten om hierheen te komen. Maar ja dat komt wel goed. Dan hebben wij ook eens de gelegenheid om wat leuks te gaan doen! We zitten al maanden zo, dit gaat niet langer zo
Het is ook het probleem, doordat we nauwelijks vrienden/fam in de buurt hebben wonen kan niemand op Isabella passen. Ik durf niemand er ook mee op te zadelen. Stom he.
En ze is zo gewend bij vooral mij te zijn, dat ze de hele boel bij elkaar schreeuwt. We hebben het namelijk 1 keer geprobeerd met de bovenbuurvrouw (een hele goede vriendin van mij/ons geworden samen met haar man en zoontje van 9), die haar vaker ziet dan wie dan ook. Ze was toen 6 maanden. We gingen ff een uurtje alleen boodschappen doen. Het laatste half uur heeft ze haar helemaal gek gemaakt met huilen. Ik mensen dat niet aan doen. Ze is een klein driftkikkertje. Ze kan zich zelf ook niet goed vermaken en vindt speelgoed maar saai. Ik heb hier ook weleens vermeld dat ze helemaal blauw-paars aan loopt soms als ze pijn heeft of haar zin niet krijgt. Ze blijft dan hangen en ademt bijna niet en valt een soort van flauw. De dokter zegt dat het niets ernstigs is en dat daar niks aan te doen is. Ze is gewoon een kleine meisjes versie van Pepe uit de strip Asterix in Hispania


Pepe



Michael zou Obelix kunnen zijn. Alleen dan met donker haar

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 10:01 schreef mailyourmom het volgende:
Dat is niet erg. Gaan vanzelf weer ademen. Dus je kindje is een beetje eenkennig? Dat verandert meestal ook vanzelf, enkele uitzonderingen daargelaten.

Het is inderdaad belangrijk om af en toe je eigen gang te kunnen gaan en dat je geen familie/vrienden in de buurt hebt, is dan heel lastig. Het is niet erg om je kind in een minder schoon huis te laten. Is zelfs beter. Minder kans op allergieen, astma, dat soort dingen.

Helemaal juist niet.....en er zijn heel veel haren en stof. Minder kans op allergieen? Ik denk juist meer kans. En je weet niet hoe erg het is, zijn moeder heeft het erg zwaar gehad en is lichamelijk en psychisch niet zo in orde. Verder ok hoor en heel erg is het niet gesteld maar ze maakt niks schoon. Isabella kan daar ook niet kruipen. Nou ja, ze heeft in elk geval een stoom machine gekocht voor o.a. de vloer dus ben benieuwd maar dat huis moet gewoon een metamorfose krijgen. Het is helemaal uitgewoond. Ik schaam me eigenlijk dood want ik kom uit een heel ander nest maar ja, ik wil haar daar niet op veroordelen want het is verder een schat van een mens dus.....

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 11:39 schreef CarDani het volgende:
Barbara, ik vind het te persoonlijk om alles (mijn reactie) hier te plaatsen. Dit is iets van jullie. Je loopt ook het gevaar verkeerde adviezen te krijgen.
Ik wil je graag aanhoren en als ik kan helpen zal ik het zeker doen. Lijkt het je een goed idee om via de mail verder te praten?

Voeg me maar toe hoor bedankt. En zie het maar als een schreeuw om help en een beetje medeleven misschien krijg ik de verkeerde adviezen die heb je er ook bij maar ik weet wel wat ik eruit haal voor mezelf hoor

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:56 schreef lordmedelo het volgende:
He gadver, wat een rotsituatie.
Ik ga gewoon lekker zweverig antwoorden
Heb je al eens wat opgezocht over een aura-aanhechting? Ik herken dat gedrag van je vriend dat je beschrijft namelijk wel.

Vertel...?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:03 schreef CarDani het volgende:

[..]

Aha, oke. Ik heb je gemaild in ieder geval.

Ik ga ff kijken!

Ik heb niets ontvangen Dani?

Ik heb echt niets ontvangen Gek he!

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 11:33 schreef CarDani het volgende:

[..]

Waarom heeft hij nare ervaring met hulpverleners?

Hij heeft altijd het gevoel niet geholpen te zijn en hoort ook in zijn omgeving veel negatieve ervaringen van mensen die bijv bij de GGZ lopen....psychiaters enz, daar heeft hij allemaal geen zin in. Ik zal hem tzt nog eens specifiek vragen waarom niet.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:32 schreef mailyourmom het volgende:

[..]

Is al goed...

? mag ik het ook weten

Hij heeft geen zin MEER in psychiaters....hij voelde zich destijds niet geholpen. Maar zoals ik al zei ik zal het nog eens vragen....

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:36 schreef mailyourmom het volgende:
Ja hoor... Leek mij niet zo'n goed idee om emailadressen op het forum uit te wisselen maar jouw adres staat ook in je profiel. Dus is dit okee.

Haha ok

Ja sorry! Je hebt helemaal gelijk! We moeten alleen weten hoe maar daar gaan we wel achter komen toch? xxx

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:50 schreef CarDani het volgende:

[..]

Is het misschien een idee voor hem om het "van zich af te schrijven"?

Ehm...hij is normaal niet zo'n schrijver...alleen die brief dan...die afscheidsbrief dat was al een soort van van zich afschrijven.....ik heb echt geen idee. Hij kan vaak moeilijk zijn gevoelens uiten, hij heeft blokkades. Dat geeft hij zelf wel toe en soms praat hij er makkelijk over. Maar altijd als ik erover begin.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:52 schreef mailyourmom het volgende:
Zorg ervoor dat hij zich goed (lees veilig) genoeg voelt om te praten. Desnoods dagen, weken achter elkaar hetzelfde. Het negatieve zit in z'n systeem en moet eruit. Stel 'm op zijn gemak, wees er voor hem. Dit klinkt allemaal heel makkelijk, dat weet ik ook wel, en in de praktijk zal het zo makkelijk niet gaan, maar dit zijn handvatten, tips om tot elkaar te komen.

Ik weet wat je bedoelt. Maar door alle ellende voel ik me vaak gefrustreerd, dus ik zal ook hulp nodig hebben. Ik stel hem wel vaak op z'n gemak, maar soms word ik zo boos erom dat hij alles maar op zijn beloop laat en geen initiatieven neemt, dat ik explodeer. En dat is niet eens schreeuwend. Niet hardop tenminste.....
Het lijkt wel alsof niks hem meer boeit soms. Alsof hij levensmoe is. En dat terwijl ik weet dat hij heel veel om ons geeft en ook een ander leven wil. Maar hij heeft nooit geleerd er echt iets voor te doen en een doel te hebben. Hij denkt inderdaad heel negatief over zichzelf. Wat ik ook zeg of doe hij vat het heel vaak verkeerd op.....weet je hij is in zijn jeugd heel erg vernederd. Door die kinderen dan. Omdat hij nooit iets terug deed en supergevoelig was (nog steeds).
Dat resulteerde in een delict op zijn zeventiende. Hij reageerde frustratie af op een man, met alle gevolgen van dien
Toen kwma hij in een TBS kliniek terecht. Tot zijn 27ste heeft hij daar gezeten......en werd vaak geconfronteerd daarmee. Er is trouwens wel een lichtpuntje deze maand: hij hoeftvanaf maart 2006 nergens meer te vermelden wat zijn verleden is, wat ook in het voordeel werkt wat betreft werk.
Het zit allemaal niet mee, maar toch zit er een vorm van progressie in de laatste tijd. En bevrijding.
Dit is nogal wat he...

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:57 schreef mailyourmom het volgende:

[..]

... maar veilig genoeg om zijn ziel uit te storten? Ik weet het ook allemaal niet hoor, probeer me alleen in te leven en van daaruit tips/raad/advies te geven, voor wat het waard is.

Misschien ben ik, omdat ik 'zijn vrouwtje'ben, daar juist niet de aangewezen persoon voor. Weet je wel, je praat makkelijker met iemand die heel neutraal is en niet zo dicht bij je staat....denk ik dan

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:02 schreef CarDani het volgende:

Maar haar vriend/man voelt zich veilig genoeg om zichzelf zo (kwetsbaar) te laten zien aan haar. Aan de andere kant wil hij ook aan zijn vermeende beeld voldoen (het kunnen zorgen voor- en het onderhouden van een gezin). Dit lukt hem niet omdat zijn "tas vol is".
Hij wordt als het ware verscheurd. enerzijds wil hij zijn (weggestopte) verleden verwerken om door te kunnen, aan de andere kant wil hij de steunpilaar van het gezin zijn.
Dat lukt beide niet op deze manier, waardoor zijn negatieve plaatje bevestigd wordt.

Komt dit aardig overeen met wat je voelt Barbara?

Best wel ja.....hij voelt zich een mislukkeling. Hij vergeet alles, hij komt afspraken niet na, hij doet vaak waar hij zin in heeft. Hij wil wel maar hij is gauw moe. Als het aan hem ligt slaapt hij ook lang uit. Hij kan ook heel opgewekt zijn, maar daarmee stopt hij alles weg.
Maar hij leeft wel voor ons. Nu alleen nog voor zichzelf!

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:05 schreef CarDani het volgende:

[..]

Barb.
Hij moet zichzelf willen laten helpen.
Dat jij nu op deze manier hulp voor hem zoekt is niet de oplossing. Hij MOET het zelf doen en willen.
Jij hebt je energie nodig voor jezelf meisje.

Ja! En nogmaals, ik ben al blij dat hij naar Jan vd Heide wil...kun je dat begrijpen?
Waarom zou iemand zo afwachtend zijn? Lijkt het alsof hij niet geholpen wil worden? Of wil hij echt niet geholpen worden? Want als ik geen actie onderneem gaat hij er zelf niet heen. Wat zou het toch zijn...is hij zo kapot van binnen, ik weet het echt niet meer. Kon ik me maar even verplaatsen in zijn lichaam. Als ik een goed medium zou zijn, zou dat nog letterlijk gaan ook

Ik denk dat ik hem een tijd lang maar laat gaan....ik zeg niks over wat hij moet doen, wat er niet goed aan hem is (ik bedoel wat hij niet goed doet) en zo. Ik maak het alleen maar erger. Het werkt averechts. kijken wat er uit komt. Het is moeilijk maar I'll try. Dat lijkt me denk ik het beste?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:11 schreef mailyourmom het volgende:
_{(sneeuw in Eindhoven )}

Dat wist ik allemaal nog niet... Okee, hier is hoe ik het zie. Doe ermee wat je wilt.

1. Hij moet iets hebben om z'n tanden in te zetten. Zich volledig voor uit de naad te werken. Moet zich echt lichamelijk moe maken. De uitdrukking "moe maar voldaan" komt niet vanzelf.

2. Hij moet iets hebben waar hij echt met tevredenheid op kan terugkijken en dat ook later ter referentie kan gebruiken. Als ik voor mezelf spreek: ik heb binnenkort een belangrijk concert waarin ik een solo moet gaan spelen voor > 350 man. Als ik dat heb gedaan... dan ben ik heel trots op mezelf. En daar kan ik een hele tijd op teren. Dat zal waarschijnlijk mijn karakter ten goede veranderen. Want ik ben schuchter en verlegen maar hiervoor heb ik zelf gekozen omdat ik toe ben aan de uitdaging. Zoiets zou voor hem ook heel goed zijn. Alleen de vraag is natuurlijk of je hem kunt pushen om zoiets te gaan doen.

daarom. Hij droomt van een baan met computers, hij is daar heel goed in. Hij kan gitaar spelen, drummen. Hij wil ook een bezigheid, als hij maar niet TE hard hoeft te werken. Hij kan het wel, maar niet lang. In de bouw bijvoorbeeld of zo. Hij heeft dankzij mij zijn heftruck certificaat. Hij kan goed leren als hij wil. Hij is heus wel positief vooruit gegaan mede dankzij mij. Gelukkig maar. Ik maak hem echt gelukkig. Samen met Isabella en ongeboren kindje.
Maar hij moet idd iets om handen hebben. De hele dag achter de computer zitten en RPG's spelen is niet de bedoeling. Er liggen genoeg klusjes in huis maar hoe begint er niet zelf aan....maar als hij zeg maar de opdracht krijgt om het zo maar te zeggen dan gebeurt het wel en kan hij ergens plezier in hebben en voelt zich nuttig.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:14 schreef CarDani het volgende:

[..]

Zeker als hij zegt dat hij al een depressie heeft vanaf zijn 15e (en dat kan zich uiten in.....dat wil je niet weten).....gaat dat NIET vanzelf over.

Ja je hebt helaas gelijk. Maar hij zegt dat niet zo hoor, dat hij alleen maar leeft voor ons. Daar speculeer ik slechts naar.....
Nee dat gaat niet vanzelf over nee

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:16 schreef CarDani het volgende:
Hij leunt teveel op jou en hij zal steeds meer op je gaan leunen.
Dat hou je niet vol.

JIJ bent er ook nog.

Het lijken harde rake woorden, maar wie staat er stil bij JOUW gevoel? Jijzelf? Als je tijd hebt misschien heel even.

ik wil zo graag dat het goed komt
ik hoop echt dat er bij Jan iets uit komt.

Hypnotherapeut &Paragnost
Jan C. van der Heide behandelt en begeleidt cliënten met onder andere fobieën, leer- en concentratieproblemen, psychosomatische klachten, verslavingsziekten, huwelijks-, relatie- en emotionele problemen, slaapstoornissen, angsten e.d.

Therapeut Van der Heide werkt onder andere volgens de Ericksoniaanse hypno-therapie, N.L.P. en met regressie-, reïncarnatie-, spirituele- en Simonton-therapie.

Hypnotherapie
http://www.jancvanderheid(...)_in_vogelvlucht.html

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:19 schreef CarDani het volgende:

[..]

Wie is Barbara?

Ik weet het. Ik ben ook belangrijk, dat vergeet ik echt niet!
Dani, een vraagje: waarom zou iemand niet willen? Als hij al niet wil dan...? Wat zou de oorzaak kunnen zijn? Zo kapot en verbitterd?

Dani, hij gaat vanaf maandag trouwens stage lopen via zijn reintegratietraject! Mooi he
dat is wel weer een lichtpuntje
Hij heeft wel faalangst en voelt zich niet goed genoeg voor mij. Hij heeft het idee dat hij niet aan 'mijn eisen' kan voldoen. Onzin! Hij weet zelf ook dat ik met kleine dingen die hij doet ook gelukkig ben.

i@ k weet het, je hebt psychologie gestudeerd toch? Leuk, maar zwaar denk ik

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:26 schreef mailyourmom het volgende:
* mailyourmom voelt zich een beetje sullig.
Alsof alles opgelost is met alleen maar je best doen... Ik weet dat het zo niet werkt...
Sorry voor mijn ietwat te rooskleurige reacties.

je probeert het toch? en je vrolijkt me best wel op hoor lief toch?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:29 schreef CarDani het volgende:

[..]

Angst om door de pijn te moeten. Je kan een wond wel afspoelen en deppen, maar als het werkelijk gaat ontsteken moet je gaan ontsmetten. en dat doet pijn. Met dat in het vooruitzicht kunnen sommige mensen het zo lang mogelijk uitstellen tot het niet meer gaat.

Het kan zijn omdat ze bang zijn om "gek" of anders te zijn. Zeker voor mannen is het een groter obstakel omdat er meer van ze verwacht wordt. (werk, inkomen, bescherming)

Het kan zijn omdat ze bang zijn voor het onbekende (waar moet ik doorheen).

Zit zeker wat in! Ik denk dat Mike zich erg in deze tekst kan vinden.....bedankt Dani

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:29 schreef mailyourmom het volgende:

[..]

Ja weet ik wel maar je hebt er concreet niets aan...

Toch en ik vind het gezellig

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:31 schreef CarDani het volgende:

[..]

Ja, je wordt er helemaal gestoord van

Momenteel ben ik gestopt omdat ik met een kleine zit. (niet te betalen en het kost me veel te veel tijd)

Het is klote gesteld in dit land. Cliche maar waar. Michael trekt zich dat ook heel erg aan trouwens...

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:33 schreef CarDani het volgende:

[..]

Oké, ga ik nu weer aan het werk.
Sterkte meis

Is goed, tot spreeks, ik hou je op de hoogte! Bedankt, je bent een schat
Werk ze. Ik ga ook even verder hier...tot later

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 14:39 schreef zhe-devilll het volgende:
Die vriend van je heeft een baan nodig!@
Knapt hij van op nml.
Hij voelt zich nu nutteloos, en als er dan ook nog geldproblemen zijn wordt dit niet veel beter.
Onderhand is hij al aardig depressief geworden van alles.
Nogal logisch als hij rondloopt met het beeld van de man die het inkomen moet inbrengen.
Ipv een paragnost, die erg om geld verlegen zit, want trek je de buidel maar vast open hoor!
Die man helpt je niet even gratis ofzo als je geen poen hebt.
(ervaring )
Kun je dit zelf ook bedenken.
Leg de klemtoon niet zo op de geestelijke problemen van je partner, behandel hem gewoon als een vent. En ga samen naar het arbeidsbureau oid.
sterkte

Met sommige dingen heb je zeker gelijk, dat heeft hij ook nodig. Maar zo gemakkelijk lukt het niet. De economie kruipt langzaam weer een stukje omhoog...maar hij gaat uitzendbureau's af, het CWI (voormalig arbeidsbureau) is 1 groot toneelspel evenals de vacatures op internet.
Maar hij gaat vanaf maandag stage lopen bij een bedrijf en totdat hij werk heeft wordt zijn uitkering gewoon uitbetaald. Dat is wel beter!
Ik wil ook wat minder alles betrekken op zijn geestelijke problemen, maar hoe dan ook elke dag word ik ermee geconfronteerd. Hij is moeilijk in actie te laten komen....maar goed, hopelijk wordt het maandag wat

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 19:08 schreef draculettetje het volgende:
Ik zou heel graag wat zinnigs voor je neer willen zetten,
Ik weet alleen niet zo goed wat.

Ik vind jou heeel dapper dat je deze brief hebt willen delen
Kan je alleen maar veel sterkte wensen en hopen dat jullie snel een betere weg in zullen slaan!

_{en als ik wel wat zinnigs weet hoor je van me}

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 10:06 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Ja zeg..... spelen moeten kinderen leren. En als ze niet van spelen houden kunnen ze leren om zich te vermaken met hun fantasie zonder speelgoed. En daarvoor is het nodig dat je vanaf redelijk jonge leeftijd, terwijl je toch heel erg veilig bent in gezelschap van mensen die dichtbij zijn en die voor je zorgen, toch alleen wordt gelaten. iig in de zin dat men je niet de hele dag vermaakt. Ben je gek joh..... je kunt toch onmogelijk de hele dag een kindje bezig houden.

Je moet, om als ouders te kunnen functioneren, ook jezelf kunnen blijven. Dus grenzen, ook als ze jong zijn, bewaken. Je eigen grenzen. Zo creeer je als het ware de ruimte om zelf ook mens te kunnen zijn en zal je kind dat gaandeweg ook respecteren. Je kunt niet haar hele leven haar gaan vermaken. Als opeens , na een hele tijd blijkt dat ze dat wel moet omdat jij het niet meer kunt, dan komt dat als een schok. Beter geleidelijk dan.

Maar echt.... creeer een beetje ruimte voor jezelf. Dat is ook wel goed voor Isabella zelf. Zij kan niet op langere termijn kijken. Ze denkt aan wat ze wil op dit moment. Daar is ze kind voor. En om dat wel te doen ben je ouder.

dit lees ik nu pas en van Freethinker ook. Bedankt voor je wijze raad in elk geval, Nok. Ik denk dat het ook wel gaat veranderen. Ik probeer haar al vaker alleen te laten. Nee, ik doe het. Het is een volhoudertje (stiertje), dus het is best lastig. Maar komt wel goed

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 19:14 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Het is zeker niet gemakkelijk om te gaan met een partner die depressief is, kijk een tijdje oke maar op den duur raakt het jou ook.
Aangezien je ook nog zwanger bent heb je juist steun nodig ipv andersom.

Hij probeert het ook wel...als ik bijvoorbeeld misselijk ben en boven de wc hang, komt ie een glaasje water brengen. Maar dat mijn hormonen de overhand nemen en dat ik weinig energie heb, daar kan hij zich maar moeilijk in verplaatsen

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:56 schreef lordmedelo het volgende:
He gadver, wat een rotsituatie.
Ik ga gewoon lekker zweverig antwoorden
Heb je al eens wat opgezocht over een aura-aanhechting? Ik herken dat gedrag van je vriend dat je beschrijft namelijk wel.

hier staat veel over hetgeen je beschrijft onder:
http://members.chello.nl/a.groenendijk/niet_eigen_energie.htm

Dank je wel, lieve 'Italiaanse kers'! Ik zal het zonder meer koesteren

Dank je wel Merisse (wat een aparte, nostalgische foto op je avatar, ben jij dat?)

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:02 schreef lordmedelo het volgende:

[..]

Ja, ik ken de symptomen
Ik weet niet of het toepasbaar is op jouw man/vriend.
Ik moet wel zeggen dat na het uitgebreidere verhaal (van jou) ik wel denk dat er wat meer nodig is. Stél dat het een aanhechting is, dan kan het wel een beginnetje zijn om die te verwijderen. Maar goed, daar heb je wel een medium voor nodig, en daar moet je geloof ik nog een maand op wachten.

Ik voel zelf een enorme opluchting na mijn sessie bij een medium (en het verwijderen van die aanhechtig). Ik herken ook het initiatiefloze en lusteloze heel erg.

Je weet dat ik met belangstelling je topic(s) over Pie volg, en dat ik daar ook het mijne van denk. Ik kan me voorstellen dat je aan iets van negatieve energie denkt, en ik zou er ook helemaal niet van opkijken als het zo is. Komt Jan naar jullie huis toe?

Sterkte (en rust!) in ieder geval.

Hoi hoi! Wat een prachtig sneeuwlandschap hier bij ons!
Nee, we gaan naar Oegstgeest zijn we er meteen ook elkker even uit. Nou weet ik het pas weer! Jij staat bij mij in m'n msn We praten hier nog wel over. Over die aanhechting en zo, ik ben er zeer benieuwd naar!

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:11 schreef Merisse het volgende:

[..]

_{iet ies mie, gewone foto hierdoorheen gehaald}

Koel

-- reactie op ondoordachte idiote post --

[ Bericht 92% gewijzigd door Mirage op 04-03-2006 11:40:25 ]

Jezus wat heb je toch ook een ongevoelige mensen hè. Je kunt wel zien welk gedeelte van de mensen niet in het paranormale geloven. Omdat zij gewoonweg geen gevoel hebben, kunnen zij zich dat ook niet indenken

Je hebt daarin wel gelijk, maar ik werd gewoon boos en liet me even gaan, sorry.
Die knul komt zichzelf nog wel tegen.

Even wat anders, een stukje van Jan van der Heide over hypnotherapie (wordt trouwens vergoed door ziekenfondsen):

Reguliere (klets)praet
Regelmatig valt er in het reguliere, therapeutische veld te beluisteren dat 'hypnotherapie' ouderwets, achterhaald zou zijn. 'Het' niet helpt en deze therapievorm daarom niet meer wordt gegeven bij de RIAGG's, psychiatrische inrichtingen en andere instellingen. Het hulpvragend publiek, de hulpzoekenden die naar deze therapievorm vragen worden met een kluitje in het riet gestuurd... Afgepoeierd!
De hulpvragers wil ik het volgende zeggen. Hypnotherapie is een schitterende therapievorm, waarmee binnen een aantal sessies uitstekende resultaten te behalen zijn. Reeds tientallen jaren werk ik als therapeut met deze therapievorm, dagelijks zie ik de zeer goede resultaten.
Ik wil u wel een geheimpje verklappen. De houding van de RIAGG's, reguliere instellingstherapeuten ten opzichte van de 'hypnotherapie' komt voort uit onwetendheid, om het woord onkunde niet te willen gebruiken. In z'n algemeenheid ontbreekt het hen aan scholing om hypnotherapie te kunnen toepassen. Het is namelijk een ambacht dat je moet leren... en dagelijks in de praktijk dient toe te passen wil je het in je vingers krijgen en houden. En daaraan ontbreekt het bij de RIAGG's en andere instellingen. Ervaring...!
Om kort te gaan... Overigens zonder te willen generaliseren, maar in z'n algemeenheid weten instellingen, reguliere RIAGG-therapeuten niet waarover ze praten als we het over hypnotherapie hebben. En dat is heel jammer voor het hulpvragend publiek. Door het niet toepassen van de hypnotherapie bij de reguliere instellingen, blijven hulpvragers onnodig lopen met emotionele problemen, angsten, stress, fobieën.
Indien u hypnotherapie overweegt en het niet wordt gegeven bij het RIAGG, zoek een zeer gedegen opgeleide hypnotherapeut op. Iemand die een volledige beroepsopleiding heeft gevolgd bijvoorbeeld bij de SETH (Vogeldreef 1, Zoetermeer). Dus niet naar iemand toegaan die een weekendcursusje hypnotherapie heeft gevolgd. Dan kan je beter blijven praten bij het RIAGG...

De hypnotherapie is een springlevende, eigentijdse therapievorm waarmee zeer positieve en verrassende resultaten te behalen zijn. Het hulpvragend publiek heeft recht op deze waardevolle therapievorm! Het kan psychisch lijden namelijk aanzienlijk verminderen, laten verdwijnen en mensen gelukkiger maken!

Sorry, maar dit is een eye opener en zijn de HARDE FEITEN.

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 13:30 schreef HassieBassie het volgende:

[..]

Het enige harde feit is dat het uiteraard beter is om je hulpverlener persoonlijk te kennen, ipv een nummertje te zijn bij het Riagg.

Zolang jij en je man goed kunnen praten met deze man en ook daadwerkelijk bereid zijn om dingen te veranderen, is het een prima zaak dat je erheen gaat. Bedenk echter wel dat hypnotherapie geen wondermiddel is; uiteindelijk zullen jullie zelf moeten veranderen.

Klopt! Maar steuntjes in de rug zijn nooit weg

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 13:46 schreef lordmedelo het volgende:

[..]

Volgens mij verwissel je me even met iemand
Ik bedoelde gewoon omdat ik ook wel in dat topic van Pie gereageerd heb
^{Sorry, misschien wat te amicaal geweest}

je leek heel erg op die jongen die zich heeft toegevoegd op m'n msn omdat ie zich erg kon vinden in mijn verhaal over mijn kat en omdat hij nog zou vertellen dat hij bezeten is geweest. Echt toevallig!
In elk geval, hij heeft geen account meen ik me te herinneren nu idd, dus het lijkt me achteraf idd sterk dat jij hem bent

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 13:55 schreef rekenwonder het volgende:
Even terzijde: wat is parationeel begaafd?

Ik bedoel daarmee: dat ik paranormaal ingesteld (niet per se begaafd, als dat al zou zijn zou zich dat nog goed moeten ontwikkelen net als bij de rest van ons m.i.) ben maar ook nog zoiets als een ratio heb en gebruik
Misschien is het toch niet zo origineel en duidelijk als ik wilde

para(normaal) - rationeel

parationeel

ik kon even niet zo snel iets verzinnen

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 14:03 schreef lordmedelo het volgende:

[..]

Ik ben zelfs niet eens een jongen
^{Ja oké, mijn username doet anders vermoeden}

vat het dus nu maar al helemaal niet persoonlijk op

Dank je wel Sten

Innocent Child, ook bedankt voor je steun en advies

Beste Barbara,
Met warm medeleven heb ik je mail gelezen. Het is wat je noemt een verdrietige en moeilijke situatie geweest. Hopelijk is er intussen een klein beetje meer evenwicht gekomen.
Gevoelsmatig van deze kant ingeschat, heb je een prima man en kan hij veel meer dan hij zich vaak zelf realiseert. Mogelijk heeft hij door zijn jeugd wat mentale deukjes opgelopen, gelukkig kan een mens in zijn leven heel veel uitdeuken. Inderdaad de hypnotherapie kan daar zeer behulpzaam bij zijn.

Gelukkig hebben we een afspraak en kan ik met je man praten, zoals hij erover wil praten. En gaan we samen vast wat lichtpuntjes zien.
Toeval bestaat niet. Kreeg net van een vrouw een mailtje, ze was vier jaar werkloos. 'Door de therapie vond ik mijn 'moed' en tevens een baan', zoals ze zelf schrijft.

In de beperktheid van een mail is helaas niet zo veel ruimte om genuanceerd op alles in te gaan. Maar wij spreken elkaar op 28 maart persoonlijk. Intussen jullie beiden alle positiviteit en wijsheid toegewenst.
Hartelijke groeten en aan je man.
Jan C. van der Heide

quote:

Op maandag 6 maart 2006 15:34 schreef Whoopsydaisy het volgende:
Hee, ik lees dit toevallig even..

Ik vraag me af of de oplossing voor jullie problemen wel via een paragnost gevonden kunnen worden. Als jouw vriend echt suicidaal is, zijn er onverwerkte dingen die nog geen plekje gekregen hebben. Een paragnost kan niet met zijn vingers knippen om Michaels zelfbeeld op te kalefateren of al het onverwerkte een plekje geven. Het enige dat een paragnost in dit geval m.i. zou kunnen doen is duidelijkheid verschaffen over waar de schoen precies wringt, waarna je vriend er zelf mee aan het werk kan. Als een afspraak met Jan van der Heijden net dat duwtje over de drempel is waardoor je vriend aan zichzelf gaat werken, is er niets mis mee maar hij kan de schulden en het suicidale gedragspatroon niet wegtoveren. Om uit zo'n dal te komen moet je bikkelhard werken en zelf veranderen. In dit geval Michael dus, en met jouw hulp kan hij dat ongetwijfelt. Maar ik denk dat een professionele hulpverlener hierin meer kan betekenen. Suicidaal gedrag is niet iets waarmee je naar een paragnost gaat, maar naar een huisarts die je doorverwijst naar een psycholoog. Tenslotte wil je niet het risico lopen dat je vriend daadwerkelijk zelfmoord pleegt. Overigens: suicidaal betekent daadwerkelijk pogingen doen en als je te bang bent om zelfmoord te plegen, weet ik niet of je wel echt suicidaal bent. Misschien is het een hele grote roep om aandacht, wat op zichzelf al alarmerend genoeg is voor een bezoekje aan de huisarts.

Maar meis, ik wens jou, Michael en de kids wel alle kracht en sterkte toe die jullie hiervoor nodig gaan hebben. Uiteindelijk heb je altijd een keuze. Je kunt strijdend ten onder gaan, of tot de laatste snik vechten en misschien nog wel winnen ook. Of je doet wat veel mensen doen: opgeven en bang in een hoekje wachten tot het noodlot zijn kop om de deur steekt. Iets zegt mij dat je niet bent zoals vele mensen!

Lieve Whoopsydaisy,

Allereerst bedankt voor je complimenten Je hebt een erg goede kijk op deze situatie m.i.
We gaan naar Jan vd Heide, omdat hij meer dan alleen paragnost is. Hij is o.a. een erkend hypnotherapeut, dat wellicht een steentje bij kan dragen aan Michael's blokkades
En dat kan hem inderdaad helpen, zodat hij zelfvertrouwen krijgt enz.
Alleen is het inderdaad keihard werken daarnaast, en daar heb ik wat minder vertrouwen in. Misschien komt hij dankzij die therapie wat meer op gang. En Jan vd Heide geeft zelf ook aan geen wonderen te kunnen verrichten, op zijn site merk je dat hij heel bescheiden, nuchter en integer is.
Je moet het uiteindelijk zelf doen. Het duwtje is wel nodig, maar ik weet niet of de reguliere methodes daarvoor geschikt zijn. Bij de huisarts wil hij niet praten (het is een vrouw, misschien heeft dat er ook een beetje mee te maken) en heeft naar eigen zeggen slechte ervaringen met psychiaters e.d. Waarom dat precies is moet ik hem nog specifiek vragen.
En nu ik erover nadenk, is hij idd niet suïcidaal, omdat hij nog nooit een echte poging heeft gedaan. Hij durft het gewoon niet, en houdt toch wel van het leven (en van ons, niet onbelangrijk!).
Bedankt voor je fijne reactie

Dit liedje draai en zing ik speciaal voor Mike......vind 'm wel toepasselijk.....


Lucie Silvas - Breathe In

I feel like I'm dragging you down a one way street
I don't know which ways up
All I ask of you is to stay on your feet
That should be enough
If we stand around it could pass us by
We could give up now, and never even try

(Chorus)
To breathe in life and breathe out
Like tomorrow is today
Breathe in life and breathe out
It's not so long to wait
Breathe in life and breathe out
Wipe the dust from your sweet smile
An breathe in life

I just want something real I can hold onto
I believe its near
Life's too short to know the truth
Maybe it's already hear
We could throw ourselves into the fire
We could give up now and never even try

(Chorus)
To breathe in life and breathe out
Like tommorrow is today
Breathe in life and breathe out
It's not so long to wait
Breathe in life and breathe out
Wipe the dust from your sweet smile
And breathe in life.

(Bridge)
We're chasing something we've dreamed of
(is not always out of reach)
It's never far away from us
('cause I believe that)

(Chorus)
To breathe in life and breathe out
Like tomorrow is today
Breathe in life and breathe out
It's not so long to wait
Breathe in life and breathe out
Wipe the dust from your sweet smile
An breathe in life
Breathe in life and breathe out
Ooh, ooh, no, yeah, yeah yeah
Breathe in life and breathe out
And it's not so long to wait
Breathe in life and breathe out
Wipe the dust from your sweet smile
An breathe in life
Ooh, ohh, no, oh, ooh ohh
And breathe in life
Ooh, oh
And breathe in life.

quote:

Op maandag 6 maart 2006 17:24 schreef Whoopsydaisy het volgende:
Mooi liedje!

Ben blij dat Michael nog teveel van jullie en het leven houdt. Ik hoop dat Jan van der Heijde inderdaad wat kan betekenen in het signaleren en eventueel weghalen van blokkades. Helaas ken ik door ervaring zelfmoord van redelijk dichtbij (3 begrafenissen in 3 maanden) en mijn ervaring is dat mensen die echt geen uitweg meer zien de grip op de realiteit verliezen en er dan een einde aan maken. Mensen die echt dood willen, vinden hun weg wel op hun eigen manier hoe hard dat soms ook is. Mensen die niet echt dood willen schrijven afscheidsbrieven maar hebben de realiteit en de gevolgen van hun acties nog in hun achterhoofd. Het lijkt erop dat Michael de realiteit (nog) niet uit het oog verloren is. Ik weet dat en hoe moeilijk het is om een depressief persoon op te peppen en eigenlijk is het enige dat je echt kunt doen begrip tonen en zelf doorknokken. Veel mensen snappen depressies al helemaal niet. Als Michael depressief is, heeft hij de energie misschien niet eens om uit bed te komen, laat staan om jullie problemen op te lossen. Het zal nog een lange weg worden maar depressies zijn er om overwonnen te worden en dat gaat stapje voor stapje. Met heel veel geduld en begrip redden jullie het wel, maar zolang Michael nog zo slecht in zijn vel zit, is dit ook niet echt het moment om hem de problemen aan te laten pakken.

Misschien is een leuke baan inderdaad wel de oplossing voor hem, zulke dingen kan een mens wel ontzettend van opknappen. Ik voel me in ieder geval altijd een stuk beter als mijn werk me bevalt en ik het gevoel heb dat ik op mijn plekje zit.

Hoi hoi,

Wat je beschrijft lijkt er inderdaad op. Volgens mij heb je ook verschillende vormen van depressies (denk ik)
Nu ik dit weet, kan ik het eigenlijk nog beter begrijpen, waarom hij soms zo moe is en alles. En waarom hij er niet echt veel aan doet om uit de ellende te komen.
Hij ontkent trouwens ook dat ie een depressie heeft: als ik het erover heb dan is hij stil of praat erover heen. Hij neemt ook zo'n houding aan van: 'Hoe kan dat nou, dat ik dat heb.' Misschien omdat depressief zijn negatief klinkt of zo? Dat hij het niet wil weten. Of weet hij het echt niet denk je?

Trouwens, moet erg moeilijk voor je zijn geweest zeg....is het lang geleden en waren het familieleden/vrienden?

quote:

Op maandag 6 maart 2006 18:02 schreef nokwanda het volgende:
Iets om de impasse in hemzelf te doorbreken moet er iig wel komen ja.
Ik denk dat stil blijven zitten en toegeven aan de algehele lethargie niet helpt. Ook als je idd geen energie meer hebt om ook maar een vinger te verroeren. Een doorbraak is wat ie nodig heeft. Dat is een extern iets maar het moet bij hem intern een proces op gang brengen. Het kan best zijn dat Jan van der Heijde deel kan zijn van die doorbraak. Dat hoop ik echt. Alleen erg vervelend dat dat nu weer zo lang moet wachten.

Dat wel, maar gelukkig heeft hij iets om handen om de tijd mee door te komen. Vandaag heeft hij stage gelopen, was de eerste dag maar ik heb nog niets gehoord.
Hij blijft voorlopig bij zijn moeder zegt hij, ook al mist hij ons enorm. Hij wil dat ik na ga denken over hoe ik met hem verder wil. Ik denk dat het tevens een soort van projecteren is; dat hij zelf ook na gaat denken (maar natuurlijk zeg je dat niet open en bloot, stel je voor je stelt jezelf kwetsbaar op) en dat kan natuurlijk ook wel iets goeds betekenen. Ik verwacht geen herboren Mike als hij thuis komt, maar we zijn weer een stukje verder dan
Wat hij trouwens totaal verkeerd ziet, is dat (ok, ik heb soms uitbarstingen) hij denkt dat 'iedereen maar naar mijn pijpen moet dansen'. En dat ik hem als 'pispaaltje waar je zomaar over heen kan lopen' gebruik. Echt helemaal misplaatst. Mijn karakter is juist helemaal niet om overheersend te zijn. Ik treed wel op wanneer het nodig is!
Dat hij dat soort gedachtes heeft kan dat misschien komen omdat hij vroeger altijd over zich heen liet lopen, ultra gevoelig was en daardoor ook constant werd gepest, getreiterd en mishandeld? Denkt hij dan op de 1 of andere manier daaraan terug (niet dat het dezelfde situaties zijn natuurlijk, zeg stel je voor...) en uit zelfbescherming loopt hij weg/luistert hij gewoonweg niet?
Het enige dat ik wil is het beste voor ons allemaal. Dit maak ik hem ook keer op keer duidelijk. En dat ik hem slechts dingen wil laten in zien. Misschien heb ik te weinig geduld. Er wordt weleens gezegd dat je mensen slechts kunt inspireren, ik heb gemerkt dat dat heel goed werkt!

Ik kan het niet anders dan het geheel met je eens zijn

Maar Nok, waarom geeft hij zelf niet toe dat hij depressief is? En waarom onderneemt hij zelf niets? Is hij dan zo ernstig depressief, dat het hem allemaal niet veel meer doet?

Dit las ik op een hele uitgebreide depressie site. Mike bij uitstek:

Een depressie kan éénmalig zijn of terugkeren en depressieve periodes kunnen afgewisseld worden door manische fasen, waarin het leven door een roze bril wordt gezien en de patiënt weinig verantwoordelijkheidsgevoel kent.

Oorzaken van een depressie
Tijdig herkennen van symptomen
Een groot probleem is dat veel patiënten nooit of pas na lange tijd voor hun depressie behandeld worden. Uit onderzoek blijkt dat men gemiddeld meer dan drie maanden met depressieve klachten rondloopt voordat men ermee naar een dokter gaat. Veel patiënten lijken zich te schamen en zouden nog liever een gebroken been hebben dan een depressie (‘dat zie je tenminste’). Toch is het tijdig herkennen van de symptomen en toegeven dat er sprake is van een depressie heel belangrijk. Het kan het lijden van de patiënt aanmerkelijk bekorten.

En deze, vanzelfsprekend:

Oorzaken van een depressie
Onverwerkt verleden
Soms blijkt het nodig te zijn de oorzaak van de depressie iets verder in het verleden te zoeken. Sommige psychiaters zijn er voorstander van om uit te zoeken of de oorzaak van een depressie inderdaad in het verleden ligt. Het valt niet te ontkennen dat ervaringen in de jeugd van invloed zijn op de latere levenshouding. Het kan zijn dat de dood van een van de ouders, hun echtscheiding, een dominante vader, seksueel misbruik, incest of andere jeugdtrauma’s indrukken zijn die nooit volledig zijn verwerkt. Zij kunnen na een ingrijpende gebeurtenis in het latere leven plotseling ook een rol gaan spelen en mede verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van een depressie.

[ Bericht 38% gewijzigd door Analyzing_Barb op 06-03-2006 21:41:41 ]

Ik heb er nog wat bijgezet.
Je hebt idd gelijk, het is een beetje een luxeprobleem....maar niet geheel onbegrijpelijk.
Hij had het van de week toevallig over dat we beter naar Dubai kunnen verhuizen zou ik niet erg vinden
Hij vond het daar mooi en er is veel werk.....er werken nu ook veel Nederlanders toch, o.a. op die eilanden

Je hebt wederom gelijk
Maar ik denk dat zijn omgeving (inclusief ik) dat extra versterkt door het te zeggen, dat het voornamelijk door zijn verleden komt (alles bij elkaar, en dat is nogal wat)

Niemand anders behalve Mike kan die zelfdepressietest op die site natuurlijk maken dan hijzelf, maar ik ben even in hem gekropen en heb die test gemaakt. Ik heb ongeveer gekozen waarvan ik dacht dat hij zou kiezen.
Er kwam uit dat hij ernstig depressief is, wat ik al verwachtte.
Ik heb hem voor mezelf gemaakt en hijgeeft aan dat ik licht depri ben.

Tsja, 'luxe'probleem of niet, er zit wel wat in natuurlijk......

http://www.depressiezelftest.nl/index.php?sMenu=depressietest&sPageName=depressietest

je kunt 'm zelf ook maken, als er liefhebbers zijn.....

Ik weet het, Nok

Kijk aan onderstaand stukje heb ik ook wel wat. fijn als je dingen herkent en het daadwerkelijk zwart op wit ziet staan!

Methoden
Cognitieve therapie
Een andere vorm van therapie is de zogenaamde cognitieve therapie. Hierbij gaat de therapeut uit van het denken van de patiënt. Deze moet een ander denkpatroon aanleren.
Depressieve mensen hebben vaker dan anderen negatieve gedachten die hun geluk behoorlijk in de weg kunnen staan. Samen met de patiënt probeert de therapeut erachter te komen hoe iemand over zichzelf, zijn toekomst, de rest van de wereld denkt.
Negatieve gedachten belemmeren in ernstige mate het contact met anderen. (´Ze houden niet van me, ik ben lelijk, onaardig, lastig´). Mensen bij wie de stemming omslaat zoeken daar altijd een verklaring voor: ´zie je wel, ze belt me niet terug, want ze vindt me de moeite niet waard´. Dat leidt weer tot meer somberheid en een rotgevoel. Veel negatieve gedachten gaan volkomen automatisch, zonder dat iemand er veel moeite voor hoeft te doen. Ze zijn ook vaak niet te stoppen.
Depressieve mensen maken als het ware veel denkfouten: denken heel zwart-wit, zien alleen de negatieve kant ergens van in, menen zeker te weten wat zich in de gedachten van anderen afspeelt, verwarren emoties met feiten (´ik voel me mislukt dus ben ik ook mislukt´) en denken dat hun neerslachtigheid nooit over zal gaan.
Door samen met de therapeut die negatieve gedachten op te sporen en te relativeren (´ze weet misschien niet eens meer dat je haar gebeld hebt, probeer het nog een keertje´) leert de patiënt geleidelijk anders te denken. En anders denken zal uiteindelijk leiden tot anders handelen en voelen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Analyzing_Barb op 06-03-2006 22:45:00 ]

quote:

Op maandag 6 maart 2006 22:30 schreef YourGuardian het volgende:
PS barb, mooie nieuwe usericon heb je. ...van Janosh....

Hoi Robert, wederom bedankt. Ook al is me niet alles duidelijk en zie ik niet echt veel herkenning, wellicht kan het een steentje bijdragen idd
Misschien vind ik het gewoon een beetje moeilijk.
De Maya's zijn zeer boeiend m.i.

En ja, hij is mooi hè, van de arcturians

Lijkt me ook erg geschikt, maar ik denk dat buiten de reguliere therapieën, Jan vd Heide ook wel een goed staaltje werk levert wat dat betreft. En dan op zijn manier, plus Michael heeft nu al, terwijl hij hem nog nooit gezien heeft, vertrouwen in hem.

Hallo lieve mensen hier
Ja Mike is terug, en hij is nu naar de kapper(was z'n eigen idee)

Hij krijgt weer een fris koppie, voor een fris begin
Ik wil iedereen bedanken voor alle steun
Het gaat allemaal goed komen, dat moet gewoon. Positief blijven en naar ons gevoel luisteren, de 28ste naar Jan vd Heide
Isabella leeft helemaal op nu mama en papa bij elkaar zijn (ze giert het uit als we tegen elkaar aan staan. Op een normale manier ja, Nok )
Vanmorgen liet ze zich steeds tegen Mike aan vallen in bed. En bleef zo lekker tegen hem aan liggen

Gisteren stonden we in de 'nu nog rommelkamer straks babykamer', hij pakte mijn hand vast, nam me mee daar naar toe en zei 'kijk daar komt de commode te staan, daar het ledikant. Maar daar kan natuurlijk ook. Of daar. En we gaan er een mooie kamer van maken'

Iedereen bedankt!

Ja hij gaat lekker gelukkig. Ik ben er ook niet zo vaak meer, we zitten niet zo vaak meer achter de computer...veel dingen regelen enz enz