Bloed geven (3)

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 09:31 schreef Nuna het volgende:

[..]

Wat is dat nu voor onzin?

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 10:29 schreef nixxx het volgende:
en ik heb lekker een bronzen speldje voor 5 keer doneren en een koffiemok en een knuffeltje.

Die mok en knuffel kreeg ik geloof ik meteen bij de keuring.. of de eerste keer doneren..

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 10:37 schreef Iksje het volgende:
Maar ook zonder die mooie cadeaus zou ik doneren hoor!

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 10:44 schreef Fogel het volgende:

[..]

Mee eens!
Als je alleen maar gaat doneren om een cadeau te krijgen ben je in mijn ogen raar bezig. Ik geef omdat ik het kan missen, en wie weet krijg ik mijn bloed ooit met flinke rente terug als ik zelf onder het mes moet.

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 11:36 schreef Iksje het volgende:

[..]

Ik ga vrijdag weer (heb al 2m niets gegeven), als ik mag (heb even een mailtje gestuurd naar het transfusiecentrum).

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 09:40 schreef Fogel het volgende:

[..]

Een van de redenen: Omdat het schema wat voor bloedgeving ingevuld en ondertekend moet worden uitsluitend in het Noors verkrijgbaar is.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 11:11 schreef Mark het volgende:
Wereldbloeddonordag

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 15:29 schreef Lamud het volgende:
Goed werk hoor! Het is dat ik niet mag geven maar anders.... Ik heb al vele malen misschien wel wat van jullie bloed mogen krijgen (en plaatjes). Ipv een speldje een beker voor jullie!

quote:

Op dinsdag 13 juni 2006 10:34 schreef AirwiN het volgende:

[..]

Mijn speldje zijn ze gewoon vergeten bij de vijfde keer.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 13:43 schreef anneja het volgende:

[..]

Mijne ook Maar voor straf neem ik nu steeds de kindertjes mee, die krijgen handenvol ballonnen en strandballen en dergelijke

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 15:39 schreef nixxx het volgende:
das het fijnste complimentjes van ontvangers. graag gedaan.

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 17:02 schreef thaleia het volgende:
Klopt, ik lees die verhalen van mensen die dankzij donorbloed weer zijn aangesterkt altijd wel graag.

Is iemand hier stamceldonor? Hoe meld je je daarvoor aan en wat doen ze dan allemaal? Ik heb 't antwoordapparaat ingesproken van de organisatie die daarover zou gaan, maar ze bellen niet terug.

quote:

Wat zijn stamcellen?
Stamcellen zijn de moedercellen oftewel voorlopers van alle bloedcellen die in het bloed voorkomen, zoals rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Deze stamcellen bevinden zich gewoonlijk in het beenmerg in de holtes van botten. Beenmerg is dus niét hetzelfde als ruggenmerg. Zodra de stamcellen ‘rijp’ zijn gaan ze naar het bloed waardoor het bloed zich voortdurend vernieuwt.

Wanneer zijn stamcellen van donors nodig?
Sommige mensen krijgen een ziekte van het beenmerg, bijvoorbeeld leukemie. Als een patiënt leukemie heeft, zijn er onvoldoende stamcellen om normale, gezonde bloedcellen te maken. Daardoor ontstaat een tekort aan goedwerkende rode bloedcellen (bloedarmoede), witte bloedcellen (erg vatbaar voor infecties) en bloedplaatjes (blauwe plekken en andere bloedingen). Ook kan het voorkomen dat al vanaf de geboorte alle bloedcellen of een deel van hen niet goed gemaakt worden, met alle gevolgen van dien.
Naast de behandeling met medicijnen en bloedtransfusies is voor de meeste patiënten transplantatie van stamcellen van gezonde donors letterlijk van levensbelang.

Hoe vindt men een geschikte donor?
De AB0-bloedgroep speelt een belangrijke rol bij transfusie van rode bloedcellen. Bij transplantatie van ondermeer stamcellen spelen andere bloedgroepen een belangrijkere rol. Deze bloedgroepen noemen wij HLA, ook wel weefseltypering. Transplantatie van stamcellen kan alleen succesvol zijn als de HLA-bloedgroepen van de donor zoveel mogelijk overeenkomt met die van de patiënt. Als dat niet het geval is, kunnen er ernstige, vaak dodelijke afweerreacties ontstaan bij de patiënt.
Bestaan er binnen het AB0-systeem maar weinig verschillenende bloedgroepen, binnen het HLA-systeem zijn dat zeer vele. De kans dat het HLA-systeem van willekeurige mensen wat dit betreft bij elkaar past, is daarom heel klein. Net zoals andere bloedgroepen zijn de HLA-bloedgroepen erfelijk. Daarom wordt er eerst gekeken of iemand in de familie dezelfde typering heeft als de patiënt. De kans is 70% dat dit niet het geval is. De enige mogelijkheid is dan om een passende donor buiten de familie te vinden.
Er hebben zich wereldwijd al miljoenen mensen bereid verklaard stamceldonor te willen zijn. Toch is het nog maar voor ongeveer de helft van de patiënten mogelijk een perfect passende donor te vinden. Daarom is het van groot belang dat zich hiervoor nog meer mensen aanmelden.

Hoe worden stamcellen afgenomen?
Tot voor kort was het afnemen van beenmerg de meest gebruikte methode om stamcellen te ‘oogsten’. Nu is het ook mogelijk om met behulp van bepaalde medicijnen (‘groeifactoren’) de stamcellen in het beenmerg sneller in aantal te laten toenemen. Bovendien gaan ze dan voor een deel naar het bloed, waaruit ze te verzamelen zijn. Inmiddels is dit de meest gebruikte methode voor familiedonors. Het is afhankelijk van de ziekte van de patiënt of de voorkeur gegeven wordt aan beenmerg dan wel bloed als bron van de stamcellen. Natuurlijk heeft de donor het laatste woord over wat hij/zij al dan niet wil ondergaan.

De twee methoden:
Afnemen van beenmerg
Onder volledige narcose wordt met een naald op verschillende plekken uit de achterzijde van het bekken, beenmerg vermengd met bloed afgenomen. Slechts één tot vijf procent van de totale hoeveelheid stamcellen van de donor wordt afgenomen. Aangezien er altijd nogal wat bloed meekomt, varieert het totale volume tussen de één en anderhalve liter. Voor de patiënt genoeg om op den duur voldoende gezonde stamcellen te krijgen. De donor heeft dit binnen enkele weken weer aangevuld tot 100%.
Na de ingreep kan de donor wat last hebben van de narcose en een beurs gevoel op de plaats waar het beenmerg is afgenomen. Door het verlies van bloed kan men bloedarmoede hebben. Dit kan hersteld worden met behulp van ijzertabletten al dan niet aangevuld met teruggave van eigen bloed dat enige weken tevoren is afgenomen.

Stamcellen uit bloed
In de dagen voorafgaande aan het geven van de stamcellen uit bloed, krijgt de donor dagelijks één of meerdere onderhuidse injecties van de groeifactor G-CSF. Deze zorgen ervoor dat de stamcellen in het beenmerg sneller toenemen en zich naar het bloed begeven. Als bijwerking ontstaan nogal eens griepachtige verschijnselen (rillerigheid, spierpijn, botpijn, hoofdpijn). Deze zijn goed te verdrijven met paracetamol.
Na vier of vijf dagen worden de stamcellen uit het bloed geoogst met een speciaal toestel, dat men celseparator noemt. De donor wordt via slangetjes in de beide elleboogaders verbonden met een steriel wegwerp zaksysteem in de celseparator. Door het ene slangetje loopt bloed naar de machine. Nadat in de machine de stamcellen eruit gehaald zijn, wordt het bloed via het andere slangetje direct weer aan de donor teruggegeven. Deze procedure duurt ongeveer vijf uur. Soms is het nodig dit de volgende dag opnieuw te doen.

Hoe verloopt een stamceltransplantatie?
De patiënt wordt, in het geval van leukemie, in de periode voorafgaand aan de stamceltransplantatie, eerst behandeld met hoge doses chemotherapie al dan niet in combinatie met bestraling. De bedoeling is dat hiermee alle kwaadaardige cellen worden gedood. Helaas gaan dan ook de goede beenmergcellen van de patiënt dood. Daarom worden direct na deze behandeling de donorstamcellen via een infuus aan de patiënt gegeven. Als de transplantatie slaagt, zullen de stamcellen van de donor in de beenderen van de patiënt opnieuw - en nu genoeg en goede – bloedcellen aanmaken. Dit duurt wel enkele weken. Mede dankzij de transfusie van bloedcellen van bloeddonors kunnen zij deze periode meestal wel overbruggen. Het kost aanzienlijk meer tijd voordat de patiënt helemaal is hersteld.

Wie kan stamceldonor worden?
Iedereen die ouder is dan 18 jaar, jonger dan 45 jaar en gezond is, kan zich bij de bloedbank aanmelden als stamceldonor. Tot de leeftijd van 55 jaar kunt u stamcellen geven.

Wat gebeurt er na aanmelding?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaard stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens op genomen in het wereldwijde bestand. Dan is het afwachten of u ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk zeer klein dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past.
Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.

Europdonor
Stichting Europdonor beheert het bestand van de Nederlandse stamceldonors en heeft toegang tot het wereldwijde bestand. Wanneer blijkt dat een patiënt mogelijk gebaat zou zijn met transplantatie van de stamcellen van één van de geregistreerde donors, dan zorgt Europdonor voor het overleg met het transplantatiecentrum voor de patiënt. Ook zorgt zij voor de coördinatie van alle voorbereidingen bij de mogelijke donor voorafgaande aan het geven van de stamcellen.

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 17:02 schreef thaleia het volgende:
Klopt, ik lees die verhalen van mensen die dankzij donorbloed weer zijn aangesterkt altijd wel graag.

Is iemand hier stamceldonor? Hoe meld je je daarvoor aan en wat doen ze dan allemaal? Ik heb 't antwoordapparaat ingesproken van de organisatie die daarover zou gaan, maar ze bellen niet terug.

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 17:02 schreef thaleia het volgende:

[..]

Klopt, ik lees die verhalen van mensen die dankzij donorbloed weer zijn aangesterkt altijd wel graag.

Is iemand hier stamceldonor? Hoe meld je je daarvoor aan en wat doen ze dan allemaal? Ik heb 't antwoordapparaat ingesproken van de organisatie die daarover zou gaan, maar ze bellen niet terug.