Gegroet,
Djeez
groetjes en succes, Ruby
Tot een paar jaar geleden ben ik nooit bang geweest voor de tandarts, ik had altijd gaatjes en ik heb jaren "gebeugeld" en heb de nodige kronen door een aantal ongelukjes.
Tot dat op een gegeven moment de tandarts met de "verheugende" mededeling kwam dat mijn verstandkiezen er beter uitgesneden konden worden omdat mijn kaak te klein was. Er was nog niet eens een klein puntje te zien van die krengen!
Uit pure angst ben ik 2 jaar niet meer heen geweest en intussen kwamen die dingen vrolijk door. UIteindelijk moest ik natuurlijk wel weer eens heen.
Ik heb een afspraak gemaakt en uitgelegd aan hem dat ik heel bang was. (redelijk overbodig want ik durfde niet verder als de deuropening en die tranen op mijn wangen waren vast ook een duidelijke aanwijzing )
Sindsdien behandeld hij me met de grootste zorg, hij legt stapje voor stapje uit wat hij gaat doen, als ik ff niet meer durf stoppen we en hij is heel geduldig.
Mijn verstandkiezen zijn inmiddels verwijderd,gaatjes geboord en ik heb zelfs sinds kort een brug. Voor die brug moest een tand getrokken worden en 2 andere afgeslepen, allemaal hele langdurige toestanden maar met wat geduld en de nodige valeriaan is de klus toch geklaard.
Djeez, ik denk dat je het beste naar een tandarts toe kan gaan die ervaring heeft met bange mensen en die ook het geduld voor je op kan brengen. Het belangrijkste is toch dat je zo iemand kan vertrouwen denk ik.
Ik denk trouwens ook dat niemand echt voor zijn plezier naar de tandarts gaat hoor, alleen de een is er wat moeilijker in dan de ander.
Succes
Lois
[Dit bericht is gewijzigd door Lois en Karin (Datum 05 Maart 2000).]
Gegroet,
Djeez
quote:
op 03-05-2000 om 03:35 AM schreef Djeez het volgende:
en heb altijd gaatjes als ik bij de tandarts kom.
quote:
op 03-06-2000 om 07:46 AM schreef GHaven het volgende:
Ik ga nu trouwens helemaal niet meer. Al mijn kiezen zijn al gevuld.
met mos?
nou ik ben ook niet zo'n held hoor, maar heb toevallig vanmorgen weer eens een afspraak gemaakt. met zowel de tandarts als de mondhygieniste. (nadat ik al minstens 6 weken zo'n kaartje in m'n agenda had zitten...). een controle in 't verschiet motiveert me altijd wel weer om weer een tijdje heeeeel goed te poetsen en te tandenstoken en dergelijke.
mijn maximale score bij 1 controle was ook toen ik ooit eens bij een nieuwe tandarts kwam: 10 gaatjes. (oa onder oude vullingen). die zijn toen in 3 keer gevuld. (op spontaan herstel heb ik toen toch maar niet gewacht).
Nu valt er bij mij dus ook niet zoveel meer te vullen
suc6 djeez!
bix
[Dit bericht is gewijzigd door bixister (Datum 06 Maart 2000).]
djeez, je heb speciale tandartsen die gespecialeerd zijn in mensen met 'tandarts angst'. als het heel erg is ga je gewoon daar heen.
Karin
Gegroet,
Djeez
Mijn pa en ik en zus en moeder gaan al jaren naar dezelfde tandarts..mijn pa al ruim 25 jaar...... Als jullie in de buurt van Veldhoven wonen...Linzen is the men..hij is echt een fijne vent. Hij is voorzichtig en goed.
Tja ik vindt het helemaal niet erg om te gaan, zelfs niet na alles wat hij heeft moeten verbouwen ivm auto ongeluk nu bijna 10 jaar terug.
Ik heb al 2x een verstandskies laten trekken en er hoegenaamd NIETS van gevoeld. Geen enkele reden om ergens bang voor te zijn.
Ik was vroeger ook bang voor de tandarts omdat dat boren altijd zo f*cking pijn deed.
Tegenwoordig laat ik mezelf gewoon lekker platspuiten met die verdovingsspuit en lig ik perfect relaxed de behandeling te ondergaan. Ben volkomen van mijn tandartsangst af.
Marco
Totdat... ik kiespijn kreeg. Genadeloos, bonkend en gemeen. Vriendlief belde zijn tandarts en die maakte alle tijd voor mij. Rustig, vriendelijk uitleggen wat hij ging doen. De tandarts was niet langer een kwelling...
Totdat... ik kiespijn kreeg. Ach, een wortelkanaalbehandelingetje zou uitkomst bieden. Na anderhalf uur met mijn mond wagenwijd open te hebben gezeten, mocht ik gaan. Een noodvulling was niet nodig... alles was er wel uit zei hij...
Totdat er een joekel van een ontsteking in mijn mond kwam... tja, was volgens de tandarts een noodvullinkje toch niet zo slecht geweest. Ach, dan maar even in de kaak snijden en hechten... vooruit dacht ik..
Totdat er wederom een joekel van een ontsteking in mijn mond kwam... nog maar even snijden.... vooruit dan maar. Het vertrouwen raakte wel langzaam op.
En ja hoor.... in het weekeinde... dikke wang.. en moest ik naar een vervanger. Die stuurde mij door naar de kaakchirurg, want op de foto was te zien, dat er nog wortelresten zaten...
Onder de groene lap, lag ik bijna panisch van angst en begonnen ze mijn kaak open te zagen; wortelresten verwijderd en vijf dagen als een hamster met wintervoorraden in mijn wangen rond gelopen.
Verrassing vijf weken later.... een ontsteking... tandartsmes kwam weer aangesneld. Bij een herhaling zou ik weer naar de kaakchirurg moeten... AMMEHOELA! Aan mijn lijf geen polonaise meer. Die prutser van een tandarts kon de boom in. Hobbyist.
Ik heb anderhalf jaar lang gekwakkeld... dan weer een ontsteking, dan trok hij weer weg.
Ik had me inmiddels laten inschrijven bij een nieuwe tandarts, waar ik veel positieve geluiden over hoorde.
Het eerste gesprek dat ik met hem had ging voornamelijk over mijn worteltrauma en eerdere slechte ervaringen bij de "bekkenbeul". Over de wensen die ik had.
Langzaam maar zeker heeft hij met mij een vertrouwensband opgebouwd, door nooit iets te doen wat ik niet wilde, altijd te zeggen wat hij ging doen en de keuze bij mij te laten.
Een gat in mijn verstandskies: wat ik er mee wilde, laten trekken of vullen....
Ik had nog nooit iets laten trekken, maar hij stelde mij gerust. Ik mocht het laten doen, als ik er aan toe was. Dat was voldoende voor mij; doe maar dan. Niets gevoeld, een opluchting.
Toen de hamvraag.... de bewuste kies, de dop op de ontsteking. Haal er maar uit zei ik..
Nu een jaar later heb ik nooit meer last van een ontsteking; na drie jaar ellende eindelijk geen bult en rotsmaak meer in mijn mond. Ik durf weer alleen naar de tandarts, ga er zelfs met plezier heen, omdat ik hem vertrouw.
Soms denkt Serge dat ik heimelijk verliefd op hem ben, waar is waar: hij ziet er goed uit, maar verliefd, absoluut niet.
Ik ben gewoon dolblij dat ik EINDELIJK een tandarts gevonden heb, die mij aanvoelt, mij op mijn gemak stelt en die ik durf te vertrouwen. Ze bestaan dus echt!
Djeez, geef de moed niet op en ga op zoek naar een tandarts die begrip heeft voor je angst en het niet weg probeert te wuiven. Veel mensen hebben problemen om naar de tandarts te gaan, voornamelijk door slechte ervaringen. Goede tandartsen zijn schaars, zeker voor mensen die de schrik toch al in de benen hebben, maar ze bestaan!
Succes en sterkte!
Succes!!
Dinus
Gegroet,
Djeez
quote:
op 04-02-2000 om 11:53 PM schreef Djeez het volgende:
Maar hier in Drente zal wel geen angsttandarts zijn
Maar in Gronningen wel!!!
Misschien heb je hier iets aan ?
Lois
Gegroet,
Djeez
in mijn jeugd heb ik ook een boorgrage tandarts gehad -hij kreeg toen betaald per verrichting- die al mijn kiezen volgestopt heeft met mangaan
ik heb nu een tandarts die ik al ken sinds m'n twaalfde, en die nu al zo'n 22 jaar mijn tandarts is, sindsdien zijn m'n tanden er alleen maar op vooruit gegaan, omdat er in het verleden zoveel verknoeid is. ik heb nog wel eens een gaatje, maar het laatste is alweer van 'n jaar of 5 geleden. er moet wel eens een oude vulling vervangen worden, maar als dat verdoofd wordt voel je er echt niets van.
vtoeger zei men: wie mooi wil zijn moet pijn lijden, maar dat hoeft echt niet meer, laat je goed uitleggen wat er gaat gebeuren, de tandarts is dat tegenwoordig ook gewend en alles komt goed.
Kan hij zo erg zijn ??
En over z'n dochter heb je wel gelijk
Gegroet,
Djeez
Gegroet,
Djeez
quote:
op 04-20-2000 om 11:44 PM schreef Djeez het volgende:
Nee, nog niet. Wat een schijterd ben ik hč ?
Doe rustig aan...
waarom denk jij dat ik zo'n hekel heb aan al die gemeentewerkers die telkens die bosjes komen snoeien !!
quote:
op 04-21-2000 om 02:11 PM schreef PLAE@ het volgende:Beste Djeez
waarom denk jij dat ik zo'n hekel heb aan al die gemeentewerkers die telkens die bosjes komen snoeien !!
LOL
over de dochter van tandart v/d Zande
en schoolmeisjes. En dat vind ik wel ontopic
quote:
op 04-24-2000 om 01:32 AM schreef Lois en Karin het volgende:
Ehmmm heren.......misschien kunnen we ONtopic weer verder gaan ????![]()
![]()
Lois
Ok sorry! Iemand nog bang voor de tandarts ?
En Djeez, al geweest??
Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die banger zijn voor de tandarts dan ik.
Ik heb een levensgroot trauma overgehouden aan de schooltandarts denk ik.
Maar iedere keer als ik weer klaar ben bij de tandarts vraag ik mezelf af wįįrom ik zo bang ben voor die beste man. Ik heb zo ongeveer alles al laten doen wat je je op tandheekundig gebied kunt voorstellen.
*gaatjes in kiezen en tanden
*kies getrokken en daardoor 1 kroon
*verstandskiezen uitgesneden
*wortelpuntbehandeling bij kaakchirurg
*diverse wortelkanaalbehandelingen
En ik lieg echt niet wanneer ik zeg dat geen van deze behandelingen echt pijn hebben gedaan. Het is wel even vervelend, maar dat is een splinter in je vinger ook.
Djeez, beste vent, ga nu maar langs bij die tandarts want een kunstgebit lijkt mij ook niet alles!!!
Lois
Ik voel totaal met je mee! Ik was op m'n 21e voor het laatst naar de tandarts geweest.
Ieder jaar hield ik mezelf voor dat ik voor m'n 30e naar de tandarts zou gaan.
Niet dus. Wel heel goed poetsen en flossen uit angst dat er iets mis zou gaan.
Nu ben ik 30 en zo'n twee maand geleden kreeg ik een bult op m'n tandvlees en enorme pijn. Het kwam steeds terug. Oh jezus, wortelkanaalbehandeling dacht ik. Ik liep ermee rond, tot ik niet meer naar mijn werk kon van de pijn. Mijn vader (die net zo bang is) heeft me min of meer gedwongen en is me op komen halen om me persoonlijk naar de tandarts te brengen. Ik dacht ook nog dat het een rotvend was. Mijn zus, die ik hard huilend opbelde, gaf het volgende advies: ga niet direct zitten, zeg dat je heel erg bang bent voor de pijn en het is jou lichaam, wat je niet wilt dat hoeft niet.
Met tranen in de ogen zei ik dat ik zo bang was en de tandarts zei tot m'n verbazing dat hij het dapper vond en een goed begin.
Eerst ging hij alleen kijken. Het bleek een fikse tandvleesontsteking met abces en ik had ergens anders 1 gaatje.
De volgende week terugkomen. Dit keer heb ik (als 30 jarige!) mijn moeder meegenomen.
Ik kreeg een prik waarvan ik werkelijk niets heb gevoeld. Van de behandeling heb ik geen pijn gehad. Het schoonmaken van de pockets was niet prettig maar niet heel pijnlijk.
Achteraf zei ik dat het heel erg meeviel.
Aangezien ik nu dus wel zit met een blijvend tandvleesprobleem moet ik ieder half jaar voor controle. Ik weet nu al dat ik ook dan weer verstijfd ben van angst en vast weer vantevoren huil, alhoewel ik weet dat je geen pijn hoeft te hebben. Wanneer je dat wilt wordt alles verdoofd!
Ik weet dus na bijna tien jaar niet gaan hoe groot de angst kan zijn en ik kan je vertellen dat het heel erg meevalt. De angst is het ergst:
Mijn oma zegt altijd:
Een mens lijdt het meest
door het lijden dat hij vreest!
Je moet nu een afspraak maken, of ga zoals ik op het spreekuur en vertel staande dat je ontzettend bang bent. Dat helpt echt.
Kom op en vertel hoe het is gegaan.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |