ADD / ADHD - deel 3

quote:

Op zondag 7 mei 2006 19:44 schreef guitarist.nl het volgende:

[..]

ik verscheur wel eens bierviltjes in de kroeg, weet ook niet waarom, moet altijd ergens aan zitten

isoleer cel
maar moet je echt altijd ergens aanzitten ?
ook bijvoorbeeld als je schrijft of een spel speelt ?
of gewoon als je aan het bellen bent bijvoorbeeld ?

quote:

Op zondag 7 mei 2006 13:51 schreef haagse_elfje het volgende:
ik herken heel veel in jullie stuff...
ik heb een hele grote probleem als mensen bij mij te dicht in de buurt komen dan stoot ik ze af, terwijl ik aan de andere kant weer verlatings angst heb...kunnen we het nog volgen?
door mijn impulsieve gedrag doe ik soms rare dingen...

ik volg het helemaal.
soms lijken we beangstigend veel op borderliners, vind je niet?
ik wil enorm graag leren hoe ik hier mee om moet gaan, maar geen idee waar te beginnen.
heeft iemand hier ervaring mee?

quote:

Op zondag 7 mei 2006 19:08 schreef MouseOver het volgende:

[..]

papiertjes verscheuren

Ja of suikerzakjes
En ik pluk meestal aan mn nagels/velletjes aan mn vingers. Als er niks te friemelen valt zit ik meestal te wiebelen met mn benen of op mn stoel heen en weer te schuiven. Lijkt wel alsof 'het' eruit moet. Overtollige energie ofzo
Ik geloof dat ik weer moet gaan sporten, dan kan ik daar tenminste me uitleven en ben ik niet zo'n wiebelkont (hoop ik)

quote:

Op zondag 7 mei 2006 19:51 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

ik volg het helemaal.
soms lijken we beangstigend veel op borderliners, vind je niet?
op autisten soms ook wel denk ik, bepaalde veranderingen kunnen me helemaal van de leg brengen
ik wil enorm graag leren hoe ik hier mee om moet gaan, maar geen idee waar te beginnen.
heeft iemand hier ervaring mee?

Same here. Het duurt een eeuwigheid voordat ik iemand vertrouw en als het eenmaal zo is (en we hebben een relatie) dan durf ik me nog niet helemaal te geven. Probeer ook steeds de grenzen op te zoeken door dingen te doen/zeggen om te kijken hoe ver ik kan gaan. En mocht het niet lekker lopen die relatie, dan zal het heeeeel lang duren alvorens ik er een punt achter zet. Ik zal dan alles blijven doen om het toch nog te redden. Ook al weet ik dat het zinloos is.
Nu dan maar besloten dat ik voorlopig eens even single blijf (mits die witte prins op het knappe paard ineens voor mn neus staat) en niet op zoek ga naar 'relatie-materiaal'. Eerst maar even aan mezelf werken voor ik weer ergens in beland wat eigenlijk niet goed gaat bij voorbaat al.

Dus als iemand het verlossende antwoord heeft om hier mee om te gaan dan is dat meer dan welkom.

Zo nu ga ik snel eens werken, wie weet ben ik dan eens een keertje op tijd.

[ Bericht 4% gewijzigd door Roeji op 08-05-2006 06:46:09 (iets vergeten) ]

het relatie deel, tja, ik had op een gegven moment de hoop opgegeven, en toen kreeg ik een maatje (vrouwelijk) en die nam me zoals ik was... hyper/chaos.. enzo, En toen bleek ze meer voor me te voelen (en ik voor haar ).. maar ik ga nooooooooit meer op zoek, want dan probeer je je rustig te houden, en ga je jezelf helemaal stressen voor diegen waar je eigenlijk jezelf bij moet zijn ...

hoop dat t beetje duidelijk is

Dat relatie deel vind ik eigenlijk het minst spannende op dit moment. Maar de vrienden-relaties vind ik een groter probleem. Ik heb een paar mensen die me echt nemen zoals ik ben, maar mijn beste vriend woont dus 150km verderop en zit in t leger en zie ik dus maar zelden. De rest zijn allemaal stelletjes met wie het wel leuk is om op stap te gaan. Maar ik voel me vaak zo overbodig, het derde wiel aan de wagen zeg maar.
Andere mensen worden nogal snel moe/gek van me en dan krijg je niet echt de kans om te laten zien dat er meer is dan dat drukke/chaotische. dat er ook een heel creatief en eigenlijk toch ook best wel gevoelig iemand onder zit. Dus voorlopig is het een beetje alleen zijn en weinig op stap gaan. Maar dat komt wel weer een keertje

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 17:53 schreef haagse_elfje het volgende:
bij mij hebben ze vorig jaar ADHD vast gesteld, ik heb heel lang Ritalin geslikt 60mg per dag maar ik kreeg daar mega veel hoofdpijn van aangezien ik het steeds vergat om de 4 uur in te nemen. Nu ben ik al een geruime tijd met concerta bezig veel beter spul vind ik, alleen ik slik nu 72mg maar dat is net te weinig ik kreeg voor een proef meer maar dat ging weer niet goed door hartkloppingen en shit.

Ik moet wel zeggen dat mijn leven na de diagnose wel verandert is, ik ben iets rustiger en de drukte in mijn koppie is voor merendeel weg.Belangrijkste mijn agressie is behoorlijk vermindert door dat ik niet meer zo erg impulsief ben.. Het enige klote wat ik heb is door die "rust" komen dus allemaal issues van vroeger naar boven maar ja. Het is een begin, ik heb hele goede begeleiding van het adhd centrum hiero in den haag.

Ik ben nog steeds ik, maar de edges zijn er een btje vanaf. Ik ben ook mijn creativiteit een btje kwijt dat is wel jammer... alleen jammer dat veel mensen negatief kijken tegenover adhd. Veel mensen denken dat het een "jongens"ziekte is terwijl ik een meisje ben.

mja life goes on

je hebt het over het adhd centrum in den haag....is dat PsyQ van Parnassia als ik vragen mag? Ik sta daar op de wachtlijst voor een behandeling en ben nieuwsgierig naar je ervaringen. Je schrijft dat je goede begeleiding hebt gehad, waar bestond deze begeleiding eigenlijk uit?

quote:

Op maandag 8 mei 2006 17:31 schreef Durango het volgende:

[..]

je hebt het over het adhd centrum in den haag....is dat PsyQ van Parnassia als ik vragen mag? Ik sta daar op de wachtlijst voor een behandeling en ben nieuwsgierig naar je ervaringen. Je schrijft dat je goede begeleiding hebt gehad, waar bestond deze begeleiding eigenlijk uit?

jup die is het ze zitten nu in een ander pand in mariahoeve sinds een dik half jaar. Ik kreeg eerst een onderzoek met gesprekken een maand later de uitslag. Toen begon het, ik kreeg een psychiater toegewezen als eerst voor mijn medicate, allemaal uitleg de verschillende soorten ze leggen ook uit de effecten enz enz die psychiater die is er puur voor je medicijnen en de bijwerkingen enzo. Daarnaast voor hoe om te gaan met je adhd, stellen ze in het begin groeps therapie voor die duurt 5 weken, daar ben ik zelf toen niet heen gegaan omdat ik dat niet echt trok op dat moment. Naast je medicijnen krijg je het eerste half jaar best wel intensieve begeleiding door een psychologe of een spv ( sociaal psychiatrisch verpleegkundige) meestal door een spv. Heb je gesprekken over hoe het gaat, hoe je met je adhd omgaat wat voor effecten de medicijnen zulk soort dingen.

De sfeer daar is heel leuk, ze zijn daar heel erg, erg behulpzaam. Ze hebben wel een hele strenge regel, twee keer niet opkomen dagen krijg je een waarschuwing, als je daarna het nog een keer verpest kappen ze met je behandeling. Ik vind het daar heel leuk, heel ontspannen, ze doen echt hun best voor je om zo snel mogelijk jezelf aan te kunnen passen..... je kan het op je eigen tempo doen, het is ook gewoon wat jezelf wil, al met al zijn ze super relax.

Die wachtlijst die is best lang heb ik nu gehoord, ik kon er vorig jaar binnen twee weken terecht...veel succes in iedere geval


over die papiertjes verscheuren, ik zelf moet altijd overal aan zitten. Laatst stond ik naast een meisje op school die was een mailtje aan het schrijven zonder na te denken druk ik dus bij haar op de esc toets mailtje. Ik zit altijd met mijn pen te spelen in de klas, bierviltjes verscheur ik ook altijd.... ik moet altijd iets raars doen, ik denk er ook heel vaak niet bij na van wat doe ik nou....

ik heb soms ook van die buien dat ik ga rond rennen als een idioot of overal op klimmen, mensen moeten soms echt denken dat ik gestoord ben

verschil denk ik wel met een borderliner is dat borderliners heel claimend kunnen zijn, op een negatieve manier, borderliners zijn meestal ook heel negatief ik zelf ben heel positief maar ik denk negatief over mezelf. Het punt waar ik erg op norderliner lijk is dat ik zonder na te denken dingen doe, ik heel veel last heb van verlatings angst en dat ik bang ben om alleen te zijn, dat overheerst mijn leven soms wel heel erg....

quote:

Op maandag 8 mei 2006 06:31 schreef Roeji het volgende:

[..]

Ja of suikerzakjes
En ik pluk meestal aan mn nagels/velletjes aan mn vingers. Als er niks te friemelen valt zit ik meestal te wiebelen met mn benen of op mn stoel heen en weer te schuiven. Lijkt wel alsof 'het' eruit moet. Overtollige energie ofzo
Ik geloof dat ik weer moet gaan sporten, dan kan ik daar tenminste me uitleven en ben ik niet zo'n wiebelkont (hoop ik)

moet je gaan boksen dat helpt enorm

PsyQ is echt top! Ik heb daar ook mijn diagnose enzo gehad. Echt super. Je wordt er enorm serieus genomen er is qua 'behandeling' enorm veel mogelijk. Ja, mijn ervaringen zijn zeer positief. Ik heb zelf uiteindelijk de behandeling wel gestaakt, omdat ik eigenlijk zelf mijn leven wel aardig op de rit begon te krijgen en ik toch echt te eigenwijs ben voor iemand die me vertelt wat ik moet doen Ik had ook geen problemen met acceptatie van de diagnose o.i.d. dus ik vond het na een paar maanden wel mooi geweest (slikte ook geen medicatie).
Maar mocht ik ooit weer de behoefte krijgen, dan ga ik zeker weer daarheen. Ik heb overigens wel de introductiegroep gedaan en dat was wel heel erg leuk, een feest van herkenning vooral om in zo'n groep te zitten met lotgenoten

dat van het klimmen heb ik ook!!! schuurdaken enzo, onbedwingbare "zin" om erop te klimmen

quote:

Op maandag 8 mei 2006 06:44 schreef Roeji het volgende:

[..]

Same here. Het duurt een eeuwigheid voordat ik iemand vertrouw en als het eenmaal zo is (en we hebben een relatie) dan durf ik me nog niet helemaal te geven. Probeer ook steeds de grenzen op te zoeken door dingen te doen/zeggen om te kijken hoe ver ik kan gaan. En mocht het niet lekker lopen die relatie, dan zal het heeeeel lang duren alvorens ik er een punt achter zet. Ik zal dan alles blijven doen om het toch nog te redden. Ook al weet ik dat het zinloos is.
Nu dan maar besloten dat ik voorlopig eens even single blijf (mits die witte prins op het knappe paard ineens voor mn neus staat) en niet op zoek ga naar 'relatie-materiaal'. Eerst maar even aan mezelf werken voor ik weer ergens in beland wat eigenlijk niet goed gaat bij voorbaat al.

Pff lijkt wel of ik het zelf getypt heb.. Kan alleen maar zeggen: er is hoop hoor. Just go with the flow, soms willen we ook wel overanalyseren immers.

Trouwens, aangenaam: ik heb "het" ook en volgens mij stikt het van de adhd/add/pddnos/autisme/borderline/hsp enz enz. Iedereen heeft wel iets, het een is alleen sterker vertegenwoordigd dan de ander en het is maar net of je in zo'n situatie zit of het een handicap is of een zegen. (en of er dus een diagnose wordt gesteld, er lopen er plenty zonder) Je moet toch je eigen weg een beetje vinden in het oerwoud van de 'oplossingen' dus ook echt niet klakkeloos geloven wat ze tegen je zeggen. Mijn ervaring is dat ook 'experts' nogal van mening verschillen. Je moet dus wel kritisch en scherp blijven.

Ik gebruik op het moment alleen nog vitaminepillen en visolie Eye-Q. Natuurlijk mis ik wel een aantal voordelen die Ritalin echt geeft, organisatie/doorzettingsvermogen/rust, maar dat heeft ook weer andere nadelen. Ik weeg gewoon steeds af wat op het moment het handigst is.

Gewoon doorzetten en niet wanhopen. Er zijn immers hele volkstammen mee oud geworden.

Overanalyseren?!?!?! U riep mij
Daar jaag ik dus iedereen mee op de kast. Vooral op mn werk. Ik krijg een ingeving, begin eraan en vervolgens verzand ik in allerlei zaken die ik erbij neem. Want.... dat zou misschien ook nog wel eens kunnen gebeuren of beter moeten of of of.... En die dingen ga ik dan tot op de bodem uitzoeken. Meestal verloren tijd omdat het ofwel niet nodig is ofwel niet aangepast kán of mág worden (of er eerst nog eens een besluit over moet worden genomen door het management, die toch totaal geen flauw benul hebben waarover ze een besluit gaan nemen).
Ik heb zelf totaal niet in de gaten dat ik dat doe, achteraf pas. Maar het werkt zo prima voor mij, aan een kant. Mn hersenen worden zo enorm geprikkeld en bezig gehouden. Ik verveel me dan ook niet snel als ik met zoiets bezig ben. Als ik moet wachten op een besluit van iemand en het duurt me te lang (lees langer dan 1 of 2 dagen) dan gaat t me vervelen en bestaat er een grote kans dat ik het project voor me uit schuif of niet meer afmaak.

Daar probeer ik nu dus aan te werken, want het kan gewoon niet. Maar ik heb nu eenmaal een stok achter de deur nodig. En de snelheid moet erin blijven. Mn directe baas weet dat, maar hij is wel de grootste veroorzaker van problemen voor me. Hij leest mijn documentatie meestal niet op tijd door en dan kan ik dus weken wachten. En dat werkt dus niet. Ik wil hem deze week daar toch nog op gaan aanspreken, want anders vrees ik dat van al mijn geweldige plannen geen fluit terecht gaat komen.
Met mijn directe collega heb ik de afspraak dat hij me gewoon de mond snoert als ik hem lastig val met mn eeuwige vragen. Dat begint langzaam te werken, als ik iets wil zeggen dan valt me, zodra ik het eerste woord probeer uit te brengen, in dat ik hem niet om de haverklap moet storen. Dus dan zet ik het op mail. Het heeft wat tijd gekost, maar het begint nu te werken. En ik geloof dat hij er ook een stuk gelukkiger van word. Komt de werksfeer tenminste wel ten goede.

Ik merk wel dat ik sinds ik aan de ritalin ben, een enorme en onstuitbare drang naar kennis heb gekregen. Voorheen was dat ook wel maar ik kon toen de energie niet opbrengen ervoor, om alles te leren en uit te zoeken en dan ook nog te onthouden. Onthouden gaat nog steeds moeilijk, maar ik schrijf nu alles op. Ben net een lopende papierwinkel. Ik verslijt elke 2 a 3 weken wel een kladblok. Maar het werkt voor me.

Zo nu ga ik eens eten.

Ciao

ik ben wel benieuwd hoe mijn toets donderdag gaat, mijn concentratie is wel beter maar niet helemaal oké...ik ben echt bang dat ik weer mijn concentratie verlies en de toets ga verknallen,...

Roeji je weet wat ze zeggen knowledge is power... dus ga ervoor!!!

oja hoor, ik ben allang blij dat ik mn interesse terug heb in mn vak. Tot een paar maanden geleden liep ik er zwaar over te denken om uit de IT te stappen en voor mijn part putjes schepper te worden. Ik had er zo de balen van, motivatie weg, een en al sleur. Nu begin ik weer een beetje op te bloeien, alhoewel ik nog lang niet op het kennisnivo zit van een jaartje of 2,5 geleden. Maar dat komt wel weer.

Ik begrijp hoe je je voelt voor die toets. Ik heb dat nog steeds met een hoop dingen, vooral als ik op de voorgrond moet treden of een presentatie houden ofzo. Doordat ik me zo zenuwachtig maak vantevoren, verknal ik het meestal. Terwijl toen ik een paar weken geleden ineens voor de leeuwen werd gegooid (ik moest invallen in een vergadering met een externe partij en dat terwijl ik totaal niks van het hele pakket wat ie aan kwam bieden afwist) ging het eigenlijk prima. Ik heb die man wel meteen verteld dat ik er niks vanaf wist en namens iemand anders daar zat en wat vragen stelde. Maar tijdens het gesprek heb ik het toch netjes gedaan, niet dichtgeklapt, heb nog zelf wat zinvolle vragen kunnen stellen. Ik stond er achteraf van te kijken. Normaal breekt me al ruim vantevoren de benauwde zweet uit en krijg ik niet meer dan wat gebrabbel uit gebracht of klap totaal dicht. Vond het wel een overwinning op mezelf.

Dus ik denk dat het jou ook wel gaat lukken. Een leraar van mij zei ooit tegen een klasgenootje van me dat ze de avond voor het proefwerk zich ene moest gaan drinken en goed moest ontspannen. Ze had enorme faalangst en verknalde daardoor al haar toetsen (nu blijkt dus dat ik dat ook heb/had maar dat ze het op school nooit hebben opgemerkt, helaas). Ze heeft dat een keer gedaan, nadat de leraar had beloofd om haar sowieso een 7 te geven ook al haalde ze minder. Ze had er uiteindelijk een hoger punt voor. Puur omdat de druk er vanaf was en ze goed had kunnen ontspannen.
Misschien iets om uit te proberen. Ik weet t niet. ik heb dat nooit aangedurfd.

Succes in elk geval.

_{En ik zie nu weer dat t me dus echt niet lukt om maar een paar regels te typen, het worden verdorie hele epistels}

Oh dat overanalyseren is ook zoooo herkenbaar! Ook in relaties trouwens. Ik overanalyseer eerst de boel, trek een, vaak compleet overtrokken en op niks gebaseerde, conclusie en schop de hele boel in de war

Die herkenning blijft toch wel heerlijk in dit topic. Zullen we 'ns meeten? Wordt vast een gezellige chaotische zooi

quote:

Op maandag 8 mei 2006 20:47 schreef Yoni het volgende:
Oh dat overanalyseren is ook zoooo herkenbaar! Ook in relaties trouwens. Ik overanalyseer eerst de boel, trek een, vaak compleet overtrokken en op niks gebaseerde, conclusie en schop de hele boel in de war

Die herkenning blijft toch wel heerlijk in dit topic. Zullen we 'ns meeten? Wordt vast een gezellige chaotische zooi

Ik wed dat de helft in de verkeerde kroeg zit omdat ze zijn gaan twijfelen aan wat afgesproken is.

quote:

Op maandag 8 mei 2006 20:52 schreef MouseOver het volgende:

[..]



Ik wed dat de helft in de verkeerde kroeg zit omdat ze zijn gaan twijfelen aan wat afgesproken is.

Ach als ze dan maar met z'n allen in dezelfde verkeerde kroeg zitten

Wat ik vlugvlug gezien heb woont iedereen in het midden of zuiden van het land. Den Bosch klinkt wel goed dan.

quote:

Op maandag 8 mei 2006 20:47 schreef Yoni het volgende:
Oh dat overanalyseren is ook zoooo herkenbaar! Ook in relaties trouwens. Ik overanalyseer eerst de boel, trek een, vaak compleet overtrokken en op niks gebaseerde, conclusie en schop de hele boel in de war

Die herkenning blijft toch wel heerlijk in dit topic. Zullen we 'ns meeten? Wordt vast een gezellige chaotische zooi

Ja, ik help dus idd ook mn relaties om zeep door mn geanalyseer (ten minste, dat is 1 deel van mijn kracht om alles aan gort te helpen). Ik trek meteen de meest idiote conclusies en drijf door tot er echt ruzie komt en dan heb ik spijt, maar ben weer te trots om dat toe te geven en word dan weer kwaad op mezelf etc etc. Lekker vicueuze cirkel.

Oh een ahdd/add meet Lijkt me lachen. Word volgens mij ook een enorme chaos. Mekaar kwijt zijn, een bestelling doen en halverwege niet meer weten wie wat nu had. Aan 10 gesprekken tegelijk deelnemen en ondertussen nog even bellen met het thuisfront

Lijkt me ronduit geweldig die chaos

quote:

Op maandag 8 mei 2006 20:52 schreef MouseOver het volgende:

[..]



Ik wed dat de helft in de verkeerde kroeg zit omdat ze zijn gaan twijfelen aan wat afgesproken is.

Oh ja, ook zoooo herkenbaar. Tot gekmakerij aan toe. Ik ben al een keer teruggereden naar huis omdat ik twijfelde of ik de deur wel had dichtgedaan. Ik was al ongeveer een 20minuten aan t rijden en aan t twijfelen voordat ik de beslissing nam om terug te gaan.

*noteert; afspreken met mouse om dan op zn minst met zn 2-en in het verkeerde café te zitten *

een grote chaos niemand weet meer waarvoor ze kwamen...
gezellig een adhd/add meet word een grote gezellige bende

geweldig! een meet! ik doe mee!
kan niet anders dan geweldig worden.

quote:

Op maandag 8 mei 2006 21:22 schreef mighty_myte het volgende:
geweldig! een meet! ik doe mee!
kan niet anders dan geweldig worden.

Tja, jij zit mooi vanuit eindhoven

Ik heb zelf een voorkeur voor vrijdagavond.

quote:

Op maandag 8 mei 2006 21:05 schreef MouseOver het volgende:
Wat ik vlugvlug gezien heb woont iedereen in het midden of zuiden van het land. Den Bosch klinkt wel goed dan.

Eindhoven niet makkelijker?
Just my 2 cents