Tru SC Ouwehoer #51

Ik heb pijn aan mijn kont van die bureaustoel. En ik heb er toch aardig wat spek op zitten

Hallo allemaal

Ik zal zo even reactie geven op de vraag uit het andere topic over de verlos.


@Oversight als hij nog in de buurt is.

Mirage Hoe gaat het met jullie? Al nieuwe ontwikkels?

dank je voor het openen nokje had het idd even druk

* BarraCupraCuda heeft spierpijn in borst en biceps

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 11:47 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Jij weet iig dat het van het sporten komt

das waar waar heb jij dan auw?

Gisteren kon ik eind van de ochtend bij de verloskundige langs komen.
Uitwendig en inwendig ondezoek...
Ze kan er zelf niet zo veel meer mee dus ze heeft me toch weer terug gestuurd naar de gyneacoloog. Ik kon gelijk 's middags daar al komen via een spoedconsult.

Eerst naar de éne afdeling voor een ctg.
dat ging niet helemaal zoals het de bedoeling was.
De baby kreeg het iedere keer voor elkaar om de banden/schijfen weg te duwen zodat de hartslag neit geregistreerd werd. En het was de bedoeling dat we 30 minuten activiteit en hartslag zouden registreren.
Waarschijnlijk vond hij de druk van de banden, de temperatuur van de gel of de schijfen... geen succes.
Hij krabbelde en bewoog (echt één bewegende/golvende massa) net zo lang tot het lampje weer rood brandde en de schijf richting mijn borsten was gerold/geschoven.
Vervolgens kreeg hij de hik

Op naar de gyneacoloog me de scan (of wat daarvan gelukt was).
Alles deed nog pijn en was nog actief van het getrek en geduw van de verloskundige, maar wéér moest alles onderzocht worden.

Ze wist ook niet helemaal wat nu het beste was.
Ze zou even overleggen met haar "baas".
Die twijfelde ook, dus moest er nog een derde geraadpleegd worden.
Ondertussen was ik al emotioneel geworden van al het geduw, getrek (de pijn) en de onzekerheid.
Na een kleine 20 minuten op de gang gewacht te hebben kwam deze meneer.
(opperbaas oid )
Een hele vriendelijke man, kwam heel bekwaam over en vol goede bedoelingen.
Hij zei dat ik vertrouwen in mijzelf moest hebben en dat hij me nietmeer terug ging sturen naar de verloskundige.
Een keizersnee zou hij proberen te voorkomen, dat leek hem toch het beste.

Ik moet nu om de 3 dagen ongeveer terug komen voor controle bij hun.
Íedere controle gaan ze bekijken of de situatie op één of andere manier "ideaal" (naar omstandigheden) lijkt. Is dit het geval... b.v. zodra de baarmoedermond wat weker is geworden.
Dan wordt ik gelijk naar de verloskamer gebracht, er zal geprobeerd worden de baby te dwingen te draaien (liefst in hoofd ligging.... desnoods in stuit), de vliezen worden dan metéén doorgeprikt en weeën zullen opgewekt worden.
En dan hopen dat de bevalling meteen goed inzet en de baby zich tijdens de weeën niet meer draait (er zal geprobeerd worden dit tegen te houden). Als hij wèl draait tijdens de weeën zal ik alsnog een (spoed) keizersnee krijgen. Simpelweg omdat een baby die dwars ligt er niet door past en tsja.. als ik weeën heb... ze mijn vliezen gebroken hebben... dan zal hij er toch uit moeten.

Al met al komt het er op neer dat iedere controle die ik vanaf vandaag zal hebben uit kan monden in een opgewekte bevalling.

Als in de tussentijd thuis de weeën komen of mijn vliezen breken --> ziekenhuis... kijken hoe de baby op dat moment ligt... keizersnee bij dwarsligging/ bevalling/stuitbevalling.

Alles is nu eerst even aan het bijkomen van gisteren, alles is nog gevoelig.
Even weer wat rust in mijn onderlijf.. en dan vrijdag voor de eerste poging/controle.

Ook is mij op het hart gedrukt dat ik op ieder gewenst moment kan bellen, ook als ik er echt doorheen zit. Voor nu moet ik maar zo denken "iedere dag dat hij er nog zit en ik het volhou is er één extra".


Nog steeds wat onzekerheid dus, maar ik heb een goed team achter mij staan.
Het einde lijkt in zicht en er is nu in ieder geval een duidelijk traject.
Het geswitch tussen verloskundige en gyneacoloog is nu ook voorbij en dat is ook al een hele geruststelling.


Wat trouwens heel grappig was.
Die man zag als het kindje in stuit zou liggen een stuitbevalling wel goedkomen.
Dit omdat ik al 2 kinderen gebaard heb (bewezen bekken), en omdat ik toch best wel enorm ben met mijn 1,80... zeker voor "hier".

Tsja.. al die buitenlandse vaak kleine vrouwtjes hier in R'dam
En dan de vrouw die mij eerder onderzocht had ( en er nog bij zat)... die was nou ook niet bepaald groot... een behoorlijk klein en tenger vrouwtje en op dat moment was iedereen geloof ik een goed verstaander en konden we er best om lachen.

potverdorie !
Dromenvanger... ik kan ook lange teksten tikken zie ik nu !

ik ben net uit bed maar ben nog moe

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 12:17 schreef sararaats het volgende:
ik ben net uit bed maar ben nog moe

eerder naar bed gaan

Gaat wel goed komen Mirage
Niet al te druk om maken


Ga vanavond maar even niet aan mijn huis klussen. 4 dagen non stop werken met 2-3 uurtjes slaap gaat je best opbreken

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 11:55 schreef Mirage het volgende:
potverdorie !
Dromenvanger... ik kan ook lange teksten tikken zie ik nu !

Af en toe een lange tekst maakt niet uit

Komt helemaal goed met jou kind Dat wordt een echte reus

Ik ben net wakker dus heb niet veel te vermelden nu, eerst maar eens wat koffie drinken

Wat een uitslapers hier

Ik slaap me soms uit omdat ik niet altijd verplichtingen heb door de week, en af en toe lijk ik slaap te moeten inhalen

Morgen om 10:10 bij de tandarts op bezoek. Yippie heb er zin in

Hoe is het met Bastard? Alles okey met het kind ook?

Mirage....
Wel fijn dat je gewoon kunt bellen als je zoiets hebt van... En nu moet ie eruit!

Alles lekker op zich inderdaad.. ademen en door gaan toch?
Met Jasmijn gaat ook alles leuk gelukkig.. tis zooonnn snoepie Ik wist niet dat "houden van" zo sterk kon zijn!

Mooi dat het goed gaat En inderdaad het is alleen maar inademen en uitademen, en geen zorgen maken verder. Het leven gewoon lekker relaxed benaderen.

Fijn dat het met Jasmijn ook goed gaat , van je kind houden zal wel heel bijzonder zijn Ik kan me er op dit moment niets van voorstellen dan ik, dat moet je zelf meemaken in zekere mate.

Hier gaat alles rustig Ook in en uitademen, daar blijft het voorlopig bij.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:55 schreef Dromenvanger het volgende:
Mooi dat het goed gaat En inderdaad het is alleen maar inademen en uitademen, en geen zorgen maken verder. Het leven gewoon lekker relaxed benaderen.

Fijn dat het met Jasmijn ook goed gaat , van je kind houden zal wel heel bijzonder zijn Ik kan me er op dit moment niets van voorstellen dan ik, dat moet je zelf meemaken in zekere mate.

Hier gaat alles rustig Ook in en uitademen, daar blijft het voorlopig bij.

Alles op zn tijd he.. wellicht mag je ook ooit een vader worden.. is wel erg bijzonder hoor.
Of ik ben een dramaqueen misschien, maar vind het machtig mooi

Kheb vanmiddag een telefoongesprek met misschien een nieuwe werkgever, ook een beetje eng zon overstap eventueel.. maar hee, als je wat anders wilt, dan moet je wat risico nemen en vooral dingen doen!

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 14:13 schreef Bastard het volgende:

[..]

Alles op zn tijd he.. wellicht mag je ook ooit een vader worden.. is wel erg bijzonder hoor.
Of ik ben een dramaqueen misschien, maar vind het machtig mooi

volgens mij is het ook heel bijzonder

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 14:13 schreef Bastard het volgende:

[..]

Alles op zn tijd he.. wellicht mag je ook ooit een vader worden.. is wel erg bijzonder hoor.
Of ik ben een dramaqueen misschien, maar vind het machtig mooi

Kheb vanmiddag een telefoongesprek met misschien een nieuwe werkgever, ook een beetje eng zon overstap eventueel.. maar hee, als je wat anders wilt, dan moet je wat risico nemen en vooral dingen doen!

Is niets drama-queen achtigs aan volgens mij, denk dat iedere vader zo is een beetje, alleen iedere vader op zijn eigen manier ook. Maar ondertussen is het een groot trots gebeuren ook, denk ik dus

Succes met het werken bij je nieuwe werkgever En inderdaad, verandering is altijd wennen, dat is bij iedere verandering het geval.

Ik ben me rustig aan het orienteren op werken en studeren maar er komt nog niets concreets uit hier.

In ieder geval doe ik rustiger, ben niet meer zo druk en zo wild Ik ga 2 stappen terug zoals ik al eerder zei. Terug naar de basis hier. En dan kan er lawaai om me heen zijn, het raakt me niet.

Net ff buiten gezeten, alsof het al lente is. Koffie erbij en sigaret. Buitenlucht doet goed

Ik wil terug naar mijn roots, ik ga terug naar de rust in mij. Ik keer terug in mezelf. Maar dat heb ik vaak gezegd al de laatste dagen. Enige verschil is, dat ik niet meer kan nadenken zo goed. Het is gewoon stil in mijn hoofd. Wie weet dat ik straks weer wel naar buiten treedt.

Nu muziek

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 14:30 schreef Dromenvanger het volgende:


Ik wil terug naar mijn roots, ik ga terug naar de rust in mij. Ik keer terug in mezelf. Maar dat heb ik vaak gezegd al de laatste dagen. Enige verschil is, dat ik niet meer kan nadenken zo goed. Het is gewoon stil in mijn hoofd.

Dat kan ik mij niet voorstellen..

Hoe ziet een normale dag er voor jou uit DV?
Vlgs mij ben je heel veel op een rijtje aan het zetten, en als alles dan bijna staat, valt alles weer om, en begin je weer opnieuw ofniet?

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 15:42 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Yep.... het ouderschap is nergens mee te vergelijken. Blijft ook apart.
Ook na 12 jaar kijk ik nog wel eens raar op mijn neus: is die echt van mij? Of nou ja.... van mij..... meerin de zin van: uit mij gekomen en deels mijn genetisch materiaal en toch zo ontzettend een andere persoon.

Heel veel geluk dan vanmiddag. Hoop dat het is wat je ervan hoopt.

Kinderen krijgen is wel zo'n meerwaarde aan je zijn als mens merk ik op.. alsof het echt zo bedoeld is ofzo.. of het gewoon helemaal de bedoeling was. En alsof die kleine er eigenlijk altijd al is geweest.. zon gevoel heb ik er bij. Kan me ook maar moeilijk voorstellen hoe het leven ook alweer was zonder haar.

Ja ben best gespannen, stom eigenlijk.. gewoon ff iemand bellen

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 15:29 schreef Bastard het volgende:

[..]

Dat kan ik mij niet voorstellen..

Hoe ziet een normale dag er voor jou uit DV?
Vlgs mij ben je heel veel op een rijtje aan het zetten, en als alles dan bijna staat, valt alles weer om, en begin je weer opnieuw ofniet?

Ik wil verlicht zijn, ik was vanmiddag niet verlicht. Verlicht zijn hoeft niet wazig te zijn. Maar het heeft inderdaad te maken met alles op een rijtje te zetten inderdaad. Ook het verleden en heden en kijken naar de toekomst.

Als ik bezig ben met op een rijtje te zetten dan kan zelfs wiskunde meespelen. Mijn denken zie ik dus zeker als een netwerk vol structuren, ik wil mezelf dan niet vergelijken met een computer maar ik ben gewoon bezig om alles een plek te geven als het ware. En zo gaat dat heel vaak en lang. Hoewel ik ook doe ontspannen. Ben pas begonnen eigenlijk, sinds kort heb ik meer op een rijtje en ik val steeds minder om. Maar ik blijf dus zoeken naar nieuwe zaken die ik moet toevoegen. Dus ook naast het denken moet dat gebeuren. Hoewel ik op een bepaalde manier wil staan in de "realiteit"

Het contact met vrienden is verwaterd en dat heeft ook een plek nodig in mijn leven, na 18 jaar contact is het gewoon niet meer zoals het is. Dus dan moet ik andere dingen zoeken, want uitgaan doe ik amper nog. Ik wil rust houden en ik heb als hobby denken toch wel.

Ik zei wel terug naar de roots maar ik wil gewoon rustig blijven en toch blijven onderzoeken en analyseren. En dat doe ik dus om helder te blijven en positief te blijven en ga zo door.

Inzicht blijven behouden en nieuwe inzichten verschaffen in het leven. En als het gaat om inzichten verschaffen dan komt er geen einde aan. Dus zelfs als ik vrienden amper nog spreek, hou ik mezelf veel bezig nog.

Ga wel tennissen met mijn pa deze lente zoals ik vaker gezegd heb dus misschien kom ik mensen tegen op die tennis-club. En naar een sportschool wil ik nog vaker gaan dus daar kan ik ook nog mensen tegen komen.

Vrienden, tja, ik weet het niet. Nogmaals is het contact vreemd gegaan door mijn uitval in die groep. Logisch dat het dan minder wordt met het contact. Ik ben dan ook nog eens veranderd, vroeger had ik geen behoefte aan inzichten. Maar ik wil alles overzichtelijk hebben en wil zoveel mogelijk inzichten hebben.

Zoals net, ik hield me bezig met keuze's maken in het leven en over de tempel van het lichaam en de geest als helende kracht. Schrijf ik daarover en denk ik na daarover, dan lijkt het net alsof er deuren geopend worden in mijn hoofd of ziel of geest en omgeving of waar dan ook.

Alsof er nieuwe kansen ontstaan, puur door me bezig te houden met een hoger iets. Wil het niet eens hoger noemen, ik noem het gewoon normaal. Ik vind het normaal dat ik alles wil ervaren en weten.

Maar soms nog conflicten, en dat heeft ook te maken met mijn oude vrienden, hoewel ik geen ruzie met ze heb dus. Maar nogmaals is het vreemd gelopen. Omdat ik gewoon druk was vroeger, en ik wil dus niet meer druk zijn. Ik wil rustig zijn. Hoewel ik af en toe best nog eens richting de grenzen mag gaan. Grenzen verruimen dus, mijn wereld groter maken waar ik in leef. ( dan heb ik het over de denkwereld en belevingswereld waar ik inspiratie uit haal)

Pfffffff Lange reply. Maar ik dacht van, laat ik het maar ff helemaal vertellen wat ik doe. Ik zit dus niet stil, af en toe geef ik op en denk ik klaar te zijn met mijn zoektocht. Maar ik weet dat ik nog lang niet klaar ben. Toch doe ik het rustig aan en ga ik me niet haasten.

En zo heeft iedereen een soort van persoonlijk iets lopen Ik bedoel, ik zie op fok! vaak genoeg mensen die zoeken naar iets, jij misschien ook, en mijn broer misschien ook wel hoewel hij nooit echt erover praat en zo kun je doorgaan.

Allemaal richting Mekka of Rome Een stille strijd die gevoerd wordt Of ga ik nu weer doordraven

Shit zeg, wat een bericht. Als mensen mij vragen waar ik mee bezig ben, dan komt er altijd zo'n lange tekst uit

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 16:20 schreef nokwanda het volgende:
Was het Barra die gister zei dat het hem leuk leek om mij als moeder te hebben?

Ik vraag me af of mijn eigen gebroed dat vandaag ook vindt.
KOmt thuis met een klasgenoot, ongeveer 2 koppen groter dan hij zelf is. Treft mij aan met mijn muziek (die hij natuurlijk niks vind maar die hij wel meezingt) keihard en meezingend en een kwast in mijn hand achter mijn doek.
EW doet alsof het normaal is maar toch enigzins verontschuldigend. Hij maakt zich er met een grapje af. De klasgenoot kijkt me telkens met een halve grijns verwonderd aan

ach heerlijk toch welke muziek had je aanstaan

Ben ook benieuwd wat voor schilderijen eruit komen, als je keihard meezingt op je muziek

Volgens mij zijn dat schilderijen waar de energie van af spetterd als het ware