De kleine lettertjes van zwangerschap en ouderschap...

quote:

Op zondag 12 februari 2006 16:14 schreef poemojn het volgende:
De verpleegkundigen kwamen zelf met de regel dat baby's 's nachts naar de babykamer gingen (zwaar ouderwets) maar dat ze ze 's nachts langsbrachten voor de voedingen... wat ze dus niet deden, een flesje vonden ze makkelijker. Dus ik ben nu wel goed gewaarschuwd.

Precies hetzelfde hebben ze mij ook geflikt. Was in het MST in Enschede.
Dit overkomt mij bij een eventuele tweede ook niet weer. Er was mij gezegd dat ze mijn dochter langs zouden brengen voor een voeding, maar 's ochtends zeiden ze dat ze haar een flesje hadden gedaan "omdat ik net sliep". Ik heb de hele nacht geen oog dichtgedaan dus dat lijkt me sterk.
Bij een tweede zou ik een stuk mondiger zijn, ik heb het bij Femke allemaal maar over me heen laten komen omdat ik dacht dat zij het allemaal wel beter zouden weten.

quote:

Op zondag 12 februari 2006 16:28 schreef poemojn het volgende:
Cupje/bijvoeding is juist beter van niet. Een verzadigde baby heeft minder zin in moedermelk (en dus heb je minder mogelijkheden om te oefenen met aanleggen ed), terwijl colostrum (de eerste melk) juist heel erg belangrijk is. Cupje is wel beter dan een flesje ivm kans op tepel-speenverwarring. En je loopt kans het zelfvertrouwen vd moeder mbt borstvoeding te ondermijnen wanneer je bijvoeding geeft, waardoor de kans op mislukken vd borstvoeding groter is.

jij weet dat dan weer veel duidelijker uit te leggen
Maar ik was dus echt verbaasd dat ze in het ziekenhuis daar zo weinig van weten.

quote:

Op zondag 12 februari 2006 16:53 schreef MaLo het volgende:

[..]

Precies hetzelfde hebben ze mij ook geflikt. Was in het MST in Enschede.
Dit overkomt mij bij een eventuele tweede ook niet weer. Er was mij gezegd dat ze mijn dochter langs zouden brengen voor een voeding, maar 's ochtends zeiden ze dat ze haar een flesje hadden gedaan "omdat ik net sliep". Ik heb de hele nacht geen oog dichtgedaan dus dat lijkt me sterk.
Bij een tweede zou ik een stuk mondiger zijn, ik heb het bij Femke allemaal maar over me heen laten komen omdat ik dacht dat zij het allemaal wel beter zouden weten.

MST enschede is gewoon ronduit een KUT zkh en nee ik ga het niet censureren
heb nog steeds niet de uitslag van de nekplooimeting terwijl me kind alweer 6 weken oud is infusen aanleggen kennen ze niet ( he troel ) een gyneacoloog die oordeelt over hoe kwiek iemand eruit ziet en dus niet de klachten serieus neemt.
EN dan de volgende dag moet je met spoed komen

Maar Poemojn, ik ben meteen gaan kolven (ze was te zwak/klein/moe om zelf te drinken), en het gekolfde colostrum is d.m.v. een cupje aangeboden aan Luuke. Nja, 't is maar iets kleins en de rest ging prima.

Ik ben bevallen in Medisch Centrum Alkmaar, maar mocht de kleine gewoon bij me houden de hele nacht. Moet er ook niet aan denken dat het anders was geweest, veel te bang dat mijn kind verwisseld zou worden ofzo. (Jaaah... teveel ware-woensdagavond-films gezien!)
Wat minder was de begeleiding bij de borstvoeding. Toen ik er zelf over begon op de verloskamer kon het volgens hen nog na 6 uur na de geboorte (wat later door iedereen tegen gesproken werd en ook op zaal is er de hele nacht niemand bij me geweest om me er bij te helpen of me er op te wijzen dat hij drinken moest. Wijt het maar een beetje aan dat het ook voor hen een rare nacht was (nacht van de jaarwisseling) maar toch...

Ik heb bij ons in het ziekenhuis iets moeten tekenen dat Cas geen bv kreeg, anders kreeg hij niks na het nodige gedram van mij mocht hij uit een cupje drinken...

"Ze" hebben mij aangeraden om onder de douche te plassen, ipv dat gedoe met naspoelen met een fles. Maar ik wist het van te voren ook niet.

Evenmin van die stolsels, daar ben ik me ook wild van geschrokken. Zo groot!
Gek, dat was alleen de eerste keer, na de tweede bevalling heb ik eigenlijk alleen maar een grote ongesteldheid gehad.

Maar wat ik de kleinste lettertjes vind van ouderschap, is het feit dat je nóóit meer helemaal uitgerust bent. Af en toe haal ik wel eens wat slaap in, maar dat weegt niet op tegen al die keren dat ik te weinig rust kreeg. Dát vind ik een van de zwaarste dingen.

Die stolsels inderdaad! Gelukkig had de kraamhulp me erop voorbereid, anders had ik denk ik ook gedacht dat ik mijn lever was verloren. Heel eng.

Wat ik van te voren wel had willen weten is hoe lang het duurt voordat de hechtingen waren genezen, dat deed echt nog lang gemeen veel pijn. En hoe verschrikkelijk pijnlijk die stuwing is. Ik was er trouwens helemaal op voorbereid dat bv niet zou lukken omdat ik daar zoveel over had gelezen, maar dat ging dus zonder enige problemen. Alleen die stuwing dus, dat vond ik echt een verschrikking.

En dan de eerste twee weken is je kindje doodzoet. Huilt niet, slaapt en drinkt en is lief en knuffelig. En dan beginnen die krampjes en dan ben je opeens radeloos omdat je niet meer weet wat je moet doen. En niemand die je even heeft vertelt dat ALLE kindjes tussen de 2e en 8e week veel huilen en alleen maar rondgedragen willen worden omdat die arme stakkertjes dan zo'n last hebben van die darmpjes die op gang aan het komen zijn. Ik heb hier ook al heel veel onzekere moeders gelezen in de periode, en ik begrijp niet waarom je daar niet even voor gewaarschuwd wordt. Het is vooral de onzekerheid en het gevoel dat je iets fout doet, dat het zo vervelend maakt in die periode.

Ik ben trouwens in OLVG bevallen en mocht inderdaad Isa bij me houden. Had haar ook niet af willen staan. Ik kon toch niet slapen omdat ik nog helemaal hyper was van de bevalling, dus ik denk dat ik dan gewoon de hele nacht bij de babykamer was gaan staan kijken. Zo'n mooi beeld vond ik toen ik de slaapzaal binnenkwam waar al drie kersverse moeders lagen te slapen, allemaal met hun kindje in het bakje naast hun, allemaal met hun hand in dat bakje om hun kindje aan te raken. en zo heb ik dus ook de rest van de nacht doorgebracht. ademloos kijkend naar dat wondertje.

Ik vond thuis juist 1000x zo ontspannend (ook naderhand). Zo hoef je je geen zorgen te maken over de zondvloed der lichaamssappen, het is immers je eigen sanitair dat je bezoedelt.
Ook kon ik voor geen meter slapen omdat er in de Isala Klinieken (Zwolle, Sophia) dus wél een gewoonte is om de babies bij de mama's te laten. De mijne sliep, de drie anderen hebben werkelijk non-stop geblèrd. Kunnen ze ook niets aan doen natuurlijk, maar toen ik thuiskwam na drie slapeloze nachten (nacht van de bevalling was ook niets natuurlijk) was ik gesloopt.
Oh ja, 's avonds bevallen betekent één beschuitje (schrans schrans hap slik weg) en vervolgens tot 9 uur de volgende ochtend ofzo noppes. Niet eens een glaasje water. Dat vertellen ze je ook niet: neem een ruif met eigen voer mee.
Ook zou het handig geweest zijn als er uitgelegd was hoe dat kutkloteklereklapbed werkte.

Thuis was ik 's ochtends om half zeven mama, sprong onder mijn eigen douche terwijl manlief het huis aan kant maakte en vervolgens naar de super toog om alle verboden etenswaren op te halen. Paar uur later zat ik aan de filet americain en leverworst met een boekje in bed en tussendoor te tutten met Jongste.

Plassen was vrij pijnlijk idd, maar poepen vond ik nog veel enger. Had echt de angst dat ik het zaakje uit mijn buik zou persen ofzo

Oh ja: dat vloeien duurt tot 6 weken. ik dacht echt een paar daagjes ofzo. Vroeg mijn moeder of ik het niet erg vond dat ik 6 weken zou vloeien. Ikke: "Zes WEKEN!?!?!" Loei

quote:

Op zondag 12 februari 2006 16:28 schreef poemojn het volgende:

Geweldig LadyS maar dat ga ik als 't eens zover is wel uitgebreid uitzoeken ook

Amber is wel, zonder onze toestemming, bijgevoed Op dat moment vond ik dat niet zo een probleem, maar achteraf gezien wel een beetje raar. Bij de volgende (wrs ook dit ziekenhuis) ga ik dat dus wel duidelijk maken. Dat ze op zijn minsyt toestemming moeten vragen.

Dus let daar ook eventjes op bij de volgende

Voor de rest trouwens prima verzorgd daar

Noah is ook zonder onze toestemming bijgevoed. Eerst met sonde (dat neemt dus al het hongergevoel weg) en na een paar dagen met een flesje. Volgende keer ga ik wat dat betreft zeker op mijn strepen staan, want ik ben er van overtuigd dat dat er heel erg aan heeft bijgedragen dat de bv hier dus niet is gelukt

Wat voor mij de kleine lettertjes zijn? Dat het veel makkelijker is dan ik vooraf had gedacht!

In mijn voorstelling was het moederschap vooral zwaar, lastig en erg vermoeiend. In werkelijkheid is het zwaar, lastig, vermoeiend maar ook heel erg leuk! En eigenlijk helemaal niet zo moeilijk.

Het leukste vind ik nog om met mijn kinderen onderweg te zijn. We reizen graag en als ik dan met de bus ergens in Frankrijk rondrij en ik kijk in mijn spiegeltje om te kijken hoe het met de mini's gaat en ik zie dan hoe ze hand in hand in slaap zijn gevallen of met stralende ogen naar buiten kijken, dan ben ik zo gelukkig. Dat had ik nooit verwacht!

Wat ook in de kleine lettertjes staat is dat het zoveel invloed heeft op ALLE facetten van het leven. Ik ben nooit GEEN moeder. Niet als ik werk (want één van de kindjes is eigenlijk erg verkouden...), niet als ik bij een vriendin ben (een normaal gesprek is niet meer te voeren omdat kinderen altijd aandacht willen als je zelf andere plannen hebt), niet als ik het gezellig maak met mijn man (dan begint er gegarandeert één te huilen), niet als ze slapen (want dan ben ik kapot van vermoeidheid van het zorgen), etc. etc

Ja! Ik heb er nog een gevonden! (jullie met jullie stolsels )
Je krijgt in je kraampakket een paar mooie pakken mega-kraamverband. Vol ontzag heb ik er naar zitten staren. Voor mij? Echt? Zo erg?
Maar als je een ks krijgt dan wordt na 'de bevalling' de heleboel leeg gezogen. En schoon is je baarmoeder!
Dus buuf en ik (beide ks-jes) liepen de eerste 2 dagen met van die mega-lappen tussen onze dijtjes. We vloeiden wel iets, maar niet veel. Wat waren we blij toen onze mannen dunne lapjes hadden meegenomen.

Oh joh? Hier in het ziekenhuis hadden ze ook gewone all days . Ik kreeg dan wel niks te eten, maar maandverband was dan weer gratis .

Dan zie je maar weer waar ze hun prioriteiten leggen hè: schone bedden.

Dutchie, kun je nagaan de kraamzorg raden me aan om 2 van die lappen per keer te gebruiken. Ik wist niet waar ik ze laten moest

In die witte HEMA tent maat 100 natuurlijk

Ik heb geloof ik wel honderd pakken van die dikke pampers er doorheen gejaagd in de 6 weken na mijn bevalling. Dat hadden ze trouwens ook wel ff van tevoren kunnen zeggen.

En die die charmante witte gaasbroeken er overheen (idd maat tent vouwwagen). Jezus, wat voelde ik me een lekker wijf toen zeg!

jah, die gaasbroekjes ....ik was ze bijna vergeten!

Ik ben dan wel thuis bevallen maar kreeg een week na Tom`s geboorte kraamvrouwenkoort en werd toen alsnog opgenomen in het ziekenhuis. Tom mocht mee en die mocht ook `s nachts bij me blijven, hoewel ze wel deden voorkomen alsof alle moeders hun kind naar de babykamer lieten brengen. Het was wel duidelijk dat ze daar alleen versgeboren babies gewend waren want ze waren er steeds als de kippen bij om me te helpen met bv geven en om hem in bad te doen enzo

gaasbroekjes? ik droeg de slips van mijn vriend daar pasten die matrassen tenminste een beetje in

quote:

Op zondag 12 februari 2006 23:00 schreef Githa het volgende:
Dutchie, kun je nagaan de kraamzorg raden me aan om 2 van die lappen per keer te gebruiken. Ik wist niet waar ik ze laten moest

Haha! Dat deden ze bij mij ook, twee van die lappen, en dan in een netbroekje. Tel daar die lege zak die op je buik hangt bij (vertelt ook geen hond je, dat die buik niet miraculeus terugspringt), en je begint je eerste kraamtranen te storten.

Mevrouw Wijdbeens