quote:
Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik Ajax-voorzitter Michael van Praag in de perskamer van de Amsterdam Arena glunderend hoorde zeggen dat de nieuwe trainer zonder twijfel in de voetsporen zou treden van Louis van Gaal. De nieuwe trainer van Ajax was Jan Wouters. Toen Van Praag het zei, op 12 december 1998, stond Wouters er wat verlegen en bedremmeld bij. Tevergeefs wachtten we op een soortgelijke uitspraak als Van Gaal deed bij zijn aanstelling, toen hij zelfverzekerd verklaarde dat hij eerlijk was, en direct, en consequent. Wouters zei nauwelijks iets dat het noteren waard was.
Roerige tijden
Hij was tot dat moment trainer van het tweede elftal van Ajax. Hoe ambitieus hij werkelijk was, als trainer, was nog niet tot de media doorgedrongen. Evenmin was er iets bekend over zijn talenten. Ik zag geen nieuwe Van Gaal in hem, en misschien gold dat ook wel voor mensen binnen de club, maar ja, het waren roerige tijden en Ajax moest toch wat, na het ontslag van Morten Olsen.
Als ik aan Jan Wouters denk, eind jaren negentig en begin 2000, zie ik een schichtige man voor me. Hij zei nooit zo veel, maar aan zijn lichaamstaal hadden we genoeg. De onzekerheid was bijna voelbaar. Hij schoof voortdurend met spelers, wijzigde de tactiek bijna wekelijks, slaagde er tijdens persconferenties niet in zijn argwaan te verbergen en leek zwaar gebukt te gaan onder de slechte resultaten. Met de beste wil van de wereld viel er in hem geen nieuwe Van Gaal te ontdekken.
Het kwam allemaal te vroeg voor hem, leiding geven aan een club die zulke hoge eisen stelt aan de resultaten en de speelwijze, en in zo'n grote crisis verkeerde. Hij probeerde het wel, door bijvoorbeeld de selectie te renoveren en zes spelers te laten vertrekken, maar al zijn pogingen waren tot mislukken gedoemd.
Kleinere club
Wouters had er verstandig aan gedaan eerst een paar jaar bij een kleinere club aan de slag te gaan, in de relatieve rust van de provincie, en van daaruit de sprong voorwaarts te maken. Zoals Erwin en Ronald Koeman dat hebben gedaan, en vele anderen. Op de bijvelden van de Amsterdam Arena leer je niet wat het is om trainer te zijn van Ajax, ook al denk je vol zelfvertrouwen misschien van wel. Wouters kon de verleiding niet weerstaan, niet geheel onbegrijpelijk natuurlijk, en liet zichzelf martelen, onder omstandigheden waarop hij nooit grip kon krijgen. Op 21 maart 2000 werd hij ontslagen. Het kwam als een verlossing voor hem. Voor iedereen eigenlijk. Ook dat was veelzeggend.
Als ik aan Jan Wouters denk, zie ik Danny Blind. Een exacte kopie is het niet, maar zie hem eens worstelen. De machteloosheid druipt van hem af. Blind vit op de pers, gooit voortdurend zijn elftal om, schuift met spelers alsof hij met een spelletje Stratego bezig is en doet nooit denken aan de sluwe en intelligente strateeg die hij was als voetballer. Hij is ongelukkig. Hij worstelt. Hij roept geen bewondering op, maar medelijden. Was nou maar lekker gaan golfen of zo, denk je als je hem langs de lijn ziet zitten, met een van pijn vertrokken gezicht.
Wankel
De parallelen met zijn voormalige ploeggenoot Wouters springen steeds meer in het oog. Blind is nog niet uitgevochten en bij de supporters heeft hij, vanwege zijn verleden als voetballer van Ajax, nog steeds krediet, maar het evenwicht is uiterst wankel. Met 4-1 verliezen van FC Utrecht, in Amsterdam nog wel, zevende op de ranglijst, Ajax is teruggekeerd naar de eerste maanden van 2000. En Jan Wouters is Danny Blind geworden
bron:NOS
quote:
Niet AC Milan of Juventus maar Fiorentina bood op Ryan Babel. Een bod van 6 miljoen Euro voor de Amsterdammer, maar Ajax ging hier echter niet mee akkoord en wil 12 miljoen Euro.
Vandaag zou Fiorentina, de club van sterspeler Luca Toni maarliefst 10 miljoen Euro overhebben voor de spits van Ajax.
Babel is 4de keuze, achter Klaas-jan Huntelaar, Marcus Rosenberg en Angelos Charisteas.