Boycot moslimlanden kost Denemarken veel geld.

quote:

Boycot moslimlanden kost Arla miljoenen

Het Deense zuivelbedrijf lijdt elke dag een miljoenenverlies als gevolg van een consumentenboycot in Saoedi-Arabië en andere islamitische landen.

Als belangrijkste Deens exporteur is Arla mikpunt van een campagne, die ageert tegen cartoons in de krant Jyllands-Posten. De cartoons beelden de profeet Mohammed af.
De kwestie speelt al maanden en sinds vorige week is sprake van een boycot. Deze verspeidt zich naar andere landen in de regio. Veel supermarkten hebben producten uit de schappen gehaald, andere brandmerken deze als 'Deens'.

Arla heeft grote belangen in het Midden-Oosten. De jaaromzet bedraagt zo'n 270 miljoen euro, waarvan ruwweg de helft in Saoedi-Arabië wordt gerealiseerd.

Ook andere bedrijven ondervinden hinder van de boycot. Sadafco wordt geraakt hoewel het een volledig Saoedische zuivelonderneming is. Het bedrijf ging in 1976 samenwerking met Denemarken aan, maar produceert nu op basis van import van grondstoffen uit Nieuw-Zeeland.


Publicatiedatum: maandag 30 januari 2006
Door: Agrarisch Dagblad

quote:

Deense moslims woest over cartoons profeet Mohammed
Van onze verslaggeefsters Janny Groen, Nanda Troost

AMSTERDAM - ‘We leven in 2005, niet in 905. Het is aan de moslims om te geloven in iets wat zich in de Middeleeuwen bevindt. Ik doe niets anders dan wat ik volgens de Deense wet mag en dat is het vrij hanteren van mijn pen. Daarbij wil ik moslims niet kwetsen.’


Met deze woorden reageert politiek tekenaar Franz Füchsel op de rel die in Denemarken is ontstaan na de publicatie van ‘De gezichten van Mohammed’, twaalf cartoons over de profeet in Jyllands-Posten, de grootste Deense krant. In een enkel geval werd de profeet afgebeeld als terrorist: Mohammed met een aangestoken bom als tulband met daarop de tekst: La ilaha illa Allah (Er is geen god behalve Allah, red.)

De conservatieve krant wilde de cartoons, omdat een kinderboekenschrijver er niet in slaagde een illustrator voor zijn boek te vinden. Kåre Bluitgen zocht voor een biografie over Mohammed een plaatje van de profeet, iets wat volgens de Islam verboden is. Drie illustratoren weigerden. Een vierde wilde alleen anoniem. Volgens Bluitgen komt de weigering voort uit angst voor wat is gebeurd met Theo van Gogh.


De tekeningen leidden tot veel protest. Twee cartoonisten doken onder. De krant nam tijdelijk een beveiliger in dienst. Een 17-jarige jongen van Turkse afkomst werd opgepakt – en weer vrijgelaten – omdat hij verhaal wilde halen.

Imam Raed Hlayhel eiste dat de krant zijn verontschuldigingen aanbood. ‘Moslims zullen deze manier van vernederen nooit accepteren. Het artikel heeft elke moslim ter wereld beledigd.’ De krant staat nog steeds achter de actie. Hoofdredacteur Johan Mikkelsen: ‘We hebben vrijheid van meningsuiting en wonen in een seculiere staat. De reacties geven alleen maar aan hoe noodzakelijk de tekeningen zijn.’

Elf ambassadeurs uit moslimlanden willen een gesprek met premier Anders Fogh Rasmussen over ‘een lastercampagne in de media tegen de islam en moslims’. Rasmussen peinst daar niet over. ‘Als premier heb ik geen enkele macht om de pers in te perken, en die macht wil ik ook helemaal niet.’

VVD-politicus Ayaan Hirsi Ali constateert dat er overeenkomsten zijn met de situatie in Nederland. ‘De vrijheid van meningsuiting wordt ernstig bedreigd. Een tweede overeenkomst is dat zodra iets beledigends over de islam wordt gezegd of geschreven, boze moslims opstaan en ambassadeurs van moslimlanden officieel protest aantekenen.’ Opvallend vindt zij wel dat de Deense premier veel duidelijker stelling neemt dan Balkenende heeft gedaan.

Lars Refn, een van de tekenaars, is het deels eens met imam Hlayhel. ‘Het enige doel van Jyllands-Posten is het vuur aan te wakkeren zodra ze de kans krijgen. Daarom heb ik voor de schooljongen gekozen. En de tekst: de journalisten van Jyllands-Posten zijn een stelletje reactionaire provocateurs.’

In veel van de tekeningen zijn grapjes verwerkt, zegt Refn. ‘Maar als je uit Egypte komt, geen Deens spreekt en niet weet wie er hier toe doen, dan zie je niet dat Kåre Bluitgen op de hak wordt genomen. Of Pia Kjærsgaard van de Dansk Folkeparti, die een zeer strikt immigratiebeleid voorstaat. Daarmee is het project zijn doel voorbij geschoten.’