kinderen dwingen om dingen te eten die ze echt niet lekker vinden vind ik gewoon een fout idee.
en verder schijnt het juist belangrijk te zijn om dingen/smaken te blijven aanbieden, (niet na een keer niet lekker vinden nooit meer geven dus), want smaak/wat je lust is echt iets dat zich ontwikkelt.
quote:ik heb dus zelf de ervaring gehad dat waneer ik echt heel erg werd gedwongen om iets te eten dan stopte ik er totaal mee als ik gewoon op latere leeftijd vrije keuze kreeg.Op zaterdag 28 januari 2006 22:40 schreef bixister het volgende:
het vervelende is dat gewoon proeven hier al niet af te dwingen is (kind is bijna 2,5).
en verder schijnt het juist belangrijk te zijn om dingen/smaken te blijven aanbieden, (niet na een keer niet lekker vinden nooit meer geven dus), want smaak/wat je lust is echt iets dat zich ontwikkelt.
tja 2 jaar is niet echt de leeftijd waar zwaar straffen nou echt gaat helpen, er zijn allemaal websites die zeggen dat een beloning werkt enzo maar ik vind dan weer dat je kind daar op kan gaan inspelen.
de beste oplossing is in mijn ogen hard optreden en op bepaalde momenten als het echt niet wil lukken meebuigen met wat je kind echt wil en het dan weer later proberen.
Ik ben dus zelf zo'n moeilijke eter, heb mijn ouders echt tot wanhoop gedreven vroeger. Het werd een machtsstrijd en daarbij zijn er alleen maar verliezers. Ik ben best wel hard aangepakt, gedwongen te eten, en ik heb mezelf toen ook beloofd dat 'als ik later groot was' ik niets meer tegen mijn zin hoefde te eten. En dat doe ik dus ook niet. Met Myrthe ben ik dus heel voorzichtig om haar niet te dwingen. Tot nu toe lust ze in ieder geval al meer dan ik
Vanavond heeft ze een halve punt appeltaart op
Ook als hij echt geen trek in zijn eten heeft, gaat een stukje vlees van Mammies bord er altijd in!!! Dusss... gaat dat stukje vlees dan zeer opvallend op het lepeltje met zijn eten en zit er toch weer een hap in!!! Altijd succes!
Zoon: Bleeeeeh, mama maak maar wat anders!
Ik: Nee, lief, ik maak het wel zo dat je de draadjes niet meer proeft.
Zoon: Bleeeh, neeeeeeeee!
Ik: Als je vanavond niet gewoon eet, dan ook geen feestje bij Willem. (Draai me met een glimlach om
)Zoon: Denkt na en komt met dit antwoord:
Nou dan vertel ik Willem morgen op school wel dat ik voor hem "vies" heb gegeten!
maar dapper van 'm! 
ps obli zie fototopic voor weer eens een piet-in-kledinguitdeoblivionzak-foto. quote:Ach gos, het manneke wordt zo lekker groot, en zo vindingrijk!Op woensdag 1 februari 2006 11:59 schreef bixister het volgende:
oh ik dacht dat ie zou gaan zeggen: dan leg ik willem op school morgen wel uit waarom ik niet kon komen.
Een uitdaging voor mams!
Checken gaat!
En ik was juist blij dat ik er niets meer bij hoefde te maken
Jammer, ik wil hem zo graag van de chocolademelk en yogho af hij vraagt er elke keer om ..en ik vind het ook lekker
Vanavond een overwinning!
Ik had een bordje eten opgemaakt als een aapie...
Haren waren van tomaat en brocolli, oren en ogen van komkommer.
Mond een hamburger en een streep tomaten ketchup.
Binnen een kwartier!
Doet ie anders nooit.... Hij heeft lekker ijs toe gekregen!
Noah zit nu ook in een 'fase' volgens mij (laat het alsjeblieft een fase zijn!!)...
Hier gaan tegenwoordig zo'n 2 pakken melk doorheen op een dag
ik heb de strijd gewonnen Cas is altijd erg dorstig als hij 's morgens uit bed komt, en begint dan met een volle rietjesbeker (van nuby) met melk en stuifbanaan quote:Tex dat kanOp zondag 12 februari 2006 18:50 schreef texelonia het volgende:
Kan een kind van 14 maanden al expres kotsen?
Noah zit nu ook in een 'fase' volgens mij (laat het alsjeblieft een fase zijn!!)...
Nou hopelijk is het hier toch echt een fase dan...Vanochtend wilde kyllian zijn boterham niet eten
en wat denk je gaat hij gewoon overgeven omdat hij het niet wilt..
was heel blij dat zijn bord er nog stond ..
en het erge is nog dat hij dan gaat gillen en dan gaat spugen .
zo dus ook op de wc ook weer gespuugt..
smiddags ook al niet echt gegeten gelukkig wel een liga koek
sávond men echt een ramp we hebben hem alleen gezet en dan gaat hij met zijn eten spelen..
hij kreeg een half uur om te eten nou niet dus.
en dat terwijl het iets was wat hij graag lust
had hem nog geholpen maar hij hield stijf zijn mond dicht.
toen hebben we hem naar het eten maar naar bed gedaan.
en hij gooit het op ziek zijn ik ben ziek heb buikpijn .
en daar trap ik dus niet in
de vorige keer smorgens had hij 1 boterham en moest naar school hij is dus niet geweest hij heeft 2 en een half uur gedaan over 1 boterham.
vandaar dat we hem nu dus een half uur geven
ik weet het ff niet niet meer als we hem de kans geven eet hij niks maar dan ook echt niks
Het kan natuurlijk ook dat hij in een verhevigde, late peuterpuberteit terecht is gekomen
In ieder geval klinkt het nu alsof het een behoorlijke machtstrijd is aan het worden, dus daar zou ik een beetje voorzichtig mee zijn als ik jou was. Ik heb zelf geen moeilijke eters, maar soms willen ze inderdaad ineens geen boterham bij het ontbijt en meestal geef ik ze dan wat fruit en zeg ik eerlijk tegen het kdv of school dat ze niet goed hebben ontbeten. Om die reden zou ik ze in ieder geval niet thuis houden, hoe belangrijk een goed ontbijt ook is.
maar snoepen daar in tegen kan hij wel
dus heb het snoepen gelaten eerst maar eens normaal eten
als hij dat kan dan mag hij weer een snoepje , koekje
want als hij kan snoepen kan hij ook eten..
en ook al geef ik hem iets anders om te eten hij vertik het gewoon en gaat kokhalzen.
om het maar niet te hoeven eten
verzind er een hoop om heen
want hij zit weer in de fase uitproberen hoe ver kan ik gaan
en als hij hetzelfde heeft als zijn vader toen die klein was kan hij spugen wanneer hij maar wil
soms denk ik wel eens voelt hij zich echt niet lekker of speelt hij een spelletje met me
echt moeilijk hoor
Sommige dingen mag je niet lusten, 2 of 3 dingen. Maar als het een machtsstrijd is, mag je van mij een kind hongerig naar bed sturen.
Nu heeft ie dat ie te grote stukjes niet wil eten. Die spuugt ie weer uit, of hij spuugt de hele hap eten dan weer uit. En wij blijven proberen want hij moet er toch aan wennen... En dan gaat ie dus kotsen
Het blijft een machtsstrijd en af en toe heeft mama er genoeg van en dan verdwijnt ie dus ook acuut naar boven ( 
babyfeet) Spugen doet ie gelukkig niet.Noah had paar avonden geleden met moeite 5 hapjes gegeten. Wel nog yoghurt erna. De volgende ochtend werd ie om 6 uur wakker (normaal tegen 8 uur).... De avond erna had ie redelijk gegeten maar uiteindelijk gespuugd. Toen hebben we hem voor het slapen toch maar weer een flesje gegeven, terwijl ie dat eigenlijk niet meer krijgt. Toen heeft ie wel gewoon normaal geslapen. Maar ja dat kun je ook niet elke keer doen, want dan denkt ie ook, 'als ik niet eet of het uitkots, dan krijg ik lekker een flesje'
Ik haal dan die hele goedkope dingen in die zwarte dozen en die beleggen we dan met van alles en nog wat. appeltjes, ananas, paprika, tonijn, waar ze zin in hebben gaat er op
Mijn minimannetje wordt in september 3... Nu heeft ie tot voor kort altijd op het kdv een "potje" gekregen en at dan thuis wel een paar hapjes mee....
Nu krijgt ie op t kdv geen potje meer en eet dus thuis gewoon mee....
Nou ja, gewoon...
in eerste instanitie niets aan de hand... het 1 ging er wat makkelijker in als het andere, maar over het algemeen was ik er goed tevreden over.
maar de laatste tijd....
Niks gaat er dat mondje meer in 's avonds!
Geen groente, geen aardappel, geen rijst, geen vlees....
Alleen... Potjes!!! Die lepelt ie zo leeg!
is dit nou gewoon een manier om te zeggen dat ik niet kan koken??? ( en hebben de oudste 2 zich daar maar bij neergelegd...)
Ik mag hier niet klagen. Bo eet vrijwel alles en alles wat ze nog nooit heeft gehad wil ze tegenwoordig steevast proeven. Boterhammen tussen de middag schieten er momenteel na haar ziekzijn wel een beetje bij in, maar van een 'helemaal-niet-eten-meisje' hebben we nu een heerlijk mee-eetmeisje gekregen.
We hebben 1 avond een dikke oorlog gehad aan tafel, serieus gesproken met zijn drietjes en afgesproken dat eten een halfuur duurt en dan is het klaar. Ik dreig niet met 'geen toetje als je slecht eet', maar kennelijk begrijpt Bo dat er na een halfuur slecht eten geen compensatie in de vorm van boterhammen oid. volgt. Het eten is nu ook weer gezellig, want we weten allemaal dat we niet langer dan een half uur tegen lange tanden aan hoeven kijken. Lekker vertellen over de dag, wat er is gebeurd en vooral vrolijk en niet teveel nadruk leggen op 'nog één hapje'. Het werkt voor ons, maar iedereen heeft natuurlijk een eigen kindje met een ander karakter...
het is er eenbeetje "ingeslopen"...
Eerst was het... Ach... hij zal niet zo'n honger hebben..
Of hij lust eens iets niet...
Maar t begon me op te vallen dat ie ook dat liet staan waar hij anders altjd bijna zn vingers bij opat!
brood en "lekkers" eet ie als een bouwvakker!
's morgens zelfs meer als zn broer en zus! ( logisch als je de avond er voor geen hap op hebt....
Op het kdv stoppen ze met een bepaalde leeftijd met het "avondeten' of de kids moeten tot echt laat daar blijven geloof ik...
Vanavond weer ... geen hap...
Ik het eten geprakt, in een potje.. in de magnetron...
Maar meneer was niet te foppen!
Alleen ECHT potjesvoer wilde ie!
Wel slim dus, die kleine van je... 'k Moest er ook wel even om lachen. Misschien toch maar op een andere manier gefaseerd doorvoeren dan: Potje met 3/4 authentieke inhoud en 1/4 homebrew? En dan langzaam opvoeren? Het is dus kennelijk iets met de smaak, en als ik eens een potje proef, dan vind ik ook wel dat er heel veel gelijke smaak aan de verschillende varianten zitten.
Misschien werkt helpen met eten koken en dan proeven tijdens het koken?
'k Moet eerlijk zeggen dat ik wel erg neig naar 'dan maar niet', en wel gewoon toetje geven. Na een avond of wat geen aandacht aan het slechte eten en geen ander voer ten compensatie zal hij toch wel weer wat gaan eten...
Maar ja, wie ben ik: zoals jij het nu meemaakt heb ik het nog nooit meegemaakt en ik weet dat ik me ook heel veel zorgen zou maken, zeker als het al een langere periode duurt... Nee, dít helpt...
quote:Nou ja... Zorgen...Op zondag 19 februari 2006 00:14 schreef MamBoo het volgende:
Misschien toch maar op een andere manier gefaseerd doorvoeren dan: Potje met 3/4 authentieke inhoud en 1/4 homebrew? En dan langzaam opvoeren? Het is dus kennelijk iets met de smaak, en als ik eens een potje proef, dan vind ik ook wel dat er heel veel gelijke smaak aan de verschillende varianten zitten.
Misschien werkt helpen met eten koken en dan proeven tijdens het koken?
'k Moet eerlijk zeggen dat ik wel erg neig naar 'dan maar niet', en wel gewoon toetje geven. Na een avond of wat geen aandacht aan het slechte eten en geen ander voer ten compensatie zal hij toch wel weer wat gaan eten...
Nee, dít helpt...
t is niet direct een mager skeletje!
ik vind het een beetje vreemd... En vooral lastig...
Die potjes meuren verschrikkelijk vind ik... En als ie daarna een boertje laat ga ik zowat over mn nek!
En... nou ja, die krengen zijn niet direct supergoedkoop!
Eerst hielp t ook wel... Als je een hapje toetje wil... dan eerst een hapje van mama's brouwsel...
Maar hij kent zn moeder veel te goed.....
dat toetje komt er toch wel!
En meehelpen....
t arme kind neemt al bijna t hele huishouden op zn schoudertjes!
Zeult met boodschappentassen, ruimt de afwas op ( nou ja... het onbreekbare gedeelte..)
poetst de tafel, de tv de alles... En dan het liefst met het doekje waar hij net daarvoor zelf zn neus mee heeft gesnoten!
En tja... Daar heb je wel energie voor nodig! En die krijg je niet alleen uit boterhammetjes en lekkers... Volgens de voedingsdeskundige dan!
Mmmm, het blijft moeilijk. Maar, als hij nog steeds goed groeit en niet lijkt af te vallen, weet ik het eigenlijk ook niet meer. Kennelijk heeft hij dan voldoende aan wat hij per dag wel binnenkrijgt en kan dat avondeten hem gewoon niet boeien, omdat hij al vol zit en het potje kennelijk als lekkers beschouwt en de homebrew niet? Misschien met een half potje en een half eigen eten op een bordje en dan ommennom (om en om een hapje eigen eten en dan hapje potje)? Zoals ook eerder geopperd, misschien maar eens proberen met eten leuk maken: een hoofdje maken en aankleden met vlees en zo? Of, helemaal over the top, gewoon eens met zijn vingers en met een verfschort aan laten eten?
Mooi dat je je geen levensgrote zorgen maakt, aan ons meissie zit helemaal geen grammetje teveel en ik maak me dus wel keizorgen als ze eens niet eet (of eigenlijk: als ze niet eet wat mama vindt dat ze gezien de gegeten hoeveelheid voedsel op een dag zou moeten eten)... Maar kan me dus levendig indenken dat het errug vervelend is.
bah... een griepje er overheen of zo... En t word helemaal "engig"....
Ach, t is mijn derde mormel ( en de voorgaande doen het nog steeds...) En idd.. ze hebben zo allemaal wel een fase gehad...
hapje "lekker" hapje "vies" heeft even gewerkt... Maar nu hoeft ie dan ook maar geen lekkers meer....
Gelukkig vindt ie fruit wel erg lekekr, dus daar compenseren we de groente dan maar weer mee!
maar, jouw meisje heet Bo?
leuke naam!
Nou, ik denk dat ze weer wat aan het aanzetten is, ze vreet ons de oren van het hoofd sinds gistermiddag. Gelukkig maar, want die 2 melkwitte x-beentjes begonnen onderhand echt op luciferstokjes te lijken.
Kennelijk ben jij nu dicht bij het diepste van het dal aangekomen. Minder eten dan niets kan niet, dus vanaf hier kun je alleen nog maar vooruit... Helpt dat een beetje??
'k Heb vanavond nog wel even aan je gedacht, toen Bo vreselijk zat te bunkeren.Het enige waar ze op die leeftijd macht over hebben is over wat er wel of niet de mond in gaat.
Maar nu het eigenlijk al een heel stuk beter gaat merk ik dat ik al lang vergeten was hoe dat toen was.
Ik heb echt net zo met mijn handen in het haar gezeten als jullie op dit moment.
Alle tactieken uitgeprobeerd maar niets hielp.
Ik had echt alles geprobeerd zelfs boos worden of lang aan tafel laten zitten, maar ook dingen zoeken die ze dan wel wilden eten. Toetjes....ja toetjes gingen er altijd wel in en ijsjes ook, maarja om daar nou dwang achter te gaan zetten ik was al blij dat ze wat aten.
Tot ik er achter kwam dat ze die multivitamine kauwtableten snoepjes noemden......
Die gaf en geef ik ze zodat ik zeker weet dat ze in ieder geval genoeg binnen krijgen.
Nu krijgen ze die pas al ze hebben opgegeten wat ik heb opgeschept. gna gna
Ja ik weet het het is chantage maar het werkt hier al bijna ruim een jaar perfect.
Ik ben wel met hele kleine beetjes begonnen hoor. Als ze een inimini broccoli roosje op hadden was ik in het begin al blij...was toch weer wat. En langzaam aan krijgen ze steeds meer op hun bord.
Ze zitten nog steeds niet op een hoeveelheid die ik normaal zou vinden voor hun leeftijd maar ze eten en ze krijgen nu echt wel genoeg binnen. Ze proberen alles en ze lusten steeds meer.
verder probeer ik er zo weinig mogelijk aandacht aan te schenken. In ieder geval geen negatieve, maar wel prijzen als het onverwacht toch goed gaat. Zie je nou wel....nu vind je het lekker...bog jij even dat je toch geproefd hebt.
Dames (en heren) heel veel succes en maak je neit te druk het komt allemaal goed
( en ook dat geloofde ik toen ook niet als het tegen mij gezegd werd....verdorie ze hebben gelijk
)edit: ps. en soms vergeet ik ook gewoon dat het eigenlijk al zo goed gaat en zeg ik gerust ....ja die van mij zijn ook zuuuuuulke laaaaastige eters
[ Bericht 2% gewijzigd door syzo op 22-02-2006 09:55:45 ]
keb t ook geprobeerd hoor...
Maar ik kan me ook nog van vroeger herrinneren dat mn neus werd dichtgeknepen en t eten er met een theelepeltje naar binnen werd gewurmt..... Ze krijgen hier gewoon de tijd om dr eten naar binnen te werken... ga geen uren aan tafel zitten met een kind wat toch geen hap doet... Daarna hebben ze gewoon pech gehad!
Ik heb echt het gevoel dat het een machtstrijd is dat eten of niet eten.
Misschien een beetje naïef gedacht van me (heb nog geen ervaring), maar ik vraag het me gewoon af.
En nie peer eet.. ( dat kan zijn geen peertjes alstublieft... Maar ook iets anders wat er maar een beetje op lijkt! )
En volgens de nanny is het absoluut uit den boze om ze een keuze te laten!!!
At ze wel een boontje op de grond, aan tafel was dat zelfde boontje genoeg voor een vreselijk huilpartij en op elkaar geklemde kaken. Toen ze op een gegeven moment geen pannekoek wilde eten (dat is toch lekker? met stroop? zoet!) leek me ineens dat het niet om het eten, maar om de plek ging.Meestal krijgt ze nu voor het eten groente uit de hand (stuk komkommer, boontjes enz.) en aan tafel kijk ik wel wat ze eet. Op dit moment geniet ze het meest van aardappel-broccoli-gehaktbalstampjes.
Het is echt iets om helemaal moedeloos van te worden, succes hoor!
misschien een tip?
.Lishe, dat ga ik dan idd ook maar eens proberen, hoop dat het hier ook werkt
quote:ja en gewoon op een stoel zitten met noah in de kinderstoel en alles uit?.. tv uit/radio uit.. ff helemaal aandacht bij het eten (als je dat al niet doet natuurlijk). En anders gewoon samen met Noah eten en vriendje later? Zo gaat dat hier tenminste.. ik eet standaart met Dylan om 6 uur.. (ritme enzo) en als Rene laat moet werken eet hij als ie thuiskomt en ga ik er gewoon gezellig bijzitten...Op woensdag 22 februari 2006 11:17 schreef texelonia het volgende:
Daan, hier hebben we niet echt een goed eethoekje. Wij eten meestal in de kamer met ord op schoot. In het nieuwe huis hoop ik dat we wel gewoon aan tafel kunnen eten samen, maar dan nog zal het niet altijd gaan, als vriend laat moet werken enzow.
Lishe, dat ga ik dan idd ook maar eens proberen, hoop dat het hier ook werkt
Ik doe ook gewoon wat kruiden op zijn eten, (zij het beperkt) het mag nu en het smaakt hem stukken beter.
quote:Ja Noah zit gewoon in de kinderstoel en ik er naast. Ging altijd prima, tot een tijdje geleden. Dan wilde hij de eerste hap al niet hebben. Dat dan toch naar binnen proppenOp woensdag 22 februari 2006 11:37 schreef DaanBanaantje het volgende:
ja en gewoon op een stoel zitten met noah in de kinderstoel en alles uit?.. tv uit/radio uit.. ff helemaal aandacht bij het eten (als je dat al niet doet natuurlijk). En anders gewoon samen met Noah eten en vriendje later? Zo gaat dat hier tenminste.. ik eet standaart met Dylan om 6 uur.. (ritme enzo) en als Rene laat moet werken eet hij als ie thuiskomt en ga ik er gewoon gezellig bijzitten...
en dan vindt ie het vaak toch heel lekker! En dan eet ie wel gewoon verder. Maar steeds vaker dus ook gewoon niet.... En als je blijft "dwingen" dan kotst ie het dus gewoon uit 
waren we laatst bij mijn ouders, zelfde verhaal... en m'n moeder hem maar zielig vinden, en vragen of ze bij hem kwam zitten, etc!!!! Ik probeer het altijd te negeren (wel opruimen natuurlijk, maar geen aandacht verder) gaat zij hem troosten..) meestal helpt negeren het beste.. troosten maakt het vaak alleen maar erger.. ze zeggen dat ze vanaf een 18 maanden heel moeilijk kunnen gaan doen met eten, maar dan zou Noah wel heel erg vroeg zijn.. dus dat lijkt het me ook niet..
tsja.. moeilijk zeg.. spelletjes doen? vliegtuigje spelen met eten.. beetje gezellig maken? ehhm.. ik weet het verder eigenlijk ook niet...
ik zou ook gewoon proberen anders samen van 1 bord eten.. dat hij ziet dat jij hetzelfde eet als hij.. dat helpt denk ik ook wel (maar das hetzelfde als wat Lishe zegt dus beetje dubbel
)heel veel succes iig.. kan me voorstellen dat het rot is als ie geen avondeten eet. Ben je nu weer terug op de avondfles nu die geen groente eet?
Nee niet de avondfles terug.... Wel een enkele keer, maar ben bang dat hij dan meteen dat asocieert met "ik eet niet, dus krijg ik fles" en dat ie dan juist slecht blijft eten.
quote:ja precies.. dat zou ik ook niet doen.. maar word ie dan niet snachts wakker voor een fles? omdat ie dan waarschijnlijk wel honger heeft...Op woensdag 22 februari 2006 12:13 schreef texelonia het volgende:
Ik vind het vooral lastig dat ie nog zo klein is. Kan hem niks uitleggen en "onderhandelen" en hij kan niet uitleggen waarom ie niet wil eten, etc.
Nee niet de avondfles terug.... Wel een enkele keer, maar ben bang dat hij dan meteen dat asocieert met "ik eet niet, dus krijg ik fles" en dat ie dan juist slecht blijft eten.
misschien dat het ook wel helpt dat je in je nieuwe huis echt een hoekje hebt om met zn drieen of samen te eten.. dat ie dat echt in verband kan zien met eten..
Bedenk me ter plekke of ht niks met die oorontsteking(en) te maken kan hebben... Dat slikken dan pijn doet enzow. Aan de andere kant, koekjes enzow, heeft ie meestal geen moeite mee
Het mag volges de Nanny dan misschien niet mogen, maar hier werkt 'zelf kiezen' als een trein. Er zijn terreinen waarop ik en de papa mogen kiezen en terreinen waarop Bo mag kiezen. Maar: nee is nee en nee wordt geen ja, net zoals 'ikke wil kaas' niet opeens na het smeren van de boterham 'nee, mama, niette kaas, zjemm!' wordt. Eenmaal een keus gemaakt...
Nog even teruggebladerd in de boekjes van Bo (jaja, ik hou alles bij) tot 14 maanden en zij had toen ook een groot eetprobleem trouwens... wat we niet hebben opgelost. Na verloop van tijd ging ze opeens 'proeven', van onze bordjes en wilde ook een groot bord met iets van mama's en iets van papa's bord. Kennelijk is dit dus iets waar alle opvoeddeskundigen qua fase overheen kijken
behalve in de supermarkt.... dan moet ik echt alles in de gaten houden...
Wat voelen ze zich dan opeens al groot heh?!
Hier trouwens vanavond een avondetenfeest ipv -leed: spaghetti! Tot aan het plafond, maar anderhalf (!!) bord leeggegeten, helemaal zelf... Me is trots!
er kunnen met brood eten zelfs al minuten af
maar het avond eten is toch nog echt een half uur voor nodig..
Vandaag heeft hij zelf eten uitgekozen
hij had krieltjes met bbq kruiden , gehakt en schorseneren .maar die vond hij niet zo lekker maar hij heeft toch 3 grote stukken opgegeten .
zijn krieltjes ook en een half balletje en zelfs een hapje sla wat je er bij hem nooit in krijgt
al met al hier gggaat het ook gelukkig voorruit
is het niet op jammer ..
klinkt hard maar het werkt wel want als hij vraagt hoeveel tijd heb ik nog en ik zeg 5 minuten dan gaat het snel ..
en hij wilt het zelf ook eten zonder dat ding wilt hij niet meer
Ik heb namelijk eens op televisie een stel gezien die letterlijk alles met de kookwekker deden, van aankleden tot eten en douchen/badderen.. Dat vond ik zo vreselijk! En hier werkt het tot nu toe ook heel goed zonder fysieke wekker, maar Bo is natuurlijk ook anderhalf jaar jonger dan Kyllian.
maar wij eten er ook rustiger door want om de een of andere reden zit je zelf toch een beetje te stressen en kun je niet op je gemak eten
en nu is het ook veel gezelliger aan tafel
hopelijk wil hij er straks ook nog vanaf maar dat zien we dan wel weer
ben blij dat dit helpt
quote:Meneer en mevrouw opa gingen altijd uit van het principe: "Er is nog nooit eeen kind overleden aan een rijk gevulde tafel.Op zaterdag 28 januari 2006 22:31 schreef bixister het volgende:
er is vast nog wel voldoende materiaal voor een vervolg op het eerste topic over Avondetenleed met eigenwijze kinderen...
quote:"Op vrijdag 24 februari 2006 00:36 schreef SANCTAsimplicissimus het volgende:
[..]
Meneer en mevrouw opa gingen altijd uit van het principe: "Er is nog nooit eeen kind overleden aan een rijk gevulde tafel.
Met andere woorden. Gewoon opruimen die tafel en de kinderen tevreden in hun bed leggen.
Hebben ze hun zin.
het beste werkt 't hier om zelf in ieder geval gewoon van ons eten te genieten en zo weinig mogelijk aandacht aan dat niet-eten te schenken. vooral over andere dingen praten. en hij krijgt er af en toe een flinke schep appelmoes bij. toetje gaat er meestal wel in. Nee schudden, mond dichtknijpen en als je er dan toevallig een hapje in krijgt: zonder mokken kauwen en doorslikken. 'Ik wil geen eten, maar ik vind het wel lekker. Bééh, ik wil eten! Nee, ga weg ik wil het niet.'
Herkenbaar?
Wat deden jullie toen?
..want ik heb geen inspiratie meer....
quote:\Op donderdag 25 oktober 2007 22:55 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Een hoop gedoe met eten.
Nee schudden, mond dichtknijpen en als je er dan toevallig een hapje in krijgt: zonder mokken kauwen en doorslikken. 'Ik wil geen eten, maar ik vind het wel lekker. Bééh, ik wil eten! Nee, ga weg ik wil het niet.'
Herkenbaar?
Wat deden jullie toen?
..want ik heb geen inspiratie meer....
Ik negeer Mikael met eten altijd
Als ie niet wil en ik ga er niet bij zitten dan eet ie toch nog best wel veel. Ga gewoon vast de afwas ofzo doen en laat hem lekker zijn gang gaan. Er gaat ook genoeg nog op de grond maar tja tis en blijft mijn dreumes 
Maar moet zeggen dat Mikael eigenlijk over het algemeen heel goed eet. Zo erg als ik de eerste 4 maand aan het klooien was hoe goed ie het nu doet.
maar hij eet nogsteeds heel heel slecht.hij groeit gelukkig wel weer
ik heb verder niet echt tips en tricks geloof ik.
in de tijd dat max echt niks at zette ik gewoon een bordje met wat stukjes kaas/worst/komkommer/tomaat enzo op de salontafel en dan at ie af en toe tussendoor gewoon een stukkie.
En als ze echt honger heeft dan gaat een uurtje later een boterham er altijd wel in. En als ze zelfs dat niet wil? Dan heeft ze maar pech. Ik weiger echt om me er druk om te maken. De peuterjaren straks zullen vast nog tien keer erger zijn, als ik me om dit beetje koppigheid al zorgen zou gaan maken dan weet ik niet wat ik straks nog zou moeten doen
Scheelt een hoop gestress zo
En heel heeeeel soms zet ik hem voor de tv
Hoewel het ons heus wel eens wat frustratie geeft ('t blijft een eigenwijs dreumesje) gaat het eten eigenlijk prima.
En als het echt moeizaam gaat, wil een boekje wel eens helpen. Dan heeft ze bijna niet door dat we haar intussen een paar hapjes voeren
quote:zo hebben wij het altijd gedaan met Liam en nu weer met Ezra. we hebben nog nooit gedoe gehad. soms zegt Liam wel dat ie niet wil eten omdat ie gewoon dwars wil doen, maarja, mij maakt het niet uit, dan eet ie niet. meestal gaat ie vervolgens gewoon eten.Op donderdag 25 oktober 2007 23:14 schreef owlet het volgende:
Ook hier net zo veel problemen als we er zelf van maken. Wil ze niet eten dan eet ze niet. Ze mag bijna altijd zelf eten een vaak voer ik tussendoor een paar hapjes. Meestal zit er wel iets bij naar haar zin en anders dan eet ze vast de maaltijd er na of de dag er na weer wat.
En als ze echt honger heeft dan gaat een uurtje later een boterham er altijd wel in. En als ze zelfs dat niet wil? Dan heeft ze maar pech. Ik weiger echt om me er druk om te maken. De peuterjaren straks zullen vast nog tien keer erger zijn, als ik me om dit beetje koppigheid al zorgen zou gaan maken dan weet ik niet wat ik straks nog zou moeten doen
Scheelt een hoop gestress zo
ik heb de instelling: als ze honger hebben eten ze wel.
quote:Op donderdag 25 oktober 2007 23:02 schreef MeNicole het volgende:
[..]
\
Ik negeer Mikael met eten altijd
quote:Ik kan me voorstellen dat negeren verleidelijk is bij slechte eters, maar ik ben er niet zo'n fan van. Het geeft toch een negative associatie met eten en volgens mij moet je dat niet willen. Wij eten zo veel mogelijk met het hele gezin, en iedereen blijft zitten tot de laatste klaar is. Er wordt niet gespeeld of gelezen aan tafel, maar iedereen vertelt wat ie die dag gedaan heeft (Nou ja, Ingmar nog niet, die brabbelt gewoon wat). Eten is een sociale activiteit, en dat wil ik er graag met de paplepel in gieten. En ja, dat betekent soms een lange zit aan tafel, want kinderen eten nou eenmaal langzaam. Dat hoort bij opvoeden, opvoeden is niet iets wat je er even bij doet.Op donderdag 25 oktober 2007 23:09 schreef pinquit het volgende:
ja hier hetzelfde als bij MeNicole.. max moet je ook negeren, dat vind ie ook echt fijn. soms gaat ie echt ergens anders, in de keuken ofzo, zelf in zn eentje iets proeven
En als ze niet willen eten, dan eten ze niet. Maar ze blijven wel aan tafel en doen mee aan de sociale activiteit die eten heet. Waarbij proeven wel verplicht is trouwens, en toetjes, snack of snoep er alleen is voor kindjes die hun bordjes leeg eten.
Maar dat toetje krijgen ze hier ook als ze slecht gegeten hebben. Snoep of iets anders lekkers niet, nee.
Ze zijn trouwens helemaal geen toetjes-liefhebbers, dus zo'n groot plezier doen we ze niet eens met toch een toetje na een slechte maaltijd.
quote:Maar Mikael is helemaal geen slechte eter maar die is heel snel afgeleid. Als ik tegen hem ga praten dan "vergeet" ie te eten. Dus dit werkt het beste. Moet wel zeggen dat het ook alleen met brood eten is hoor. 's Avonds eet ie nog altijd lekker mee en zitten ze ook gewoon allebei aan tafel. Behalve bij patatjes. Dan zitten we lekker op de bank met bord op schootOp zondag 28 oktober 2007 08:58 schreef Vliegvrager het volgende:
[..]
[..]
Ik kan me voorstellen dat negeren verleidelijk is bij slechte eters, maar ik ben er niet zo'n fan van. Het geeft toch een negative associatie met eten en volgens mij moet je dat niet willen. Wij eten zo veel mogelijk met het hele gezin, en iedereen blijft zitten tot de laatste klaar is. Er wordt niet gespeeld of gelezen aan tafel, maar iedereen vertelt wat ie die dag gedaan heeft (Nou ja, Ingmar nog niet, die brabbelt gewoon wat). Eten is een sociale activiteit, en dat wil ik er graag met de paplepel in gieten. En ja, dat betekent soms een lange zit aan tafel, want kinderen eten nou eenmaal langzaam. Dat hoort bij opvoeden, opvoeden is niet iets wat je er even bij doet.
En als ze niet willen eten, dan eten ze niet. Maar ze blijven wel aan tafel en doen mee aan de sociale activiteit die eten heet. Waarbij proeven wel verplicht is trouwens, en toetjes, snack of snoep er alleen is voor kindjes die hun bordjes leeg eten.
Oh en toetje krijgt Mikael ook altijd wel. Das een onderdeel van de maaltijd vind ik dus dat hoort er gewoon bij. Maar ik ga niet als ie een keer niets eet later nog een broodje smeren ofzo.
en ook als Liam niet wil eten moet ie blijven zitten tot wij klaar zijn, dat vind ik er dan wel bij horen ja.
en hij moet vragen of ie van tafel mag als we klaar zijn, omdat ik niet wil dat er zomaar van tafel gerend wordt.
maar dat geeft ook geen problemen, dat vraagt ie altijd netjes. en tegenwoordig moet ie ook helpen tafel afruimen. als is het maar een kopje of een bordje. even helpen
Wel zit ze naast een van ons op de bank intussen.
Hier gebeurt het vaak in den beginne van iets nieuws wel spelenderwijs, en van ons mag ze dus wel een popje zodat ze die "eten kan geven " .
Het is voor haar een manier om toch met haar angst om t leren gaan.
Als er straks een broertje of zusje is ( binnen nu en 2 jaar hopenlijk
) dan zijn we met haar al een heel stuk verder en zal ze wel aan tafel moeten. Tenzij de situatie dan nog zo is dat het beter voor haar is als niet.quote:ik kan dat nietOp zondag 28 oktober 2007 08:58 schreef Vliegvrager het volgende:
[..]
[..]
Ik kan me voorstellen dat negeren verleidelijk is bij slechte eters, maar ik ben er niet zo'n fan van. Het geeft toch een negative associatie met eten en volgens mij moet je dat niet willen. Wij eten zo veel mogelijk met het hele gezin, en iedereen blijft zitten tot de laatste klaar is. Er wordt niet gespeeld of gelezen aan tafel, maar iedereen vertelt wat ie die dag gedaan heeft (Nou ja, Ingmar nog niet, die brabbelt gewoon wat). Eten is een sociale activiteit, en dat wil ik er graag met de paplepel in gieten. En ja, dat betekent soms een lange zit aan tafel, want kinderen eten nou eenmaal langzaam. Dat hoort bij opvoeden, opvoeden is niet iets wat je er even bij doet.
En als ze niet willen eten, dan eten ze niet. Maar ze blijven wel aan tafel en doen mee aan de sociale activiteit die eten heet. Waarbij proeven wel verplicht is trouwens, en toetjes, snack of snoep er alleen is voor kindjes die hun bordjes leeg eten.
max zit er wel eens even bij als we eten, maar meestal wordt dat gewoon niks. hij mag van mij gewoon van tafel als hij wil.
En dat negeren is niet iets negatiefs hoor, dat is gewoon hem zn gang laten gaan zonder dat we op hem letten. dat doet hij met poepen (
) en nieuw speelgoed ontdekken ook. Ik vind het wel zo dat eten en aan tafel zitten een sociaal gebeuren is en dat het iets is dat nodig is, maar ik hoop gewoon dat hij op een gegeven moment gewoon merkt hoe gezellig het is aan tafel en hij er graag bij wil.
stomme gedachte misschien.ach, we zien wel hoe het gaat in de toekomst
Natuurlijk gelden de normale omgangsvormen en natuurlijk gaan we langzamerhand invoeren dat het beleefd is om aan tafel op andere mensen te wachten. Maar ik ga van een kind van net een jaar niet eisen dat ze de volledige maaltijd keurig blijft wachten, dat komt vanzelf wel
Grappig detail vind ik dat het zo per land kan verschillen. Mijn Deense neefje en nichtje vinden het heel normaal om halverwege de maaltijd te vragen of ze van tafel mogen. Die vinden het echter weer heel vreemd als iemand niet na de maaltijd de kok (en dan ook de eventueel met het eten geholpen hebbende kinderen) bedankt
Ik kan de kriebels krijgen van kinderen die opgevoed worden met het idee dat ze hun maaltijd op móeten eten. Dat zal hier dus ook echt niet hoeven, overeten alleen maar om je bord leeg te krijgen. Proeven moet wel, eten verspillen door bewust knoeien of door een enorme berg op te scheppen mag niet. Maar eten als je geen honger hebt zal nooit hoeven.
Als de leeftijd er naar is om te beseffen dat je later dan dus honger krijgt dan moet je daar dan dus rekening mee houden en dan zal die late avond-boterham misschien minder snel 'mogen'.
Toetjes zijn een onderdeel van de maaltijd, geen beloning.
Als je iets niet lust dan hoef je het niet te eten, mits je het maar proeft. Maar er zit een grens een extra dingen die ik kook en dus het kan zijn dat je gewoon pech hebt
Zo hadden wij het vroeger thuis en we hadden eigenlijk nooit drama's rond het eten. Alle vijf de kinderen zijn makkelijke eters. We hebben allemaal wel iets wat we niet lusten maar over het algemeen is iedereen blijven proeven en proberen. Ik hoop dat het mijn nu in mijn eigen gezin ook gaat lukken op deze manier
Er word hier best goed gegeten, maar de ene dag beter dan de andere dag. Toetjes heb ik ook niet elke dag, maar als ze er zijn krijgt ze ze wel, ongeacht of ze haar bord op heeft of niet. WIj maken er gewoon geen drama van, en inderdaad als je iets echt niet lust hoef je het ook niet te eten. Dan krijg je wel iets anders, zo heb ik het thuis ook altijd gekregen.
En ik ben best een makkelijke eter, ondanks dat ik vegetariër ben.
Ik wil niet bij ons thuis invoeren dat hij zoveel hapjes moet eten of er achter aanlopen van kom op nog een beetje. Hij eet gedurende de dag echt wel genoeg, korstjes mag hij zelfs laten liggen als hij ze niet hoeft, al betekent dat wel dat hij niet direct een nieuwe boterham krijgt als hij ze laat liggen en wel nog wil eten. Merlijn is wel een langzame starter met eten maar als hij eenmaal eet, eet hij goed. Toetjes krijgt hij ook gewoon als die er zijn, maar dat is ook omdat het voedzaam is en hij zo de zuivel binnenkrijgt op dagen dat hij thuis. Verder weten we dan ook dat hij echt genoeg heeft gehad. Verder eten we altijd aan tafel, wel staat vaak de tv gewoon aan voor de afleiding. Van tafel af gaan is ook geen probleem, maar meestal zit Merlijn nog als laatste te eten en zitten wij nog even uit te buiken met wat drinken aan tafel.
Eli is redelijk moeilijk met avondeten.
we eten zeer regelmatig vegaburgers van AH, en die vindt hij prima. eerst dacht ik "nou prima, hij eet groente via die burger" , maar nu begint hij avondeten in andere vormen dan vegaburger, te weigeren...
zo aten we vorige week andijviestamppot. werd geweigerd.
PR ging toen in een helder moment stukjes andijviestampport paneren en bakken, en toen probeerde hij het wel... hij vond het niet lekker, maar dat terzijde. hij probeerde het iig.
nu is mijn vraag, hoe dit op te lossen?
naast andere dingen aanbieden behalve vegaburger, en beginnen met aardappeltjes en groentes, en na 5 min. of zo vegaburger bijvoegen, dat is het huidige actieplan.
klinkt dit bekend? wat hebben jullie gedaan?
wij laten eli trouwens net zo lang aan tafel zitten tot wij klaar zijn met eten. met of zonder bord voor zijn neus. gaat prima.
maken er verder ook geen strijd van of zo, eet je niet, dan niet. dan mag je mss een brodje yoghurt of wat rozijnen of een droge boterham, maar geen hele maaltijd.
het is geen stressige bedoening, of zo. hij eet voldoende gedurende de rest van de dag, dus dat is het probleem niet.
ik zou gewoon willen dat hij alle voedingssoorten even zou proberen.
quote:Dan had ik vroeger nooit een toetje gehad, mijn ouders schepten namelijk gewoon te veel op dat grote enorme bord, een toetje dat paste sowieso dus er niet meer in dan... en soms ging het echt om 1 schepje maar dat paste er dan ook echt niet meer in! Als ik het wel eens bij familie echt nog op moest eten dan kwam een kwartier later alles eruitOp zondag 28 oktober 2007 08:58 schreef Vliegvrager het volgende:
En als ze niet willen eten, dan eten ze niet. Maar ze blijven wel aan tafel en doen mee aan de sociale activiteit die eten heet. Waarbij proeven wel verplicht is trouwens, en toetjes, snack of snoep er alleen is voor kindjes die hun bordjes leeg eten.
, tja oeps sorry hé. Zo ook hetzelfde met een boterham hartig en dan pas zoet die oer oude regel, die zoete boterham had ik dan nooit gehad.... en allemaal omdat ik een kleine (langzame, veel kauwen vooral) eter was? nou dan was ik er aan geweest
Maareh lang doen over eten is goed hé schijnt dat je dan later minder snel dik word omdat het kauwen je sneller het idee geeft dat je vol zit.
Isa is ook een kleinere/langzame eter, lust alles maar geen grote porties Isa krijgt dus ook 1/2 boterham hartig 1/2 zoet, anders zal ze nooit die zoete boterham bereiken en dat vind ik toch wel sneu eerlijk gezegd om een kleintje van nog geen 1,5 jaar oud zo te straffen.
quote:Dat verschilt, je hebt ze met spinazie, broccoli, stukjes erwten, wortel, gedroogde tomaatjes, van alles en nog wat.Op dinsdag 23 december 2008 16:40 schreef littledrummergirl het volgende:
wat voor groenten zitten er in die burgers? Misschien kun je die gewoon eens naast elkaar bereiden, dat ie leert dat dat hetzelfde is, ook al ziet her er anders uit. Daarna kun je later miss andere groenten introduceren?
gisteravond dus pasta met pesto en zalm (netjes in vierkante stukjes
) geprobeerd en wat ruit na.meneer heeft dus rozijnen gegeten als avondeten... verder noppes.
grmbl.