Omhooggevallen emancipatiedrang

Helemaal mee eens. Het is van het ene uiterste in het andere uiterste. Maar ja wat wil je in een deze maatschappij, waarin iedereen de hoge status wil bereiken.

Carriere
Het ultieme niks naast bekendheid.

Echt weer zo'n kortzichtige mannenopmerking.
Je bent als vrouw echt stom als je niet werkt/blijft werken.
Doe je dat niet, dan zit je zodra je relatie uitgaat met een pensioengat en als er kids zijn kan je het helemaal shaken. Dan zit je voorgoed in de bijstand.

Je gaat je nu toch serieus niet druk maken om je pensioengat?

Het probleem is dat, nu vrouwen voor zichzelf kunnen denken, wij overbodig zijn geworden. Dat betekent dat zij alle macht hebben. ErikT heeft trouwens gelijk. Carriere is een jeukwoord.

Maar eigenlijk doen wij mannen precies hetzelfde..... dus wat zeik je nou TS ?

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 11:59 schreef ErikT het volgende:
Je gaat je nu toch serieus niet druk maken om je pensioengat?

Tuurlijk wel. Als ik nu lekker stop met werken en kindjes baar, en mijn relatie gaat uiteindelijk uit, dan zit ik gegarandeerd op een houtje te bijten als oudere.
Om nog maar te zwijgen over het nivo baan wat ik tot mijn pensioen zal hebben, wat ik te danken zal hebben aan mijn C.V.-gat.
Vrouwen die niet werken/stoppen met werken trekken altijd aan het kortste eind. Je moet gewoon reeel zijn als vrouw en niet denken dat de partner altijd voor hen blijft zorgen.

Als jij het belangrijk vindt dat er kinderen gemaakt en opgevoed worden en het huishouden gedaan wordt, moet je dat gewoon zelf doen en niet zeuren.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:01 schreef cinnamongirl het volgende:

[..]

Tuurlijk wel. Als ik nu lekker stop met werken en kindjes baar, en mijn relatie gaat uiteindelijk uit, dan zit ik gegarandeerd op een houtje te bijten als oudere.
Vrouwen die niet werken/stoppen met werken trekken altijd aan het ortste eind. Je moet gewoon reeel zij als vrouw en niet denken dat de partner altijd voor hen blijft zorgen.

Vrouwen die er nog goed uit zien na hun dertigste slaan echt wel een rijke oudere heer aan de haak

In Nederland werkt het overgrote deel van de vrouwen parttime. Nederland is hierin een uitzondering binnen Europa. In de ons omringende landen werken vrouwen veel meer en in hogere functies. Nederlandse vrouwen nemen het overgrote deel van de zorg voor de kinderen en het huishouden voor hun rekening. Ik snap echt niet over welke tendens de TS het heeft?

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:02 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

Vrouwen die er nog goed uit zien na hun dertigste slaan echt wel een rijke oudere heer aan de haak

Eensch.
En eventueel een rijkere wat jongere heer

en als die tendens al waarneembaar is dan trek je je daar als echte man toch geen ruk van aan.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:01 schreef gum het volgende:
Als jij het belangrijk vindt dat er kinderen gemaakt en opgevoed worden en het huishouden gedaan wordt, moet je dat gewoon zelf doen en niet zeuren.

Precies, dan doet ie dat toch zelf?
Want ik denk naast kids en huishouden enzo ook aan mijn eigen toekomst.

Vanzelfsprekend denken mannen daar niet over na, want zij kunnen alles hebben: carriere, gezin, kids en een financieel veiliggestelde toekomst.

Wat de TS beschrijft zou ook geen levensstijl voor mij zijn, maar zolang ik geen partner heb zal ik volledig in mijn eigen onderhoud moeten voorzien, en ook met partner ben ik niet van plan om in het geheel te gaan stoppen met werk en andere activiteiten waar ik me mee bezig houd.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:04 schreef Candera het volgende:

[..]

Is dat de achterliggende reden? Angst?

@ Sandstorm
Het gaat erom dat er een balans gevonden wordt tussen de 2 geslachten, waarin beiden zich kunnen ontplooien en zich goed bij voelen. Op dit moment heb ik gewoon het gevoel dat voor veel vrouwen alleen het werk geldt en dat het sociale leven op de achtergrond geschoven wordt.

Nee niet angst maar realiteit onder ogen zien.
Als ik kids wil, zou ik het liefst thuisblijven voor ze. Ik ben geen carrieretijger.
MAAR ik wil ook niet afhankelijk zijn van een ander/de staat.
En ik wil een financieel veiliggestelde toekomst.
En die hebben thuisblijfmoeders en vrouwen die onderhouden worden door hun mannen, niet.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 11:39 schreef Candera het volgende:
Dat is opzich nog niet zo erg, ware het niet dat zij daarmee hun andere voorbestemde taken links laten liggen.

Kinderen krijgen kan niet meer omdat ze carrière moeten maken.
Het huishouden doen (of ook maar helpen) kan niet meer omdat ze carrière moeten maken.
En zelfs tijd doorbrengen met de mannelijke partner kan niet meer omdat ze carrière moeten maken.
(Nee, ik ben niet jaloers, maar er is meer in het leven dan alleen maar carrière willen maken!)

Voorbestemde taken? Het enige recht van de vrouw is het aanrecht, zeg maar?
Om jouw punten even één voor één af te werken:
- Kinderen krijgen, ok, dat is iets wat alleen vrouwen kunnen, biologisch gezien. Maar is het slecht als een vrouw kiest om geen kinderen te nemen? Omdat ze geen moedergevoelens heeft, omdat ze geen behoefte heeft haar genen te verspreiden over de al overbevolkte wereld. Dat je iets kunt, hoeft niet te betekenen dat je het dan ook moet doen. Kinderen zijn alleen gebaat bij een moeder - moeder, niet iemand die moeder moét worden.
- Het huishouden is niet alleen een vrouwentaak. Tuurlijk, als je als vrouw thuis zit The Bold te kijken, dan kan je net zo goed gaan stofzuigen. Maar als je als vrouw werkt, en je man/vriend werkt ook, je komt allebei om 17.30 thuis, dan lijkt het me niet meer dan logisch dat je allebei het huishouden doet. Ik ken genoeg stellen die allebei werken, maar waarvan alléén de vrouw na een dag werken ook nog eens in huis aan de slag gaat.
- Geen aandacht aan je partner besteden omdat je carrière moet maken is niet typisch een vrouwending hoor, daar zijn mannen decennialang heel goed in geweest. (wie is toch die man die op zondag altijd het vlees komt snijden?) Ik denk ook dat dit meer aan de persoon ligt als aan een hele sekse.
Eigen keuze is hier het sleutelwoord. Vrouwen mochten eeuwenlang alleen maar een goede dochter, dan een goede vrouw en daarna een goede moeder zijn, buitenshuis werken mocht niet, voor jezelf beslissen mocht niet. Dat 'prachtige symbolische' gebaar van de vader die de bruid weggeeft betekende: je was als meisje eerst je vader's eigendom, en daarna werd je eigendom van je man. Tot in de jaren '50 werden vrouwen incapabel geacht zelf een huis te kopen, dat was 'een mannending'.
Nu vrouwen al deze keuzes wel hebben, vind ik het niet zo gek dat ze die keuzes ook optimaal benutten. En waarom zouden ze ook niet? Mannen hebben die keuzes ook altijd benut, en niemand heeft hen er ooit van beschuldigt doorgeslagen te zijn in hun vrijheid.
Hoe zie jij vrouwen, vraag ik me af? Als iemand bewust kiest voor een doctorandus - titel en geen kinderen, maakt haar dat dan een slechte vrouw?

( ik = vrouw, even voor je statistieken)

Het zit hem er volgens mij in dat veel mannen de leegheid van een carrieregericht leven nu een beetje door beginnen te krijgen, en het de rug toe keren.
Ondertussen zien zij hun vrouwen met volle kracht een carrieregericht leven induiken. Ook zij zullen erachter komen hoe leeg het is, maar dat moeten ze zelf doen.

Geduld dus.

Rustig blijven. Zo rond je 40e zakt je testosteron-niveau vanzelf. En dan ga je vrouwen vanzelf wel zien als gewoon andere mensen met hun eigen wensen in het leven, die net als de meeste mensen hun mogelijkheden ten volle willen benutten en waar je dus mee moet praten in plaats van orders geven.

Begin een eigen bedrijf, zou ik zeggen. Dan kun je mensen in dienst nemen die springen naar jouw luimen. Moet je niet te hoog grijpen, maar iets zoeken waar je laaggeschoold personeel voor nodig hebt.

Wat TS beschrijft is naar mijn idee ook het andere utierste ( en zowieso niet passend binnen een relatie zoals ik die zie.. want daar help je imo elkáár naar het punt wat de ander wil bereiken ).
Ik denk alleen dat TS zijn post baseert op enkele uitschieters en niet het gemiddelde.
Dit is namelijk niet wat ìk om mij heen zie.


Hoe het binnen mijn huishouden zit:
Getrouwd, 3e kindje op komst.
Wij zijn het erover eens dat de eerste paar jaar in ieder geval `ouder thuis is.
Dat kan je bereiken door één buitenshuis te laten werken of allebei parttime (om en om).
Wij kozen ervoor dat mijn man fulltime zou werken.
Hij is namelijk 8 jaar ouder dan dat ik ben en zoals het traject eruit ziet heeft hij binnen afzienbare tijd de kans om díe functie te krijgen die hij ambitieerd.
Er nu tussenuit gaan zou dus onlogisch zijn.

Ondertussen doe ik wat kleinere maar toch relevante dingen die ik leuk vind en waar ik ervaring op kan doen die passend is bij mijn ambitie/opleiding.
Het is nu zelfs zo dat we zelfs besloten hebben dat ik ondertussen nog een opleiding ga volgen.
En hij helpt mij in mijn ontwikkeling door mij de ruimte te geven voor al deze zaken al is hetmaar in de vorm van vooruit plannen wanneer ik bezigheden heb en ervoor zorgen dat hij dan thuis is.

Als ik ouder was geweest of er net kansen voor mijn neus lagen die ik meteen zou moeten grijpen omdat het anders weg is, dan was het andersom geweest.

In mijn beleving meot alles bespreekbaar mogelijk zijn, maar wel zodat allebei de partners hun doelen kunnen bereiken. (en bij ons is een hoge prio daarnaast dat het niet ten koste moet gaan van hoe wij over kinderen opvoeden/verzorgen denken )

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:01 schreef cinnamongirl het volgende:
Je moet gewoon reeel zijn als vrouw en niet denken dat de partner altijd voor hen blijft zorgen.

Of gewoon net als vroeger trouwen, accepteren dat je man de kostwinner is, hem in de watten leggen en leren hoe je met hem om moet gaan om een leuk leven te leiden. Echt hoor, een huwelijk waarbij de taken verdeeld zijn en waarbij de man kostwinnaar is en de vrouw het gezin regelt, dat kan ECHT lukken!

In ieder geval is er in moderne tweeverdienerhuwelijken net zo veel geweld en verkrachting als in het ouderwetse huwelijk.

Eigenlijk worden de wetten ook verkeerd toegepast. De wetten zijn bedoeld om de vrouw minder afhankelijk te maken van haar man, dat ze makkelijk weg kan ALS er iets niet goed is. Maar de moderne vrouw gebruikt de wetten om 'hogerop' te komen.

Wetgeving is niet bedoeld om te GEBRUIKEN. Wetgeving is bedoeld om problemen op te lossen ALS DIE ER ZIJN.

Maar de moderne mens doet aan de rat-racen, en dan moet je alles wat tot je beschikking staat inzetten om het beter te krijgen. Zelfs als dat betekent dat je je normen en waarden opzij schuift en je 'geweten' vervangt door 'wetgeving' ("de wet zegt er niets over, dus mag het", "ja sorry dat ik je leven voor altijd heb verkloot, maar in de wet staat nergens iets over dat ik dat niet mag doen").

DAT is het werkelijke probleem.

Veel mannen hebben dat altijd al zo gedaan. Nu gaan vrouwen het ook doen.

Misschien was het beter als er naast de rechter, die recht spreekt op basis van de wet, ook een sociale rechter zou zijn, die recht spreekt op basis van algemene normen en waarden.

Onrecht is onrecht, zelfs als het door de wet toegestaan wordt.

Dude, je hebt gewoon de verkeerde vrouw gekozen..

Als je graag kinderen wil, ga je toch ook geen vriendin nemen die geen kinderen wil en graag een carriere wil maken? Er zijn zoveel vrouwen, met zoveel verschillende opvatting van het leven e.d. Dus kies dan de goeie bij jou uit...

Zo zie ik het dan hé

En soms irriteer ik me ook aan het gedrag dat de vrouw zich verheven voelt boven de man. Een voorbeeld is dat sommige vrouwen bijvoorbeeld willen dat de kamer uit 75 vrouwen, en 75 mannen bestaat want dat is volgens hun "eerlijk". Maar je moet toch juist de beste 150 in de kamer hebben, of het nu een man, of een vrouw is.. Het gaat gewoon om de prestaties..

Maja, ik zoek later een vriendin en zorg dat we goeie afspraken maken over het huishouden, kinderen etc. En ik ben van mening dat er na school iemand thuis moet zijn voor de kinderen.. Of ik dat nu ben, of mijn vrouw maakt mij helemaal niks uit..

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 13:06 schreef RetepV het volgende:
Of gewoon net als vroeger trouwen, accepteren dat je man de kostwinner is, hem in de watten leggen en leren hoe je met hem om moet gaan om een leuk leven te leiden. Echt hoor, een huwelijk waarbij de taken verdeeld zijn en waarbij de man kostwinnaar is en de vrouw het gezin regelt, dat kan ECHT lukken!

Geboortedatum: 1967-10-08

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 13:06 schreef RetepV het volgende:

[..]

Of gewoon net als vroeger trouwen, accepteren dat je man de kostwinner is, hem in de watten leggen en leren hoe je met hem om moet gaan om een leuk leven te leiden. Echt hoor, een huwelijk waarbij de taken verdeeld zijn en waarbij de man kostwinnaar is en de vrouw het gezin regelt, dat kan ECHT lukken!

Maar als het niet lukt heeft de vrouw levenslang een probleem, en de man niet.

ik stel het heel simpel: als mijn vrouw meer verdient dan ik mag ze werken en ga ik de kinderen opvoeden. klaar geen gezeik verder.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 13:23 schreef Alicey het volgende:

[..]

Maar als het niet lukt heeft de vrouw levenslang een probleem, en de man niet.

Ja, dat klopt. Het is ook heel moeilijk om als vrouw dan weer aan de slag te komen,maar het is wel mogelijk. Je zou ook inderdaad aan thuis werken kunnen denken.

Ik denk alleen dat de hedendaagse vrouw een beetje aan het doorslaan is. Prima als je geen kinderen wilt, maar een excuus gebruiken van ik kan het niet combineren met mijn werk dus doe ik het niet vind ik raar .

Maar dat merk je aan meer dingen in deze samenleving. Aangezien een gemiddeld gezin de kop nog maar net boven water kan houden als beide partners werken dan kan je niks anders. Op dit moment is dit het geval bij het merendeel van de huishoudens.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 13:45 schreef Vipers het volgende:

Ik denk alleen dat de hedendaagse vrouw een beetje aan het doorslaan is. Prima als je geen kinderen wilt, maar een excuus gebruiken van ik kan het niet combineren met mijn werk dus doe ik het niet vind ik raar .

Misschien komt het echter ook wel aan op teveel willen. Bijvoorbeeld een erg duur huis, terwijl het wat minder kan..

quote:

Maar dat merk je aan meer dingen in deze samenleving. Aangezien een gemiddeld gezin de kop nog maar net boven water kan houden als beide partners werken dan kan je niks anders. Op dit moment is dit het geval bij het merendeel van de huishoudens.

Inderdaad.. Maar dat kan ook te maken hebben met bewust te hoge lasten aanvaarden.. Ik kom in mijn eentje nu redelijk rond, terwijl ik niet exorbitant veel verdien. Met zijn tweeen heb je minder vaste kosten, dus zou in dat geval mijn partner en ik samen toch prima rond moeten kunnen komen zonder dat beiden full-time werken?

We moeten gewoon niet teveel kijken naar wat een ander doet. Het gaat om keuze's in het leven.
Je kan wel van alles willen, maar dan ben je nooit tevreden en sla je de plank welleens mis.
Ik bijvoorbeeld heb niet de behoefte aan een leventje met volle agenda's in mijn privéleven. Het gaat mij meer om kwaliteit van leven (althans, dat is mijn nobele streven).

Het is of/of en niet en-en!!

Helemaal eens met de TS.

Tegenwoordig zijn vrouwen zoveel met hun carriere bezig, dat ze het krijgen en opvoeden van kinderen zijn gaan zien als een bijzaak. Pasgeboren kinderen worden van oma naar tante gesleept om toch maar te kunnen blijven werken, Kleine kinderen worden zonder pardon van 8-17 in een kinderopvang gegooit en zodra de kinderen naar de basisschool gaan, dan kan er gerust nog wel een aantal uurtjes bij het contract op. Het enige wat overblijft is een slecht opgevoed kind dat feitelijk zijn moeder kent als iemand die hem/haar uit bed haalt, eten geeft, wegbrengt, ophaalt, eten geeft en weer in bed stopt.

Onderliggende oorzaak zijn de onderlinge sociale interacties en contacten tussen de moderne mensen. Deze zijn gericht op status, baan, geld, grootte van huis & auto's en natuurlijk de vakanties. Tevens drukt de verregaande rationalisering in ons leven flink op het familieleven. De hieraan grenzende kosten om als mens elkaar een waanbeeld van hoge status voor ogen te spiegelen moeten natuurlijk ergens vandaan komen. De emanciperende vrouw kan blijkbaar perfect voldoen aan deze criteria, want een moderne vrouw is hip, kan op eigen benen staan en is in het perfecte geval carriere-gevoelig en dominant.
Het oorzakelijk verband dient dus gezocht te worden in de algemene tendens in de maatschappij. Als dit niet tijdig een halt wordt toegeroepen, dan zullen de bedorven vruchten in de vorm van gestressde werknemers/sters, onhandelbare tieners en een nog meer prestatie-gerichtere maatschappij ons dieper doen zinken dan crisis in de tachtiger jaren. Daarom wil ik samen met de TS en waarschijnlijk ook velen onder u, oproepen om de feitelijke fijnheden en nuances van uw leven los te koppelen van geld, status en allerhande materiele zaken die feitelijk alleen maar verlangen naar nog méér geven.

Ooit zei men tegen mij: Zie het leven als een zandloper. Ooit zal het zand op zijn en hebt u niets meer aan materiele zaken die u hier toch moet achterlaten op aarde, slechts de herinnering naar een mooi leven is het mooiste wat u kunt hebben.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 00:18 schreef Skinnymike het volgende:
Helemaal eens met de TS.

Tegenwoordig zijn vrouwen zoveel met hun carriere bezig, dat ze het krijgen en opvoeden van kinderen zijn gaan zien als een bijzaak. Pasgeboren kinderen worden van oma naar tante gesleept om toch maar te kunnen blijven werken, Kleine kinderen worden zonder pardon van 8-17 in een kinderopvang gegooit en zodra de kinderen naar de basisschool gaan, dan kan er gerust nog wel een aantal uurtjes bij het contract op. Het enige wat overblijft is een slecht opgevoed kind dat feitelijk zijn moeder kent als iemand die hem/haar uit bed haalt, eten geeft, wegbrengt, ophaalt, eten geeft en weer in bed stopt.

Onderliggende oorzaak zijn de onderlinge sociale interacties en contacten tussen de moderne mensen. Deze zijn gericht op status, baan, geld, grootte van huis & auto's en natuurlijk de vakanties. Tevens drukt de verregaande rationalisering in ons leven flink op het familieleven. De hieraan grenzende kosten om als mens elkaar een waanbeeld van hoge status voor ogen te spiegelen moeten natuurlijk ergens vandaan komen. De emanciperende vrouw kan blijkbaar perfect voldoen aan deze criteria, want een moderne vrouw is hip, kan op eigen benen staan en is in het perfecte geval carriere-gevoelig en dominant.
Het oorzakelijk verband dient dus gezocht te worden in de algemene tendens in de maatschappij. Als dit niet tijdig een halt wordt toegeroepen, dan zullen de bedorven vruchten in de vorm van gestressde werknemers/sters, onhandelbare tieners en een nog meer prestatie-gerichtere maatschappij ons dieper doen zinken dan crisis in de tachtiger jaren. Daarom wil ik samen met de TS en waarschijnlijk ook velen onder u, oproepen om de feitelijke fijnheden en nuances van uw leven los te koppelen van geld, status en allerhande materiele zaken die feitelijk alleen maar verlangen naar nog méér geven.

Ooit zei men tegen mij: Zie het leven als een zandloper. Ooit zal het zand op zijn en hebt u niets meer aan materiele zaken die u hier toch moet achterlaten op aarde, slechts de herinnering naar een mooi leven is het mooiste wat u kunt hebben.

Kan alleen maar een man zijn die dat zegt.
Of stop jij met werken zodra er kinderen komen?
Jij vindt het prima dat je zodra de relatie uitgaat, jij met de kids zit, niet meer aan de slag komt en zo een armoedige toekomst tegemoet gaat?

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 00:29 schreef cinnamongirl het volgende:

[..]

Kan alleen maar een man zijn die dat zegt.
Of stop jij met werken zodra er kinderen komen?
Jij vindt het prima dat je zodra de relatie uitgaat, jij met de kids zit, niet meer aan de slag komt en zo een armoedige toekomst tegemoet gaat?

Jij zit wel in een postnatale depressie of niet? Of is je man vreemd gegaan? Waarom blaat jij alleen maar over het verlaten van een man in de relatie? Trouwen betekent in de klassieke tijdgeest toch het onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn? Of past dit ook al niet meer in jouw moderne denkbeelden van een jachtige samenleving, verregaande rationalisering en het dumpen van kinderen in een kinderdagverblijf?

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 00:34 schreef Skinnymike het volgende:

[..]

Jij zit wel in een postnatale depressie of niet? Of is je man vreemd gegaan? Waarom blaat jij alleen maar over het verlaten van een man in de relatie? Trouwen betekent in de klassieke tijdgeest toch het onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn? Of past dit ook al niet meer in jouw moderne denkbeelden van een jachtige samenleving, verregaande rationalisering en het dumpen van kinderen in een kinderdagverblijf?

Ik ben geen carrieretijger,niet getrouwd en heb geen kids. Ik wil best trouwen en ook kinderen, en nee ik wil ze niet dumpen in een kdv 5 dagen per week.
Ik vind het alleen zo belachelijk dat vrouwen die realistisch zijn (1 op de 3 huwelijken loopt stuk; drie keer raden wie aan het kortste eind trekt) en hun (financiele) toekomst veilig willen stellen, meteen als carrierebitches worden bestempeld die daardoor automatisch slechte moeders en partners zijn.

Dus jij refeert de standvastigheid van jouw toekomstige relatie aan nietszeggende algemene cijfers? Nou lekkere vrouw ben jij, bij voorbaat een relatie al wantrouwen voordat je er uberhaupt al aan begint Jij drijft vrouwen door jouw stigmatiserende woorden in een verdomhoekje van zieligheid.

Feitelijk zeg jij dat jouw toekomst belangrijker is dan de opvoeding van je toekomstige kindje. En dat is nou juist waar dit topic over gaat! De moderne vrouwen denken teveel aan zichzelf, worden opgeslokt door feministische tvrogramma's, tijdschriften, reclame's en allerhande media. Hier worden ze gepushed om zichzelf te ontdekken, te leven als een vrijgemaakt iemand zonder zich ook maar iets aan te trekken anderen. Evolutionair gezien behoort een vrouw de kinderen op te voeden, thuis eten te maken en het huis op te ruimen, daar de man zorgt voor voedsel, continuiteit van de familie en zorgt voor een veilige leefomgeving. Ik weet dat deze denkbeelden in de loop der jaren zijn achterhaald en in sommige gevallen als discriminatie kunnen worden opgevat, maar ik blijf er bij dat een vrouw behoort te zorgen voor haar kroost en zich niet dient te gedragen als een carriere-geil monster.

Waarom moet juist de vrouw zich opofferen voor de opvoeding van het kind? Jij kan toch ook je baan opzeggen en fulltime voor je kind zorgen? Och en dat CV-, en pensioengat, en een kortom onzekere toekomst, dat heb je toch zeker wel voor je bloedje(s) over?
Over stigma's gesproken zeg.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:27 schreef cinnamongirl het volgende:
Waarom moet juist de vrouw zich opofferen voor de opvoeding van het kind? Jij kan toch ook je baan opzeggen en fulltime voor je kind zorgen? Och en dat CV-, en pensioengat, en een kortom onzekere toekomst, dat heb je toch zeker wel voor je bloedje(s) over?
Over stigma's gesproken zeg.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:28 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

Tja ik draaide slechts zijn gedachtengang om. Klinkt opeens belachelijk he

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:29 schreef cinnamongirl het volgende:

[..]

Tja ik draaide slechts zijn gedachtengang om. Klinkt opeens belachelijk he

nou. zo subliem wilde ik het niet noemen, maar ik hoop dat je je toch goed voelt met je papyrusoverwinning.

[ Bericht 100% gewijzigd door zoalshetis op 28-01-2006 10:31:37 (dronken) ]

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:27 schreef cinnamongirl het volgende:
Waarom moet juist de vrouw zich opofferen voor de opvoeding van het kind? Jij kan toch ook je baan opzeggen en fulltime voor je kind zorgen? Och en dat CV-, en pensioengat, en een kortom onzekere toekomst, dat heb je toch zeker wel voor je bloedje(s) over?
Over stigma's gesproken zeg.

Met zo'n gedachtegang moet er haast wel een te hoge concentratie testosteron in je bloedbaan zitten. Normaliter zijn dit soort uitspraken alleen voorbehouden aan lesbische vrouwen, daar de één het mannetje en de ander het vrouwtje is. Echter liijkt de evolutie zich nu te focussen op de mannelijke ontwikkeling van vrouwen

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:27 schreef cinnamongirl het volgende:
Waarom moet juist de vrouw zich opofferen voor de opvoeding van het kind? Jij kan toch ook je baan opzeggen en fulltime voor je kind zorgen? Och en dat CV-, en pensioengat, en een kortom onzekere toekomst, dat heb je toch zeker wel voor je bloedje(s) over?
Over stigma's gesproken zeg.

Recalcitrante vrouwen zijn als hippies, en ik haat hippies tuig is het!

Ga kinderen baren ofzo... je mag best werken, maar "keep it real" ofzo, ga niet de evolutie verloochenen door te denken dat je ineens dezelfde taken hebt als de mannen...

Openingspost met meer dan 3 zinnen lang rond dit tijdstip

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:28 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

Toch ben ik benieuwd naar je inhoudelijke reactie.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:43 schreef Skinnymike het volgende:

[..]

Met zo'n gedachtegang moet er haast wel een te hoge concentratie testosteron in je bloedbaan zitten. Normaliter zijn dit soort uitspraken alleen voorbehouden aan lesbische vrouwen, daar de één het mannetje en de ander het vrouwtje is. Echter liijkt de evolutie zich nu te focussen op de mannelijke ontwikkeling van vrouwen

Je gaat helemaal aan de inhoud van mijn post voorbij. In plaats daarvan druipt je angst voor vrouwen die gewoon voor hun eigen ass willen zorgen (niks carrieretijgers, dat zijn mannen die werken toch ook niet allemaal?) , eraf

Ik wed dat jij vast je pikkie niet meer omhoogkrijgt wanneer je vrouw meer verdient dan jij en jij thuiszit met de kids.

[ Bericht 5% gewijzigd door cinnamongirl op 28-01-2006 10:34:00 ]

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 01:43 schreef Skinnymike het volgende:

lesbische vrouwen, daar de één het mannetje en de ander het vrouwtje is.

Wat overigens ook niet waar is.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 10:25 schreef cinnamongirl het volgende:

[..]

Je gaat helemaal aan de inhoud van mijn post voorbij. In plaats daarvan druipt je angst voor vrouwen die gewoon voor hun eigen ass willen zorgen, eraf

Ik wed dat jij vast je pikkie niet meer omhoogkrijgt wanneer je vrouw meer verdient dan jij en jij thuiszit met de kids.

Haha! Angst voor veel geld verdienende vrouwen heb ik absoluut niet, ik heb wel een hekel aan die carriere-verslindende-alles-moet-voor-mij-aan-kant-vrouwen, die nog niet eens weten hoe ze hun eigen huis moeten schoonmaken. En zo te zien ben jij er zelf één van. Ik kan je wel vast vertellen dat het gros van de mannen niet van carriere-mokkels houdt, dus grote kans dat jij over 10 jaar nog stoer loopt te doen met je geweldige baan, terwijl je alleen thuis, huilend bij de kachel zit.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 10:40 schreef Skinnymike het volgende:

[..]

Haha! Angst voor veel geld verdienende vrouwen heb ik absoluut niet, ik heb wel een hekel aan die carriere-verslindende-alles-moet-voor-mij-aan-kant-vrouwen, die nog niet eens weten hoe ze hun eigen huis moeten schoonmaken. En zo te zien ben jij er zelf één van. Ik kan je wel vast vertellen dat het gros van de mannen niet van carriere-mokkels houdt, dus grote kans dat jij over 10 jaar nog stoer loopt te doen met je geweldige baan, terwijl je alleen thuis, huilend bij de kachel zit.

Waar maak jij uit op dat cinnamon zo iemand is? Nuance heb je zeker nooit van gehoord?

Natuurlijk joh, alle vrouwen met een geweldige baan blijven huilend en manloos achter

Ik heb trouwens nergens gezegd dat ik een carrieretijger ben. Ik vertik het alleen om financieel afhankelijk te zijn van man of staat. Dat heeft geen reet met emancipatiedrang te maken, het is persoonlijk.

quote:

Op zaterdag 28 januari 2006 10:42 schreef Alicey het volgende:

[..]

Waar maak jij uit op dat cinnamon zo iemand is? Nuance heb je zeker nooit van gehoord?

Lees bovenstaande posts van haar eens door, surf naar haar profiel, check haar leeftijd, haar baan (visagiste) oftewel modemokkel, en trek hieruit je conclusies.