LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ja, mij ook inderdaad. En daarom zal ik wrs weer aan de pil ga na de zwangerschap, omdat toch te menstrueren..
Mijn vrouw heeft waarschijnlijk ook PCO. We hadden hier van te voren nooit van gehoord. Sinds een maand of 6 is ze gestopt met de pil en menstruatie bleef uit. Natuurlijk bij de arts geweest en dergelijke met 'Kom over een aantal maanden maar terug' als antwoord in eerste instantie afgescheept. Althans zo voelt dat dan. Na een aantal maanden (veel minder dan de arts zei) toch maar weer naar de arts geweest en doorverwezen naar een gyneacoloog.
Deze was eerst wel positief, omdat de eierstokken goed vol zaten. Alleen kregen ze waarschijnlijk geen puls uit de hersenen...
Toen legde ze uit dat het misschien wel PCO zou kunnen zijn.
Medicatie gekregen voor een hormonenboost. 10 dagen slikken en daarna menstueren. De 3e dag bloedprikken en dan wachten... 1,5 maand omdat de behandelend arts op vakantie gaat/is.
Wachten op uitslag of bevestiging van bijvoorbeeld PCO.
De symptomen kwamen tot dat moment nog niet zo overeen, dachten we. Maar toen we er over gingen nadenken:
1. Anovulatie (niet ovuleren) of onregelmatig ovuleren (ja dus)
2. Onregelmatig of niet menstrueren (ja, 10+ jaar terug, nog voor gebruik van pil)
3. Onvruchtbaarheid (hopelijk niet)
4. Overbeharing (ja ook wel een klein beetje)
5. Overgewicht (ja ook een beetje)
6. Acné (vanaf het slikken van de 10-daagse medicatie, ja dus)
7. Insuline resistentie (geen idee)
Hopelijk gaat het goed, maar we zijn er bang voor. We hebben namelijk wel een grote kinderwens.
Daar komt bij dat mijn schoonouders na mijn vrouw nooit meer zwanger geraakt zijn. En van haar zwanger worden heeft ook zeer lang geduurt.
Sorry dat ik alle reacties niet heb gelezen.
Maar is de kans op zwanger raken reeel wanneer PCO vastgesteld wordt?
Na doorspitten van de reacties hiervoor zie ik dat het wel degelijk kan. Dat is misschien wel een beetje geruststellend, we zijn hier namelijk de laatste tijd wel heel erg
over.
[ Bericht 7% gewijzigd door maxmit op 29-08-2011 14:12:38 (zelf lezen ....) ]
Deze was eerst wel positief, omdat de eierstokken goed vol zaten. Alleen kregen ze waarschijnlijk geen puls uit de hersenen...
Toen legde ze uit dat het misschien wel PCO zou kunnen zijn.
Medicatie gekregen voor een hormonenboost. 10 dagen slikken en daarna menstueren. De 3e dag bloedprikken en dan wachten... 1,5 maand omdat de behandelend arts op vakantie gaat/is.
Wachten op uitslag of bevestiging van bijvoorbeeld PCO.De symptomen kwamen tot dat moment nog niet zo overeen, dachten we. Maar toen we er over gingen nadenken:
1. Anovulatie (niet ovuleren) of onregelmatig ovuleren (ja dus)
2. Onregelmatig of niet menstrueren (ja, 10+ jaar terug, nog voor gebruik van pil)
3. Onvruchtbaarheid (hopelijk niet)
4. Overbeharing (ja ook wel een klein beetje)
5. Overgewicht (ja ook een beetje)
6. Acné (vanaf het slikken van de 10-daagse medicatie, ja dus)
7. Insuline resistentie (geen idee)
Hopelijk gaat het goed, maar we zijn er bang voor. We hebben namelijk wel een grote kinderwens.
Daar komt bij dat mijn schoonouders na mijn vrouw nooit meer zwanger geraakt zijn. En van haar zwanger worden heeft ook zeer lang geduurt.
Sorry dat ik alle reacties niet heb gelezen.
Maar is de kans op zwanger raken reeel wanneer PCO vastgesteld wordt?
Na doorspitten van de reacties hiervoor zie ik dat het wel degelijk kan. Dat is misschien wel een beetje geruststellend, we zijn hier namelijk de laatste tijd wel heel erg
over.[ Bericht 7% gewijzigd door maxmit op 29-08-2011 14:12:38 (zelf lezen ....) ]
Ik heb wel een beetje gelijk :)
Als TS (waar is de tijd dat ik dit topic opende?) kan ik misschien al met een succesverhaal van wal steken.
Bij mij werd lang geleden al PCOS vastgesteld (de bloedresultaten en de echo van de eierstokken met een heel duidelijke kralenkrans waren hier al voldoende om de diagnose te bepalen) en in 2010 ben ik, na een aantal vruchtbaarheidsbehandelingen (totale duur: ongeveer anderhalf jaar), bevallen van een zoon.
Heel veel vrouwen met PCOS worden mama en tegenwoordig kunnen fertiliteitsziekenhuizen heel erg veel. De behandelingen zijn ook verschillend, maar ik hoop zo erg dat jullie gespaard blijven van al deze behandelingen.
Ik weet niet of PCOS erfelijk is. Mijn ma werd zwanger als ze het wou (ze wou twee keer in juni bevallen en is daar telkens wonderwel in geslaagd) en ik heb zonder hormonenbehandelingen nooit gemenstrueerd (daarom werd PCOS bij mij vastgesteld nog voor we effectief probeerden om zwanger te worden) (ook heel veel van de andere symptomen komen mij maar al te bekend voor).
Tijdens de behandelingen heb ik het uiteraard ook moeilijk gehad, maar ik heb me altijd opgetrokken aan het feit dat ze wisten wat ik had en dus ook een concreet behandelingsplan voor ogen hadden. Maar nogmaals: hopelijk valt alles op z’n plooi en maken jullie zich nodeloos zorgen (wat ik niet wil onderschatten, want onwetendheid heb ik altijd als erger ervaren).
Roep maar als je vragen hebt
Bij mij werd lang geleden al PCOS vastgesteld (de bloedresultaten en de echo van de eierstokken met een heel duidelijke kralenkrans waren hier al voldoende om de diagnose te bepalen) en in 2010 ben ik, na een aantal vruchtbaarheidsbehandelingen (totale duur: ongeveer anderhalf jaar), bevallen van een zoon.
Heel veel vrouwen met PCOS worden mama en tegenwoordig kunnen fertiliteitsziekenhuizen heel erg veel. De behandelingen zijn ook verschillend, maar ik hoop zo erg dat jullie gespaard blijven van al deze behandelingen.
Ik weet niet of PCOS erfelijk is. Mijn ma werd zwanger als ze het wou (ze wou twee keer in juni bevallen en is daar telkens wonderwel in geslaagd) en ik heb zonder hormonenbehandelingen nooit gemenstrueerd (daarom werd PCOS bij mij vastgesteld nog voor we effectief probeerden om zwanger te worden) (ook heel veel van de andere symptomen komen mij maar al te bekend voor).
Tijdens de behandelingen heb ik het uiteraard ook moeilijk gehad, maar ik heb me altijd opgetrokken aan het feit dat ze wisten wat ik had en dus ook een concreet behandelingsplan voor ogen hadden. Maar nogmaals: hopelijk valt alles op z’n plooi en maken jullie zich nodeloos zorgen (wat ik niet wil onderschatten, want onwetendheid heb ik altijd als erger ervaren).
Roep maar als je vragen hebt
Dankjewel. Als ik vragen heb zal ik ze zeker stellen.quote:
M'n vrouw heeft trouwens behoorlijk last van de hormonen. Ze wordt er gek van zegt ze zelf. Wanneer er ook maar iets van emotie op bijvoorbeeld tv is begint ze al bijna te huilen. En ze heeft ook behoorlijk last van stemmingswisselingen. Ik weet niet of dit normaal is.
We zijn, gister, een week verder na de eerste menstruatiedag en ze heeft nog steeds 'troep'. Dat dit een week duurt was met de pil ook al. Maar die stemmingswisselingen zijn erger dan dat ik ze eerder heb meegemaakt.
Is dat ook herkenbaar?
Ik heb wel een beetje gelijk :)
De ene persoon reageert sterker op hormonen dan de andere en het hangt ook nog eens af van hormoon tot hormoon. Achteraf gezien was er één middel waarbij ik als het ware veranderde in een monster (ik herkende mezelf helemaal niet meer: collega's keken naar mij en ik begon als het ware te wenen, een domme serie op tv deed me in tranen uitbarsten en o wee diegene die mij kwaad kreeg 
), van één van de andere hormonen had ik totaal geen last en bleef ik mijn vrolijke zelve. Dus ja, erg herkenbaar 
(ik heb ook hormonen geslikt waardoor het leek alsof ik in menopauze ging want ik kon, net als mijn ma, 's nachts al stomend voor het vensterraam staan om wat af te koelen of in een vergadering opeens bloedrood worden en vapeurs krijgen). Maar ook hoopvol 
want er waren ook hormonen waar ik niets van merkte 
), van één van de andere hormonen had ik totaal geen last en bleef ik mijn vrolijke zelve. Dus ja, erg herkenbaar (ik heb ook hormonen geslikt waardoor het leek alsof ik in menopauze ging want ik kon, net als mijn ma, 's nachts al stomend voor het vensterraam staan om wat af te koelen of in een vergadering opeens bloedrood worden en vapeurs krijgen). Maar ook hoopvol want er waren ook hormonen waar ik niets van merkte
Ok. Misschien niet zo belangrijk, maar hoeveel verschillende soorten heb je gebruikt? En waarom?
Door die bijwerkingen? Had je het er met de arts over en kreeg je dan andere. Of allemaal verschillenden achter elkaar. Net zo lang tot het raak was?
Stomme vragen misschien, maar ik ben nieuwsgierig
Door die bijwerkingen? Had je het er met de arts over en kreeg je dan andere. Of allemaal verschillenden achter elkaar. Net zo lang tot het raak was?
Stomme vragen misschien, maar ik ben nieuwsgierig
Ik heb wel een beetje gelijk :)
Zeker geen domme vragen
Ik heb een tijdlang hormonen genomen om mijn cyclus op te wekken. Voor mijn 19e had ik nog nooit gemenstrueerd en toen heeft een gynaecoloog getest door me 3 maanden hormonen te laten slikken om mijn cyclus op te wekken en dan 3 maanden te wachten om te zien of het toen natuurlijk lukte. Aangezien dit niet werkte, hebben we dat een aantal keer herhaald, maar telkens zonder succes (met hormonen menstrueerde ik wel, zonder niet meer). Gevolgen: menstruatie bleef uit, maar de kilo’s kwamen er jammer genoeg heel vlot bij en mijn humeur werd er niet beter op.
Toen ik zwanger wou worden, heb ik verschillende maanden Clomid moeten slikken. Zelfs met een dubbele dosis werkte dit niet voor mij (ik menstrueerde wel, maar mijn eicellen werden niet groot genoeg waardoor ik geen eisprong kreeg). Gevolgen: Clomid-resistent, vooral stemmingswisselingen (ik herkende mezelf echt totaal niet meer op een bepaald moment) en vapeurs.
Na Clomid kwam Menopur (verschillende inspuitingen om eicellen te doen groeien) en Pregnyl (1 inspuiting om de eisprong op te wekken). Eerst 4 cyclussen geprobeerd bij de gyn, maar telkens zonder succes. Dan een paar maand rust (toch op het gebied van hormonen slikken) omdat ik overgestapt ben naar het UZ in Jette (CRG) en ze daar alle onderzoeken opnieuw wilden uitvoeren.
Na het bekomen van de resultaten heb ik 2 IUI’s (inseminaties) gehad. De 2e inseminatie (en nu blijkt dat dit ook de allerlaatste was
) was de goede (toen werd ik ook behandeld met Menopur en Pregnyl). Voor mijn gevoel heb ik van Menopur minder last gehad dan van Clomid. Ik was wel emotioneler en had wel nog vapeurs, maar veel minder dan van Clomid. Menopur was op dat gebied voor mij een verademing.
Ik heb een tijdlang hormonen genomen om mijn cyclus op te wekken. Voor mijn 19e had ik nog nooit gemenstrueerd en toen heeft een gynaecoloog getest door me 3 maanden hormonen te laten slikken om mijn cyclus op te wekken en dan 3 maanden te wachten om te zien of het toen natuurlijk lukte. Aangezien dit niet werkte, hebben we dat een aantal keer herhaald, maar telkens zonder succes (met hormonen menstrueerde ik wel, zonder niet meer). Gevolgen: menstruatie bleef uit, maar de kilo’s kwamen er jammer genoeg heel vlot bij en mijn humeur werd er niet beter op.
Toen ik zwanger wou worden, heb ik verschillende maanden Clomid moeten slikken. Zelfs met een dubbele dosis werkte dit niet voor mij (ik menstrueerde wel, maar mijn eicellen werden niet groot genoeg waardoor ik geen eisprong kreeg). Gevolgen: Clomid-resistent, vooral stemmingswisselingen (ik herkende mezelf echt totaal niet meer op een bepaald moment) en vapeurs.
Na Clomid kwam Menopur (verschillende inspuitingen om eicellen te doen groeien) en Pregnyl (1 inspuiting om de eisprong op te wekken). Eerst 4 cyclussen geprobeerd bij de gyn, maar telkens zonder succes. Dan een paar maand rust (toch op het gebied van hormonen slikken) omdat ik overgestapt ben naar het UZ in Jette (CRG) en ze daar alle onderzoeken opnieuw wilden uitvoeren.
Na het bekomen van de resultaten heb ik 2 IUI’s (inseminaties) gehad. De 2e inseminatie (en nu blijkt dat dit ook de allerlaatste was
) was de goede (toen werd ik ook behandeld met Menopur en Pregnyl). Voor mijn gevoel heb ik van Menopur minder last gehad dan van Clomid. Ik was wel emotioneler en had wel nog vapeurs, maar veel minder dan van Clomid. Menopur was op dat gebied voor mij een verademing.
Pfff... staat ons dus misschien nog een hoop te wachten...
Toch mooi dat het nu goed gaat bij jou.
Eerst maar hopen dat ze (volgens mij) 3 oktober met relatief goed nieuws komen..
staat ons dus misschien nog een hoop te wachten...Toch mooi dat het nu goed gaat bij jou.
Eerst maar hopen dat ze (volgens mij) 3 oktober met relatief goed nieuws komen..
Ik heb wel een beetje gelijk :)
Ik heb ook PCO en het hoeft echt geen drama te zijn. Ik werd zwanger na 3x 50mg Clomid (laagste dosis) en de tweede x was het spontaan. We hadden een afspraak met de gyn in de planning en toe bleek het al raak.quote:Op dinsdag 30 augustus 2011 12:48 schreef maxmit het volgende:
Pfff...
Toch mooi dat het nu goed gaat bij jou.
Eerst maar hopen dat ze (volgens mij) 3 oktober met relatief goed nieuws komen..
Ik zou echt proberen open het traject in te stappen! Succes!
Do you feel helpless, anxxious, malcontent, pissed off at the government, antisocial, anarchistic and seriously fatalisitic?
We doen ons best zo open mogelijk te blijven, maar het valt niet mee. Helemaal niet wanneer je verschillende mensen om je heen zwanger ziet worden.quote:
[..]
Ik heb ook PCO en het hoeft echt geen drama te zijn. Ik werd zwanger na 3x 50mg Clomid (laagste dosis) en de tweede x was het spontaan. We hadden een afspraak met de gyn in de planning en toe bleek het al raak.
Ik zou echt proberen open het traject in te stappen! Succes!
Ik heb wel een beetje gelijk :)
Dat was ik gisteren ook nog aan het typen, maar op de één of andere manier is mijn bericht verloren gegaanquote:
[..]
Ik heb ook PCO en het hoeft echt geen drama te zijn. Ik werd zwanger na 3x 50mg Clomid (laagste dosis) en de tweede x was het spontaan. We hadden een afspraak met de gyn in de planning en toe bleek het al raak.
Ik zou echt proberen open het traject in te stappen! Succes!
Maar het kan idd vaak confronterend zijn als iedereen in je omgeving opeens zwanger lijkt te zijn
Het vervelendste vind dat de arts of gyn zegt dat het oa door overgewicht komt. Dit is minimaal aanwezig en (ik weet dat ik dat niet mag zeggen) als ik dan kijk welke mensen soms zwanger zijn...en hoe makkelijk het lijkt te gaan. Dan loop ik of eigenlijk dan lopen wij verschrikkelijk te balen.quote:
[..]
Dat was ik gisteren ook nog aan het typen, maar op de één of andere manier is mijn bericht verloren gegaan
Maar het kan idd vaak confronterend zijn als iedereen in je omgeving opeens zwanger lijkt te zijn
Ik heb wel een beetje gelijk :)
De vraag is of het overgewicht de oorzaak is van PCOS of het gevolg.quote:
[..]
Het vervelendste vind dat de arts of gyn zegt dat het oa door overgewicht komt. Dit is minimaal aanwezig en (ik weet dat ik dat niet mag zeggen) als ik dan kijk welke mensen soms zwanger zijn...en hoe makkelijk het lijkt te gaan. Dan loop ik of eigenlijk dan lopen wij verschrikkelijk te balen.
Eigenlijk is er (in Nederland?) nog erg weinig bekend over de oorzaak van PCOS. Het feit dat het een syndroom is zegt al genoeg: niet elke vrouw heeft dezelfde symptomen. Er zijn zelfs vrouwen met PCOS die niet de beruchte kralenkrans op hun eierstokken hebben. De heren en dames geneeskundigen tasten echt nog in het duister over de precieze oorzaak.
Neem bijvoorbeeld het overgewicht. Gynaecologen zeggen al snel dat je eerst maar eens moet gaan afvallen voordat ze je willen gaan behandelen. Maar ze vertellen er niet bij hoe je dat dan het beste kunt doen. Wat echter vaak bij PCOS voorkomt is insulineresistentie. En insulineresistentie kan een oorzaak zijn van overgewicht met als onderliggende oorzaak een teveel aan suikers in het bloed. Wil je in dat geval afvallen dan zul je heel gericht moeten gaan dieeten en niet zomaar lukraak producten uit je dieet gaan schrappen. Je moet je dan veel meer gaan richten op het verminderen van suikerinname dan op het verminderen van vetinname.
[ Bericht 0% gewijzigd door CrazyPrincess op 02-09-2011 21:55:38 ]
We zijn een tijdje verder alweer. Er is nieuws, weliswaar niet heel bevredigend nieuws...maar goed.
Het is nu vastgesteld dat m'n vrouw pco heeft. Ze heeft al een aantal keren provera kuren van 10? dagen gehad. Nu zijn ze bezig met het in kaart brengen van haar cyclus. Dus om de zoveel dagen naar het ziekenhuis om een interne echo te maken. Van een cyclus die er dus niet is, of in een erger/minder erg geval zeer lang is...
Ze heeft bij deze kuur ook clomid kuur gekregen, hier is ze overigens nog niet aan begonnen.
Maar de stemmingswisselingen zijn nu al
En dan komt de clomid hier nog overheen straks? Het zal mij benieuwen. Ik weet soms van gekkigheid niet waar ik aan toe ben met haar.
Boos, verdrietig, huilen, schreeuwen...
Daar komt ook nog bij dat verschillende mensen in onze omgeving zwanger zijn/worden de laatste tijd.
We worden er niet vrolijker op....maar goed we gaan gewoon weer door. Vrolijk of minder vrolijk.
Het is nu vastgesteld dat m'n vrouw pco heeft. Ze heeft al een aantal keren provera kuren van 10? dagen gehad. Nu zijn ze bezig met het in kaart brengen van haar cyclus. Dus om de zoveel dagen naar het ziekenhuis om een interne echo te maken.
Van een cyclus die er dus niet is, of in een erger/minder erg geval zeer lang is...Ze heeft bij deze kuur ook clomid kuur gekregen, hier is ze overigens nog niet aan begonnen.
Maar de stemmingswisselingen zijn nu al
En dan komt de clomid hier nog overheen straks? Het zal mij benieuwen. Ik weet soms van gekkigheid niet waar ik aan toe ben met haar.Boos, verdrietig, huilen, schreeuwen...
Daar komt ook nog bij dat verschillende mensen in onze omgeving zwanger zijn/worden de laatste tijd.
We worden er niet vrolijker op....maar goed we gaan gewoon weer door. Vrolijk of minder vrolijk.
Ik heb wel een beetje gelijk :)
Oei, die stemmingswisselingen. Heel bekend. Vraag aan haar op een moment dat ze er geen last van heeft wat ze van jou verwacht als ze zo'n bui heeft: een knuffel, een gesprek, of haar juist met rust laten. Dan weet je in ieder geval wat je vooral wel en niet moet doen.quote:
We zijn een tijdje verder alweer. Er is nieuws, weliswaar niet heel bevredigend nieuws...maar goed.
Het is nu vastgesteld dat m'n vrouw pco heeft. Ze heeft al een aantal keren provera kuren van 10? dagen gehad. Nu zijn ze bezig met het in kaart brengen van haar cyclus. Dus om de zoveel dagen naar het ziekenhuis om een interne echo te maken.
Ze heeft bij deze kuur ook clomid kuur gekregen, hier is ze overigens nog niet aan begonnen.
Maar de stemmingswisselingen zijn nu al
Boos, verdrietig, huilen, schreeuwen...
Daar komt ook nog bij dat verschillende mensen in onze omgeving zwanger zijn/worden de laatste tijd.
We worden er niet vrolijker op....maar goed we gaan gewoon weer door. Vrolijk of minder vrolijk.
Ik heb meerdere clomidkuren gehad en daar eigenlijk geen last van gehad qua stemmingsverandering. Het kan dus wel, maar hoeft niet.
Misschien kun je nu beter terecht in Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #106. Daar posten voornamelijk vrouwen, en niet allemaal met PCOS, maar er is wel een enorme berg aan ervaring en herkenning met het moeilijk zwanger worden waar je terecht kunt met je vragen en het luchten van je hart (ook erg belangrijk in zulke trajecten!).
Ik ben van onder tot boven doorgelicht en ik ben kerngezond verklaard. Van deze medische wetenschap hoef ik dus niets meer te verwachten wat dit betreft.
Ik let nog steeds op mijn suikerinname. Ik heb niet echt verbetering geconstateerd, maar ik zondig ook wel echt te vaak. Ik blijf het voorlopig nog wel even suikerarm proberen. Het is hoe dan ook gezonder met minder suiker
Ik let nog steeds op mijn suikerinname. Ik heb niet echt verbetering geconstateerd, maar ik zondig ook wel echt te vaak. Ik blijf het voorlopig nog wel even suikerarm proberen. Het is hoe dan ook gezonder met minder suiker
Hoi,
Ik heb ook pcos. Bij mij werd het een aantal jaren geleden gediagnoseerd.
ik kreeg klachten zoals kingroei en halsgroei en onregelmachtige menstruatie.
Ik had 1 jaar niet geen menstruatie. Bij de huisarts werd ik thuis gestuurd met de mededeling;
"het komt wel terug".
2 maanden gewicht niks 4 maanden gewacht niks. tot 1 jaar.
Ik begon veel informatie te zoeken en bezocht informatieavonden.
Ik ben veel afgevallen door een normaal dieet. en begon te bewegen.
Vis,noten,avocado,zuurdesem brood,magere zuivel. ect...
Mijn haargroei werd beduidend minder. mijn menstruatie kreeg ik volledig als cadeau.
tot nu.
ik ben nu slank,mijn haar glanst,en voel me fit!!
ik wil alle meiden hoop geven en laat je niet kisten door wat anderen zeggen.
zorg goed voorjezelf en let op je gewicht, vee; vis,noten,
Succes
Liefs Dana
Ik heb ook pcos. Bij mij werd het een aantal jaren geleden gediagnoseerd.
ik kreeg klachten zoals kingroei en halsgroei en onregelmachtige menstruatie.
Ik had 1 jaar niet geen menstruatie. Bij de huisarts werd ik thuis gestuurd met de mededeling;
"het komt wel terug".
2 maanden gewicht niks 4 maanden gewacht niks. tot 1 jaar.
Ik begon veel informatie te zoeken en bezocht informatieavonden.
Ik ben veel afgevallen door een normaal dieet. en begon te bewegen.
Vis,noten,avocado,zuurdesem brood,magere zuivel. ect...
Mijn haargroei werd beduidend minder. mijn menstruatie kreeg ik volledig als cadeau.
tot nu.
ik ben nu slank,mijn haar glanst,en voel me fit!!
ik wil alle meiden hoop geven en laat je niet kisten door wat anderen zeggen.
zorg goed voorjezelf en let op je gewicht, vee; vis,noten,
Succes
Liefs Dana
*schop*
Zijn er hier ook dames die de PCO op 1 eierstok hebben? Kom "net" bij de gyn vandaan, bloedonderzoek is al uitgevoerd en heb zelf de uitslagen al gezien maar daar zijn voor zover ik weet geen rare dingen aan te zien. Woensdag word ik daarover gebeld.
Bij de echo waren er rechts geen gekke dingen te zien (wel een ei dat op springen staat, klopt ook met mijn cyclus) en links de kralenkrans die past bij. Verder zijn er nog andere symptomen die er ook bij passen (overgewicht, acné, sterke overbeharing etc).
In ieder geval nu andere anticonceptie voorgeschreven gekregen, eindelijk. Kinderwens is toch nog een toekomstding en ik ben gelukkig gezegend met een cyclus van 28 dagen waarbij ik mij eisprong voel.
Zijn er hier ook dames die de PCO op 1 eierstok hebben? Kom "net" bij de gyn vandaan, bloedonderzoek is al uitgevoerd en heb zelf de uitslagen al gezien maar daar zijn voor zover ik weet geen rare dingen aan te zien. Woensdag word ik daarover gebeld.
Bij de echo waren er rechts geen gekke dingen te zien (wel een ei dat op springen staat, klopt ook met mijn cyclus) en links de kralenkrans die past bij. Verder zijn er nog andere symptomen die er ook bij passen (overgewicht, acné, sterke overbeharing etc).
In ieder geval nu andere anticonceptie voorgeschreven gekregen, eindelijk. Kinderwens is toch nog een toekomstding en ik ben gelukkig gezegend met een cyclus van 28 dagen waarbij ik mij eisprong voel.
*schop* :-)
@ douche-eendje: nee nog nooit van gehoord, maar dat is denk ik wel fijn voor jou? Dat vergroot ongetwijfeld je kansen als je ooit gaat proberen..
Aan alle dames: Ik ben de laatste tijd veel aan het lezen over natuurlijke manieren om PCOS aan te pakken, met dieetkeuzes en voedingssuplementen.. zijn er meer mensen die die hier mee bezig zijn?
Inositol bijvoorbeeld, of D-Chiro Inositol, zou de insuline resistentie tegen gaan wat weer een gunstig effect heeft op de hormoonhuishouding, minder testosteron bijvoorbeeld. Ik slik al een paar weken "gewone" (myo-) inositol, omdat het ook zou moeten helpen, maar een stuk beter te betalen is dan DCI, en ik vroeg me af of hier meer dames waren die er mee bezig zijn, misschien kunnen we hier ervaringen delen!
@ douche-eendje: nee nog nooit van gehoord, maar dat is denk ik wel fijn voor jou? Dat vergroot ongetwijfeld je kansen als je ooit gaat proberen..
Aan alle dames: Ik ben de laatste tijd veel aan het lezen over natuurlijke manieren om PCOS aan te pakken, met dieetkeuzes en voedingssuplementen.. zijn er meer mensen die die hier mee bezig zijn?
Inositol bijvoorbeeld, of D-Chiro Inositol, zou de insuline resistentie tegen gaan wat weer een gunstig effect heeft op de hormoonhuishouding, minder testosteron bijvoorbeeld. Ik slik al een paar weken "gewone" (myo-) inositol, omdat het ook zou moeten helpen, maar een stuk beter te betalen is dan DCI, en ik vroeg me af of hier meer dames waren die er mee bezig zijn, misschien kunnen we hier ervaringen delen!
Ik wil me ook even melden. Na inmiddels 8 maanden niet ongesteld te zijn geweest na het stoppen van de pil, blijkt nu dat ik pco heb. Ik heb geen overgewicht ofzo, puur alleen het niet ongesteld worden. We hebben nog geen kinderwens, maar nu moeten we maar eens goed na gaan denken hoe lang we nog willen wachten.
Just my 2 cents...
Just my 2 cents...
Geen leuk bericht Ooi86, maar wel "goed" dat je het weet nog voor je een kinderwens hebt. Dan heb je nu ruim de tijd om na te denken hoe je het wil aanpakken. Ik ben ook altijd "blij" geweest dat ik het voor onze kinderwens wist. Toen we echt aan kinderen wilden beginnen, konden we direct een jaar proberen overslaan en beginnen met de nodige behandelingen en onderzoeken.
Ooi, naar om te horen te krijgen Maar wel fijn dat je het nu al weet, voordat je echt actief bezig bent met zwanger worden.
Hier gaat het goed met de yasmin Mijn acne is verdwenen en de overbeharing is een stuk minder extreem dan afgelopen juli. Kreeg laatst een complimentje van iemand die mij een tijd niet gezien had, dat mijn huid ineens zo erg was opgeknapt.
Maar wel fijn dat je het nu al weet, voordat je echt actief bezig bent met zwanger worden. Hier gaat het goed met de yasmin
Mijn acne is verdwenen en de overbeharing is een stuk minder extreem dan afgelopen juli. Kreeg laatst een complimentje van iemand die mij een tijd niet gezien had, dat mijn huid ineens zo erg was opgeknapt.
Ik wil op korte termijn bij de huisarts langs om te praten over het periodiek gebruiken van de pil om een onttrekkingsbloeding op te wekken (ik menstrueer helemaal niet) in verband met het risico op problemen als het oude baarmoederslijmvlies nooit afgestoten wordt.
Ik wil absoluut niet continu aan de pil (in het verleden wel gedaan en ik werd gek van de hormonen), maar heb geen idee of je bijvoorbeeld ook een maand kunt slikken en dan weer een (half) jaar niet. Daar ga ik het uiteraard ook met de huisarts over hebben, maar misschien is er hier iemand met ervaring daarmee.
Ik ben overigens ook wel wat huiverig na al die trombose-verhalen. Ik heb al twee bijna-doodervaringen gehad door medisch geneuzel en ik wil liever niet dat drie keer scheepsrecht gaat zijn
Maar goed, het slijmvlies laten zitten is ook een risico 
). Ik zou verder meer moeten bewegen, maar dat komt er steeds niet van.
Ik merk overigens geen verschil met voorheen, behalve dat ik gevoelsmatig het gezondere eten prettig vind
[ Bericht 32% gewijzigd door CrazyPrincess op 18-04-2013 17:31:07 ]
Ik wil absoluut niet continu aan de pil (in het verleden wel gedaan en ik werd gek van de hormonen), maar heb geen idee of je bijvoorbeeld ook een maand kunt slikken en dan weer een (half) jaar niet. Daar ga ik het uiteraard ook met de huisarts over hebben, maar misschien is er hier iemand met ervaring daarmee.
Ik ben overigens ook wel wat huiverig na al die trombose-verhalen. Ik heb al twee bijna-doodervaringen gehad door medisch geneuzel en ik wil liever niet dat drie keer scheepsrecht gaat zijn
Maar goed, het slijmvlies laten zitten is ook een risico Dat klinkt wel heel goed. Geen last van de hormonen?quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:32 schreef douche-eendje het volgende:
Ooi, naar om te horen te krijgen
Hier gaat het goed met de yasmin
Ik ben wel gezonder gaan eten. Minder suiker, minder eten uit pakjes (eigenlijk helemaal niet meer, behalve bouillonblokjes), geen tomatenproducten uit pakjes (want BPA - zou eigenlijk ook geen kassabonnetjes meer aan moeten pakkenquote:
*schop* :-)
@ douche-eendje: nee nog nooit van gehoord, maar dat is denk ik wel fijn voor jou? Dat vergroot ongetwijfeld je kansen als je ooit gaat proberen..
Aan alle dames: Ik ben de laatste tijd veel aan het lezen over natuurlijke manieren om PCOS aan te pakken, met dieetkeuzes en voedingssuplementen.. zijn er meer mensen die die hier mee bezig zijn?
Inositol bijvoorbeeld, of D-Chiro Inositol, zou de insuline resistentie tegen gaan wat weer een gunstig effect heeft op de hormoonhuishouding, minder testosteron bijvoorbeeld. Ik slik al een paar weken "gewone" (myo-) inositol, omdat het ook zou moeten helpen, maar een stuk beter te betalen is dan DCI, en ik vroeg me af of hier meer dames waren die er mee bezig zijn, misschien kunnen we hier ervaringen delen!
). Ik zou verder meer moeten bewegen, maar dat komt er steeds niet van.Ik merk overigens geen verschil met voorheen, behalve dat ik gevoelsmatig het gezondere eten prettig vind
[ Bericht 32% gewijzigd door CrazyPrincess op 18-04-2013 17:31:07 ]
Succes!quote:Op dinsdag 16 december 2014 12:06 schreef Susi het volgende:
Kick !
Ik 'mag' binnenkort naar de gyn voor een echo
|
|
