quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:11 schreef soulsurvivor het volgende:
Ik noem me zelf een scepticus, maar aangezien ik nogal consequent ben, ben ik erg sceptisch tegenover mijn eigen scepticisme, wat me weer volkomen openminded maakt.
quote:Eerlijk gezegd wordt ik daar een beetje maf van. En ik kan naar mijn mening redelijk rationeel nadenken, maar aangezien ik besef dat mijn rationeel denken gestoeld is op irrationele aannames trek ik constant alles in twijfel en is niets zeker. Nogmaals maf wordt ik daar van en het is ontzettend vermoeiend.
Het zou zo veel makkelijker zijn om wat vaste aannames te kunnen hanteren die niet discutabel zijn met als gevolg dat de werkelijkheid wat simpeler maakt.
Kent iemand dit probleem, en zo nee, wat doet jou indiscutabele aannames maken?
Natuurlijk kan je ook concluderen dat ik een ontzettend moeilijk figuur ben die het zichzelf veels te moeilijk maakt. Maar ik kan er niets aan doen aangezien ik nu eenmaal aangenomen heb dat bovenstaande denkwijze op waarheid berust. Ik kan me zelf niet voor de gek houden met als gevolg dat het altijd druk in mijn kop is.![]()
Give me that Tolle guyquote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:16 schreef Netel het volgende:
Lees Mijnheer Tolle eens, die kent een truukje om je denken af en toe uit te zetten. Je wordt een soort toeschouwer en glimlacht vriendelijk om die drukke Denker. Je bent de Denker niet zegt hij.
Ik wil dit wel eens een dagje geloven, voor wat rust in mijn kop. Maar dan komt de Denker weer boven en die gaat alles weer netjes recht redeneren voor mij. Die denker is hartstikke slim en bedenkt steeds weer toffe redenaties om me in stuk te bijten. En dan draai ik weer vrolijk mee. Misschien zoals jij bedoeld?
Tja daar twijfelde ik weer overquote:Hej! is dit niet meer een topic voor levensbeschouwing of zo?
quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:11 schreef soulsurvivor het volgende:
Ik noem me zelf een scepticus, maar aangezien ik nogal consequent ben, ben ik erg sceptisch tegenover mijn eigen scepticisme, wat me weer volkomen openminded maakt.
Eerlijk gezegd wordt ik daar een beetje maf van. En ik kan naar mijn mening redelijk rationeel nadenken, maar aangezien ik besef dat mijn rationeel denken gestoeld is op irrationele aannames trek ik constant alles in twijfel en is niets zeker. Nogmaals maf wordt ik daar van en het is ontzettend vermoeiend.
Het zou zo veel makkelijker zijn om wat vaste aannames te kunnen hanteren die niet discutabel zijn met als gevolg dat het de werkelijkheid wat simpeler maakt.
Kent iemand dit probleem, en zo nee, wat doet jou indiscutabele aannames maken?
Natuurlijk kan je ook concluderen dat ik een ontzettend moeilijk figuur ben die het zichzelf veels te moeilijk maakt. Maar ik kan er niets aan doen aangezien ik nu eenmaal aangenomen heb dat bovenstaande denkwijze op waarheid berust. Ik kan me zelf niet voor de gek houden met als gevolg dat het altijd druk in mijn kop is.![]()
En dat vindt ik juist zo moeilijk. en ik vindt het knap van je dat je dit kan zonder af en toe volkomen dol in je hoofd te worden.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:20 schreef Haushofer het volgende:
Ja, dat komt wel bekend voor.
Ik kan je alleen zeggen hoe ik dat voel. Ik ben zelf vrij rationeel in mijn denken, en daar kun je een heleboel op stoelen. In mijn ogen is logica het hoogste goed van de mens; je kunt er tot nu toe het meeste mee verklaren, en heel veel dingen blijken achteraf logisch te zijn. Maar aan de andere kant sta ik ook open voor het feit dat er zaken zijn die niet logisch zijn.
Dit is precies mijn conflict, die logica hoe logisch ook kan volkomen onlogisch zijn.quote:Omdat logisch redeneren de mens, en in het bijzonder mij, tot nu toe heel ver heeft gebracht, zal ik in eerste instantie denk ik altijd van die logica uitgaan. Maar je moet er denk ik bij stilstaan dat logica niet iets universeels hoeft te zijn, en louter een menselijke interpretatie is. Het hoeft je dus niet tot alles te leiden. En dat kan voor sommigen nogal een shock zijn. Ik geloof dat de wiskundige Hilbert nogal een trauma heeft opgelopen van Godel, daar deze liet zien dat de wiskunde toch niet zo waterdicht was als Hilbert dacht. Misschien dat we nog es op zo'n openbaring komen.
herkenning !!!!quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:55 schreef Netel het volgende:
Soulsurvivor zei:
Ik merk heel erg dat ik een denkende mens en een, laten we het maar een sprirituele mens in mij is.
Het moet toch mogelijk zijn dat die, spreekwoordelijk, elkaar een handje kunnen geven?
Oja! dat was ik dus even kwijt in die brei in mijn hoofd..
Daarom vind ik mijnheer Tolle niet helemaal geweldig: hij ontkent de Denker
En hetzelfde geldt voor mijnheer Descartes: hij ontkent de Toeschouwer
In een kinderboek zegt Marike: ieder mens is half duivel, half engel
en ja, zo voel ik dat ook; ik ben zowel de toeschouwer als de denker. Maar hoe en waar kunnen die twee elkaar ontmoeten?
Want het heen en weer hinkelen wat ik nu doe lijkt me toch ook niet helemaal de bedoeling.. je komt verdorie nergens aan toe!
Ik denk dat je al een eind komt als je es kritisch naar zo'n absolute waarheid kijkt; is een entiteit in staat die te erkennen? Ik denk van niet. Dat is ook 1 reden waarom ik niet een religie aanhang. Om het even in mijn straatje te zetten: mensen stellen bijvoorbeeld nog wel es dat we zoiets als zwaartekracht niet kunnen verklaren. Nou, stel ik dan, dat kunnen we wel. Alleen zie ik dat niet letterlijk voor me; ik zie zo'n theorie als een beschrijving, die erg goed overeenkomt met metingen. Of die beschrijving ook "waar" is, dat is filosofie. En daar wordt naar mijn weten een boel flauwekul over geschreven.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:41 schreef soulsurvivor het volgende:
[..]
En dat vindt ik juist zo moeilijk. en ik vindt het knap van je dat je dit kan zonder af en toe volkomen dol in je hoofd te worden.
Nu ik dit zo lees besef ik dat ik de lat van mijn verwachtingen naar het benaderen van de ultieme waarheid wellicht te hoog leg. Je kan idd ook kiezen op rationele gronden dat logica en ratio het hoogste goed van de mens is. Aan de andere kant is er idd, zoals de vorige poster aanhaalde een toeschouwer die de logisch denkende mens beschouwd, en van een volkomen andere aard is dan de denker en ander conclusies trekt.
Tenminste, ik herken dit wel.
Waardoor het paradoxale conflict in mezelf blijft.
[..]
Nee, die logica is per definitie logisch, ze kan niet onlogisch zijn, op geen enkele manier.quote:Dit is precies mijn conflict, die logica hoe logisch ook kan volkomen onlogisch zijn.
you are a blessed womenquote:Op dinsdag 24 januari 2006 12:45 schreef Mirage het volgende:
In mijn hoofd hebben de Denker en de Toeschouwer doorgaans een soort verbond gesloten.
De Toeschouwer wordt niet verloochend door de denker en de Denker wordt geraadpleegd door de Toeschouwer.
De Denker heeft enehunkering naar ontwikkeling en informatie en verzameld te logica/feitjes die je in de wereld om je heen kan ontdekken of verzamelen door b.v. lezen en studie.
De Toeschouwer geeft mij een heerlijk gevoel... "even achterover zitten en gewoon wáárnemen".
Als de Toeschouwer iets waarneemt springt de Denker ertussen... "dit en dit en dit is mijn verzameling aan informatie" ... en hele gesprekken laterals de info van de Denker en de Toeschouwer niet tot een uitspraak komen... komen de Denker en de Toeschouwer gewoonweg overeen dat de Toeschouwer iets waar heeft genomen waarvan de Denker nog niet precies weet hoe/wie /wat /waar... want feit is dat de Denker nog lang niet alle informatie verzameld heeft die in de wereld ronddwaalt.. en dat punt zal ook nooit komen want de wereld veranderd dagelijks.
En dat feit heeft de Denker in mij geaccepteerd.
Dat is een heel traject geweest.. maar ik denk dat ze tegenwoordig aardig in balans zijn.
De discussies blijven echter humoristisch en interessant..soms maken ze je dol.... maar dan neem ik een heerlijke douche en probeer ik alles even in het doucheputje te laten spoelen....
waarom waarheid? waarom niet liever onwaarheid? en onwetendheid? zelfs ongewisheid? is het het probleem van de waarheid dat op jouw pad kwam, of ben jij op het pad van de waarheid gegaan?quote:Op dinsdag 24 januari 2006 11:41 schreef soulsurvivor het volgende:
Nu ik dit zo lees besef ik dat ik de lat van mijn verwachtingen naar het benaderen van de ultieme waarheid wellicht te hoog leg. Je kan idd ook kiezen op rationele gronden dat logica en ratio het hoogste goed van de mens is.
een logica is een vast aantal regels dat je mag toepassen. die zijn arbitrair. niet onlogisch. gegeven feiten mag je via regels conclusies trekken. over de regels valt te discussieren. de logica zelf staat daar los van. zij is dus logisch (maar arbitrair!)quote:Dit is precies mijn conflict, die logica hoe logisch ook kan volkomen onlogisch zijn.
aangezien er ook een toeschouwer is die hele andere principes hanteert.
waarom heb je handjes nodig? kun je zelf niet gewoon zeggen 'zo, en niet anders, omdat ik het wil?' je kunt ook problemen zoeken die er niet zijn. als je het echt wilt, adopteer een geloof, dan krijg je zekerheid. anders zul je zelf moeten kiezen.quote:Ik merk heel erg dat ik een denkende mens en een, laten we het maar een sprirituele mens in mij is.
Het moet toch mogelijk zijn dat die, spreekwoordelijk, elkaar een handje kunnen geven?
waarom waarheid? Goede vraag, wellicht een drang naar controle en/of een irreële drive de dood te slim af te willen zijn? Anders gewoon het verlangen de werkelijkheid zo goed mogelijk in te schatten waardoor je er beter op kan anticiperen.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 17:38 schreef egoipse het volgende:
[..]
waarom waarheid? waarom niet liever onwaarheid? en onwetendheid? zelfs ongewisheid?
[..]
Dat moet je net aan mij vragen nu ik toch al zo dol in mijn kop ben.quote:is het het probleem van de waarheid dat op jouw pad kwam, of ben jij op het pad van de waarheid gegaan?
Tja, das logischquote:een logica is een vast aantal regels dat je mag toepassen. die zijn arbitrair. niet onlogisch. gegeven feiten mag je via regels conclusies trekken. over de regels valt te discussieren. de logica zelf staat daar los van. zij is dus logisch (maar arbitrair!)
[..]
Dat klink simpel en wellicht is het ook zo simpel, alleen kan ik de essentiële vraagstukken waar ik kan zeggen “zo is het” op 1 hand tellen. Natuurlijk heb ik periodes dat ik tot bepaalde aannames kom, maar die komen vroeg of laat toch weer op de weegschaal te liggen wanneer die conflicteren met de logica. Noem het dwangmatig, maar zo werkt het in mij.quote:waarom heb je handjes nodig? kun je zelf niet gewoon zeggen 'zo, en niet anders, omdat ik het wil?' je kunt ook problemen zoeken die er niet zijn. als je het echt wilt, adopteer een geloof, dan krijg je zekerheid. anders zul je zelf moeten kiezen.
formeel gezien niet (tenzij je een inconsistente logica hebt), maar ze kunnen op onverwachte dingen uitkomen, of dingen niet stroken met je ervaring of andere ideeën. dat onlogisch noemen is verwarrend. men zegt dan liever: ik pas m'n logica of redeneerregels aan. nu zou ik overigens niet willen suggereren dat er een logica voor levensvragen te maken is.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 21:39 schreef soulsurvivor het volgende:
Doch kunnen de gevolgtrekkingen van logica op onlogische conclusies uitkomen.
Ja voor mij ook. Al is de balans in die twee bij mij ver te zoeken.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 17:29 schreef Zendgemachtigde het volgende:
Voor mij is de toeschouwer belangrijker als de denker.
De toeschouwer gebruikt de denker als instrument om zijn kennis te vergroten.
De toeschouwer is de aangever voor de denker, niet andersom.![]()
Maar er bestaat toch zoiets als een paradox?! wanneer je met logica uitkomt op een paradox betekent dat dan dat je inconsistente logica gebruikt hebt? Of hoeft een paradox niet onlogisch te zijn.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 21:51 schreef egoipse het volgende:
[..]
formeel gezien niet (tenzij je een inconsistente logica hebt), maar ze kunnen op onverwachte dingen uitkomen, of dingen niet stroken met je ervaring of andere ideeën. dat onlogisch noemen is verwarrend. men zegt dan liever: ik pas m'n logica of redeneerregels aan. nu zou ik overigens niet willen suggereren dat er een logica voor levensvragen te maken is.
met een zogenaamde volledige (sound en complete) logica kom je niet op een paradox uit. dan is je logica dus inconsistent.quote:Op dinsdag 24 januari 2006 21:57 schreef soulsurvivor het volgende:
[..]
Maar er bestaat toch zoiets als een paradox?! wanneer je met logica uitkomt op een paradox betekent dat dan dat je inconsistente logica gebruikt hebt? Of hoeft een paradox niet onlogisch te zijn.
zo nee, dan heb je gelijk.
Paradox van Epimenidesquote:Op dinsdag 24 januari 2006 23:22 schreef egoipse het volgende:
[..]
met een zogenaamde volledige (sound en complete) logica kom je niet op een paradox uit. dan is je logica dus inconsistent.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |