Recensie Graspop 24 juni 2006
Headliner Guns n' Roses kan Graspop niet overtuigenDe tweede dag van de Graspop Metal Meeting werd afgesloten door een ronduit teleurstellend Guns n' Roses. Zanger Axl Rose was prima in vorm en de perfectionist miste zelfs geen enkele hoge noot, maar dat is dan ook het enige positieve dat we over het optreden kunnen zeggen.
Vervelende muzikale intermezzo's haalden keer op keer de vaart uit het optreden. Misschien leuk als intiem moment in een zaal vol fans maar voor een festivalweide met half beschonken toeschouwers die hits willen horen is het gewoon saai. Gelukkig knalde een salvo vuurwerk ons geregeld wakker.
Act
Axl Rose holde over het podium als in de hoogdagen en hij is nog niets van zijn 'moves' verloren. Schouderwiegend en met de arm achteruit danste hij over het podium, maar nooit kwam zijn act echt over. Misschien kwam dat omdat we te dicht bij de biertent stonden, waar veel te veel lui het gekweel van de hoogblonde zanger probeerden te imiteren.
Magie
De groep slaagde er toch een paar keer in een vleugje magie op te wekken. Wanneer je een hele weide - nu ja, een halve of zo - 'Knocking on Heaven's Door' hoort meezingen dan doet dat iets. Maar wanneer daarna de spanning nog maar eens wordt onderbroken door een pipo die wat op zijn gitaar komt jengelen - een solo durven we het niet eens noemen - dan wordt de sfeer compleet vergald. Op zo'n moment kwam het gebabbel van het publiek zelfs geregeld boven de muziek uit, al kan dat ook weer liggen aan het feit dat we te dicht bij de biertent stonden.
Covergroep
Guns n' Roses heeft ooit geweldige nummers geschreven, maar dat is alweer vijftien à twintig jaar geleden. Deze 'covergroep' van zanger Axl (alleen keyboardspeler Dizzy Reed doet nog mee) teert nog steeds op die oude nummers. De paar 'nieuwe' nummers die de groep speelde deden ons niets en Axl weet dat ook, anders zou er al lang een nieuwe plaat in de winkels liggen. Maar zolang de groep kan poen pakken zonder nieuwe plaat, waarom eigenlijk?
Hoe je het ook draait of keert, bij die geweldige solo van 'November Rain' zié je Slash gewoon staan. Als zijn vervanger een snaar dan nét niet genoeg opdrukt om de juiste toon te halen dan denk je daar meteen aan. Slash mag die solo waarschijnlijk compleet verneuken, hij heeft hem geschreven dus hij mag dat. Zijn vervanger, een soort Jezus-lookalike in een wit kleed, is uiteraard een prima muzikant, net als de andere leden van dit 'nieuwe Guns n' Roses'. Maar het is Slash gewoonweg niet. ![]()
Hetzelfde geldt voor bassist Duff McKagan, net als Slash verkast naar Velvet Revolver. In dat tussenstuk in 'Welcome to the Jungle' zie je de boomlange geblondeerde bassist gewoon op je netvlies. En niet op het podium.
Gemiste kans
Dit alles in acht genomen had dit Guns n' Roses toch heel de weide met gemak kunnen platspelen. De bandleden van Whitesnake zijn ook zo vaak gewisseld en daar zitten we niks mee in. En Soulfly, de officieuze topper van deze dag - u leest er straks alles over - is ook duidelijk de groep van bandleider Max Cavalera die muzikanten à volonté binnenhaalt en buitensmijt.
Guns n' Roses heeft genoeg materiaal om de weide uren en uren te boeien. Maar de groep gooide zijn eigen ruiten in door constant de vaart uit het optreden te halen met vervelende solospotjes en trage tussenstukjes.
Wanneer we na het 'laatste nummer' 'Nighttrain' ons even omdraaiden om het publiek te bekijken viel op dat er wel erg weinig handen in de lucht gingen. Bij pakweg Iron Maiden was dat een keer of tien meer, en terecht. Iron Maiden heeft Graspop al zo vaak afgesloten, en na een optreden als dat van vannacht weet je waarom. Nu hoorden we zelfs amper geroep om een bisnummer.
Axl en zijn groep sloten de avond af met een heftige versie van 'Paradise City'. Vuurwerk knalde en luchtkanonnen joegen witte, rode en blauwe papiertjes de lucht in. Guns n' Roses, een gemiste kans. Spijtig.
Bron:
http://www.hln.be/hlns/cache/det/art_225658.html