Zwangerschap en Geboorte deel 171

Tja Kluun is erg tegen het pijnlijke bevallen. Je kunt op zijn site zelfs een petitie tekenen tegen de bevalcultuur in Nederland. Wat dat betreft ben ik het ook wel met hem eens. De rest zijn wat mij betreft persoonlijke keuzen. Hij laat heel duidelijk merken in zijn schrijven hoe machteloos hij zich als man heeft gevoeld. Dat lees je ook terug in zijn boek: Komt een vrouw bij de dokter. Hij doet dat wat op een vreemde manier...
Verder vond ik het boek (Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt, niet die andere hoor) erg vermakelijk! Vooral dat kadertje waarin de dingen staan die een man tijdens de bevalling niet mag zeggen staat me nog goed bij

Sjak, jij als "deskundige" heb jij al een idee over evt. pijnbestrijding of is het daar nog een beetje te vroeg voor? (of als ik nu iets te "prive" bezig ben mag je het ook zeggen hoor)

Ik wil heel graag in een ziekenhuis bevallen. Ik weet nu nog niet waar ik tegen die tijd woon maar mijn hulptroepen worden absoluut ingeschakeld. Ze zijn nu al op de hoogte dat ik absoluut een ruggenprik wil als de bevalling iets te lang duurt naar mijn zin of iets te pijnlijk gaat worden. Ik ben niet van plan om pijn te gaan lijden. Maar ja, of ik er tegen die tijd echt wat over te zeggen ga hebben?

quote:

Op zondag 22 januari 2006 21:16 schreef sjak het volgende:
Vooral dat kadertje waarin de dingen staan die een man tijdens de bevalling niet mag zeggen staat me nog goed bij

Ja idd , ik was ook erg blij dat ik mijn vriend constant hardop hoorde lachen

Met betrekking tot pijnbestrijding bij de bevalling: bij mij gaat er absoluut een ruggeprik in als ik vind dat dat nodig is. Niet dat ik er direct al mee wil beginnen, maar als het te pijnlijk wordt, zeker. En de gynaecoloog vindt en het beleid van het ziekenhuis is dus dat dat dan ook gebeurt. Tenzij (ja, altijd weer die tenzij) de anaestesist (rotwoord, hoop dat het zo ongeveer goed is), niet komt.... Op dit moment willen ze namelijk niet naar het ziekenhuis komen voor een ruggeprik bij een natuurlijke bevalling, dus is het alleen mogelijk tijdens kantoor uren. Maar het ziekenhuis is met ze in onderhandeling!

Kluun is ook hier met veel plezier gelezen en ik snap hem wel een beetje. Ik denk dat ik me als mijn vriend zwanger zou zijn ook een stuk minder makkelijk neer zou kunnen leggen bij het gebrek aan onderzoek en medische dingen dan ik doe nu ik zelf zwanger ben. Ik heb nu zelf ineens zo'n oervrouw gevoel dat het allemaal wel goed komt, maar feit is dat je als zwangere overal beter in de gaten wordt gehouden dan Nederland (in de Westerse wereld althans) en dat is op zijn zachtst gezegd vreemd.

Ik vind het trouwens best eng om aan de bevalling te denken... Ik krijg als ik er aan denk al een hogere hartslag van!

quote:

Op zondag 22 januari 2006 21:54 schreef cattie het volgende:
Tenzij (ja, altijd weer die tenzij) de anaestesist (rotwoord, hoop dat het zo ongeveer goed is), niet komt.... Op dit moment willen ze namelijk niet naar het ziekenhuis komen voor een ruggeprik bij een natuurlijke bevalling, dus is het alleen mogelijk tijdens kantoor uren. Maar het ziekenhuis is met ze in onderhandeling!

Precies en daar kan ik me altijd heel boos over maken! In kantooruren, ze verdienen genoeg om ook een keer 's nachts hun bed uit te komen Ik hoop dat het lukt in het ziekenhuis Cattie.

Ik ben het wel met Kluun eens (ja, mijn man heeft het ook met veel plezier gelezen!). Van mij mag de gemiddelde controle van zwangere vrouwen in Nederland wel beter. Maar omdat ik toch bij de gynaecoloog loop, maakt het voor mij niet zoveel uit.
Dat oervrouw gevoel van jou, Tamea, heb ik helaas niet. Ik heb het gevoel dat mijn bevalling een drama wordt als er niet goed ingegrepen wordt.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 21:56 schreef sjak het volgende:

[..]

Precies en daar kan ik me altijd heel boos over maken! In kantooruren, ze verdienen genoeg om ook een keer 's nachts hun bed uit te komen Ik hoop dat het lukt in het ziekenhuis Cattie.

Ja, het irriteert mij ook mateloos. Voor een keizersnee komen ze (natuurlijk) wel, waarom dan anders niet? Als je arts wordt weet je dat je uit bed getrommeld kunt worden, part of the deal, en daar verdienen ze idd ook genoeg voor!

quote:

Op zondag 22 januari 2006 21:57 schreef cattie het volgende:

Dat oervrouw gevoel van jou, Tamea, heb ik helaas niet. Ik heb het gevoel dat mijn bevalling een drama wordt als er niet goed ingegrepen wordt.

Dat is ook 1 van de redenen dat mijn vrouw misschien toch liever poli-klinische wil bevallen ipv thuis. Als er dan wat mis, is er deskundige hulp in de buurt....

catiie een keizersnede is dan ook geenszins te vergelijken met ene natuurlijke bevalling..
een keizersnede zonder enige vorm van verdoving is barbaars..

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:05 schreef _evenstar_ het volgende:
een keizersnede zonder enige vorm van verdoving is barbaars..

Sommige natuurlijke bevallingen kunnen dat ook zijn...

Ja, dat snap ik hoor. maar het is meer om aan te geven dat mijns inziens pijnbestrijding bij alle bevallingen tot hun werk behoort en niet alleen in kantooruren.

Iemand vertelde mij dat hij helse bevallingen had gezien waar een keizersnee zonder verdoving uitgevoerd was. Daar hadden ze geen beelden van, maar wel mensen die erover vertelden. Brrrrr... blij dat ik het niet gezien heb en ik ga dat programma zeker niet kijken!

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:06 schreef snoopy het volgende:

[..]

Sommige natuurlijke bevallingen kunnen dat ook zijn...

Ben dan geen vrouw, maar kijk wel eens mee met die bevallingsprogramma's...
Af en toe ziet het er behoorlijk pijnlijk uit....

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:06 schreef snoopy het volgende:

[..]

Sommige natuurlijke bevallingen kunnen dat ook zijn...

oh dat hoor je mij niet zeggen.. maar je kunt een natuurlijke bevalling niet vergelijken met ene ks dt bedoeld eik er mee aan te tonen

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:05 schreef _evenstar_ het volgende:
catiie een keizersnede is dan ook geenszins te vergelijken met ene natuurlijke bevalling..
een keizersnede zonder enige vorm van verdoving is barbaars..

Moet dr niet aan denken dat ze niet kwamen toen ik mijn keizersnede kreeg
Al vond ik de ruggeprik ook een helse ervaring, maar denk dat dat ook meer kwam doordat het al spoed was en hij 5 x moest prikken

Heb wel aardig lang (voor mijn gevoel) moeten wachten tot de OK schoon was van de laatste operatie en de aneastahuppelpup (idd een rotwoord) er ook was , maar met persweeën lijkt denk ik alles lang.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 21:57 schreef cattie het volgende:
Ik ben het wel met Kluun eens (ja, mijn man heeft het ook met veel plezier gelezen!). Van mij mag de gemiddelde controle van zwangere vrouwen in Nederland wel beter. Maar omdat ik toch bij de gynaecoloog loop, maakt het voor mij niet zoveel uit.
Dat oervrouw gevoel van jou, Tamea, heb ik helaas niet. Ik heb het gevoel dat mijn bevalling een drama wordt als er niet goed ingegrepen wordt.

Ik weet ook niet of ik aan dat gevoel iets ga hebben en of ik mezelf dat niet heb aangepraat wetende dat je toch niet alles in de hand kan hebben. Soort van struisvogelpolitiek aan de ene kant dus en aan de andere kant het zeer rationele "het zal wel goed gaan want miljoenen vrouwen hebben dit eerder gedaan en we zijn er voor gemaakt"

cattie ze hadden wle beelden ervan... ik heb die uitzending gezien en idd ze moeten ook komen met natuurlijke bevallingen mee eens..

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:22 schreef _evenstar_ het volgende:
cattie ze hadden wle beelden ervan... ik heb die uitzending gezien en idd ze moeten ook komen met natuurlijke bevallingen mee eens..

Dan ben ik helemaal blij dat ik het niet gezien heb!

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:01 schreef Tazz het volgende:

[..]

Dat is ook 1 van de redenen dat mijn vrouw misschien toch liever poli-klinische wil bevallen ipv thuis. Als er dan wat mis, is er deskundige hulp in de buurt....

Als je buiten kantooruren in het ziekenhuis bevalt terwijl je gewoon bij een vk loopt en die doet dan dus ook de bevalling is er geen gyn in de buurt.
die moet dan ook gewoon uit z'n bed gebeld worden. Het voordeel dat er deskundige hulp in de buurt is, heb je dus niet altijd.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:46 schreef E.T. het volgende:

[..]

Als je buiten kantooruren in het ziekenhuis bevalt terwijl je gewoon bij een vk loopt en die doet dan dus ook de bevalling is er geen gyn in de buurt.
die moet dan ook gewoon uit z'n bed gebeld worden. Het voordeel dat er deskundige hulp in de buurt is, heb je dus niet altijd.

Ook als je gewoon buiten kantoor uren in het ziekenhuis bevalt onder begeleiding van een gyn moet die weer opgepiept worden... _{althans dat was bij mij het geval}

Maar wie staat je dan in eerste instantie bij? Toch niet alleen de verpleging mag ik aannemen?

quote:

Op zondag 22 januari 2006 23:51 schreef Brighteyes het volgende:
Maar wie staat je dan in eerste instantie bij? Toch niet alleen de verpleging mag ik aannemen?

Ik gok op arts-assistenten of inderdaad de verpleging.

Of je eigen verloskundige als je die hebt, of anders verloskundigen of assisten-artsen van het ziekenhuis denk ik.

Ik ben gewoon binnen kantooruren bevallen, dus heel de mikmak was aanwezig

Kijk, dat is de oplossing, gewoon tussen 7.30 en 16.00 bevallen. Dat zijn namelijk de kantoortijden in de meeste ziekenhuizen

Oh wat vreselijk! Die vrouw die het wel voelde, ik heb erover gehoord. Het nare van een keizersnede met zo'n spinaal (zo heet die ruggeprik) is dat het sowieso wel gevoelig blijft. Vooral als ze je kindje eruit halen. Het is namelijk een balans zoeken tussen de verdoving en de ademhaling. Als je teveel geeft dan zou de ademhaling verlamd kunnen raken. Het is nooit een pretje om een keizersnede te ondergaan heb ik wel gemerkt. Maar een hele enkele vrouw kan dat vrij rustig ondergaan.
Er zijn trouwens ook van de horrorverhalen bij vrouwen die helemaal gaan slapen.

Ik ben iemand die al sinds zeer jonge pijn door allerlei ziekenhuis ervaringen een vreselijke angst heb opgebouwd tegen pijn. Ik kan er niet tegen. Ik weet het, ik heb vast die oervrouw wel ergens in mij zitten maar de gedachte aan de bevalling vind in zo beangstigend. Ik wil dus graag een backup. Nu werk ik op een operatiekamer als anesthesiemedewerker en ken ik alle anesthesiologen hier in de regio wel, dus misschien kan ik het wel makkelijk regelen voor mezelf.
Ik heb gewoon gezien wat een verschil het is...ik ben ook vaak bij het prikken van de epiduraal (dat is die ruggenprik) op de verloskamers geweest. Je komt binnen bij een compleet in paniek geraakte, uitgeputte vrouw en als je weggaat begint de epiduraal te werken en je ziet ze ontspannen. En als ze deze goed instellen kun je gewoon persen terwijl je nog verdoofd wordt! Ik heb zelfs mensen laten lopen met zo'n ruggenprik. Als het goed gaat, gaat het gevoel niet weg maar wel de scherpe pijn. Dat is dus wat ik wil!

Ik weet ook wel dat het niet zonder risico is (grappig, ik mag vandaag een les hierover gaan geven) maar die risico's neem ik wel voor lief.
Maar goed, nogmaals, dat zeg ik nu! Misschien komt die oervrouw in mij nog wel naar boven, die zegt dat pijn echt nodig is om de band met mijn kind te gaan krijgen.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 07:27 schreef sjak het volgende:
Het is nooit een pretje om een keizersnede te ondergaan heb ik wel gemerkt. Maar een hele enkele vrouw kan dat vrij rustig ondergaan.

Is dat echt zo? Ik was hartstikke rustig en heb gewoon liggen kletsen en grappen maken. Kan me wel situaties voorstellen dat het niet zo ontspannen verloopt, maar dat mijn geval voor jou een uitzondering lijkt, dat verbaast me wel.

Ik heb de keizersnede ook niet als naar ervaren. Je voelde dat je een beetje heen en weer geduwd werd toen ze de kleine eruit haalden, maar ik vond het niet vervelend. Ook van kennisen die een keizersnede hebben ondergaan, heb ik nooit nare verhalen gehoord (maar dan heb ik het niet over het psychische gedeelte).

Ik probeer het op de OK ook altijd erg gezellig te maken. Misschien heeft het er wel mee te maken dat in het ziekenhuis waar ik werk het meestal niet zo'n gezellige reden heeft dat een keizersnede gedaan wordt (veel prematuurtjes of loslaten van de placenta). Wij hebben niet heel erg veel recht toe recht aan keizersnedes.

Dat is misschien ook hoe het komt dat mijn beeld mbt bevallingen echt verstoord is, ik zie zoveel nare dingen voorbij komen. De makkelijke bevallingen komen niet bij ons.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 23:51 schreef Brighteyes het volgende:
Maar wie staat je dan in eerste instantie bij? Toch niet alleen de verpleging mag ik aannemen?

Ik ben door de verpleging naar boven gebracht en wat ik me er van kan herinneren (nou maar hopen dat dat dus niet de waarheid was ) stond er 1 van de verpleging aan het voeteneind van het bed en was de andere alweer naar beneden.
Kan me de pijn en de angst voor de keizersnede nog goed voelen alsof het gisteren gebeurde.
Tot het moment dat ik op de operatie kamer gereden werd leek het wel of ik alleen was , alsof er in die hal niemand naar me heeft omgekeken.
Eenmaal op de OK was het een drukte van jewelste , iedereen wilde iets van.... Operatie jasje aan , ruggeprik , infuus , op de operatie tafel , schoon maken... Het leek alsof iedereen tegelijk wat van me moest.

Alles bij elkaar vond ik het echt een ramp en ben blij dat het ditmaal een geplande keizersnede gaat worden , dan gaat alles er wat rustiger aan toe...

Zo.....
Ik zal hier ook weer eens wat van me laten horen....
En daarna bijlezen!

Van de week de vlos over de vloer gehad.....
ik had al een paar dagen een continu kramperig gevoel maar op een gegeven moment kwamen daar behoorlijk pijnlijke krampen bij, die ook nog eens best regelmatig kwamen. Ook wat rozig slijm, maar niet echt bloedverlies.
plasje naar d ehuisarts gebracht, niets te vinden van een blaasontsteking oid. Vlos weer gebeld, die wilde toch wel even langskomen...hartje geluisterd, die klopte gelukkig prima!
buik gevoeld en dat was geen prettig gevoel!
maar t voelde voor haar allemaal zoals het moest voelen. Nog even inwendig onderzoekje gedaan en ook dat voelde voor haar prima. Even overlegd met t ziekenhuis. Die vertelde ook dat er in dit stadium van de zwangerschap niet veel te doen was als het fout ging...
Advies... Rustig aan doen, kleine man niet te veel tillen en iig een weekje thuis van t werk...

Nu werk ik via het uitzendbureau bij de thuiszorg, als huishoudelijke hulp... Vond dat toch allemaal wel een beetje zwaar worden, 6 uur huishouden bij "omaatjes" en dan mn eigen zooitje nog....
Maar ja, nu dus iig een weekje thuis waarin ik kan bedenken of ik daarna misschien wat minder wil gaan werken, of tijdelijk helemaal stop....

He wat naar Vamperotica.
Hoe ver ben je nu precies? Maand of 31/2 ongeveer? (Ik kan nooit zo goed terugrekenen. )

ben nu ongeveer 18 weken

Hmmm, dan is het helemaal wel schrikken neem ik aan. Ik bedoel, je bent toch wel die 12 weken al lang voorbij.
Ik ga voor je duimen dat het gewoon even iets vreemds was en dat er vanaf nu gewoon niks meer aan de hand is.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 09:40 schreef Brighteyes het volgende:
Hmmm, dan is het helemaal wel schrikken neem ik aan. Ik bedoel, je bent toch wel die 12 weken al lang voorbij.
Ik ga voor je duimen dat het gewoon even iets vreemds was en dat er vanaf nu gewoon niks meer aan de hand is.

ja, gek is dat toch eigenlijk... Die eerste 12 weken kunnen zo beladen zijn.... terwijl er daarna toch ook nog t een enander mis kan gaan!

Oei Vamperotica, gelukkig was alles goed, dat was wel even spannend vermoed ik.. je bent even ver als ik.

Rustig hier.. heb gisteren 'de kraamafdeling 'gezien, was helemaal onder de indruk van de bevallende vrouwen daar.. nouja. Snel van me afzetten ......

ik heb nu al een paar dagen een trillend/kloppend spiertje/adertje of wat dan ook in mijn lies. Heel vervelend, net zo iets als een trillend ooglid. Misschien heeft het niets met zwangerschap te maken, maar nu is natuurlijk alles de schuld van ons kind . Zou de boel nu al bekneld raken?

ik heb mijn ks ook niet als naar ervaren, heel goed zelfs.
en met al die horrordingen die ik allemaal gelezen had voordat maxim werd geboren (en ook dus voordat ik wist dat het een ks werd), hebben wij bewust voor een ziekenhuis gekozen waar pertinent altijd een gyn en anesthesist aanwezig is.

*meeeldt*

Ééééé, pinquit, dat moet voor 9 uur, hoor!

Ik kijk bewust niet naar een aantal programma's. Beetje struisvogelgedrag, maar tegelijkertijd vind ik het (in mijn geval) meer een kwestie van gezond verstand. In de media (zoals bv. tv) hoor je vooral de exessen.
Als ik jouw verhalen lees Sjak, lees ik voor mijn gevoel ook vnl. de exessen. Nl. de situaties dat het minder goed gaat of het al veel verder heen is. Er zijn vrouwen genoeg waarbij het heel goed gaat. En dat is nou precies hetgeen wat ik besloten heb te Willen (met hoofdletter!!) onthouden. Dat het meer goed gaat dan niet goed gaat.

Over pijnbestrijding. Ik heb in het ziekenhuis een injectie gehad die me iets suffer maakte, maar ook de randjes van de pijn afhaalde. Dat was heel fijn. Ook het team was geweldig. Een super-verpleegster met goede stagiaire, een co- en arts-assistent. Allemaal dames en het klikte super. Dat maakte dat mijn bevaling die toch redelijk heftig was (voor mijn gevoel) niet ontaarde in iets wat ik heel vervelend vind om op terug te kijken. Ons mannetje was toch bij zijn geboorte een man van 9 pond.

Alles kan anders gaan. Natuurlijk. Ik ben nu 12 weken zwanger en weet niet wat de toekomst gaat brengen. Volgende week maandag hoop ik voor 't eerst m'n kindje te mogen horen en zien. Maar zekerheid heb ik niet. Daarvan heb ik ook in mijn eigen omgeving te veel voorbeelden.
Maar wanneer ik me daaraan ga vasthouden, zie ik dus alle goede dingen over 't hoofd. Want ik weet dat ik ga piekeren en dat wil ik voorkomen voor zover dat gaat.
Maar goed, dat is vooral hoe ik het verder wil gaan ervaren. Of het lukt... nou dat moeten we nog maar eens zien.

sjak ik denk dat meerdere hier ook kunnen beamen al dan niet dat ik ze over msn gesproken heb dat ik doodsbang was voor een keizersnede..
echt dat was buiten dat navelstrengdingetje mijn grootste nachtmerrie.
En echt ik kan zeggen dat het me 1000000000000 % is meegevallen.. terwijl ik toch al snel van de paniekerige ben.. het enige wat er door je hoofd gaat is het moment daar wara je zo op wacht.. het eerste huiltje en het eerste aanzcht op je kleine humpie

toen nog geen nieuws, nu al iets meer, de beeb is genoeg ingedaald. mijn HB is weer omhoog (moest weer gecheckt) en verder klopt alles nog
bloeddruk = ok, gewicht mag van mij iets minder regelmatig omhoog tis nu een kilo per week
gelukkig hoef ik er nog maar 2.5

verder zei de VK: ik hoop niet dat je het net zo doet als je buuv.. dat was nogal een heftige bevalling geweest namelijk (ik had het gisteren al van meneer de buurman gehoord, de persweeen kwamen niet en de beeb lag met zn hoofdje scheef dus kwam de tang eraan te pas, en ze is vreselijk uitgescheurd, ligt nog tot woens. in t ziekenh. om te herstellen met baby is alles verder ok )

maargoed beetje gek dat de VK dat zei

dat is gek ja pinquit .... geheimhoudingsplicht telt zeker niet als je buren bent.
Is toch beetje lullig ... wel lekker dat alles oke is en beeb genoeg is ingedaald.
nu maar afwachten .....

Euh.. Sjak..
Als ik héél eerlijk ben zou ik mocht er oooooooit een volgende komen zelfs vragen om een keizersnede..
Wilyan is geboren via een keizersnede, Hanne via de gewone weg. Maar ik heb bij Hanne zoveel pijn gehad vanwege uitscheuring en (heeeeeeel erg veel) hechtingen! Ik heb er nú zelfs nog last van

Het is bij mij wel een tegenstelling..
Qua pijn enzo? Nou tien keer liever een KS dan een bevalling zoals die bij Hanne..
Voor het gevoel:de gewone weg. Het is afgezien van de pijn toch een geweldige gebeurtenis.

Daarna heb ik de testjes enzo gewoon gezien en heb ik Hanne de hele tijd bij me gehad. Bij Wilyan was ik onder narcose (ik wou (om persoonlijke redenen) geen ruggeprik) en heb ik dat dus allemaal niet me gekregen..

Nouja..
Moraal van het verhaal.. Het kan dus ook andersom.
Een bevalling via een KS die weinig pijn doet. En bevallen via de gewone weg wat zo zeer doet dat je nóóit weer een kind wil.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 15:16 schreef Jonnetje het volgende:


Nouja..
Moraal van het verhaal.. Het kan dus ook andersom.
Een bevalling via een KS die weinig pijn doet. En bevallen via de gewone weg wat zo zeer doet dat je nóóit weer een kind wil.

.. van dat soort opmerkingen wordt ik dan weer niet zo vrolijk... Spijtig dat het zo pijnlijk was voor je, Jonnetje..
nou, ja iedereen heeft zo weer zo zijn eigen verhaal. Ik heb me maar voorgenomen maar niet teveel energie aan de voorangst te besteden, het moet er toch uit, ik kan er maar beter van de zwangerschap genieten.. _{hoezo cliché?}

Goed, dat is duidelijk. Ik heb een ander beeld zoals ik hierboven al schreef. Ik ben blij om te horen dat de meeste het als iets goeds ervaren. Dat scheelt ook weer als ik er een volgende keer bij sta dat ik tenminste niet voor niets mijn best doe om het iedereen op de OK zo goed mogelijk naar de zin te maken. Ik hoor alleen toch wel vaak dat ze toch nog wat pijn hebben als het kindje er uit getrokken wordt, maar ook dat blijkt hier gelukkig mee te vallen. Ik zei volgens mij ook dat als het bij ons een keizersnede is die niet spoed is het ook heel gemoedelijk gaat!

quote:

Op maandag 23 januari 2006 15:16 schreef Jonnetje het volgende:
Euh.. Sjak..
Als ik héél eerlijk ben zou ik mocht er oooooooit een volgende komen zelfs vragen om een keizersnede..

En als je daarnaast nog de keuze zou hebben tussen een bevalling waarbij de pijnstilling WEL goed geregeld is? Ik zou namelijk ook kiezen voor een keizersnede als ik een helse bevalling zou hebben maar als ik de keuze ga krijgen tussen een normale bevalling MET een ruggenprik of een keizersnede dan zou ik toch wel kiezen voor de eerste.