Vaders niet belangrijk?

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 09:22 schreef senesta het volgende:

[..]

Ik heb er in mijn omgeving de laatste tijd veel van gezien en ik denk dat een hoop instanties, waaronder de kinderrechters en raad van kinderbescherming zijn zich de laatste jaren een stuk beter in zijn gaan zetten voor de rechten van de vader, dat bedoel ik te zeggen.

Heb je daar een behoorlijke bron voor? Want volgens mij wordt het probleem eerder groter dan kleiner.

quote:

Je kunt als moeder zijnde niet zomaar meer de vader buiten beeld zetten, ik zeg niet dat het nooit gebeurd is maar ik vind wel dat de afgelopen jaren mensen zich meer bewust zijn geworden en dat de problemen NU een stuk minder zijn.

bron?

quote:

Als moeders nu niet mee willen werken gaat de omgang vaak onder toezicht, het is best lastig je daar aan te onttrekken.


Feit blijft gewoon wel, dat als een moeder aan de omgang helemaal niet mee wil werken het een probleem blijft.
De ts heeft het over sanctie's die daarop zouden moeten staan, ik snap dat hij het zo voelt maar het is wel heel moeilijk daar een weg in te vinden en ondertussen het beste voor het kind te blijven doen.
Hij zet zich neer als organisatie die in gevecht is tegen rechterlijke dwalingen en kinderleed maar een oplossing heeft hij zelf blijkbaar ook niet voor het probleem.
En dan heel heftig een discussie beginnen en vervolgens nergens op in gaan vind ik een beetje zwak.
Hoe kun je uiteindelijk zonder een kind te beschadigen een omgang afdwingen?
Een kind door politie uit huis laten halen is ook niet in het belang van een/zijn kind lijkt mij.

Dus heb je als vader welke het beste voor zijn kind wil geen poot om op te staan?

quote:

Maar de rechter heeft hem voorlopig een vrij beperkte omgang toegezegd, ik weet niet of dit onder toezicht is, maar ik neem aan dat als dit goed gaat het vrij snel opgebouwd kan worden.

Tot de moeder gewoon besluit dat pa z'n kind niet meer mag zien.

quote:

Wat ik me wel gisteravond zat te bedenken is dat ik een zoontje van 8 heb, wat vriendjes en andere kinderen van hem vinden word op deze leeftijd heel erg belangrijk voor hem.
Wat zal het met zo'n jochie doen dat zijn vader als zorro op een gerechtsgebouw staat, dat hij vervelende verhalen verteld over zijn moeder in de krant, en ook dat hij met naam en toenaam op een openbaar forum word genoemd?

Wat een misselijk makende opmerking. Laten we het omdraaien. Je kan ook zeggen dat zij zich maar gewoon aan de wet, normale omgangsregelingen en dergelijke moet houden.

quote:

Mijn mening was inderdaad wat zwart-wit maar op eerdere vragen ging hij niet in, was een beetje aan het uitlokken.


Daarbij vind ik hem erg ongenuanceerd en stellig.

Gek dat laatste heb ik vooral met jou .

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 10:42 schreef Swetsenegger het volgende:


[quote]Heb je daar een behoorlijke bron voor? Want volgens mij wordt het probleem eerder groter dan kleiner.

Nee, ik heb daar ook niet werkelijk naar gezocht, ik spreek eigenlijk uit ervaring in mijn directe omgeving, en nee niet ikzelf.
Ik lees alleen de laatste tijd veel eenzijdige verwijten naar moeders maar zo éénzijdig is het verhaal niet, in een hoop gevallen gaat de omgang gewoon goed, in een hoop gevallen laten vaders het zelf afweten, en in sommige gevallen is het stopzetten van een omgang ook gewoon terecht, en ja in sommige gevallen zijn er inderdaad vrouwen die hun ex dwars willen zitten door middel van kinderen, op wat voor manier dan ook.
Maar goed welke bronnen heb jij dat het erger word dan?

quote:

Tot de moeder gewoon besluit dat pa z'n kind niet meer mag zien.

Dat gebeurd inderdaad en ik praat dat ook nergens goed, ik zeg alleen dat het vanuit het standpunt van een rechter ook moelijk moet zijn om dan de omgang af te dwingen.
Een kind uit huis laten halen door de politie lijkt me voor een kind erg traumatisch, en een andere oplossing als moeder niet mee wil werken lijkt me erg lastig.
Ik heb de ts meerdere keren gevraagd hoe hij dat dan in gedachten heeft en ik krijg daar nergens antwoord.
Maar dit staat los van de uitspraak van een rechter, die vaak de omgang wel wil bevorderen, dat zijn wel twee dingen die hier steeds door elkaar gehaald worden.

quote:

Wat een misselijk makende opmerking. Laten we het omdraaien. Je kan ook zeggen dat zij zich maar gewoon aan de wet, normale omgangsregelingen en dergelijke moet houden.

Ja natuurlijk moet zij zich daar aan houden maar omdat pappa en mamma in een strijd zitten om de kinderen mogen ze de kinderen maar in het openbaar gebruiken als wapen?
Ik had het hier namelijk niet over hoe vader of moeder zich voelt maar over hoe kind zich voelt, daar ging het toch om?

quote:

Gek dat laatste heb ik vooral met jou .

Vreemd ik had niet het idee dat ik zo éénzijdig dacht, ik word alleen boos dat er zo vaak geroepen word over de foute exen terwijl ik ook een hoop moeders zie zwoegen om het allemaal in goede banen te leiden.
Plus dat ik niet te beroerd ben om op jouw posten te reageren, ook niet als het niet is zoals ik het zie.
Mag ik je tevens vragen waarom ik voor mijn mening een bron moet geven?
In de beide quotes die jij naar voren haalt zeg ik dat ik iets denk of dat ik iets vind, waarom moet ik daar een bron voor opgeven?

[ Bericht 4% gewijzigd door senesta op 26-01-2006 11:18:28 ]

Ik denk dat Senesta en ik ons vooral druk maken over wat voor impact deze verwoede strijd moet hebben op het kind. TS zelf spreekt al over de nodige dingen die inmiddels bij de kleine zijn geconstateerd en hoe harder de strijd wordt hoe meer het kind tot speelpop van beide ouders wordt gedegradeerd.

Zoals ik al eerder zei.. ik snap de wanhoop en de ellende, maar heb zelf niet meer de indruk dat bij dit enorme getouwtrek nog aan het belang van het kind zelf wordt gedacht.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 11:07 schreef senesta het volgende:

[..]

Nee, ik heb daar ook niet werkelijk naar gezocht, ik spreek eigenlijk uit ervaring in mijn directe omgeving, en nee niet ikzelf.
Ik lees alleen de laatste tijd veel eenzijdige verwijten naar moeders maar zo éénzijdig is het verhaal niet, in een hoop gevallen gaat de omgang gewoon goed, in een hoop gevallen laten vaders het zelf afweten, en in sommige gevallen is het stopzetten van een omgang ook gewoon terecht, en ja in sommige gevallen zijn er inderdaad vrouwen die hun ex dwars willen zitten door middel van kinderen, op wat voor manier dan ook.
Maar goed welke bronnen heb jij dat het erger word dan?

In dit geval gaat het nu eens over de excessen welke VADERS meemaken. Er wordt zeer veel aandacht geschonken aan moeders welke geen alimentatie zien van klootzakken van vaders. Allemaal terecht. Iedereen is zich er van bewust dat er schrijnende gevallen zijn.

Alleen was er tot een aantal jaar geleden NOOIT aandacht voor de vaders welke er bekaaid afkomen. Nu is er aandacht voor de bekaaide vaders. Voor diegene welke ECHT dwarsgezeten worden en moet dat dan weer kapot genuanceerd worden? 'Ja er zijn ook zat vrouwen welke het slecht hebben' JA DAT WETEN WE AL JAREN .

Dit topic gaat nu eens over vaders waarbij de ex een vals takkewijf is. Ik vind reacties als 'de vaders maken het er vaak zelf na' in dit soort gierend uit de klauwen gelopen situaties volkomen misplaatst. Of moeten mannen voortaan bij elke berichtgeving over vrouwenmishandeling, verkrachting, vaders welke de alimentatie niet betalen denken 'Vaak maken die wijven het er ook zelf na' ?

quote:

Dat gebeurd inderdaad en ik praat dat ook nergens goed, ik zeg alleen dat het vanuit het standpunt van een rechter ook moelijk moet zijn om dan de omgang af te dwingen.
Een kind uit huis laten halen door de politie lijkt me voor een kind erg traumatisch, en een andere oplossing als moeder niet mee wil werken lijkt me erg lastig.
Ik heb de ts meerdere keren gevraagd hoe hij dat dan in gedachten heeft en ik krijg daar nergens antwoord.

Heee... misschien IS er geen oplossing? Misschien ben je gewoon op z'n plat hollandsch gezegd verneukt als vader wanneer een ex ECHT kwaad wil? Misschien is dan het enige wat je nog kan doen op een zorropak op paleis Soestdijk gaan staan en op een forumpje je grieven spammen in de hoop dat er in de toekomst zaken beter geregeld en afgedwongen worden VOORDAT het traumatisch voor kind of 1 van beide ouders wordt. Kortom, aandacht vragen op een ludiek manier.

En zie... het werkt, want sinds een jaar of 5 komen dwaze vaders en fathers for justice opeens in het nieuws, en op een enkel zuur wijf na, beseft nu opeens iedereen dat ook aan de kant van de VADERS schrijnende situaties voorkomen.

quote:

Maar dit staat los van de uitspraak van een rechter, die vaak de omgang wel wil bevorderen, dat zijn wel twee dingen die hier steeds door elkaar gehaald worden.
[..]

Ja natuurlijk moet zij zich daar aan houden maar omdat pappa en mamma in een strijd zitten om de kinderen mogen ze de kinderen maar in het openbaar gebruiken als wapen?
Ik had het hier namelijk niet over hoe vader of moeder zich voelt maar over hoe kind zich voelt, daar ging het toch om?

Het kind als wapen gebruiken? In eerste instantie gebruikt de ouder welke de andere ouder de toegang tot zijn kind ontzegt het kind toch als wapen? Maar wat stel je voor? Als een van de twee dwars ligt, mag de andere ouder verotten? Want dan wist ik het als dwaze vader wel hoor. Kind ontvoeren. Eenmalig traumatisch, maar moeder mag voortaan lekker fluiten naar het kind.

Zie je hoe gevaarlijk deze redenering is? Uiteraard moet getracht worden het kind zoveel mogelijk te ontzien, maar je kan niet zomaar een partij helemaal uitvlakken. En dat is wat je hier gewoon suggereert. Die vaders moeten niet zeiken, want dat is slecht voor het kind. Ja daaaaaaaaaaag.

quote:

Vreemd ik had niet het idee dat ik zo éénzijdig dacht, ik word alleen boos dat er zo vaak geroepen word over de foute exen terwijl ik ook een hoop moeders zie zwoegen om het allemaal in goede banen te leiden.

DIT VERHAAL GAAT OVER FOUTE EXEN. Jezus, dit gaat toch niet over de gemiddelde omgangsregeling? Waarbij een ex eens een keer de kinderen niet brengt omdat haar hoofd er niet naar staat, of een vader welke een maand zijn alimentatie niet betaald omdat hij toevallig een leuk tripje met zijn nieuwe vriendin had gemaakt.

Dit gaat over uitwassen. En nu eens over vaders welke het door hun ex onmogelijk gemaakt wordt hun kind te zien.

quote:

[
Plus dat ik niet te beroerd ben om op jouw posten te reageren, ook niet als het niet is zoals ik het zie.
Mag ik je tevens vragen waarom ik voor mijn mening een bron moet geven?
In de beide quotes die jij naar voren haalt zeg ik dat ik iets denk of dat ik iets vind, waarom moet ik daar een bron voor opgeven?

Nee, je suggereerd dat het allemaal zo erg niet is. AL je posts zijn suggestief. Je suggereerd continue dat het verifieerbare verhaal van TS gedeeltelijk zijn eigen schuld is. Je geeft min of meer te kennen dat het 9 van de 10 keer wel voor een groot deel aan de vader zal liggen en dat dat arme zwoegende vrouwtje een goede reden heeft om Pa te verbieden zijn kind te zien.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 12:30 schreef Maerycke het volgende:
Ik denk dat Senesta en ik ons vooral druk maken over wat voor impact deze verwoede strijd moet hebben op het kind. TS zelf spreekt al over de nodige dingen die inmiddels bij de kleine zijn geconstateerd en hoe harder de strijd wordt hoe meer het kind tot speelpop van beide ouders wordt gedegradeerd.

En met die redenatie heb je als vader dus geen enkele poot meer om op te staan.

De huidige situatie in scheidend nederland is als volgt:

1. Bij een scheiding wordt het kind ALTIJD aan de moeder toegewezen.
2. Men gaat er vanuit dat er een goed omgangsregeling komt.
3. Indien de omgangsregeling er niet komt, of de moeder simpelweg weigert de vader tot de kinderen toe te latenzal de rechter uiteindelijk oordelen dat in het belang van het kind de omgangsregeling maar helemaal geschrapt moet worden.
4. Ondanks bovenstaand onrecht, mag je als vader je nog niet laten horen ook, want zelfs bij zoiets ludieks als in een zorropak Paleis Soestdijk beklimmen zou wel eens traumatisch kunnen zijn voor het kind.

Wat klopt er niet aan bovenstaand verhaal?

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 19:54 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

En met die redenatie heb je als vader dus geen enkele poot meer om op te staan.

De huidige situatie in scheidend nederland is als volgt:

1. Bij een scheiding wordt het kind ALTIJD aan de moeder toegewezen.
2. Men gaat er vanuit dat er een goed omgangsregeling komt.
3. Indien de omgangsregeling er niet komt, of de moeder simpelweg weigert de vader tot de kinderen toe te latenzal de rechter uiteindelijk oordelen dat in het belang van het kind de omgangsregeling maar helemaal geschrapt moet worden.
4. Ondanks bovenstaand onrecht, mag je als vader je nog niet laten horen ook, want zelfs bij zoiets ludieks als in een zorropak Paleis Soestdijk beklimmen zou wel eens traumatisch kunnen zijn voor het kind.

Wat klopt er niet aan bovenstaand verhaal?

Alles klopt wel!!!

Ik vind dat het 'belang van het kind' nogal eens misbruikt wordt, ook door sommige users hier. Als dat op tafel komt, sta je immers met de bek vol tanden want dat belang gaat boven alles en daar kun je dus niks tegen in brengen. Het is in die zin bijna een chantagemiddel en dat vind ik droevig. Het belang van het kind kan soms wel eens heel anders liggen dan wij menen te weten.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 19:54 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

En met die redenatie heb je als vader dus geen enkele poot meer om op te staan.

De huidige situatie in scheidend nederland is als volgt:

1. Bij een scheiding wordt het kind ALTIJD aan de moeder toegewezen.
2. Men gaat er vanuit dat er een goed omgangsregeling komt.
3. Indien de omgangsregeling er niet komt, of de moeder simpelweg weigert de vader tot de kinderen toe te latenzal de rechter uiteindelijk oordelen dat in het belang van het kind de omgangsregeling maar helemaal geschrapt moet worden.
4. Ondanks bovenstaand onrecht, mag je als vader je nog niet laten horen ook, want zelfs bij zoiets ludieks als in een zorropak Paleis Soestdijk beklimmen zou wel eens traumatisch kunnen zijn voor het kind.

Wat klopt er niet aan bovenstaand verhaal?

Wat er niet klopt aan dit verhaal is , dat het klopt.

m.vr. gr.
etc.

quote:

Op donderdag 26 januari 2006 19:48 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

In dit geval gaat het nu eens over de excessen welke VADERS meemaken. Er wordt zeer veel aandacht geschonken aan moeders welke geen alimentatie zien van klootzakken van vaders. Allemaal terecht. Iedereen is zich er van bewust dat er schrijnende gevallen zijn.

Alleen was er tot een aantal jaar geleden NOOIT aandacht voor de vaders welke er bekaaid afkomen. Nu is er aandacht voor de bekaaide vaders. Voor diegene welke ECHT dwarsgezeten worden en moet dat dan weer kapot genuanceerd worden? 'Ja er zijn ook zat vrouwen welke het slecht hebben' JA DAT WETEN WE AL JAREN .

Dit topic gaat nu eens over vaders waarbij de ex een vals takkewijf is. Ik vind reacties als 'de vaders maken het er vaak zelf na' in dit soort gierend uit de klauwen gelopen situaties volkomen misplaatst. Of moeten mannen voortaan bij elke berichtgeving over vrouwenmishandeling, verkrachting, vaders welke de alimentatie niet betalen denken 'Vaak maken die wijven het er ook zelf na' ?
[..]

Heee... misschien IS er geen oplossing? Misschien ben je gewoon op z'n plat hollandsch gezegd verneukt als vader wanneer een ex ECHT kwaad wil? Misschien is dan het enige wat je nog kan doen op een zorropak op paleis Soestdijk gaan staan en op een forumpje je grieven spammen in de hoop dat er in de toekomst zaken beter geregeld en afgedwongen worden VOORDAT het traumatisch voor kind of 1 van beide ouders wordt. Kortom, aandacht vragen op een ludiek manier.

En zie... het werkt, want sinds een jaar of 5 komen dwaze vaders en fathers for justice opeens in het nieuws, en op een enkel zuur wijf na, beseft nu opeens iedereen dat ook aan de kant van de VADERS schrijnende situaties voorkomen.
[..]

Het kind als wapen gebruiken? In eerste instantie gebruikt de ouder welke de andere ouder de toegang tot zijn kind ontzegt het kind toch als wapen? Maar wat stel je voor? Als een van de twee dwars ligt, mag de andere ouder verotten? Want dan wist ik het als dwaze vader wel hoor. Kind ontvoeren. Eenmalig traumatisch, maar moeder mag voortaan lekker fluiten naar het kind.

Zie je hoe gevaarlijk deze redenering is? Uiteraard moet getracht worden het kind zoveel mogelijk te ontzien, maar je kan niet zomaar een partij helemaal uitvlakken. En dat is wat je hier gewoon suggereert. Die vaders moeten niet zeiken, want dat is slecht voor het kind. Ja daaaaaaaaaaag.
[..]

DIT VERHAAL GAAT OVER FOUTE EXEN. Jezus, dit gaat toch niet over de gemiddelde omgangsregeling? Waarbij een ex eens een keer de kinderen niet brengt omdat haar hoofd er niet naar staat, of een vader welke een maand zijn alimentatie niet betaald omdat hij toevallig een leuk tripje met zijn nieuwe vriendin had gemaakt.

Dit gaat over uitwassen. En nu eens over vaders welke het door hun ex onmogelijk gemaakt wordt hun kind te zien.
[..]

Nee, je suggereerd dat het allemaal zo erg niet is. AL je posts zijn suggestief. Je suggereerd continue dat het verifieerbare verhaal van TS gedeeltelijk zijn eigen schuld is. Je geeft min of meer te kennen dat het 9 van de 10 keer wel voor een groot deel aan de vader zal liggen en dat dat arme zwoegende vrouwtje een goede reden heeft om Pa te verbieden zijn kind te zien.

Oke dus blijkbaar mogen hier alleen meezuchtende vaders posten en mag er geen discussie worden gevoerd?
Ik weet best dat er schrijnende gevallen zijn, maar ik vond de suggesties die de ts wekte met zijn artikelen ook niet mis.

Ik suggereer dat (vooral op het vlak van justitie en raad van kinder bescherming)het een stuk verbeterd is ten aanzien van vroeger en ik suggereer dat er tegenwoordig van alle kanten een stuk meer begrip is voor de rechten van de vader (en terecht), ik suggereer niet dat het perfect is maar ik denk ook niet dat het dat ooit zal worden zolang er vaders en moeders zijn die elkaar door middel van kinderen proberen een trap na te geven.

Ik zeg dat als een man een omgangsregeling heeft, maar dit kan net zo goed voor een vrouw gelden, het gewoon heel moeilijk is om af te dwingen zonder dat het welzijn van een kind in het geding komt.
Mijn mening is dat co ouderschap inderdaad een optie is als de kinderen daar wel bij varen, mocht dit niet kunnen, dan zouden de kinderen gewoon moeten blijven bij die ouder die voor de scheiding ook het leeuwendeel van de verzorging op zich nam.

Een kind een ouder ontzeggen moet natuurlijk niet mogen, maar nogmaals hoe los je het op?
Een kind elke week door de politie met dwang uit huis halen lijkt me ook geen goede oplossing.
Ontvoeren gebeurd inderdaad, van beiden kanten, en dat is een belachelijke redenatie.
Kun je wel hoogdravend tegen mij tekeer gaan maar ik creeer deze situaties niet, ik stip ze alleen in dit topic aan.
Wat ik zie is dat er best al een grote ommezwaai is gekomen in dit soort zaken, bij de rechter en de raad van kinderbescherming vlak je tegenwoordig de vader echt niet zomaar meer uit, maar dat er nog schreinende gevallen uit eerdere rechtspraken zijn vlak ik niet uit.

Over mijn suggestieve posts nog even.
Ik suggereerde dat als een rechter!! een omgang kort houd (vandaag de dag!!!!) dat met een reden is, als moeder zijnde kun je niet zomaar invloed hebben op de rechtspraak.
Ik heb het dus over de uitspraak van de rechter!!!! vandaag de dag!!!!!!
En niet over wat exen doen.

De ts heeft weer een omgang met zijn zoon en als ik het juist heb, zal de rechter en raad van kinderbescherming dit snel uitbreiden als vader en zoon allebei gelukkig zijn in de omgang.

Maar waarom mag hier dan maar één kant belicht worden? het is nu de beurt aan de vaders en mogen de moeders (al zit ik niet in deze situatie hoor) alleen maar stilzwijgen?
Prima, vertel je me weer even wanneer de discussie voor andere mensen weer open is?

[ Bericht 5% gewijzigd door senesta op 27-01-2006 00:42:53 ]

sorry dubbel post.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 00:32 schreef senesta het volgende:

[..]

Oke dus blijkbaar mogen hier alleen meezuchtende vaders posten en mag er geen discussie worden gevoerd?
Ik weet best dat er schrijnende gevallen zijn, maar ik vond de suggesties die de ts wekte met zijn artikelen ook niet mis.

Ik suggereer dat (vooral op het vlak van justitie en raad van kinder bescherming)het een stuk verbeterd is ten aanzien van vroeger en ik suggereer dat er tegenwoordig van alle kanten een stuk meer begrip is voor de rechten van de vader (en terecht), ik suggereer niet dat het perfect is maar ik denk ook niet dat het dat ooit zal worden zolang er vaders en moeders zijn die elkaar door middel van kinderen proberen een trap na te geven.

Ik zeg dat als een man een omgangsregeling heeft, maar dit kan net zo goed voor een vrouw gelden, het gewoon heel moeilijk is om af te dwingen zonder dat het welzijn van een kind in het geding komt.

Wat lul je nou toch.
Vrouwen krijgen per definitie de kinderen toegewezen. Niets omgangsregeling.

DAAR gaat het sowieso al scheef, het grondbeginsel dat de vrouw de kinderen toegewezen krijgt. Doe nu niet net alsof vrouwen regelmatig hun kinderen niet te zien krijgen. DIt is typisch een probleem voor vaders.

quote:

Mijn mening is dat co ouderschap inderdaad een optie is als de kinderen daar wel bij varen, mocht dit niet kunnen, dan zouden de kinderen gewoon moeten blijven bij die ouder die voor de scheiding ook het leeuwendeel van de verzorging op zich nam.

Dat is lekker. OMdat de vrouw een crappy baantje had, bleef die maar thuis en bleef pa maar 40 uur werken om ervoor te zorgen dat iedereen binnen het gezin te vreten heeft. Die keuze neem je gezamelijk en het is wel een beetje ERG lullig om dat vervolgens als argument te gebruiken voor de toewijzing

quote:

Een kind een ouder ontzeggen moet natuurlijk niet mogen, maar nogmaals hoe los je het op?
Een kind elke week door de politie met dwang uit huis halen lijkt me ook geen goede oplossing.

Heel simpel, indien een ouder stelselmatig de andere ouder de toegang tot zijn/haar kind ontzegt, dient deze uit de ouderlijke macht gezet te worden en wordt het kind sowieso aan de ander toegewezen.

quote:

Ontvoeren gebeurd inderdaad, van beiden kanten, en dat is een belachelijke redenatie.
Kun je wel hoogdravend tegen mij tekeer gaan maar ik creeer deze situaties niet, ik stip ze alleen in dit topic aan.
Wat ik zie is dat er best al een grote ommezwaai is gekomen in dit soort zaken, bij de rechter en de raad van kinderbescherming vlak je tegenwoordig de vader echt niet zomaar meer uit, maar dat er nog schreinende gevallen uit eerdere rechtspraken zijn vlak ik niet uit.

Er is NIETS veranderd behalve een bewustwording. Verder is er totaal niets in het voogdij recht veranderd.

quote:

Over mijn suggestieve posts nog even.
Ik suggereerde dat als een rechter!! een omgang kort houd (vandaag de dag!!!!) dat met een reden is, als moeder zijnde kun je niet zomaar invloed hebben op de rechtspraak.
Ik heb het dus over de uitspraak van de rechter!!!! vandaag de dag!!!!!!
En niet over wat exen doen.

De ts heeft weer een omgang met zijn zoon en als ik het juist heb, zal de rechter en raad van kinderbescherming dit snel uitbreiden als vader en zoon allebei gelukkig zijn in de omgang.

Maar waarom mag hier dan maar één kant belicht worden? het is nu de beurt aan de vaders en mogen de moeders (al zit ik niet in deze situatie hoor) alleen maar stilzwijgen?
Prima, vertel je me weer even wanneer de discussie voor andere mensen weer open is?

IK ageer tegen je suggestie dat de mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben. Jammer dat je dat niet begrijpt. Nogmaals, dat is net zoiets als wanneer mannen bij elke verkrachtingszaak komen melden 'dat vrouwen het er ook vaak naar maken' Hoe zou JIJ dan reageren?

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 09:23 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Wat lul je nou toch.
Vrouwen krijgen per definitie de kinderen toegewezen. Niets omgangsregeling.

DAAR gaat het sowieso al scheef, het grondbeginsel dat de vrouw de kinderen toegewezen krijgt. Doe nu niet net alsof vrouwen regelmatig hun kinderen niet te zien krijgen. DIt is typisch een probleem voor vaders.
[..]

Dat is lekker. OMdat de vrouw een crappy baantje had, bleef die maar thuis en bleef pa maar 40 uur werken om ervoor te zorgen dat iedereen binnen het gezin te vreten heeft. Die keuze neem je gezamelijk en het is wel een beetje ERG lullig om dat vervolgens als argument te gebruiken voor de toewijzing
[..]

Heel simpel, indien een ouder stelselmatig de andere ouder de toegang tot zijn/haar kind ontzegt, dient deze uit de ouderlijke macht gezet te worden en wordt het kind sowieso aan de ander toegewezen.
[..]

Er is NIETS veranderd behalve een bewustwording. Verder is er totaal niets in het voogdij recht veranderd.
[..]

IK ageer tegen je suggestie dat de mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben. Jammer dat je dat niet begrijpt. Nogmaals, dat is net zoiets als wanneer mannen bij elke verkrachtingszaak komen melden 'dat vrouwen het er ook vaak naar maken' Hoe zou JIJ dan reageren?

Ik ben blij dat ik jouw kind niet ben in een dergelijke situatie.
Je luistert uberhaubt niet naar wat ik zeg, en het belang van een kind is je blijkbaar al helemaal vreemd.
Ik zeg nergens!!!! dat mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben, ik zeg ook nergens dat er veel vrouwen zijn die in deze situatie zitten al zijn ze er wel dergelijk.
Ik probeer aan te geven dat het voor mij om het even is of het een man of een vrouw is, het is gewoon mijn mening.
Ik vind dat er na een scheiding voor een kind gewoon zo min mogelijk moet veranderen, een scheiding is al ingrijpend genoeg, om dan meteen alle grond onder hun voeten vandaan te maaien is gewoon wreed.
Als je er samen uit kunt komen, door co-ouderschap is dat prachtig.
Helaas gaat dat vaak niet zo.
Ik ben het met de ts eens dat de straffen die gesteld waren op het niet nakomen van de omgang nagekomen moeten worden, een kind meteen uit zijn omgeving rukken vind ik een belachelijke optie.

Als mijn man en ik uit elkaar zouden gaan, zou co ouderschap zeker een optie zijn, het is niet dat ik tegen een man als opvoeder ben, het is niet dat ik het eens ben met wat deze vrouwen doen.
Ik vind alleen dat al dat touwgetrek ten koste gaat van het kind en dat moet je zoveel mogelijk proberen te beperken, in ieder geval door de ze zo min mogelijk in de strijd te betrekken.

Ik zeg niet dan mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben,
natuurlijk zijn die gevallen er maar waar ik het over heb is dat de rechter de omgang niet zonder meer stop zet omdat moeder dat wil, dat gebeurd gewoon niet!
Als een rechter de bezoeksregeling stopzet, dus daadwerkelijk zegt dat je het kind niet meer mag zien dan ligt daar een andere reden aan ten grondslag dan dat de moeder dat niet wil.

Ook in het geval van ts, heeft de rechter hem meerdere keren in het gelijk gesteld, het is het afdwingen van de bezoeksregeling wat het probleem vormt.
Maar ik stop met deze discussie want je schijnt gewoon niet te WILLEN horen wat ik zeg.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 10:38 schreef senesta het volgende:

[..]

Ik ben blij dat ik jouw kind niet ben in een dergelijke situatie.
Je luistert uberhaubt niet naar wat ik zeg, en het belang van een kind is je blijkbaar al helemaal vreemd.

Zelfs in een discussie op een internet forum kan je het niet laten om op de man te spelen en 'het belang van het kind' als chantage middel te gebruiken. Het is voor jouw eventuele partner niet te hopen dat er ooit kinderen en een scheiding komen .

quote:

Ik zeg nergens!!!! dat mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben, ik zeg ook nergens dat er veel vrouwen zijn die in deze situatie zitten al zijn ze er wel dergelijk.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:23 schreef senesta het volgende:
Buiten dat zie ik hier alleen maar zijn verhaal, nog niet eens, het zijn hoogdravende brieven aan zijn advocaat.

<knip>

Ik zie beschuldigingen van vader aan moeders adres maar ik zie nergens de reden waarom moeder de omgang beperkt zou willen houden.

<knip>

vergeet niet dat elk verhaal twee kanten heeft

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:55 schreef senesta het volgende:
De omgang kan niet zo beperkt blijven als er van moeder geen argumenten zijn.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 22:56 schreef senesta het volgende:
er is al een hoop verbeterd en een hoop dingen gebeuren ook niet zonder reden.

Uit slechts 3 van je reacties. De rest van je reacties ga ik niet eens doorspitten, het is duidelijk dat je op voorhand van mening bent dat het simpelweg NIET voorkomt dat een vader zijn kind zonder gegronde reden niet mag zien.

quote:

Ik probeer aan te geven dat het voor mij om het even is of het een man of een vrouw is, het is gewoon mijn mening.
Ik vind dat er na een scheiding voor een kind gewoon zo min mogelijk moet veranderen, een scheiding is al ingrijpend genoeg, om dan meteen alle grond onder hun voeten vandaan te maaien is gewoon wreed.
Als je er samen uit kunt komen, door co-ouderschap is dat prachtig.
Helaas gaat dat vaak niet zo.
Ik ben het met de ts eens dat de straffen die gesteld waren op het niet nakomen van de omgang nagekomen moeten worden, een kind meteen uit zijn omgeving rukken vind ik een belachelijke optie.

Ik vind het belachelijk dat een kind uberhaupt standaard aan de moeder wordt toegewezen. En ik vind het nog belachelijker dat er blijkbaar geen adequaat antwoord MAG zijn op deze belachelijke situaties omdat er direkt met 'het belang van het kind' geschermd wordt. Hetgeen, zoals SCH hierboven terecht opmerkt, een vorm van emotionele chantage is, waardoor de ander per direkt buitenspel gezet wordt en alle rechten maar door de plee gespoeld moeten worden.

quote:

Als mijn man en ik uit elkaar zouden gaan, zou co ouderschap zeker een optie zijn, het is niet dat ik tegen een man als opvoeder ben, het is niet dat ik het eens ben met wat deze vrouwen doen.
Ik vind alleen dat al dat touwgetrek ten koste gaat van het kind en dat moet je zoveel mogelijk proberen te beperken, in ieder geval door de ze zo min mogelijk in de strijd te betrekken.

Hoe wil je dat in godsnaam doen als 1 van de twee partijen gewoon exclusiviteit van het kind opeist en de ander zijn rechten ontzegt? Degene welke dat doet is schuldig aan het schaden van hety belang van het kind. Niet de partij welke zijn recht probeert af te dwingen. Je draait oorzaak en gevolg continue om: De vader mag zijn kind niet zien en dat heeft hij maar te accepteren, want elke daad van hem kan leiden tot traumatisering van het kind.

quote:

Ik zeg niet dan mannen het voornamelijk aan zichzelf te danken hebben,
natuurlijk zijn die gevallen er maar waar ik het over heb is dat de rechter de omgang niet zonder meer stop zet omdat moeder dat wil, dat gebeurd gewoon niet!
Als een rechter de bezoeksregeling stopzet, dus daadwerkelijk zegt dat je het kind niet meer mag zien dan ligt daar een andere reden aan ten grondslag dan dat de moeder dat niet wil.

Over DIE gevallen gaat DIT topic niet. Hoe moeilijk is het nu?

quote:

Ook in het geval van ts, heeft de rechter hem meerdere keren in het gelijk gesteld, het is het afdwingen van de bezoeksregeling wat het probleem vormt.
Maar ik stop met deze discussie want je schijnt gewoon niet te WILLEN horen wat ik zeg.

Volgens mij is dat meer jouw manco .

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 11:13 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Zelfs in een discussie op een internet forum kan je het niet laten om op de man te spelen en 'het belang van het kind' als chantage middel te gebruiken. Het is voor jouw eventuele partner niet te hopen dat er ooit kinderen en een scheiding komen .
[..]


[..]


[..]


[..]

Uit slechts 3 van je reacties. De rest van je reacties ga ik niet eens doorspitten, het is duidelijk dat je op voorhand van mening bent dat het simpelweg NIET voorkomt dat een vader zijn kind zonder gegronde reden niet mag zien.

[..]

Ik vind het belachelijk dat een kind uberhaupt standaard aan de moeder wordt toegewezen. En ik vind het nog belachelijker dat er blijkbaar geen adequaat antwoord MAG zijn op deze belachelijke situaties omdat er direkt met 'het belang van het kind' geschermd wordt. Hetgeen, zoals SCH hierboven terecht opmerkt, een vorm van emotionele chantage is, waardoor de ander per direkt buitenspel gezet wordt en alle rechten maar door de plee gespoeld moeten worden.
[..]

Hoe wil je dat in godsnaam doen als 1 van de twee partijen gewoon exclusiviteit van het kind opeist en de ander zijn rechten ontzegt? Degene welke dat doet is schuldig aan het schaden van hety belang van het kind. Niet de partij welke zijn recht probeert af te dwingen. Je draait oorzaak en gevolg continue om: De vader mag zijn kind niet zien en dat heeft hij maar te accepteren, want elke daad van hem kan leiden tot traumatisering van het kind.
[..]


Over DIE gevallen gaat DIT topic niet. Hoe moeilijk is het nu?
[..]

Volgens mij is dat meer jouw manco .

Ik heb twee hele mooie kindjes en mijn man en ik zullen nooit in een dergelijke situatie belanden, omdat ik weet hoe belangrijk een vader voor een kind is, ik heb geen enkele twijfel dat mijn man en ik dat prima zouden kunnen regelen mocht het ooit onverhoopt zover komen.

De quotes die ik aanhaal, daar sta ik nog steeds achter hoor, het is gewoon feit dat de rechtbank, of de rechter niet zonder meer een omgang verbied, dat gebeurd gewoon niet.
Dat was wat ik aanhaalde.
Als een omgang stop word gezet door een rechter is dat meestal omdat de verzorgende ouder daar een reden voor opgeeft, dat ben je toch met me eens?
Ik zeg helemaal niet dat mannen dan maar pech hebben, ik vroeg de ts wat hij vond dat er voor oplossing voor moest komen, wat hij vond dat er aan gedaan moest worden.
Maar goed dat heb ik al een paar keer aangehaald.

Hij heeft daar inmiddels in een ander topic antwoord op gegeven.
Hij pleit voor een eventuele boete of gevangenis straf als de omgang van één van de ouders word gedwarsboomt door de ander, dat zou ik een goede maatregel vinden.
Anderen pleiten voor het door de politie laten uitvoeren van de omgang, dat lijkt mij voor kinderen erg traumatisch, dat was waar deze discussie over ging, jij probeert mij in een stelling te drukken waar ik helemaal niet voor sta.

Dat een kind standaart aan een moeder word toegewezen vind ik ook niet terecht, net als het feit dat moeders vroeger (ik weet niet hoe dat nu is) zelden allimentatie hoefden te betalen als een kind wel aan de vader werd toegewezen.

Ik ben zelf zonder vader opgegroeid, ik weet hoe dat is, ik weet hoe belangrijk een vader voor een kind is, maar ik weet ook hoe het voelt om een speelbal van een machtstrijd te zijn.

Ik weet ook hoe moeilijk het is voor een man om de voogdij over zijn kind te krijgen en te houden, deze situatie's zijn mij niet vreemd.

En over het op de man spelen, jouw opmerkingen waren in eerdere posts ook niet van de lucht.

Dit topic ging over een onderzoek, voor zover je het onderzoek kunt noemen, die had aangetoont dat kinderen hun moeder belangrijker vinden dan hun vader.
Dat de discussie een andere kant op gaat is volgens mij niet zo'n ramp, maar misschien dat je me dan wilt vertellen wat ik er wel over mag zeggen, of welke stelling er dan wel ter discussie staat?

[ Bericht 3% gewijzigd door senesta op 27-01-2006 13:02:03 ]

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 11:05 schreef Maerycke het volgende:
Nog steeds geen enkel argument waarom jouw ex-vrouw én zijn grootouders vinden dat jij je kind niet zou mogen zien. Ook geen enkele reactie op de gevolgen die jouw persoonlijke kruistocht hebben op jouw kind. Ergens snap ik de wanhoop, maar inmiddels gaat dit meer over jou, wat jij wilt en verder niets anders meer...

Sommige vrouwen hebben geen argument nodig om een kind bij de vader weg te houden, heb je daar al eens over nagedacht? Gewoon jaloers en a-sociaal gedrag. Die mensen heb je er ook bij, helaas.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 13:49 schreef InSanne het volgende:

[..]

Sommige vrouwen hebben geen argument nodig om een kind bij de vader weg te houden, heb je daar al eens over nagedacht? Gewoon jaloers en a-sociaal gedrag. Die mensen heb je er ook bij, helaas.

ik was in de veronderstelling dat de omgang door de rechtbank tegengehouden werd.
Later hoorde ik dat de rechtbank hem al zes of zeven keer in zijn gelijk had gesteld, dat staaft in zeker zin ook wat ik al zei, de rechter of rechtbank zegt niet snel dat een vader zijn kind niet mag zien.
Het probleem ontstaat als de verzorgende ouder zich niet aan de uitspraak houd.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 11:17 schreef senesta het volgende:

[..]

Precies mijn punt.
Ook vraag ik me dan af wat hij wil bereiken, ik bedoel als moeder echt niet mee wil werken hoe wil hij dat dan gaan afdwingen?
En hoe kun je dat doen in het belang van het kind?
Plus alle andere vragen die ik al gesteld had.

Kinderen worden ouder, hoe zou jij het vinden als je vader jouw de moeite niet waard vond om voor te vechten? Daarnaast zou je de tegenwerking van moeder alleen maar belonen wanneer je onder die dwang zou afhaken! Een kind maak je met z'n tweeen(meestal) opvoeden doe je dus ook met z'n tweeen. In het beste geval wonen de ouders onder een dak, maar ook als dit niet het geval is ben je als ouder verplicht aan het kind om samen de opvoeding te regelen.

Nu kunnen de kinderen die mee hebben gewerkt aan dit onderzoek vader wel minder belangrijk vinden, dat wil nog niet zeggen dat dat zo is. Naar mijn mening hebben kinderen beide ouders nodig als rolmodel. Ik ben zelf zonder vader (en met een zieke moeder opgegroeid), ik zou dat mijn kind niet toewensen. O ja mijn vader is op jonge leeftijd overleden, daar is mijn moeder behoorlijk ziek van geworden...

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 14:10 schreef senesta het volgende:

[..]

ik was in de veronderstelling dat de omgang door de rechtbank tegengehouden werd.
Later hoorde ik dat de rechtbank hem al zes of zeven keer in zijn gelijk had gesteld, dat staaft in zeker zin ook wat ik al zei, de rechter of rechtbank zegt niet snel dat een vader zijn kind niet mag zien.
Het probleem ontstaat als de verzorgende ouder zich niet aan de uitspraak houd.

Inderdaad, maar gelukkig heeft de raad voor kinderbescherming een juridische afdeling die zich met dit soort problemen bezig houdt. (Ik zit samen met mijn man in de molen)Je zou kunnen denken aan financiele sancties, in eerste instantie(nee vaders niet massaal stoppen met alimentatie betalen! Dan krijg je het LBIO op je dak!) en als dat niet helpt dan ziet justitie(hopelijk) het als gijzeling. Maar eer je zover bent heb je als vader al heel wat tranen gelaten...

Mijn vader vond mij de moeite van het vechten niet waard, ik weet hoe dat voelt.
Ik was 11 maanden dat mijn ouders scheidde, toen ik drie was zijn ze nog een periode samen geweest maar ook dat liep uiteindelijk weer mis.
Ik heb daarna af en aan contact gehad wanneer er geen dringender zaken in zijn leven waren, toen ik 18 was en hem een keer belde, deelde hij me mede dat hij een nieuw leven was begonnen en dat hij geen tijd meer voor me had.
Daarna heeft hij mijn moeder nog wel eens gebeld of ik hem wilde bellen, dat heb ik niet gedaan.
December 2003 is hij overleden op 54 jarige leeftijd, zijn kasten stonden vol fotoboeken van ons en mijn portretje stond op zijn nachtkastje.

Ik heb heel wat zaterdagen op de bank zitten wachten tot hij kwam en hij kwam nooit.
Ik wou dat mijn moeder toen de omgang gewoon stop had gezet, dan had ik misschien geen vader gehad maar wel wat rust in mijn leventje.
Maar mijn moeder heeft echt gevochten voor een goede omgang tussen mijn zus en mij en onze vader, ze heeft hem heel wat keren gebeld of geschreven om hem te vragen zich wat meer met ons te bemoeien.

Mijn vader was voor mij stukken minder belangrijk dan mijn moeder, maar goed ik was drie toen hij voor het laatst een paar maanden thuis was, ik wist helemaal niet wat een vader kan betekenen.
Mijn moeder is later wel hertrouwd, toevallig met een man die twee kinderen had uit een vorig huwelijk die allebei bij hem woonden, jonge kinderen.
Ik kan me voorstellen als je ouders gewoon bij elkaar zijn of als je ouder bent als je ouders gaan scheiden of als je een goed omgang hebt, een vader net zo belangrijk of misschien zelfs belangrijker kan zijn, het hangt van meerder factoren af natuurlijk.

Een vader is wel belangrijk voor kind, misschien dat kinderen in de leeftijdscatogorie die ze ondervraagt hebben zelf ook niet goed in kunnen schatten wat een vader precies betekend voor hun algehele ontwikkeling.
Ik vind dit onderzoek dan ook niet echt betrouwbaar.

[ Bericht 0% gewijzigd door senesta op 27-01-2006 16:00:59 ]

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 14:34 schreef senesta het volgende:
<triest verhaal>

Ik denk dat je eigen ervaring je mening over dit onderwerp enigzins gekleurd heeft.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 14:36 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Ik denk dat je eigen ervaring je mening over dit onderwerp enigzins gekleurd heeft.

Misschien wel, maar geldt dat uiteindelijk niet voor iedereen?

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 14:39 schreef senesta het volgende:

[..]

Misschien wel, maar geldt dat uiteindelijk niet voor iedereen?

Och, ik heb bijvoorbeeld geen scheiding mee gemaakt, noch zelf, noch in mijn direkte omgeving.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 14:39 schreef senesta het volgende:

[..]

Misschien wel, maar geldt dat uiteindelijk niet voor iedereen?

Dat denk ik ook ja, helaas. En voor Senesta, het lijkt mij vreselijk moeilijk jouw situatie. Ik moet steeds denken hoe het voor jou geweest moet zijn na je vader doodt geconfronteerd te worden met het feit dat hij ondanks alles toch nog overal foto's had staan. Dat lijkt mij heel verwarrend

quote:

Op vrijdag 27 januari 2006 15:19 schreef InSanne het volgende:

[..]

Dat denk ik ook ja, helaas. En voor Senesta, het lijkt mij vreselijk moeilijk jouw situatie. Ik moet steeds denken hoe het voor jou geweest moet zijn na je vader doodt geconfronteerd te worden met het feit dat hij ondanks alles toch nog overal foto's had staan. Dat lijkt mij heel verwarrend

Ik ben heel lang heel erg boos geweest, hij had zelfs een geboortekaartje van mijn zoontje op zijn bureau! (die heb ik hem toendertijd als laatste redmiddel gestuurd, met een uitnodiging om samen met eventueel mijn tante zijn kleinzoon komen bekijken)
Maar goed uiteindelijk heeft hij denk ik net zo geleden als ik, denk ik dan, het grote verschil was dat hij daar een keuze in had.

Voor een hoop mensen die op dit soort topics ingaan geld denk ik wel dat ze ervaringen hebben.
Maar om weer even ontopic te gaan, ik denk wel dat vaders belangrijk zijn voor kinderen en zoals ik al eerder zei denk ik ook dat de kinderen in de leeftijdscatagorie die ze ondervraagt hebben zelf misschien het belang van een vader in hun ontwikkeling niet in kunnen schatten.
Waren in dit onderzoek alle ouders nog bij elkaar of waren alle gezinssamenstellingen vertegenwoordigd?
Dat kan ik niet vinden.