WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
De huidige regering vindt dat we allemaal meer moeten werken en wil daarom meer geld stoppen in buitenschoolse opvang. Anderzijds wordt er veel geklaagd over de slechte opvoeding van de huidige jeugd, ouders worden daar verantwoordelijk voor gehouden. Over vrouwen die thuisblijfmoeder zijn wordt vaak nogal negatief gepraat, de maatschappij moet opdraaien voor het onderhoud van haar en haar kinderen. Anderzijds worden vrouwen die hun kinderen 5 dagen per week in een crèche ‘dumpen’ hierop ook aangekeken.
De vergrijzing van de laatste jaren zorgt ervoor dat er steeds zwaardere lasten op de samenleving komen te liggen, waardoor mensen meer en langer moeten werken. Is het echter niet zo dat het juist belangrijk is dat mensen juist voor de economie voldoende tijd steken in de opvoeding van hun kinderen en ‘kinderen krijgen’? Of is dat gezien de overbevolking allemaal eigenlijk onzin?
Veel gebruikte argumenten om wel te blijven werken zijn: financiële noodzaak, financiële onafhankelijkheid ten opzichte van de man, sociale contacten buiten een kinderwereld en ‘zinvol’ bezig zijn. Argumenten van de thuisblijfmoeders zijn juist dat zij vinden dat zij de aangewezen persoon zijn om hun kinderen liefdevol kunnen opvoeden, ze na een aantal jaren weer kunnen beginnen met werken en er genoeg manieren om wel ander sociaal contact te houden en thuis te studeren zijn.
Wat is volgens jullie de beste balans tussen economie en opvoeding? Waar is onze maatschappij in de toekomst het meest bij gebaat?
Zelf twijfel ik nogal, vandaar ook dit topic om andere meningen te horen. Ik krijg het gevoel dat het bedrijfsleven kinderen vooral maar erg lastig vindt. Vrouwen worden zwanger, moeten zich ziek melden als er iets met de kinderen is, moeten rekening houden met schooltijden etc. In het voorgaande mag moeder ook voor vader vervangen worden, maar in de praktijk is het toch vaker de vrouw die een stapje terug doet.
Ik zou het jammer vinden om niets meer met mijn opleiding en kennis te doen, maar zou de eerste jaren van mijn kind ook niet willen ‘missen’. Je hoort vaak dat vrouwen na bijv. 5 jaar niet gewerkt te hebben (als de kinderen naar school gaan) niet of moeilijk weer aan het werk komen. Wat mij betreft zou dat wel anders mogen. Het is niet alsof ze die tijd met iets zinloos hebben besteed. Opvoeding van kinderen nu legt wel een basis voor de maatschappij later.
ik kon met de search geen topic vinden dat hier over ging en weet ook niet of dit t goede subforum is
[ Bericht 0% gewijzigd door Etoile op 20-01-2006 17:19:14 ]
De vergrijzing van de laatste jaren zorgt ervoor dat er steeds zwaardere lasten op de samenleving komen te liggen, waardoor mensen meer en langer moeten werken. Is het echter niet zo dat het juist belangrijk is dat mensen juist voor de economie voldoende tijd steken in de opvoeding van hun kinderen en ‘kinderen krijgen’? Of is dat gezien de overbevolking allemaal eigenlijk onzin?
Veel gebruikte argumenten om wel te blijven werken zijn: financiële noodzaak, financiële onafhankelijkheid ten opzichte van de man, sociale contacten buiten een kinderwereld en ‘zinvol’ bezig zijn. Argumenten van de thuisblijfmoeders zijn juist dat zij vinden dat zij de aangewezen persoon zijn om hun kinderen liefdevol kunnen opvoeden, ze na een aantal jaren weer kunnen beginnen met werken en er genoeg manieren om wel ander sociaal contact te houden en thuis te studeren zijn.
Wat is volgens jullie de beste balans tussen economie en opvoeding? Waar is onze maatschappij in de toekomst het meest bij gebaat?
Zelf twijfel ik nogal, vandaar ook dit topic om andere meningen te horen. Ik krijg het gevoel dat het bedrijfsleven kinderen vooral maar erg lastig vindt. Vrouwen worden zwanger, moeten zich ziek melden als er iets met de kinderen is, moeten rekening houden met schooltijden etc. In het voorgaande mag moeder ook voor vader vervangen worden, maar in de praktijk is het toch vaker de vrouw die een stapje terug doet.
Ik zou het jammer vinden om niets meer met mijn opleiding en kennis te doen, maar zou de eerste jaren van mijn kind ook niet willen ‘missen’. Je hoort vaak dat vrouwen na bijv. 5 jaar niet gewerkt te hebben (als de kinderen naar school gaan) niet of moeilijk weer aan het werk komen. Wat mij betreft zou dat wel anders mogen. Het is niet alsof ze die tijd met iets zinloos hebben besteed. Opvoeding van kinderen nu legt wel een basis voor de maatschappij later.
ik kon met de search geen topic vinden dat hier over ging en weet ook niet of dit t goede subforum is
[ Bericht 0% gewijzigd door Etoile op 20-01-2006 17:19:14 ]
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Het ligt er naar mijn idee wel een beetje aan of je nu al een carriëre heb opgebouwd en dan een kind neemt en later weer je werk voort kan zetten of dat je net van school komt en net een carriëre aan het opbouwen ben en dan na een aantal maanden gewerkt te hebben al met zwangerschapsverlof gaat.
bijv. bij ons kwam er een secretaresse werken die aan het eind van haar proeftijd zei dat ze zwanger was, op zich niet erg zou je zeggen, behalve dat het een bedrijf was dat nog maar net een aantal maanden bestond en nog niet heel soepel liep qua klanten en inkomsten.
Dan is het echt jammer, maar dan kan je ook niet verwachten dat je voor onbepaalde tijd wordt aangenomen....
Al met al is het inderdaad een moeilijk punt, zowel voor de opvoeding als voor de werkgever, en het is ook duidelijk dat de overheid zoals je al zegt alles ook niet makkelijker maakt...
bijv. bij ons kwam er een secretaresse werken die aan het eind van haar proeftijd zei dat ze zwanger was, op zich niet erg zou je zeggen, behalve dat het een bedrijf was dat nog maar net een aantal maanden bestond en nog niet heel soepel liep qua klanten en inkomsten.
Dan is het echt jammer, maar dan kan je ook niet verwachten dat je voor onbepaalde tijd wordt aangenomen....
Al met al is het inderdaad een moeilijk punt, zowel voor de opvoeding als voor de werkgever, en het is ook duidelijk dat de overheid zoals je al zegt alles ook niet makkelijker maakt...
filmpje
ok, en nu?
ok, en nu?
ik denk dat de goede balans in het midden ligt. vader en moeder gaan wat minder uren maken, zodat ze samen een bepaald gedeelte van de werkdagen voor de kinderen kunnen zorgen. de weekenden zijn beide ouders beschikbaar, en de rest van de tijd gaat het kind naar de creche/oppas. bij voorkeur een creche, omdat ik van mening ben dat je niet vroeg genoeg kunt beginnen met het opbouwen van sociale vaardigheden met kinderen.
ik ben van mening dat dit in het belang van het kind is. en het kan best dat moeder ietsje minder gaat werken dan vader, maar er moet wel een balans zijn.
en herintreders hebben het na 5 jaar inderdaad vrij lastig.
ik ben van mening dat dit in het belang van het kind is. en het kan best dat moeder ietsje minder gaat werken dan vader, maar er moet wel een balans zijn.
en herintreders hebben het na 5 jaar inderdaad vrij lastig.
[Love] Beyond this dejection there's beauty and grace
A glorious future we long to embrace
[Rage] (PAIN!) All the time, I have waited with rage
All the time, I was promised my salvation
A glorious future we long to embrace
[Rage] (PAIN!) All the time, I have waited with rage
All the time, I was promised my salvation
Leuk, maar dat kan in veel gevallen dus niet. (ik kan mijn werk niet part-time doen)quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:51 schreef electricity het volgende:
ik denk dat de goede balans in het midden ligt. vader en moeder gaan wat minder uren maken, zodat ze samen een bepaald gedeelte van de werkdagen voor de kinderen kunnen zorgen. de weekenden zijn beide ouders beschikbaar, en de rest van de tijd gaat het kind naar de creche/oppas. bij voorkeur een creche, omdat ik van mening ben dat je niet vroeg genoeg kunt beginnen met het opbouwen van sociale vaardigheden met kinderen.
ik ben van mening dat dit in het belang van het kind is. en het kan best dat moeder ietsje minder gaat werken dan vader, maar er moet wel een balans zijn.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Waar ik me groen en geel aan erger is dat het door vrijwel iedereen, van beleidmakers tot snotjongens op Fok!, het altijd een probleem van de vrouw wordt gemaakt.
Variety is the spice of life
Leg uit?quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:57 schreef nebelung het volgende:
Waar ik me groen en geel aan erger is dat het door vrijwel iedereen, van beleidmakers tot snotjongens op Fok!, het altijd een probleem van de vrouw wordt gemaakt.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
ja dan wordt het problematisch. dan zul je in overleg met je vriendin iets moeten regelen, maar als zij niet haar baan wil opgeven betekent dat dus dat je geen kinderen krijgt.quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:54 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Leuk, maar dat kan in veel gevallen dus niet. (ik kan mijn werk niet part-time doen)
[Love] Beyond this dejection there's beauty and grace
A glorious future we long to embrace
[Rage] (PAIN!) All the time, I have waited with rage
All the time, I was promised my salvation
A glorious future we long to embrace
[Rage] (PAIN!) All the time, I have waited with rage
All the time, I was promised my salvation
In ons geval is het zo dat zij met alle liefde een tijd niet is gaan werken en nu per week 10 uur werkt (en dat laatste is meer om van de straat te zijn, gewoon om bezig te zijn).(3 kinderen)quote:Op vrijdag 20 januari 2006 19:06 schreef electricity het volgende:
[..]
ja dan wordt het problematisch. dan zul je in overleg met je vriendin iets moeten regelen, maar als zij niet haar baan wil opgeven betekent dat dus dat je geen kinderen krijgt.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
borx, ja dat is wel begrijpelijk dat zoiets erg lastig uitkomt voor dat bedrijfje. Maar het is ook iets wat volgens mij in grotere, kapitaalkrachtige ondernemingen gebeurt. En ook het moment waar je zwanger wordt is niet zo goed te voorspellen, als je stopt met anticonceptie kan het nog een jaar duren of het kan de eerste maand raak zijn. En als je bijv. net een vast contract binnen gesleept loop je ook de kans op scheve ogen.quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:39 schreef borkx3 het volgende:
Het ligt er naar mijn idee wel een beetje aan of je nu al een carriëre heb opgebouwd en dan een kind neemt en later weer je werk voort kan zetten of dat je net van school komt en net een carriëre aan het opbouwen ben en dan na een aantal maanden gewerkt te hebben al met zwangerschapsverlof gaat.
bijv. bij ons kwam er een secretaresse werken die aan het eind van haar proeftijd zei dat ze zwanger was, op zich niet erg zou je zeggen, behalve dat het een bedrijf was dat nog maar net een aantal maanden bestond en nog niet heel soepel liep qua klanten en inkomsten.
Dan is het echt jammer, maar dan kan je ook niet verwachten dat je voor onbepaalde tijd wordt aangenomen....
Al met al is het inderdaad een moeilijk punt, zowel voor de opvoeding als voor de werkgever, en het is ook duidelijk dat de overheid zoals je al zegt alles ook niet makkelijker maakt...
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Wat vind je daar dan zelf van dat dit niet mogelijk is bij jouw werk? Zou je zelf ook wel een dag of meer minder willen werken?quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:54 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Leuk, maar dat kan in veel gevallen dus niet. (ik kan mijn werk niet part-time doen)
Het komt toch een beetje knullig over dat je dan als vrouw maar een baantje hebt 'om nog wat om handen te hebben' (nofi hoor!). Ik zou me ook graag op het 'intellectuele' vlak blijven ontwikkelen en me daar nuttig mee maken.
Maar misschien gaat dat gewoon eigenlijk niet samen met het ouderschap...
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Enerzijds is dat ook niet zo heel vreemd, de zorgrol ligt nu eenmaal meer bij de vrouw van oudsher. Ik heb ook wel het idee dat vrouwen meer moeite hebben hun kindje achter te laten als ze naar hun werk gaan, dan mannen. Maar misschien is dat helemaal niet zo (mannen?).quote:Op vrijdag 20 januari 2006 18:57 schreef nebelung het volgende:
Waar ik me groen en geel aan erger is dat het door vrijwel iedereen, van beleidmakers tot snotjongens op Fok!, het altijd een probleem van de vrouw wordt gemaakt.
Daar komt nog bij dat de mannen zeker vroeger een beter betaalde baan hadden, waardoor de vrouw sneller minder gaat werken.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Het is wel wat simpel. Maar toch vind ik dat mensen vooral moeten doen wat ze zelf willen en goed achten. Daar zitten alleen wel grenzen aan, namelijk de realiteit. Ik vind vrouwen die vooral werken niet beter dan vrouwen die altijd thuiszitten en vise versa. Ik vind vrouwen die het allemaal zo weten te doen, zoals zij dat wensen, en daarin dus ook succesvol zijn, wel erg bewonderenswaardig. En dat kan dus binnen alle keuzemogelijkheden.
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Nederland kent de laagste arbeidsparticipatie onder vrouwen van Europa. Volgens mij is de keuze dus wel duidelijk: thuisblijven!
the speed of sound is defined by the distance from door to computer divided by the time interval needed to close the media player and pull up your pants when your mom shouts "OH MY GOD WHAT ARE YOU DOING"
quote:Op vrijdag 20 januari 2006 20:43 schreef Étoile het volgende:
[..]
Wat vind je daar dan zelf van dat dit niet mogelijk is bij jouw werk? Zou je zelf ook wel een dag of meer minder willen werken?
Ik heb daar geen problemen mee, anders zou ik het werk niet doen.
Daarnaast wil ik ook helemaal niet minder werken.
Verder heeft mijn werk (vanuit huis) het voordeel dat ik veel thuis ben en alsnog een evenredig deel "aan de kinderen" doe ( ).
).Nou ga ik heel kort door de bocht, maar waarom zou je je als "minderwerkende ouder" je niet intellectueel kunnen ontwikkelen? Alsof werk je persé intellectueel ontwikkeld. Ik vind het (nofi, uiteraard) een nogal arrogant antwoord ten opzichte van vrouwen die júist minder willen werken om voor hun kinderen te willen zorgen.quote:Het komt toch een beetje knullig over dat je dan als vrouw maar een baantje hebt 'om nog wat om handen te hebben' (nofi hoor!). Ik zou me ook graag op het 'intellectuele' vlak blijven ontwikkelen en me daar nuttig mee maken.
Maar misschien gaat dat gewoon eigenlijk niet samen met het ouderschap...
Alsof je je dan beperkt in je mogelijkheden. Wellicht zie je het als je doel om je kinderen op de beste manier groot te brengen.(wat die manier dan ook mag zijn)
"Een baan om wat om handen te hebben" lees je dan ook wel zee knullig moet ik zeggen (nofi, wederom), namelijk alsof het alleen dát is. Nee, wellicht is omgang met mensen ook wel aardig.
Ik zou de stelling zelfs kunnen omdraaien: waarom zou je als vrouw jezelf louter intellectueel kunnen/willen ontwikkelen met werk, waardoor jouw tijd met jouw kinderen minder wordt.
Waarom zien sommige vrouwen het blijkbaar als een probleem om minder te werken (dan de man) om voor de kinderen te zorgen.
Volgens mij is het in Nederland (ik weet dat het zo is, maar ik ga nog op zoek naar een betrouwbare bron die me dit bevestigt) nog steeds zo dat vrouwen veelal "omhoog" trouwen en mannen "omlaag".(met omhoog wil ik zeggen: een hogere opleiding/kans op een baan met meer inkomen/aanzien whatever en dit bedoel ik niet denigrerend).
Verder is deeltijd (en dan écht deeltijd werken, dus niet met ADV-uren ed) gewoon lastig in Nederland, duo-banen kosten nu eenmaal meer dan full-time banen.(dit omdat de arbeidsparticipatie onder mannen hoger is).
ja, deze post kan redelijk ongenuanceerd overkomen
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
even zonder alles gelezen te hebben een reactie. Mijn man werkt 5 dagen, ik werk er 3. Voorheen werkte ik 4 dagen, maar ik ben niet aan een kind begonnen om het meer dagen in de week bij de oppas te brengen dan dat het thuis is. 3 dagen is de limit
stormy waters...
sailin'
sailin'
Hehe, no offence, ik speel natuurlijk ook een beetje advocaat van de duivel om jouw argumenten te horen. Ik heb er totaal geen problemen mee als vrouwen of mannen thuisblijven. Zoals je al zei, je kan ook via thuis werken jezelf ontplooien of een goede baan hebben. Eigen bedrijfje oid, dan kan je gewoon thuis werken. En zoals ik in mijn OP al zei, is opvoeden niet eigenlijk heel belangrijk voor onze samenleving, het fatsoenlijk opvoeden van de volgende generatie.quote:Op vrijdag 20 januari 2006 21:27 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Nou ga ik heel kort door de bocht, maar waarom zou je je als "minderwerkende ouder" je niet intellectueel kunnen ontwikkelen?
Ik zou de stelling zelfs kunnen omdraaien: waarom zou je als vrouw jezelf louter intellectueel kunnen/willen ontwikkelen met werk, waardoor jouw tijd met jouw kinderen minder wordt.
Waarom zien sommige vrouwen het blijkbaar als een probleem om minder te werken (dan de man) om voor de kinderen te zorgen.
Zoals iemand hier al eerder zei, het is wel zonde van een studie als ik daar verder niets meer mee zou doen. Het heeft mij (en de maatschappij ) een hoop geld gekost met als doel dat ik dat later weer kan investeren.
Omgang met mensen en jezelf ontwikkelen hoeft helemaal niet via een baan te gaan en zeker als je partner het gezin kan onderhouden is (betaald) werk geen must. Wat je zegt over omhoog of omlaag trouwen is precies wat ik al eerder aangaf, als de man meer verdient doet de vrouw eerder een stapje terug. In mijn geval is dat niet zo, maar alsnog zal een keuze op dat vlak niet louter een financiële overweging worden. En: waarom zien sommige mannen het blijkbaar een probleem om minder te werken om voor de kinderen te zorgen?
Misschien moeten er wel meer parttime banen komen en/of banen die meer rekening houden met de schooltijden zoals je ziet in de scandinavische landen.
Maargoed, ben jij van mening dat onze economie ook goed zou kunnen werken zonder de huidige arbeidsparticipatie van vrouwen? Zou het misschien niet veel aantrekkelijker gemaakt moeten worden om thuis te blijven? Vrouwen die thuis blijven geen bijstand, ww, kinderbijslag en weet ik veel wat voor potjes geven, maar een soort 'opvoedsalaris'?
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Best interessant dat je voor jezelf daar de grens legt. Werkt jouw man nog net zoveel? En als hij minder zou werken, zou je dan zelf wel meer willen werken? Of indien financieel mogelijk juist liever niet werken?quote:Op vrijdag 20 januari 2006 21:44 schreef Belana het volgende:
even zonder alles gelezen te hebben een reactie. Mijn man werkt 5 dagen, ik werk er 3. Voorheen werkte ik 4 dagen, maar ik ben niet aan een kind begonnen om het meer dagen in de week bij de oppas te brengen dan dat het thuis is. 3 dagen is de limit
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Wat ik me dan juist altijd afvraag is: waarom vinden zowel mannen als vrouwen dit vaak, maar zijn vrouwen vaak meer dan bereid om hiervoor tijd vrij te maken, terwijl mannen toch zoveel mogelijk willen blijven werken?quote:Op vrijdag 20 januari 2006 22:35 schreef Étoile het volgende:
[..]
Best interessant dat je voor jezelf daar de grens legt. Werkt jouw man nog net zoveel? En als hij minder zou werken, zou je dan zelf wel meer willen werken? Of indien financieel mogelijk juist liever niet werken?
I'm just a Soul whose Intentions are Good
Ik wil helemaal niet blijven werken. Ik wil met alle liefde en plezier thuis blijven.quote:Op vrijdag 20 januari 2006 22:47 schreef djenneke het volgende:
[..]
Wat ik me dan juist altijd afvraag is: waarom vinden zowel mannen als vrouwen dit vaak, maar zijn vrouwen vaak meer dan bereid om hiervoor tijd vrij te maken, terwijl mannen toch zoveel mogelijk willen blijven werken?
Dat meen ik echt. Maar ik verdien simpelweg 2 maal meer dan mijn vrouw. Zij werkt dus (veel) minder.
Ik ben nu halverwege mijn zwangerschap, dus mijn vriend en ik zaten ook met de kwestie hoe gaan we dat straks doen, toen we het hadden over graag een kind willen. Hij werkt nu fulltime, ik 4 dagen per week. Hij gaat straks ook 4 dagen per week werken, zodat ons kind,3 dagen naar de opvang zal gaan en de overige 2 doordeweekse dagen is dus 1 van ons tweeën thuis.
Ook ik erger me aan de beeldvorming.
Wat je als vrouw ook doet, het is fout. Volgens sommige mensen werk je hoe dan ook teveel en dump je je kind, volgens anderen moet je vooral ook aan je carrière denken als vrouw en dus je kind dan maar fulltime naar de opvang. Waarom niemand de man noemt in dit verband is mij een raadsel, je krijgt een kind tenslotte met zijn tweeën en als het kind eenmaal geboren is, is er op borstvoeding na geen reden waarom de ene ouder eerder zijn tijd/onafhankelijkheid op zou moeten geven dan de ander (en borstvoeding kan je kolven, wat dus ook die reden wegneemt).
Nog een persoonlijke ergernis, vrouwen die zeggen dat ze zowat voor niks werken als ze de kosten voor kinderopvang van hun salaris aftrekken (of mannen die dit over het salaris van hun vrouw zeggen). Hoezo moet dat van haar salaris af? Het is toch hun kind en gaat dus wat mij betreft van het totale gezinsinkomen af.
Ook ik erger me aan de beeldvorming.
Wat je als vrouw ook doet, het is fout. Volgens sommige mensen werk je hoe dan ook teveel en dump je je kind, volgens anderen moet je vooral ook aan je carrière denken als vrouw en dus je kind dan maar fulltime naar de opvang. Waarom niemand de man noemt in dit verband is mij een raadsel, je krijgt een kind tenslotte met zijn tweeën en als het kind eenmaal geboren is, is er op borstvoeding na geen reden waarom de ene ouder eerder zijn tijd/onafhankelijkheid op zou moeten geven dan de ander (en borstvoeding kan je kolven, wat dus ook die reden wegneemt).
Nog een persoonlijke ergernis, vrouwen die zeggen dat ze zowat voor niks werken als ze de kosten voor kinderopvang van hun salaris aftrekken (of mannen die dit over het salaris van hun vrouw zeggen). Hoezo moet dat van haar salaris af? Het is toch hun kind en gaat dus wat mij betreft van het totale gezinsinkomen af.
En zo zullen vrouwen hier in Nederland op financieel gebied achtergesteld blijven ten opzichte van de man. Immers, als je van je laten we zeggen 25ste tot je 40ste of langer niet of 1-2 dagen per week werkt, heb je bijvoorbeeld nauwelijks een pensioen opgebouwd.
Tevens zit geen werkgever op iemand van 45+ te wachten. Vroeger werd deze ongelijkheid opgeheven doordat stellen met kinderen altijd waren getrouwd en deze constructie meer een 'teamvorm' was. Je was getrouwd in gemeenschap van goederen en mans' pensioen was ook vrouws pensioen. Tegenwoordig is dat toch anders. Je moet als vrouw wel drie keer nadenken voordat je een kind neemt, want dat kind kan je met handen en voeten aan de armoede binden, niet voor een korte periode maar het financiele nadeel kun je tot je dood aan toe voelen. Goed, dat is een schrikbeeld, maar je leeft dan bij de gratie van de vader zijn inkomen en dat lijkt mij een heel naar idee. En als de relatie wordt verbroken, kun je als vrouw weer helemaal overnieuw beginnen, met een enorme achterstand (gat in je CV, kennis niet mee up-to-date, pensioengat, de zorg voor je kind). Ik vind het nogal wat..Het is voor mij dan ook onbegrijpelijk dat zoveel vrouwen gretig en in een roze wolk gaan baren, niet wetende in wat voor een positie ze zichzelf drijven...Goed, dit is heel cru gezegd. Maar ik zelf ben er nog lang niet uit of ik kinderen wil, puur omdat ik dan mijn eigen zelfredzaamheid (deels) uit handen zal moeten gaan geven. Doodeng.
Tevens zit geen werkgever op iemand van 45+ te wachten. Vroeger werd deze ongelijkheid opgeheven doordat stellen met kinderen altijd waren getrouwd en deze constructie meer een 'teamvorm' was. Je was getrouwd in gemeenschap van goederen en mans' pensioen was ook vrouws pensioen. Tegenwoordig is dat toch anders. Je moet als vrouw wel drie keer nadenken voordat je een kind neemt, want dat kind kan je met handen en voeten aan de armoede binden, niet voor een korte periode maar het financiele nadeel kun je tot je dood aan toe voelen. Goed, dat is een schrikbeeld, maar je leeft dan bij de gratie van de vader zijn inkomen en dat lijkt mij een heel naar idee. En als de relatie wordt verbroken, kun je als vrouw weer helemaal overnieuw beginnen, met een enorme achterstand (gat in je CV, kennis niet mee up-to-date, pensioengat, de zorg voor je kind). Ik vind het nogal wat..Het is voor mij dan ook onbegrijpelijk dat zoveel vrouwen gretig en in een roze wolk gaan baren, niet wetende in wat voor een positie ze zichzelf drijven...Goed, dit is heel cru gezegd. Maar ik zelf ben er nog lang niet uit of ik kinderen wil, puur omdat ik dan mijn eigen zelfredzaamheid (deels) uit handen zal moeten gaan geven. Doodeng.
Ik werk ook fulltime.... minder is mogelijk, alleen niet wenselijk.
Mijn vriendin werk 3 dagen waarvan 1 op de zaterdag en dan ben ik thuis
Vanwege het simpele feit dat ik veel meer verdien blijf deze situatie gehanteerd.
Als 2 werken en die verdienen samen 4500 netto per maand. Daarvan gaat 750 euro naar kinderopvang, houd je over 3750 euro.
Stel nu dat de vrouw niet meer gaat werken en voor de kinderen gaat zorgen en het gezin verdient dan nog 3750 euro netto. Houd je als gezin dus hetzelfde over om te bestenden.
Het is niet zo dat het van 1 salaris afgaat maar van het gehele salaris. In mijn voorbeeld maakt het dus weinig verschil (persoonlijke voorkeur van de man/vrouw even buiten beschouwing gelaten natuurlijk) of de vrouw werkt of niet.
Het besteedbaar inkomen blijft 3750 euro
Mijn vriendin werk 3 dagen waarvan 1 op de zaterdag en dan ben ik thuis
Vanwege het simpele feit dat ik veel meer verdien blijf deze situatie gehanteerd.
Dat gaat het ook, maar hoe je het ook wendt of keert, kinderopvang kost geld.quote:Nog een persoonlijke ergernis, vrouwen die zeggen dat ze zowat voor niks werken als ze de kosten voor kinderopvang van hun salaris aftrekken (of mannen die dit over het salaris van hun vrouw zeggen). Hoezo moet dat van haar salaris af? Het is toch hun kind en gaat dus wat mij betreft van het totale gezinsinkomen af.
Als 2 werken en die verdienen samen 4500 netto per maand. Daarvan gaat 750 euro naar kinderopvang, houd je over 3750 euro.
Stel nu dat de vrouw niet meer gaat werken en voor de kinderen gaat zorgen en het gezin verdient dan nog 3750 euro netto. Houd je als gezin dus hetzelfde over om te bestenden.
Het is niet zo dat het van 1 salaris afgaat maar van het gehele salaris. In mijn voorbeeld maakt het dus weinig verschil (persoonlijke voorkeur van de man/vrouw even buiten beschouwing gelaten natuurlijk) of de vrouw werkt of niet.
Het besteedbaar inkomen blijft 3750 euro
Dit is overigens ten dele waar.(ten dele in de zin van: je bouwt met minder werken relatief méér pensioen op dan full-time, aan de andere kant: je kunt moeilijk 1 dag werken en dan voor 2 dagen pensioen opbouwen).quote:Op zaterdag 21 januari 2006 00:27 schreef Aventura het volgende:
En zo zullen vrouwen hier in Nederland op financieel gebied achtergesteld blijven ten opzichte van de man. Immers, als je van je laten we zeggen 25ste tot je 40ste of langer niet of 1-2 dagen per week werkt, heb je bijvoorbeeld nauwelijks een pensioen opgebouwd.
Wat is er anders?quote:Tevens zit geen werkgever op iemand van 45+ te wachten. Vroeger werd deze ongelijkheid opgeheven doordat stellen met kinderen altijd waren getrouwd en deze constructie meer een 'teamvorm' was. Je was getrouwd in gemeenschap van goederen en mans' pensioen was ook vrouws pensioen. Tegenwoordig is dat toch anders.
quote:Je moet als vrouw wel drie keer nadenken voordat je een kind neemt, want dat kind kan je met handen en voeten aan de armoede binden, niet voor een korte periode maar het financiele nadeel kun je tot je dood aan toe voelen. Goed, dat is een schrikbeeld, maar je leeft dan bij de gratie van de vader zijn inkomen en dat lijkt mij een heel naar idee. En als de relatie wordt verbroken, kun je als vrouw weer helemaal overnieuw beginnen, met een enorme achterstand (gat in je CV, kennis niet mee up-to-date, pensioengat, de zorg voor je kind). Ik vind het nogal wat..
Wet verevening pensioenrechten, om maar iets te noemen.
Dat je "leeft naar de gratie van de vader zijn inkomen" is wel een hele sneue en cynische weergave van het gemiddelde "pasgeworden" gezin, zeg.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Tja ik geef al aan dat ik het wat cru stel. Maar over het algemeen wordt de scheefheid van de constructies zoals ik ze nu eigenlijk vooral zie, pas duidelijk als bijvoorbeeld de relatie wordt verbroken, de pensioensgerechtigde leeftijd is bereikt of als de kinderen simpelweg wat ouder zijn geworden. Dan merk je als vrouw pas hoeveel je hebt in moeten leveren. Je moet leven van een uitkering, je komt niet meer aan de bak, je inkomen daalt hevig en/of je hebt alleen maar AOW.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 00:34 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Dit is overigens ten dele waar.(ten dele in de zin van: je bouwt met minder werken relatief méér pensioen op dan full-time, aan de andere kant: je kunt moeilijk 1 dag werken en dan voor 2 dagen pensioen opbouwen).
[..]
Wat is er anders?
[..]
Wet verevening pensioenrechten, om maar iets te noemen.
Dat je "leeft naar de gratie van de vader zijn inkomen" is wel een hele sneue en cynische weergave van het gemiddelde "pasgeworden" gezin, zeg.
Hoeveel bijstandspapa's, werkeloze 40-jarige mannen en opaatjes zonder pensioen ken jij? Ik vrijwel geen. De vrouwelijke variant daarentegen..
Wat er overigens anders is is dat mensen vaak niet getrouwd zijn of dingen hebben vastgelegd, en wat individueler zijn ingesteld.
|
|
