Atlantis Ring

quote:

De Atlantisring is één van de oudste en meest geheimzinnige voorwerpen uit de geschiedenis van Egypte en zelfs van de hele mensheid. Hij zou tenminste 5.000 jaar geleden zijn gesculpteerd uit donkere zandsteen in de groeven van Assouan.


De vondst van de atlantisring
Vermoedelijk werd hij vervaardigd door de bewoners van het legendarische rijk van Atlantis, lang voor de periode van de farao's. Het geheim ervan werd doorgegeven aan de hogepriesters, magiërs en bouwers van de piramiden in de vlakte van Gizeh.

Per toeval ontdekten wij in de Egyptische 'zaal' van het Amerikaanse Tigertail Virtual Museum een afbeelding van enkele juwelen van de allereerste Egyptische farao uit de Vroeg-Dynastieke Periode (3050 - circa 2890 v.Chr., koning Aha, ook wel Hor-Aha, Narmer of Menes genoemd. Volgens de Griekse geschiedschrijver Herodotos was koning Aha, afkomstig van het zuidelijke Thebe (Thys) de stichter van Memphis, aan de ingang van de Nijl-delta. Dat was gedurende de Vroeg-Dynastieke Periode en het Oude Rijk, de hoofdstad en residentie van Egypte én bleef zelfs het religieuze centrum van het land tot in de 4de eeuw n.Chr. Het sieraad van koning Aha werd in 1901ontdekt door de Britse archeoloog Flinders Petrie. Het sieraad lag onder het zand verborgen, vlakbij een leeggeroofd koningsgraf op een heuvel in de Midden-Egyptische plaats Abydos, waar ook andere Egyptische vorsten van het Archaïsche Tijdperk begraven werden.

Pas later zou de begraafplaats van de Egyptische koningen worden verplaatst van Abydos naar de omgeving van de trappenpyramiden in Sakkara/Memphis, aan de ingang van deNijldelta en vervolgens naar de "Vallei der Koningen" in Luxor.

Zonder overdrijving kunnen we hier gewag maken van een spectaculaire "Aha-Erlebnis". Deze 5.000 jaar oude armband zou wel eens de ontbrekende schakel kunnen zijn tussen het oeroude Atlantische Tijdperk in het Neolithicum-Tijdperk (9.500-3000 v.Chr.) en de ons bekende Egyptische beschaving. Een van de juwelen is een hals- of armband, samengesteld uit een rij van ronde gouden kralen met een Horus-afbeelding waarin duidelijk telkens het Atlantis-motief is afgebeeld! Tot dusver hebben de archeologen en amulet-deskundigen geen enkele afbeelding kunnen vinden die enige verwantschap vertoont met het Atlantis-motief. Als je goed kijkt. merk je ongetwijfeld ook de frappante overeenkomst tussen de raadselachtige decoratieve vormen op de Atlantis ring en die op het hieronder getoonde snoer.

[img2]


De oorspronkelijke ring werd in 1860 ontdekt door de befaamde Egyptoloog, de Franse Markies d'Angrain, in een graftombe van een Egyptische hogepriester. Dit was tijdens opgravingen in de Vallei der Koningen in Luxor, aan de linkeroever van de Nijl. Het kostbare sieraad kwam in de vorige eeuw in bezit van de kleindochter van Markies d'Agrain, de vrouw van Arnold de Bélizal. Deze laatste was een bekend archeoloog en tegelijk een radiësthesist. Dat is iemand die, bijvoorbeeld met een wichelroede, stralingen opspoort die uitgaan van de aarde, alle voorwerpen en van mensen (aura). De Bélizal was ook een van de pioniers van de radionica, de wetenschap over stralingen die afkomstig zijn van de vormen van voorwerpen.

Beschrijving Atlantis ring
In de ronde Atlantis ring, oorspronkelijk in zandsteen uit de groeven van Assouan, zijn een aantal geometrische figuren gegraveerd volgens een bepaalde esoterische orde dat een harmonisch geheel vormt en eigenlijk heel "tijdloos" oogt.

In het middengedeelte lopen drie lange parallelle rechthoeken, niet plat, maar in de vorm van een halve cilinder. Bij nadere beschouwing steekt de middelste iets boven de 2 andere uit. In het verlengde van de lange rechthoeken zijn aan beide zijden drie, in totaal dus 6 kleine rechthoeken, gegraveerd. Aan beide uiteinden is een gelijkbenige driehoek (piramidevorm), waarvan de punt is afgeplat. In het midden van die driehoeken is een klein, nauwelijks zichtbaar, putje. De groef langs de beide driehoeken loopt nog wat door tot voorbij een geperforeerd gaatje. De twee gaatjes zijn dwars door de ring heen geboord en langs de binnenkant met elkaar verbonden door een groef. Men zou de Atlantis ring daarmee de eerste ring met airconditioning kunnen noemen!

Geheime krachten van de Atlantis ring
De meest spectaculaire archeologische ontdekking van deze eeuw is zonder twijfel die van het graf van jonge Egyptische farao Toetanchamon, van de 18de Dynastie, die regeerde tussen 1345 en 1335 voor Christus. Na ruim 7 jaar graven in het Dal der Koningen in Luxor stonden de twee Britse archeologen Howard Carter en Lord Carnarvon, op 26 november 1922 voor de ingang van het vrijwel ongeschonden grafcomplex van Toetanchamon, waarin zich de meest fabelachtige schat aller tijden bevond.

Vreemd is dat in de daaropvolgende jaren minstens 17 leden van de oudheidkundige expeditie in mysterieuze omstandigheden stierven. Het bekendste slachtoffer was Lord Carnarvon die op 6 maart 1924 overleed aan een mysterieuze ziekte. Volgens de geneesheren had de archeoloog een dodelijke infectie opgelopen door een muggenbeet, maar die uitleg volstond niet. Volgens velen waren zij slachtoffer geworden van de 'vloek der farao's' wegens grafschennis. De kranten verwezen daarbij naar een tekst op een kleitablet boven de verzegelde ingangsdeur van de grafkamer: "De dood zal met zijn vleugels treffen alwie de eeuwige slaap van de farao verstoort". Volgens anderen waren de wanden of de voorwerpen in de graftombe ingesmeerd met een langzaam werkende dodelijke gifstof.

Bepaalde wetenschappers achten het mogelijk dat na 3.500 jaar, door het binnendringen van vochtige buitenlucht bepaalde gevaarlijke virussen of bacteriën vrijkwamen uit de voedingswaren die in het graf lagen opgeslagen. Sommigen achten het mogelijk dat de oude Egyptenaren vertrouwd waren met de geheimen van kernenergie en dat ze die toepasten op de graven van hun farao's om indringers af te schrikken of te straffen.

Howard Carter en de Atlantis ring
Het meest merkwaardig is dat de verantwoordelijke van de expeditie, Howard Carter, ontsnapte aan de fameuze 'vloek der farao's'. Carter leidde de opgravingswerkzaamheden in het graf van Toetanchamon van heel dichtbij, inventariseerde alle voorwerpen, assisteerde bij de studie van de mummie en hielp bij het inpakken en verhuizen van de schat naar het Egyptisch Nationaal Museum van Caïro. Carter werd 66 jaar en overleed in 1939 in zijn woning in Londen.

Op de vraag van een Belgisch diplomaat in Caïro waarom hij 17 jaar na de opzienbarende ontdekking van het graf van Toetanchamon ongedeerd was, antwoordde Carter dat hij een talisman bezat die een absoluut beschermingsmiddel was tegen alle mogelijke schadelijke invloeden. Meer bijzonderheden daarover vertelde hij niet.

Pas in 1940 vond men daarover meer bij het bestuderen van zijn omvangrijke persoonlijke archief dat zich in enkele tientallen kisten in het British Museum in Londen bevindt. Daarin verwijst Carter naar een ring, die hij had gevonden in de Vallei der Koningen bij het begin van zijn verblijf als archeoloog in Egypte. De ring lag in de dodenkamer van opperpriester Jua en zijn vrouw. Beide mummies bevonden zich nog in een perfecte staat van bewaring. Volgens Carter lag de ring daar om de beide lichamen immuun te houden tegen verval en ontbinding. Tot aan zijn dood droeg Carter deze Atlantis-ring bij zich om zichzelf te beschermen tegen elke kwalijke invloed van buitenaf.

Uitzonderlijke eigenschappen van de Atlantisring
Arnold de Bélizal en andere radiësthesisten zoals Roger de Lafforest, hebben de speciale invloed van de Atlantis-ring onderzocht die zich in drie domeinen uit:

1 Bescherming
De Atlantis-ring schept een soort beschermend harnas rond het menselijk lichaam tegen alle mogelijke gevaren van buitenaf. Hij maakt het lichaam immuun tegen elke vorm van agressie of alle mogelijke vormen van onheil (aardstralen, milieuverontreiniging, elektrische storingen, enz.). Wie een Atlantisring draagt, kan volgens de Lafforest geen slachtoffer worden van een auto-ongeval als hij/zij het tenminste niet zelf uitlokt.

2 Genezing
De Atlantis-ring handhaaft het evenwicht van de energetische stralingen van het lichaam waardoor het bestand is tegen 'aanvallen' van buitenaf. Hij draagt dus bij tot het in stand houden van de algemene gezondheidstoestand van de drager. Natuurlijk maakt hij geen organische letsels of ziekten ongedaan, maar hij kan bepaalde lichaamsfuncties herstellen die toevallig zijn verstoord door onbekende uitwendige factoren die men niet ziet of voelt. Gedragen aan de linkerhand vormt hij een bescherming tegen aardstoringen en occulte invloeden. Tijdens de slaap aan de middenvinger bevordert hij het psychische contact. Aan de rechterhand filtert en concentreert hij de vibraties van het eigen lichaam. Is ook geschikt (aan de middenvinger) om iemand te overtuigen van uw mening of om te slagen in moeizaam verlopende onderhandelingen.

3 Krachtig telepathisch vermogen
Deze eigenschap van de ring is de meest mysterieuze. De drager krijgt toegang tot het domein van de intuïtie en telepathie. Niet alleen de intuïtie wordt versterkt, maar ook de geestelijke en paranormale gaven (helderziendheid, telepathie). Er komt gemakkelijker contact met andere personen en (zelfs overleden) wezens.