[TRU sc] Ouwehoer ( & soms serieus ) #nummer 46

quote:

Op maandag 16 januari 2006 12:30 schreef Dromenvanger het volgende:


Ik wil later als ik groot ben ook kinderen Nee, zou dat dus best willen. En mijn ouders volgens mij ook wel.

Je ouders hun kinderwens is wel uitgekomen lijkt mij

hier ben ik weer

JIj hebt toch helemaal geen koffie nodig vlgs mij
Probeer eens decaff

* BarraCupraCuda is weer aan het water

gaat wel heel snel

zouden wensen echt uitkomen als je een vallende ster hebt gezien?

quote:

Op maandag 16 januari 2006 14:46 schreef sararaats het volgende:
gaat wel heel snel

zouden wensen echt uitkomen als je een vallende ster hebt gezien?

Nee, maar de kracht van de wens does the trick

quote:

Op maandag 16 januari 2006 14:50 schreef Bastard het volgende:

[..]

Nee, maar de kracht van de wens does the trick

idd

Eventjes terugkomend op de vorige ouwehoer...

@Mirage Zo duidelijk was dat hier anders helemaal niet. Ween? Niks van gemerkt de eerste tijd. En heel erg veel harde buiken waren er al vanaf de 6de maand.
Ingedaald met 30 weken ongeveer. En toen sijpelde gewoon heel langzaam het vruchtwater weg. Ik had wel weeen gehad blijkbaar. Maar het voelde voor mij niet anders dan een stevige menstruatiepijn. En omdat ik midden in mijn verhuizing zat en overdag zoveel deed om het allemaal klaar te krijgen voor de beep zoui komen dacht ik niet eens aan weeen maar meer aan wat overbelasting.
Maar het was toch echt zo. Dat bleek natuurlijk weer net midden in de nacht

quote:

Op maandag 16 januari 2006 14:50 schreef Bastard het volgende:

[..]

Nee, maar de kracht van de wens does the trick

dus als ik een piano wens, valt die dan zomaar door het plafond?

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:21 schreef nokwanda het volgende:
Eventjes terugkomend op de vorige ouwehoer...

@Mirage Zo duidelijk was dat hier anders helemaal niet. Ween? Niks van gemerkt de eerste tijd. En heel erg veel harde buiken waren er al vanaf de 6de maand.
Ingedaald met 30 weken ongeveer. En toen sijpelde gewoon heel langzaam het vruchtwater weg. Ik had wel weeen gehad blijkbaar. Maar het voelde voor mij niet anders dan een stevige menstruatiepijn. En omdat ik midden in mijn verhuizing zat en overdag zoveel deed om het allemaal klaar te krijgen voor de beep zoui komen dacht ik niet eens aan weeen maar meer aan wat overbelasting.
Maar het was toch echt zo. Dat bleek natuurlijk weer net midden in de nacht

omg blij dat ik nooit hoef te bevallen

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:23 schreef sararaats het volgende:

[..]

dus als ik een piano wens, valt die dan zomaar door het plafond?

niet te hopen voor je

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:24 schreef BarraCupraCuda het volgende:

[..]

niet te hopen voor je

was bij wijze van spreken

sinds ik verhuisd ben, heb ik bijna geen vallende sterren gezien

ik weet nooit wanneer ze vallen

ik zoek een topic uit 2002 of iets later waarin stond dat Iran de volgende zou zijn na Irak in de oorlogszucht van Bush. Tot deze conclusie kwam men door te kijken naar de oliebelangen. Nu lijkt het er steeds meer op dat dit idd het geval gaat zijn, maar nu kan ik dat topic niet meer vinden. Iemand tips?

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:26 schreef sararaats het volgende:

[..]

was bij wijze van spreken

sinds ik verhuisd ben, heb ik bijna geen vallende sterren gezien

ik weet nooit wanneer ze vallen

Nou ja sus je met de gedachte dat altijd ergens wel een ster valt dan

Veel stadlicht dus waar je bent gaan wonen begrijp ik?

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:32 schreef Bastard het volgende:

[..]

Nou ja sus je met de gedachte dat altijd ergens wel een ster valt dan

Veel stadlicht dus waar je bent gaan wonen begrijp ik?

hehehe nee hoor

gewoon de ramen aan de verkeerde kant (dit betekent: een dakraampje in de slaapkamer)

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:21 schreef nokwanda het volgende:
Eventjes terugkomend op de vorige ouwehoer...

@Mirage Zo duidelijk was dat hier anders helemaal niet. Ween? Niks van gemerkt de eerste tijd. En heel erg veel harde buiken waren er al vanaf de 6de maand.
Ingedaald met 30 weken ongeveer. En toen sijpelde gewoon heel langzaam het vruchtwater weg. Ik had wel weeen gehad blijkbaar. Maar het voelde voor mij niet anders dan een stevige menstruatiepijn. En omdat ik midden in mijn verhuizing zat en overdag zoveel deed om het allemaal klaar te krijgen voor de beep zoui komen dacht ik niet eens aan weeen maar meer aan wat overbelasting.
Maar het was toch echt zo. Dat bleek natuurlijk weer net midden in de nacht

sssst... dat soort dingen mag je niet hardop zeggen.
Dan gaat mijn vent flippen.
Als hij over verhalen begint die hij via collega's, via tijdschriften hoort of leest over baby's die plotseling in de pot liggen of weeën die beginnen en de vrouw binnen 30 minuten een kind tussen d'r benen heeft hangen... dan zeg ik "mwoah, zo'n vaart loopt dat niet hoor.. het valt allemaal wel mee... enzo... "
Anders wil hij straks niet eens meer hebben dat ik naar buiten ga.. is ie bang dat de beeb halverwege de straat eruit floept of iets dergelijks.

Gewoon in het ongewisse laten.
Alles is goed, alles is onder controle... er gebeuren geen rare dingen.. dat zijn allemaal ver van je bed opgeblazen verhalen joh ! niet aan denken.
Laat mij nou maar mijn ding doen. komt allemaal in orde....
"ik kan heus die kast nog wel in elkaar zetten"
"of een vloerkleed 4 etages naar boven sjouwen"
of of of....

Als ik dat wil, dan wil ik dat.
En als je van het ergste uit gaat dan stuur je het daar zelf op aan.

Bastard, dat over die verdoving standaard..
Dat klopt idd.
Nederland is één van de weinige landen waar je niet standaard een verdoving krijgt.

Ik vraag mij trouwens af hoe het zo gekomen is dat in de meeste andere landen het vanzelfsprekend is om het wèl te krijgen en juist vreemd als je het niet wil ( en het nadrukkelijk moet vermelden, omdat ze anders die spuit al in je donder hebben gezet).

quote:

Op maandag 16 januari 2006 15:42 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Ik blijf maar koffie drinken. Ben continu aan de koffie. Maar ik merk er niets meer van. Ik ben immuun ervoor geworden

Mag ik dat in twijfel trekken

quote:

Op maandag 16 januari 2006 16:04 schreef Mirage het volgende:

[..]

sssst... dat soort dingen mag je niet hardop zeggen.
Dan gaat mijn vent flippen.
Als hij over verhalen begint die hij via collega's, via tijdschriften hoort of leest over baby's die plotseling in de pot liggen of weeën die beginnen en de vrouw binnen 30 minuten een kind tussen d'r benen heeft hangen... dan zeg ik "mwoah, zo'n vaart loopt dat niet hoor.. het valt allemaal wel mee... enzo... "
Anders wil hij straks niet eens meer hebben dat ik naar buiten ga.. is ie bang dat de beeb halverwege de straat eruit floept of iets dergelijks.

Gewoon in het ongewisse laten.
Alles is goed, alles is onder controle... er gebeuren geen rare dingen.. dat zijn allemaal ver van je bed opgeblazen verhalen joh ! niet aan denken.
Laat mij nou maar mijn ding doen. komt allemaal in orde....
"ik kan heus die kast nog wel in elkaar zetten"
"of een vloerkleed 4 etages naar boven sjouwen"
of of of....

Als ik dat wil, dan wil ik dat.
En als je van het ergste uit gaat dan stuur je het daar zelf op aan.

Nou.... dat laatste..... Ik dacht toen echt: yeah, right..... Het zal wel. Nu? welnee.
Wist ik veel.

Ik zie bijna geen hand voor ogen in huis...
mijn gehaktballen ( voor morgen) zijn aangebrandt... èrg aangebrandt....



Ik was met de tegenstribbelende kindjes bezig... daarna kreeg ik een telefoontje waar ik al een paar uur op wachtte... ik ben ze helemaal vergeten


* Mirage zwaait nog maar eens in het rond...en zet nog maar een raampje open..... pfffff doorluchten

Hier dus Sight_Key. Is dit beter of niet?

ff twijfelen maar ik wil niet opnieuw beginnen met aantal posts en nog meer en het kan voor verwarring zorgen.

Met sight_key kan ik wel een frisse start maken alleen maak ik het anderen misschien lastig.

Ben komende weken toch nog online vaker dus ik zal moeten kiezen

Online is ook soms nodig gewoon om verder te komen hier.

Maar ik ga denk ik verder met Sight_key dus. Kan ik meteen een vers fotoboek aanmaken zonder vervuilde reacties en heb ik geen geschiedenis met vervuilde reacties lopen.

Tis niet erg dat er dingen mis zitten in de geschiedenis van dromenvanger, maar toch vind het hele register belangrijk van mijn postings. Ik noem het dan maar register. Kan zijn dat dat hele woord totaal niet ter zake doet

Laatste biertje nu, lekker genieten nog. Net sigaret gerookt en dan ga ik rond 23:00 proberen te slapen.



Slaap inhalen. Woensdag moet ik bloed prikken weer. Kijken hoe hoog de depakine spiegel dit keer is. Depakine houdt me precies in het midden qua stemming. Ik schat de spiegel op 88 dit keer.

Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, ik bedoel. Geen bijwerkingen of wat dan ook. Tis net alsof ik gewoon een realiteitsbesef ding inneem. De pil van de film the matrix van mijn part. Door zo tegen medicatie aan te kijken blijf ik ze wel trouw innemen.

Tis gewoon belangrijk dus.

En dan lul ik weer zoveel over mezelf. Altijd maar blijven praten maar ook lezen dus vaker nu. Ik praat teveel over mezelf volgens mij, maar goed, ik reageer ook op anderen en zo gaat dat vanzelf door. Het reageren op, het zelf wat plaatsen.

Ik kan alinea's lezen tegelijk. Ik lees 4 zinnen tegelijk omdat ik zo snel ben met lezen geworden.

Viel me vanmiddag op. Ik had een posting van redelijk lange aard binnen een mum van tijd binnen. Alsof ik niet nadenk tijdens het lezen ook. Alsof het lezen vanzelf gaat. Alsof het richting het fotografische aan het gaan is.

En dan heeft dat ook te maken met het verstand enigszins uitschakelen. Gewoon het beeld opvangen ook.

Maar dat is misschien fout gedacht, ik dacht te ervaren dat ik 5 zinnen tegelijk kon pakken, misschien was ik me wel niet bewust van de tijd.

En internet is mijn leven niet, ik wacht nog ff af verder en dan komt er wat nieuws maar ik zal toch veranderingen moeten waarnemen maar dat is al gaande. Ik kom hier niet zitten als ik er niets aan heb. Nou de gezelligheid natuurlijk maar er zit meer bij.

Sociale leven is ook belangrijk. Stappen denk ik vaker over na weer. Gewoon eens flink losgaan in een trance of techno kroeg. FF helemaal eruit weer.



En nu stop ik verder weer.

Ik ga kijken in een ander topic. Dit is soms serieus. Maar ik ervaar het serieuze niet als serieus.

Hoe lang slik je depakine eigenlijk al ?
(iets van de laatste maanden en had je eerder wat anders ? )

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:16 schreef Sight_key het volgende:


Ik ga kijken in een ander topic. Dit is soms serieus. Maar ik ervaar het serieuze niet als serieus.

Ik vind het wel af en toe een verademing om hier even normaal te kunnen posten eerlijk gezegd. Op normale toon bedoel ik.

En voor jouw is het een hele goeie uitlaatklep geloof ik.. dat is ook erg prettig toch?

Is het vergelijkbaar met prozac/seroxat (hormonen ?) of werkt het heel anders enb is het meer iets als oxazepam of nog iets anders ?

Ik heb een heel korte periode een paar jaar geleden seroxat geslikt, maar dat werkte ècht niet bij mij. Ik zou een zogeheten postnatale depressie hebben.. ik voelde me beroerde met dan zonder de medicijnen. Ik voelde me een paar maand later ook weer tiptop. Hormoonhuishouding is vanzelf weer goed in balans gekomen.

De oxazepam, ook een paar van gekregen om te gebruiken tot de seroxat aan zou slaan, maakte dat ik dubbel zag. Die heb ik dus ook maar links laten liggen.

ik ben gewoon een watje.. niks gewend

Ze zijn eerst gaan kijken wat het kon zijn, maar toen bleek al snel manisch depressiviteit. Omdat ik gewoon druk gedrag vertoonde ook. Maar toen de diagnose gesteld was, kreeg ik depakine. In combinatie met een middel dat het denken doet begrenzen. Als ik geen begrenzer krijg dan gaat het denken zo diep, dat ik verdwaal als het ware. Dan verdwaal ik. En op een dwaalspoor eindigt het fout af.

Depakine is een anti epileptisch middel en zorgt ervoor dat er balans optreedt. Ik vind het een erg mild medicijn maar dat zeg ik van de anti depressiva ook nu. Ik merk geen bijwerkingen meer. En misschien is die anti depressiva zelfs af te bouwen nu. Dat middel heeft geholpen om de zware depressie niet zo zwaar te maken dat zelfmoord gedachtes naar binnen konden sluipen.

Dokter is trouwens okey. Die zegt altijd dat ik meer ben dan de stoornis. Hij noemt me gezond ook. Maar goed. Wat die daar mee bedoeld. Ik voel me ook gezond. Ik zie mezelf niet als manisch depressief meer. Ik ga nog zelden op gesprek. Ik ben er bijna vanaf. Omdat ik geleerd heb ervan. Ik heb geleerd van de symtomen. En dat binnen 5-6 jaar. Dus over 10 jaar is het al helemaal zo ver op de achtergrond dat je kunt spreken van genezen misschien.

En dat is ook altijd mijn bedoeling geweest

Ik ben toch niet gek Ik ga toch niet ziek door het leven. Niet eens zozeer op het label maar gewoon het gevoel en de onzerkerheid. Vandaar dus ook nog vaker online te vinden. Omdat hier vaak de antwoorden liggen tot.

Internet heeft me in het genezingsproces het verste gebracht van alles denk ik.

Dokter zegt ook vaker van, ik heb bij jou maar 3 woorden nodig. Ga zo door.

Maar nu heb ik meer beantwoord dan de vraag was

Een keer per jaar krijg ik een hartfilm. Ook een apart iets. Hoe ze dat tegenwoordig in een computer vast leggen allemaal. Sta daar soms van te kijken hoe ver het toch allemaal is nu.

Kan nog meer vertellen over het hele gedoe. Over de plus pol en de min pol. Ondertussen is die hele ziekte een technisch gebeuren ook nog. Omdat de hersens ermee te maken hebben. Nee dan moet ik zeggen, biologisch gebeuren.

En de ziekte ervaar ik als genezing. De ziekte was een openbaring om een beter mens te worden en aardiger te zijn tegen mezelf en anderen. Meer respectvol te zijn en ook met meer liefde kijken naar het hele leven.

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:22 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ik vind het wel af en toe een verademing om hier even normaal te kunnen posten eerlijk gezegd. Op normale toon bedoel ik.

En voor jouw is het een hele goeie uitlaatklep geloof ik.. dat is ook erg prettig toch?

een interactief dagboek

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:22 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ik vind het wel af en toe een verademing om hier even normaal te kunnen posten eerlijk gezegd. Op normale toon bedoel ik.

En voor jouw is het een hele goeie uitlaatklep geloof ik.. dat is ook erg prettig toch?

Jah, soms is het nodig om ff te praten gewoon. ff alles eruit gooien.

Op normale manier met elkaar omgaan ook is ook prettig. Alsof je ff met vrienden in een huiskamer zit als het ware. Want ondertussen wordt je toch een soort vriend van elkaar, ondanks dat het allemaal letters en woorden zijn.

Ik bedoel, er ontstaat toch een band als het ware.

En ik krijg dan ook ontspanning over me heen.

En als ik dan eens een gigantische lap tekst post, dan is dat een drang nog. Maar dat gaat ook nog wel weg. Ooit zal het schrijven minder worden hier.

Heb gewoon een gevecht dat gewonnen moet worden als het ware. Of ben ik bezig met het gevecht in stand te houden? Loslaten van....maar dat heeft met het hele gevoel te maken. Als het gevoel los is, dan is het goed.

Maar over normaal omgaan. Dat zie ik de laatste tijd toch vaker op fok! dat er steeds vaker normaal gereageerd wordt op elkaar. Of click ik net de juiste topics aan?

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:23 schreef Sight_key het volgende:
Ze zijn eerst gaan kijken wat het kon zijn, maar toen bleek al snel manisch depressiviteit. Omdat ik gewoon druk gedrag vertoonde ook. Maar toen de diagnose gesteld was, kreeg ik depakine. In combinatie met een middel dat het denken doet begrenzen. Als ik geen begrenzer krijg dan gaat het denken zo diep, dat ik verdwaal als het ware. Dan verdwaal ik. En op een dwaalspoor eindigt het fout af.

Depakine is een anti epileptisch middel en zorgt ervoor dat er balans optreedt. Ik vind het een erg mild medicijn maar dat zeg ik van de anti depressiva ook nu. Ik merk geen bijwerkingen meer. En misschien is die anti depressiva zelfs af te bouwen nu. Dat middel heeft geholpen om de zware depressie niet zo zwaar te maken dat zelfmoord gedachtes naar binnen konden sluipen.

Dokter is trouwens okey. Die zegt altijd dat ik meer ben dan de stoornis. Hij noemt me gezond ook. Maar goed. Wat die daar mee bedoeld. Ik voel me ook gezond. Ik zie mezelf niet als manisch depressief meer. Ik ga nog zelden op gesprek. Ik ben er bijna vanaf. Omdat ik geleerd heb ervan. Ik heb geleerd van de symtomen. En dat binnen 5-6 jaar. Dus over 10 jaar is het al helemaal zo ver op de achtergrond dat je kunt spreken van genezen misschien.

En dat is ook altijd mijn bedoeling geweest

Ik ben toch niet gek Ik ga toch niet ziek door het leven. Niet eens zozeer op het label maar gewoon het gevoel en de onzerkerheid. Vandaar dus ook nog vaker online te vinden. Omdat hier vaak de antwoorden liggen tot.

Internet heeft me in het genezingsproces het verste gebracht van alles denk ik.

Dokter zegt ook vaker van, ik heb bij jou maar 3 woorden nodig. Ga zo door.

Maar nu heb ik meer beantwoord dan de vraag was

Een keer per jaar krijg ik een hartfilm. Ook een apart iets. Hoe ze dat tegenwoordig in een computer vast leggen allemaal. Sta daar soms van te kijken hoe ver het toch allemaal is nu.

Kan nog meer vertellen over het hele gedoe. Over de plus pol en de min pol. Ondertussen is die hele ziekte een technisch gebeuren ook nog. Omdat de hersens ermee te maken hebben. Nee dan moet ik zeggen, biologisch gebeuren.

En de ziekte ervaar ik als genezing. De ziekte was een openbaring om een beter mens te worden en aardiger te zijn tegen mezelf en anderen. Meer respectvol te zijn en ook met meer liefde kijken naar het hele leven.

Nou ik denk dat je dokter gelijk heeft.
Manische depressieviteit (en aanverwante labels) worden volgens mij vaak veroorzaakt door onverwerkte emoties/ gebeurtenissen (waar je je misschien niet eens bewust van bent) en/of door het al dan niet in orde zijn van de één of andere (hormoon?) huishouding.

Je zou het dus gewoon als (hopenlijk tijdelijke) handicap kunnen zien waar aan gewerkt moet worden. Als je bijziend bent neem je een bril als je iets als dit hebt gesprekken en eventueel het één of andere middel dat de boel enigzins in balans houdt tot je er uit bent.
Je slikt toch ook pijnstillers totdat je lichaam een botbreuk genezen heeft ?


Ik heb in ieder geval een enorm respect voor je want zoals ik je verhalen lees en heb gelezen ben je van heel ver gekomen

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:24 schreef Mirage het volgende:

[..]

een interactief dagboek

Alleen lees ik zelden wat na

En zolang het positief is dan is het niet erg. Ik schrijf niet graag over het negatieve. Ik laat niet graag meer de slechte kant zien als het ware. Heb dat genoeg gedaan. En je hebt er niets aan.

Vandaar kom ik niet meer zo vaak in R&P. Kan het wel aan, maar heb er geen behoefte meer aan, dat hoofdstuk is afgesloten.

quote:

Op maandag 16 januari 2006 20:30 schreef Mirage het volgende:

[..]

Nou ik denk dat je dokter gelijk heeft.
Manische depressieviteit (en aanverwante labels) worden volgens mij vaak veroorzaakt door onverwerkte emoties/ gebeurtenissen (waar je je misschien niet eens bewust van bent) en/of door het al dan niet in orde zijn van de één of andere (hormoon?) huishouding.

Je zou het dus gewoon als (hopenlijk tijdelijke) handicap kunnen zien waar aan gewerkt moet worden. Als je bijziend bent neem je een bril als je iets als dit hebt gesprekken en eventueel het één of andere middel dat de boel enigzins in balans houdt tot je er uit bent.
Je slikt toch ook pijnstillers totdat je lichaam een botbreuk genezen heeft ?


Ik heb in ieder geval een enorm respect voor je want zoals ik je verhalen lees en heb gelezen ben je van heel ver gekomen

Thanks

De rit lijkt niet eens zo heel lang te zijn geweest. Ik vergeet de slechte momenten dus snel. Ik kijk niet meer naar het verleden op een gegeven moment.

Ik kan het verleden beter loslaten ook. En dat is ook prettig. Als je volledig in het nu kunt leven zonder de bagage van het leven achter je aan te slepen.

Ik luister dus redelijk vaak muziek nog, en dan kom ik dat ook vaker tegen. In ieder geval pas geleden nog een artiest die het erover had dat ze het verleden teveel met zich meedroeg in het heden. En draag je het verleden teveel mee in het heden, dan ervaar je het heden niet zoals het zou moeten/mogen/kunnen.

Ook over mensen die altijd richting de toekomst leven. Tomorrow people van Ziggy Marley. Lijkt me ook niet goed. Het gaat om het nu, het nu ervaren. Het nu ervaren is het beste. Want met je hoofd in de toekomst zijn continu daar heb je ook al geen zak aan.

Maar het was een lange rit wel jah. Maar achteraf lijkt het allemaal zo makkelijk te zijn als je terug kijkt erna. Dan kijk je niet naar de tijd dat je helemaal niets meer kon door de gedachtes die zo zwaar waren als beton.

En ik ga niet zielig doen. Ik vond die depressie gewoon een hel. De grootste hel die bestaat misschien wel. Maar dan nog enige uitdaging vinden in het afbreken van de depressie. En dat doe je met hoop en met de tijd.

Zo en weer van me afgeschreven maar het hoofdstuk is afgesloten wat dat betreft. De depressie is weg helemaal. Kan altijd nog eens terug komen maar dan ben ik beter bestand ertegen. Door de ervaring van de vorige depressie.

En nu genoeg depressie. Maar ik ouwehoer maar wat erover.

Ik wil het over leuke dingen hebben

ff sigaret roken weer. Af en toe werkt dat nog ontspannend.

sigaartje ook

Sigaren zijn op hier Morgen nieuwe halen hoewel ik er maar 1-2 per dag rook. Ben nu ff naar buiten om frisse neus te halen.

En mirage, die depakine kan ook niet meer nodig zijn. ff nog heel even ingaan op jou bericht. Het is nu de vraag of ik helemaal zonder medicijnen kan of niet. Maar dan denk ik dat het van belang is dat er heel erg stevige fundamenten moeten zijn aangelegd. En dat lukt ook wel nog denk ik. Zodra ik boven het gevaar sta. Nuuuu komt het gevaar Nee zodra ik echt inzicht heb erin, als ik gewoon precies weet welk gevoel waar vandaan komt. En bij gevoel is het voelen. En tevens is verstand nodig ook. Alleen handelen op gevoel kan niet alleen maar. Verstand en gevoel moet een juiste combinatie inzitten.

En ik weet dus ook niet in hoeverre de signalen in de hersens meespelen. En of je die signalen niet zelf kunt bepalen ook. Ik ga niet graag uit van slachtofferrol dus.

Mijn dokter weet het zelfs niet eens hoe het precies werkt. Depakine is per toeval ontdekt als middel. En dat andere middel dat Lithium heet is een of ander zout. Maar dat is gore troep.

Dus ze experminteren nog maar wat, ze weten het zelf niet eens.

Als het erop aankomt weet ik nog het meeste ervan, de dokter is maar afgestuurd via de boeken en de boeken hebben op dat gebied nog lang niet alles verklaard.

Ik vroeg dus toen. Hoe zit dat nu dan precies allemaal. En toen moest de dokter lachen en zei die van, als jij het in de toekomst weet, mag je het zeggen.

Ik geloof zeker in een leven zonder medicatie en dat is ook mijn doel. Ondanks dat mensen die dicht in de buurt staan van mij het daar niet mee eens zijn. Maar die leg ik de woorden in de mond nu. Uiteindelijk is het mijn eigen keuze. En als het moet dan overtuig ik die dokter ook wel.

Je bent nog altijd vrij daar om te doen wat je wilt. Dus kies ik morgen om te stoppen ermee dan mag dat ook. Stoppen met medicatie dus. Niet met het leven

dank je wel voor je reactie nog.

Geniet van de frisse lucht !

Frisse lucht doet altijd goed

Kwam er wat laat achter dat ik niet helemaal compleet ben ingegaan op jou bericht. Je had ook nog wat over hormonen geschreven en misschien kom ik daar straks nog op terug.

Ik ben soms nog te snel van reageren. Dan ben ik 2 stappen te snel. En zelfs 1 stap is al teveel.

Nu naar buiten dus

Ben trouwens blij dat ik geen schizofrenie heb, dat is pas een nare ziekte. Niet om die mensen af t te kraken maar schizofrenie is een van de moeilijkste ziektes die bestaan. Bij manisch depressiviteit is een normaal leven veel vanzelfsprekender.

Ik weet niet alles van schizofrenie maar het schijnt gewoon veel destructiever van aard te zijn. Je herstelt niet zo snel. Maar goed, heb nu geen zin om daarover te praten. Ik wil geen psychiater zijn. Kost me teveel grijze haren.

En het woord ziekte

Ik hou niet van het woord ziekte. Heb echt een of andere afkeer tegen het hele woord ziekte. En dan maakt het niet uit wat voor ziekte het is. Iedere vorm van ziekte is te ziek voor woorden. Zelfs een onschuldig lijkend griepje.

Sigaretje gerookt, merk dat ik beter shag kan roken, dat rookt een stuk relaxter als die vaste sigaretten. In ieder geval krijg ik niet zoveel rook in een keer naar binnen en de "smaak" is beter. Hoewel de smaak niet echt lekker is. Of is roken wel lekker?

Ik ben gewend te roken dus ik geniet van een shaggie, waarom moet ik me druk maken of het lekker is. Ik ervaar het als lekker. Af en toe helemaal afschakelen. Had dat vroeger in het begin altijd al, ff helemaal afschakelen. Maar dat is de nicotine die dat doet. Niet zozeer de rook. Hoewel het roken zelf ook iets heeft.

En voor de jonge meelezers dan maar mochten ze meelezen, begin er nooit mee Als je zonder kunt kun je zonder en ben je sterk zonder.

quote:

Op maandag 16 januari 2006 21:10 schreef Sight_key het volgende:
Sigaretje gerookt, merk dat ik beter shag kan roken, dat rookt een stuk relaxter als die vaste sigaretten. In ieder geval krijg ik niet zoveel rook in een keer naar binnen en de "smaak" is beter. Hoewel de smaak niet echt lekker is. Of is roken wel lekker?

Ik ben gewend te roken dus ik geniet van een shaggie, waarom moet ik me druk maken of het lekker is. Ik ervaar het als lekker. Af en toe helemaal afschakelen. Had dat vroeger in het begin altijd al, ff helemaal afschakelen. Maar dat is de nicotine die dat doet. Niet zozeer de rook. Hoewel het roken zelf ook iets heeft.

En voor de jonge meelezers dan maar mochten ze meelezen, begin er nooit mee Als je zonder kunt kun je zonder en ben je sterk zonder.

dan moet je stoppen met bierdrinken
want altijd als ik bier heb gedronken heb ik zin in een sigaret ..... maar heb nu al 3 maanden niet meer gerookt