Geluidsoverlast van buren... wat is normaal?

Wij hebben van die buren die hier komen klagen als onze zoon op zijn drumstel oefent, half uurtje tussen 16.00 en 19.00, terwijl bij hun hele middagen 6 kinderen alles bij elkaar krijsen. Ja jammer hoor, maar mijn zoon mag gewoon drummen en hun kinderen en vriendjes mogen krijsen.

Wij hebben ook een buurjongetje gehad wat oefende op een drumstel, tussen de tijden die jij noemt. Had ik geen moeite mee, dagelijks een half uurtje (en soms een beetje langer, ook goed). Vond het ook grappig om te horen dat ie met de tijd aanzienlijk beter werd, zelfs best wel goed

Jammer dat je buren erover klagen. Misschien kun je er eens met ze over praten. Of zijn het niet van die mensen die voor rede vatbaar zijn?

quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 13:22 schreef Guppyfriend het volgende:
Of zijn het niet van die mensen die voor rede vatbaar zijn?

Klagen over andere mensen, maar zien niet in dat ze zelf ook 'overlast' veroorzaken.

Wij wonen nu eenmaal in een rij, dan hoor je dingen van de buren. Bij de andere buren logeert nu regelmatig de kleinzoon, pakweg een jaar oud. Zo'n kind kan nogal eens jengelen, tandjes krijgen of zo. Nou en? Je kunt wel over vanalles klagen.

Moet wel zeggen dat het hier behoorlijk gehorig is. Er is namelijk geen spouwmuur tussen de woningen. De tussenmuren zijn opgebouwd van dwarsgemetselde stenen, niet meer dan 20 cm, dus.

Maar goed, in principe klaag ik dus niet, maar als zij hier komen klagen dan weet ik ook nog wel wat. En dat mag dan niet gezegd worden, natuurlijk. Want dan had ik daar maar eerder mee moeten komen!

Bij sommige mensen zit het ook tussen de oren, van die ventilator bijvoorbeeld. M'n ouders hadden in hun vorige huis de tuin laten veranderen, er werd ook een water ornament aangelegd. Twee dagen nadat dat ding was opgebouwd stond de buurman voor de deur dat hij zo'n last had van het stromende water en de hele nacht moest plassen. Maar dat hele ding was dus niet aangesloten. Geen van de andere buren had ook iets van water in de tuin.
En zelf was hij elk weekend minimaal 6 uur bezig met de bladblazer.

Mijn vorige woning was een studentenflat, helemaal beton. Wonen zo'n 100 mensen en er was flink wat verloop, gemiddelde tijd dat mensen er wonen schat ik tussen de 3 en 4 jaar. Je kan je wel voorstellen dat er altijd wel iemand aan het klussen was, en ook al was er iemand aan de andere kant van de flat aan het boren, het leek alsof het recht boven je was.

Hahaha die buurman met het watergebeuren. Buurman van mijn ouders is ook zo. Die klaagt omdat de pc zoveel herrie maakt als ie aanstaat. Dat wij vroeger (toen ik nog bij mijn ouders woonde) dus ook van zijn zeer luidruchtige vriendin wakker werden is nooit in hem opgekomen volgens mij.

Niemand hoort zijn eigen lawaai blijkbaar, maar iedereen is heel gevoelig voor de herrie van een ander. Ik hoor de buren ook wel eens, zij zullen mij ook wel eens horen. Jammer dan, dan had ik maar ergens anders moeten gaan wonen.

Ik moet zeggen dat ik al twee keer vanwege geluidshinder ben verhuisd. Ik weet dat het probleem voor het grootste deel bij mij ligt, en dat ik zelf aan de slag zal moeten wil ik er een beetje tegen bestand raken.

Nu wonen wij in een plaats waar duidelijk sprake is van een feestcultuur. Dat wil zeggen; onaangekondigd zien we 'smiddags de partyleverancier stoppen voor de deur alwaar de nodige statafels enander gerei wordt uitgeladen, alsmede de nodige fusten bier die door het gangpad naar achter wordt gerold. En jawel! De gebruikelijke partytent is ook weer van zolder gehaald, de bekende voorbode van de PA installatie om het geheel af te maken.

Zowiezo vraag ik me altijd weer af waarom er uberhaupt een dergelijke installatie nodig is? Een stukje muziek is niks mis mee, maar meestal staat het volume ook dusdanig hard dat men er overheen moet schreeuwen om elkaar te kunnen verstaan. Ik mis hier de logica...

Daarnaast gaat men dan ook vrollijk door tot 3 uur 's nachts en is men tegen die tijd dusdanig beschonken dat elke vorm van realiteit kwijt is, laat staan dat men overweg kan met een buurman die aan de deur komt vragen of het wat minder kan... Uiteraard ben ik de zeikerd, en weet ik dat ik me vaak geen illusies hoef te maken...

Waar ik gewoon niet tegen kan is de houding van anderen naar mij toe. Ik probeer altijd wel rekening te houden met een ander (ruim van te voren aankondigen dat ik wat kluswerk heb en het beslist niet later dan 16:00 uur maak, ofwel bij de buurt een briefje in de bus) maar kennelijk mag ik dat in diezelfde mate niet van een ander terug verwachten. Ik denk dat daar mijn valkuil zit. Het heeft ook denk ik te maken met de mate van controle die we vaak denken te hebben over de situatie. Zodra ik met goed weer een raam of een deur open zet, moet ik me realiseren dat er altijd een ander is die met radio- of klusgeluid mijn veilige territorium binnendringt...

...Of zit ik ernaast?

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 11:51 schreef karr-1 het volgende:
Niemand hoort zijn eigen lawaai blijkbaar, maar iedereen is heel gevoelig voor de herrie van een ander. Ik hoor de buren ook wel eens, zij zullen mij ook wel eens horen. Jammer dan, dan had ik maar ergens anders moeten gaan wonen.

Zo lijkt het wel. Maar persoonlijk let ik er erg op dat ik geen overdreven lawaai produceer. Ik woon in een appartement, dus met mensen rondom (behalve boven me). Daar probeer ik rekening mee te houden. Natuurlijk laat ik wel eens iets uit mijn handen vallen, maar ik let erop dat ik niet op schoenen in huis loop en dergelijke. M'n muziek staat altijd op achtergrond-volume, en als ik harder wil horen, heb ik een goede koptelefoon. Niet in de laatste plaats door mijn soort muziek, daar storen mensen zich snel aan. Ideale oplossing!

Het zou niet eens in me opkomen om mijn muziek op concertvolume te zetten met de balkondeuren open. Dat is gewoon not done imo. Mijn schuin-onderbuurman daarintegen gaat rustig op het balkon zitten, met de balkondeuren open en zijn muziek aan. In dit geval hardcore gabber achtige muziek. Verschrikkelijk! Hoe kom je erop? Hij heeft dus wel mensen rondom, en bovendien hebben zijn buren (mijn onderburen) een kindje van twee weken oud. Het inlevingsvermogen van een deurknop, zogezegd. Wanneer hij het op zijn heupen krijg, kan ik iets anders gaan doen dan tv kijken, want dat is dan niet meer te verstaan. En dan grenst mijn appartement niet eens aan dat van hem, moet je nagaan hoe het bij de onderburen moet klinken.
En nou moet ik eerlijk zeggen, het is nooit echt lang. Maar als je net iets aan het volgen ben op tv, is drie kwartier hardcore terror aan je hoofd ook lang. Laat staan als je kindje net slaapt. Ik heb dan zelf geen kinderen, maar ik kan me er zo'n voorstelling van maken.

Toen ik in mijn appartement kwam, heb ik de zij- en onderburen op het hard gedrukt aan de bel te trekken als ze last van ons hadden. Ook hebben we ze gewaarschuwd toen we een middag met de boorhamer aan de slag gingen. Nooit klachten gehad.

Ik heb nog nooit bij de hardcore-liefhebber geklaagd. Het irriteert me wel eens, maar aan de andere kant probeer ik het ook te relativeren. Het is nooit echt lang, en eigenlijk altijd wel op normale tijden. Het is wel eens vervelend, maar ik kan ermee leven

Hmm ja wij idem tv, schoenen, deuren en ramen plus hond alles op standje normaal.
Dan kijk je hiernaast en overal staat té voor.. de rust die we nu bemerken zonder directe buren wow!
Als we uitstappen bij onze oude woning waar we nu nog slapen/eten en douchen dan komt er een orkaan van lawaai op je af.

Ik produceer ook niet onnodig lawaai, geen harde muziek,schoenen uit bij de voordeur etc. Maar zelfs dan hoor je nog genoeg om je heen. Dat is het nadeel van wonen in een flatgebouw.

JJGeers, ik zit erin met dezelfde instelling als jij. Jammer is dat he, dat anderen beduidend minder rekening houden met de omgeving dan jijzelf.
Net zoals Guppyfriend houden wij rekening met de buren, we lopen niet op schoenen in huis, ze horen onze tv niet (radio hebben we niet), onze kinderen mogen niet met een bal door het huis stuiteren en ik haal ze ook meteen bij de radiator vandaan als ze daar tegenaan bonken.
Sinds kort is de grootste overlastveroorzaker verhuisd, dat waren idioten op de begane grond die een complete muziekinstallie op standje 10 zetten snachts, rustig tot in de vroege morgen Ok, ik woon in een pauperwijk, maar come on, dat is echt te gek voor woorden. Het hele gebouw is opgelucht dat die gekken weg zijn. Mijn vloer trilde gewoon van die muziek terwijl mn onderburen er nog tussen zitten
En voor degene die zegt dat ik dan oordoppen in moet doen, ja, toen we nog geen kinderen hadden deed ik dat ook maar als je snachts je baby nog moet voeden dan kun je geen oordoppen in doen als je wakker moet worden van gehuil. Ik probeerde toen overdag nog wat slaap te krijgen maar dan zaten ze in de tuin op trommels te rammen, wat ben ik blij dat die lui weg zijn.

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 22:48 schreef Marrije het volgende:
JJGeers, ik zit erin met dezelfde instelling als jij. Jammer is dat he, dat anderen beduidend minder rekening houden met de omgeving dan jijzelf.
Net zoals Guppyfriend houden wij rekening met de buren, we lopen niet op schoenen in huis, ze horen onze tv niet (radio hebben we niet), onze kinderen mogen niet met een bal door het huis stuiteren en ik haal ze ook meteen bij de radiator vandaan als ze daar tegenaan bonken.
Sinds kort is de grootste overlastveroorzaker verhuisd, dat waren idioten op de begane grond die een complete muziekinstallie op standje 10 zetten snachts, rustig tot in de vroege morgen Ok, ik woon in een pauperwijk, maar come on, dat is echt te gek voor woorden. Het hele gebouw is opgelucht dat die gekken weg zijn. Mijn vloer trilde gewoon van die muziek terwijl mn onderburen er nog tussen zitten
En voor degene die zegt dat ik dan oordoppen in moet doen, ja, toen we nog geen kinderen hadden deed ik dat ook maar als je snachts je baby nog moet voeden dan kun je geen oordoppen in doen als je wakker moet worden van gehuil. Ik probeerde toen overdag nog wat slaap te krijgen maar dan zaten ze in de tuin op trommels te rammen, wat ben ik blij dat die lui weg zijn.

Tja, we zitten in een land waar alles moet kunnen. Alleen sommige mensen vertalen dat als "IK moet alles kunnen". En dan natuurlijk zonder rekening te houden met andere mensen....

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 22:59 schreef Snapcount2 het volgende:

[..]

Tja, we zitten in een land waar alles moet kunnen. Alleen sommige mensen vertalen dat als "IK moet alles kunnen". En dan natuurlijk zonder rekening te houden met andere mensen....

Ja of het zijn kínderéén hóórrr!

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 22:48 schreef Marrije het volgende:
JJGeers, ik zit erin met dezelfde instelling als jij. Jammer is dat he, dat anderen beduidend minder rekening houden met de omgeving dan jijzelf.
Net zoals Guppyfriend houden wij rekening met de buren, we lopen niet op schoenen in huis, ze horen onze tv niet (radio hebben we niet), onze kinderen mogen niet met een bal door het huis stuiteren en ik haal ze ook meteen bij de radiator vandaan als ze daar tegenaan bonken.
Sinds kort is de grootste overlastveroorzaker verhuisd, dat waren idioten op de begane grond die een complete muziekinstallie op standje 10 zetten snachts, rustig tot in de vroege morgen Ok, ik woon in een pauperwijk, maar come on, dat is echt te gek voor woorden. Het hele gebouw is opgelucht dat die gekken weg zijn. Mijn vloer trilde gewoon van die muziek terwijl mn onderburen er nog tussen zitten
En voor degene die zegt dat ik dan oordoppen in moet doen, ja, toen we nog geen kinderen hadden deed ik dat ook maar als je snachts je baby nog moet voeden dan kun je geen oordoppen in doen als je wakker moet worden van gehuil. Ik probeerde toen overdag nog wat slaap te krijgen maar dan zaten ze in de tuin op trommels te rammen, wat ben ik blij dat die lui weg zijn.

Met zulke onderburen was ik echt letterlijk op de vuist gegaan, want dan wordt het zwart voor mn ogen.

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 23:16 schreef Ml-etje het volgende:

[..]

Ja of het zijn kínderéén hóórrr!

Inderdaad, opvoeden is blijkbaar toch een vak apart....

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 19:43 schreef JJGeers het volgende:
...Of zit ik ernaast?

Hier in de straat (4 deuren verder) was gisterenavond een feest aan de gang, zoals jij beschreef. Helaas begon de muziek pas goed op gang te komen rond 23.00 uur. Daarvoor moesten we ons inspannen om mee te kunnen genieten.
Vanaf ongeveer 0.00 uur begon ook de Karaoke. Zeer vermakelijk om naar te luisteren.

Uiteraard zaten wij gezellig in onze tuin met een glaasje erbij.

Toen wij naar bed gingen, ging het feest nog even door, maar ik slaap toch wel.

En wat vinden jullie van muziek draaien in de tuin?

Gewoon overdag dus? Niet bizar hard. Maar wel zo hard dat je er als buren goed van mee kunt genieten.(Harder dan ik zelf zou doen omdat ik daarmee het gevoel zou hebben mijn buren overlast te bezorgen. En dan niet dat ene nummer wat zo lekker is even wat harder, maar gewoon een paar uur.) En dan niet een keertje. Maar iedere mooie weekenddag?

Kun je daar iets van zeggen of stel je je dan aan?

Je kunt natuurlijk ook overdrijven met je zachtjes doen. Schoenen uit in huis? Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Als ik wil zingen, oefenen dus, moet dat kunnen, ja. Als de buren vriendjes van de kinderen uitnodigen om te komen zwemmen, moet dat ook kunnen.
Soms is hier herrie en soms daar, klaar. Dat is het gevolg van wonen in een rijtjeshuis.

Maar nog niet misschien dat ik op mijn tenen ga lopen voor de buren.

Dat je rekening houdt met kleine kinderen vind ik wel normaal. Ook als de buren zouden aangeven 's nachts te moeten werken, houdt je daar overdag rekening mee. En uiteraard houd je je aan bepaalde tijden, afspraken whatever.
Toen de buuv vertelde dat haar kleinzoontje regelmatig bij haar zou zijn, gaf ik aan dat ze het wel moest zeggen als hij zou slapen wanneer mijn zoon drums oefent. Haar reaktie: Daar moet hij maar tegen kunnen!

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:52 schreef DancingPhoebe het volgende:
En wat vinden jullie van muziek draaien in de tuin?

Gewoon overdag dus? Niet bizar hard. Maar wel zo hard dat je er als buren goed van mee kunt genieten.(Harder dan ik zelf zou doen omdat ik daarmee het gevoel zou hebben mijn buren overlast te bezorgen. En dan niet dat ene nummer wat zo lekker is even wat harder, maar gewoon een paar uur.) En dan niet een keertje. Maar iedere mooie weekenddag?

Kun je daar iets van zeggen of stel je je dan aan?

Als je daar last van hebt, moet je daar natuurlijk iets van kunnen zeggen. Ik vind het in ieder geval geen aanstellerij.

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:52 schreef DancingPhoebe het volgende:
En wat vinden jullie van muziek draaien in de tuin?

Gewoon overdag dus? Niet bizar hard. Maar wel zo hard dat je er als buren goed van mee kunt genieten.(Harder dan ik zelf zou doen omdat ik daarmee het gevoel zou hebben mijn buren overlast te bezorgen. En dan niet dat ene nummer wat zo lekker is even wat harder, maar gewoon een paar uur.) En dan niet een keertje. Maar iedere mooie weekenddag?

Kun je daar iets van zeggen of stel je je dan aan?

VER-SCHRI-KE-LIJK irritant ja.

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:52 schreef DancingPhoebe het volgende:
En wat vinden jullie van muziek draaien in de tuin?

Gewoon overdag dus? Niet bizar hard. Maar wel zo hard dat je er als buren goed van mee kunt genieten.(Harder dan ik zelf zou doen omdat ik daarmee het gevoel zou hebben mijn buren overlast te bezorgen. En dan niet dat ene nummer wat zo lekker is even wat harder, maar gewoon een paar uur.) En dan niet een keertje. Maar iedere mooie weekenddag?

Kun je daar iets van zeggen of stel je je dan aan?

Ik vind dat je je dan aanstelt. Als het nou tot diep in de nacht is, anders dan met een feestje, dan heb je een punt.

Zelf zetten wij de muziek ook weleens, binnen, zo hard dat we hem buiten kunnen horen. Ik ben ervan overtuigd dat de buren dat kunnen horen. Maar met zijn vieren met koptelefoons op gaan zitten is ook niet bepaald gezellig.
Andersom komt ook voor. Onze buuv, de zeur dus, was gisteren naar Klassieke muziek aan het luisteren op een niveau dat het 6 huizen verder ook te horen was.
En nee, daar zeg ik niks van. 't Is meestal maar een uurtje of zo. Nou en?

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:45 schreef Gia het volgende:

[..]

Toen wij naar bed gingen, ging het feest nog even door, maar ik slaap toch wel.

en toch is dat ronduit asociaal.

Maar ja, zoals al eerder aangegeven in dit topic hebben veel mensen een instelling van "IK moet alles kunnen"

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2009 23:52 schreef TeenWolf het volgende:

[..]

Met zulke onderburen was ik echt letterlijk op de vuist gegaan, want dan wordt het zwart voor mn ogen.

Nou bijna wel maar het waren er nogal veel helaas. Toen we hier net woonden dacht ik nog, naief als ik was, dat ze een feestje hadden en dat het om 00.00 uur vast afgelopen zou zijn. Toen dat niet het geval bleek dacht ik dat het om 01.00 uur dan wel over zou zijn. Om 2.00 uur had ik de hoop opgegeven en toen ik om 5.00 uur mn oordoppen uit deed waren ze nog steeds aan de gang, ietsje minder hard dan volle sterkte maar nog veel te hard. Ik werd pas écht kwaad toen het weekend daarop het feest zich herhaalde en dat bijna wekelijks Ik was blij toen het winter werd en de feestjes afgelopen waren Maar goed, wat ik al zei, pauperwijk en we wilden geen gedonder dus we 'accepteerden' het maar. Ik wilde wel de politie bellen, maar ja, ik dacht dan vallen we meteen door de mand, aangezien wij er net woonden en de anderen er dus ook niks aan deden. Maar ze zijn weg. Opgerot.

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:59 schreef bas-beest het volgende:

[..]

en toch is dat ronduit asociaal.

Maar ja, zoals al eerder aangegeven in dit topic hebben veel mensen een instelling van "IK moet alles kunnen"

Je haalt me de woorden uit de mond.

quote:

Op zondag 2 augustus 2009 12:59 schreef bas-beest het volgende:

[..]

en toch is dat ronduit asociaal.

Maar ja, zoals al eerder aangegeven in dit topic hebben veel mensen een instelling van "IK moet alles kunnen"

Nee hoor, wij houden best rekening met de buren, maar zijn wel zo realistisch om te beseffen dat er overal weleens een keer herrie is. Kinderen die krijsend in een zwembad spelen produceert meer decibellen dan mijn zoon die op zijn kamer met ramen en deuren dicht op zijn drumstel oefent, tussen 4 en 7, een half uurtje!! En ja, ik vind dat dat inderdaad moet kunnen, zowel die kinderen als het drummen.