R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is de vraag die ik mezelf de laatste tijd erg vaak stel... en ik weet het niet. Ik zal even een korte uitleg geven over wat ik nu doe en hoe ik me voel en wellicht dat hier iemand met psychologische kennis of met hetzelfde probleem zit/zat die goeie tips heeft.
Ik wil al sinds mijn 13e meteorologie studeren, ik ben nu hard op weg in die richting dmv een studie natuurkunde aan de UU. Ik zit in het 2e jaar en heb behoorlijk wat moeite met de verplichte (theoretische) natuurkunde vakken. Deze ga ik ook niet allemaal halen. Verder heb ik al 4 jaar dezelfde vriendin, we hebben heel veel meegemaakt (incl korte relatiebreuk) en ik heb het behoorlijk naar me zin met haar. Verder heb ik nog een handvol hobby's. Naast het weer ben ik ook geinteresseerd in muziek (spelen), gamen, goeie films, fokken en nog wat andere kleine dingen. Mijn week zit behoorlijk vol, +/- 28 contacturen en dan nog huiswerk, in het weekend met vriendin afspreken, vrijwilligerswerk, weerpraatjes op de radio, onderhouden website(s), gitaar spelen enz. enz.
Alleen ik vraag me dus af of ik wel bezig ben met het juiste ding. Ik heb iedere dag ideeen. Ideeen over politiek, over kunst, over religie, over fotografie, over muziek, over alles... werkelijk alles. Je kan het niet in een hokje plaatsen ofzo. Het probleem is dat die ideeen me afleiden van mijn studie/hobby's. Een dag telt 24 uren en ik heb het idee dat een dag te kort is om te doen wat ik allemaal zou willen doen. Als ik probeer te studeren dan ben ik altijd bezig met andere dingen, andere gedachtes, terwijl ik het vaak toch wel leuk vind. Ik kan mijn ideeen over dingen niet kwijt. Ik heb in mijn hoofd prachtige tekeningen gemaakt, maar ik kan absoluut niet goed tekenen. Ik heb ideeen voor muziek, maar mijn gitaarspel is net goed genoeg om met moeite het hele repetoire van Nirvana te spelen. Ik heb ideeen over film en over games, maar ik kan ze niet kwijt. Wat moet ik met deze ideeen? Ik denk over teveel dingen, ik wil teveel dingen en daardoor loop ik op alle dingen die ik wil juist achter. Als ik me echt op een ding zou concentreren dan zou ik daar heel goed in zijn, maar dat kan ik dus niet. Wat moet ik hier mee? En hoe kom ik erachter of datgeen wat ik nu doe werkelijk is wat ik wil doen of wil ik juist hele andere dingen doen en heb ik daarom ideeen over andere dingen. En als dat het geval is, wat voor anders zou ik dan moeten doen, want mijn ideeen passen niet in een beroep/studie whatever....
Ik wil al sinds mijn 13e meteorologie studeren, ik ben nu hard op weg in die richting dmv een studie natuurkunde aan de UU. Ik zit in het 2e jaar en heb behoorlijk wat moeite met de verplichte (theoretische) natuurkunde vakken. Deze ga ik ook niet allemaal halen. Verder heb ik al 4 jaar dezelfde vriendin, we hebben heel veel meegemaakt (incl korte relatiebreuk) en ik heb het behoorlijk naar me zin met haar. Verder heb ik nog een handvol hobby's. Naast het weer ben ik ook geinteresseerd in muziek (spelen), gamen, goeie films, fokken en nog wat andere kleine dingen. Mijn week zit behoorlijk vol, +/- 28 contacturen en dan nog huiswerk, in het weekend met vriendin afspreken, vrijwilligerswerk, weerpraatjes op de radio, onderhouden website(s), gitaar spelen enz. enz.
en nog wat andere kleine dingen. Mijn week zit behoorlijk vol, +/- 28 contacturen en dan nog huiswerk, in het weekend met vriendin afspreken, vrijwilligerswerk, weerpraatjes op de radio, onderhouden website(s), gitaar spelen enz. enz.Alleen ik vraag me dus af of ik wel bezig ben met het juiste ding. Ik heb iedere dag ideeen. Ideeen over politiek, over kunst, over religie, over fotografie, over muziek, over alles... werkelijk alles. Je kan het niet in een hokje plaatsen ofzo. Het probleem is dat die ideeen me afleiden van mijn studie/hobby's. Een dag telt 24 uren en ik heb het idee dat een dag te kort is om te doen wat ik allemaal zou willen doen. Als ik probeer te studeren dan ben ik altijd bezig met andere dingen, andere gedachtes, terwijl ik het vaak toch wel leuk vind. Ik kan mijn ideeen over dingen niet kwijt. Ik heb in mijn hoofd prachtige tekeningen gemaakt, maar ik kan absoluut niet goed tekenen. Ik heb ideeen voor muziek, maar mijn gitaarspel is net goed genoeg om met moeite het hele repetoire van Nirvana te spelen. Ik heb ideeen over film en over games, maar ik kan ze niet kwijt. Wat moet ik met deze ideeen? Ik denk over teveel dingen, ik wil teveel dingen en daardoor loop ik op alle dingen die ik wil juist achter. Als ik me echt op een ding zou concentreren dan zou ik daar heel goed in zijn, maar dat kan ik dus niet. Wat moet ik hier mee? En hoe kom ik erachter of datgeen wat ik nu doe werkelijk is wat ik wil doen of wil ik juist hele andere dingen doen en heb ik daarom ideeen over andere dingen. En als dat het geval is, wat voor anders zou ik dan moeten doen, want mijn ideeen passen niet in een beroep/studie whatever....
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
* Doe Maar - Is Dit Alles opzet
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
Dit is ook een heel bekend probleem voor mij. Ik heb destijds zelf besloten om mijn studie af te breken, en een andere richting in te slaan kwa studie, en mn hobby's om te zetten tot mn specialisaties. Mn oude studie is nooit weg, ik gebruik t nog dagelijks. maar mijn leven is nu een stuk opgeruimder en directer met goalen die ik wil bereiken en ook ga bereiken.
Heb zelf overiges scheikunde aan de TUe gestudeerd
Heb zelf overiges scheikunde aan de TUe gestudeerd
-> volg m'n trend, dan ben je pas een echte vent
tja.. er tussenuit gaan lijkt mij opzich een goeie oplossing, baantje zoeken en daarnaast jezelf verder ontwikkelen. ik neem aan dat je een jaar of 20 bent, dan zijn dit soort gedachtes vrij normaal, vrij intens.. ik zat toenertijd niet op school en achteraf gezien ben ik blij dat ik niet op school zat, want ik ging door zo'n gigagroei proces dat ik de druk van school er echt niet bij had willen hebben.
ik zou aan mijn kinderen adviseren na de middelbare school er een jaar of een, twee tussenuit te gaan alvorens te gaan studeren. ga eerst jezelf leren kennen, en sla dan een weg in....
ik wou al sinds mn vierde politieagent worden, maar dat was tóch niet wat ik echt wilde.
ik zou aan mijn kinderen adviseren na de middelbare school er een jaar of een, twee tussenuit te gaan alvorens te gaan studeren. ga eerst jezelf leren kennen, en sla dan een weg in....
ik wou al sinds mn vierde politieagent worden, maar dat was tóch niet wat ik echt wilde.
Begin een acteercarriere en ga daarnaast nog zingen
The Dude: Nobody calls me Lebowski. You got the wrong guy. I'm the Dude, man.
de psycholoog ziet dit als het lichaam-geest probleem, jouw ideeen (je bewustzijn) willen vanalles maar je uiten (het fysische) kan niet... Verder zou ik niet weten wat je daar mee moet :$ sorry, ben ook nog niet zo ervaren op dat gebied ofzo..
maar misschien is het een idee om die dingen die je het leukst vind tot nu toe over te houden, dus het schrappen van de dingen waar je het minst tevreden over bent... Zo hou je meer tijd over om de andere dingen verder te kunnen ontwikkelen. Zogauw je deze vaardigheden hebt ontwikkelt kun je ook langzamerhand weer wat meer tijd in de andere dingen gaan steken (als je die dan nog leuk vind)
Wat je studie betreft zou ik als ik jou was niet te overhaaste beslissingen nemen, wie weet krijg je er straks wel spijt van dat je er mee gestopt bent, aangezien je aangeeft dat je het toch nog wel leuk vind.
Misschien is het wel een idee om eens naar de schoolpsycholoog te stappen, daaraan kun je je verhaal kwijt en niemand hoeft er verder iets van te weten. De stap hier naartoe is niet zo heel erg groot en moeilijk, verder lijkt het me niet zo'n uitzonderlijk probleem en daarbij komt dat zo'n gesprek heel erg op kan luchten. Trouwens iedere universiteit/hogeschool heeft voglens mij wel een psycholoog in dienst. Ik weet natuurlijk niet of het wat voor je is, maar proberen kan toch geen kwaad? Ik hoop dat je er een beetje uitkomt....
maar misschien is het een idee om die dingen die je het leukst vind tot nu toe over te houden, dus het schrappen van de dingen waar je het minst tevreden over bent... Zo hou je meer tijd over om de andere dingen verder te kunnen ontwikkelen. Zogauw je deze vaardigheden hebt ontwikkelt kun je ook langzamerhand weer wat meer tijd in de andere dingen gaan steken (als je die dan nog leuk vind)
Wat je studie betreft zou ik als ik jou was niet te overhaaste beslissingen nemen, wie weet krijg je er straks wel spijt van dat je er mee gestopt bent, aangezien je aangeeft dat je het toch nog wel leuk vind.
Misschien is het wel een idee om eens naar de schoolpsycholoog te stappen, daaraan kun je je verhaal kwijt en niemand hoeft er verder iets van te weten. De stap hier naartoe is niet zo heel erg groot en moeilijk, verder lijkt het me niet zo'n uitzonderlijk probleem en daarbij komt dat zo'n gesprek heel erg op kan luchten. Trouwens iedere universiteit/hogeschool heeft voglens mij wel een psycholoog in dienst. Ik weet natuurlijk niet of het wat voor je is, maar proberen kan toch geen kwaad? Ik hoop dat je er een beetje uitkomt....
|
|
