LustColumn l door Renske de Greef
Aangenaam
Giechelend bel ik aan. Ondertussen probeer ik mijn evenwicht zo goed als het gaat te bewaren. Dronken ergens aankomen is tot daar aan toe, dronken ergens de drempel over struikelen is beneden mijn waardigheid (heb ik besloten nadat mijn bijnaam ernaar begon te verwijzen). Uitgelaten wordt er opengedaan door Peter, de gastheer, die mij charmant opvangt nadat mijn hak een klein beetje achter de drempel blijft hangen terwijl mijn lichaam al wat verder is. Dat noem ik verkeerd drempelgebruik en dat heeft niks te maken met vallen en struikelen. "Renske! Schoonheid!" roept hij, wat ik erg prettig vind, omdat ik weer merk hoe goed ik hem heb afgericht. Hij neemt me mee naar de huiskamer, die zit vol jongens, natuurlijk, en een meisje - wat?! Het is een klein feestje, niks speciaals, en ik had eigenlijk gedacht dat ik alle mensen wel zou kennen en dat het dus allemaal veilige mensen zouden zijn. Maar er is dus iemand die ik niet ken. En het is een meisje. Maar ik ben dronken, heb gemene puntlaarzen aan waar ik een klein hondje mee zou kunnen doodsteken en toren in elk geval fysiek boven haar uit. Ik ben een stoere meid. Toch?
"Hallo", zeg ik. "Dag", zegt ze terug, niet al te vijandig. Bemoedigend. "Waar ken jij iedereen van?", vraagt ze. "Ik ben net in Peters klas gekomen en hij heeft me heel vriendelijk uitgenodigd, maar ik ken dus niemand."
"O", zeg ik enthousiast, "nou, Jelle, die blonde daar, dat is een ex-vriendje van me, lang geleden, hoor, maar via hem ken ik Rogier, die, daar heb ik nog een tijdje mee aangekloot, en Thijs, dat is een one-night stand, maar dan wel drie keer of zo, en Frank, dat is een heel goede vriend, daar ben ik een keertje heel dronken mee in bed beland, daarna zijn we echt heel close geworden, en Mik, die lange daar, daar heb ik een week een relatie mee gehad, en die daar, hij is een vriend van Peter, daar ben ik ook nog mee naar bed geweest, en Peter zelf natuurlijk, ja, een paar keer sex, maar we konden toch beter vrienden blijven, vonden we allebei."
Het meisje staart me even aan. Dan zegt ze: "Ik weet niet hoor... maar zeg jij nu serieus dat je ongeveer met alle mensen in deze ruimte naar bed bent geweest?" Ik kijk haar even stom aan en dan kijk ik naar de jongens, die in groepjes aan het praten, lachen en drinken zijn. "Ja", zeg ik, een beetje van mijn stuk gebracht. "Ja, eigenlijk wel."
"Nou jáá, zeg!", zegt het meisje, terwijl haar gezichtsuitdrukking van vriendelijk naar 'ik zie een dode rat' verandert. "Méén je dat nou? Zo'n meisje ben ik echt niet! Dat vind ik écht walgelijk!" Dit had ik niet verwacht. Ik ben ongewapend en op bekend terrein, een makkelijke prooi dus. Mijn dronken hersenen wegen snel een paar opties af: snel van onderwerp veranderen (heb jij een lievelingsdier?), heel hard beginnen te schreeuwen (jézus! wat ben jij dronken zeg! ik snap echt helemaal niks meer van wat je zegt!) en haar ontvoeren naar de keuken, mond afplakken met tape en in de kast opsluiten - "voor je eigen bestwil, hoor". Maar dan bedenk ik: nee. Waar haalt dat wijf het lef vandaan? Waarom is dat walgelijk? Waarom is het nog steeds zo dat meisjes niet naar bed mogen met wie ze willen, wanneer ze willen en met hoeveel ze willen? Wat schiet de maatschappij ermee op om meisjes die hun sexualiteit in eigen hand nemen te verguizen en aan de schandpaal te nagelen? Waarom lopen er hordes meisjes rond die wel willen maar niet durven en die niet zo'n meisje willen zijn en waarom? Waarvoor? Wat schieten ze ermee op? Wat win je met nee zeggen en wel willen? Waarom is 'slet' zo'n vies woord, terwijl het staat voor doen wat je wilt? Waarom betekent met veel verschillende partners neuken dat je een slecht mens bent? Waarom mogen jongens het nog steeds wel, maar verwachten ze van meisjes dat ze hun benen stijf bij elkaar houden omdat ze geen afgelikte boterham willen terwijl wij blij mogen zijn met die afgesopte baguette van ze?
Dus ik vraag aan het meisje: "Zo. Dat vind jij dus walgelijk. Waarom?"
"Nou, logisch toch? Als meisje moet je een beetje je eigenwaarde beschermen. En als je het heel vaak met mensen doet, denken mensen dat je makkelijk bent. Maar dat wil je niet zijn."
"Dat wil je niet zijn. Want makkelijk is niet goed", zeg ik, hopelijk druipend van het sarcasme.
"Nee, mensen moeten een beetje moeite voor je doen. Daardoor wordt het bijzonder en test je hoe leuk ze je vinden. Sex met mij is niet voor iedereen weggelegd, dat is zo bijzonder, wil je dát krijgen dat moet je wel van goeden huize komen." Ik kijk bedenkelijk. "Maar ik hoef helemaal niet te weten hoe leuk hij me vindt, ik wil alleen maar sex met hem. En als ik een jongen leuk vind en met hem naar bed ga, en hij deed het alleen maar voor de sex en komt dus niet meer terug, dan is het geen leuke jongen en vind ik hem ook niet meer leuk. Als het echt iets kan worden, wordt dat niet 'verpest' doordat je met hem naar bed gaat. Als je het op jouw manier doet, heb je veel minder sex. En dat is niet leuk."
"Vind je dan niet dat het minder waard wordt als je met veel mensen naar bed gaat?"
"Nee, sex devalueert voor mij niet. Het blijft leuk en bijzonder, het is nooit 'op', en het gaat om mijn gevoel, hoeveel waarde ik eraan hecht. Als het alleen is om de sex, dan is het gewoon leuk. Als het met een jongen is op wie ik verliefd ben, dan gaat het om al die andere dingen, de clichés, die overigens zo cliché zijn omdat ze waar zijn. Tederheid, samenzijn, en - ik krijg het bijna niet uit mijn smoel - 'samen één zijn'."
Ze kijkt me aan, aan de ene kant verbaasd dat ik blijkbaar gevoel in me heb, aan de andere kant ontsteld door zoveel opeengehoopte domheid. "Nou, ik zou dat dus nooit aan iemand vertellen. Ik zou het maar stilhouden als ik jou was", zegt ze en ze kijkt nuffig de andere kant op. Ik, dronken, word opeens echt boos. "O ja?" En ik loop naar de stereo en zet het geluid uit. Iedereen kijkt op. Ik ben me bewust van de aanblik die ik moet geven, zwaar dronken, licht wankelend en met een gevaarlijk satanische blik in mijn ogen. Maar ik kan niet meer stoppen. "Hallo, allemaal. Iedereen hier kent me, allemaal op een andere manier, jullie zijn allemaal vrienden van me, en ik heb met jullie allemaal hier geneukt. Goh. Zij daar..." Ik wuif vaagjes in de richting van het meisje, dat me meewarig probeert aan te kijken en erg schrikt als alle ogen even op haar zijn gevestigd. "Zij daar vindt mij walgelijk. Omdat ik met jullie naar bed ben geweest. Ik snap dat niet. Ik ben nog steeds Renske. Ik ben niks verloren. Ik ben niet minder dan eerst. Ik ben best tevreden. Dus vanaf nu verklaar ik: ik ben een slet. Slet zijn is mijn sexuele geaardheid. Iedereen mag zijn wat hij wil. Ik ben een slet. En ik ben er best blij mee. Erg blij zelfs."
Ik draai me naar het meisje. "Hé, schatje", zeg ik vals, en doe een stap in haar richting. "Je bent de enige hier die niet... wil je niet even ... mee?"
En ik lach als ze verschrikt en ontdaan wegloopt.
Info: Lust. Liefde, sex en bambihertjes, door Renske de Greef. Uitgeverij Vassallucci / Spunk, 176 p., 10 euro.
Vanaf vandaag tot 11 december elke dag in Ego: de column van Renske de Greef.
'Vanaf nu verklaar ik: ik ben een slet. Slet zijn is mijn sexuele geaardheid. Iedereen mag zijn wat hij wil. Ik ben een slet. En ik ben er best blij mee'