Hier dan het beloofde verslag van dé derby. Niet alle 19 man die op de lijst stonden kwamen, maar we hadden er wel genoeg om de wedstrijd mee te beginnen én te eindigen. De tegenstander had 3 gevaarlijke spelers, waarvan 1 hele goeie. Dat bleek ook uit de aanwijzingen van zijn teamgenoten: speel alle ballen maar op Peter. Hij was vrij groot, draaide makkelijk weg, en en had ook nog een goed inzicht en hij stond tegen mij de eerste helft. In de rust zeiden ze dat ik hem aardig onder controle had maar daar ben ik het toch niet zo mee eens, hij liep me makkelijk voorbij en dan moest ik hem nog wel eens onreglementair tegenhouden.
Maar goed, de wedstrijd: het begon vrij gelijkopgaand. Na 2 minuten kregen we al de eerste grote kans, maar de keeper van de tegenstander wist de inzet knap te pareren. Virtus kwam ook een paar keer goed door, maar gesteund door onze laatste man leverde dat geen echt grote kansen op. Het was dan ook wel een klein schokje toen deze met een blessure het veld moest verlaten. Zijn vervanger deed het echter gelukkig ook niet slecht.
Toen kwam een cruciaal moment: Die Peter can Virtus brak door, liep vanaf de zijkant op het goal af, maar hij speelde de bal iets te ver voor zich uit, waardoor onze keeper de bal weg kon trappen. In een uiterste poging om de bal toch nog te raken kwam Peter met zn benen gestrek richting de bal, het is dat onze keeper zich inhield, anders was hij de rest van het seizoen niet meer aan spelen toegekomen. Onze keeper hield zich dus wel in en er gebeurde verder niks, dus gaf de scheidsrechter gewoon een corner. Bij deze corner werd een van onze spelers geduwd die toen met zijn handen tegen de bal kwam. De scheidsrechter zag hands en gaf een penalty. Toen iets dergelijks later 2 keer aan de andere kant gebeurde floot hij hier niet voor.
Dit kwam dus neer op een 0-1 ruststand. Er werd goed gespeeld, daar was iedereen het over eens. En het moest nog kunnen. Dus gingen we vol goede moed aan de tweede helft beginnen, waar zich een ware derby ontpopte. Er was veel strijd, er werd veel gevochten voor elkaar. En het eerste kwartier waren wij ook beduidend beter. We kwamen dan ook verdiend op 1-1. We konden deze wedstrijd winnen, we voelden het.
Na dit kwartier echter kwamen we steeds meer onder druk te staan. Hoewel wij nog wel een paar goede uitvallen hadden, had Virtus ook zeker mogelijkheden om op voorsprong te komen. Als ze ietsje minder egoïstich waren geweest, en ietsje zuiverder hadden geschoten was dit ook zeker gelukt. Maar daar tegenover gelde dit ook voor ons. Zo brak de 87e minuut aan met nog steeds de gelijke stand op het scorebord. Toen viel onze droom in duigen. Een schijnbaar onschuldig schotje (van uiteraard de gevaarlijkste man aan Virtus-kant) rolde onder de voet van de doelman door: 1-2. Eén van ons wilde meteen van het veld afstappen, en ik moet toe geven, ik heb daar ook aan gedacht. Zo voelden wij ons dus. GVD weer net niet. Toen zakten de middenvelders ook niet mee terug, en kon Peter ook nog de 1-3 aantekenen.
Al met al hebben we toch goed gevoetbald, en hebben we weer het geluk niet aan onze zijde. Daarom kunnen we toch met een goed gevoel van het veld af, volgens een van onze spelers. Als het Virtus niet was geweest, was ik het hier mee eens geweest, maar deze derby moet je winnen en dat is niet gelukt. Dus had ik gewoon een klotegevoel overgehouden.
Volgende week DSE uit Etten Leur uit, daarna carnaval, daarna vrij en daarna inhalen (dat wordt Vrederust uit). Dan zien we wel weer verder.