quote:
'Dit was dus geen loten, maar ritselen'
20/12/2005 12:00
Zelden zo'n onbenullige avond meegemaakt als vroige week vrijdag in Leipzig. WK-loting. Alleen het woord al was een verraad aan zichzelf. Iets door het toeval laten beslissen, luidt de officiële betekenis van het woord loten.
Er is in Leipzig veel gebeurd, maar dát niet. Zo is het nog steeds een raadsel waarom gastland Duitsland en wereldkampioen Brazilië op voorhand al werden benoemd tot groepshoofd in respectievelijk poule A en F. Omdat deze landen daardoor hun eerste wedstrijden in de grootste stadions van Berlijn, München en Dortmund kunnen afwerken, zo luidde de verklaring van de FIFA. Alsof er komende zomer meer beach-babes van Ipanema dan Oranje-fans naar de Heimat willen. Een veel waarschijnlijker reden is dan ook dat nu geregisseerd is dat de twee commercieel interessante troetelkinderen van de FIFA elkaar niet eerder kunnen ontmoeten dan in de halve finale.
Zoals het ook merkwaardig was dat Servië en Montenegro zichzelf moederziel alleen terugvond in een speciale pot. Geografische risicospreiding, zo luidde het dictaat van de FIFA. Niet meer dan twee Europese landen per poule, en geen Afrikanen of Zuid-Amerikanen bij elkaar. Dat nu is juist de charme van een loting. Alle 32 landen bijeen in één trog, trekken maar en je verheugen op een groep met pakweg Brazilië, Paraguay, Engeland en Kroatië. Wie de beste van de wereld wil worden, moet tenslotte iederéén kunnen verslaan.
Dit was dus geen loten, dit was ritselen. Een twintig minuten durende schijnbeweging die volledig ondergeschikt was gemaakt aan een avondvullende voorstelling. Want de WK-loting is een op zichzelf staand evenement geworden. Live doorgestuurd naar 145 landen. Een potsierlijke show ook van een paar dagen die niet in dienst van het voetbal staan, maar van persoonsverheerlijking. Het draaide in Leipzig niet om de 32 deelnemende landen en hun bondscoaches, maar om de lobby voor de presidentsverkiezingen van de FIFA in 2007. En dus werden vooral de leden van het Uitvoerend Comité en de bondsvoorzitters van de stemgerechtigde landen ingehaald over de rode loper en neergevleid in de luxueuze business class die een vliegmaatschappij speciaal had laten bouwen.
En dus werden vierduizend genodigden in de immense Messe van Leipzig vrijdag geconfronteerd met die ene vraag: hoe lang kan verveling duren? Anderhalf uur dus, want zoveel geduld vergde het infantiele samenzijn. Acht miljoen euro was er voor de loting uitgetrokken, alleen het decor al kostte een miljoen.
Wat kregen we er voor die imposante bedragen voorgeschoteld? Een verwijfde goochelaar uit Nederland, een voetbalbejaarde uit Duitsland die nog had meegeknikkerd op het WK van 1954 en Franz Beckenbauer en Jürgen Klinsmann die tevergeefs de lampen uit het plafond probeerden te schieten. Nog erger: we werden beledigd met een pratende bal en een pratende pop. Ofwel Heidi Klum, fotomodel uit Duitsland, goed voor een volle jurk en een holle mond. Haar met een piepstem de loting horen presenteren was één ding zeker weten: het voetbal wordt niet meer serieus genomen.
Daarom werd het zo'n zeldzame avond waarop je voor even wenste in Iran te wonen. Daar werden alle beelden van Heidi rücksichtslos uit de tv-uitzending gesneden, omdat ze te aanstootgevend gekleed was. Censuur vanuit een verkeerde reden, maar oh zo welkom.
Gelukkig was er aan het eind van de voortslepende voorstelling die ene, geruststellende onthulling. 'Theoretisch kunnen we de loting ook afwerken in een huiskamer', sprak Wolfgang Niersbach, vice-voorzitter van het organisatiecomité.
Volgende keer direct doen, zou ik zeggen.
Schitterende column op vi.nl
I don't trust books. They're all facts and no heart
Online poker is more addicting than snorting cocaine off Jessica Alba’s tits
Sam Querrey en John Isner, culthelden in wording!