quote:
op maandag 12 december 2005 19:14 schreef guiliano het volgende:ik ben overigens bijna 24, m'n vriendin ook. zoals ik al zei, het is puur een gevoelsmatige kwestie. qua relatie verder gaat het prima eigenlijk.
milagro, ik zit ook regelmatig te denken of wat jij zegt waar is. ik zou me echter niet echt een leven kunnen voorstellen zonder haar. wat dat betreft heb ik absoluut geen drang om haar "om te ruilen" voor een ander. bovendien ben ik er vrij zeker van dat ik met een ander precies hetzelfde zal gaan krijgen....
ik had voor haar een andere vriendin (was nog op de middelbare school), en omg wat was die knap. maar, na 2 jaar (ik ben van de lange relaties
![]()
) was dat gevoel eignelijk ook wel weer weg. ik vond dr niet inneens lelijk, maar dr liep genoeg rond dat eigenlijk toch ook wel knap(per?) was...
en dat gevoel irriteerd me mateloos. maar jullie hebben dat dus niet in deze mate?
ja, maar dat is dus als de liefde (passie) echt weg is.
dan is de fysieke aantrekkingskracht weg, wat niet betekent persé dat de (platonische) liefde over is.
dat komt wel eens voor en dat is net zo pijnlijk wmb als wanneer er een ander is, ms nog wel pijnlijker.
het valt niet uit te leggen namelijk aan de ander, 'het' is er gewoon niet meer.
ik zelf denk dat het mij overkomt als ik voor iemand gegaan ben, voor wie ik fysiek eigenlijk niet echt ben gevallen, maar wiens karakter me erg aansprak en mezelf dan "over" die slechts lichte fysieke aantrekkingskracht heb "heengezet".
voor mij moet het echt én én zijn, de man moet me fysiek echt heel erg veel doen, naast het karakter natuurlijk.
ik ben blijkbaar niet in staat puur het karakter te waarderen en de rest los te laten
[i]"you left me standing here,
a long long time ago"[/i]