Slaapverlamming

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 15:09 schreef Janena het volgende:
Mijn man heeft er regelmatig last van....hij begint dan heel zachtjes te piepen (dat ukt dan nog net)
Als ik hem dan aanraak is het meteen over.

Heel herkenbaar

Ik begin heel zwaar te ademen (zal samen hangen met het gevoel gewurgd te worden) en als mijn vriendin me dan aanraakt wordt ik echt wakker.

Soms wordt ik boos als mijn vriendin niet reageerd terwijl ik lig te 'worstelen'. Soms als ik me dan zo concentreer op haar beginnen de hallucinaties over haar te gaan... en het rotte is, die hallucinaties zijn nooit leuk

He, dat komt bij mj heel bekend voor.
Ik kende het fenomeen 'slaapverlamming' niet, dus hierbij bedank ik je

Ik heb het zelf heeel vaak gehad. Echt zovaak, dat ik alles niet meer kan neerzetten. Een keer heb ik het gevoel gehad een uittreding te hebben, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.

Ik dacht toen ik het voor de eerste keer had, dat het geesten waren die me wilde pesten. Maar na ee tijdje raakte ik er aan gewend en was het geen probleem meer.

Wat ik me nog wel kan herrineren, dat er iemand op mn bed heeft gelopen. Hoe en wat, dat weet ik niet. Maar dat was behoorlijk eng. Ik dacht dat ik letterlijk doodging.

Ik kende het fenomeen ook niet. Ik herinner me dat ik toen ik klein was (ik zal niet ouder dan 5 zijn geweest) een keer wakker werd en me niet kon bewegen. Ik wilde toen om m'n vader of moeder roepen, maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Even later kwam m'n vader binnen om mij te wekken en toen kon ik me wel weer bewegen / praten, maar ik was natuurlijk wel erg geschrokken. Het is al bijna 20 jaar geleden, maar dit is één van de weinige dingen die me zijn bijgebleven uit die tijd. Ik heb het nooit weer gehad en ik heb me wel eens afgevraagd of ik het me toch niet had ingebeeld.

quote:

Op zaterdag 8 september 2007 18:04 schreef RadioSlut het volgende:


Wat ik me nog wel kan herrineren, dat er iemand op mn bed heeft gelopen. Hoe en wat, dat weet ik niet. Maar dat was behoorlijk eng. Ik dacht dat ik letterlijk doodging.

Dat soort dingen horen er volgens mij bij. Een soort van hallucineren. Niet meer dan dromen volgens mij, maar dan levensecht.

Hoe vaak ik niet gezworen had dat iemand tegen me praatte of mijn keel dicht kneep of dat er een hand onder de dekens vandaan kwam met een mes etc.

De eerste paar keren raak je een beetje in paniek, maar daarna kun je 9 van de 10 keer tegen jezelf zeggen dat het niks is. Soms ben ik nog te ver weg om te beseffen wat het is.

Soms ben ik het echt zooo spuugzat. Als ik het eenmaal een keer heb gehad in een nacht dan blijft het maar doorgaan. En op de 1 of andere manier als je dan uiteindelijk weer kan bewegen voel ik me zo moe dat ik meteen weer wegdommel en het weer van voren af aan begin. Ik kan dat echt zeer pissig worden

Maar hoe harder je er tegen vecht hoe erger het wordt lijkt het wel.

Ik heb er al maanden geen last meer van. Zodra ik de voortekenen krijg (vlagen van white noise), dan zet ik m'n koptelefoon op. Bij mij wordt het blijkbaar min of meer geinitieerd door de white noise, en als ik het niet kan horen dan gebeurt er ook niks.

quote:

Op zaterdag 8 september 2007 18:26 schreef HAL9000S het volgende:
Ik heb er al maanden geen last meer van. Zodra ik de voortekenen krijg (vlagen van white noise), dan zet ik m'n koptelefoon op. Bij mij wordt het blijkbaar min of meer geinitieerd door de white noise, en als ik het niet kan horen dan gebeurt er ook niks.

white noise?

Ik herken wel dat als ik de muziek aan zet ik er geen last van heb, heeeel soms uitgezonderd.

Problemen in m'n leven opgelost, nog maar weinig stress en geen slaapverlamming meer .

quote:

Op zaterdag 8 september 2007 19:01 schreef mcintosh het volgende:

[..]

white noise?

Ik herken wel dat als ik de muziek aan zet ik er geen last van heb, heeeel soms uitgezonderd.

quote:

Gevoelsmatig
De gewaarwording van een meestal onzichtbare, vaak kwaadaardige “aanwezigheid” in de kamer
Het gevoel niet of nauwelijks te kunnen ademen
Een druk/gewicht op de borst

[bewerken] Auditief
Voetstappen
Stemmen
Gezoem, gerinkel, geruis, … soms in combinatie met een gevoel van tinteling of vibratie door het lichaam heen

[bewerken] Tactiel
Gevoel van aanraking

[bewerken] Visueel
Een zwarte figuur of schaduw die zich in de kamer bevindt.

Wow dit topic had ik eerder moeten vinden. De eerste keren schrok ik me echt de tyfus, omdat ik plotseling wakker werd midden in de nacht, en me weg voelde zakken in m'n eigen lichaam, bijna bang dat m'n adem er elk moment mee kon ophouden.. als ik het nu nog eens heb weet ik wel dat het weer weggaat, meestal focus ik me even op m'n arm ofzo tot ik die weer kan bewegen, en dan valt alles weg en val ik weer in slaap

Maar nu weet ik dus hoe het heet, handig.

Het lijkt me ech twel erg als je dit vaak hebt. Ik heb het 1 keer gehad, in een periode dat ik me ook echt heel rot voelde en ik heel veel stress had, maar daarna is het gelukkig nooit meer gebeurt. Ik vond het echt heel eng en naar.

Nu ik het zo lees op Wiki heb ik dit ook een keer meegemaakt. Ik sliep en werd semi wakker omdat ik opeens geen adem meer kon halen. Ik raakte behoorlijk in paniek en wilde mijn man wakker maken, maar ik kon me niet bewegen en kon geen enkel geluid uitbrengen. Gelukkig merkte ik op tijd dat ik ook nog door mijn neus kon ademen. Maar wat een paniek voel je dan als je het gevoel hebt dat je aan het stikken bent en je dit ook nog eens niet kenbaar kunt maken Ik heb ook een tijd last gehad van Night Terrors Dit is een hele "fijne" slaapstoornis waarbij je plotseling gillend en doodsbang wakker schrikt met een onmenselijk hoge hartslag en je vaak een figuur/monster in de kamer lijkt te voelen of denkt te zien en dat laatste kan ook voorkomen bij slaapverlamming.

[ Bericht 3% gewijzigd door Meaghan op 16-09-2007 00:57:52 ]

Ooh dit had ik vanochtend nog!
heb ik ook wel vaker last van.
vind het eigelijk best vet, haha. ik probeerde me arm te bewegen maar dat lukte niet, maar het lijkt wel net of je hem beweegt. leek echt net of je in een pop zat ofzo

Dat klinkt meer als een slapende arm haha

quote:

Op maandag 17 september 2007 11:09 schreef tessie het volgende:
Dat klinkt meer als een slapende arm haha

Ja ook de rest van me lichaam hoor maar die arm is zo grappig

Ik heb er sinds een klein jaar ook "last" van.
De eerste 2x schrik je je echt helemaal dood.
In totaal heb ik het misschien 6x gehad oid.

Nooit gedacht dat zoveel andere het ook hadden.

Vannacht was het ook weer raak. Gelukkig kan ik er nu wel mee omgaan en schrik ik er niet meer zo van maar leuk is anders..

Ik heb kortgeleden ook een slaapverlamming gehad.

Niet kunnen bewegen en praten.

Maar wel kunnen kijken en wakker zijn.

De eerste 30 seconden was ik vrij angstig, maar daarna probeerde ik verder te slapen en toen ik wakker werd deed alles weer gelukkig.

Ik had vroeger af en toe slaapverlamming gehad, altijd net nadat ik in het slaap was gevallen viel ik weer terug in een wakkere toestand maar ik kon mij niet bewegen... Was wel even eng, ik ging maar gewoon weer slapen... Ook heb ik soms regelmatig slapende benen, als ik uit de bed stap, val ik gewoon op de grond met armen onder mij. Is wel een beetje enge gevoel... Maar ben het inmiddels gewend. Daarom krijg ik het niet zo vaak.

Slapend been hebben zonder het door te hebben is ook tof, dan val je als je opstaat.

ah kijk ik wist niet dat dit bestond! Heb dit ook es gehad en ik scheet hem toen zo erg dat ik op de bank verder ben gaan slapen

Ik heb altijd een slapend arm of soms een slapend hand als ik me bed uit wil.

Dan denk je daar nog niet aan en wil je zeg maar aan je neus krabben
maar ondertussen krab je je eigen oog uit.

Ik heb dat weleens gehad hoor, ik had erna gelijk de hele dag een knal rood oog,
en iedereen maar vragen met wie heb jij nou weer ruzie gemaakt.

Hahaha ik zo van nou met mezelf, iedereen zo kijken van huh die is gek, ik zo nee echt waar.

Toen ik op wou staan, ja je maakt zo wat gekke dingen mee in je leven zeg!

Ja, dat heb ik ook soms. Als ik bijvoorbeeld de hele nacht op mijn knieën heb geslapen(komt wel eens voor) En ik zo erg naar wc moet en dus snel uit bed stap. Val ik meteen op mijn bek, dat doet wel een beetje pijn... Vaak komt de gevoel weer gauw terug in mijn benen. Maar dit is toch niet slaapverlamming... Slaapverlamming is gewoon iets anders..

Ik heb het heel vaak, al jaren, en had het vannacht weer.
Ik werd wakker en voelde een slaapverlamming aankomen, maar kon hem nog net bewegen(door heel snel te bewegen, en als een gek kracht te zetten).
En later kwam hij weer, want dat gaat altijd zo. Als ik hem ontwijk komt hij later terug, maar dan erger. En steeds ontweek ik hem snel.
Maar toen werd hij op een gegeven moment dus gewoon heel erg. Een pijnlijk, misselijkmakend gevoel in mijn buik. En ik kon me gewoon niet bewegen.
En na de slaapverlamming blijft er soms nog iets over. "Naverlammingen" of zoiets. Ja, ik snap het zelf ook niet helemaal. Maar dan voel ik dus om de paar seconden een soort schok/rilling door mijn lichaam, waarin ik me even niet goed kan bewegen. Moeilijk uit te leggen.

Slaapverlamming is echt vreselijk.

@ mcintosh:
Ik weet echt precies wat je bedoelt. Er is een soort moment waarop je nog kunt terugkeren, voordat de slaapverlamming echt is begonnen. En dan kun je hem dus nog ontwijken en dat doe ik dus altijd. En dan val ik, zo moe als ik ben, vrijwel meteen weer in slaap. En dan begint het weer opnieuw, en dan weet ik niet hoeveel tijd er tussen de eerste en de tweede zat omdat mijn besef van tijd dan helemaal verdwenen is.
En het blijft doorgaan, tot ik er een keertje een niet ontwijk, en ik dus midden in zo'n verlamming terecht kom. En dan krijg ik de volle laag, of hoe je dat mag noemen.
Ik heb dit dus al sinds 2004, toen had ik mijn eerste. De slaapverlammingen die ik toen wel eens had, waren sowieso heel anders. Véél minder heftig, maar ik vond het toen natuurlijk wel enger omdat ik er niets vanaf wist.
Maar nu lijkt het wel, alsof de slaapverlammingen steeds erger worden. Als ik kijk naar de verlammingen van afgelopen jaar, dan zijn dat er echt veel heftigere als die van 2006, zeg maar. De laatste 2 keer had ik ook hallucinaties(ik hoorde mijn moeder bij de ene schreeuwen, en bij de ander klonk het alsof er een tornado in mijn kamer was).
Ze worden steeds heftiger, en ik vraag me af hoeveel erger het nog kan worden.
En nu is het maar hopen dat ik er vannacht geen krijg.

[ Bericht 44% gewijzigd door Otmed op 19-11-2007 00:10:01 ]

quote:

Op maandag 19 november 2007 00:00 schreef Otmed het volgende:
knip

Misschien toch maar even huisarts dan? Ik herken je beschrijving wel, maar sinds ik weet wat het hele fenomeen inhoudt is het gevoel erbij toch heel erg veranderd. Dit klinkt toch wel redelijk ernstig.

Ik heb ook voor het eerst te maken gekregen met dit verschijnsel, maar ik was ook nog aan het dromen. Mijn lichaam voelde alles wat met de droom te maken had, ik hoorde de geluiden ook nog. Ik rook de buitenlucht uit de droom, voelde de stof van de jas die ik mn droom aan had, hoorde de straatgeluiden uit mijn droom. Maar ik was wel wakker, ik besefte dat die dingen een droom waren, en zag ook mijn slaapkamer. Ik dacht ook na zoals je nadenkt als je wakker bent, ik dacht bewust, '' he wat raar, ik ben wakker maar ook aan het dromen en mn lichaam beweegt niet. Zal 30 seconden hebben geduurd? Toen ging ik ineens rechtopzitten en was het over. Erg, erg bizar!! Bij andere keren niet echt een verlamming maar wel dat ik wakker wordt/ben en voel dat er iemand op mn bed gaat zitten. Dat voel je dan fysiek, net zoals wanneer je droomd. Soms best angstwekkend omdat iets uit je onderbewuste(droomwereld) enkel seconden doorleeft terwijl je wakker bent.
Een soort hallucinaties. Deze verschijnselen heb ik echter zelden, maar het is wel iets van het laatste half jaar. TOen ik een kind was heb ik elke nacht nachtmerries gehad waarbij ik naar beneden rende en me ouders me pas na een kwartier rustig/wakker kregen. Zweten en gillen dat ik deed!

So that's it... bedankt voor de opheldering, heb hier ook al jaren last van (een aantal keer per jaar, gepaard met hallucinaties) In 2006 al eens een topic voor geopend maar toen geen verwijzing naar dit onderwerp gekregen: Wakker worden in een web Was overigens in dat topic vergeten te melden dat ik dan ook verlamd ben, tot het moment dat het zeg maar over is.

@njirem: Ben benieuwd of er eenn verband tussen zit, ik heb zo'n beetje m'n hele jeugd ook nachtmerries gehad (weliswaar over water en daar dan in verdrinken)

Beetje lang geleden dat hier op gereageerd is...maar ik moet hier toch echt wat plaatsen.
Een paar maanden geleden is dit alles ook mij overkomen.. Ik vond het zo eng dat ik er nog wel over nadenk.
Ik sliep bij mijn vriend..en ik werd wakker, dacht ik. Ik hoorde steeds mijn naam roepen. Ik werd heel bang en wilde m'n vriend wakker maken, maar er kwam geen geluid meer uit mijn mond. Ik wilde schreeuwen maar mijn mond was gewoon verlamd. Ik probeerde heel erg te bewegen zodat hij dan wat zou merken.. ook dat lukte niet! Gelukkig werd hij wakker omdat ik zwaar ademhaalde. Hij draaide zich naar me om..maar hij zag er heel eng uit. Ondertussen zag ik ook nog schimmen in de kamer. Langzamerhand trok alles wat bij...maar ik bleef steeds door de kamer kijken of ik nog wat zag. Het was zo bizar...
Mijn vriend zei steeds maar dat het een nachtmerrie was..maar het voelt gewoon of je wakker bent en vreemde dingen voelt en ziet.

Nu kwam ik bij toeval iets tegen over slaapverlamming! Ik herkende mijn hele verhaal erin..en gelukkig zijn er meer mensen die er last van hebben. Toch hoop ik dat ik dit niet weer meemaak!

Alidaaa, kan me voorstellen dat je er nog steeds veel over nadenkt. Ik heb het maar 1 x gehad, en dat is al een paar jaar geleden, maar ik ben het ook nog steeds niet vergeten hoor. Het is echt zo´n ontzettend nare ervaring, en zo raar vooral. Ik dacht eerst echt dat ik gek was geworden, gelukkig kwam ik er ook al snel achter dat het om slaapverlamming ging.
Ik hoop voor jou dat het ook bij die ene keer blijft. En anders is het denk ik sowieso een volgende keer minder eng, omdat je nu weet wat het is.

Thankgod dat ik ooit dit topic heb gelezen. Ik heb het deze week al drie keer gehad, en de eerste keer was toch eventjes freaky, maar m'n geest was zodanig helder dat ik dit topic ineens herinnerde, en wist dat ik gewoon geduldig moest zijn.

Gisternacht voor de 2e keer slaapverlamming gehad. De laatste tijd slaap ik onregelmatig en weinig, dus denk dat daar de oorzaak ligt. Overigens duurt mijn "verlamming" niet langer dan ong. 30 seconden. Ik heb overigens geen hallucinaties als ik net wakker ben geworden, wel het gevoel van iemands aanwezigheid in mijn kamer (ook al ben ik alleen).

1e keer dat ik het had dacht ik dat er een of andere geest bovenop me lag en me verlamde.

2e keer dacht ik dat ik ontvoerd werd door buitenaardse wezen.

Ik wist nog niks van het fenomeen af en heb serieus nog nooit zulke angst gevoeld

Ik heb het ook een aantal keer gehad.. ik schrok me wezenloos de eerste keer. Ik wist wel van het bestaan van het fenomeen af dus ik had al snel door wat er aan de hand was.. maar toch.

Slightly offtopic; ik heb ook een keer een out of body experience gehad terwijl ik een poging deed om te slapen.. dat was helemaal freaky.

quote:

Op zondag 31 januari 2010 23:17 schreef ChrisMoneymaker het volgende:
Ik heb het ook een aantal keer gehad.. ik schrok me wezenloos de eerste keer. Ik wist wel van het bestaan van het fenomeen af dus ik had al snel door wat er aan de hand was.. maar toch.

Slightly offtopic; ik heb ook een keer een out of body experience gehad terwijl ik een poging deed om te slapen.. dat was helemaal freaky.

Dat laatste heb ik ook eens gehad...

zo dit lijkt zo erg op wat ik eerst had
ik heb een keer een droom gehad waarin ik een bloedprik kreeg, ik ben geen fan van bloedprikken want een keer bijna flauwgevallen, en toen ik in die droom een bloedprik kreeg werd ik wakker maar kon me niet bewegen. Ik ging ook zwaarder ademen en werd bang. gelukkig viel ik na een minuut al weer in slaap. nadien toch wel gevoeld op de plek waar ik de bloedprik kreeg.

Ik heb het ook weleens maar ik zit er echt niet mee. Kan mij die halve minuut slapliggen nou schelen

Ben er nog niet helemaal uit of ik ook last heb van slaapverlamming maar als ik dit artikel lees:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Slaapverlamming

dan herken ik wel een aantal overeenkomsten, namelijk:

- het voelen van een aanwezigheid
- druk op de borst
- een stem horen
- angstgevoelens

Toen ik dit voor het eerst meemaakte (rond mijn 20ste) had ik het gevoel dat een geest in mijn lichaam probeerde te treden (klinkt vaag ik weet het maar kan dit niet anders omschrijven ). Uiteraard schrok ik hier heel erg van. Ik wist niet of het iets goeds of slechts was. Bang voor het onbekende. Ik probeerde mij er tegen te verzetten maar dat lukte niet. Hoe meer ik mij ging verzetten, hoe meer dat gevoel/ kracht de macht over mijn lichaam nam. Die kracht/ druk was te sterk. Op een gegeven moment moest ik mij laten gaan door uitputting en merkte dat het beter ging. Dat vreemde gevoel was er nog steeds maar ik liet het over mij heen komen.

Op een gegeven moment riep ik (in gedachten) mijn moeder (die naast mij lag te slapen) en zei:

"Mam, Mam, er is iets! Er is iets!"

Mijn moeder werd wakker, deed het licht aan en op dat moment werd ik wakker!

Ik heb dit dus ervaart in een droom. Merkte wel dat dit geen normale droom was, op mijn gevoel heb ik dit levens echt meegemaakt. Ik weet niet of ik verlamd was, misschien was die druk die ik voelde de verlamming maar interpreteerde ik dit als een geest die in mijn lichaam wilde komen. Echt vaag!

Inmiddels ben ik 27 en heb ik dit nog wel een aantal keren meegemaakt. Gelukkig niet vaak omdat ik gemerkt heb dat ik dit alleen meemaak als ik op mijn rug lig. Mijn remedie hiervoor is dus heel simpel, ik slaap altijd op mijn buik of zij
Alleen soms wil het nog wel eens gebeuren dat ik tijdens mijn slaap omdraai. Nu herken ik dat gevoel, dus als ik het voel aankomen, dan maak ik mijzelf wakker, verander van lighouding en ga weer verder slapen.

Ben blij dat ik zelf nog wel de controle heb over mijn lichaam!

Verder heb ik ook een keer meegemaakt dat ik tijdens mijn slaap, het gevoel had dat ik de ruimte om mij heen kon zien, vanuit boven mijn bed, terwijl ik ervan overtuigt ben dat ik gewoon sliep en niet werkelijk mijn ogen open had . Zal dit misschien een soort van uittreding geweest zijn?

Wat ik ook een keer heb meegemaakt en best eng was, dat ik een stem hoorde zeggen:

"Kom, kom naar je oma"

Het freaky was dat deze stem italiaans sprak en ik het gevoel kreeg dat dit mijn italiaanse overleden oma was maar ik herkende niet haar stem. Verder leek het alsof ik gewurgd werd....Brrrrr.....
Maar toen ik wakker werd, voelde ik de deken erg dicht op mijn keel dus ga ervan uit dat dat het geweest moet zijn

Heb nog wel meer dingen meegemaakt maar ik hou het even hierbij anders wordt het een te lang verhaal.

Tenslotte wil ik zeggen dat het vreemde ervaringen zijn en het is maar net waar je in wilt geloven.

Is het iets paranormaals of zijn hier logische verklaringen voor?

Nu dat ik sinds kort heb ontdekt dat slaapverlamming bestaat, geloof ik liever in de wetenschap! Dit geeft mij een prettiger en veiliger gevoel s'nachts..

Slaap lekker



[ Bericht 1% gewijzigd door Italiangirl83 op 14-02-2010 21:07:45 ]

Hier ook een participant! Heb er nu een jaar of 5 last van, soms 3/4 keer per week en dan weer 3 maanden niets. Ik vind het vooral vreemd omdat er geen pijl op te trekken is..of je je nu slecht of goed voelt. Wat ik wel weet is dat het soms echt hevig kan zijn dwz: ik heb het al zovaak gehad en vaak kan ik de paniek wel binnen de perken houden. Maar heb enkelen keren meegemaakt dat ik ECHT doodsangst uitstond. Een nogal 'bijzondere' ervaring.

- heftig zweten
- doodsangst
- totaal niet in staat tot bewegen
- waarneming van een zwarte verschijning: het meest nare is nog dat op het moment dat ik wakker word ik op mijn rug lig met mijn hoofd gedraaid naar rechts. De 'zwarte' verschijning zit dan pal naast mijn hoofd, alsof hij op zijn knieën zit zeg maar. (deze verschijning is 10/10 waarneembaar, altijd aanwezig tijdens mijn slaapverlamming)

Ik had er van de week eentje was wel grappig. Nog nooit een gehad maar achteraf wist ik het wel want ik had er al eens eerder van gehoord. Het ging ongeveer als volgt: Ik droomde dat ik kinderen had, die ik niet heb ben notabene 20, een dochtertje en een zoontje. Maar dat dochtertje ging op mijn borst zitten en precies op een plek waardoor ik me niet kon bewegen en dat gaf die druk, iets dat in RL niet mogelijk is, maar ik probeerde haar met alle macht van me af te halen maar dat lukte niet want ik kon mezelf niet bewegen. Het was op dat moment wel spannend, want ik dacht als ze nog langer blijft zitten val ik weg, kon alleen m'n ogen bewegen en praten ging nauwelijks en ademhaling was zwaar en moeilijk. Een paar momenten later besef ik opeens dat ik wakker ben, er is niets veranderd behalve m'n kinderen zijn dan weg, en een beetje zweet. Was op zich wel een grappige ervaring haha.

Ook paar keer ervaren, vooral na periodes van stress en vermoeidheid. Je voelt het ook als het ware aankomen, je zakt eerst weg in diep gat en alles begint te draaien en daarna wordt je wakker.
Bewust maar je kan je toch niet bewegen door een drukkend zwaar gevoel op lichaam.
Ik had het ook een keer tijdens een dutje op klaarlichte dag en dat was tegelijkertijd mijn engste slaapverlammingervaring ooit, ik zou zweren dat ik babygelach hoorde en er was niemand thuis...
Wat ik dan probeer te doen is één vinger proberen te bewegen en daarna een hand. Of gewoon je ogen dichtdoen en verder slapen.

ik heb er ook wel eens last van gehad.

maar is dat ook een verschijnsel bij nachtmerries?

weet niet zeker of dit is wat ik wel eens heb gehad. 2 maanden geleden ofzo. ik lag op bed, ik sliep of ik was wakker, ik weet het niet.
ik zag het plafond boven me en een rare bewegende schaduw op de muur naast me maar ik kon niet bewegen, alleen mn ogen. duurde 1 minuut ofzo
en 6 maanden geleden ook zoiets, op bed, het voelde alsof ik vastgebonden was dus ik wil schreeuwen maar dat lukte niet. kon weer alleen mn ogen bewegen..
erg raar

quote:

Op woensdag 17 februari 2010 00:16 schreef sararaats het volgende:
ik heb er ook wel eens last van gehad.

maar is dat ook een verschijnsel bij nachtmerries?

Ik denk dat dit wel gekoppeld kan zijn aan dromen/nachtmerries ja. Ik heb dit tot nu toe alleen ervaren tijdens het dromen. Terwijl als ik de andere reacties lees dan hebben de meeste mensen dit ervaren terwijl ze wakker waren of misschien weten zij geen onderscheid te maken tussen het onderbewuste en de werkelijkheid? Moet ook wel zeggen dat deze dromen erg echt lijken. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat dit per persoon verschillend is. Lekker ingewikkeld allemaal!