Via een christelijke jongerensite, die ik tegenkwam via de Fok Frontpage, en die het weer samengevat heeft van het "forum Jeugdkerk Heartbeat" (
![]()
):
quote:
Mijn vriend is pornoverslaafd - ‘Ik walg echt van hem!’
Mijn vriend (met wie ik samenwoon en een geweldig kind heb) bekijkt porno via zijn computer. Daar baal ik enorm veel van. De eerste keer dat ik daar achter kwam was ergens in oktober 2004. Ik zocht op de computer wat foto\'s van ons op en kwam porno tegen.
Aangezien hij zijn computer 'deelde' met anderen via een soort netwerk wist ik niet zeker of de foto's en filmpjes van hem waren. Dat heb ik dus nagevraagd en hij vertelde mij dat ze niet allemaal van hem waren. Maar hij bekeek het dus wel.
’Alsof hij aan mij niet genoeg heeft...’
Ik heb hem verteld dat ik daar echt heel erg van baalde. Het voelt alsof hij vreemdgaat waardoor ik hem minder ga vertrouwen. Voor mijn gevoel kan hij niet alles bij mij krijgen en moet hij het nog ergens anders vandaan halen. Alsof hij aan mij dus niet genoeg heeft. Hij kwetst me daar erg mee.
Hij vertelt mij dan dat het niet echt met mij te maken heeft. Hij heeft het soms nodig, het is een behoefte. Dat hij wel wil stoppen, maar dat het niet lukt. Dat hij alles al geprobeerd heeft, en dat het gewoon niet lukt (al 6 jaar!).
Ik heb hem verteld (en jou nu dus ook) dat ik ook wel eens naar dat soort dingen heb gekeken en dat ik er ook vaak moeite mee had als bijvoorbeeld sexcourt op tv was, om dat dan weg te zappen. Ik zei hem dat het ook een stukje discipline is om er niet naar te gaan kijken. Ik begrijp dus ergens wel dat het lastig is om het niet te doen, maar ik hoop dat hij het niet doet en er gewoon mee stopt.
‘Als je echt van mij houdt, stop je toch?!’
Hij vertelt mij dat hij echt wil stoppen. Maar als ik dan met oplossingen kom, zegt hij al gelijk dat het niet helpt. Dan heb ik het gevoel dat hij er ook niet echt mee wil stoppen. Er niet helemaal voor wil gaan. Hij vertelt mij ook dat ik niet moet verwachten dat het zomaar patsboem weg is, want het is immers een verslaving (dit vind ik \'verslaving\' als excuus gebruiken en jezelf voorliegen). Maar ik moet wel echt weten dat hij gewoon van mij houdt en dat het niet aan mij ligt. Dan zeg ik tegen hem: ‘Als je echt van mij houdt en je weet dat ik er verdrietig van word en gekwetst door ben, waarom kun je er dan niet mee stoppen? En dat bedenken als je het wil gaan doen?’
Na dit gesprek is het een tijd goed gegaan, alhoewel hij wel de geschiedenis van het internet heeft uitgeschakeld. Hij was bang dat hij me zou kwetsen en ik er verdrietig van zou worden als ik per ongeluk zou zien dat hij iets had bekeken. Dat vond ik wel stom en dat vertelde ik hem ook. Of ik het nou wel of niet weet, hij kwetst me er sowieso mee.
Ik heb hem nog wel eens gevraagd hoe het ging en dan vertelt hij dat het wel goed gaat. Ik weet dat hij wel eerlijk is, maar toch is het lastig om er op te vertrouwen dat wat hij zegt waar is.
’Ik walg echt van hem’
Afgelopen week ben ik wat muziek gaan downloaden en ik zocht de map waar alle downloads op binnen komen en stuitte weer op porno. Ik zag allerlei plaatjes en filmpjes op zijn computer (die hij inmiddels niet meer deelt). Dus ik wist zeker dat het zijn foto\'s en filmpjes waren en ik wist ook dat hij het onlangs heeft gekeken, aangezien de datum er bij stond. Ik heb de plaatjes verwijderd, maar de filmpjes heb ik laten staan.
Ik walgde echt van hem. Ik dacht: ‘Naast dat je aan mij zit, bekijk je dit ook nog eens. Hoe kun je dat nou doen?!’ Ik wilde wel zijn hele computer controleren. Het vertouwen dat ik in hem had, is echt weg!
Ik heb hem opgebeld en gezegd dat we ergens over moesten praten, omdat hij niet eerlijk tegen me is geweest. Hij vroeg mij waarover ik wilde praten. Ik zei dat als hij goed nadacht dat zelf wel wist. Hij wilde dat ik het vertelde, maar ik zei dat ik het zou doen als hij thuis was. Eenmaal thuis zei hij dat er verkeerde dingen op zijn computer staan (ik zei ja). Hij vroeg mij wat ik gezien had en of ik dat wilde laten zien. Ik zei dat hij mij maar moest laten zien, wat ik had gezien. Hij weet zelf waar de porno staat en ik vertelde hem dat als ík het deed, niet zeker wist of er nog andere mapjes met porno waren.
’Ik wil niet dat hij nog aan mij zit’
Ik vroeg hem waarom hij het keek. Hij zei dat hij het nodig had, omdat hij het nu niet echt bij mij kon halen (ik was inderdaad ff tijdelijk buiten gebruik, om het zo maar te zeggen) en toch zijn behoeftes heeft. Ik vroeg hem of hij het zsm wilde verwijderen, maar hij zij dat dat lastig was, omdat hij dan toch geprikkeld werd om er dan naar te kijken. En dat hij als hij het toch echt wil er toch wel naar kijkt en het opnieuw downloadt.
Ik baalde er enorm van en wilde niet dat hij nog aan mij zou zitten. Ik wil mij er niet voor gebruiken om zijn probleem \'op te lossen\', want als ik er niet ben, gaat hij toch weer naar die dingen kijken. Dus lost het nog niks op. En ik voel me gewoon erg bedonderd door die plaatjes.
’Boos op de duivel’
We kregen ruzie, hij werd boos op mij. Ik vertelde hem dat hij niet boos moest zijn op mij, maar op zichzelf en op degene die hem dit aandoet (ik geloof dat dat de duivel is). Ergens heb ik medelijden met hem, want het is lastig om van een verslaving af te komen. En ik bedenk me nu ook dat ik ook boos moet zijn op de duivel ipv op hem.
Vanochtend zaten we toch weer lekker te knuffelen en al die dingen. Maar terwijl ik dan zo bezig ben met hem denk ik aan die porno. En dat doet me pijn. En daardoor geniet ik er niet ten volle van.
Ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan. Hoe kan ik hem helpen? En hoe kan ik zorgen dat ik me niet rot voel als we fijn intiem met elkaar zijn?
BronWat denken die christelijke wijven wel niet?? Dat een man het volhoudt om 10 jaar in hetzelfde kutje klaar te komen zonder daar bij wel eens aan een andere vrouw te denken?
Wat een absurd moraal hebben deze vrouwen. Kunnen ze zich niet 1 keer inleven in een man?