Waarom ben jij gedumpt? Deel 2

hehe.. bij mij is het nogal een lang verhaal.. haar ouders (zwaar gelovig, protestand hervormd) vonden dat ik een crimineel was en verboden mijn ex-vriendin (16 jaar) met mij om te gaan. ze is zelfs van de zwemvereniging afgehaald om zo het contact met mij te vermijden.. de moeder van haar bleef zelf wel gewoon bij de zwemvereniging (administratie, achter de tafel).. best laf.. heel de zwemvereniging heeft ook op haar in lopen praten dat 't nergens op sloeg, maar tevergeefs.. wel erg jammer, want we hadden 8 maanden verkering en het was een erg stabiele relatie... ik heb nu (bewust) geen contact meer met haar..

soms kom je daar nooit achter, omdat die kutwijven gewoon niet willen zeggen wat nou echt het probleem is.

bummer man....schoonouders zelf niet gedumpt, zit nog in relatie...vorige relatie was echter ander verhaal.. vriendin uitgemaakt omdat zij zelf in andere fase van haar leven terechtkwam waarin ze erg veranderde. dit leverde nogal complicaties op aangezien ze echt een stuk anders werd dan ze altijd geweest was. achteraf gezien absoluut de juiste beslissing geweest!

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:28 schreef deecruise het volgende:
bummer man....schoonouders zelf niet gedumpt, zit nog in relatie...vorige relatie was echter ander verhaal.. vriendin uitgemaakt omdat zij zelf in andere fase van haar leven terechtkwam waarin ze erg veranderde. dit leverde nogal complicaties op aangezien ze echt een stuk anders werd dan ze altijd geweest was. achteraf gezien absoluut de juiste beslissing geweest!

hoezo dat? ze is toch geen junk ofzo geworden?
bij mij was het echt helemaal erg.. verjaardig van mijn moeder.. kwamen we van parkpop af, gaan wokken met mijn ouders.. belt ze haar ouders van is het goed dat ik hier blijf eten en dat ik daarna thuis kom (was 10 minuten lopen van huis naar zuiderpark) mijn vader bood ook nog aan haar met de auto naar huis te brengen.. zei haar vader van dat ze onmiddelijk naar huis moest komen, anders kwamen ze haar ophalen.. zij helemaal huilen en weer aan tafel zitten.. kwartier later, stonden die ouders in het restaurant hun dochter mee te slepen naar huis.. echt een enorm triest gezicht

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:30 schreef magistic het volgende:

[..]

hoe kwamen die ouders erbij dat je een 'crimineel' was dan?
verder ken ik trouwens ook erg weinig gelukte gelovige met niet-gelovige relaties.

grotendeels kwam dat, omdat ik zelf niet gelovig was.. mijn ex-vriendin was zelf niet zwaar gelovig.. ze ging wel mee naar de kerk, omdat ze daar vrienden had.. voor de rest had ze er echt helemaal niks mee en vond het helemaal niet erg dat ik niet gelovig was. ik had een keer gezegt dat geloven meestal uitmonden in oorlogen en daar waren die ouders niet zo blij mee, misschien achteraf niet zo slim. maar ik vind wel dat ik gewoon mijn mening mag houden, ook tegenover haar ouders. eerste wat er gebeurde toen ik bij haar thuis kwam was van dat die vader naar me toe kwam en zei van je mag alles tegen mij zeggen, als je maar respect voor me houdt, waarbij ik dacht.. bij mij thuis verdien je respect en vraag je dat niet aan.. maar goed, ieder zijn levenswijze.. maar sindsdien heb ik wel het beeld dat gelovige mensen een beetje zwart-wit zien...

zijn smoes: ik wil je geen pijn meer doen.

conrnerman,.. gelovige schoonouders win je het nooit van!
vriend van mij had een vriendin waarvan de ouders lid waren van zoon zwarte kousen gemeenschap,.. zwaaaarrrrrrr gelovig,.
heeft welgeteld 3 maanden geduurt, ik ben 1 keer bij haar binnengeweest, en wist gewoon niet wat ik moest zeggen, als ik daar mijn mening ging verspreiden waren we der opzeker samen uitgegooid.
ging echt nergens over daaro,..

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:23 schreef cornerman het volgende:
hehe.. bij mij is het nogal een lang verhaal.. haar ouders (zwaar gelovig, protestand hervormd) vonden dat ik een crimineel was en verboden mijn ex-vriendin (16 jaar) met mij om te gaan. ze is zelfs van de zwemvereniging afgehaald om zo het contact met mij te vermijden.. de moeder van haar bleef zelf wel gewoon bij de zwemvereniging (administratie, achter de tafel).. best laf.. heel de zwemvereniging heeft ook op haar in lopen praten dat 't nergens op sloeg, maar tevergeefs.. wel erg jammer, want we hadden 8 maanden verkering en het was een erg stabiele relatie... ik heb nu (bewust) geen contact meer met haar..

das kut...om op zon manier je vriendin kwijt te raken...moet toegeve dat ik het nu nog meer waardeer dat mijn vriendin+ik allebei zwaar atheist zijn

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:46 schreef magistic het volgende:

[..]

geestelijk of lichamelijk?

geestelijk.
als het lichamelijk was, had ik juist hém bij het afval gezet.

atheist zijn owns!
* het.ismij moet er eerlijk gezegd niet aan denken om een gelovige vriendin te hebben.
nou kom ik er denk ik ook niet bepaald snel voor in aanmerking, gezien mijn leefstyl,..

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:41 schreef magistic het volgende:

[..]

ben het eigelijk totaal met je eens

zo zei een streng-gelovige date van mij eens dat ik naar de hel ging omdat ik niet gelovig was.
niet echt van dat je zegt....beste date ooit

nee, precies.. achteraf doe je er wel een beetje ironisch over.. net zoals dat ik wist dat ze er al van overtuigd was dat ze naar de haagse hogeschool ging en de pabo ging doen.. ik zelf weet dat nog niet precies, maar mijn vader kwam dus het zwembad in en liep met verheven stem naar die moeder van haar toe en vertelde van: "ja, mijn zoon weet al wat hij gaat doen. hij gaat de pabo doen op de haagse hogeschool" 3 dagen later hoorde ik van een klasgenootje van mijn ex-vriendin dat ze de pabo ging doen, maar dan op inholland, omdat ze van haar ouders niet naar de haagse hogeschool mocht. achteraf wel weer rechtgezet, maar dan denk je ook echt van waar zijn die ouders mee bezig? ze had dus echt totaal geen vrijheid en je zag haar ook met de dag onzekerder worden. best triest allemaal.. je kind gelovig opvoeden is niks mis mee. maar als hij/zij op een gegeven moment zelf zegt van, ik wil er niks meer mee te maken hebben of ik wil me niet wijden aan 1 of ander geloof dan hoor je dat ook te respecteren en gewoon te laten gaan. erg jammer allemaal, inpraten op die mensen heeft ook geen zin, want die zijn zo standvastig en niet open voor kritiek, erg jammer allemaal

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:45 schreef het.ismij het volgende:
conrnerman,.. gelovige schoonouders win je het nooit van!
vriend van mij had een vriendin waarvan de ouders lid waren van zoon zwarte kousen gemeenschap,.. zwaaaarrrrrrr gelovig,.
heeft welgeteld 3 maanden geduurt, ik ben 1 keer bij haar binnengeweest, en wist gewoon niet wat ik moest zeggen, als ik daar mijn mening ging verspreiden waren we der opzeker samen uitgegooid.
ging echt nergens over daaro,..

haha, ja ik ken het.. ik had ook een trui met op de achterkant een verbande satan.. niet dat ik daar weer voorstander van ben ofzo, maar het was gewoon erg mooi en artestiek getekent.. dus mijn moeder zei voor de gein, trek het aan naar de verjaardig van mijn nu ex-vriendin... ik kwam daar.. gaf haar oom volgens mij een hand.. draaide me om naar haar oma om die te feliciteren.. keek weer naar die oom, die kon echt moord en brand schreeuwen, zijn ogen pulde echt helemaal uit.. tsja, opzich wel humor. maar dat die mensen zich daar zo erg van aangevallen voelde is opzich wel triest... maar discussie's in zo'n gelovig huis is zeker iets dat je niet moet aangaan

geen idee, ik heb hem van de een op de andere dag niet meer gezien.
vond het niet erg, was toch een labiele gast met pleinvrees en depressies die aan de seroxat zat om te kunnen functioneren. en hij had nooit geld; zwaar irritant.

discussie heeft idd weinig nut, helaas krijg je zoiets er toch nooit uit . jammer alleen dat de kinderen daar onder moeten lijden.. (+de vriendjes/vriendinnetjes daarvan..)

in verreweg de meeste gevallen was de dumper 'just not that into you'.
niet nodig om je hersens te pijnigen over het waarom dus.

quote:

op donderdag 1 december 2005 21:07 schreef frozensolid het volgende:
discussie heeft idd weinig nut, helaas krijg je zoiets er toch nooit uit . jammer alleen dat de kinderen daar onder moeten lijden.. (+de vriendjes/vriendinnetjes daarvan..)

ja, precies.. het kind word zelf ook erg onzeker en totdat ze uit huis is mag het kind meestal ook erg weinig... bij mij mocht mijn ex-vriendin dus echt niet uit huis na 9 uur terwijl ze 16 was.. je kinderen beschermen, dat kan ik begrijpen... maar dit is dus wel erg overdreven van haar ouders.

quote:

op donderdag 1 december 2005 21:09 schreef cinnamongirl het volgende:
in verreweg de meeste gevallen was de dumper 'just not that into you'.
niet nodig om je hersens te pijnigen over het waarom dus.

ja, gelukkig wel. maar het is allemaal wel erg jammer. je probeert uit te goochelen, waarom ze jou als crimineel zagen en wat er mis met mij was. gelukkig werd de schuld door al mijn vrienden en betrokkenen gelegt bij de ouders van mijn ex-vriendin, dus dat viel gelukkig nog wel mee. maar het doet je wel pijn in je hart als je een mailtje van haar krijgt waarin staat dat ze nog steeds van je houdt en je nooit kwijt wilt... je kan helemaal niks doen, helemaal machteloos. toen onze relatie op breken stond kwam ze nog een keer bij me langs, met als smoes dat ze naar een vriendin was. had haar moeder die vriendin gebeld die zei dat ze er niet was. vervolgens stond ze een half uur later hier op de stoep. mijn moeder vroeg haar naar boven om een kop koffie te drinken en alles rustig uit te praten. maar (uiteraard) weigerde ze dat en wilde ze dat haar dochter zo snel mogelijk naar beneden kwam.. ja lekker, zit je net rustig een film met haar te kijken, vervolgens staat ze vol met tranen in je armen, omdat ze weg moet, maar dat niet wilt... erg jammer allemaal..

pa wou dat het is jammer dat ik pa niet weg kan wensen, want dan was zij er ook niet geweest..

ik ben nog nooit gedumpt, wel 1 keer iemand heel bot gedumpt, 1 keer de hoop opgegeven en 1 keer lief gedumpt.

de eerste was heel dom en ik vraag me nog steeds af hoe ik het heb kunnen doen.
we waren al een tijdje van plan om samen iets te gaan doen en in de zomervakantie hadden we allebei een weekje waarin we vrij hadden genomen.
maar voor dat het zover was ging zij eerst 3 weken met familie naar denemarken, in de haar derde week ging ik een week op kamp.
in dit weekje trok ik nogal veel op met een meisje dat ik altijd leuk had gevonden, op een avond kwam het zo uit dat ik bij haar in de tent moest slapen (trektocht, er was nergens anders plek).
na een avondje gezellig gepraat te hebben met de hele groep ging iedereen naar bed en wij dus ook maar.
na een handmassage, een rug massage ging we steeds verder tot we opeens aan het zoenen waren .

de loser die ik was durfde ik niks tegen mn vriendinnetje te zeggen en wou het daarom uitmaken.
ik wou haar natuurlijk niet opbellen op der vakantie dus besloot te wachten.

aan het einde van de week zou ik haar zien dus ik besloot om het dan uit te maken.

toen ik haar zag kon ik het gewoon niet uit maken zoveel gevoelens had ik nog voor haar en ze gaf me ook niet echt een kans ( ).
de dag erna zou ik op vakantie gaan voor 3 weken, de 3 redelijk kutste vakantie weken ooit.

nadat ik thuis was zouden we dus ons weekje samen weggaan.
we gingen op de fiets omdat het maar een uurtje rijden was, een vriend en zijn vriendin gingen ook mee dus dat moest een gezellig fietstochtje worden.
blijkt het dat zij precies ongesteld was in die week.. en ze was ook nog lekker chagrijnig.
eenmaal aangekomen heb ik snel de tent opgezet terwijl zij een beetje toe zat te kijken, ik vroeg haar waarom ze niet hielp.
ze zei dat ze boos wat dat ik niet had gebeld oid, anyway na 1 minuut praten zei ik "ik vind je niet meer leuk, het is uit!"

hoe ik dat zo heb kunnen zeggen snap ik nog steeds niet, ik heb haar mijn telefoon geleend om iemand te kunnen bellen. daarna heb ik een andere telefoon geleend om eens goed uit te janken bij mn zus.
ze werd opgehaald door haar moeder en stiefvader, stiefpa was echt super kwaad, gelukkig zaten we op een eiland en heeft die vriend haar overgevaren, anders had ik echt klappen gehad denk ik.

daarna nog eens langs geweest om het proberen uit te leggen, maar ze zei eigenlijk niks en knikte maar wat (logisch).

nadat ik vorig jaar een fietsongeluk kreeg (domme stunt, geluk dat ik dat heb overleefd), heb ik haar opgebeld om het goed te maken.
nogal hulpeloos hing ik met haar aan de telefoon, ze had me gezien en was zich kapot geschrokken (mn gezicht lag nogal open, pols gebroken etc, zie fotoboek trouwens).
het is eigenlijk nooit goed gekomen want nu zeggen we nog niks als we elkaar zien en ontwijk ik haar als ze achter de kassa zit .

de 2e heb ik niet echt gedumpt maar kwam meer van 2 kanten.
we hadden te maken met een leeftijdsverschil van 3 jaar, ik net 17 zij al een tijdje 14.
haar ouders kende mij al omdat ik een vriend van haar broer was.
dat ik iets met haar kreeg vond die vriend super leuk, maar de ouders stukken minder.
ze verzon smoesjes om bij mij te kunnen zijn en ik mocht daar eigenlijk niet meer voor haar komen.

zoiets sloopt je relatie dus na 3 maandjes heb ik besloten om haar keuze te geven, we gaan praten met je ouders erbij of ik maak het uit.
zij wist niet wat ze wou en besloot maar om geen antwoord op die vraag te geven, na een weekje geen contact hebben we besloten er maar een punt achter te zetten.

de derde woonde een stukje verderop, een uurtje met het ov.
kende haar al wat langer maar na een heel leuk mid weekje samen te zijn geweest was er iets opgebloeid.
na 2 maanden kwam ik uit de verliefde roes en wou ik het zo snel mogelijk uit maken.
ben daar heen gegaan met het ov, op het station een sixpack palm gehaald, naar haar huis gegaan, aangebeld en haar meteen mee naar haar kamer genomen.
uitgelegd wat er aan de hand was, haar even uit laten huilen op mn schouder en daarna maar snel vertrokken.
in een park gaan zitten en die sixpack samen met een aardige zwerver opgedronken en weer terug naar huis gegaan.

allemaal van die leuke puberverhalen om later om te lachen

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:23 schreef cornerman het volgende:
hehe.. bij mij is het nogal een lang verhaal.. haar ouders (zwaar gelovig, protestand hervormd) vonden dat ik een crimineel was en verboden mijn ex-vriendin (16 jaar) met mij om te gaan. ze is zelfs van de zwemvereniging afgehaald om zo het contact met mij te vermijden.. de moeder van haar bleef zelf wel gewoon bij de zwemvereniging (administratie, achter de tafel).. best laf.. heel de zwemvereniging heeft ook op haar in lopen praten dat 't nergens op sloeg, maar tevergeefs.. wel erg jammer, want we hadden 8 maanden verkering en het was een erg stabiele relatie... ik heb nu (bewust) geen contact meer met haar..

die christenen laten je alles geloven blargh

quote:

op donderdag 1 december 2005 20:33 schreef cornerman het volgende:

[..]

hoezo dat? ze is toch geen junk ofzo geworden?
bij mij was het echt helemaal erg.. verjaardig van mijn moeder.. kwamen we van parkpop af, gaan wokken met mijn ouders.. belt ze haar ouders van is het goed dat ik hier blijf eten en dat ik daarna thuis kom (was 10 minuten lopen van huis naar zuiderpark) mijn vader bood ook nog aan haar met de auto naar huis te brengen.. zei haar vader van dat ze onmiddelijk naar huis moest komen, anders kwamen ze haar ophalen.. zij helemaal huilen en weer aan tafel zitten.. kwartier later, stonden die ouders in het restaurant hun dochter mee te slepen naar huis.. echt een enorm triest gezicht

om een lang verhaal kort te maken kwam t erop neer dat ik gewoon niet meer mezelf kon zijn bij haar door haar andere levensstijl. ondertussen zit ik dus in dezelfde levensstijl,en nog wel een stapje verder, maar dat hoort bij de leeftijd (zij was dus ouder...)