Fok!Dieetclub Deel 71

quote:

Maar als je dan toch stil komt te staan (zegt het verbitterde dikkertje) dan zou het best kunnen dat je anders over bepaalde methoden gaat denken omdat je er redelijk wanhopig van kan worden. Het wordt pas vervelend als het gewoon niet meer lukt.

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 17:37 schreef Faat het volgende:
Meiden het is een misverstand om te denken dat iedereen met een maagbandje
alleen maar minibeetjes kan eten hoor. Ik ben me de afgelopen dagen royaal te
buiten gegaan en zolang je alles maar rustig eet en alles héél goed kauwt dan sta
je werkelijk versteld wat iemand met een maagbandje allemaal weg kan werken

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 16:44 schreef flugeltje het volgende:
Ik zit nu op een BMI van 40, technisch gezien kom ik in aanmerking voor WLS. Toch wil ik het zelf niet. Niet omdat ik het persé zelf wil doen, maar gewoon omdat ik graag wil blijven eten. Een collega van mij heeft een maagbandje en die eet echt minibeetjes, ik ben toch teveel een bourgondiër om mezelf een dergelijk regime op te leggen.

Mijn probleem zit erin dat ik mezelf stukken slanker zie dan ik eigenlijk ben. Alles zit bij mij op m'n heupen, bovenbenen en kont. Als ik mezelf goed kleed zie ik er zo 20kg lichter uit dan ik ben... Ik schrok dan ook toen ik 100kg bleek te wegen. En dat is natuurlijk veel te veel voor iemand van 1.57m.

Wat voor mij het afvallen lastiger maakt is dat ik eigenlijk helemaal niet ongelukkig ben met mezelf. Ik zit over het algemeen vrij goed in m'n velletje en ik vind mezelf ook mooi. Dat maakt de noodzaak voor mij al wat minder. Ik lijn nu dus puur voor m'n gezondheid, ook een hele goeie stok achter de deur. Het sporten bevalt me prima (vanavond weer ) en anders eten begint al te lukken....

Heb het vermoeden dat het wel gaat lukken allemaal op deze manier...

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 17:39 schreef flugeltje het volgende:
Zit je eigenlijk voor de rest van je leven vast aan zo'n maagbandje?

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 18:02 schreef Faat het volgende:

[..]

Haha doet me denken aan jaren geleden toen ik eens een röntgenfoto moest maken hier in
het ziekenhuis. Zegt de dame van de röntgen-afdeling tegen me: mevrouw wilt u even uw
ketting afdoen? Ik heel verbaasd: maar ik heb helemaal geen ketting om. Zij weer: jawel u
heeft wél een ketting om, ik zie het hier toch op de monitor (dat was dus mijn maagbandje)

quote:

Ook al doet het bandje wederom niet echt doet waarop ik hoop wil ik het voor altijd houden,
zo af en toe heb ik best behoorlijk pijn (als ik bijvoorbeeld razendsnel een roti probeer weg te
werken ) maar ik beschouw dat als een goed ding, soort van waarschuwing van "Faat je
gaat te ver, pas op!"

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 14:14 schreef kwakveense het volgende:
nee, dat bedoel ik ook niet. daarom zei ik dat het een zeer persoonlijke aversie van mij was.

op een afvalsite waar ik kom is iemand die mij geinspireerd heeft: een jonge vrouw die zonder hulpmiddelen van 122 naar 60 kg is gegaan. gewoon door gezond eten en bewegen.

ik ben ervan overtuigd dat als zij het kan, ik het ook kan. Het geeft me moed!

quote:

Ik ben al 9 kwijt en nu een maand of twee stabiel. ik geef niet op, en ga in januari aan de volgende 10 beginnen. het valt mensen niet echt op maar goede vriedninnen zien het zeker wel. al doe ik er 3 jaar over, het maakt me niet uit. ik wil gezond worden en daar zal ik hard aan moeten werken.

ik heb met het boekvan dr phil ghewerkt, en ik doe niet alles zoals dat boek het zegt maar ik heb wel wijze lessen eruit gehaald. het heeft me geholpen om door te gaan en niet op te geven. want wat bereik ik als ik opgeef? helemaal niks!

quote:

ik vind t echt superknap als mensen de stap weight loss surgery druven nemen. ik kan/wil/durfde het niet. (mijn bmi was 37 toen ik begon met afvallen...zit nu al bijna onder de 35)

quote:

edit:
[..]

ik sta nu ook twee maanden stil, maar ik weet waar het van komt: ik doe mijn best niet meer, ik snoep (niet heel veel, maar ook niet weinig) en beweeg nauwelijks. ik ben dus eigenlijk erg blij dat ik stabiel ben afgevallen, ondanks mijn relaxte levensstijl/ongezonde gedrag nu.

quote:

mijn persoonlijke redenen zijn dat ik gewoon superbang ben voor injectienaalden/infusen etc. zodanig dat ik dus niet op vakantie ga naar landen waarvoor inentingen verplicht zijn, laat boren zonder verdoving en nog drie keer moet nadenken of ik wel kinderen wil omdat je dan ook regelmatig bloed moet laten afnemen. noem het maar een naaldenfobie

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 12:37 schreef Faat het volgende:

[..]

Denk niet dat je dat zo kunt stellen, ondanks je persooonlijke redenen. 45 kilo overgewicht of 100
kilo overgewicht maakt behoorlijk veel uit namelijk in je overwegingen om te kiezen voor WLS!!

Tot zo ongeveer 50 kilo overgewicht is het vertrouwen dat je het zelfstandig weer kwijt kunt raken
namelijk nog wel aanwezig, maar boven de 50 kilo overgewicht raak je dat vertrouwen helaas kwijt
en dan sta je toch anders tegenover hulpmiddelen, operaties e.d. als dat je nu doet

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 22:39 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nou, misschien dat jij onder de 50 kilo nog dacht dat je er zelf wel vanaf zou komen, maar die hoop was bij mij bij 10 kilo overgewicht allang niet meer aanwezig, laat staan bij 28 kilo, en ik geloof nog steeds niet dat er ooit een dag komt dat ik op m'n streefgewicht zal zitten om heel eerlijk te zijn. Ik denk niet dat je zo even een grensje kan trekken voor wanneer je wel of niet voor WLS kiest. Ieder z'n eigen motieven hoor, maar zeg niet tegen anderen dat ze er in bepaalde situaties heus wel anders over zouden gaan denken omdat jij of iemand anders dat doet. (Sorry hoor, maar uitspraken als 'zeg nooit nooit' en 'dat komt nog wel' roepen bij mij gigantische allergische reacties op).

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 22:39 schreef Maeghan het volgende:
Nou, misschien dat jij onder de 50 kilo nog dacht dat je er zelf wel vanaf zou komen, maar die hoop was bij mij bij 10 kilo overgewicht allang niet meer aanwezig, laat staan bij 28 kilo, en ik geloof nog steeds niet dat er ooit een dag komt dat ik op m'n streefgewicht zal zitten om heel eerlijk te zijn. Ik denk niet dat je zo even een grensje kan trekken voor wanneer je wel of niet voor WLS kiest. Ieder z'n eigen motieven hoor, maar zeg niet tegen anderen dat ze er in bepaalde situaties heus wel anders over zouden gaan denken omdat jij of iemand anders dat doet. (Sorry hoor, maar uitspraken als 'zeg nooit nooit' en 'dat komt nog wel' roepen bij mij gigantische allergische reacties op).

quote:

Op woensdag 28 december 2005 00:04 schreef Maeghan het volgende:
Hm. Ik heb gewoon een hekel aan mensen die blijven roepen dat je heus wel van gedachten kunt veranderen. Misschien komt het door jarenlang gezeik van mensen die toen ik op school zat bleven roepen dat ik nog niet kon weten of ik ooit zou gaan roken, of door het jarenlange gezeur van mensen die roepen dat ik later heus wel kinderen ga willen en nestdrang ga krijgen en weet ik wat. Het bloed kolkt achter mijn ogen bij dat soort flauwekul, dus ook als mensen gaan zeggen bij welke hoeveelheid overgewicht ik of wie dan ook mogelijk ooit misschien wel zou gaan kunnen nadenken over WLS. Brrr.

Een open mind houdt wat mij betreft in dat je anderen hun eigen keuzes laat maken voor hun lijf en leven, en daar sta ik volledig achter. Het enige wat ik wil zeggen is iedereen is anders. Als voor sommige mensen iets wel of geen optie is, wat doet dat er dan toe? Waarom moet dan altijd koste wat kost doorgedramd worden dat je daar op een ander moment heus wel over gaat denken. Sorry hoor, ik houd daar gewoon niet van. Ik zal het er verder ook niet over hebben, was ik al niet van plan, maar je vroeg door. In ieder geval was dit het laatste wat ik erover gezegd heb.

quote:

Op dinsdag 27 december 2005 17:57 schreef kwakveense het volgende:

[..]

ik heb gedeeltelijk hetzelfde. alleen zie ik mezelf wel als dik, en voel ik me erg ongelukkig. ik ben erg onzeker en durf nooit op jongens af te stappen, ik heb veel mannelijke vrienden, maar nog nooit een vriendje gehad. ik heb periodes dat ik echt een hekel aan mezelf heb en ik schaam me soms best voor hoe ik eruitzie.

maar ik hoor dus van anderen steeds dat ze me niet als "dik persoon" maar als "leuk meisje" beschouwen. een vriendin van me die medicijnen doet die geloofde haar oren niet toen ze hoorde dat mijn bmi boven de 35 lag. ik toon dus blijkbaar voor anderen niet zo dik als ik ben (ook hier: dikke benen, dikke billen (*maar geen hangreet, hoezee!*)) zeker nu ik afgevallen ben heb ik niet echt een buik die buiten proportie is (taille 86 cm). ik kan bovenkleding maat L aan en heb behoorlijke borsten die mensen ook kleiner inshcatten....alleen die kont he....broeken pas ik vaak maat 48 niet eens.

aar goed, ook al zien anderen mij niet als dik en vinden ze me leuk gekleed enzo...ik blijf ontzettend onzeker en ongelukkig met hoe ik eruitzie.

daarom ben ik nu ook echt bezig met afvallen...

quote:

Op woensdag 28 december 2005 10:19 schreef Beessie-Jen het volgende:
..... je wilt niet weten hoe vaak mensen met het plaatsen van een maagbandje compleet inkachelen en vervolgende niet meer van de beademing af zijn te krijgen....

quote:

Op woensdag 28 december 2005 10:54 schreef Faat het volgende:

[..]

Heb ik inderdaad ook gehad, mijn longen wilden niet meer op gang komen na de operatie

Ik zit te twijfelen of ik hier nu een stukje moet gaan uitleggen over hoe levensgroot de wanhoop is als
je de 150 kilo passeert en hoe het vooruitzicht om op eigen kracht maar liefst 80-90 kilo af te vallen
als een molensteen om je nek hangt. En vooral ook hoe mensen je behandelen als je zo zwaar bent...

Maar ik geloof dat dat dan onder drammen gaat vallen gezien de reacties hier in dit topic waag
ik me er verder maar niet aan. Aangezien jullie geen 150+ hebben gewogen zullen we het toch
nooit zeker weten. En laten we alsjeblieft blijven hopen dat jullie ook nooit in die positie terecht
komen. Dit blijft per slot van rekening het dieettopic en niet het hoe word ik zo zwaar mogelijk topic

quote:

Op woensdag 28 december 2005 17:53 schreef kwakveense het volgende:
ik heb er ook zeker respect voor.

ik heb t al moeilijk met het gewicht wat ik nu heb, dus als ik 150 kilo zou wegen zou ik me ook geen raad meer weten...maar die angst voor naalden blijft....

ik was laatst ineens weer enorm verdrietig over hoe ik eruit zie. het ging al een hele poos goed en ineens was het er weer....dat waardeloze gevoel....dat uitzichtloze....het idee dat nooit iemand me mooi zal vinden....

t is al weer een beetje over inmiddels...

quote:

Op donderdag 29 december 2005 13:28 schreef Beessie-Jen het volgende:
oud:
Beessie-jen (1m85) (27,7) was 115,5 kg, weegt nu 94,7 kg en wil graag 85 kg wegen -20,8

nieuw
Beessie-jen (1m85) (27,7) was 115,5 kg, weegt nu 94,5 kg en wil graag 85 kg wegen -21.0

haha
nou ondanks de feestdagen toch nog 2 ons afgevallen en de teller staat inmiddels op 21 kg
vanaf 1 januari ga ik weer iets strenger zijn voor mezelf.