FC Utrecht speler David di Tommaso overleden #3

quote:

In Memoriam David di Tommaso

In zijn debuutjaar werd hij door de supporters uitgeroepen tot Speler van het jaar. David di Tommaso maakte zich na zijn komst bij FC Utrecht in de zomer van 2004 snel zeer geliefd. Van aanpassingsproblemen had hij geen moment last. Ondanks de taalbarrière en de cultuurverschillen vond hij direct zijn plaats bij de club, zowel binnen als buiten de lijnen.

In korte tijd was de kopsterke centrumverdediger niet meer weg te denken uit het team van Foeke Booy. Het grootste compliment voor zijn prestaties was misschien wel, dat de club na de uitstekende ervaringen met hem afgelopen zomer nog twee Franse spelers naar Utrecht haalde.

Di Tommaso werd als voetballer gevormd in de jeugdopleiding van AS Monaco. Hij bracht het tot een optreden in de Champions League, maakte als reserve het kampioenschap van 2000 mee en dwong een plaats af in de selectie van Jong Frankrijk. Door de enorme concurrentie bij de Franse topclub speelde hij in drie seizoenen echter slechts veertien competitieduels.

Op 20-jarige leeftijd koos hij voor Sedan, een club uit de Franse eerste divisie. Hij ontwikkelde zich er in drie jaar tot een betrouwbare kracht en trok onder meer de aandacht van de scouts van FC Utrecht. Vijf keer bekeken zij de verrichtingen van Di Tommaso en waren ervan overtuigd dat hij de ideale opvolger zou zijn voor Patrick Zwaanswijk, die zijn afscheid bij de club had aangekondigd.

Di Tommaso kende eigenlijk alleen de traditionele Nederlandse topdrie, zo gaf hij eerlijk toe. FC Utrecht was voor hem nog een onbekende naam. Maar dat veranderde snel. De eerste indrukken waren positief en bij de eerste contacten was hij ervan overtuigd dat FC Utrecht een club was die bij hem paste. Hoewel meerdere clubs belangstelling toonden, koos hij met zijn vrouw Audrey en hun dochtertje Noah voor het avontuur in Utrecht, waar hij bezig was aan zijn tweede seizoen.

Afgelopen zondag had hij nog een belangrijk aandeel in de 1-0 winst van FC Utrecht op Ajax. Een overwinning die hij op uitbundige wijze vierde met zijn teamgenoten en de aanhang. Aan zijn leven is in de nacht van maandag op dinsdag abrupt een einde gekomen. De verdediger werd slechts 26 jaar.

quote:

FC Utrecht-verdediger Di Tommaso (26) overleden

David Di Tommaso is de nacht van maandag op dinsdag in zijn woonplaats De Meern in zijn slaap overleden. De Franse verdediger van FC Utrecht kwam aan zijn einde door een hartstilstand en werd 26 jaar.

Zondag was Di Tommaso in het met 1-0 gewonnen duel met Ajax nog de hele wedstrijd van de partij. Met een zeven als rapportcijfer was hij de hoogst gewaardeerde speler op het veld in De Galgenwaard.

Di Tomasso kwam in de zomer van 2004 van Sedan naar FC Utrecht. Hij groeide direct uit tot een vaste waarde en werd vorig seizoen door de supporters van FC Utrecht uitgeroepen tot speler van het jaar.

De linksbenige Fransman speelde voordat hij naar Utrecht kwam zeven jaar in eigen land. Hij begon bij AS Monaco, waar hij bijna drie seizoenen meemaakte en verkaste tijdens het seizoen 2000/01 naar Sedan, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerde kracht.

quote:

De Fransman David Di Tommaso is in de nacht van maandag op dinsdag overleden. De verdediger die in 2004 overkwam van Sedan overleed aan de gevolgen van een hartstilstand. Di Tommaso werd 26 jaar.

quote:

Utrechtspeler David di Tommaso plotseling overleden

Vannacht is Utrechtspeler David di Tommaso plotseling overleden. Wij condoleren FC Utrecht, familie en vrienden van Di Tommaso met dit verlies. Ondanks de grote rivaliteit tussen de beide clubs, roepen wij iedereen op om uit respect voor de nabestaanden zich waardig te gedragen.

Supportersvereniging Ajax en Onafhankelijke Fanclub Ajax (en de AFS sluit zich daar uiteraard bij aan).

quote:

Dernière minute :

Décès de David DI TOMMASO

Une information terrible nous est parvenue ce mardi en fin de matinée. Le décès subit de David Di Tommaso, victime semble-t-il d'une crise cardiaque durant la nuit.
David, né à Grenoble le 6 octobre 1979 était arrivé à Sedan en janvier 2000, alors international espoir dans l'équipe de Raymond Domenech après avoir évolué à Echirolles,le club de ses débuts, puis à Monaco. Il avait quitté le CSSA la saison dernière pour signer aux Pays-Bas, à Utrecht plus précisément.
Défenseur côté gauche, mais sachant être polyvalent, David Di Tommaso était un joueur de classe, de surcroit travailleur infatigable sur un terrain.
A sa famille, à tous ses supporters, le CSSA présente ses plus vives condoléances.

quote:

EVEN STILTE AUB

Eigenlijk had ik op deze plaats best iets willen zeggen over Salomon Kalou, misschien wel de eerste Afrikaan in Nederland die we bijna smeken om te blijven. Over het feit dat bondscoach Marco van Basten hem al min of meer een plaats in de selectie voor het wereldkampioenschap heeft beloofd en of dat wel zo logisch is. Maar de zin en de noodzaak ontbreekt me even.

Wellicht had ik kunnen verhalen over de vreemde situatie in Roosendaal, waar trainer Dolf Roks in de ochtenduren werd ontslagen. In de loop van de dag stond hij echter nog weer als oefenmeester op het veld, omdat de spelers de voorzitter hier om gevraagd hadden en deze overstag ging. Merkwaardig, maar eigenlijk kan ik er momenteel alleen mijn schouders maar over ophalen.

Hoe verdiend het ook was geweest als Vitesse, dat ook het vertrouwen in de trainer uitsprak na een tegenvallende start van het seizoen en nu ineens weer hoog geklasseerd is, onderwerp was geweest van een column; ik voel de behoefte even niet. Zoals ik ook geen heil zie in schrijven over de teloorgang van Ajax. Het zal wel.

Hier had misschien ook een lyrisch verhaal over Zoro moeten staan. Zoro, een Ivoriaanse verdediger van Messina, die te maken kreeg met racistische bejegeningen van fans van Internazionale. Hij stapte met bal en al van het veld en stelde zo eindelijk eens een daad. Dat er uiteindelijk verder werd gevoetbald was bijzaak, maar er werd tenminste eens lef getoond door een speler. Hoe mooi en belangrijk ook, zou het zinnig zijn?

Want de noodzaak van een mooi verhaal over voetbal ontgaat me op dit moment even. Dat heeft te maken met het overlijden van David Di Tommaso, verdediger van FC Utrecht. Di Tommaso werd geboren in Frankrijk en had een achternaam die een bepaalde kunstzinnigheid verraadt. Die zat ook in hem, in zijn linkerbeen. Gezegend met een fraaie trap, jeugdinternational geweest voor Frankrijk en neergestreken in Utrecht. Daar speelde hij wel wat onder zijn niveau, maar dat was aan zijn spel nooit zichtbaar. Nooit maakte hij misbaar over onvolkomenheden van teammaats. Hij ging voorop in de strijd en werd in razend tempo populair in Utrecht.

Hij is nu niet meer. Een jonge man van zesentwintig, net een jaar ouder dan ikzelf. Ging ’s morgens naar zijn werk, zoals altijd. Hij trainde bij Utrecht, was vast nog opgetogen over de knappe zege op Ajax van een dag eerder. In de avonduren bezocht hij nog een restaurant en dacht bij thuiskomst dat hij iets verkeerds had gegeten. Ging vroeger slapen, om nooit meer wakker te worden. Gewoon, zomaar, van het ene op het andere moment.

Natuurlijk, ik begrijp heel goed dat dit nooit het nieuws gehaald had, was hij geen voetballer geweest. Was hij een stratenmaker of een buschauffeur, dan had niemand iets geweten. Maar maakt dat het minder erg? Of de andere gevallen erger? Bovenal was Di Tommaso namelijk echtgenoot en vader. Hij laat een jong kind achter en een jonge vrouw, in een vreemd land. Diep tragisch.

Want, zoiets komt bij mij altijd hard aan. Zeker omdat ik, en velen met mij, van al die voetbalzaken nog wel eens een hoofdzaak wil maken. Bij een gebeurtenis als deze besef je dan ineens weer hoe betrekkelijk dat allemaal is. Wat maakt het al dan niet behalen van Europees voetbal dan uit? Zal men er in Utrecht om malen of ze negende of tiende worden op moment, om maar wat te noemen? Nee, natuurlijk niet.

Desondanks draait de voetbalwereld gewoon door. Niet onlogisch, zo gaan die dingen. Maar vreemd is het wel. Ik weet dat ik me dit weekend ook wel weer druk zal gaan maken over de bijzaken op de groene mat, maar neem me wel voor om een momentje stil te staan bij David Di Tommaso. Bij de man die ik op 19 november nog zag voetballen in Breda, toen zijn club bij NAC op bezoek was. Tien dagen later was hij er niet meer. Gewoon even stilte, heel even maar. Opdat we hem nooit vergeten. David, rust zacht.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 19:17 schreef TerroRobbie het volgende:
Beetje vroeg.. die andere is nog niet eens vol