Stel jij en je partner overlijden wie zorgt er voor je kind

Als je het zeker wil weten moet je bij een notaris de voogdij vast laten leggen.
Hierbij wijs je dus zelf iemand aan waar je kindje heen moet bij eventueel overlijden van jullie.

mijn zus heeft dus idd ook bij de notaris laten vastleggen dat de kinderen naar de tante/oom gaan bij het overlijden van beide ouders.

Ik weet dat mijn ouders hadden afgesproken (en laten vaststellen) dat als er iets met mn ouders zou gebeuren voor wij 18 waren, wij bij mn oom en tante gingen wonen. En ook andersom.

Ik ben nog steeds in de ontkenningsfase, ben me er alleen wel heel erg van bewust dat we iets zouden moeten regelen.

Volgens mij moet het trouwens wel bij de notaris vastgelegd worden wil het rechtsgeldig zijn. Maar ik kan me zo voorstellen dat als een rechter een akte vindt waarbij jullie aangeven dat je graag wilt dat Emma naar je zwager en schoonzus gaat, dat hij daarin meegaat.

Ik weet eigenlijk niet goed hoe het zit met wie er rechten heeft op het kind als beide ouders overlijden.

Als jij inderdaad wil dat je kind opgevoed wordt door je zwager en vriendin,zou ik dat maar vast laten leggen want anders heb je geen poot om op te staan en is er een kans dat je kinderen naar een tehuis gaan.....

Ik heb geen kinderen, maar weet dat mijn ouders hebben besproken met mijn oom en tante dat zij de voogdij opzich zullen nemen.

Je hoeft het niet vast te laten leggen bij de notaris, de (kanton)rechter zal in eerste instantie aan de familie vragen of zij de voogdij opzich willen nemen.
Er wordt door de rechter o.a. ook gekeken naar de draagkracht van de personen die de voogdij opzich nemen.

[ Bericht 15% gewijzigd door space-kees op 28-11-2005 20:23:56 ]

ik geloof dat die taak is vastgelegd zeg maar, toen ik gedoopt werd ofzo. dat waren mn peetouders dan.

Wij hebben het ook niet vastgelegd. Voor en mijn broertjes is dat vroeger ook niet gedaan overgens. In principe is het natuurlijk wel goed om er zeker over na te denken. Maar zoals ik er nu over denk is er eigenlijk niemand goed genoeg voor die 2 meisjes van me

quote:

Op maandag 28 november 2005 20:12 schreef --HOOLIE-- het volgende:
Als jij inderdaad wil dat je kind opgevoed wordt door je zwager en vriendin,zou ik dat maar vast laten leggen want anders heb je geen poot om op te staan en is er een kans dat je kinderen naar een tehuis gaan.....

Als er familie voor ze wil zorgen Lijkt me toch niet hoor.
Toch zou ik het vast leggen bij een notaris, jelief, gewoon omdat a. de keuze van de voogd aan jullie is en niet aan de kantonrechter en b. er ook in de familie geen onenigheid kan ontstaan over jullie wensen.

quote:

Op maandag 28 november 2005 20:12 schreef --HOOLIE-- het volgende:
Als jij inderdaad wil dat je kind opgevoed wordt door je zwager en vriendin,zou ik dat maar vast laten leggen want anders heb je geen poot om op te staan en is er een kans dat je kinderen naar een tehuis gaan.....

Dat is natuurlijk pure nonsens!

offtopic:
Ik ben t wel eens met je title&avatar

Jelief! Kan jij gedachten lezen?
Hier stond ik vanmorgen over na te denken en zat me te bedenken dat het mss wel interessant zou zijn om daar een topic over te openen.
_{Alleen heb ik het niet gedaan omdat ik niet uit eigen ervaring mijn mening kan vertellen en ik wist niet hoe ik het in moest kleden.}

Ik weet eigenlijk niet eens meer hoe ik er op kwam vanmorgen maar ik vind dit wel een heel grappig toeval!

En OT: Heel erg moeilijk lijkt me.
Ik weet dat vrienden van mij ooit 'Nee' hebben gezegd op de vraag of zij de opvang wilden zijn voor kinderen van vrienden van hun.
Mede vanwege het feit dat zij op dat moment geen kinderen hadden zelf nog en bedachten dat hoezeer het ook een eer is dat men je vraagt, het is een hele belasting want je moet die kinderen dan wel een heel leven nog begeleiden, studie etc. etc. en ze wilden iig eerst zelf een gezin opbouwen voor ze daarover na zouden kunnen denken. Kan je dan nog wel je eigen kinderen bieden wat je oorspronkelijk in je hoofd had etc. etc.

Ik weet nog wel dat ik vroeger eens aan mijn moeder vroeg: als er iets met jullie gebeurd hoeven we toch niet naar 'die en die' toch? _{Een oom en tante die nogal streng zijn.}
Gelukkig hadden mijn ouders ook al bedacht dat dat geen goede match zou zijn en hadden ze het aan een andere tante gevraagd.
En gelukkig is het niet nodig geweest.

Wij zijn toevallig bezig met de voogdijschap nu en laten het dus wel vastleggen bij een notaris omdat er familieleden zijn waar ik mijn kind liever niet heb.

_{offtopic, ik weet bijna zeker dat hier al eerder een topic over is geweest, kan het alleen niet meer vinden.}

quote:

Op maandag 28 november 2005 20:30 schreef Jelief het volgende:
ik kan mij niet voorstellen dat zo'n rechter Emma aan vreemden toewijst

Nee, waarom zou hij? Dat is toch helemaal niet in Emma's belang? Dat gebeurt hooguit als er niemand is in je familiekring die voogd wil zijn (of geschikt is).

Ik zou toch in ieder geval in ergens in huis een envelop leggen met wat belangrijke dingen erin, waarvan dit er eentje is. Zet je erop 'Pas openen na het overlijden van...'
En dan geef je daarin gewoon aan wat jullie besproken hebben.
Dan kan er nooit twijfel over ontstaan.
Je schoonzus kan wel zeggen dat dat zo is, maar je weet nooit wie er ineens nog op staat en mss een kink in de kabel gaat vormen. Dat zou jammer zijn en het is zo makkelijk te voorkomen.

Wij zijn nu pas 4,5 maand zwanger, maar weten al wel dat de kleine dan naar zijn oom en tante gaat. Dit hebben wij al wel vastgelegd in een brief.. We gaan dit zodra als de kleine geboren is vastleggen bij de notaris.

Wat nu komt klinkt raar, maar wij hebben ook al een begrafenisverzekering voor de kleine afgesloten. Ik heb de kleinde nl al erkend. En vanaf het moment dat je je kleine erkent heeft het een naam. Op dat moment dient het ook een volwaardige begrafenis / crematie te krijgen. Klinkt misschien allemaal harteloos maar het zijn wel dingen waar je bij stil moet staan.

Wij hebben het in de zwangerschap al geregeld, en bij de notaris vast laten leggen. Niet omdat we problemen verwachten in het onzalige geval dat ons wat overkomt, maar dan hoeft niemand zich daar het hoofd over te gaan breken, wel zo makkelijk . Nou kwam het wel toevallig zo uit, omdat we toch ons testament moesten updaten, kan me voorstellen dat je voor dit alleen ook niet zo snel naar een notaris gaat. Wij hebben de betreffende mensen op het hart gedrukt er goed over na te denken (want je gaat ervan uit dat het nooit nodig zal zijn, maar het is natuurlijk nogal wat, mocht het onverhoopt wel zover komen...) en zich niet bezwaard te voelen om nee te zeggen.

Bij de komst van de tweede hebben we het opnieuw gevraagd.

wij hebben 't nog steeds niet bij een notaris vast laten leggen (moeten we nu wel snel een keer doen) maar wel het een en ander mondeling geregeld met vrienden (en mijn jongste broer, die evt ook een rol gaat spelen), en alle naaste familieleden daarvan op de hoogte gesteld.

Het meest verstandig is om het op papier te regelen en daar ook met familie over te praten. Dat voorkomt weer een strijd achteraf. Het hoeft immers lang niet altijd de familie te zijn waar je je kinderen aan toe vertrouwd. Het lijkt me dat je wilt dat het kind op de juiste plek zal zijn bij mensen die het kind kennen en ook je normen en waarden delen. Daar waar het kind zich het meest thuisvoelt dus.

Voor mij is die vraag nog niet aan de orde.... wel sta ik in 2 gevallen vermeld als gewenst opvoedster. Voor de 3 kinderen van mijn overleden broer is het niet relevant meer omdat ze allen inmiddels meerderjarig zijn. Al onslaat me dat natuurlijk niet van de 'plicht' om in de gaten te houden dat het ze goed gaat.
Daarnaast is er nog een alleenstaande vriendin, die wenst dat ik haar kleine man van nu 4 jaar opvoed. Het spreekt voor zich dat ik in beide gevallen toestem, al hoop ik dat alle betreffende kinderen mij niet nodig zullen zijn als opvoeder.

Op zich best wel opmerkelijk dat er mensen zijn die mij hun kinderen vertrouwen in het geval ze iets mochten overkomen... ik ben namelijk onervaren.

Voor onze dochter hebben we het nog niet vast laten leggen, maar als het zo moet zijn dat ons allebei iets gebeurt dan gaat ze naar mijn broer.

Mijn broer en schoonzus hebben wel een notariele akte op laten stellen voor de voogdij van mijn nichtje (voor mij dus) maar dit is ook ivm de eigen zaak van mijn broer en woning e.d. waarvan alle rechten dan ook naar mij gaan..

Het is goed om het vast te laten leggen, maar we gaan er maar vanuit dat het niet aan de orde komt.

Voordat ze het officieel vast hadden laten leggen, hadden ze wel een brief opgesteld trouwens en die beide ondertekend waar ook de regeling in stond en die lag standaard tussen de papieren bij hen thuis.

Ik heb het ook geregeld. Mijn beste vriendin en haar vriend zullen voor haar gaan zorgen dan. Hij had op dat moment nog geen visum om hier te mogen blijven. Inmiddels wel maar voor hen is dat ook doorslaggevend geweest om er voor te vechten om hem hier te houden en niet door alle ellende en rompslomp te gaan verhuizen naar zijn geboorteland. Het is ook vastgelegd bij een notaris. Mijn zus was ook een goede keuze geweest maar omdat ik niet wil dat mijn familie zich verder met de opvoeding bemoeit en mijn zus daar ook niet mee wil belasten is dat afgevallen.
Wel is ook vastgelegd dat ze verplicht zijn contact met mijn zus te onderhouden over Jolie, ik kan me niet voorstellen dat ze dat niet zouden doen maar ja dan weet je het in ieder geval zeker. Net als de omgang met mijn ex. Het kost wat maar dan heb je ook wat.

Crazy-diesel dat van die overlijdensverzekering is echt niet raar hoor, je moet er toch niet aan denken dat stel dat je het kindje verliest bij de geboorte je jezelf ook nog druk moet gaan lopen maken over geld enzo.