Ik wil het misschien nog eens gaan proberen, maar anderen zeggen dat 't onzin is.
Het allerleukste aan het verhaal, vind ik, is dat ik sindsdien bij stamboekwedstrijden altijd 1e heb gestaan met bijna altijd 2 winstpunten
![]()
Inclusief nationale kampioenschappen. Elke keer zeg ik dan ook weer "niet slecht, voor een derde premie
![]()
" Ik denk dat het kwam doordat ze mijn paard verdachten van verdovende middelen, beetje jammer dat ze daarop zo reageren, vooral omdat het zeker niet waar is en er geen bewijs is. Er waren die dag maar 4 derde premies, en al is mijn paard geen super topper, het is gewoon een zeer correct paard. Hij werd ook door een "professionele" voorbrenger voorgesteld, wat ik denk ik beter zelf had kunnen doen. Hij haalde niet het beste uit mijn paard (maar wel meer dan wat we kregen).
Nu over het wijken, daar ben ik het met je eens. Helaas kan ik daar niets aan veranderen
![]()
Dus beoordeel ik gewoon wat ik zie. Er is een enkeling die wel kan wijken, maar 9 van de 10 maakt gewoon minimaal 1 grote fout (kantelen, teveel stelling, achterhand voor of impuls/tempoverlies). Ik zou ook liever wat schoudervoor zien, dat is een vele malen makkelijkere oefening, en ook iets waar je mee naar het wijken toe werkt vind ik. Wijken is gewoon een ontzettend moeilijke oefening, omdat het zo nauw komt kijken; je hebt echt bijna geen speling (je rijdt recht op de jury af en die ziet daarbij dus echt
alles).
Dat je je paard in het wijken op de voorhand aan het rijden bent, ben ik niet met je eens. Wijken is juist een oefening waarbij je paard wat meer op de achterhand moet komen, en goed in balans moet zijn (dus ook meer werking van de achterhand) om zo goed voorwaarts, onder goede impuls te blijven en goed te scharen. Aan de andere kant: meestal wordt het wel zo uitgevoerd dat het paard meer op de voorhand gezet wordt, dus wat dat betreft heb je wel gelijk. Maar het zou eigenlijk niet zo moeten zijn (hierbij ook weer, de oefening is gewoon erg moeilijk).
The world has three kinds of people: those who make things happen, those who watch what happens, and those who wonder what happened (George Bernard Shaw).
Sieraden en meer,
Gingerfantasies.