quote:
Op zondag 27 november 2005 19:50 schreef COLAIUTA het volgende:[..]
Volgens mij hadden de VS Saddam niet meer onder controle.
Saddam wilde de Dollar opzij schuiven ten gunste van de Euro.
En dat was een groot probleem, want olie en drugs zijn het enige wat de dollar nog overeind houdt.
Goed punt Collauita, landen zoals Iran en Venezuela dreigen eveneens met een overstap naar het verhandelen van olie in euro's.
Het zijn voornamenlijk Azie en Europa die de dollar rechthouden, door de massale aankoop van dollars ondersteunen Europa en Azie de VS, die aankoop van zwakke amerikaanse dollars is een ondersteuning van de amerikaanse economie, zie het als een vorm van vertrouwen, echter eentje die de belastingbetaler cash betaald.
De vraag is, hoelang nog?
Onrechtstreeks betaald de belastingbetaler voor het wanbeleid van de Bush-administratie, de europese en aziatische belastingbetaler staat borg voor het handelstekort van de VS, de steigende staatsschuld en betaald onrechtstreeks voor de rampzalige aanpak van orkaan Katrina, de oorlog in Irak en Afghanistan, de taxcut aan de superrijken in de VS, enz enz.
Dit vertrouwen is verantwoord, zolang de Amerikaanse economie groeit en/of potentie heeft om te groeien, de conditio sine qua none.
Echter in een veranderende wereld; een ander economisch constellatie; een veranderend weersklimaat; dalende energievoorraden, dalende grondstoffen en steigende prijzen is de vraag of vertrouwen in amerikaanse groei is verantwoord, vertrouwen in een energie-inefficiente en energieverslindende economie!?
Het antwoord is zolang het moet.
vergelijk het met een troep hongerige leeuwen en een zieke olifant, de amerikaanse economie is de olifant en zolang die gezond is zullen de leeuwen er nog niet aan denken om de olifant aan te vallen. Van nature hebben ze respect voor elkaar en kennnen hun plaats.
Nu de olifant ziek is komen de leeuwen polshoogte nemen van de toestand, zolang de olifant in staat is om te recupereren blijven ze op afstand, echter, nooit te ver weg want ze ruiken een kans.